So, imagine that you take a 19-hour, very long drive to Disney World, with two kids in the back seat. And 15 minutes into this 19-hour trip, the immutable laws of nature dictate that you get the question: "Are we there yet?"
Wyobraźcie sobie, że wybieracie się w 19-godzinną, bardzo długą podróż do Disney World z dwójką dzieci na tylnym siedzeniu. 15 minut po rozpoczęciu tej 19-godzinnej podróży niezmienne prawa natury powodują, że pada pytanie: "Jesteśmy już na miejscu?".
(Laughter)
(Śmiech)
So you answer this question a hundred more times, easily, in the negative, but you finally arrive. You have a wonderful, wonderful, wonderful trip. You drive 19 long hours back home. And when you get there, the police are waiting on you. They accuse you of committing a crime that occurred while you were away in Florida. You tell anybody and everybody who will listen, "I didn't do it! I couldn't have done it! I was hanging out with Mickey and Minnie and my kids!" But no one believes you. Ultimately, you're arrested, you're tried, you're convicted and you are sentenced. And you spend 25 years in jail, until someone comes along and proves -- has the evidence to prove -- that you actually were in Florida when this crime was committed. So.
Odpowiadasz na to pytanie jeszcze ze sto razy w formie przeczącej, ale w końcu dojeżdżacie. Przeżywacie naprawdę cudowny czas. Odbywacie 19-godzinną podróż z powrotem do domu. Kiedy dojeżdżacie, policja już na was czeka. Oskarżają cię o popełnienie przestępstwa dokonanego, kiedy byłeś z dala od domu, na Florydzie. Mówisz wszystkim wokół: "Nie zrobiłem tego! Nie mogłem tego zrobić! Spędzałem czas z Myszką Miki, Mini i moimi dziećmi!". Nikt ci nie wierzy. W końcu aresztują cię, jesteś sądzony, uznany za winnego i skazany na więzienie. Spędzasz w nim 25 lat, aż pojawia się ktoś i dowodzi... ma dowody, że byłeś na Florydzie, kiedy popełniono przestępstwo.
So, I'm a Harvard Law professor, and the last several years, I have worked on winning the release of innocent people who've been wrongfully convicted -- people like Jonathan Fleming, who spent 24 years, eight months in jail for a murder that was committed in Brooklyn, New York, while he was in Disney World with his kids. How do we know this? Because when he was arrested, among his property in his back pocket was a receipt -- time-stamped receipt that showed that he was in Disney World. That receipt was put in the police file, a copy of it was put in the prosecutor's file, and they never gave it to his public defender. In fact, nobody even knew it was there. It just sat there for 20-some-odd years. My team looked through the file, and we found it, did the rest of the investigation, and figured out someone else committed the crime. Mr. Fleming was in Disney World, and he is now released.
Jestem profesorem prawa na Harvardzie i od kilku lat pracuję nad uwolnieniem niewinnych ludzi, którzy zostali bezprawnie skazani, ludzi takich jak Jonathan Fleming, który spędził 24 lata i osiem miesięcy w więzieniu za morderstwo dokonane na Brooklynie, w Nowym Jorku, kiedy on był w Disney World z dziećmi. Skąd to wiemy? Kiedy został aresztowany, wśród przedmiotów w jego tylnej kieszeni był paragon z datą i godziną, który udowadniał, że był w Disney World. Ten paragon był dodany do policyjnych akt, jego kopię włożono do akt prokuratora, ale nigdy nie przekazano go jego obrońcy z urzędu. Właściwie nikt nawet nie wiedział, że paragon tam był. Przeleżał tam ponad 20 lat. Mój zespół przejrzał dokumenty i znaleźliśmy go. Przeprowadziliśmy resztę dochodzenia i wyjaśniliśmy, że ktoś inny popełnił to przestępstwo. Pan Fleming był w Disney World i teraz jest na wolności.
Let me give you a little bit of context. So about three years ago, I got a call from the Brooklyn District Attorney. He asked whether I'd be interested in designing a program called a "conviction review unit." So I said yes. A conviction review unit is essentially a unit in a prosecutor's office where prosecutors look at their past cases to determine whether or not they made mistakes. Over the course of the first year, we found about 13 wrongful convictions, people having been in jail for decades, and we released all of them. It was the most in New York history. The program is still going on, and they're up to 21 releases now -- 21 people who spent significant time behind bars.
