Why do so many people reach success and then fail? One of the big reasons is, we think success is a one-way street. So we do everything that leads up to success, but then we get there. We figure we've made it, we sit back in our comfort zone, and we actually stop doing everything that made us successful. And it doesn't take long to go downhill. And I can tell you this happens, because it happened to me.
Përse shumë njerëz arrijnë suksesin dhe pastaj dështojnë? Njëra nga arsyet është se, ne mendojmë që suksesi është rrugë një-drejtimëshe. Prandaj, ne bëjmë cdo gjë që na qon deri te suksesi. por pastaj ne arrijmë atje. E kuptojmë që ia kemi dalë, rehatohemi në zonën tonë të komfortit. dhe ne faktikisht ndalojmë të bëjmë gjithçka çka na ka bërë të suksesshëm. Dhe nuk duhet shumë për të marrë teposhtën. Dhe mund t’ju them se kjo ndodh. Sepse më ka ndodhur mua.
Reaching success, I worked hard, I pushed myself. But then I stopped, because I figured, "Oh, you know, I made it. I can just sit back and relax."
Për të qenë i suksesshëm, kam punuar shumë, e kam shtyre veten. Por pastaj jam ndalur, sepse e kuptova, “Oh, ia dola. Tash mund të rehatohem dhe të pushoj.”
Reaching success, I always tried to improve and do good work. But then I stopped because I figured, "Hey, I'm good enough. I don't need to improve any more."
Për të arritur sukses, gjithmonë jam perpjekur të përmirësohem dhe ta bëj punën mirë. Por pastaj u ndala sepse e kuptova, “Hej, unë jam mjaftueshëm i mirë. Nuk më duhet të përmirësohem më tutje.”
Reaching success, I was pretty good at coming up with good ideas. Because I did all these simple things that led to ideas. But then I stopped, because I figured I was this hot-shot guy and I shouldn't have to work at ideas, they should just come like magic. And the only thing that came was creative block. I couldn't come up with any ideas.
Duke arritur suksesin, isha shumë i mirë në shpikjen e ideve të reja. Sepse i bëja të gjitha gjërat e thjeshta që shpinin deri te idetë. Por pastaj u ndala. Sepse e kuptova se isha i suksesshëm dhe që nuk duhej të punoja rreth ideve. Ato do të duhej të vinin vetë si me magji. Dhe e vetmja gjë që erdhi ishte bllokada e kreativitetit. Nuk mund të vija më me asnjë ide.
Reaching success, I always focused on clients and projects, and ignored the money. Then all this money started pouring in. And I got distracted by it. And suddenly I was on the phone to my stockbroker and my real estate agent, when I should have been talking to my clients.
Duke arritur suksesin, gjithmonë përqendrohesha te klientët dhe projektet, dhe injoroja paratë. Dhe pastaj paratë filluan të derdheshin. Dhe fillova të shpërqendrohem nga kjo. Dhe papritmas isha në telefon me agjentin tim të bursave dhe të patundshmërive, përderisa ka qenë dashur të isha duke biseduar me klientët e mi.
And reaching success, I always did what I loved. But then I got into stuff that I didn't love, like management. I am the world's worst manager, but I figured I should be doing it, because I was, after all, the president of the company.
Duke arritur suksesin, gjithmonë kam bëre atë që kam dashur. Por atëherë u futa në gjërat që nuk i doja. si menaxhimi. Unë jam menaxheri më i keq në botë. Por e kuptova që duhej ta bëja. Sepse përkundër të gjithave, unë isha, presidenti i kompanisë.
Well, soon a black cloud formed over my head and here I was, outwardly very successful, but inwardly very depressed. But I'm a guy; I knew how to fix it. I bought a fast car. (Laughter) It didn't help. I was faster but just as depressed.
Pra, shpejtë u krijua një re e zezë mbi kokën time dhe ja ku isha, nga jashtë shumë i suksesshëm, por nga brenda shumë i dëshpëruar. Por unë jam mashkull, di si ta rregulloj. Bleva një veturë të shpejtë. (Qeshje) Nuk ndihmoi. Isha më i shpejtë, por po aq i dëshpëruar.
