Jeg vil i dag tale om at spare mere, men ikke i dag, i morgen. Jeg vil tale mere om Save More Tomorrow. [Mere opsparing i morgen] Det er et program som Richard Thaler fra University of Chicago og jeg opfandt for måske 15 år siden. Programmet, er dybest set, et eksempel på adfærdsøkonomi på steroider -- hvordan vi virkelig kunne bruge adfærdsøkonomi. Nu kunne man spørge, hvad er adfærdsøkonomi? Så lad os tænke på hvordan vi forvalter vores penge. Lad os begynde med lån. Det er et temmelig nyligt emne, i hvert fald i USA. Mange mennesker køber det største hus de har råd til, og faktisk lidt større end det. Og så udpanter de det. Og så giver de bankerne skylden for at være de onde mennesker der gav dem lånet.
I'm going to talk today about saving more, but not today, tomorrow. I'm going to talk about Save More Tomorrow. It's a program that Richard Thaler from the University of Chicago and I devised maybe 15 years ago. The program, in a sense, is an example of behavioral finance on steroids -- how we could really use behavioral finance. Now you might ask, what is behavioral finance? So let's think about how we manage our money. Let's start with mortgages. It's kind of a recent topic, at least in the U.S. A lot of people buy the biggest house they can afford, and actually slightly bigger than that. And then they foreclose. And then they blame the banks for being the bad guys who gave them the mortgages.
Lad os tænke på hvordan vi forvalter risici -- for eksempel, at investere på aktiemarkedet. For to år siden, tre år siden, cirka fire år siden, gjorde markederne det godt. Vi var risikovillige, selvfølgelig. Så stoppede aktierne og vi sagde, "Wow. Disse tab, de føles, følelsesmæssigt, føles de meget forskelligt fra det vi faktisk tænkte da markederne gik op." Så vi gør muligvis ikke et fantastisk arbejde når det kommer til risikovillighed.
Let's also think about how we manage risks -- for example, investing in the stock market. Two years ago, three years ago, about four years ago, markets did well. We were risk takers, of course. Then market stocks seize and we're like, "Wow. These losses, they feel, emotionally, they feel very different from what we actually thought about it when markets were going up." So we're probably not doing a great job when it comes to risk taking.
Hvor mange af jer har iPhones? Nogen? Vidunderligt. Jeg vil vædde med at mange flere af jer forsikrer jeres iPhone -- man køber stiltiende en forsikring ved at have en udvidet garanti. Hvad hvis man mister sin iPhone? Hvad hvis man gør dette? Hvor mange af jer har børn? Nogen? Hold jeres hænder oppe hvis I har tilstrækkelig livsforsikring. Jeg ser mange hænder der falder. Jeg ville forudsige, at hvis I er et repræsentativt udsnit, at mange flere af jer forsikrer jeres iPhones end jeres liv, selv når man har børn. Vi gør det ikke godt nok med hensyn til forsikring.
How many of you have iPhones? Anyone? Wonderful. I would bet many more of you insure your iPhone -- you're implicitly buying insurance by having an extended warranty. What if you lose your iPhone? What if you do this? How many of you have kids? Anyone? Keep your hands up if you have sufficient life insurance. I see a lot of hands coming down. I would predict, if you're a representative sample, that many more of you insure your iPhones than your lives, even when you have kids. We're not doing that well when it comes to insurance.
Den gennemsnitlige amerikanske husstand bruger 1.000 dollars om året på lotterier. Og jeg ved det lyder skørt. Hvor mange af jer bruger tusind dollars om året på lotteriet? Ingen. Så det fortæller os at de mennesker der ikke er i lokalet bruger mere end tusind dollars for at få gennemsnittet op på tusind. Lavindkomst mennesker bruger mere end tusind på lotterier. Så hvor fører det os hen? Vi gør ikke et fantastisk arbejde med at forvalte penge.
The average American household spends 1,000 dollars a year on lotteries. And I know it sounds crazy. How many of you spend a thousand dollars a year on lotteries? No one. So that tells us that the people not in this room are spending more than a thousand to get the average to a thousand. Low-income people spend a lot more than a thousand on lotteries. So where does it take us? We're not doing a great job managing money.