Zacznę od początku. Około trzy lata temu dostałem telefon od prokuratora okręgowego Brooklynu. Spytał, czy byłbym zainteresowany opracowaniem programu o nazwie "wydział przeglądu wyroków". Zgodziłem się. Ten wydział jest w zasadzie jednostką biura prokuratora, w której prokuratorzy przeglądają starsze rozprawy, żeby ocenić, czy nie popełnili błędów. Przez pierwszy rok znaleźliśmy około 13 błędnych wyroków, gdzie ludzie przez dziesiątki lat byli w więzieniu, a my wypuściliśmy ich na wolność. To rekord w historii Nowego Jorku. Program jest kontynuowany i uwolniliśmy już 21 osób. 21 osób spędziło długi czas swojego życia za kratkami.
So let me tell you about a couple other of the men and women that I interacted with in the course of this program. One name is Roger Logan. Mr. Logan had been in jail 17 years and wrote me a letter. It was a simple letter; it basically said, "Professor Sullivan, I'm innocent. I've been framed. Can you look at my case?" At first blush, the case seemed like it was open and shut, but my research had shown that single-witness identification cases are prone to error. It doesn't mean he was innocent, it just means we ought to look a little bit closer at those cases.
Pozwólcie, że opowiem o kilku innych mężczyznach i kobietach, z którymi miałem styczność podczas tego programu. Jeden z nich to Roger Logan. Pan Logan spędził w więzieniu 17 lat i napisał do mnie list. To był prosty list: "Profesorze Sullivan, jestem niewinny, zostałem wrobiony. Czy może się pan przyjrzeć mojej sprawie?". Na pierwszy rzut oka sprawa wydawała się łatwa, ale moje dociekania pokazały, że sprawy z jednym świadkiem są podatne na błędy. To nie znaczy, że on był niewinny, tylko że powinniśmy dokładniej przyjrzeć się tym sprawom.
So we did. And the facts were relatively simple. The eyewitness said she heard a shot, and she ran to the next building and turned around and looked, and there was Mr. Logan. And he was tried and convicted and in jail for 17-some-odd years. But it was a single-witness case, so we took a look at it. I sent some people to the scene, and there was an inconsistency. And to put it politely: Usain Bolt couldn't have run from where she said she was to the other spot. Right? So we knew that wasn't true. So it still didn't mean that he didn't do it, but we knew something was maybe fishy about this witness. So we looked through the file, a piece of paper in the file had a number on it. The number indicated that this witness had a record. We went back through 20 years of non-digitized papers to figure out what this record was about, and it turned out -- it turned out -- the eyewitness was in jail when she said she saw what she saw. The man spent 17 years behind bars.
Tak zrobiliśmy. Fakty były względnie proste. Świadek zeznała, że usłyszała strzał, pobiegła do pobliskiego budynku, odwróciła się i zobaczyła pana Logana. Został osądzony, skazany i spędził w więzieniu ponad 17 lat. Była to sprawa z jednym świadkiem, więc przyjrzeliśmy się jej z bliska. Wysłaliśmy ludzi na miejsce przestępstwa i była tam pewna nieścisłość. Delikatnie mówiąc, Usain Bolt nie byłaby w stanie przebiec z miejsca, w którym podobno była, do innego miejsca. Więc wiedzieliśmy, że to nieprawda. To nadal nie oznaczało, że nie popełnił tej zbrodni, jednak wiedzieliśmy, że coś jest nie tak ze świadkiem. Przejrzeliśmy akta. Na jednej z kartek był zapisany numer, który wskazywał, że świadek była kiedyś skazana. Przejrzeliśmy 20 lat papierowych akt, żeby dowiedzieć się, za co był ten wyrok, i okazało się, że świadek była w więzieniu, kiedy zeznawała, co widziała. Mężczyzna spędził 17 lat za kratkami.
The last one is a case about two boys, Willie Stuckey, David McCallum. They were arrested at 15, and their conviction was vacated 29 years later. Now this was a case, once again -- first blush, it looked open and shut. They had confessed. But my research showed that juvenile confessions without a parent present are prone to error. The DNA cases proved this several times.
Ostatnia sprawa dotyczy dwóch chłopaków, Williego Stuckeya i Davida McCalluma. Zostali aresztowani w wieku 15 lat i uniewinnieni 29 lat później. Była to sprawa, po raz kolejny, na pierwszy rzut oka bardzo łatwa. Przyznali się. Jednak moje dochodzenie wykazało, że zeznania nieletnich bez obecnego rodzica są podatne na błędy. Sprawy związane z badaniami DNA udowodniły to wiele razy.
