Do you ever think about how important the oceans are in our daily lives? The oceans cover two-thirds of our planet. They provide half the oxygen we breathe. They moderate our climate. And they provide jobs and medicine and food including 20 percent of protein to feed the entire world population. People used to think that the oceans were so vast that they wouldn't be affected by human activities.
آیا به اهمیت اقیانوس ها درزندگی روزمره ما فکر کرده اید؟ اقیانوسها دو سوم سیاره ما را فراگرفته اند. آنها نیمی ازاکسیژن تنفسی مارا فراهم می کنند آنها آب وهوای ما را معتدل می کنند. و شغل، دارو و خوراک ایجاد می کنند. از جمله ۲۰ درصد پروتین مصرفی کل جمعیت جهان را. مردم فکرمی کردند که اقیانوسها آنفدر وسیع اند که تحت تاثیرفعالیتهای انسانی قرارنمی گیرند
Well today I'm going to tell you about a serious reality that is changing our oceans called ocean acidification, or the evil twin of climate change. Did you know that the oceans have absorbed 25 percent of all of the carbon dioxide that we have emitted to the atmosphere? Now this is just another great service provided by the oceans since carbon dioxide is one of the greenhouse gases that's causing climate change. But as we keep pumping more and more and more carbon dioxide into the atmosphere more is dissolving into the oceans. And this is what's changing our ocean chemistry. When carbon dioxide dissolves in seawater, it undergoes a number of chemical reactions.
امروزمیخواهم درباره حقیقتی جدی صحبت کنم که دارد اقیانوسهای ما را تغییر می دهد، و نامش اسیدی شدن اقیانوس است، یا همان قل دوم تغییرات آب و هوایی. آیا می دانستید که اقیانوسها ۲۵ درصد کل دی اکسیدکربنی که ما در اتمسفر منتشر کرده ایم راجذب کرده اند و این تنها یکی ازخدمات بزرگ اقیانوسها است چرا که دی اکسید کربن یکی ازگازهای گلخانه ای است که باعث تغییرات آب وهوا می شود. اما همچنان که ما به وارکردن بیشتر و بیشتر دی اکسید کربن به اتمسفر ادامه می دهیم مقدار بیشتری در اقیانوسها جذب می شود و این همان چیزیست که باعث تغییرشیمیایی اقیانوسهای ما می شود. وقتی دی اکسیدکربن در آب دریا حل می شود، درگیر یک سری واکنش های شیمیایی می شود.
Now lucky for you, I don't have time to get into the details of the chemistry for today. But I'll tell you as more carbon dioxide enters the ocean, the seawater pH goes down. And this basically means that there is an increase in ocean acidity. And this whole process is called ocean acidification. And it's happening alongside climate change. Scientists have been monitoring ocean acidification for over two decades. This figure is an important time series in Hawaii, and the top line shows steadily increasing concentrations of carbon dioxide, or CO2 gas, in the atmosphere. And this is directly as a result of human activities. The line underneath shows the increasing concentrations of carbon dioxide that is dissolved in the surface of the ocean which you can see is increasing at the same rate as carbon dioxide in the atmosphere since measurements began. The line on the bottom shows then shows the change in chemistry. As more carbon dioxide has entered the ocean, the seawater pH has gone down, which basically means there has been an increase in ocean acidity. Now in Ireland, scientists are also monitoring ocean acidification -- scientists at the Marine Institute and NUI Galway. And we, too, are seeing acidification at the same rate as these main ocean time-series sites around the world. So it's happening right at our doorstep.
