Jako malé dítě jsem lezl různě po domě, a vzpomínám si na tyto turecké koberce, s různými válečnými a milostnými výjevy Podívejte, tohle zvíře se snaží bojovat s oštěpem válečníka. Má matka udělala tyto fotky minulý týden Pamatuju si je doteď. Pak tu byla další věc, tenhle ohromný kus nábytku s příšerami a chrliči a nahotou -- docela strašidelné, když jste malé dítě.
Being a child, and sort of crawling around the house, I remember these Turkish carpets, and there were these scenes, these battle scenes, these love scenes. I mean, look, this animal is trying to fight back this spear from this soldier. And my mom took these pictures actually, last week, of our carpets, and I remember this to this day. There was another object, this sort of towering piece of furniture with creatures and gargoyles and nudity --
Co jsem si z toho odnesl je to, že předměty vyprávějí příběhy, takže vyprávění mělo velký vliv na mou práci. Pak tu byl další vliv. Když mi bylo kolem 15 nebo 16, chtěl jsem jako všichni mladiství dělat to, co mě baví a čemu věřím. A tak jsem dal dohromady dvě nejoblíbenější věci, což bylo lyžování a windsurfing. Skvělé způsoby jak uniknout fádnímu počasí ve Švýcarsku.
pretty scary stuff, when you're a little kid. What I remember today from this is that objects tell stories, so storytelling has been a really strong influence in my work. And then there was another influence. I was a teenager, and at 15 or 16, I guess like all teenagers, we want to just do what we love and what we believe in. And so, I fused together the two things I loved the most, which was skiing and windsurfing. Those are pretty good escapes from the drab weather in Switzerland.
A tak jsem obě věci spojil: Vzal jsem lyže a prkno a dal na ně nohu od stožáru, přidal vázání a kovové žebroví a už jsem jezdil po zamrzlých jezerech hroznou rychlostí. Ale vážně, byla to smrtící past, výborně to fungovalo, ale bylo to hrozně nebezpečné. A tak jsem si uvědomil, že chci studovat design. (smích) Jen se podívejte na tu grafiku. (smích)
So, I created this compilation of the two: I took my skis and I took a board and I put a mast foot in there, and some foot straps, and some metal fins, and here I was, going really fast on frozen lakes. It was really a death trap. I mean, it was incredible, it worked incredibly well, but it was really dangerous. And I realized then I had to go to design school. (Laughter) I mean, look at those graphics there. (Laughter)
Tak jsem šel na školu designu, dokončil jsem ji na začátku 90. let. A v Silicon Valley se dělo něco úžasného u čeho jsem chtěl být, počítače se začínaly dostávat do našich domovů a musely se začít měnit, aby u nás doma mohly být. Našel jsem si práci v konzultační firmě a zažili jsme schůze, kdy manažeři prostě vešli a řekli: "To, co tu dnes děláme, je velmi důležité". A projekty nazývali různými jmény převážně z "Hvězdných válek" jako C3PO, Yoda, Luke. Celý nedočkavý, jako mladý designér úplně vzadu v místnosti, jsem zvedl ruku a ptal se na otázky, které asi byly dost hloupé, jako: "K čemu je ta klávesa Caps Lock?" nebo: "K čemu je tenhle Num Lock?" Víte co myslím? "Opravdu to lidi používají?" "Potřebují to? Chtějí to mít doma?" (smích)
So, I went to design school, and it was the early '90s when I finished. And I saw something extraordinary happening in Silicon Valley, so I wanted to be there, and I saw that the computer was coming into our homes, that it had to change in order to be with us in our homes. And so I got myself a job and I was working for a consultancy, and we would get in to these meetings, and these managers would come in, and they would say, "Well, what we're going to do here is really important, you know." And they would give the projects code names, you know, mostly from "Star Wars," actually: things like C3PO, Yoda, Luke. So, in anticipation, I would be this young designer in the back of the room, and I would raise my hand, and I would ask questions. I mean, in retrospect, probably stupid questions, but things like, "What's this Caps Lock key for?" or "What's this Num Lock key for?" You know, that thing? "You know, do people really use it? Do they need it? Do they want it in their homes?" (Laughter)
