A couple of years ago, Harvard Business School chose the best business model of that year. It chose Somali piracy. Pretty much around the same time, I discovered that there were 544 seafarers being held hostage on ships, often anchored just off the Somali coast in plain sight.
Acum câțiva ani Harvard Business School a ales cel mai bun model de business al acelui an. A ales pirateria din Somalia. Cam tot în același timp, am descoperit că erau 544 navigatori ținuți ostatici pe nave deseori ancorate în largul coastei Somaliei, în văzul tuturor.
And I learned these two facts, and I thought, what's going on in shipping? And I thought, would that happen in any other industry? Would we see 544 airline pilots held captive in their jumbo jets on a runway for months, or a year? Would we see 544 Greyhound bus drivers? It wouldn't happen.
Am aflat aceste două lucruri și m-am întrebat: ce se întâmplă cu transportul naval? M-am întrebat: s-ar putea întâmpla la fel în orice altă industrie? Am putea vedea 544 piloți de aeronavă ținuți ostatici în avioanele lor Boeing 747 sau pe o pistă luni de zile, sau chiar de un an? Am putea vedea 544 de șoferi de autobuz Greyhound? Nu ar avea loc așa ceva.
So I started to get intrigued. And I discovered another fact, which to me was more astonishing almost for the fact that I hadn't known it before at the age of 42, 43. That is how fundamentally we still depend on shipping. Because perhaps the general public thinks of shipping as an old-fashioned industry, something brought by sailboat with Moby Dicks and Jack Sparrows. But shipping isn't that. Shipping is as crucial to us as it has ever been. Shipping brings us 90 percent of world trade. Shipping has quadrupled in size since 1970. We are more dependent on it now than ever. And yet, for such an enormous industry -- there are a 100,000 working vessels on the sea — it's become pretty much invisible.
Așadar, a început să mă intrige subiectul. Apoi, am descoperit un alt lucru, pentru mine aproape și mai uimitor pentru că n-am avut habar de așa ceva la vârsta de 42, 43 de ani. Și anume că la bază, suntem încă dependeți de transportul pe apă. Poate publicul larg consideră transportul naval o industrie învechită, ceva adus pe barcă cu vele cu balene Moby Dick și pirați ca Jack Sparrow. Dar transportul naval nu e așa ceva. Transportul naval e la fel de important pentru noi pe cât a fost dintotdeauna. Transportul vamal ne produce 90% din comerțul mondial. Transportul naval a crescut de patru ori din 1970. Suntem mai dependenți de el acum decât oricând. Și totuși, pentru o industrie atât de mare -- - sunt în jur de 100.000 de nave comerciale active pe mare - a devenit destul de invizibilă.
Now that sounds absurd in Singapore to say that, because here shipping is so present that you stuck a ship on top of a hotel. (Laughter) But elsewhere in the world, if you ask the general public what they know about shipping and how much trade is carried by sea, you will get essentially a blank face. You will ask someone on the street if they've heard of Microsoft. I should think they'll say yes, because they'll know that they make software that goes on computers, and occasionally works. But if you ask them if they've heard of Maersk, I doubt you'd get the same response, even though Maersk, which is just one shipping company amongst many, has revenues pretty much on a par with Microsoft. [$60.2 billion]
Ei bine, sună absurd să zici așa ceva în Singapore, pentru că transportul naval e un lucru atât de prezent aici, încât ați înfipt o navă pe acoperișul unui hotel. (Râsete) Dar în alte părți ale lumii, dacă întrebați publicul larg ce știe despre transportul naval și cât comerț se transportă pe apă, veți obține, în esență, o privire inexpresivă. Întrebați pe cineva pe stradă dacă a auzit de Microsoft. Aș crede că vor răspunde afirmativ, știu că aceștia produc software care se instalează pe computere, și care ocazional funcționează. Însă intrebați dacă au auzit de Maersk, mă îndoiesc că veți primi același răspuns, chiar dacă Maersk, doar una din multele companii de transport pe apă, are câștiguri pe picior de egalitate cu Microsoft. [$60,2 miliarde]
Now why is this? A few years ago, the first sea lord of the British admiralty -- he is called the first sea lord, although the chief of the army is not called a land lord — he said that we, and he meant in the industrialized nations in the West, that we suffer from sea blindness. We are blind to the sea as a place of industry or of work. It's just something we fly over, a patch of blue on an airline map. Nothing to see, move along.