So I went to my doctor. I said, "Doc, I can buy anything I want. But I'm not happy. I'm depressed. It's true what they say, and I didn't believe it until it happened to me. But money can't buy happiness." He said, "No. But it can buy Prozac." And he put me on anti-depressants. And yeah, the black cloud faded a little bit, but so did all the work, because I was just floating along. I couldn't care less if clients ever called. (Laughter)
Kështu që shkova të mjeku im. I thashë, “Doktor, mund të blej gjithçka që dua. Por nuk jam i lumtur. Jam në depresion. Është e vërtetë çfarë thonë, dhe unë nuk e besoja përderisa nuk më ndodhi mua. Por paraja nuk mund ta blejë lumturinë.” Ai tha, “Jo. Por mund të blej Prozac.” Dhe më dha anti-depresantë. Dhe reja e zezë filloj të zbehej nga pak. Por gjithashtu edhe e tërë puna. Sepse veç sillesha vërdallë. Nuk më interesonte nëse klientët më merrnin në telefon. (Qeshje)
And clients didn't call. (Laughter) Because they could see I was no longer serving them, I was only serving myself. So they took their money and their projects to others who would serve them better.
Dhe klientët nuk më merrnin në telefon. (Qeshje) Sepse e shihnin se unë nuk u shërbeja më, i shërbeja vetëm vetëvetes. Kështu që ata morën paratë e veta dhe projektet e veta dhe shkuan te të tjerët që mund t'u shërbenin më mirë.
Well, it didn't take long for business to drop like a rock. My partner and I, Thom, we had to let all our employees go. It was down to just the two of us, and we were about to go under. And that was great. Because with no employees, there was nobody for me to manage.
Atëherë, nuk u desht shumë për biznesin që të bie si guri. Ortaku im Thom dhe unë u desh t'i largonim nga puna të gjithë punonjësit tanë. Mbërritëm deri te vetëm ne të dy, dhe ishim gati të fundoseshim. Ishte e shkëlqyeshme. Sepse pa punëtorë, nuk ishte askush për mua që ta menaxhoja.
So I went back to doing the projects I loved. I had fun again, I worked harder and, to cut a long story short, did all the things that took me back up to success. But it wasn't a quick trip. It took seven years.
Kështu që u ktheva tek projekteve që i doja. Ishte përsëri argëtim. Punoja më zellshëm. Dhe që ta shkurtoj tregimin: bëra të gjitha gjërat që më dërguan prapë te suksesi. Por nuk ishte një udhëtim i shkurtër. U deshën shtatë vite.
But in the end, business grew bigger than ever. And when I went back to following these eight principles, the black cloud over my head disappeared altogether. And I woke up one day and I said, "I don't need Prozac anymore." And I threw it away and haven't needed it since.
Por në fund, biznesi u rrit si kurrë më parë. Dhe kur u ktheva prapa në ndjekjen e këtyre tetë principeve, reja e zezë përmbi kokën time u zhduk tërësisht. Dhe një ditë u çova e thashë me vete, “Nuk më duhet Prozaku më.” Dhe e flaka tutje e që nga atëherë nuk më është nevojitur më.
I learned that success isn't a one-way street. It doesn't look like this; it really looks more like this. It's a continuous journey. And if we want to avoid "success-to-failure-syndrome," we just keep following these eight principles, because that is not only how we achieve success, it's how we sustain it. So here is to your continued success. Thank you very much. (Applause)
Mësova që suksesi nuk është rrugë një-drejtimëshe. Nuk duket kështu. Në të vërtetë duket më shumë kështu. Është një udhëtim i vazhdueshëm. Dhe nëse dëshirojmë ta evitojmë “sindromin nga suksesi drejt dështimit” vetëm duhet të ndjekim këto tetë principe, Sepse kjo nuk është vetëm mënyra si e arrijmë suksesin, kjo është mënyra si ta mbajmë atë. Pra kjo është për suksesin tuaj të vazhdueshëm. Ju faleminderit shumë. (Duartrokitje)