Hamımız ətrafımızdakı obyektlərlə qarşılıqlı olaraq böyüdük. Çox böyük bir qisimini gündəlik həyatımızda istifadə edirik. Bir çox məlumat-əməliyyat cihazımızın əksinə, bu obyektləri istifadə etmək çox daha zövqlü. Obyektlər haqqında danışdığınız zaman, bir başqa şey də bunun yanında avtomatik olaraq gəlir, ki o da jestlerdir: obyektləri necə manipulyasiya etdiyimiz, gündəlik həyatımızda necə istifadə. Jestləri yalnız bu obyektlərlə qarşılıqlı təsir üçün deyil, onları öz aralarında qarlılıqlı təsirə salmaq üçün də istifadə edərik. "Namaste!" jesti, bəlkə birinə hörmət göstərmək, ya da bəlkə - Hindistanda bir uşağa bunun krikette "4 qaçış" demək olduğunu öyrətməmiz ehtiyac yoxdur. Bu gündəlik öyrənmənin bir hissəsi kimi gəlir.
We grew up interacting with the physical objects around us. There are an enormous number of them that we use every day. Unlike most of our computing devices, these objects are much more fun to use. When you talk about objects, one other thing automatically comes attached to that thing, and that is gestures: how we manipulate these objects, how we use these objects in everyday life. We use gestures not only to interact with these objects, but we also use them to interact with each other. A gesture of "Namaste!", maybe, to respect someone, or maybe, in India I don't need to teach a kid that this means "four runs" in cricket. It comes as a part of our everyday learning.
Başından bəri, bir mövzuyla maraqlanıram - Yaşantımızdaki gündəlik objeler və jestlər haqqındakı məlumatımızın, və onları istifadə biçimimizin dijital dünyayla olan etkileşimimize necə Çağırış ... Klaviatura və siçan istifadə etmək yerinə, səbəb Kompüterimi fiziki dünyayla qarşılıqlı təsir qurduğum şəkildə kullanamayayım?
So, I am very interested, from the beginning, how our knowledge about everyday objects and gestures, and how we use these objects, can be leveraged to our interactions with the digital world. Rather than using a keyboard and mouse, why can I not use my computer in the same way that I interact in the physical world? So, I started this exploration around eight years back,
Bu səfərə 8 il əvvəl başladım, və həqiqətən də masamın üstündəki siçan ilə başladı. Onu bilgisayarımla istifadə etmək yerinə, onun içini açdım. Çoxunuz bilirsiniz, o zamanlar, siçanların içində bir top olardı, və iki dənə təkər var idi ki bunlar kompüterə topun və ona uyğun olaraq siçanın hara getdiyini iletirlerdi. Hər nədirsə, bu təkərlər mənim diqqətimi çəkdi, və daha çoxunu istədim, bu səbəbdən yoldaşımdan bir siçan daha borc aldım - ona heç geri vermədim - beləcə dörd dənə tekerleğim oldu. Maraqlı olan, sadə bir şəkildə, bu təkərləri siçanlardan çıxardırıq və onları bir xətt üzərinə monte etdim. Düzenekte bir neçə iplik, çarx və yay da vardı. Etdiyim şey əsas olaraq iki dollarlıq əl hərəkətlərini qəbul edən bir hərəkət interfeysi cihazıydı. Və, işdə, təxminən səkkiz il əvvəl, 2000-ci ildə etdiyim yalnız kiçik bir alət ilə fiziki dünyada etdiyim hər hərəkət rəqəmsal dünyada təqlid edilir.
and it literally started with a mouse on my desk. Rather than using it for my computer, I actually opened it. Most of you might be aware that, in those days, the mouse used to come with a ball inside, and there were two rollers that actually guide the computer where the ball is moving, and, accordingly, where the mouse is moving. So, I was interested in these two rollers, and I actually wanted more, so I borrowed another mouse from a friend -- never returned to him -- and I now had four rollers. Interestingly, what I did with these rollers is, basically, I took them off of these mouses and then put them in one line. It had some strings and pulleys and some springs. What I got is basically a gesture-interface device that actually acts as a motion-sensing device made for two dollars. So, here, whatever movement I do in my physical world is actually replicated inside the digital world just using this small device that I made, around eight years back, in 2000.
