Ευχαριστώ. Έχω μόνο 18 λεπτά για να εξηγήσω κάτι που διαρκεί ώρες και μέρες, γι' αυτό καλύτερα να ξεκινήσω. Ας αρχίσουμε με ένα κλιπ από την εκπομπή Listening Post του Αλ Τζαζίρα.
Thank you. I have only got 18 minutes to explain something that lasts for hours and days, so I'd better get started. Let's start with a clip from Al Jazeera's Listening Post.
Ρίτσαρντ Γκίζμπερτ: Η Νορβηγία είναι χώρα με σχετικά μικρή κάλυψη από τα μέσα. Οι εκλογές πριν μια εβδομάδα πέρασαν χωρίς έντονες καταστάσεις. Και αυτό συνοψίζει τα Νορβηγικά ΜΜΕ: χωρίς έντονες καταστάσεις. Λίγα χρόνια πριν το νορβηγικό δημόσιο τηλεοπτικό κανάλι NRK αποφάσισε να μεταδώσει ζωντανή κάλυψη ενός επτάωρου ταξιδιού με τρένο, επτά ώρες απλή κινηματογραφική λήψη ενός τρένου να κυλάει στις ράγες. Σύμφωνα με τις μετρήσεις, πάνω από ένα εκατομμύριο Νορβηγοί το λάτρεψαν. Ένα νέο είδος ριάλιτι εκπομπών γεννήθηκε στην τηλεόραση και πάει κόντρα σε όλους τους κανόνες των τηλεοπτικών πρακτικών. Δεν υπάρχει υπόθεση, ούτε σενάριο, καθόλου δράμα, καμία κορύφωση, και λέγεται Αργή Τηλεόραση. Τους τελευταίους δύο μήνες οι Νορβηγοί παρακολουθούν το ταξίδι ενός κρουαζιερόπλοιου προς τα βόρεια, και το ταξίδι έχει πολύ ομίχλη. Τα στελέχη της νορβηγικής Εθνικής Υπηρεσίας Μεταδόσεων σκέπτονται να κάνουν εκπομπή για μια νύχτα πλεξίματος σε όλη τη χώρα. Εκ πρώτης όψεως, ακούγεται βαρετό, επειδή είναι, αλλά κάτι σε αυτό το τηλεοπτικό πείραμα άγγιξε τους Νορβηγούς. Έτσι στείλαμε τη Μαρσέλα Πιζάρο του Listening Post στο Όσλο να ανακαλύψει τι είναι αυτό, αλλά σας προειδοποιούμε: Οι θεατές μπορεί να βρουν κάποιο υλικό στην εκπομπή που ακολουθεί απογοητευτικό. (Γέλια)
Richard Gizbert: Norway is a country that gets relatively little media coverage. Even the elections this past week passed without much drama. And that's the Norwegian media in a nutshell: not much drama. A few years back, Norway's public TV channel NRK decided to broadcast live coverage of a seven-hour train ride -- seven hours of simple footage, a train rolling down the tracks. Norwegians, more than a million of them according to the ratings, loved it. A new kind of reality TV show was born, and it goes against all the rules of TV engagement. There is no story line, no script, no drama, no climax, and it's called Slow TV. For the past two months, Norwegians have been watching a cruise ship's journey up the coast, and there's a lot of fog on that coast. Executives at Norway's National Broadcasting Service are now considering broadcasting a night of knitting nationwide. On the surface, it sounds boring, because it is, but something about this TV experiment has gripped Norwegians. So we sent the Listening Post's Marcela Pizarro to Oslo to find out what it is, but first a warning: Viewers may find some of the images in the following report disappointing. (Laughter)
Τόμας Χέλουμ: Κατόπιν ακολουθεί οκτάλεπτη εκπομπή στο Αλ Τζαζίρα σχετικά με παράξενα τηλεοπτικά προγράμματα στη μικρή Νορβηγία. Αλ Τζαζίρα. CNN. Πώς φτάσαμε μέχρι εκεί; Πρέπει να επιστρέψουμε στο 2009, όταν ένας συνάδελφος είχε μια λαμπρή ιδέα. Πού κατεβάζετε ιδέες; Στην καντίνα. Είπε λοιπόν, γιατί δεν κάνουμε μια ραδιοφωνική εκπομπή για τη μέρα της γερμανικής εισβολής στη Νορβηγία το 1940. Και να αφηγηθούμε την ιστορία την ίδια ακριβώς ώρα και όλη τη νύχτα. Ουάου! Θαυμάσια ιδέα, μόνο που ήταν μόλις κάνα-δυο εβδομάδες μέχρι την ημέρα της εισβολής. Έτσι καθίσαμε στην καντίνα και συζητήσαμε τι άλλες ιστορίες μπορούσαμε να αφηγηθούμε κατά την εξέλιξη της εκπομπής. Τι άλλα πράγματα τραβάνε για πολλή ώρα;
Thomas Hellum: And then follows an eight-minute story on Al Jazeera about some strange TV programs in little Norway. Al Jazeera. CNN. How did we get there? We have to go back to 2009, when one of my colleagues got a great idea. Where do you get your ideas? In the lunchroom. So he said, why don't we make a radio program marking the day of the German invasion of Norway in 1940. We tell the story at the exact time during the night. Wow. Brilliant idea, except this was just a couple of weeks before the invasion day. So we sat in our lunchroom and discussed what other stories can you tell as they evolve? What other things take a really long time?