Tehdy jsem si uvědomil, že nechtějí měnit věci od základu, nechtějí měnit vnitřek věcí. Chtěli po nás, designérech, abychom vytvořili obal, udělali tomu nějaký hezký vnějšek. A já si nechtěl hrát s barvičkami, nebylo to to, co jsem chtěl dělat. Nechtěl jsem se stát stylistou. A pak jsem viděl tento citát: "...reklama je cena, kterou firmy platí, za to, aby byly neoriginální"
What I realized then is, they didn't really want to change the legacy stuff; they didn't want to change the insides. They were really looking for us, the designers, to create the skins, to put some pretty stuff outside of the box. And I didn't want to be a colorist. It wasn't what I wanted to do. I didn't want to be a stylist in this way. And then I saw this quote: "advertising is the price companies pay for being unoriginal." (Laughter)
Musel jsem začít sám. Přestěhoval jsem se do San Francisca, a založil malou firmu, fuseproject. A chtěl jsem pracovat na důležitých věcech. Nechtěl jsem dělat pouze zevnějšek, ale vytvořit celkový zážitek z používání. První projekty byly skromné, byla nějaká technologie a vznikly nějaké věci, které lidi používali novým způsobem,
So, I had to start on my own. So I moved to San Francisco, and I started a little company, fuseproject. And what I wanted to work on is important stuff. And I wanted to really not just work on the skins, but I wanted to work on the entire human experience. And so the first projects were sort of humble, but they took technology and maybe made it into things that people would use in a new way, and maybe finding some new functionality.
a možná se objevila nějaká nová funkce. Tohle jsou hodinky, které jsme dělali pro Mini Cooper, automobilová společnost, která v té době začínala a jsou to první hodinky s displejem, který se mění z horizontálního na vertikální. To mi dovolí podívat se na čas diskrétně, bez pohybu loktem. Další projekty, které byly více o transformaci, o přizpůsobení lidským potřebám. Tohle je malý kus nábytku pro italského výrobce, přepravuje se zcela plochý, a pak se složí do stolků, židliček a dále. A teď něco víc experimentálního: tohle je osvětlení pro Swarovski, které mění svůj tvar. Z kruhu do kulata, do čtverce, do osmičky. A to pouhým nákresem na malý tablet
This is a watch we made for Mini Cooper, the car company, right when it launched, and it's the first watch that has a display that switches from horizontal to vertical. And that allows me to check my timer discretely, here, without bending my elbow. And other projects, which were really about transformation, about matching the human need. This is a little piece of furniture for an Italian manufacturer, and it ships completely flat, and then it folds into a coffee table and a stool and whatnot. And something a little bit more experimental: this is a light fixture for Swarovski, and what it does is, it changes shape. So, it goes from a circle, to a round, to a square, to a figure eight. And just by drawing on a little computer tablet,
celé osvětlení se změní do jakéhokoliv tvaru chcete. A konečně listová lampa pro Herman Miller. To byl docela složitý proces; zabral nám asi čtyři a půl roku. Hledal jsem způsob, jak vytvořit jedinečný zážitek ze světla, novou zkušenost se světlem. Museli jsme navrhnout jak lampu, tak žárovku. A to je, řekl bych, v designu jedinečná příležitost. A ta zkušenost, kterou jsem hledal, bylo dát uživateli možnost vybrat si mezi teplým, příjemným ambientním světlem, az k zářivému pracovnímu světlu. A ta žárovka to dokáže. Dovoluje uživateli změnit, a také míchat obě zabarvení. A to jednoduchým způsobem: stačí se dotknout podstavce, na jedné straně se mění jas,
the entire light fixture adjusts to what shape you want. And then finally, the leaf lamp for Herman Miller. This is a pretty involved process; it took us about four and a half years. But I really was looking for creating a unique experience of light, a new experience of light. So, we had to design both the light and the light bulb. And that's a unique opportunity, I would say, in design. And the new experience I was looking for is giving the choice for the user to go from a warm, sort of glowing kind of mood light, all the way to a bright work light. So, the light bulb actually does that. It allows the person to switch, and to mix these two colorations. And it's done in a very simple way: one just touches the base of the light, and on one side, you can mix the brightness,