Ei bine, de ce? Cu câțiva ani în urmă, primul lord al mării din amiralitatea britanică-- e numit primul lord al mării, deși șeful armatei nu se numește "lord al uscatului (moșier)"- a spus că noi, referindu-se la națiunile industrializate din Vest suferim de orbire de mare. Nu vedem că marea e un loc industrial sau de muncă. E doar ceva ce survolăm, o pată albastră pe harta unei linii aeriene. Nimic de văzut, avansați!
So I wanted to open my own eyes to my own sea blindness, so I ran away to sea. A couple of years ago, I took a passage on the Maersk Kendal, a mid-sized container ship carrying nearly 7,000 boxes, and I departed from Felixstowe, on the south coast of England, and I ended up right here in Singapore five weeks later, considerably less jet-lagged than I am right now. And it was a revelation. We traveled through five seas, two oceans, nine ports, and I learned a lot about shipping.
Așadar, am vrut să-mi deschid ochii spre propria-mi orbire de mare, așa că am plecat pe mare. Acum câțiva ani, am făcut un voiaj pe Maersk Kendal, o navă-container de mărime mijlocie, care transporta cam 7.000 de cutii, am îmbarcat la Felixstowe, pe coasta sudică a Angliei și am ajuns chiar aici, în Singapore, cinci săptămâni mai târziu, notabil mai puțin afectată de jet lag decât acum. A fost o revelație. Am străbătut cinci mări, două oceane, nouă porturi și am învățat multe despre transportul naval.
And one of the first things that surprised me when I got on board Kendal was, where are all the people? I have friends in the Navy who tell me they sail with 1,000 sailors at a time, but on Kendal there were only 21 crew. Now that's because shipping is very efficient. Containerization has made it very efficient. Ships have automation now. They can operate with small crews. But it also means that, in the words of a port chaplain I once met, the average seafarer you're going to find on a container ship is either tired or exhausted, because the pace of modern shipping is quite punishing for what the shipping calls its human element, a strange phrase which they don't seem to realize sounds a little bit inhuman. So most seafarers now working on container ships often have less than two hours in port at a time. They don't have time to relax. They're at sea for months at a time, and even when they're on board, they don't have access to what a five-year-old would take for granted, the Internet.
Unul dintre primele lucruri care m-au surprins când am urcat la bordul navei Kendal a fost că nu erau oameni. Am prieteni în Marină care-mi spun că navighează cu 1.000 de marinari deodată, însă pe Kendal echipajul era de 21 de membri. Asta pentru că transportul naval e foarte eficient. Containerizarea l-a făcut foarte eficient. Navele au sisteme automatizate acum. Pot funcționa cu echipaje mici. Asta mai înseamnă și că, parafrazând un capelan întâlnit cândva, marinarul de rând pe care-l vei găsi pe o navă container va fi obosit, extenuat, pentru că ritmul comerțului marin modern e solicitant pentru ceea ce transportului marin numește "elementul său uman", o expresie ciudată, care nu par să realizeze că sună puțin inuman. Majoritatea marinarilor care lucrează pe nave comerciale au adesea mai puțin de două ore în port. Nu au timp să se relaxeze. Sunt în larg cu lunile și chiar când sunt la bord, nu au acces nici măcar la ceea ce un copil de cinci ani ia de bun: internetul.
And another thing that surprised me when I got on board Kendal was who I was sitting next to -- Not the queen; I can't imagine why they put me underneath her portrait -- But around that dining table in the officer's saloon, I was sitting next to a Burmese guy, I was opposite a Romanian, a Moldavian, an Indian. On the next table was a Chinese guy, and in the crew room, it was entirely Filipinos. So that was a normal working ship.
Un alt lucru surprinzător când am îmbarcat pe Kendal a fost persoana lângă care stăteam -- Nu regina; nu-mi imaginez de ce m-au pus sub portretul ei. Dar la masa din salonul ofițerului, stăteam lângă un birman, vis-a-vis de un român, un moldovean și un indian. La masa de alături era un chinez, iar în salonul echipajului erau exclusiv filipinezi. Asta era o navă container normală.
