Аз съм морски токсиколог и съм много, много загрижена за мексиканския залив, особено за широкомащабните приложения на токсичните разтворители, корекситите. Работя по океанското замърсяване доста отдавна... ефектите върху морския живот и особено ефектите върху морски бозайници. Както се оказва, морските бозайници са на върха на тази хранителна верига, в която наливаме милиони тонове токсични субстанции всяка година. И те показват знаците за това. Съжалявам, че показвам такъв тъжен кадър, но не всичко е щастливо, особено в моята работа. Заредени са с токсични химикали в телата си, стотици съединения, всякакви съединения... потресаващо е. И измират доста редовно, с десетки хиляди по света. Предрича се, че може да изчезнат... около една трета от тях... до трийсетина години.
I am a marine toxicologist, and I've been very, very concerned about the Gulf, particularly about the massive applications of the toxic dispersants, the Corexits. I've been working on ocean pollution for quite a long time -- the impacts on marine life and particularly the impacts on marine mammals. As it turns out, marine mammals are at the top of this food chain that we're pouring millions of tons of toxic substances into every year. And they are showing the signs of this. I'm sorry to have a sad slide like this, but not everything is all that happy, especially in my work. They are loaded with toxic chemicals in their body, hundreds of compounds, all kinds of compounds -- it's staggering. And they're dying off rather regularly, tens of thousands around the world. It's predicted they may go extinct -- about a third of them -- within about 30 years.
Моят проект е край северозападния Атлантик. Нарича се "Тюлените като стражи". Проследяваме замърсяването на върха на хранителната мрежа, при морските бозайници и рибите. Това е регионално, еко-токсилогично разследване. Разглеждаме много съединения, но напоследък се интересуваме от забавители на горенето, бромираните забавители на горенето, съдържащи се в много, много неща, които използваме в ежедневния си живот -- от възглавниците в столовете, на които седим, до пластмасовите кутии на нашите компютри, телевизорите ни, и така нататък. Ние проследяваме как тези неща достигат от продуктите в океана, който е последното място за тях. За това има доста сложен път, защото, с остаряването на тези продукти, те се концентрират в праха и също се изхвърлят, така че отиват на сметищата. В крайна сметка се оказват в станции за третиране на отпадни води. Както всички знаете, всяка година изхвърляме милиарди компютри и телевизори. И те отиват на сметища за електронни отпадъци. И всичко това отива в повърхностните води, в крайна сметка стига до океана, последния преливник. В нашето проучване открихме доста високи нива, както очаквахме, на тези забавители на горенето в телата на пристанищните тюлени. И докладвахме за това. То доведе до забрана на един невротоксичен забавител на горенето, наричан дека в Мейн, където живея, а после и пълна забрана, из целите Съединени щати, към края на тази година. Но казахме -- е, от хубавата страна, поне пристанищните ни делфини няма да избухнат в пламъци в скоро време.
So my project is along the Northwest Atlantic. It's called Seals as Sentinels. We're tracking pollution at the top of the food web, in marine mammals and fish. It's a region-wide, eco-toxicological investigation. We're looking at a lot of compounds, but recently been quite interested in the flame retardants, the brominated flame retardants that are in many, many things that we use in our everyday life, from the cushions in the chairs we're all sitting on to the plastic casings of our computers, our television sets and so on. So we are tracking how do these things get from the products into the ocean, which is the final sink for them. And there's quite a complicated pathway for that because, as these products age, they get concentrated in dust, and then they also get thrown out, so they go to the landfills. They wind up in waste water treatment plants. As you all know, we throw out billions of computers and TVs every year. And those go to e-waste dumps. And all that gets into surface waters, eventually reaching the ocean, the final sink. So, in our study, we did find quite high levels, as we expected, of these flame retardants in the harbor seals' bodies. And we reported this. It led to a ban of this neuro-toxic flame retardant called Deca in Maine, where I am based, and also then a phase-out, U.S.-wide, at the end of last year. But we said, well, on the bright side, our harbor seals at least will not be bursting into flame anytime soon.