na druhé straně zabarvení. Všechny tyto projekty mají svůj lidský rozměr, myslím si, že jako designéři musíme víc přemýšlet nad tím, jak vytvořit jiný vztah mezi naší prací a okolním světem, ať už v obchodní sféře, nebo, jak teď ukážu, v občanských projektech. Všichni se myslím shodneme na tom, že designéři vnášejí do obchodu i mezi lidi hodnoty, Ale jsou to hodnoty, které vkládáme to těchto projektů, které nakonec přinesou větší hodnoty. A ty hodnoty mohou být o problémech životního prostředí, o udržitelnosti, nižší energetické spotřebě. Taky mohou být o funkci a kráse; nebo o obchodní strategii. Ale designéři jsou lepidlo,
and on the other, the coloration of the light. So, all of these projects have a humanistic sense to them, and I think as designers we need to really think about how we can create a different relationship between our work and the world, whether it's for business, or, as I'm going to show, on some civic-type projects. Because I think everybody agrees that as designers we bring value to business, value to the users also, but I think it's the values that we put into these projects that ultimately create the greater value. And the values we bring can be about environmental issues, about sustainability, about lower power consumption. You know, they can be about function and beauty; they can be about business strategy. But designers are really the glue
které tyto věci dává dohromady. Jawbone je projekt, který znáte, a je to technologie s lidskostí. Dotýká se vaší kůže, vnímá ji a ví, kdy mluvíte. A protože ví, kdy mluvíte, dokáže odstranit jiné zvuky, o kterých ví,
that brings these things together. So Jawbone is a project that you're familiar with, and it has a humanistic technology. It feels your skin. It rests on your skin, and it knows when it is you're talking. And by knowing when it is you're talking, it gets rid of the other noises that it knows about,
což jsou ruchy v okolí. Další věc, která je na Jawbone lidská, je to, že jsme se rozhodli vyndat všechno technologické všechny ty podivné součástky a zkusili to udělat co nejkrásnější. Přemýšlejte o tom, opatrnost, s jakou si vybíráme sluneční brýle nebo šperky a doplňky je velmi důležitá, takže pokud to není krásné, nepatří to na náš obličej.
which is the environmental noises. But the other thing that is humanistic about Jawbone is that we really decided to take out all the techie stuff, and all the nerdy stuff out of it, and try to make it as beautiful as we can. I mean, think about it: the care we take in selecting sunglasses, or jewelry, or accessories is really important, so if it isn't beautiful, it really doesn't belong on your face.
A o to se tady snažíme. Ale práce na Jawbone je vážně unikátní. Chci vám něco ukázat, tady nalevo. To je základní deska, jedna z věcí, která jde dovnitř a díky které to celé funguje. Ale tohle je designový proces. Tady někdo mění základní desku, dává na ní tracery a přemisťuje integrované obvody, zatímco designéři na druhé straně tu práci uskuteční, takže už to není jenom o vzhledu, obalu na technologii. Je to o navržení celku - vnitřku i vnějšku A na druhé straně místnosti, designéři provádějí malé změny, skicují, kreslí, modelují v počítači. Tomu já říkám být řízený designem. Jsou tu samozřejmě i další faktory, ale design pomáhá definovat
And this is what we're pursuing here. But how we work on Jawbone is really unique. I want to point at something here, on the left. This is the board, this is one of the things that goes inside that makes this technology work. But this is the design process: there's somebody changing the board, putting tracers on the board, changing the location of the ICs, as the designers on the other side are doing the work. So, it's not about slapping skins, anymore, on a technology. It's really about designing from the inside out. And then, on the other side of the room, the designers are making small adjustments, sketching, drawing by hand, putting it in the computer. And it's what I call being design driven. You know, there is some push and pull, but design is really helping define