Κάποιος από εμάς σκέφτηκε ένα τρένο. Ο σιδηροδρομική γραμμή Μπέργκεν είχε επέτειο 100 χρόνων εκείνη τη χρονιά. Φτάνει από τη δυτική Νορβηγία έως την Ανατολική Νορβηγία και διαρκεί ακριβώς τον ίδιο χρόνο όπως πριν 40 χρόνια, πάνω από επτά ώρες. (Γέλια) Έτσι απευθυνθήκαμε τους ανώτερούς μας στο Όσλο και είπαμε, θέλουμε να κάνουμε ντοκιμαντέρ για το Σιδηρόδρομο Μπέργκεν. και να το κάνουμε σε πλήρη διάρκεια, και η απάντηση ήταν, «Ναι, αλλά τι διάρκεια θα έχει η εκπομπή;» «Ααα,» είπαμε, «πλήρη διάρκεια». «Ναι, αλλά εννοούμε την εκπομπή». Ο διάλογος επαναλαμβανόταν.
So one of us came up with a train. The Bergen Railway had its 100-year anniversary that year It goes from western Norway to eastern Norway, and it takes exactly the same time as it did 40 years ago, over seven hours. (Laughter) So we caught our commissioning editors in Oslo, and we said, we want to make a documentary about the Bergen Railway, and we want to make it in full length, and the answer was, "Yes, but how long will the program be?" "Oh," we said, "full length." "Yes, but we mean the program." And back and forth.
Ευτυχώς για εμάς, μας αντιμετώπισαν με πάρα πολλά γέλια, έτσι μια ωραία μέρα του Σεπτέμβρη, αρχίσαμε μια εκπομπή που νομίζαμε ότι θα διαρκούσε επτά ώρες και τέσσερα λεπτά. Τελικά ήταν επτά ώρες και 14 λεπτά λόγω μιας βλάβης σηματοδότη στον τελευταίο σταθμό. Είχαμε τέσσερις κάμερες, τρεις απ' αυτές στραμμένες προς τα έξω στο όμορφο τοπίο. Μιλάω στους καλεσμένους, κάποιες πληροφορίες. (Βίντεο) Ανακοίνωση τρένου: Φτάνουμε στο σταθμό Χάουγκαστολ. ΤΧ: Και αυτό είναι όλο, αλλά φυσικά, και τα 160 τούνελ μας έδωσαν την ευκαιρία να δείξουμε κάποια φιλμ αρχείου. Αφηγητής [στα Νορβηγικά]: Μετά, λίγο φλερτ κατά τη διάρκεια της χώνεψης. Η τελευταία κατάβαση πριν φτάσουμε στον προορισμό μας. Περνάμε το σταθμό Μιόλφγιελ. Μετά μια ακόμη σήραγγα. (Γέλια) ΤΧ: Και σκεφτήκαμε, ναι, θα είναι θαυμάσια εκπομπή. Θα αρέσει στους 2.000 λάτρεις του σιδηροδρόμου στη Νορβηγία. Το βγάλαμε στον αέρα το Νοέμβρη του 2009. Όμως, όχι, ήταν ακόμα καλύτερο. Εδώ είναι τα πέντε μεγαλύτερα κανάλια της Νορβηγίας μια συνηθισμένη Παρασκευή και αν κοιτάξετε το NRK2 εδώ πέρα, δείτε τι συνέβει όταν έπαιξε η εκπομπή για το Σιδηρόδρομο Μπέργκεν: 1,2 εκατομμύρια Νορβηγοί παρακολούθησαν μέρος της εκπομπής. (Χειροκρότημα) Και ακόμα ένα αστείο: όταν η παρουσιάστρια του κεντρικού μας καναλιού, αφού έλαβαν καλά νέα, είπε, «Και στο δεύτερο κανάλι μας, το τρένο έχει σχεδόν φτάσει στο σταθμό Μίρνταλ», χιλιάδες άνθρωποι πήδηξαν στο τρένο στο δεύτερο κανάλι έτσι: (Γέλια) Και αυτή είναι τεράστια επιτυχία για τα μέτρα των κοινωνικών δικτύων, Ήταν ωραίο να βλέπεις χιλιάδες χρήστες του Facebook και του Twitter να συζητούν για το ίδιο τοπίο, κουβεντιάζοντας σαν να βρίσκονταν μαζί στο ίδιο τρένο. Μου αρέσει ειδικά αυτό. Είναι ένας 76χρονος. Έχει παρακολουθήσει όλη την εκπομπή και στον τελευταίο σταθμό, σηκώνεται να πάρει τις υποτιθέμενες αποσκευές, χτυπάει το κεφάλι του στο κουρτινόξυλο και συνειδητοποιεί ότι βρίσκεται στο σαλόνι του. (Χειροκρότημα)