Now how is that possible? Because the biggest dramatic change in shipping over the last 60 years, when most of the general public stopped noticing it, was something called an open registry, or a flag of convenience. Ships can now fly the flag of any nation that provides a flag registry. You can get a flag from the landlocked nation of Bolivia, or Mongolia, or North Korea, though that's not very popular. (Laughter)
Cum e posibil? Pentru că cea mai dramatică schimbare în transportul naval din ultimii 60 de ani, când majoritatea publicului a încetat să-i mai acorde atenție, a fost ceea ce se numește registrul deschis, sau steagul convenienței. Navele pot ridica acum steagul oricărei națiuni care prevede un registru de steag. Poți obține un steag de la o țară fără deschidere la mare ca Bolivia, sau Mongolia, sau Coreea de Nord, deși nu e așa de populară. (Râsete)
So we have these very multinational, global, mobile crews on ships. And that was a surprise to me. And when we got to pirate waters, down the Bab-el-Mandeb strait and into the Indian Ocean, the ship changed. And that was also shocking, because suddenly, I realized, as the captain said to me, that I had been crazy to choose to go through pirate waters on a container ship. We were no longer allowed on deck. There were double pirate watches. And at that time, there were those 544 seafarers being held hostage, and some of them were held hostage for years because of the nature of shipping and the flag of convenience. Not all of them, but some of them were, because for the minority of unscrupulous ship owners, it can be easy to hide behind the anonymity offered by some flags of convenience.
Astfel, avem aceste echipaje multinaționale, globale și mobile pe vase. Iar acest lucru m-a surprins. Și când am ajuns în apele piraților, în jos pe strâmtoarea Bab-el Mandeb și până în Oceanul Indian, nava s-a schimbat. Și asta a fost șocant pentru că, dintr-o dată, am realizat că, așa cum mi-a spus căpitanul, fusesem nebună să merg în ape cu pirați pe o navă cu marfă. Nu mai aveam voie pe punte. Erau două schimburi de veghe pentru pirați. Iar la momentul respectiv, erau acei 544 de marinari ţinuţi ostatici, iar unii fuseseră ținuți ostatici de ani de zile, din cauza naturii transportului maritim și a steagului de convenienţă. Nu toţi, dar câțiva erau. pentru că, pentru minoritatea armatorilor lipsiți de scrupule, poate fi foarte ușor să se ascundă în anonimitatea oferită de unele steaguri de convenienţă.
What else does our sea blindness mask? Well, if you go out to sea on a ship or on a cruise ship, and look up to the funnel, you'll see very black smoke. And that's because shipping has very tight margins, and they want cheap fuel, so they use something called bunker fuel, which was described to me by someone in the tanker industry as the dregs of the refinery, or just one step up from asphalt. And shipping is the greenest method of transport. In terms of carbon emissions per ton per mile, it emits about a thousandth of aviation and about a tenth of trucking. But it's not benign, because there's so much of it. So shipping emissions are about three to four percent, almost the same as aviation's. And if you put shipping emissions on a list of the countries' carbon emissions, it would come in about sixth, somewhere near Germany. It was calculated in 2009 that the 15 largest ships pollute in terms of particles and soot and noxious gases as much as all the cars in the world. And the good news is that people are now talking about sustainable shipping. There are interesting initiatives going on. But why has it taken so long? When are we going to start talking and thinking about shipping miles as well as air miles?
Ce altceva maschează orbirea noastră de mare? Ei bine, dacă ieşiți în larg pe vapor sau vas de croazieră şi ne uităm la coşul de fum vedeți un fum foarte negru. Asta pentru că transportul maritim are profituri foarte mici şi toți vor carburant ieftin, aşa că folosesc ceva numit combustibil pentru cazane, care mi-a fost descris de cineva din industria petrolieră ca fiind reziduurile rafinăriei, cu un singur grad mai presus de asfalt. Iar transportul naval e cea mai ecologică metodă de transport. În ce privește emisiile de carbon pe tonă pe milă, emite cam o miime din cantitatea emisă de aviație și cam o zecime din cea produsă de transport cu camioane. Dar nu este benign, pentru că este atât de mult. Așadar, emisiile produse de nave reprezintă 3 - 4%, aproape la fel cât cele ale aviației. Iar dacă punem emisiile navelor pe o listă a emisiilor de carbon ale țărilor, ar ieși cam pe locul al șaselea, undeva lângă Germania. S-a calculat în 2009 că cele mai mari 15 nave din lume poluează, în materie de particule și funingine și gaze nocive, cât toate mașinile din lume. Vestea bună este că oamenii vorbesc astăzi despre transport maritim durabil. Au loc inițiative interesante. Dar de ce a durat atât de mult? Când vom începe să vorbim și să gândim despre milele transportului marin, pe lângă cele aviatice?