So we took a close look. We looked at the confession, and it turned out, there was something in the confession that those boys could not have known. The only people who knew it were police and prosecutors. We knew what really happened; someone told them to say this. We don't exactly know who, which person did, but any rate, the confession was coerced, we determined. We then went back and did forensics and did a fulsome investigation and found that two other, much older, different heights, different hairstyle, two other people committed the crime, not these two boys.
Przyjrzeliśmy się tej sprawie. Spojrzeliśmy na zeznania i okazało się, że było coś w zeznaniach, czego ci chłopacy nie mogli wiedzieć. Jedynie policja i prokuratorzy to wiedzieli. Wiedzieliśmy, co się naprawdę stało. Ktoś kazał im tak powiedzieć. Nie wiemy dokładnie kto, która osoba to zrobiła, w każdym razie zeznania były pod przymusem, tak ustaliliśmy. Wróciliśmy do sprawy i użyliśmy technik śledczych oraz przeprowadziliśmy obszerne śledztwo i odkryliśmy, że inne osoby, dużo starsze, o innym wzroście, innych fryzurach, dwie inne osoby popełniły tę zbrodnię, nie tych dwóch chłopaków.
I actually went to court that day, for what's called a "vacatur hearing," where the conviction is thrown out. I went to court; I wanted to see Mr. McCallum walk out of there. So I went to court, and the judge said something that judges say all the time, but this took on a really special meaning. He looked up after the arguments and said, "Mr. McCallum," he said five beautiful words: "You are free to go." Can you imagine? After just about 30 years: "You are free to go." And he walked out of that courtroom.
Poszedłem do sądu tego dnia na rozprawę odwoławczą, gdzie wyrok jest anulowany. Poszedłem do sądu, bo chciałem zobaczyć pana McCalluma wychodzącego stamtąd. Poszedłem do sądu i sędzia powiedział coś, co sędziowie zawsze mówią, ale tym razem nabrało to wyjątkowego znaczenia. Po wysłuchaniu mów, spojrzał i powiedział: "Panie McCallum", powiedział trzy piękne słowa: "Jest pan wolny". Potraficie sobie to wyobrazić? Po prawie 30 latach: "Jest pan wolny". I wyszedł z sali sądowej.
Unfortunately, his codefendant, Mr. Stuckey, didn't get the benefit of that. You see, Mr. Stuckey died in prison at 34 years old, and his mother sat at counsel table in his place. I'll never forget this the rest of my life. She just rocked at the table, saying, "I knew my baby didn't do this. I knew my baby didn't do this." And her baby didn't do this. Two other guys did it.
Niestety, współoskarżony, pan Stuckey, nie doznał tego zaszczytu. Pan Stuckey zmarł w więzieniu w wieku 34 lat i matka zajęła jego miejsce na sali sądowej. Nie zapomnę tego do końca życia. Kołysała się przy stole, mówiąc: "Wiedziałam, że moje dziecko tego nie zrobiło. Wiedziałam, że moje dziecko tego nie zrobiło". Jej dziecko tego nie zrobiło. Zrobiło to dwóch innych facetów.
If there's anything that we've learned, anything that I've learned, with this conviction integrity work, it's that justice doesn't happen. People make justice happen. Justice is not a thing that just descends from above and makes everything right. If it did, Mr. Stuckey wouldn't have died in prison. Justice is something that people of goodwill make happen. Justice is a decision. Justice is a decision. We make justice happen.
Sprawdzając rzetelność wyroków, dowiedziałem się jednego, że sprawiedliwość nie przytrafia się sama. To ludzie ją wymierzają. Sprawiedliwość nie jest rzeczą, która po prostu zstępuje z nieba i sprawia, że wszystko jest w porządku. Jeśli by tak było, pan Stuckey nie umarłby w więzieniu. Sprawiedliwość jest czymś, co tworzą ludzie dobrej woli. Sprawiedliwość jest decyzją. Sprawiedliwość jest decyzją. My ją tworzymy.
You know, the scary thing is, in each of these three cases I described, it would have only taken just an extra minute -- an extra minute -- for someone to look through the file and find this receipt. Just one -- to look through the file, find the receipt, give it to the public defender. It would have taken someone just a minute to look at the video confession and say, "That cannot be." Just a minute. And perhaps Mr. Stuckey would be alive today.