Adfærdsøkonomi er virkelig en kombination af psykologer og økonomer, der prøver at forstå de fejltagelser mennesker laver med hensyn til penge. Og jeg kan blive ved med at stå her i de 12 minutter og 53 sekunder jeg har tilbage og gøre grin med alle mulige måder hvorpå vi forvalter penge, og til slut vil I spørge, "Hvordan kan vi hjælpe mennesker?" Og det er det jeg i virkeligheden vil fokusere på i dag. Hvordan forstår vi de misforståelser mennesker begår med hensyn til penge, og så vende adfærdsudfordringerne til adfærdsløsninger? Og det jeg vil tale om i dag er Save More Tomorrow.
Behavioral finance is really a combination of psychology and economics, trying to understand the money mistakes people make. And I can keep standing here for the 12 minutes and 53 seconds that I have left and make fun of all sorts of ways we manage money, and at the end you're going to ask, "How can we help people?" And that's what I really want to focus on today. How do we take an understanding of the money mistakes people make, and then turning the behavioral challenges into behavioral solutions? And what I'm going to talk about today is Save More Tomorrow.
Jeg vil italesætte problemet med at spare. Der er på skærmen et repræsentativt udsnit af 100 amerikanere. Og vi skal kigge på deres opsparingsadfærd. Det første man skal lægge mærke til, er at halvdelen af dem ikke engang har adgang til en 401(k) plan [pensionsopsparing]. De kan ikke spare nemt op. De har ikke penge nok som kan gå fra deres lønseddel til deres 401(k) plan inden de ser den, inden de kan røre den. Hvad med den anden halvdel af menneskene? Nogle af dem vælger ikke at spare. De er bare for dovne. De kommer aldrig så langt som til at logge ind på en kompliceret hjemmeside og lave 17 click for at melde sig til en 401(k) plan. Og så skal de beslutte hvordan de vil investere i deres 52 valgmuligheder, og de har aldrig hørt om hvad der er en pengemarkedsfond. Og de bliver overvældet og de melder sig bare ikke. Hvor mange mennesker ender med at spare op til en 401(k) plan? En tredjedel af amerikanerne. To tredjedele sparer ikke op nu.
I want to address the issue of savings. We have on the screen a representative sample of 100 Americans. And we're going to look at their saving behavior. First thing to notice is, half of them do not even have access to a 401(k) plan. They cannot make savings easy. They cannot have money go away from their paycheck into a 401(k) plan before they see it, before they can touch it. What about the remaining half of the people? Some of them elect not to save. They're just too lazy. They never get around to logging into a complicated website and doing 17 clicks to join the 401(k) plan. And then they have to decide how they're going to invest in their 52 choices, and they never heard about what is a money market fund. And they get overwhelmed and the just don't join. How many people end up saving to a 401(k) plan? One third of Americans. Two thirds are not saving now.
Sparer de nok op? Tag dem der siger at de sparer for lidt. En ud af 10 sparer nok. Ni ud af 10 sparer enten ikke nok op til deres 401(k) plan, beslutter sig for ikke at spare -- eller beslutter sig ikke -- eller sparer for lidt op. Vi tror vi har et problem med at folk sparer for meget. Lad os se på det. Vi har en person -- jamen, faktisk skærer vi ham halvt over fordi det er mindre end en procent. Groft set en halv procent af amerikanerne føler at de sparer for meget op.
Are they saving enough? Take out those who say they save too little. One out of 10 are saving enough. Nine out of 10 either cannot save through their 401(k) plan, decide not to save -- or don't decide -- or save too little. We think we have a problem of people saving too much. Let's look at that. We have one person -- well, actually we're going to slice him in half because it's less than one percent. Roughly half a percent of Americans feel that they save too much.
Hvad gør vi ved det? Det er det jeg i virkeligheden vil fokusere på. Vi skal forstå hvorfor folk ikke sparer op, og så kan vi forhåbentlig vende adfærdsudfordringerne til adfærdsløsninger, og så se hvor kraftigt det kan være. Så lad mig adsprede et øjeblik så vi kan identificere problemerne, udfordringerne, de adfærdsmæssige udfordringer, der forhindrer folk i at spare op. Jeg adspreder og vil tale om bananer og chokolade.
What are we going to do about it? That's what I really want to focus on. We have to understand why people are not saving, and then we can hopefully flip the behavioral challenges into behavioral solutions, and then see how powerful it might be. So let me divert for a second as we're going to identify the problems, the challenges, the behavioral challenges, that prevent people from saving. I'm going to divert and talk about bananas and chocolate.
