Seventy-thousand years ago, our ancestors were insignificant animals. The most important thing to know about prehistoric humans is that they were unimportant. Their impact on the world was not much greater than that of jellyfish or fireflies or woodpeckers. Today, in contrast, we control this planet. And the question is: How did we come from there to here? How did we turn ourselves from insignificant apes, minding their own business in a corner of Africa, into the rulers of planet Earth?
Shtatëdhjetë mijë vjet më parë, paraardhësit tanë ishin kafshë pa veçanti. Gjeja më e rëndësishme që duhet ditur mbi njerëzit prehistorikë është se ata ishin të parëndësishëm. Ndikimi i tyre në botë nuk ishte më i madh se ai i një kandili deti apo xixëllonje apo qukapiku. Sot, në të kundërt, ne dominojmë këtë planet. Pyetja atehere është: Si arritëm deri këtu? Si, trasformuam vetveten nga majmunë të rëndomtë që jetonin në një cep të Afrikës, në sunduesit e botës?
Usually, we look for the difference between us and all the other animals on the individual level. We want to believe -- I want to believe -- that there is something special about me, about my body, about my brain, that makes me so superior to a dog or a pig, or a chimpanzee. But the truth is that, on the individual level, I'm embarrassingly similar to a chimpanzee. And if you take me and a chimpanzee and put us together on some lonely island, and we had to struggle for survival to see who survives better, I would definitely place my bet on the chimpanzee, not on myself. And this is not something wrong with me personally. I guess if they took almost any one of you, and placed you alone with a chimpanzee on some island, the chimpanzee would do much better.
Zakonisht, ne kërkojmë dallimin mes nesh dhe kafshëve të tjera në nivel individual. Ne duam të besojmë - unë dua të besoj - se ka diçka të veçantë te unë, në trupin tim, në trurin tim, që më bën superior mbi një qen, mbi një derr, apo një shimpanze. Por në të vërtetë, si individ, duhet ta pranoj me siklet që jam jashtëzakonisht i ngjashëm me një shimpanze. Dhe nëse do të na linit vetëm, mua dhe një shimpanze në një ishull të vetmuar, për të parë se cili prej nesh do të ketë sukses më të mirë të mbijetojë, pa hezitim do të vija bast mbi shimpanzenë, jo mbi mua. Dhe nuk ka ndonjë gjë që nuk vete, tek unë personalisht. Unë mendoj se nëse marrin ndonjë nga ju, dhe ju lënë vetëm me një shimpanze në ndonjë ishull, shimpanzeja do ja dali mbanë më mirë se ju.
The real difference between humans and all other animals is not on the individual level; it's on the collective level. Humans control the planet because they are the only animals that can cooperate both flexibly and in very large numbers. Now, there are other animals -- like the social insects, the bees, the ants -- that can cooperate in large numbers, but they don't do so flexibly. Their cooperation is very rigid. There is basically just one way in which a beehive can function. And if there's a new opportunity or a new danger, the bees cannot reinvent the social system overnight. They cannot, for example, execute the queen and establish a republic of bees, or a communist dictatorship of worker bees.
Diferenca e vërtetë mes njerëzve dhe kafshëve të tjera nuk është në nivel individi; është në nivel kolektiv. Njerëzit sundojnë planetin pasi ata janë kafshët e vetme që mund të bashkëpunojnë mes tyre në mënyrë fleksibile dhe në numër të madh. Sigurisht ka kafshë të tjera - si insektet socialë, bletët, milingonat - ato mund të bashkëpunojnë në numër të madh, por nuk janë aq fleksibël. Kooperimi i tyre është shumë i ngurtë. Një zgjua me bletë, në thelb, mund të funksionojë vetëm në një mënyrë. Dhe nëse i jepet një mundësi e re apo ndonjë rrezik, bletët nuk mund të shpikin një sistem të ri social brenda ditës. Ato, p.sh., nuk mund të ekzekutojnë mbretëreshën dhe të vendosin republikën e bletëve, apo një diktaturë proletariati të bletëve punëtore.