Luckily for us, they met us with laughter, very, very good laughter, so one bright day in September, we started a program that we thought should be seven hours and four minutes. Actually, it turned out to be seven hours and 14 minutes due to a signal failure at the last station. We had four cameras, three of them pointing out to the beautiful nature. Some talking to the guests, some information. (Video) Train announcement: We will arrive at Haugastøl Station. TH: And that's about it, but of course, also the 160 tunnels gave us the opportunity to do some archives. Narrator [in Norwegian]: Then a bit of flirting while the food is digested. The last downhill stretch before we reach our destination. We pass Mjølfjell Station. Then a new tunnel. (Laughter) TH: And now we thought, yes, we have a brilliant program. It will fit for the 2,000 train spotters in Norway. We brought it on air in November 2009. But no, this was far more attractive. This is the five biggest TV channels in Norway on a normal Friday, and if you look at NRK2 over here, look what happened when they put on the Bergen Railway show: 1.2 million Norwegians watched part of this program. (Applause) And another funny thing: When the host on our main channel, after they have got news for you, she said, "And on our second channel, the train has now nearly reached Myrdal station." Thousands of people just jumped on the train on our second channel like this. (Laughter) This was also a huge success in terms of social media. It was so nice to see all the thousands of Facebook and Twitter users discussing the same view, talking to each other as if they were on the same train together. And especially, I like this one. It's a 76-year-old man. He's watched all the program, and at the end station, he rises up to pick up what he thinks is his luggage, and his head hit the curtain rod, and he realized he is in his own living room. (Applause)
Αυτή είναι δυνατή και ζωντανή τηλεόραση. 436 συνεχή λεπτά ένα βράδυ Παρασκευής, και κατά την πρώτη νύχτα, έφτασε το πρώτο μήνυμα στο Twitter: Γιατί δειλιάζεις; Γιατί να σταματήσεις στα 436 όταν μπορείς να φτάσεις τα 8.040 λεπτά, και να κάνεις το θεαματικό ταξίδι της Νορβηγίας, την παράκτια διαδρομή Χουρτιγκρούτεν από το Μπέργκεν στο Κίρκενες σχεδόν 3.000 χιλιόμετρα σε όλη σχεδόν την ακτογραμμή. Έχει 120 χρόνια ενδιαφέρουσας ιστορίας και παίζει σημαντικό ρόλο στη ζωή κατά μήκος όλης της ακτής. Μόλις μια εβδομάδα μετά το Σιδηρόδρομο Μπέργκεν μιλήσαμε με την εταιρεία Χουρτιγκρούτεν για να σχεδιάσουμε την επόμενη εκπομπή.
So that's strong and living TV. Four hundred and thirty-six minute by minute on a Friday night, and during that first night, the first Twitter message came: Why be a chicken? Why stop at 436 when you can expand that to 8,040, minute by minute, and do the iconic journey in Norway, the coastal ship journey Hurtigruten from Bergen to Kirkenes, almost 3,000 kilometers, covering most of our coast. It has 120-year-old, very interesting history, and literally takes part in life and death along the coast. So just a week after the Bergen Railway, we called the Hurtigruten company and we started planning for our next show.