از خوش شانسی شما است که من امروز وقت ندارم تا وارد جزئیات علم شیمی بشوم اما به شما می گویم که با ورود هرچه بیشتر دی اکسیدکربن به اقیانوس PH آب پایین می رود. و این اساساً به این معنی افزایش اسیدیته اقیانوس است. وکل این فرآیند اسیدی شدن اقیانوس نام دارد. و آن درکنار تغییر آب و هوا در حال رخ دادن است. بیش از دو دهه است که دانشمندان درحال بررسی اسیدی شدن اقیانوس ها هستند، این نمودار یک سری زمانی مهم در هاوایی است، که خط بالایی افزایش پیوسته غلظت دی اکسیدکربن را نشان می دهد، یا گاز CO2 ، در اتمسفر و این مستقیماً نتیجه فعالیتهای انسانی است. خط زیرین (آبی) غلظت فزاینده دی اکسیدکربن را نشان می دهد که جذب سطح اقیانوس ها شده است که همانطور که می بینید با سرعتی برابر با دی اکسید کربن در اتمسفر از زمان شروع این تحقیق در حال افزایش است . خط پایین (سبز) تغییردرخاصیت شیمیایی را نشان می دهد. با افزایش ورود دی اکسیدکربن به اقیانوس PH آب دریا کاهش یافته است، که اساساً به معنای افزایش خاصیت اسیدی اقیانوس است. هم اکنون دانشمندان درایرلند درحال نظارت بر اسیدی شدن اقیانوس هستند -- درموسسه مارین و .NUI Galway و ما نیز در حال مشاهده اسیدی شدن با میزان یکسان با این سایت های عمده اندازه گیری درسراسردنیا هستیم. بنابراین این اتفاق دارد بیخ گوش ما میافتد.
Now I'd like to give you an example of just how we collect our data to monitor a changing ocean. Firstly we collect a lot of our samples in the middle of winter. So as you can imagine, in the North Atlantic we get hit with some seriously stormy conditions -- so not for any of you who get a little motion sickness, but we are collecting some very valuable data. So we lower this instrument over the side of the ship, and there are sensors that are mounted on the bottom that can tell us information about the surrounding water, such as temperature or dissolved oxygen. And then we can collect our seawater samples in these large bottles. So we start at the bottom, which can be over four kilometers deep just off our continental shelf, and we take samples at regular intervals right up to the surface. We take the seawater back on the deck, and then we can either analyze them on the ship or back in the laboratory for the different chemicals parameters.
حالا می خواهم نمونه ای بیاورم از اینکه چطور داده هایمان را برای مونیتورکردن یک اقیانوس درحال تغییرجمع آوری کردیم. نخست تعداد زیادی نمونه را در اواسط زمستان جمع آوری کردیم. همانطورکه قابل تصوراست، در اقیانوس آتلانتیک شمالی با برخی شرایط طوفانی شدید مواجه شدیم -- این کار به درد آن دسته از شما که دچار دریازدگی می شوند نمی خورد، ولی ما درحال جمع آوری برخی اطلاعات بسیار باارزش هستیم. خب ما این ابزار را از کناره کشتی پایین می فرستیم، سنسورهایی درزیر نصب شده اند که می توانند اطلاعاتی درباره آب اطرافشان به ما بدهند مثل دما یا میزان اکسیژن محلول درآب. بعد می توانیم نمونه های آب دریا را در این بطری های بزرگ جمع آوری کنیم. ما ازپایین شروع می کنیم که می تواند در بیش از عمق چهار کیلومتری باشد درست در کنار فلات قاره، و در فواصل منظم به سمت سطح آب سطح آب نمونه برداری می کنیم. نمونه های آب رابه عرشه می آوریم، و سپس می توانیم یا آنها را در کشتی تجزیه و تحلیل کنیم یا برای پارامترهای شیمیایی مختلف به آزمایشگاه ببریم.
But why should we care? How is ocean acidification going to affect all of us? Well, here are the worrying facts. There has already been an increase in ocean acidity of 26 percent since pre-industrial times, which is directly due to human activities. Unless we can start slowing down our carbon dioxide emissions, we're expecting an increase in ocean acidity of 170 percent by the end of this century. I mean this is within our children's lifetime. This rate of acidification is 10 times faster than any acidification in our oceans for over 55 million years. So our marine life have never, ever experienced such a fast rate of change before. So we literally could not know how they're going to cope.