Other animals, like the social mammals -- the wolves, the elephants, the dolphins, the chimpanzees -- they can cooperate much more flexibly, but they do so only in small numbers, because cooperation among chimpanzees is based on intimate knowledge, one of the other. I'm a chimpanzee and you're a chimpanzee, and I want to cooperate with you. I need to know you personally. What kind of chimpanzee are you? Are you a nice chimpanzee? Are you an evil chimpanzee? Are you trustworthy? If I don't know you, how can I cooperate with you?
Shtazë të tjera, si gjitarët socialë - ujqërit, elefantët, delfinët, shimpanzetë - mund të bashkëpunojnë në mënyrë më elastike, por ata e bejnë atë vetëm në numër të vogël, pasi bashkëpunimi midis shimpanzeve bazohet në njohurinë intime të njëri tjetrit. Unë jam një shimpanze dhe ti je një shimpanze, dhe dua të bashkëpunoj me ty. Unë kam nevojë të të njoh personalisht. Çfarë lloj shimpanzeje je? A je një shimpanze e bukur? A je një shimpanze e keqe? A je e besueshme? Nëse nuk të njoh, si mund të bashkëpunoj me ty?
The only animal that can combine the two abilities together and cooperate both flexibly and still do so in very large numbers is us, Homo sapiens. One versus one, or even 10 versus 10, chimpanzees might be better than us. But, if you pit 1,000 humans against 1,000 chimpanzees, the humans will win easily, for the simple reason that a thousand chimpanzees cannot cooperate at all. And if you now try to cram 100,000 chimpanzees into Oxford Street, or into Wembley Stadium, or Tienanmen Square or the Vatican, you will get chaos, complete chaos. Just imagine Wembley Stadium with 100,000 chimpanzees. Complete madness.
E vetmja kafshë që mund të kombinojë të dyja aftësitë sëbashku dhe të bashkëpunojë njëkohësisht me elasticitet dhe në numër të madh është ne, Homo sapiens. Në një kundër një, apo deri edhe dhjetë kundër dhjetë, shimpanzetë mund të jetë më mirë se ne. Por nëse vini 1000 njerëz kundër 1000 shimpanze, njerëzit do të mbizotërojnë me lehtësi, për arsyen të thjeshtë që një mijë shimpanzetë nuk mund të bashkëpunojnë. Provoni të mbushni me 100.000 shimpanze rrugën Oxford të Londrës, apo stadiumin e Wembley apo sheshin Tienanmen apo Vatikanin, do të kini vetëm kaos, kaos i plotë. Vetëm imagjinoni stadiumin e Wembley me 100.000 shimpanze. Marrëzi e plotë.
In contrast, humans normally gather there in tens of thousands, and what we get is not chaos, usually. What we get is extremely sophisticated and effective networks of cooperation. All the huge achievements of humankind throughout history, whether it's building the pyramids or flying to the moon, have been based not on individual abilities, but on this ability to cooperate flexibly in large numbers.
Në të kundërt, njerëzit normalisht mblidhen aty në dhjetëra mijra dhe rezultati nuk është kaos, zakonisht. Por është një bashkëpunim i sofistikuar dhe tepër efikas. Të gjitha arritjet e mëdha të njerëzimit gjatë historisë, që nga ndërtimi i piramidave apo deri tek udhëtimi për në hënë, nuk u bazua në aftësitë individuale, por në aftësinë të bashkëpunojnë me fleksibilitet në numër të madh.
Think even about this very talk that I'm giving now: I'm standing here in front of an audience of about 300 or 400 people, most of you are complete strangers to me. Similarly, I don't really know all the people who have organized and worked on this event. I don't know the pilot and the crew members of the plane that brought me over here, yesterday, to London. I don't know the people who invented and manufactured this microphone and these cameras, which are recording what I'm saying. I don't know the people who wrote all the books and articles that I read in preparation for this talk. And I certainly don't know all the people who might be watching this talk over the Internet, somewhere in Buenos Aires or in New Delhi.
