For the next few minutes we're going to talk about energy, and it's going to be a bit of a varied talk. I'll try to spin a story about energy, and oil's a convenient starting place. The talk will be broadly about energy, but oil's a good place to start. And one of the reasons is this is remarkable stuff. You take about eight or so carbon atoms, about 20 hydrogen atoms, you put them together in exactly the right way and you get this marvelous liquid: very energy-dense and very easy to refine into a number of very useful products and fuels. It's great stuff. Now, as far as it goes, there's a lot of oil out there in the world.
برای چند دقیقه آینده، ما در مورد انرژی صحبت خواهیم کرد. و این صحبت تا حدودی متفاوت خواهد بود. من سعی خواهم کرد که داستانی را در مورد انرژی بگویم و نفت جای خوبی برای شروع است. این صحبت عموما در رابطه با انرژی خواهد بود. اما نفت جایگاه خوبی برای شروع دارد. و یکی از دلایلش اینست که این موضوع بسیار اهمیت دارد. اگر حدودا 8 اتم کربن را بردارید با تقریبا 20 اتم هیدروژن، کنار هم بصورت دقیق و صحیح بگذارید این مایع پرارزش را بدست می آورید که انرژی بسیاری دارد و به سادگی قابلیت پالایش به محصولات و سوختهای مفید متعددی را دارد. این چیز خیلی عالی است. در حال حاضر، تا آنجایی که مشخص است، مقدار بسیار زیادی نفت در دنیا وجود دارد.
Here's my little pocket map of where it's all located. A bigger one for you to look at. But this is it, this is the oil in the world. Geologists have a pretty good idea of where the oil is. This is about 100 trillion gallons of crude oil still to be developed and produced in the world today. Now, that's just one story about oil, and we could end it there and say, "Well, oil's going to last forever because, well, there's just a lot of it." But there's actually more to the story than that. Oh, by the way, if you think you're very far from some of this oil, 1000 meters below where you're all sitting is one of the largest producing oil fields in the world. Come talk to me about it, I'll fill in some of the details if you want.
این نقشه کوچک جیبی من از تمام جاهایی است که نفت دارد. یکی بزرگتر برای شما که ببینید. اما این تمامش است. این نفت جهان است. زمین شناسان به خوبی می دانند که نفت در کجاست. این تقریبا 100 تریلیون گالن از نفت خام است که هنوز باید در دنیا استخراج و تولید بشود. حالا، این فقط یک داستان در مورد نفت است، و ما می توانیم اینطور به پایانش ببریم که "خوب، نفت پایان ناپذیر است به خاطر اینکه، خوب، مقدار بسیار زیادی از آن داریم." اما این داستان جنبه های بیشتری از این دارد. راستی، اگر فکر می کنید که از این نفت فاصله دارید، 1000 متر زیر جایی که شما نشسته اید یکی از بزرگترین منابع نفتی جهان وجود دارد. بعدا بیایید از من در موردش بپرسید. اگر بخواهید جزییات بیشتری را در اختیارتان خواهم گذاشت.
So, that's one of the stories of oil; there's just a lot of it. But what about oil? Where is it in the energy system? Here's a little snapshot of 150 years of oil, and it's been a dominant part of our energy system for most of those 150 years. Now, here's another little secret I'm going to tell you about: For the last 25 years, oil has been playing less and less of a role in global energy systems. There was one kind of peak oil in 1985, when oil represented 50 percent of global energy supply. Now, it's about 35 percent. It's been declining and I believe it will continue to decline. Gasoline consumption in the U.S. probably peaked in 2007 and is declining.
خوب این یکی از داستانهای نفت است. خیلی زیاد از آن داریم. اما چه چیزی در مورد نفت؟ در کجای سیستم انرژی قرار دارد؟ این یک نگاه کوچک به نفت در 150 سال گذشته است. و آن بخش عمده ای از سیستم انرژی ما طی 150 سال گذشته بوده است حالا، این یک راز کوچک دیگری است که می خواهم برایتان بگویم. طی 25 سال گذشته، رفته رفته نفت نقش کمتری در سیستم انرژی جهانی ایفا کرده است. یک بیشینه در سال 1985 وجود دارد، که برای زمانی است که نفت 50 درصد منبع تامین انرژی جهانی را تشکیل می داد. در حالا حاضر، این تقریبا 35 درصد است. این در حال کاهش است، و من اعتقاد دارم که روند کاهش آن ادامه خواهد یافت. مصرف بنزین و گازوییل در ایالات متحده در سال 2007 احتمالا به حداکثر مقدار خود رسید و الان در حال کاهش است.