Forestil jeg at vi havde et andet vidunderligt TED event næste uge. Og i pausen ville der være en snack og man kunne vælge bananer eller chokolade. Hvor mange af jer tror at I kunne tænke jer at få bananer under dette hypotetiske TED event næste uge? Hvem vil have bananer? Vidunderligt. Jeg forudsiger videnskabeligt at 74 procent af jeg vil have bananer. Jamen det er i det mindste hvad et vidunderligt studie forudsiger. Og så tælle dagene ned og se hvad mennesker ender med at spise. De samme mennesker der forestillede sig selv at spise en banan endte med at spise chokolade en uge senere.
Suppose we had another wonderful TED event next week. And during the break there would be a snack and you could choose bananas or chocolate. How many of you think you would like to have bananas during this hypothetical TED event next week? Who would go for bananas? Wonderful. I predict scientifically 74 percent of you will go for bananas. Well that's at least what one wonderful study predicted. And then count down the days and see what people ended up eating. The same people that imagined themselves eating the bananas ended up eating chocolates a week later.
Selvkontrol er ikke et problem i fremtiden. Det er kun et problem nu når chokoladen er ved siden af os. Hvad hr det at gøre med tid og opsparing, dette emne om øjeblikkelig tilfredsstillelse? Eller som nogle økonomer kalder det, nutids partiskhed. Vi tænker på at spare op. Vi ved at vi bør spare op. Vi ved at vi gør det næste år, men i dag lader vi det være og bruger penge. Julen kommer, vi kan lige så godt købe gaver til alle dem vi kender. Så dette emne om nutidig partiskhed får os til at tænke på at spare op, men ender med at bruge.
Self-control is not a problem in the future. It's only a problem now when the chocolate is next to us. What does it have to do with time and savings, this issue of immediate gratification? Or as some economists call it, present bias. We think about saving. We know we should be saving. We know we'll do it next year, but today let us go and spend. Christmas is coming, we might as well buy a lot of gifts for everyone we know. So this issue of present bias causes us to think about saving, but end up spending.
Lad mig nu tale om en anden adfærdsmæssig hindring for at spare op der har at gøre med passivitet. Men igen, et lille sidespring til emnet om organdonation. Vidunderligt studie der sammenligner forskellige lande. Vi kigger på to beslægtede lande, Tyskland og Østrig. Og i Tyskland, hvis man gerne vil donere ens organer -- gud forbyde at der skete noget virkelig slemt med en -- når man får ens kørekort eller et I.D., afkrydser man feltet der hedder, "Jeg vil gerne donere mine organer." Der er ikke mange mennesker der kan lide at afkrydse feltet. Det kræver en indsats. Man skal tænke. Tolv procent gør det. Østrig, et naboland, delvis lignende, delvis forskelligt. Hvad er forskellen? Jamen, man har stadig valget. Man vælger om man vil donere sine organer eller ikke. Men når man får ens kørekort, man afkrydser feltet hvis man ikke vil donere sine organer. Ingen afkrydser feltet. Det er lidt for meget umage. En procent afkrydser feltet. Resten gør ikke noget. Ikke at gøre noget er meget almindeligt. Ikke mange mennesker afkrydser feltet.
Let me now talk about another behavioral obstacle to saving having to do with inertia. But again, a little diversion to the topic of organ donation. Wonderful study comparing different countries. We're going to look at two similar countries, Germany and Austria. And in Germany, if you would like to donate your organs -- God forbid something really bad happens to you -- when you get your driving license or an I.D., you check the box saying, "I would like to donate my organs." Not many people like checking boxes. It takes effort. You need to think. Twelve percent do. Austria, a neighboring country, slightly similar, slightly different. What's the difference? Well, you still have choice. You will decide whether you want to donate your organs or not. But when you get your driving license, you check the box if you do not want to donate your organ. Nobody checks boxes. That's kind of too much effort. One percent check the box. The rest do nothing. Doing nothing is very common. Not many people check boxes.