Mendoni rreth këtij fjalimi që po mbaj këtu sot: Gjendem këtu para një publiku të rreth 300 apo 400 personave, shumica prej jush jeni krejt të panjohur për mua. Po ashtu unë nuk njoh, gjithë personat që kanë organizuar dhe kanë punuar në këtë eveniment. Unë nuk njoh pilotin dhe anëtarët e ekuipazhit të avionit që më solli këtu dje, nga Londra. Unë nuk njoh personat që shpikën dhe prodhuan këtë mikrofon dhe këto kamera që po rregjistrojnë ç'po them. Nuk njoh të gjithë personat që shkruajtën të gjithë librat dhe artikujt që lexova për të pergatitur këtë fjalim. Dhe natyrisht nuk njoh të gjithe personat që mund të shohin këtë fjalim nëpërmjet internetit, diku në Buenos Aires apo në Nju Dehli.
Nevertheless, even though we don't know each other, we can work together to create this global exchange of ideas. This is something chimpanzees cannot do. They communicate, of course, but you will never catch a chimpanzee traveling to some distant chimpanzee band to give them a talk about bananas or about elephants, or anything else that might interest chimpanzees. Now cooperation is, of course, not always nice; all the horrible things humans have been doing throughout history -- and we have been doing some very horrible things -- all those things are also based on large-scale cooperation. Prisons are a system of cooperation; slaughterhouses are a system of cooperation; concentration camps are a system of cooperation. Chimpanzees don't have slaughterhouses and prisons and concentration camps.
Gjithësesi, edhe kur ne nuk e njohim njëri tjetrin ne mund të punojmë sëbashku për të krijuar këtë shkëmbim global idesh. Kjo është diçka që shimpanzetë nuk mund të bëjnë. Ato komunikojnë, natyrisht, por nuk do shihni kurrë një shimpanze të udhëtojë diku larg për të takuar një fis tjetër shimpanzesh dhe tu mbajë atyre një fjalim mbi bananat apo mbi elefantët, apo ç'do gjë tjetër që u intereson shimpanzeve. Tani, bashkëpunimi, natyrisht, nuk është gjithnjë i këndshëm; gjithë ato gjëra të tmerrshme të kryera nga njerëzit në histori - dhe disa janë shumë të tmerrshëm - të gjitha këto gjëra janë të bazuara në një bashkëpunim në shkallë të gjerë. Burgjet janë një sistem bashkëpunimi; thertoret janë një sistem bashkëpunimi; kampet e përqëndrimit janë një sistem bashkëpunimi. Shimpanzetë nuk kanë thertore dhe burgje dhe kampe përqëndrimi.
Now suppose I've managed to convince you perhaps that yes, we control the world because we can cooperate flexibly in large numbers. The next question that immediately arises in the mind of an inquisitive listener is: How, exactly, do we do it? What enables us alone, of all the animals, to cooperate in such a way? The answer is our imagination. We can cooperate flexibly with countless numbers of strangers, because we alone, of all the animals on the planet, can create and believe fictions, fictional stories. And as long as everybody believes in the same fiction, everybody obeys and follows the same rules, the same norms, the same values.
Tani, unë mendoj se arrita t'ju bind, që mbase efektivisht ne kontrollojmë botën pasi ne mund të bashkëpunojmë në mënyrë fleksibile dhe në numër të madh. Pyetja që lind menjëherë në mendjen e një dëgjuesi kureshtar është: si e bëjmë atë saktësisht? Çfarë mundëson vetëm specien tonë të bashkëpunojë në këtë mënyrë? Përgjigja është imagjinata jonë. Ne mund të bashkëpunojmë në mënyrë fleksibile me një numër të pallogaritshëm personash të panjohur, pasi vetëm ne, nga të gjithë kafshët e planetit mund të krijojmë dhe ti besojmë trillimeve, historive imagjinare. Dhe për sa kohë të gjithë i besojmë, të njëjtës histori, të gjithë binden dhe ndjekin të njëjtat rregulla, të njëjtat standarde, të njëjtat vlera.