اما چرا این کار برای ما اهمیت دارد؟ چظور اسیدی شدن اقیانوس ها بر همه ما اثر خواهد گذاشت؟ خب حقایق نگران کننده از این قرار است. میزان اسیدیته اقیانوس ها در حال حاضر ۲۶ درصد افزایش یافته است از زمان قبل از دوران صنعتی شدن، که مستقیماً نتیجه فعالیت های انسانی است. مادامی که سرعت تولید و انتشار دی اکسید کربن را کاهش ندهیم پیش بینی می کنیم که میزان اسیدیته اقیانوس ها افزایش ۱۷۰ درصدی داشته باشد. تا پایان قرن حاضر. به این معنی که این تغییر دردوره فرزندانمان روی خواهد داد. این نرخ افزایش اسیدی شدن ۱۰ برابرسریع تراز هردوره اسیدی شدن اقیانوسها در بیش از ۵۵ میلیون سال اخیر است. بنابراین حیات دریایی ما تا قبل ازاین هرگز چنین نرخ تغییر سریعی را تجربه نکرده بود. پس ما اصلا و ابدا نمی دانیم آنها چطور با آن مقابله خواهند کرد.
Now there was a natural acidification event millions of years ago, which was much slower than what we're seeing today. And this coincided with a mass extinction of many marine species. So is that what we're headed for? Well, maybe. Studies are showing some species are actually doing quite well but many are showing a negative response. One of the big concerns is as ocean acidity increases, the concentration of carbonate ions in seawater decrease. Now these ions are basically the building blocks for many marine species to make their shells, for example crabs or mussels, oysters.
میلیون ها سال پیش یک رویداد طبیعی اسیدی شدن رخ داده است، که به مراتب کندتراز چیزی بود که امروز شاهدش هستیم. و این همزمان است با انقراض انبوهی از آبزیان. آیا این همان چیزی ست که ما به سویش می رویم؟ خب ، شاید. مطالعات نشان می دهد بعضی گونه ها وضعشان کاملا خوب است اما بسیاری به وضع موجود واکنش منفی نشان می دهند. یکی از نگرانی های بزرگ این است که با افزایش اسیدیته اقیانوس ها ، غلظت یون های کربنات در آب دریا کاهش میابد. این یون ها در حقیقت مانند آجرهای سازنده برای ساخت لاک بسیاری از آبزیان هستند، مثلاً خرچنگ ها یا انواع صدف های دریایی.
Another example are corals. They also need these carbonate ions in seawater to make their coral structure in order to build coral reefs. As ocean acidity increases and the concentration of carbonate ions decrease, these species first find it more difficult to make their shells. And at even even lower levels, they can actually begin to dissolve.
مثال دیگر مرجان ها هستند. آنها نیز به این یون های کربنات در آب دریا نیاز دارند تا بتوانند ساختار مرجانی خود برای ساختن صخره های مرجانی را بسازند. همینطور که اسیدیته اقیانوس افزایش می یابد و غلظت یون کربنات کاهش می یابد ، این موجودات سخت تر پوسته خود را می سازند و در عمق پایین تر حتی در آب حل می شوند.
This here is a pteropod, it's called a sea butterfly. And it's an important food source in the ocean for many species, from krill to salmon right up to whales. The shell of the pteropod was placed into seawater at a pH that we're expecting by the end of this century. After only 45 days at this very realistic pH, you can see the shell has almost completely dissolved. So ocean acidification could affect right up through the food chain -- and right onto our dinner plates. I mean who here likes shellfish? Or salmon? Or many other fish species whose food source in the ocean could be affected?