Bu iki dünyanı birleştirmekle maraqlandığımı, yapışqan qeydləri düşündüm. Və özümə soruşdum, "Niyə fiziki bir yapışqan not interfeysini rəqəmsal dünyaya bağlayamayayım? " Kağız üzərində anama yazılmış bir qeyd bir SMS halına gələ bilər, yaxud bir yığıncaq xatırlatması rəqəmsal takvimimle avtomatik olaraq sinxronizasiya ola bilər - sizinlə avtomatik olaraq sinxronizasiya olan bir ediləcəklər siyahı. Amma rəqəmsal dünyada eyni zamanda axtarış da edə bilərsiniz, ya da "Dr. Smithin ünvanı nədir? "kimi bir sorğu edə bilərsiniz. və bu kiçik sistem həqiqətən nəticəsində basdırar - qısacası sistem yalnız kağızdan edilmiş bir kağız girdi-çıxdı sistemi kimi davranar
Because I was interested in integrating these two worlds, I thought of sticky notes. I thought, "Why can I not connect the normal interface of a physical sticky note to the digital world?" A message written on a sticky note to my mom, on paper, can come to an SMS, or maybe a meeting reminder automatically syncs with my digital calendar -- a to-do list that automatically syncs with you. But you can also search in the digital world, or maybe you can write a query, saying, "What is Dr. Smith's address?" and this small system actually prints it out -- so it actually acts like a paper input-output system, just made out of paper.
Bir başqa sınaq olaraq, üç ölçülü çizebilen bir qələm etməyi düşündüm. Və, mimarlara və tasarımcılara yalnız üç ölçülü düşünməyi deyil həqiqətən üç ölçülü rəsm əsərini çəkərək təmin edəcək, və bu şəkildə daha hissi bir istifadəsi olacaq qələmi gerçəyə çevirdi.
In another exploration, I thought of making a pen that can draw in three dimensions. So, I implemented this pen that can help designers and architects not only think in three dimensions, but they can actually draw, so that it's more intuitive to use that way.
Sonra düşündüm, "Niyə Google xəritələri fiziki dünyada tətbiq? " Bir şeyi tapmaq üçün açar söz yazmaq yerinə, üzərinə müxtəlif eşyalarımı qoydum. Təyyarə biletimi qoysan, mənə uçuş qapısının harada olduğunu göstərəcək. Bir fincan sizə haralarda daha çox qəhvə bulabileceğinizi, ya da fincanı hara atabileceğinizi göstərəcək.
Then I thought, "Why not make a Google Map, but in the physical world?" Rather than typing a keyword to find something, I put my objects on top of it. If I put a boarding pass, it will show me where the flight gate is. A coffee cup will show where you can find more coffee, or where you can trash the cup.
Bunlar əvvəldən etdiyim bəzi deneylerdi çünki məqsədim iki dünyanı problemsiz şəkildə bağlamaktı. Bütün bu təcrübələr arasında bir şey ortaktı: fiziki dünyadan bir parçanı dijital dünyaya daşımağa çalışırdım. Ya obyektlərin bir parçasını, ya da gerçək həyata dair bir hissi alıb bunları rəqəmsal dünyaya daşıyırdı, çünki məqsəd məlumat-əməliyyat arayüzlerini daha hissi etmək idi.
So, these were some of the earlier explorations I did because the goal was to connect these two worlds seamlessly. Among all these experiments, there was one thing in common: I was trying to bring a part of the physical world to the digital world. I was taking some part of the objects, or any of the intuitiveness of real life, and bringing them to the digital world, because the goal was to make our computing interfaces more intuitive.
Lakin sonra fərqinə vardım ki, biz insanlar əslində kompüterlərlə çox maraqlanmırdı. Bizim maraqlandığımı şey bilgiydi. Əşya haqqındakı hər şeyi bilmək istəyirdik. Ətrafımızda olan bitəndən xəbərdar olmaq istəyirdik.
But then I realized that we humans are not actually interested in computing. What we are interested in is information. We want to know about things. We want to know about dynamic things going around.