После ме обзе силно любопитство, самата аз, като токсиколог, дарих малко кръв на лабораторията си и казах: "Така, да го направим. Е, открихме 113 различни съединения в моята кръв. И трябва да кажа -- ако който и да е от вас го направи, вероятно ще откриете подобен профил, или коктейл, както го наричат. Но аз бях реципиент на много от материала забавящ горенето, по някаква причина. Просто за да изтъкна нивата... при американците има 10 до 40 пъти по-високи нива на тези съединения в телата ни, отколкото при европейците. Защо? Защото слагаме забавители на горенето на всичко и имаме слаби регулации за токсични химикали. Но, като цяло, аз съм един от високопоставените индивиди. Късметлийка съм. Но после си помислих -- е, в случай на пожар, може би последна ще пламна.
So then I got really curious, myself, as a toxicologist, and I donated some blood to my lab and said, "Okay, let's do it." Well, we detected 113 different compounds in my blood. And I must say, if any of you would have this done, you'd probably find a similar profile, or cocktail, as they call it. But I was the recipient of a lot of flame retardant material for some reason. And just to point out the levels -- Americans have 10 to 40 times higher levels of these compounds in our bodies than the Europeans. Why? Because we are flame-retarding everything, and we have weak regulations for toxic chemicals. But lo and behold, I'm one of the high-end individuals. Lucky me. But then I thought, well, in case of a fire, I might be the last one to ignite.
(Смях)
(Laughter)
Както и да е, ето го проблема -- и това е проблем, с който се сблъскваме днес в Залива -- не регулираме подобаващо химикалите в тази страна. Едва ли ги регулираме изобщо. И оставяме индустрията да командва парада. Джаки Савич говори тази сутрин за Големия петрол, и пропагандата, и как ни промиват мозъците със своите лъжи и така нататък. Е, тук си имаме работа с Голямата химия. А на тях им е позволено да пазят търговски тайни, така че дори не издават съставките. Плюс това не дават здравни данни и такива за безопасност и вследствие на това не могат да бъдат регулирани, преди да отидат на пазара. Това е случай на невинност до доказване на противното. Бремето на доказателствата не е върху производителя.
So anyway, here's the problem -- and it is a problem that we're looking at in the Gulf today -- we're not regulating chemicals in this country properly. We're hardly regulating them at all. And we're letting industry run the show. And Jackie Savitz spoke this morning about Big Oil and the propaganda and how we're all brainwashed with their, you know, lies and so forth. Well, Big Chemical is what we're dealing with here. And they're allowed to keep trade secrets, so they don't even give the ingredients out. Plus they don't give health and safety data, so, consequently, they cannot be regulated before they go to market. So it's a case of innocent until proven guilty. The burden of proof is not on the producer.
После ме поканиха да отида в Залива през май. Отидох там на предварително разследване, за да разгледам разпръсквателите, как влизат те във водната колона, и така нататък. Казаха ми, че съм единственият токсиколог досега, достатъчно тъп, за да влезе във водата, но го сторих. Гмурнахме се в замърсената с петрол вода, дори без оборудване HazMat. И наистина се разболях. Имах свирепо възпаление на гърлото два дни по-късно. Чувствах се, все едно гърлото ми гори. Но мина. И това, което видях във водата, докато слизахме, това, което наистина ме потресе... и ме преследва постоянно оттогава... защото виждах как се разпръскват капките петрол. И със слизането улавят всякакви видове планктон, блъскат се в малки кичури живот, които са храната за планктоноядните, херинговия вид риби. И просто се вижда паяжината на смъртта, докато слизаш във водната колона.
So I then was invited to go to the Gulf in May. I went down there on a preliminary investigation to look into dispersants and how they're going into the water column and so forth. And I was told that I was the only toxicologist to date who was dumb enough to get into the water, but I did. And we dove in the slick without even HazMat gear. And I did get sick. I got a ferocious sore throat two days later. I felt like my throat was on fire. But it did pass. And what I did see in the water as we went down, what really shocked me -- and it's haunted me ever since -- because I could see the droplets of oil dispersing. And as you go down, they're catching all kinds of plankton, bumping into, you know, little wisps of life that are the food for the planktivores, the herring kind of fish. And you could just see the web of death as you go down in the water column.