اینجا یک «تروپاد» داریم که پروانه دریایی نامیده می شود، و یک منبع غذایی مهم برای بسیاری از گونه ها در اقیانوس است. از کریل و ماهی سالمون گرفته تا نهنگ ها. پوسته صدفی تروپاد قرار داده شد در آب دریایی با PH ای معادل مورد انتظار ما در انتهای قرن حاضر، بعد از فقط ۴۵ روز ماندن در این PH کاملا منطبق بر واقعیت، می توانید مشاهده کنید که پوسته تقریباً بطورکامل حل شده است. بنابراین اسیدی شدن اقیانوس می تواند مستقیما بر زنجیره غذایی -- و یکراست بر بشقاب شام ما تاثیر بگذارد. در این جمع چه کسی صدف دوست داره؟ یا ماهی سالمون؟ یا ماهی های فراوان دیگر را؟ که منابع غذایی شان در اقیانوس می تواند دستخوش تاثیر شود؟
These are cold-water corals. And did you know we actually have cold-water corals in Irish waters, just off our continental shelf? And they support rich biodiversity, including some very important fisheries. It's projected that by the end of this century, 70 percent of all known cold-water corals in the entire ocean will be surrounded by seawater that is dissolving their coral structure. The last example I have are these healthy tropical corals. They were placed in seawater at a pH we're expecting by the year 2100. After six months, the coral has almost completely dissolved. Now coral reefs support 25 percent of all marine life in the entire ocean. All marine life.
این ها مرجان های آب سرد هستند. آیا می دانستید که ما در آب های ایرلند مرجان های آب سرد داریم؟ تنها کمی دور ازسواحل فلات قاره مان؟ و آنها از یک تنوع زیستی غنی از جمله برخی از آبزیان مهم را حمایت می کنند. پیشبینی شده که تا پایان قرن حاضر، ۷۰ درصد از تمامی مرجان های شناسایی شده آب سرد در سرتاسر اقیانوس به محاصره آب دریا درمی آید که ساختار مرجانی را در خود حل می کند. آخرین مثالی که دارم از مرجان های گرمسیری سالم و سرحال است. آنها در آب دریای با PH مورد انتظار تا سال ۲۱۰۰ قرار داده شدند. بعد از شش ماه این مرجان تقریباً بطور کامل حل شد. در حال حاضر صخره های مرجانی ۲۵ درصد از کل حیات دریایی در سراسر اقیانوس را حمایت می کند. تمامی موجودات زنده دریایی را.
So you can see: ocean acidification is a global threat. I have an eight-month-old baby boy. Unless we start now to slow this down, I dread to think what our oceans will look like when he's a grown man. We will see acidification. We have already put too much carbon dioxide into the atmosphere. But we can slow this down. We can prevent the worst-case scenario. The only way of doing that is by reducing our carbon dioxide emissions. This is important for both you and I, for industry, for governments.
بنابراین می توانید ببینید که: اسیدی شدن اقیانوس یک تهدید جهانی است. من یک پسر هشت ماهه دارم. اگر الان شروع به کند کردن این روند نکنیم، از تصور این که وقتی او بزرگ شد وضع اقیانوس های ما چطور باشد، وحشت می کنم. ما اسیدی شدن را خواهیم دید. ما در حال حاضر بیش از حد دی اکسیدکربن وارد اتمسفرکرده ایم. اما ما می توانیم آن را کاهش دهیم. ما می تونیم از بدترین سناریوی ممکن جلوگیری کنیم. تنها راه انجام آن کاهش انتشار دی اکسیدکربن است. این برای من وشما، صنایع و دولت ها مهم است.
We need to work together, slow down global warming slow down ocean acidification and help to maintain a healthy ocean and a healthy planet for our generation and for generations to come.
ما باید با هم همکاری کنیم تا روند گرم شدن زمین، و اسیدی شدن اقیاتوی ها را کند کنیم و کمک کنیم به حفظ و نگهداری از اقیانوس ها و یک سیاره سالم برای نسل خودمان و نسل اینده.
(Applause)
(تشویق حضار)