Θέλαμε να κάνουμε κάτι διαφορετικό. Ο Σιδηρόδρομος Μπέργκεν ήταν μαγνητοσκοπημένη εκπομπή. Καθίσαμε στο δωμάτιο παραγωγής, κοιτάξαμε αυτή τη φωτογραφία - είναι ο σταθμός Ολ - είδαμε αυτόν τον δημοσιογράφο. Τον είχαμε καλέσει, του είχαμε μιλήσει, και όταν φύγαμε από το σταθμό, μας φωτογράφισε και έγνεψε γεια στον φακό, και σκεφτήκαμε, «Κι αν περισσότεροι άνθρωποι ήξεραν ότι ήμασταν πάνω στο τρένο; Θα έρχονταν περισσότεροι; Πώς θα ήταν;» Έτσι αποφασίσαμε ότι η επόμενη εκπομπή θα έπρεπε να είναι ζωντανή. Θέλαμε αυτή τη φωτογραφία μας ταυτόχρονα στο φιόρδ και την οθόνη.
We wanted to do something different. The Bergen Railway was a recorded program. So when we sat in our editing room, we watched this picture -- it's all Ål Station -- we saw this journalist. We had called him, we had spoken to him, and when we left the station, he took this picture of us and he waved to the camera, and we thought, what if more people knew that we were on board that train? Would more people show up? What would it look like? So we decided our next project, it should be live. We wanted this picture of us on the fjord and on the screen at the same time.
Έτσι δεν είναι η πρώτη φορά που το NRK βρέθηκε σε πλοίο. Εδώ είναι από το 1964, όταν οι τεχνικοί σκηνής φορούσαν κοστούμι και γραβάτα και το NRK φόρτωσε όλο τον εξοπλισμό σε ένα πλοίο, και 200 μέτρα από την ακτή εξέπεμπε το σήμα πίσω, και στο δωμάτιο μηχανής μίλησαν στο μηχανικό, και στο κατάστρωμα πέρναγαν μια χαρά. Δεν είναι, λοιπόν, η πρώτη φορά σε πλοίο. Αλλά για πεντέμισι μέρες συνεχώς και ζωντανά, θα χρειαζόμαστε κάποια βοήθεια. Και ζητήσαμε τους θεατές μας τι ήθελαν να δουν. Τι θέλετε να κινηματογραφίσουμε; Πώς θέλετε να είναι; Θέλετε να φτιάξουμε σχετική ιστοσελίδα; Τι θέλετε να έχει μέσα; Έτσι πήραμε απαντήσεις από εσάς εκεί έξω, που μας βοήθησαν να στήσουμε την εκπομπή. Έτσι τον Ιούνιο του 2011, 23 από εμάς επιβιβαστήκαμε στο πλοίο της Χουρτιγκρούτεν και σαλπάραμε. (Μουσική)
So this is not the first time NRK had been on board a ship. This is back in 1964, when the technical managers have suits and ties and NRK rolled all its equipment on board a ship, and 200 meters out of the shore, transmitting the signal back, and in the machine room, they talked to the machine guy, and on the deck, they have splendid entertainment. So being on a ship, it's not the first time. But five and a half days in a row, and live, we wanted some help. And we asked our viewers out there, what do you want to see? What do you want us to film? How do you want this to look? Do you want us to make a website? What do you want on it? And we got some answers from you out there, and it helped us a very lot to build the program. So in June 2011, 23 of us went on board the Hurtigruten coastal ship and we set off. (Music)
Έχω έντονες αναμνήσεις εκείνης της εβδομάδας και όλες σχετικά με ανθρώπους. Αυτός ο τύπος, για παράδειγμα, είναι επικεφαλής της έρευνας στο Πανεπιστήμιο του Τρόμσο. (Γέλια) Θα σας δείξω ένα κομμάτι ύφασμα, αυτό εδώ. Είναι η άλλη έντονη ανάμνηση. Ανήκει σε κάποιον που λέγεται Έρικ Χάνσεν. Άνθρωποι σαν αυτούς τους δύο που πήραν στα χέρια τους το πρόγραμμα, και μαζί με χιλιάδες άλλους στη διαδρομή, έκαναν την εκπομπή αυτό που έγινε. Έφτιαξαν όλα τα σενάρια. Αυτός είναι ο Καρλ, είναι στην Α' Λυκείου. Λέει, «Θ' αργήσω λίγο για το σχολείο αύριο». Υποτίθεται ότι θα ήταν στο σχολείο στις 8 το πρωί. Ήρθε στις 9 π.μ. και η δασκάλα δεν του έκανε παρατήρηση επειδή και αυτή είχε δει την εκπομπή. (Γέλια)
I have some really strong memories from that week, and it's all about people. This guy, for instance, he's head of research at the University in Tromsø (Laughter) And I will show you a piece of cloth, this one. It's the other strong memory. It belongs to a guy called Erik Hansen. And it's people like those two who took a firm grip of our program, and together with thousands of others along the route, they made the program what it became. They made all the stories. This is Karl. He's in the ninth grade. It says, "I will be a little late for school tomorrow." He was supposed to be in the school at 8 a.m. He came at 9 a.m., and he didn't get a note from his teacher, because the teacher had watched the program. (Laughter)
Πώς τα καταφέραμε; Πήραμε μια αίθουσα συνεδριάσεων πάνω στο Χουρτιγκρούτεν. Τη μετατρέψαμε σε πλήρη αίθουσα ελέγχου. Φυσικά, καταφέραμε να λειτουργήσουν όλα και μετά φέραμε 11 κάμερες. Να μία από αυτές. Είναι το σκίτσο μου από τον Φεβρουάριο, και όταν το δίνεις σε επαγγελματίες της νορβηγικής εταιρείας τηλεοπτικών μεταδόσεων NRK, παίρνεις πολύ ενδιαφέροντα αποτελέσματα. Και μερικές πολύ ευφάνταστες λύσεις.