So oil is playing a less significant role every year. And so, 25 years ago, there was a peak oil; just like, in the 1920s, there was a peak coal; and a hundred years before that, there was a peak wood. This is a very important picture of the evolution of energy systems. And what's been taking up the slack in the last few decades? Well, a lot of natural gas and a little bit of nuclear, for starters. And what goes on in the future? Well, I think out ahead of us a few decades is peak gas, and beyond that, peak renewables.
بنابراین هر ساله نفت نقش کمرنگتری ایفا می کند. و بنابراین، 25 سال پیش یک مقدار بیشینه در مصرف نفت بود درست مانند دهه 30 که مقدار بیشینه مصرف ذغال سنگ بود، و 100 سال قبل از آن، مقدار بیشینه مصرف چوب بود. این یک برداشت بسیار مهم از روند تکامل سیستمهای انرژی است. و چه چیزی بخش عمده انرژی ما در چند دهه گذشته بوده است؟ خوب، مقدار زیادی گاز طبیعی و یک مقداری انرژی هسته ای برای شروع. و آینده چطور خواهد بود؟ خوب، فکر می کنم پیش روی ما برای چند دهه آینده مقدار بیشینه گاز خواهد بود، و بعد از آن، مقدار بیشینه استفاده از انرژیهای قابل تجدید.
Now, I'll tell you another little, very important story about this picture. Now, I'm not pretending that energy use in total isn't increasing, it is -- that's another part of the story. Come talk to me about it, we'll fill in some of the details -- but there's a very important message here: This is 200 years of history, and for 200 years we've been systematically decarbonizing our energy system. Energy systems of the world becoming progressively -- year on year, decade on decade, century on century -- becoming less carbon intense. And that continues into the future with the renewables that we're developing today, reaching maybe 30 percent of primary energy by mid century. Now that might be the end of the story -- Okay, we just replace it all with conventional renewables -- but I think, actually, there's more to the story than that.
حالا، برایتان یک داستان کوتاه مهم دیگری در مورد این موضوع خواهم گفت. من تظاهر نمی کنم که مصرف انرژی به طور کلی افزایش پیدا نمی کند، همینطور است. آن جنبه دیگری از داستان است. بیایید در موردش بعدا صحبت کنیم. ما بعضی از جزییاتش را بیان خواهیم کرد. اما پیام بسیار مهمی اینجا وجود دارد. این 200 سال از تاریخ است. و طی 200 سال، ما بطور سیستماتیک سیستم انرژی خود را تهی کرده ایم. سیستمهای انرژی دنیا سال به سال، دهه به دهه، قرن به قرن، در حال از دست دادن کربن خود هستند. و این در آینده ادامه پیدا خواهد کرد با انرژیهای قابل تجدید در اکنون در حال ایجاد است، و به 30 درصد انرژی اصلی تا اواسط قرن حاضر خواهد رسید. خوب این ممکن است پایان داستان باشد -- خوب، ما تمام آن را با انرژی های قابل تجدید جایگزین می کنیم -- اما من فکر می کنم، در واقع، این داستان جنبه های بیشتری از این دارد.
And to tell the next part of the story -- and this is looking out say 2100 and beyond. What is the future of truly sustainable, carbon-free energy? Well, we have to take a little excursion, and we'll start in central Texas. Here's a piece of limestone. I picked it up outside of Marble Falls, Texas. It's about 400 million years old. And it's just limestone, nothing really special about it. Now, here's a piece of chalk. I picked this up at MIT. It's a little younger. And it's different than this limestone, you can see that. You wouldn't build a building out of this stuff, and you wouldn't try to give a lecture and write on the chalkboard with this. Yeah, it's very different -- no, it's not different. It's not different, it's the same stuff: calcium carbonate, calcium carbonate. What's different is how the molecules are put together.
و برای اینکه قسمت بعدی داستان را گفت -- و این نگاهی به آینده بسیار دور، مثلا سال 2100 و بعد آن دارد. آینده انرژی پایدار بدون کربن چیست؟ خوب، باید یک گشتی بزنیم. و از بخشهای مرکزی ایالت تگزاس شروع می کنیم. این یک تکه سنگ آهک است. من آن را از اطراف Marble Falls در تگزاس برداشتم. این عمرش در حدود 400 میلیون سال است. و این فقط سنگ آهک است، چیز عجیبی در موردش وجود ندارد. حالا، اینجا یک تکه گچ داریم. این را از M.I.T برداشتم. این کمی جوانتر است. و از این سنگ آهک متفاوت است. می توانید ببینید. شما خانه را از این [گچ] نمی سازید، و سعی نخواهید کرد که با این [سنگ آهک] روی تخته سیاه بنویسید. بله، خیلی متفاوت است. نه، متفاوت نیست. این متفاوت نیست. این همان ماده است. کربنات کلسیم، کربنات کلسیم. چیزی که تفاوت دارد اینست که ملکول ها چگونه در کنار هم قرار گرفته اند.