Hvad er konsekvenserne for at redde liv og at have organer til rådighed? I Tyskland, afkrydser 12 procent feltet. Tolv procent er organ donerer. Kæmpestor mangel på organer, Gud forbyde, hvis man har brug for et. I Østrig, igen, afkrydser ingen feltet. Derfor, 99 procent af menneskene er organdonerer. Passivitet, mangel på handling. Hvad er standardindstillingen hvis mennesker ikke gør noget, hvis de bliver ved med at udsætte, hvis de ikke krydser felterne af? Meget magtfuldt. Vi skal tale om hvad der sker hvis mennesker bliver overvældet og skræmte for at lave deres 401(k) valg. Vil vi få dem til automatisk at melde sig til planen. eller vil de blive efterladt? I for mange 401(k) planner, hvis mennesker ikke gør noget, betyder det at de ikke sparer op til pensioneringen, hvis de ikke krydser feltet af. Og at krydse feltet af kræver en indsats.
What are the implications to saving lives and having organs available? In Germany, 12 percent check the box. Twelve percent are organ donors. Huge shortage of organs, God forbid, if you need one. In Austria, again, nobody checks the box. Therefore, 99 percent of people are organ donors. Inertia, lack of action. What is the default setting if people do nothing, if they keep procrastinating, if they don't check the boxes? Very powerful. We're going to talk about what happens if people are overwhelmed and scared to make their 401(k) choices. Are we going to make them automatically join the plan, or are they going to be left out? In too many 401(k) plans, if people do nothing, it means they're not saving for retirement, if they don't check the box. And checking the box takes effort.
Så vi har talt om et par adfærdsmæssige udfordringer. En mere inden vi vender udfordringerne til løsninger, har at gøre med aber og æbler. Nej, nej, nej, dette er et virkeligt studie og det har meget at gøre med adfærdsøkonomi. En gruppe aber får et æble, de er temmelig lykkelige. Den anden gruppe får to æbler, et bliver taget fra dem. De har stadig et æble til overs. De er virkelig sure. Hvorfor har du taget vores æble? Dette er ideen om tabsaversion. Vi hader at miste ting, selvom det ikke er nogen risiko. Man ville hade at gå til hæveautomaten, tage 100 dollars og lægge mærke til at man mistede en af 20 dollars sedlerne. Det er meget smertefuldt, selvom det ikke betyder noget. De 20 dollars kunne have været en hurtig frokost. Så denne ide om tabsaversion kommer også til syne når det handler om at spare op, fordi mennesker, mentalt og følelsesmæssigt og intuitivt ser opsparing som et tab fordi jeg skal skære i mit forbrug.
So we've chatted about a couple of behavioral challenges. One more before we flip the challenges into solutions, having to do with monkeys and apples. No, no, no, this is a real study and it's got a lot to do with behavioral economics. One group of monkeys gets an apple, they're pretty happy. The other group gets two apples, one is taken away. They still have an apple left. They're really mad. Why have you taken our apple? This is the notion of loss aversion. We hate losing stuff, even if it doesn't mean a lot of risk. You would hate to go to the ATM, take out 100 dollars and notice that you lost one of those $20 bills. It's very painful, even though it doesn't mean anything. Those 20 dollars might have been a quick lunch. So this notion of loss aversion kicks in when it comes to savings too, because people, mentally and emotionally and intuitively frame savings as a loss because I have to cut my spending.
Så vi talte om en masse forskellige slags adfærdsudfordringer der har at gøre med opsparing i sidste ende. Hvad enten man tænker på øjeblikkelig tilfredsstillelse, og chokolade versus bananerne, det er bare smertefuldt at spare op nu. Det er meget sjovere at spendere nu. Vi talte om passivitet og organdonation og at krydse felter af. Hvis folk skal krydse mange felter af for at melde sig ind i en 401(k) plan, vil de blive ved med at udskyde og ikke melde sig. Og til slut, talte vi om tabsaversion, og aberne og æblerne. Hvis folk mentalt ser det at spare op til pension som et tab, kommer de ikke til at spare op til deres pension.
So we talked about all sorts of behavioral challenges having to do with savings eventually. Whether you think about immediate gratification, and the chocolates versus bananas, it's just painful to save now. It's a lot more fun to spend now. We talked about inertia and organ donations and checking the box. If people have to check a lot of boxes to join a 401(k) plan, they're going to keep procrastinating and not join. And last, we talked about loss aversion, and the monkeys and the apples. If people frame mentally saving for retirement as a loss, they're not going to be saving for retirement.