All other animals use their communication system only to describe reality. A chimpanzee may say, "Look! There's a lion, let's run away!" Or, "Look! There's a banana tree over there! Let's go and get bananas!" Humans, in contrast, use their language not merely to describe reality, but also to create new realities, fictional realities. A human can say, "Look, there is a god above the clouds! And if you don't do what I tell you to do, when you die, God will punish you and send you to hell." And if you all believe this story that I've invented, then you will follow the same norms and laws and values, and you can cooperate. This is something only humans can do. You can never convince a chimpanzee to give you a banana by promising him, "... after you die, you'll go to chimpanzee heaven ..." (Laughter) "... and you'll receive lots and lots of bananas for your good deeds. So now give me this banana." No chimpanzee will ever believe such a story. Only humans believe such stories, which is why we control the world, whereas the chimpanzees are locked up in zoos and research laboratories.
Të gjithë kafshët e tjera përdorin sistemet e tyre të komunikimit vetëm për të përshkruar realitetin. Një shimpanze mund të thotë: "Vini re! Qenka një luan, ikim me vrap!" Ose, "Shikoni! Atje qenka një pemë bananeje! Vemë të marrim bananet!" Njerëzit, në të kundërt, nuk përdorin të folurën e tyre thjesht për të përshkruar realitetin, por edhe për të krijuar realitete imagjinarë. Një njeri mund të thotë, "Shikoni, ndodhet një perëndi mbi re! Dhe nëse nuk bëni atë që ju them, kur të vdisni, Perëndia do t'ju dënojë dhe do t'ju çojë në ferr." Dhe nëse të gjithë ju i besoni kësaj historie që shpika, atëherë ju do të ndiqni të njëjtat norma dhe ligje dhe vlera, dhe mund të bashkëpunoni. Këtë vetëm njerëzit mund ta bëjnë. Nuk mund të bindni dot një shimpanze t'ju japë një banane duke i premtuar, "...kur të vdesësh, do vesh në parajsën e shimpanzeve..." (Të qeshura) "...dhe do të merrni shumë dhe shumë banane për veprat e tua të mira. Pra ma jep tani atë banane." Asnjë shimpanze nuk do ti besojë një historie të tillë. Vetëm njerëzit i besojnë historive të tilla, arsyeja që ne kontrollojmë botën, ndërsa shimpanzetë janë mbyllura në kopshte zoologjikë dhe laboratore kërkimi. Tani, mund të pranoni që po, në fushën fetare, njerëzit bashkëpunojnë duke i besuar të njëjtave histori. Miliona njerëz mblidhen për të ndërtuar një katedrale apo xhami
Now you may find it acceptable that yes,
a për të luftuar në një kryqëzatë apo xhihad,
in the religious field, humans cooperate by believing in the same fictions. Millions of people come together to build a cathedral or a mosque or fight in a crusade or a jihad, because they all believe in the same stories about God and heaven and hell. But what I want to emphasize is that exactly the same mechanism underlies all other forms of mass-scale human cooperation, not only in the religious field.
sepse të gjithë ata besojnë të njëjtat histori rreth perëndisë dhe parajsës dhe ferrit. Por ajo që unë dua të theksoj është saktësisht i njëjti mekanizëm që në bazë të të gjitha formave të bashkëpunimit njerëzor në shkallë të gjerë jo vetëm në fushën e fesë. Le të marim p.sh. fushën ligjore. Shumica e sistemeve ligjore sot në botë bazohen në të drejtat e njeriut. Por çfarë janë të drejtat e njeriut?
Take, for example, the legal field. Most legal systems today in the world are based on a belief in human rights. But what are human rights? Human rights, just like God and heaven, are just a story that we've invented. They are not an objective reality; they are not some biological effect about homo sapiens. Take a human being, cut him open, look inside, you will find the heart, the kidneys, neurons, hormones, DNA, but you won't find any rights. The only place you find rights are in the stories that we have invented and spread around over the last few centuries. They may be very positive stories, very good stories, but they're still just fictional stories that we've invented.