How did we do this? Yes, we took a conference room on board the Hurtigruten. We turned it into a complete TV control room. We made it all work, of course, and then we took along 11 cameras. This is one of them. This is my sketch from February, and when you give this sketch to professional people in the Norwegian broadcasting company NRK, you get some cool stuff back. And with some very creative solutions.
(Βίντεο) Αφηγητής [στα Νορβηγικά]: Τρέξτε το μπρος και πίσω. Είναι το πιο διάσημο τρυπάνι της χώρας αυτή τη στιγμή. Ρυθμίζει το ύψος μιας κάμερας στην πλώρη, στη ζωντανή παραγωγή του NRK, μια από τις 11 που κάνουν υπέροχες λήψεις από το πλοίο Νορντ-Νόργκε. Οκτώ συρματόσχοινα σταθεροποιούν την κάμερα. Κάμεραμαν: Ψάχνω διάφορες λύσεις για την κάμερα. Είναι απλώς εργαλεία που χρησιμοποιούνται ανά περίπτωση.
(Video) Narrator [in Norwegian]: Run it up and down. This is Norway's most important drill right now. It regulates the height of a bow camera in NRK's live production, one of 11 that capture great shots from the MS Nord-Norge. Eight wires keep the camera stable. Cameraman: I work on different camera solutions. They're just tools used in a different context.
ΤΧ: Μια άλλη κάμερα είναι αυτή. Συνήθως τη χρησιμοποιούμε στα αθλήματα. Μας διευκόλυνε να πάρουμε κοντινά πλάνα ανθρώπων που ήταν 100 χιλιόμετρα μακριά, σαν αυτόν εδώ. (Γέλια) Οι άνθρωποι τηλεφωνούσαν να μάθουν πώς είναι; Μια χαρά είναι. Όλα πήγαν καλά. Μπορούσαμε επίσης να φωτογραφίσουμε ανθρώπους να μας χαιρετάνε, χιλιάδες ανθρώπους στη διαδρομή, και όλοι κρατούσαν κινητό. Και όταν τους φωτογραφίζεις και τους στέλνουν μήνυμα, «Μπαμπά, είσαι στην τηλεόραση», αρχίζουν να χαιρετάνε. Πεντέμισι ημέρες τηλεόραση γεμάτη με χαιρετισμούς και οι άνθρωποι ενθουσιάζονται όταν μπορούν να στείλουν ένα ζεστό μήνυμα στους αγαπημένους τους.
TH: Another camera is this one. It's normally used for sports. It made it possible for us to take close-up pictures of people 100 kilomteres away, like this one. (Laughter) People called us and asked, how is this man doing? He's doing fine. Everything went well. We also could take pictures of people waving at us, people along the route, thousands of them, and they all had a phone in their hand. And when you take a picture of them, and they get the message, "Now we are on TV, dad," they start waving back. This was waving TV for five and a half days, and people get so extremely happy when they can send a warm message to their loved ones.
Είχε επίσης μεγάλη επιτυχία στα κοινωνικά μέσα. Την τελευταία μέρα συναντήσαμε την Α.Μ. τη Βασίλισσα της Νορβηγίας και το Twitter γονάτισε. Επίσης στο διαδίκτυο, εκείνη την εβδομάδα εκπέμψαμε πάνω από 100 χρόνια βίντεο σε ζωντανή ροή σε 148 χώρες, και οι ιστοσελίδες είναι ακόμα εκεί και θα είναι για πάντα, επειδή το Χουρτιγκρούτεν επιλέχθηκε να συμπεριληφθεί στον κατάλογο νορβηγικών εγγράφων της UNESCO, και βρίσκεται επίσης στο Βιβλίο Ρεκόρ Γκίνες ως το μακρύτερο ντοκυμαντέρ όλων των εποχών. (Χειροκρότημα) Ευχαριστώ.