Və keçən il - keçən ilin başında - düşünməyə başladım, "Niyə bu yanaşması tərsdən ələ alamayım?" Ya da, "Rəqəmsal dünyamı alıb, fiziki dünyamı onun rəqəmsal məlumatıyla bezersem necə olar? " An etibarilə, piksel cibimizdə sığmakta olan düzbucaqlı cihazların içində məhdud vəziyyətdədirlər. Niyə bu sərhədi kaldırmayayım da hər gün istifadə etdiyim şeyləri, gündəlik həyatımı bu piksel istifadə edə bilmək üçün yeni bir dil öyrənməmiz gərək qalmasın?
So I thought, around last year -- in the beginning of the last year -- I started thinking, "Why can I not take this approach in the reverse way?" Maybe, "How about I take my digital world and paint the physical world with that digital information?" Because pixels are actually, right now, confined in these rectangular devices that fit in our pockets. Why can I not remove this confine and take that to my everyday objects, everyday life so that I don't need to learn the new language for interacting with those pixels?
Və, bu xəyali həyata keçirmək üçün başıma böyük ebatlı bir proyektor qoymağı belə düşündüm. Sanaram bundan ötəri başa bağlı proyektor deyilir, deyilmi? Bunu söz mənasıyla anladım, və velosiped kaskımı aldım, proyektorun daha yaxşı oturması üçün təpəsini kəsdim. Sonrasında, nə edə bilərəm - Ətrafımdakı dünyanı bu rəqəmsal məlumatla genişletebilirim.
So, in order to realize this dream, I actually thought of putting a big-size projector on my head. I think that's why this is called a head-mounted projector, isn't it? I took it very literally, and took my bike helmet, put a little cut over there so that the projector actually fits nicely. So now, what I can do -- I can augment the world around me with this digital information.
Amma sonra, Fərq etdim ki o piksellerle eyni zamanda oynamağı da istəyirdim. Və oraya kiçik bir kamera qoydum, diijital göz vəzifəsi etsin deyə. Ardından, çox daha çox yol qət etdilər, İstehlakçı istiqamətli boyuna asqılı halı, sizin əksəriyyətinizin AltıncıHis cihazı deyə bildiyi şey.
But later, I realized that I actually wanted to interact with those digital pixels, also. So I put a small camera over there that acts as a digital eye. Later, we moved to a much better, consumer-oriented pendant version of that, that many of you now know as the SixthSense device.
Lakin bu xüsusi texnologiyanın ən maraqlı yanı onu hara gedirsinizsə gedin yanınızda aparır olmağınızdır. Ətrafınızdakı bütün səthləri və divarları interfeys olaraq istifadə başlaya bilərsiniz. Kamera bütün hərəkətlərinizi izləyir. Əllərinizlə nə etsəniz edin, etdiyiniz hərəkəti anlayır. Və əslində, görürsünüzsə, ilk versiyonla birlikdə istifadə rəngli qələmlər də var. Hər hansı bir divarda şəkil edə bilərsiniz. Bir divarda dayanıb, üzərində şəkil etməyə başlaya bilərsiniz. Amma burada yalnız bir barmağı təqib ertmiyoruz. Sizə iki əlinizi də istifadə azadlığını veririk, belə ki iki əlinizi də bir xəritə üzərində yaxınlaşmaq və ya uzaqlaşmaq üçün bir çimdik hərəkəti ilə istifadə edə bilərsiniz. Kameranın etdiyi işə gəlsək - yalnız, bütün resimleri edir - künc və rəng diaqnozunu edir və və içindəki bir çox kiçik alqoritmə görə işləyir. Yəni, texniki olaraq, bu bir az mürəkkəb, amma bir mənada sizə istifadə daha hissi olan bir çıxdı verir.
But the most interesting thing about this particular technology is that you can carry your digital world with you wherever you go. You can start using any surface, any wall around you, as an interface. The camera is actually tracking all your gestures. Whatever you're doing with your hands, it's understanding that gesture. And, actually, if you see, there are some color markers that in the beginning version we are using with it. You can start painting on any wall. You stop by a wall, and start painting on that wall. But we are not only tracking one finger, here. We are giving you the freedom of using all of both of your hands, so you can actually use both of your hands to zoom into or zoom out of a map just by pinching all present. The camera is actually doing -- just, getting all the images -- is doing the edge recognition and also the color recognition and so many other small algorithms are going on inside. So, technically, it's a little bit complex, but it gives you an output which is more intuitive to use, in some sense.