Przerażające jest to, że we wszystkich trzech opisanych przypadkach, zajęłoby tylko dodatkową minutę, dodatkową minutę, żeby przejrzeć akta i znaleźć ten paragon. Minuta, żeby przejrzeć akta, znaleźć paragon i oddać go obrońcy. Zajęłoby komuś minutę, żeby spojrzeć na nagranie przyznania się do winy i stwierdzić: "Coś jest nie tak". Tylko minutę. Może pan Stuckey żyłby dzisiaj.
It reminds me of one of my favorite poems. It's a poem that Benjamin Elijah Mays would always recite, and he called it "God's Minute." And it goes something like this: "I have only just a minute, only 60 seconds in it, forced upon me, can't refuse it, didn't seek it, didn't choose it. But it's up to me to use it. I must suffer if I lose it, give account if I abuse it. Just a tiny little minute, but eternity is in it."
Przypomina mi to jeden z moich ulubionych wierszy, który zawsze recytuję, a napisał go Benjamin Elijah Mays. Zatytułował go "Minuta Boga". Brzmi mniej więcej tak: "Mam tylko minutę, tylko 60 sekund, narzuconą mi, nie mogę jej nie przyjąć, nie szukałem jej, nie wybrałem jej. Ode mnie zależy, jak ją wykorzystam. Będę cierpieć, jeśli ją stracę, i tłumaczyć się, jeśli jej nadużyję. Tylko mała minutka, jednak jest w niej wieczność".
If I were to charge each and every one of us, I would want to say something like, "Every day, every day, take just one extra minute and do some justice. You don't have to -- I mean, some people spend their careers and their lives, like public defenders, doing justice every day. But in your professional lives, whatever you do, take time out to just do some justice. Make a colleague feel better. If you hear something that's sexist, don't laugh, speak up. If someone is down, lift them up, one extra minute each day, and it'll be a great, great place.
Jeśli miałbym nakazać coś każdemu z nas, powiedziałbym tak: "Każdego dnia, każdego dnia przeznacz tę jedną dodatkową minutę, żeby zrobić coś sprawiedliwego. Nie musisz... Niektórzy ludzie przeznaczają pracę zawodową i życie, jak obrońcy z urzędu, żeby ciągle czynić sprawiedliwość. Jednak w życiu zawodowym, niezależnie od tego, co robicie, miejcie czas, żeby po prostu czynić sprawiedliwość. Pocieszcie kolegę. Jeśli usłyszycie seksistowski tekst, nie śmiejcie się, odezwijcie się. Jeśli ktoś jest smutny, podnieście go na duchu. Jedna dodatkowa minuta każdego dnia, i to będzie naprawdę wspaniałe miejsce.
I want to show you something. Now, above me is a picture of David McCallum. This is the day he was released from prison. After 30 years, he got to hug a niece he had never been able to touch before. And I asked him then, I said, "What's the first thing you want to do?" And he said, "I just want to walk on the sidewalk without anybody telling me where to go." Wasn't bitter, just wanted to walk on the sidewalk.
Chcę wam coś pokazać. Nade mną jest zdjęcie Davida McCalluma. To dzień, w którym został wypuszczony z więzienia. Po 30 latach mógł uściskać siostrzenicę, której nigdy wcześniej nie mógł dotknąć. Spytałem go wtedy: "Co chcesz najpierw zrobić?", a on powiedział: "Chcę po prostu iść chodnikiem, żeby nikt mi nie mówił, gdzie mam iść". Nie był rozgoryczony, chciał po prostu przejść się chodnikiem.
I spoke to Mr. McCallum about two weeks ago. I went to New York. It was on the two-year anniversary of his release. And we talked, we laughed, we hugged, we cried. And he's doing quite well. And one of the things he said when we met with him is that he now has dedicated his life and his career to ensuring that nobody else is locked up unjustly.
Rozmawiałem z panem McCallumem jakieś dwa tygodnie temu. Pojechałem do Nowego Jorku. To było w drugą rocznicę jego wyjścia z więzienia. Rozmawialiśmy, śmialiśmy się, przytulaliśmy, płakaliśmy. Nieźle sobie radzi. Kiedy się z nim spotkaliśmy, powiedział, że przeznacza teraz swoje życie i pracę na to, żeby nikt już nie był niesprawiedliwie uwięziony.
Justice, my friends, is a decision.
Sprawiedliwość, moi przyjaciele, to decyzja.
Thank you very much.
Dziękuję bardzo.
(Applause)
(Brawa)