Të drejtat e njeriut, ashtu si perëndia dhe parajsa janë vetëm histori të shpikura. Ato nuk përfaqësojnë një realitet objektiv. Ato nuk përputhen me një fakt biologjik të homo sapiens. Merrni një qenie njerëzore, hapeni, dhe shikoni brenda, do të gjeni zemrën, veshkat, neuronet, hormonet, ADN-ja, dhe nuk do të gjeni të drejta. I vetmi vend ku mund të gjeni të drejta janë tek historitë ne kemi shpikur dhe shpërndarë në shekujt e fundit. Ato mund të jenë histori shumë pozitive, histori shumë të mira, por këto janë ende vetëm histori imagjinare që ne kemi shpikur. E njëjta gjë vlen edhe për politikën. Faktorët më të rëndësishem të politikës moderne janë shtetet dhe kombet. Por çfarë janë shtetet dhe kombet
The same is true of the political field. The most important factors in modern politics are states and nations. But what are states and nations? They are not an objective reality. A mountain is an objective reality. You can see it, you can touch it, you can even smell it. But a nation or a state, like Israel or Iran or France or Germany, this is just a story that we've invented and became extremely attached to.
Ata nuk janë një realitet objektiv. Një mal është një realitet objektiv. Ju mund ta shihni atë, ta prekni, madje ti ndjeni edhe erën. Por një komb apo një shtet si Izraeli apo Irani o Franca o Gjermania, është vetëm një histori që ne kemi shpikur dhe me të cilat jemi shumë të lidhur. Është e njëjta gjë edhe për ekonominë. Sot, aktorët më të rëndësishëm në ekonominë botërore janë ndërmarrjet dhe kompanitë.
The same is true of the economic field. The most important actors today in the global economy are companies and corporations. Many of you today, perhaps, work for a corporation, like Google or Toyota or McDonald's. What exactly are these things? They are what lawyers call legal fictions. They are stories invented and maintained by the powerful wizards we call lawyers. (Laughter) And what do corporations do all day? Mostly, they try to make money. Yet, what is money? Again, money is not an objective reality; it has no objective value. Take this green piece of paper, the dollar bill. Look at it -- it has no value. You cannot eat it, you cannot drink it, you cannot wear it. But then came along these master storytellers -- the big bankers, the finance ministers, the prime ministers -- and they tell us a very convincing story: "Look, you see this green piece of paper? It is actually worth 10 bananas." And if I believe it, and you believe it, and everybody believes it, it actually works. I can take this worthless piece of paper, go to the supermarket, give it to a complete stranger whom I've never met before, and get, in exchange, real bananas which I can actually eat. This is something amazing. You could never do it with chimpanzees. Chimpanzees trade, of course: "Yes, you give me a coconut, I'll give you a banana." That can work. But, you give me a worthless piece of paper and you except me to give you a banana? No way! What do you think I am, a human? (Laughter)
Shumë prej jush sot, ndoshta punojnë për një kompani të madhe, si Google apo Toyota apo McDonald's. Por, per çfarë po flasim? Avokatët i quajnë histori ligjore Këto tregime janë shpikur dhe mirëmbahen nga këta magjistarë të fuqishëm të quajtur avokatë. (Të qeshura) Dhe çfarë bëjnë kompanitë e mëdha gjithë ditën? Ata kryesisht përpiqen të bëjnë para. Tani, çfarë janë paratë? Paraja nuk është një realitet objektiv, dhe nuk ka asnjë vlerë objektive. Merrni biletën e gjelbërt, dollarin. Vini re - nuk ka vlerë. Nuk mund ta hani, nuk mund ta pini, nuk mund ta vishni. por është këtu që arrin mjeshtri i tregimit bankierët e mëdhenj, ministrat e financave, kryeministrat - dhe ata na tregojnë një histori shumë të besueshme: "E shikoni këtë copë letër të gjelbër? Kjo faktikisht vlen 10 banane." Dhe nëse unë i besoj, nëse ju e besoni atë, dhe të gjithë e besojnë kjo gjë faktikisht funksionon. Unë mund të marr këtë copë letër pa vlerë shkoj në supermarket, ja jap një personi krejtësisht të panjohur që nuk kam takuar kurrë më parë dhe ta shkëmbej me banane të vërteta të cilat mund ti ha. Kjo është diçka e mahnitëse. Nuk mund ta bëni kurrë me një shimpanze. Shimpanzetë tregtojnë natyrisht: "Pra, ti më jep një arrë kokosi, unë të jap një banane." Kjo mund të funksionojë. Por, ti më jep një copë letër pa vlerë dhe pret që unë të jap një banane? E pamundur! Çmendoni se jam, një njeri? (Të qeshura) Paraja, në fakt, është historia më e suksesshme e shpikur ndonjëherë, dhe treguar njerëzve, pasi e vetrmja histori që i besojnë të gjithë.