Захванахме се с това отначало като размяна, казват, между тресавищата, спрямо океанската дълбина. На времето не бях съгласна с това решение; още не съм. Решението беше да се защитават блатата. Когато петролът влезе в блатата, не може да се извади оттам. И както знаете, имаше много слаб отклик, съвсем доскоро, за събиране на петрола. Той е станал много по-агресивен. Това е кадър на Ексон, показващ какво се случва, сценарият и размяната. Това показва петрола на повърхността. Виждате го как се издига до мангровите гори, но не вреди на коралите или морската трева, нали. Така че ето го другия сценарий. При разпръскване, морската трева и коралите биват засегнати доста силно, но спасявате мангровите гори. Това за мен е като да отидеш на очен лекар, нали? Дали е по-добре с едното, или с двете?
Well, you know, we got into this in the beginning as a trade-off, they say, between the wetlands versus the ocean depth. And I didn't agree with that decision at the time; I still don't. The decision was to protect the marshes. When the oil gets into the marshes, you can't get it out. And as you know, there's been a very weak response, up until recently, to actually collect the oil. It's gotten much more aggressive. This is an Exxon slide showing what happens, the scenario and the trade-off. So this shows oil on the surface. You can see it getting up into the mangrove, but it is not harming the corals or the sea grass, right. So here we have the other scenario. If you disperse, the sea grass and the corals are getting hit pretty hard, but you're saving the mangrove. So this, to me, is like going to the eye doctor, okay? Is it better with one or two?
(Смях)
(Laughter)
Проблемът е, че сме пуснали толкова ужасно много от това нещо, наближаваме два милиона галона много бързо. А после идва и проблемът с парите. Какви пари? Оказва се, че има пари. Открито е от независими изследователи. А после е надвисналият, объркан проблем с човешкото здраве, докладваните ефекти върху човешкото здраве. И всъщност един от федералните ни служители казва, че вероятно е стрес от горещина. Така че... Като си бил в онази вода само толкова кратко, колкото бях аз, мога да ви кажа, че не е стрес от горещина. Има множество летливи петролни пари, излизащи от тази вода, плюс корексита, в който има разтворител. Така че изобщо не е рационално.
The problem is that we have released so darn much of this stuff, we're climbing up to two million gallons very quickly. And then there's the problem of the plumes. What plumes? It turns out there are plumes. Independent researchers found that. And then there's the looming, messy problem of human health, reported human health effects. And actually, one of our federal officials said that it was probably heat stress. So ... Having been in that water just for the short time I was there, I can tell you, it is not heat stress. There are volumes of volatile petroleum fumes coming off that water, plus the Corexit, which has solvent in it. So it is not at all rational.
А какво имаме? Шоуто на "Бритиш Петролиъм" продължава. Наши служители се оплакаха от корексита, който е най-токсичната линия от дисперсанти. Но, по дяволите, все още го използват и използваха най-токсичния, 9527, докато им свършиха запасите. Сега са на 9500. В 9527 има 2-бутоксиетанол, който причинява вътрешни кръвоизливи. Знаем това от разлива с Ексон Валдез, между другото. Така че какво правим -- слагаме съединения с петролни разтворители в петролен разлив. Има ли смисъл това? Ето как действа. И искам да ви покажа какво симпатично малко нещо се случва тук. Това е мицел. Мицели се формират около петрола. Това, което се случва първо е, че разтворителите нахлуват в петрола, липидната мембрана, пускат повърхностно активните агенти там вътре. Повърхностно активните агенти... които приличат на нещата, които използваме в опаковките за бързо хранене... се захващат около капките петрол и правят малки, ситнички капки с хубави, малки повърхностноактивни ръбове. Това, което трябва да не забравяме за мицелите... тези малки, плаващи глобули токсин... е, че те са там, за да доставят. Те са като момчетата от ФедЕкс. И ако си риба и не си си взел хапчето сутринта, ще го получиш следобед, защото ти имат номера.