Now, if you think that's kind of neat, the story gets really neat right now. Off the coast of California comes this: It's an abalone shell. Now, millions of abalone every year make this shell. Oh, by the way, just in case you weren't already guessing, it's calcium carbonate. It's the same stuff as this and the same stuff as this. But it's not the same stuff; it's different. It's thousands of times, maybe 3,000 times tougher than this. And why? Because the lowly abalone is able to lay down the calcium carbonate crystals in layers, making this beautiful, iridescent mother of pearl. Very specialized material that the abalone self-assembles, millions of abalone, all the time, every day, every year. This is pretty incredible stuff. All the same, what's different? How the molecules are put together.
حالا، اگر فکر می کنید این جالب است، داستان الان واقعا جالب خواهد شد. این از کنار ساحل کالیفرنیا می آید. این صدف مروارید دریایی است. هم اکنون، میلیونها صدف دریایی هر ساله این صدف را تولید می کنند. راستی، اگر هنوز حدس نزده اید، این کربنات کلسیم است. این ماده همانند این و همانند این ماده است. اما همان چیز نیست؛ متفاوت است. این هزاران برابر، شاید 3000 برابر سخت تر از اینست. و چرا؟ برای اینکه صدف دریایی کم ارزش قادر است کریستالهای کربنات کلسیم را بصورت لایه ای کنار هم بگذارد، تا این مادر رنگین نما و زیبای مروارید دریایی را بسازد. ماده بسیار تخصصی که صدف دریایی سرهم می کند، میلیونها صدف دریایی، همیشه، هر روز، هر سال. این چیز خارق العاده ای است. تمامشان یک ماده، فرقش چیست؟ اینکه ملکولها چطور کنار هم قرار گرفته اند.
Now, what does this have to do with energy? Here's a piece of coal. And I'll suggest that this coal is about as exciting as this chalk. Now, whether we're talking about fuels or energy carriers, or perhaps novel materials for batteries or fuel cells, nature hasn't ever built those perfect materials yet because nature didn't need to. Nature didn't need to because, unlike the abalone shell, the survival of a species didn't depend on building those materials, until maybe now when it might just matter. So, when we think about the future of energy, imagine what would it be like if instead of this, we could build the energy equivalent of this just by rearranging the molecules differently.
حالا، این چه ربطی به انرژی دارد؟ این یک تکه ذغال سنگ است. و من می گویم که این ذغال سنگ به همان اندازه این گچ هیجان انگیز است. حالا، چه ما در مورد سوخت صحبت کنیم، چه در مورد حاملهای انرژی، یا شاید مواد جدید برای باتریها یا سلولهای سوختی، طبیعت هنوز این ماده های کامل را نساخته است، برای اینکه طبیعت نیازی نداشته است. طبیعت نیازی نداشته است برای اینکه، بر خلاف صدف دریایی، زنده ماندن موجودات به ساختن این ماده ها وابسته نبوده است تا شاید عصر حاضر، زمانی که شاید این کار مهم باشد. بنابراین، وقتی ما در مورد آینده انرژی فکر می کنیم، تصور کنید، چه می شد اگر، به جای این، ما میتوانستیم معادل انرژی این را بسازیم، تنها با تغییر طرز قرارگیری ملکولها.
And so that is my story. The oil will never run out. It's not because we have a lot of it. It's not because we're going to build a bajillion windmills. It's because, well, thousands of years ago, people invented ideas -- they had ideas, innovations, technology -- and the Stone Age ended, not because we ran out of stones. (Laughter) It's ideas, it's innovation, it's technology that will end the age of oil, long before we run out of oil.
و خوب این داستان من است. نفت هیچگاه تمام نخواهد شد. این به این دلیل نیست که ما مقدار زیادی از آن داریم. این به این دلیل نیست که ما توربین های بادی عظیمی می خواهیم بسازیم. این به این دلیل است که، خوب، هزاران سال قبل، مردم ایده ها را اختراع کردند، آنها ایده، ابداعات و فناوری داشتند. و عصر حجر به پایان رسید، نه به این خاطر که سنگ تمام شد. (خنده حضار) این ایده است، این نوآوری است، این فناوری است که عصر نفت را خیلی زودتر از اینکه نفت تمام شود پایان خواهد داد.
Thank you very much.
خیلی متشکرم.
(Applause)
(تشویق حضار)