celou zkušenost - vnitřek i vnějšek. Samozřejmě, design není nikdy dokončen, A to je další věc, která je jedinečná na způsobu, kterým pracujeme, protože není nikdy hotovo, musíte udělat i další věci. Obal, webové stránky a musíte pokračovat a okouzlit uživatele v mnoha ohledech. Ale jak si někoho udržíte, když není nikdy hotovo? Hosain Rahman, ředitel Aliph Jawbone opravdu rozumí tomu, že je potřeba jiné struktury. V tomto ohledu to znamená, že jsme partneři. Je to partnerství, pracujeme spolu a věnujeme se tomuto projektu
the whole experience from the inside out. And then, of course, design is never done. And this is -- the other new way that is unique in how we work is, because it's never done, you have to do all this other stuff. The packaging, and the website, and you need to continue to really touch the user, in many ways. But how do you retain somebody, when it's never done? And Hosain Rahman, the CEO of Aliph Jawbone, you know, really understands that you need a different structure. So, in a way, the different structure is that we're partners, it's a partnership. We can continue to work and dedicate ourselves to this project,
a pak si také rozdělíme odměny. Tady je další projekt s podobně partnerským přístupem. Tohle je Y Water, a je od jednoho člověka z Los Angeles Thomas Arndt, Australan, přišel k nám, a vše co chtěl, bylo vytvořit zdravé pití, organický nápoj pro své děti, aby nahradil limonády s vysokým obsahem cukru, od kterých je chce držet dál. Takže jsme pracovali na této láhvi, je symetrická ve všech pohledech. A to umožňuje použít láhev i jako hračku. Láhve se dají spojovat, můžete vytvořit různé tvary a formy. (smích) (potlesk) Děkuji.
and then we also share in the rewards. And here's another project, another partnership-type approach. This is called Y Water, and it's this guy from Los Angeles, Thomas Arndt, Austrian originally, who came to us, and all he wanted to do was to create a healthy drink, or an organic drink for his kids, to replace the high-sugar-content sodas that he's trying to get them away from. So, we worked on this bottle, and it's completely symmetrical in every dimension. And this allows the bottle to turn into a game. The bottles connect together, and you can create different shapes, different forms. (Laughter) (Applause) Thank you.
(potlesk) A zatímco co jsme na tom pracovali, začal nám tvar láhve připomínat písmeno Y a řekli jsme si, slovo "proč" a "proč ne" jsou asi nejčastější dětské otázky. A tak jsme to nazvali Y Water. A to je další oblast, kde se vše schází dohromady trojrozměrný design, nápady, značka, všechno je hluboce provázané. Další věc ohledně tohoto projektu je, že přinášíme duševní vlastnictví přinášíme marketingový přístup přinášíme všechny tohle, ale nakonec nejvíc prinášíme hodnoty, hodnoty, které vytvoří duši společnosti, se kterou pracujeme. A je obzvláště hodnotné, když se vaše práce stane tvůrčím prostředkem, a ostatní ji skrze vlastní kreativitu posouvají dál.
(Applause) And then while we were doing this, the shape of the bottle upside down reminded us of a Y, and then we thought, well these words, "why" and "why not," are probably the most important words that kids ask. So we called it Y Water. And so this is another place where it all comes together in the same room: the three-dimensional design, the ideas, the branding, it all becomes deeply connected. And then the other thing about this project is, we bring intellectual property, we bring a marketing approach, we bring all this stuff, but I think, at the end of the day, what we bring is these values, and these values create a soul for the companies we work with. And it's especially rewarding when your design work becomes a creative endeavor, when others can be creative and do more with it.