So what do we have? The BP show is going on. Our officials complained about Corexit, which is the most toxic line of dispersants. But heck, they're still using it, and they used the most toxic one, the 9527, until they ran out of supplies. Now they're on 9500. 9527 had 2-butoxyethanol in it that causes internal bleeding. We know that from the Exxon Valdez spill, by the way. So what we're doing, we're putting compounds with petroleum solvents onto a petroleum spill. Does this make sense? So this is the way it works. And I want to show you this cute little thing that happens here. It's a micelle. Micelles form around the oil. And what happens first is the solvents break into the oil, the lipid membrane, they let the surfactants in there. The surfactants -- which are like things we use on fast food wrappers -- they grab around the droplets of oil, and they make little, tiny droplets with nice, little surfactant edges to them. The thing to remember about the micelles -- these little floating globules of toxin -- is they are there to deliver. They're like the FedEx guys. And if you're a fish, and you haven't gotten your glob in the morning, you're going to get it in the afternoon, because they've got your number.
Така че от токсикологична перспектива това е наистина ужасно, защото корекситът и разпръснатият петрол са много по-токсични заедно, отколкото всяко поотделно. И обикновено излагането е комбинирано излагане. Разтворителите... както казвах... работата им е да разбиват липидната мембрана. Разтворителите в тях правят това много ефикасно. Значи, те разбиват липидните мембрани в нашето тяло, като се почне с клетките на кожата, клетките на органите. Така че всъщност ускорява влизането на петрола в тялото лесно и безпрепятствено. Петролът съдържа стотици въглеводородни съединения и други съединения, които са токсични за всеки орган в тялото. И така, с комбинираните дисперсанти има една много синергична комбинирана токсичност. Корекситът също съдържа петролни разтворители и много други токсични съединения. Участвам в една група за чат -- национална група от токсиколози и химици, които, по същество, правят кълба, чудейки се какво съдържа това нещо, какво причинява то и какви са взаимодействията на тези химикали, повечето от които не познаваме, и какви са страничните им продукти, които обикновено са по-токсични от началното съединение. Открихме, че корексит 9500 съдържа тежки метали, арсен и хром... арсен с достатъчно високи нива, за да има причиняващи рак ефекти.
So from a toxicology perspective, this is really awful because Corexit and the dispersed oil are much more toxic together than either alone. And usually the exposure is a combined exposure. The dispersants -- as I was saying -- their job is to break down the lipid membrane. The solvents in them do that very efficiently. So they break down lipid membranes in our body, starting with cells of the skin, the cells of organs. So it actually hastens oil getting into the body easily and readily. Oil contains hundreds of hydrocarbon compounds and other compounds that are toxic to every organ in the body. And so with the dispersants combined, you have this very synergistic combined toxicity. Corexit also contains petroleum solvents and many other toxic compounds. And I'm part of a chat group, which is a national group of toxicologists and chemists that are, you know, basically turning cartwheels trying to figure out what's in this stuff, and what is it doing and what are the interactions of these chemicals, most of which we don't know, and what are their byproducts, which are usually more toxic than the parent compound. So we did find that Corexit 9500 contains heavy metals, arsenic and chromium -- arsenic at high enough levels to have cancer-causing effects.
Това трябва да разглеждаме -- тези, разбирате ли, абсурдни данни за безопасност, в които няма кой знае какво. А сега бяха принудени да пуснат крайния списък на всичко, съдържащо се в корексита. И познайте какво -- липсват куп неща. Производни, производни, това са цели големи групи от много, много съединения, тези сорбитани. А после се стига до петролните дестилати, които са разтворителите, стотици такива. Те са неидентифицирани. И защо? Пак търговски тайни. Бритиш Петролиъм води парада, и компанията "Налко" -- само това трябва да направят. Досега тези съставки не бяха разкрити, и токсиколозите всъщност се побъркват, защото не можем да предвидим със сигурност какви ще бъдат взаимодействията и токсичните резултати.