It was also a great success on social media. On the last day, we met Her Majesty the Queen of Norway, and Twitter couldn't quite handle it. And we also, on the web, during this week we streamed more than 100 years of video to 148 nations, and the websites are still there and they will be forever, actually, because Hurtigruten was selected to be part of the Norwegian UNESCO list of documents, and it's also in the Guinness Book of Records as the longest documentary ever. (Applause) Thank you.
Όντως είναι μεγάλη εκπομπή, έτσι κάποιοι είδαν μόνο μέρος της, όπως ο Πρωθυπουργός. Κάποιοι παρακολούθησαν λίγο παραπάνω. Λέει, «Το κρεβάτι δεν με είδε για πέντε μέρες». Είναι 82 χρονών και ούτε που έκλεισε μάτι. Συνέχιζε να παρακολουθεί μην τυχόν συμβεί κάτι, που πιθανότατα δεν θα συνέβαινε. (Γέλια) Αυτός είναι ο αριθμός των θεατών κατά μήκος της διαδρομής. Βλέπετε το ονομαστό Τρολφιόρδ και μια μέρα μετά, σημειώθηκε η υψηλότερη ποτέ τηλεθέαση του NRK2. Αν δείτε τα τέσσερα μεγαλύτερα κανάλια της Νορβηγίας τον Ιούνιο του 2011, θα φαίνονται έτσι, και ως τηλεοπτικός παραγωγός χαίρομαι να βάλω το Χουρτιγκρούτεν στην κορυφή. Φαίνεται έτσι: 3,2 εκατομμύρια Νορβηγοί παρακολούθησαν μέρος της εκπομπής και είμαστε μόνο πέντε εκατομμύρια εδώ. Ακόμη και οι επιβάτες στο πλοίο του Χουρτιγκρούτεν (Γέλια) προτίμησαν να δουν τηλεόραση αντί να στρίψουν 90 μοίρες και να βλέπουν έξω από το παράθυρο.
But it's a long program, so some watched part of it, like the Prime Minister. Some watched a little bit more. It says, "I haven't used my bed for five days." And he's 82 years old, and he hardly slept. He kept watching because something might happen, though it probably won't. (Laughter) This is the number of viewers along the route. You can see the famous Trollfjord and a day after, all-time high for NRK2. If you see the four biggest channels in Norway during June 2011, they will look like this, and as a TV producer, it's a pleasure to put Hurtigruten on top of it. It looks like this: 3.2 million Norwegians watched part of this program, and we are only five million here. Even the passengers on board the Hurtigruten coastal ship -- (Laughter) -- they chose to watched the telly instead of turning 90 degrees and watching out the window.
Μπορέσαμε λοιπόν να μπούμε στο καθιστικό του κόσμου με αυτή την ιδιόμορφη τηλεοπτική εκπομπή, με μουσική, φύση, ανθρώπους. Και η Αργή Τηλεόραση έγινε πλέον λέξη της εποχής και αρχίσαμε να ψάχνουμε και άλλα θέματα για την Αργή Τηλεόραση. Μπορούσαμε να πάρουμε κάτι μακρύ και να το κάνουμε θέμα της εκπομπής, όπως με το σιδηρόδρομο και το Χουρτιγκρούτεν, ή να πάρουμε ένα θέμα και να το κάνουμε μακρύ. Το τελευταίο μας πρόγραμμα έχει κρυφοκοίταγμα. Είναι 14 ώρες παρατήρησης πουλιών σε τηλεοπτική οθόνη, ουσιαστικά 87 μέρες στο διαδίκτυο. Κινηματογραφήσαμε ζωντανά 18 ώρες ψαρέματος σολομού. Μας πήρε τρεις ολόκληρες ώρες μέχρι να πιάσουμε το πρώτο ψάρι, και αυτό είναι αρκετά αργό. Τραβήξαμε 12 ώρες βαρκάδας στο πανέμορφο κανάλι Τέλεμαρκ, και μια ακόμη διαδρομή με τρένο στο βόρειο σιδηρόδρομο, και επειδή δεν έβγαινε να γίνει ζωντανά, το κάναμε σε τέσσερις περιόδους για να δώσουμε στο θεατή μια άλλη εμπειρία στη διαδρομή.
So we were allowed to be part of people's living room with this strange TV program, with music, nature, people. And Slow TV was now a buzzword, and we started looking for other things we could make Slow TV about. So we could either take something long and make it a topic, like with the railway and the Hurtigruten, or we could take a topic and make it long. This is the last project. It's the peep show. It's 14 hours of birdwatching on a TV screen, actually 87 days on the web. We have made 18 hours of live salmon fishing. It actually took three hours before we got the first fish, and that's quite slow. We have made 12 hours of boat ride into the beautiful Telemark Canal, and we have made another train ride with the northern railway, and because this we couldn't do live, we did it in four seasons just to give the viewer another experience on the way.