Tady je další projekt, který to opravdu dokládá. Toto je One Laptop per Child, notebook za 100 dolarů. Ta fotka je neuvěřitelná. V Nigérii nosí lidé na hlavě své nejcennější věci. Tato dívka chodí jde do školy s notebookem na hlavě. To pro mě znamená opravdu hodně. Nicholas Negroponte, zakladatel OLPC, který už o tomto projektu řekl hodně, k nám přišel před dvěma a půl lety a měl jasnou vizi. Chtěl poskytnout vzdělání, poskytnout technologie, to jsou pilíře jeho života a pilíře projektu One Laptor per Child. Třetím pilířem byl pro něho design. V té době se mi nechtělo pracovat na počítačích Ne po předchozí zkušenosti. Ale on tvrdil, že je to velmi důležité, že design bude ten důvod, proč děti budou tento produkt milovat. jak ho uděláme levný a zároveň pevný. A navíc říkal, že se zbaví klávesy Caps Lock. (smích) A Num Locku taky. Tím mě přesvědčil. Navrhli jsme ho, aby byl ikonický,
Here's another project, which I think really emulates that. This is the One Laptop per Child, the $100 laptop. This picture is incredible. In Nigeria, people carry their most precious belongings on their heads. This girl is going to school with a laptop on her head. I mean, to me, it just means so much. But when Nicholas Negroponte -- and he has spoken about this project a lot, he's the founder of OLPC -- came to us about two and a half years ago, there were some clear ideas. He wanted to bring education and he wanted to bring technology, and those are pillars of his life, but also pillars of the mission of One Laptop per Child. But the third pillar that he talked about was design. And at the time, I wasn't really working on computers. I didn't really want to, from the previous adventure. But what he said was really significant, is that design was going to be why the kids were going to love this product, how we were going to make it low cost, robust. And plus, he said he was going to get rid of the Caps Lock key -- (Laughter) -- and the Num Lock key, too. So, I was convinced. We designed it to be iconic,
aby vypadal jinak. Aby byl pro děti, ale nevypadal jako hračka. Pak jsme zapojili všechny technologie, o kterých jste slyšeli Wi-Fi antény, pomocí kterých se děti mohli spojit; obrazovka, která se dala číst i za slunečního svitu; gumová klávesnice, chráněná od okolního prostředí. Všechno se mohlo uskutečnit díky našemu zapálení a díky lidem z OLPC a inženýrům,
to look different. To look like it's for a kid, but not like a toy. And then the integration of all these great technologies, which you've heard about, the Wi-Fi antennas that allow the kids to connect; the screen, which you can read in sunlight; the keyboard, which is made out of rubber, and it's protected from the environment. You know, all these great technologies really happened because of the passion and the OLPC people and the engineers.
kteří šli proti dodavatelům, šli proti výrobcům. Bojovali jak zvířata, aby mohl notebook být takový jakým teď je. A svým způsobem díky této vůli mohou projekty jako je tenhle fungovat, aniž by byla zničena původní myšlenka. Myslím, že je to něco velmi důležitého.
They fought the suppliers, they fought the manufacturers. I mean, they fought like animals for this to remain they way it is. And in a way, it is that will that makes projects like this one -- allows the process from not destroying the original idea. And I think this is something really important.
Teď rozumíte těmto fotkám, ráno vstanete a vidíte děti v Nigérii vidíte děti v Uruguay a v Mongolsku se svými počítači. Opustili jsme původní béžovou barvu. Jsou teď barevné, zábavné, každé logo je trochu jiné. Podařilo se nám během výrobního procesu přidat 20 různych barev pro X a O, což je název toho počítače, a promícháním v továrně získáte 20 krát 20, 400 různých barevných kombinací. Takže, lekce, které jsme získali
So, now you get these pictures -- you get up in the morning, and you see the kids in Nigeria and you see them in Uruguay with their computers, and in Mongolia. And we went away from obviously the beige. I mean it's colorful, it's fun. In fact, you can see each logo is a little bit different. It's because we were able to run, during the manufacturing process, 20 colors for the X and the O, which is the name of the computer, and by mixing them on the manufacturing floor, you get 20 times 20: you get 400 different options there. So, the lessons from seeing the kids
pozorováním dětí v rozvojových zemích jsou neuvěřitelné. Tohle je můj synovec, Anthony, ve Švýcarsku. Notebook si půjčil jedno odpoledne, a bylo těžké ho od něj získat zpátky. (smích) Byl to prototyp. O měsíc a půl později se vracím do Švýcarska a on si tam hraje se svoji vlastní verzí. (smích)
using them in the developing world are incredible. But this is my nephew, Anthony, in Switzerland, and he had the laptop for an afternoon, and I had to take it back. It was hard. (Laughter) And it was a prototype. And a month and a half later, I come back to Switzerland, and there he is playing with his own version. (Laughter)
Z papíru a lepenky. Teď už skončím posledním projektem, tohle je něco víc pro dospělé. Někteří z vás jste možná slyšeli o New York City kondomu. Právě jsme ho odstartovali, na Svatého Valentýna. 14. února, si před deseti dny. Ministerstvo zdravotnictví v New Yorku nás oslovilo a potřebovali nějakým způsobem rozdělit zdarma 36 miliónů kondomů mezi občany New Yorku. Takže docela velký úkol a my začali pracovat na automatech. To jsou ty automaty, mají přátelský tvar. Je to trochu jako navrhování požárního hydrantu, musí být snadno servisovatelný, musíte vědět kde je a co to dělá. I kondomy jsme navrhovali sami.