Money, in fact, is the most successful story ever invented and told by humans, because it is the only story everybody believes. Not everybody believes in God, not everybody believes in human rights, not everybody believes in nationalism, but everybody believes in money, and in the dollar bill. Take, even, Osama Bin Laden. He hated American politics and American religion and American culture, but he had no objection to American dollars. He was quite fond of them, actually. (Laughter)
Jo të gjithë besojnë tek Perëndia, jo të gjithë besojnë tek të drejtat e njeriut, jo gjithë i besojnë nacionalizmit, Por të gjithë besojnë tek paraja dhe tek kartëmonedha e dollarit. Merrni Osama bin Laden. Ai urrente politikën amerikane, fenë amerikane dhe kulturën amerikane por nuk kishte ndonjë kundërshtim ndaj dollarit amerikan. Faktikisht dollarët i adhuronte. (Të qeshura) Pra, për të përfunduar, ne kontrollojmë botën për shkak se jetojmë në një realitet të dyfishtë. Të gjitha kafshët e tjera jetojnë në një realitet objektiv.
To conclude, then: We humans control the world because we live in a dual reality. All other animals live in an objective reality. Their reality consists of objective entities, like rivers and trees and lions and elephants. We humans, we also live in an objective reality. In our world, too, there are rivers and trees and lions and elephants. But over the centuries, we have constructed on top of this objective reality a second layer of fictional reality, a reality made of fictional entities, like nations, like gods, like money, like corporations. And what is amazing is that as history unfolded, this fictional reality became more and more powerful so that today, the most powerful forces in the world are these fictional entities. Today, the very survival of rivers and trees and lions and elephants depends on the decisions and wishes of fictional entities, like the United States, like Google, like the World Bank -- entities that exist only in our own imagination.
Realiteti i tyre konsiston në entitete objektive, si lumenj dhe pemë luanë dhe elefantë. Njerëzit po ashtu jetojnë në një realitet objektiv. Edhe në botën tonë, gjenden lumenj, pemë, elefantë dhe luanë. Por gjatë shekujve, ne kemi ndërtuar mbi këtë realitet objektiv një shtresë të dytë të realitetit imagjinar, një realitet i bërë prej subjekteve fiktive, si kombet, perënditë, paratë, korporatat. Dhe ajo që është e jashtëzakonshme, është se gjatë gjithë historisë, ky realitet imagjinar është bërë gjithnjë e më i fuqishëm deri në pikën që forcat më të fuqishme në botë janë këto entitete fiktive. Mbijetesa e kafshëve dhe natyrës varet nga vendimet dhe dëshirat e këtyre subjekteve fiktive, si Shtetet e Bashkuara, Google, Banka Botërore - entitete që ekzistojnë vetëm në imagjinatën tonë. Faleminderit (Duartrokitje) Bruno Xhusani: Yuval, ju keni botuar një libër të ri.
Thank you. (Applause)
pas botimit të mëparshëm me titull Sapiens. Ai është botuar në hebraisht, dhe nuk është përkthyer ende.