Έτσι το επόμενο πρόγραμμά μας τράβηξε προσοχή και από εκτός χώρας. Αυτό είναι από την εκπομπή του Κόλμπερτ στο Comedy Central.
So our next project got us some attention outside Norway. This is from the Colbert Report on Comedy Central.
(Βίντεο) Στίβεν Κόλμπερτ: Βλέπω μια πολύ δημοφιλή εκπομπή από τη Νορβηγία που λέγεται «Εθνική Νύχτα Καυσόξυλου», όπου άνθρωποι με χειμωνιάτικα μπουφάν συζητούν και να κόβουν ξύλα στο δάσος, και μετά για οκτώ ώρες μια φωτιά να καίει μέσα στο τζάκι. (Γέλια) Γκρέμισε κορυφαίες νορβηγικές εκπομπές, όπως το «Νομίζεις Ότι Μπορείς να Βλέπεις τη Μπογιά να Στεγνώνει» και το «Φανταστική Κούρσα των Παγετώνων». Και προσέξτε, σχεδόν 20% του πληθυσμού της Νορβηγίας συντονίστηκαν στο κανάλι, το 20 τοις εκατό.
(Video) Stephen Colbert: I've got my eye on a wildly popular program from Norway called "National Firewood Night," which consisted of mostly people in parkas chatting and chopping in the woods, and then eight hours of a fire burning in a fireplace. (Laughter) It destroyed the other top Norwegian shows, like "So You Think You Can Watch Paint Dry" and "The Amazing Glacier Race." And get this, almost 20 percent of the Norwegian population tuned in, 20 percent.
ΤΧ: Αφού όμως τα καυσόξυλα και το κόψιμο ξύλων έχουν ενδιαφέρον, γιατί όχι και το πλέξιμο; Έτσι στο επόμενο πρόγραμμά μας καλύψαμε πάνω από οκτώ ώρες για να πάμε ζωντανά από το πρόβατο στο πουλόβερ, και ο Τζίμι Κίμελ του ABC show, του άρεσε.
TH: So, when wood fire and wood chopping can be that interesting, why not knitting? So on our next project, we used more than eight hours to go live from a sheep to a sweater, and Jimmy Kimmel in the ABC show, he liked that.
(Μουσική)
(Music)
(Βίντεο) Τζίμι Κίμελ: Ακόμη και οι εργαζόμενοι στην εκπομπή αποκοιμήθηκαν και μετά από όλα αυτά, οι πλέκτρες δεν κατάφεραν να σπάσουν το παγκόσμιο ρεκόρ. Δεν το πέτυχαν αλλά θυμηθείτε το παλιό νορβηγικό ρητό, δεν μετράει αν θα νικήσεις ή θα χάσεις. Ουσιαστικά, τίποτα δεν μετράει, και ο θάνατος θα μας πάρει όλους. (Γέλια)
(Video) Jimmy Kimmel: Even the people on the show are falling asleep, and after all that, the knitters actually failed to break the world record. They did not succeed, but remember the old Norwegian saying, it's not whether you win or lose that counts. In fact, nothing counts, and death is coming for us all. (Laughter)
ΤΧ: Ακριβώς. Γιατί λοιπόν, αυτό ξεχωρίζει; Διαφέρει τόσο πολύ από άλλες τηλεοπτικές εκπομπές. Παίρνουμε τον θεατή σε ένα ταξίδι που συμβαίνει τώρα σε πραγματικό χρόνο, και ο θεατής έχει την αίσθηση ότι πραγματικά βρίσκεται εκεί, πάνω στο τρένο, στο πλοίο, και πλέκει μαζί με άλλους, και νομίζω ότι νιώθουν έτσι επειδή δεν αλλοιώνουμε τη χρονική ροή. Είναι σημαντικό να μην αλλοιώσουμε τη ροή του χρόνου και επίσης το θέμα της Αργής Τηλεόρασης να είναι κάτι με το οποίο να μπορεί να ταυτιστεί ο θεατής, και να έχει κάποια ρίζα στην κουλτούρα μας. Μια φωτογραφία από πέρσι το καλοκαίρι όταν ξαναπήγαμε στην ακτή για επτά εβδομάδες. Φυσικά είχε πολύ σχεδιασμό και οργάνωση. Αυτό είναι το πλάνο εργασίας 150 ατόμων πέρσι το καλοκαίρι, αλλά πιο σημαντικό είναι αυτό που δεν σχεδιάζεις. Δεν σχεδιάζεις τι πρόκειται να συμβεί. Απλά παίρνεις την κάμερα μαζί σου. Σαν κάλυψη αθλητικής εκδήλωσης. «Στήνεις» και περιμένεις τι θα συμβεί. Αυτός είναι όλος ο προγραμματισμός για το Χουρτιγκρούτεν, 134 ώρες, γραμμένος σε μία μόνο σελίδα. Δεν ξέραμε τίποτα περισσότερο όταν φύγαμε από το Μπέργκεν.