So this is what we have to look at, these, you know, ridiculous safety data sheets, which have nothing on them much. And now they were forced to release the ultimate list of everything that's in Corexit. And guess what, tons of stuff is missing. Derivatives, derivatives, these are whole big groups of many, many compounds, these sorbitans. And then you get down to the petroleum distillates, which are the solvents, hundreds of them. They are not identified. And why? Trade secrets again. BP's running the show, and the Nalco company, this is all they have to do. So far these ingredients have not been released, and toxicologists are actually going nuts because we cannot predict with certainty what the interactions and toxic results are going to be.
Но имаме доста голям риск там долу, както знаем всички, 33-те диви животни-бежанци, толкова много животни, и риби, и разнообразие. Това ни е познато от предишни разливи. А част от това е само част от лошите ми сънища. И оценявам това, че мога да излея част от мъката си пред вас. Това, което знаем е, че коралите ще бъдат засегнати силно. Това е проучване, проведено на австралийското крайбрежие, крайбрежието на Тасмания. Знаете ли, коралите са дом на около една четвърт от всички морски видове. А с корексита и петрола има нула процента опрашване. Само с петрола, има 98 процента опрашване. Така че те са много чувствителни видове към тази комбинация.
But we do have quite a lot at risk down there, as we all know, the 33 wildlife refuges, so much wildlife and fish and diversity. So we know from previous spills. And then part of this is just part of my bad dreams. And I appreciate being able to vent some of my anguish upon you. What we do know is that the corals are going to get hit hard. And this is a study that was done on the Australian coast, the coast of Tasmania. Corals are, you know, the home to about a quarter of all marine species. And with the Corexit and the oil, there's zero percent fertilization. With oil alone, there's 98 percent fertilization. So they're a very sensitive species to this combo.
Ето друга група. Лесно си се представям във водната колона. Планктонът и планктоноядните, знаете ли, това са малките херингови риби, които минават през водната колона с отворени усти, като се хранят безразборно и просто поглъщат този кафяв пудинг от токсични вещества. А знаем от други проучвания, че това е силно токсична смес. Да видим, че петролът и корекситът причиняват смърт в много, много по-ниска доза, отколкото само петролът. Горе-долу толкова знаем за токсичните ефекти. Но ето какви са лошите ми сънища. Рибоядните риби, кралска скумрия, костур, сериола, тези големи риби, както и тонът и акулите, ще бъдат засегнати от това. Хрилете са доста чувствителни. Дихателната система е много чувствителна. Мислете за това с корексита, засягащ мембраните, и той ще запуши хрилете, и тогава тези животни ще получат нещо, което може да се нарече химическа пневмония, като се опитват да вдишват съединенията. Това ще причини и вътрешен кръвоизлив при храносмилане. Много се притеснявам за дишащите въздух бозайници, защото ги проучвам, но и за начина, по който те ще са изложени всеки пък, когато излязат на повърхността, за да си поемат дъх, ще вдишват тези летливи пари. И в крайна сметка това, което се случва е, че се получава пневмония и увреждания на черния дроб, бъбреците, мозъка. Корекситът транспортира петрола във всяка мембрана и всяка система от тялото. И се получават много различни неприятни ефекти, изгаряния на очите и устата, кожни язви, поражения. Лично аз мисля, че не сме започнали да виждаме ефектите от този разлив върху дивата природа в Залива.
Here's another group. I could see myself easily in the water column. The plankton and the plankton eaters, you know, these are the little herring fish that go through the water column with their mouths open, feeding indiscriminately and just lapping up this brown pudding of toxic stuff. And we do know from other studies that this is a highly toxic mixture. See the oil and Corexit is causing death at a much, much lower dose than oil alone. That's probably as far as what we do know about toxic effects. But my bad dreams go like this. The piscivorous fish, the cobia, grouper, amberjacks, those big fish, also the tuna and sharks, are going to hit by this. And the gills are quite sensitive. The respiratory system is very sensitive. Think about it with the Corexit hitting the membranes, and it will clog up the gills, and then these animals are going to be getting something like what you call chemical pneumonia, trying to aspirate the compounds. It also will cause internal bleeding upon ingestion. I'm very worried about the air-breathing mammals because I study them, but also, the way their going to be exposed is every time they come to the surface to take a breath, they're going to inhale these volatile fumes. And what does happen with that eventually is pneumonia sets in and liver, kidney, brain damage. The Corexit is transporting the oil into every membrane and every system of the body. And you're having a lot of different unpleasant effects, but burns to the eyes and mouth, skin ulcers, lesions. And I think, personally, that we have not begun to see the impacts of this spill on the wildlife of the Gulf.