Amma mən onu çölə çıxara mövzusunda həyəcanlıyam. Cibinizdən bir kamera çıxarmaq yerinə, yalnız bir fotoşəkil çəkmə hərəkəti edə bilərsiniz və o da sizin üçün fotoşəkili çəkər.
But I'm more excited that you can actually take it outside. Rather than getting your camera out of your pocket, you can just do the gesture of taking a photo, and it takes a photo for you.
(Alqışlar)
(Applause)
Təşəkkürlər.
Thank you.
Və sonra hər hansı bir yerdə, bir divar tapa bilərəm və bu fotoşəkillərdə gezinebilirim və bəlkə, "Tamam, bu fotoşəkili bir az dəyişdirmək və bir dostuma e-poçt kimi göndərmək istəyirəm " Yəni, biz məlumat-əməliyyatın fiziki dünya ilə birləşəcəyi bir çağ axtarırıq. Və, təbii, əgər heç səthinin yoxsa, sadə əməliyyatlar üçün ovucunuzun istifadə etməyə başlaya bilərsiniz. Burada, yalnız əlimi istifadə edərək, bir telefon nömrəsi çevirirəm. Kamera yalnız sizin əl hərəkətlərinizi anlamakla qalmır, amma, maraqlı olaraq əlinizdə hansı obyektləri tutduğunuzu da anlaya bilir.
And later I can find a wall, anywhere, and start browsing those photos or maybe, "OK, I want to modify this photo a little bit and send it as an email to a friend." So, we are looking for an era where computing will actually merge with the physical world. And, of course, if you don't have any surface, you can start using your palm for simple operations. Here, I'm dialing a phone number just using my hand. The camera is actually not only understanding your hand movements, but, interestingly, is also able to understand what objects you are holding in your hand.
Burada gerçəkdə etdiyimiz şey - məsələn, bu vəziyyətdə, kitabın qapağı minlərlə bəlkə milyonlarla kitab ilə internetdən müqayisə edilir, və hansı kitab olduğu var. Bu məlumata sahib olduğu zaman, onun haqqındakı tənqidləri tapır, və ya bəlkə New York Times səsli bir tənqid vardır, elə isə fiziki bir kitab üzərinə yazılmış bir tənqidi səsli olaraq dinləyə bilərsiniz. ("Harvard Universitetindəki məşhur danışma")
For example, in this case, the book cover is matched with so many thousands, or maybe millions of books online, and checking out which book it is. Once it has that information, it finds out more reviews about that, or maybe New York Times has a sound overview on that, so you can actually hear, on a physical book, a review as sound. (Video) Famous talk at Harvard University --
Bu Obamanın MİT-in keçən həftə etdiyi ziyarət idi. ("... Və xüsusilə 2 qeyri-adi MIT üzvünə təşəkkür etmək istəyirəm ...") Yəni, bu canlı videoy, çöldə, yalnız bir qəzet üzərində seyredebiliyordum. Qəzetin sizə canlı hava vəziyyətini göstərəcək onu yeniləmək üçün kompüterinizi nəzarət etmək məcburiyyətində qalmayacaqsan, deyilmi?
This was Obama's visit last week to MIT. (Video) And particularly I want to thank two outstanding MIT -- Pranav Mistry: So, I was seeing the live [video] of his talk, outside, on just a newspaper. Your newspaper will show you live weather information rather than having it updated. You have to check your computer in order to do that, right?
(Alqışlar)
(Applause)
Geri dönərkən, uçuşumun nə qədər gec olduğunu öyrənmək üçün yalnız təyyarə biletimi istifadə edə, çünki o anda, iPhone'umu açmaq və xüsusi bir ikona basmaq istəmir ola bilərəm. Və məncə bu texnologiya yalnız onların deyil - Bəli. (Qəhqəhələr) Yalnız fiziki dünya ilə deyil, insanlar ilə olan etkileşimimizi də dəyişdirəcək. Komik olan, Boston metrosuna gedirəm, və qatarın içərisində bir pong oyunu oynayıram, yerdə, oldumu? (Qəhqəhələr) Və məncə bu tip bir texnologiya gerçək dünya ilə birləşəcəyi zaman düşünebileceğiniz şeylərin tək sərhədi xəyal gücüdür.