TH: Exactly. So why does this stand out? This is so completely different to other TV programming. We take the viewer on a journey that happens right now in real time, and the viewer gets the feeling of actually being there, actually being on the train, on the boat, and knitting together with others, and the reason I think why they're doing that is because we don't edit the timeline. It's important that we don't edit the timeline, and it's also important that what we make Slow TV about is something that we all can relate to, that the viewer can relate to, and that somehow has a root in our culture. This is a picture from last summer when we traveled the coast again for seven weeks. And of course this is a lot of planning, this is a lot of logistics. So this is the working plan for 150 people last summer, but more important is what you don't plan. You don't plan what's going to happen. You have to just take your cameras with you. It's like a sports event. You rig them and you see what's happening. So this is actually the whole running order for Hurtigruten, 134 hours, just written on one page. We didn't know anything more when we left Bergen.
Έτσι, πρέπει να αφήνεις τους θεατές να φτιάχνουν οι ίδιοι την ιστορία, και θα σας δώσω ένα τέτοιο παράδειγμα. Αυτό είναι από πέρσι το καλοκαίρι, και ως τηλεοπτικός παραγωγός, είναι όμορφη εικόνα αλλά τώρα πρέπει να πάμε στην επόμενη. Αλλά αυτή είναι Αργή Τηλεόραση, έτσι πρέπει να κρατήσεις αυτή την εικόνα μέχρι το στομάχι σου να αρχίσει να πονάει, και μετά την κρατάς λίγο περισσότερο, και όταν την κρατήσεις τόσο πολύ, νομίζω ότι κάποιοι από εσάς προσέξατε την αγελάδα. Κάποιοι έχετε δει τη σημαία. Κάποιοι αναρωτιέστε αν ο αγρότης είναι σπίτι. Έχει φύγει; Παρακολουθείτε την αγελάδα; Και πού πάει η αγελάδα; Αυτό που εννοώ είναι ότι όσο περισσότερο κρατάς την εικόνα έτσι, -και την κρατήσαμε εκεί για 10 λεπτά- αρχίζεις να φτιάχνεις την ιστορία μέσα στο μυαλό σου. Αυτό είναι η Αργή Τηλεόραση.
So you have to let the viewers make the stories themselves, and I'll give you an example of that. This is from last summer, and as a TV producer, it's a nice picture, but now you can cut to the next one. But this is Slow TV, so you have to keep this picture until it really starts hurting your stomach, and then you keep it a little bit longer, and when you keep it that long, I'm sure some of you now have noticed the cow. Some of you have seen the flag. Some of you start wondering, is the farmer at home? Has he left? Is he watching the cow? And where is that cow going? So my point is, the longer you keep a picture like this, and we kept it for 10 minutes, you start making the stories in your own head. That's Slow TV.
Πιστεύουμε ότι η Αργή Τηλεόραση είναι ωραίος τρόπος να πεις μια ιστορία, και νομίζουμε ότι θα συνεχίσουμε να το κάνουμε, όχι πολύ συχνά, μια ή δυο φορές το χρόνο, ώστε να κρατάμε την αίσθηση ενός γεγονότος και επίσης πιστεύουμε ότι η έννοια της καλής Αργής Τηλεόρασης είναι όταν οι άνθρωποι λένε, «Όχι, αυτό δεν μπορείς να το βγάλεις στην τηλεόραση». Όταν οι άνθρωποι χαμογελούν, μπορεί να είναι μια πολύ καλή αργή ιδέα, εξάλλου, η ζωή είναι καλύτερη όταν είναι λίγο παράξενη.
So we think that Slow TV is one nice way of telling a TV story, and we think that we can continue doing it, not too often, once or twice a year, so we keep the feeling of an event, and we also think that the good Slow TV idea, that's the idea when people say, "Oh no, you can't put that on TV." When people smile, it might be a very good slow idea, so after all, life is best when it's a bit strange.
Ευχαριστώ.
Thank you.
(Χειροκρότημα)
(Applause)