Så vi har disse udfordringer, og det Richard Thaler og jeg altid var fascineret af -- tag adfærdsøkonomi, gør det til adfærdsøkonomi på steroider eller adfærdsøkonomi 2.0 eller adfærdsøkonomi i praksis -- vend udfordringerne til løsninger. Og vi fandt på en pinlig simpel løsning der hedder Mere Opsparing, ikke i dag, I morgen. Hvordan vil det løse de udfordringer som vi talte om? Hvis man tænker over problemet med bananer kontra chokolade, vi tror at vi kommer til at spise bananer næste uge. Vi tror at vi kommer til at spare mere op næste år. Save More Tomorrow [Opspar Mere I morgen] inviterer ansatte til at spare mere måske næste år -- på et tidspunkt i fremtiden når vi kan forestille os selv spise bananer, lave mere frivilligt arbejde i nærsamfundet, dyrke mere motion og gøre alle de rigtige ting på jorden.
So we've got these challenges, and what Richard Thaler and I were always fascinated by -- take behavioral finance, make it behavioral finance on steroids or behavioral finance 2.0 or behavioral finance in action -- flip the challenges into solutions. And we came up with an embarrassingly simple solution called Save More, not today, Tomorrow. How is it going to solve the challenges we chatted about? If you think about the problem of bananas versus chocolates, we think we're going to eat bananas next week. We think we're going to save more next year. Save More Tomorrow invites employees to save more maybe next year -- sometime in the future when we can imagine ourselves eating bananas, volunteering more in the community, exercising more and doing all the right things on the planet.
Nu talte vi også om at krydse feltet af og det svære i at skride til handling. Save More Tomorrow gør det nemt. Det er en autopilot. Når man først fortæller mig at man vil spare mere i fremtiden, lad os sige hver januar vil du automatisk spare mere op og det kommer til at forsvinde fra ens lønseddel til ens 401(k) plan inden man ser det, inden man rører ved det, inden man får problemet med øjeblikkelig tilfredsstillelse. Men hvad gør vi ved aberne og tabsaversion? Næste januar kommer og mennesker føler måske, at hvis de sparer mere op, skal de spendere mindre, og det er smertefuldt. Jamen, måske bør det ikke kun være januar. Måske skulle vi få folk til at spare mere op når de tjener flere penge. På den måde, når de tjener flere penge, når de får en lønforhøjelse, skal de ikke skære i deres spendering. De tager en lille smule af stigningen i lønsedlen med hjem og spenderer mere -- tager en lille smule af stigningen og sætter den ind på 401(k) planen.
Now we also talked about checking the box and the difficulty of taking action. Save More Tomorrow makes it easy. It's an autopilot. Once you tell me you would like to save more in the future, let's say every January you're going to be saving more automatically and it's going to go away from your paycheck to the 401(k) plan before you see it, before you touch it, before you get the issue of immediate gratification. But what are we going to do about the monkeys and loss aversion? Next January comes and people might feel that if they save more, they have to spend less, and that's painful. Well, maybe it shouldn't be just January. Maybe we should make people save more when they make more money. That way, when they make more money, when they get a pay raise, they don't have to cut their spending. They take a little bit of the increase in the paycheck home and spend more -- take a little bit of the increase and put it in a 401(k) plan.
Så det er programmet, pinlig simpelt, men som vi kommer til at se, ekstremt magtfuldt. Vi implementerede det, Richard Thaler og jeg, tilbage i 1998. Mellemstor virksomhed i Midtvesten, faglærte medarbejdere kæmpede med at betale deres regninger fortalte os gentagne gange at de ikke kan spare mere op lige nu. At spare mere op i dag er ikke en mulighed. Vi inviterede dem til at spare tre procentpoint mere op hver gang de fik en lønforhøjelse. Og her er resultaterne. Vi ser her en periode på tre og et halvt år, fire lønforhøjelser, mennesker der kæmpede med at spare op, sparede tre procent af deres lønseddel op, tre og et halvt år senere sparede de næsten fire gange så meget op, næsten 14 procent.
So that is the program, embarrassingly simple, but as we're going to see, extremely powerful. We first implemented it, Richard Thaler and I, back in 1998. Mid-sized company in the Midwest, blue collar employees struggling to pay their bills repeatedly told us they cannot save more right away. Saving more today is not an option. We invited them to save three percentage points more every time they get a pay raise. And here are the results. We're seeing here a three and a half-year period, four pay raises, people who were struggling to save, were saving three percent of their paycheck, three and a half years later saving almost four times as much, almost 14 percent.