Bruno Giussani: Yuval, you have a new book out. After Sapiens, you wrote another one, and it's out in Hebrew, but not yet translated into ...
YNH: Po punoj me përkthimin tani. BG: Në këtë libër, siç e kuptoj unë, ju thoni se progresi i mahnitshëm që ne jemi dëshmitarë sot
Yuval Noah Harari: I'm working on the translation as we speak.
jo vetëm që do të përmirësojë jetën tonë,
BG: In the book, if I understand it correctly, you argue that the amazing breakthroughs that we are experiencing right now not only will potentially make our lives better, but they will create -- and I quote you -- "... new classes and new class struggles, just as the industrial revolution did." Can you elaborate for us?
por do të krijojnë - po ju citoj - klasa të reja dhe luftë klasash si gjatë revolucionit industrial. A mund të na e shpjegoni? YNH: Po, gjatë revolucionit industrial, ne pamë lindjen e një klase të re proletariati urban. Dhe historia politike dhe shoqërore e 200 viteve të fundit është lidhur ngushtë
YNH: Yes. In the industrial revolution, we saw the creation of a new class of the urban proletariat. And much of the political and social history of the last 200 years involved what to do with this class, and the new problems and opportunities. Now, we see the creation of a new massive class of useless people. (Laughter) As computers become better and better in more and more fields, there is a distinct possibility that computers will out-perform us in most tasks and will make humans redundant. And then the big political and economic question of the 21st century will be, "What do we need humans for?", or at least, "What do we need so many humans for?"
me këtë klasë, probleme të reja dhe mundësitë që ajo përfaqëson. Tani ne shohim krijimin e një klase të re personash të padobishëm. (Të qeshura) Meqë kompjuterat po përmirësojnë performancat e tyre në shumë fusha, Prandaj është e mundur që një ditë kompjuterat mund të na parakalojnë në shumicën e detyrave, duke i bërë kështu njerëzit të panevojshëm. Pyetja e madhe politike dhe ekonomike e shekullit të 21-të, "Pse kemi nevojë për njerëzit?" ose të paktën "Pse kemi nevojën e kaq shumë njerëzve? " BXh: A i jepni një përgjigje në librin tuaj? Aktualisht, supozimi më i mirë është ti mbajmë ata të lumtur me ndonjë tabletë dhe lojra komputeri...
BG: Do you have an answer in the book?
(Të qeshura)
YNH: At present, the best guess we have is to keep them happy with drugs and computer games ... (Laughter) but this doesn't sound like a very appealing future.
por kjo nuk është një e ardhme shumë e kënaqshme. BXh: Pra, ajo që thoni në këtë libër është se pavarësisht nga të gjitha diskutimet mbi shenjat e shumta e një pabarazie të konsiderueshme ekonomike, jemi praktikisht në fillim
BG: Ok, so you're basically saying in the book and now, that for all the discussion about the growing evidence of significant economic inequality, we are just kind of at the beginning of the process?
të procesit. YNH: Kjo nuk është një profeci, kemi shumë mundësi para nesh Një prej tyre është krijimi një klasë e njerëzish të padobishëm.
YNH: Again, it's not a prophecy; it's seeing all kinds of possibilities before us. One possibility is this creation of a new massive class of useless people. Another possibility is the division of humankind into different biological castes, with the rich being upgraded into virtual gods, and the poor being degraded to this level of useless people.
Një mundësi tjetër do të jetë ndarja e llojeve të njeriut në kasta të ndryshme biologjike, me të pasurit që do të lartësohen në perëndi virtuale, dhe të varfërit do të degradohen në njerëz të padobishëm. BXh: E ndjej që në një tjetër TED Talk do të përvijohet pas një viti o dy. Faleminderit, Yuval që erdhët këtu. YNH: Faleminderit!
BG: I feel there is another TED talk coming up in a year or two. Thank you, Yuval, for making the trip.
(Duartrokitje)
YNH: Thanks! (Applause)