Започнахме с хипотези: какво знаем? Какво мислим, че ще е трофична каскада? Което значи, че някой изчезва, а после всичко отгоре, което ги яде, ще се срине. Мисълта ни беше... това е прост мисловен процес, но... очевидно планктонът, планктоноядните, и горе-долу дотам сме стигнали. А после се оказва, че не сме много добри в проумяването на тези неща. Ето какво смятаха, че ще се случи, хората изучаващи Ексон Валдез, тази трофична каскада, при която се губят водораслите, херингата и другите риби и се върви нагоре. Смятаха, че вероятно китът убиец ще е на върха на тази каскада. А ето какво всъщност се случи -- много по-сложно, много по-специфично. Всъщност водораслите и ракообразните, които се прикрепят към скалата, са намалели рязко от комбинацията от корексит и петрол. Заместени са от настъпателни видове, които са имали по-малка сила за държане към скалата. Имаше бури. Те изтръгнаха скалите. А това беше цяла хранителна мрежа за морските патици. И както знаете, изгубихме около 300 000 морски патици от разлива с Ексон Валдес и те не са се върнали.
We started hypothesizing: what do we know? what do with think would be a trophic cascade? which means that somebody gets wiped out, and then everything above that's eating those guys will crash. So our thought was -- this is a simple thinking process, but ... obviously the plankton, the planktivores, and that's about as far as we got. And then it turns out we're not very good at figuring this stuff out. This is what the Exxon Valdez scientists thought would happen, this trophic cascade where you lose the kelp and the herring and other fishes and going up. They thought that eventually the killer whale would be at the top of this cascade. And then here's what really happened, much more complicated, much more specific. Actually the kelp and the barnacles that attach to the rock were decimated by the combination of Corexit and the oil. They were replaced by invasive species, which had less holding power to the rock. Storms came along. They ripped out of the rock. And this was the entire food web for the sea ducks. And as you know, we lost about 300,000 sea ducks from the Exxon Valdez spill, and they haven't come back.
Затова стартираме независимо проучване. А под независимо нямам предвид само; имам предвид независимо в смисъла, че не е свързано с онзи вид тайнственост като на местопрестъпление, която се случва в Залива сега. А всъщност ще оценяваме токсичните ефекти, но ни трябват много, много партньори, за да го направим интелигентно. Имаме някои от партньорите на линия. И Дейв Гало се записа. Силвия е вътре. И се надяваме някои от вас да ни помогнат. Въпросът ми към вас е: защо да не знаем? Нямаме ли право да знаем? Сигурно имаме правото да научим каква загуба преживяваме в Залива. И желанието ми би било... за наградата на залива... би било да научим истината. Каквато и да е, моля, нека научим истината. А за да стигнем дотам, трябва да направим оценката.
So we are launching an independent study. And by independent, I do not mean alone; I mean independent in the sense of not tied to the kind of crime-scene secrecy that's going on in the Gulf now. But we are actually going to be assessing toxic impacts, but we need lots and lots of partners to do this intelligently. We have some of the partners lined up. And Dave Gallo signed on. Sylvia's in here. And we hope that some of you will help us. My question to you is: why shouldn't we know? Don't we have the right to know? Surely we have the right to learn what loss we are going through in the Gulf. And my wish would be -- for the gulf prize -- would be that we have the truth. Whatever it is, please let us have the truth. And to get there, we need to do the assessment.
Затова оценявам това, че съм тук. Благодаря ви.
So I appreciate being here. Thank you.
(Аплодисменти)
(Applause)