I also traveled to Cape Cod to look at the plight of the North Atlantic right whale, because this to me was one of the most surprising things about my time at sea, and what it made me think about. We know about man's impact on the ocean in terms of fishing and overfishing, but we don't really know much about what's happening underneath the water. And in fact, shipping has a role to play here, because shipping noise has contributed to damaging the acoustic habitats of ocean creatures. Light doesn't penetrate beneath the surface of the water, so ocean creatures like whales and dolphins and even 800 species of fish communicate by sound. And a North Atlantic right whale can transmit across hundreds of miles. A humpback can transmit a sound across a whole ocean. But a supertanker can also be heard coming across a whole ocean, and because the noise that propellers make underwater is sometimes at the same frequency that whales use, then it can damage their acoustic habitat, and they need this for breeding, for finding feeding grounds, for finding mates. And the acoustic habitat of the North Atlantic right whale has been reduced by up to 90 percent. But there are no laws governing acoustic pollution yet.
Am mai fost și la Cape Cod să văd situația dificilă a balenei drepte a Atlanticului de Nord, pentru că a fost pentru mine unul dintre lucrurile cele mai surprinzătoare legat la timpul petrecut în larg și ceea ce mă făcea să mă gândesc. Știm despre impactul omului asupra oceanului în ce privește pescuitul excesiv, dar nu știm mare lucru despre ce se întâmplă sub apă. Și în realitate, transportul naval are un rol de jucat aici, pentru că zgomotul produs de transportul naval a contribuit la deteriorarea habitatelor acustice ale faunei oceanice. Lumina nu penetrează sub suprafața apei, prin urmare, animale oceanice ca balenele și delfinii și chiar 800 de specii de pești, comunică prin intermediul sunetului. Iar o balenă dreaptă nord-atlantică poate transmite de-a lungul a sute de mile. O balenă cu cocoașă poate transmite un sunet pe parcursul unui ocean întreg. Dar și un supertanc poate fi auzit apropiindu-se pe tot oceanul, iar deoarece zgomotul pe care propulsoarele îl fac sub apă e uneori pe aceeași frecvență ca cea folosită de balene, le poate deteriora habitatul acustic, iar ele au nevoie de el pentru împerechere, pentru a găsi zonele de hrănire, pentru a-și găsi parteneri. Habitatul acustic al balenei nord-atlantice a fost redus cu până la 90%. Dar încă nu există legi care să reglementeze poluarea acustică.
And when I arrived in Singapore, and I apologize for this, but I didn't want to get off my ship. I'd really loved being on board Kendal. I'd been well treated by the crew, I'd had a garrulous and entertaining captain, and I would happily have signed up for another five weeks, something that the captain also said I was crazy to think about. But I wasn't there for nine months at a time like the Filipino seafarers, who, when I asked them to describe their job to me, called it "dollar for homesickness." They had good salaries, but theirs is still an isolating and difficult life in a dangerous and often difficult element.
Când am ajuns în Singapore, îmi cer scuze, dar nu am vrut să debarchez. Îmi plăcuse foarte mult să fiu la bordul navei Kendal. Fusesem tratată bine de către echipaj, avusesem un căpitan guraliv și distractiv și aș fi acceptat fericită încă cinci săptămâni, lucru la care căpitanul a spus deasemeni că ar fi o nebunie să mă gândesc. Dar eu nu fusesem acolo nouă luni la rând, ca marinarii filipinezi, care, descriindu-și serviciul, l-au numit “dolar în schimbul dorului de casă.” Aveau salarii bune, dar viața lor e totuși izolată și grea, într-un element al naturii periculos și adesea dificil.
But when I get to this part, I'm in two minds, because I want to salute those seafarers who bring us 90 percent of everything and get very little thanks or recognition for it. I want to salute the 100,000 ships that are at sea that are doing that work, coming in and out every day, bringing us what we need. But I also want to see shipping, and us, the general public, who know so little about it, to have a bit more scrutiny, to be a bit more transparent, to have 90 percent transparency. Because I think we could all benefit from doing something very simple, which is learning to see the sea.
Dar când ajung la această parte, sunt între ciocan și nicovală, pentru că vreau să-i aplaud pe acei marinari care ne aduc 90% din absolut totul și care primesc foarte puțină mulțumire sau recunoștință pentru asta. Vreau să aplaud cele 100.000 de nave care sunt în larg și care fac munca aceasta, intrând și ieșind zilnic, aducându-ne ceea ce ne este necesar. Dar vreau deasemeni să văd transportul naval și pe noi, publicul larg, care știm atât de puține despre acesta, să fim puțin mai analitici, să fim puțin mai transparenți, să avem transparență de 90%. Cred că am putea beneficia cu toții din a face ceva foarte simplu, și anume, să învățăm să vedem marea.
Thank you.
Vă mulțumesc.
(Applause)
(Aplauze)