Like paper, paper and cardboard. So, I'm going to finish with one last project, and this is a little bit more of adult play. (Laughter) Some of you might have heard about the New York City condom. It's actually just launched, actually launched on Valentine's Day, February 14, about 10 days ago. So, the Department of Health in New York came to us, and they needed a way to distribute 36 million condoms for free to the citizens of New York. So a pretty big endeavor, and we worked on the dispensers. These are the dispensers. There's this friendly shape. It's a little bit like designing a fire hydrant, and it has to be easily serviceable: you have to know where it is and what it does. And we also designed the condoms themselves.
Byl jsem zrovna v New Yorku, když se projekt rozjel, a šel jsem se podívat na místa, kde byly automaty nainstalovány. Tohle je v malý portorikánský rodinný obchod. V baru na Christopher Street, v kulečníkovém klubu. Instalují je všude, v klinikách pro bezdomovce, a samozřejmě kluby a diskotéky. A tady je veřejné oznámení ohledně tohoto projektu. (smích) Užívejte. (potlesk)
And I was just in New York at the launch, and I went to see all these places where they're installed: this is at a Puerto Rican little mom-and-pop store; at a bar in Christopher Street; at a pool hall. I mean, they're being installed in homeless clinics -- everywhere. Of course, clubs and discos, too. And here's the public service announcement for this project. (Music) (Laughter) Get some. (Applause)
Tady dokáže design opravdu vyvolat konverzaci. Byl jsem na těch místech, a lidi je vážně vážně si je užívali. Byli nadšení. Lámalo to ledy, bouralo stigmata, a myslím, že to je něco, co design také dokáže. Chtěl jsem hodit do publika nějaké kondomy, ale nejsem si jist, zda se to tu sluší. (smích) Jo? Dobře, dobře. Mám jích málo. (smích) (potlesk) Mám jich víc, můžete se mě na ně zeptat později. (smích) A pokud se vás někdo zeptá, proč s sebou máte kondom, můžete říct, že se vám líbí design. (smích)
So, this is really where design is able to create a conversation. I was in these venues, and people were, you know, really into getting them. They were excited. It was breaking the ice, it was getting over a stigma, and I think that's also what design can do. So, I was going to throw some condoms in the room and whatnot, but I'm not sure it's the etiquette here. (Laughter) Yeah? All right, all right. I have only a few. (Laughter) (Applause) So, I have more, you can always ask me for some more later. (Laughter) And if anybody asks why you're carrying a condom, you can just say you like the design. (Laughter)
Zakončím to poslední myšlenkou: Pokud budete všichni pracovat na vytváření hodnot, ale nezapomeneme na původní hodnoty práce, na které děláme můžeme tu práci změnit. Můžeme měnit hodnoty, měnit firmy, se kterými pracujeme, a nakonec můžeme společně třeba i změnit svět. Děkuji vám. (potlesk)
So, I'll finish with just one thought: if we all work together on creating value, but if we really keep in mind the values of the work that we do, I think we can change the work that we do. We can change these values, can change the companies we work with, and eventually, together, maybe we can change the world. So, thank you. (Applause)