Og der er sko og cykler og ting på denne graf fordi jeg ikke bare vil kaste tal in i et vakuum. Jeg vil, virkelig, tænke på det faktum at det at spare fire gange mere op er en kæmpestor forskel med hensyn til den livsstil som mennesker vil have råd til. Det er virkeligt. Det er ikke kun tal på et stykke papir. Hvorimod ved at spare tre procent op, har mennesker måske råd til et par fede sko så de kan gå, fordi de ikke vil have råd til noget andet, når de sparer 14 procent op er de måske i stand til at have fine sko til at gå hen til bilen med og køre. Det er en virkelig forskel. Nu er der cirka 60 procent af de store virksomheder der faktisk har programmer som dette til stede. Det har været en del af Pension Protection Act. Og det er unødigt at sige at Thaler og jeg har været så heldige at være en del af dette program og gøre en forskel.
And there's shoes and bicycles and things on this chart because I don't want to just throw numbers in a vacuum. I want, really, to think about the fact that saving four times more is a huge difference in terms of the lifestyle that people will be able to afford. It's real. It's not just numbers on a piece of paper. Whereas with saving three percent, people might have to add nice sneakers so they can walk, because they won't be able to afford anything else, when they save 14 percent they might be able to maybe have nice dress shoes to walk to the car to drive. This is a real difference. By now, about 60 percent of the large companies actually have programs like this in place. It's been part of the Pension Protection Act. And needless to say that Thaler and I have been blessed to be part of this program and make a difference.
Lad mig slutte af med to vigtige beskeder. En er at adfærdsøkonomi er ekstremt magtfuldt. Dette er bare et eksempel. Besked to er at der er stadig meget at gøre. Dette er virkelig toppen af isbjerget. Hvis man tænker på mennesker og lån og at købe huse og så ikke være i stand til at betale for det, det bliver vi nød til at tænke over. Hvis man tænker på at mennesker tager for store risici og ikke forstår hvor meget risiko de tager eller tager for lidt risiko, det skal vi tænke over. Hvis man tænker over at mennesker bruger tusind dollars om året på lottokuponer, det skal vi tænke over. Den gennemsnitlige rekord, er faktisk i Singapore. Den gennemsnitlige husholdning bruger 4.000 dollars om året på lotto kuponer. Vi har meget at gøre, meget at løse, også på pensionsområdet når det kommer til hvad mennesker gør med deres penge efter pensionering.
Let me wrap with two key messages. One is behavioral finance is extremely powerful. This is just one example. Message two is there's still a lot to do. This is really the tip of the iceberg. If you think about people and mortgages and buying houses and then not being able to pay for it, we need to think about that. If you're thinking about people taking too much risk and not understanding how much risk they're taking or taking too little risk, we need to think about that. If you think about people spending a thousand dollars a year on lottery tickets, we need to think about that. The average actually, the record is in Singapore. The average household spends $4,000 a year on lottery tickets. We've got a lot to do, a lot to solve, also in the retirement area when it comes to what people do with their money after retirement.
Et sidste spørgsmål: Hvor mange af jer har det godt med at i takt med at I planlægger jeres pension I har en virkelig solid plan når man skal på pension, når man skal hente kontanthjælpen, hvilken livsstil man skal forvente, hvor meget man kan bruge hver måned så man ikke løber tør for penge? Hvor mange af jer føler at I har en solid plan for fremtiden når det kommer til post-pensions beslutninger. En, to, tre, fire. Færre end tre procent af et meget sofistikeret publikum. Der er lang vej endnu for adfærdsøkonomi. Der er mange muligheder for at gøre det magtfuldt igen, og igen, og igen.
One last question: How many of you feel comfortable that as you're planning for retirement you have a really solid plan when you're going to retire, when you're going to claim Social Security benefits, what lifestyle to expect, how much to spend every month so you're not going to run out of money? How many of you feel you have a solid plan for the future when it comes to post-retirement decisions. One, two, three, four. Less than three percent of a very sophisticated audience. Behavioral finance has a long way. There's a lot of opportunities to make it powerful again and again and again.
Tak.
Thank you.
(Bifald)
(Applause)