When I'm going back, I can just use my boarding pass to check how much my flight has been delayed, because at that particular time, I'm not feeling like opening my iPhone, and checking out a particular icon. And I think this technology will not only change the way -- (Laughter) Yes. It will change the way we interact with people, also, not only the physical world. The fun part is, I'm going to the Boston metro, and playing a pong game inside the train on the ground, right? (Laughter) And I think the imagination is the only limit of what you can think of when this kind of technology merges with real life.
Amma çoxunuz, etdiyimiz çoxu iş fiziki obyektlərlə əlaqədar deyil deyə bilərsiniz. Əslində bir çox uçot hesabı və sənəd işləmə və s şeylər edirik, onlar nə olacaq? Və birçoğunuz gələcək nəsil həb kompüterlərin bazara çıxması mövzusunda heyecanlısınızdır. Yəni, bunu gözləmək yerinə, mən yalnız bir parça kağız istifadə edərək, kendiminkini etdim. Burada etdiyim kameranı çıxarmaq - Və bütün veb kameralarının içində bir mikrofon olar. Ondan da mikrofonu çıxardırıq, və onu barmaqlarımın arasına aldım - mikrofondan bir ataş etmiş kimi - və bunu bir kağız parçasına, ətrafdakı hər hansı bir kağıza qaladılar. Yəni toxunmanın səsi tam da toxunduğum zaman gəlir. Amma kamera əslində mənim əllərimin hərəkət etdiyi yerləri izləyir.
But many of you argue, actually, that all of our work is not only about physical objects. We actually do lots of accounting and paper editing and all those kinds of things; what about that? And many of you are excited about the next-generation tablet computers to come out in the market. So, rather than waiting for that, I actually made my own, just using a piece of paper. So, what I did here is remove the camera -- All the webcam cameras have a microphone inside the camera. I removed the microphone from that, and then just pinched that -- like I just made a clip out of the microphone -- and clipped that to a piece of paper, any paper that you found around. So now the sound of the touch is getting me when exactly I'm touching the paper. But the camera is actually tracking where my fingers are moving.
Təbii film də seyr edə bilərsiniz. ("Yaxşı günlərlə Mənim adım Russell ...") (".. Və mən 54cü qövmündəki Vəhşi Dünya Araştırmacısıyım.")
You can of course watch movies. (Video) Good afternoon. My name is Russell, and I am a Wilderness Explorer in Tribe 54."
Və tabe oyun da oynaya bilərsiniz. (Araba mühərriki) Burada, kamera əslində kağızı necə tutduğunuz anlayır və bir avtomobil yarışı oyunu oynayırsınız. (Alqışlar)
PM: And you can of course play games. (Car engine) Here, the camera is actually understanding how you're holding the paper and playing a car-racing game. (Applause)
Birçoğunuz düşünmüş olmalı, tabe, gəzə bilərsiniz. Bəli. Təbii ki bütün saytlara girə bilərsiniz. və ya harada ehtiyacınız olursa olsun hər cür əməliyyatı kağız üzərində edə bilərsiniz. Yəni, daha maraqlısı, bunu necə daha dinamik bir şəkildə yapabileceğimizle maraqlanıram. Masama geri gəlincə bu məlumatı sadəcə masaüstüme geri atabiliyorum ki tam-boy Kompüterimi istifadə edə.
Many of you already must have thought, OK, you can browse. Yeah. Of course you can browse to any websites or you can do all sorts of computing on a piece of paper wherever you need it. So, more interestingly, I'm interested in how we can take that in a more dynamic way. When I come back to my desk, I can just pinch that information back to my desktop so I can use my full-size computer.
(Alqışlar)
(Applause)
Və niyə yalnız kompüterlər? Yalnız kağızlarla oynaya bilərik. Kağız Dünyasında oynamaq maraqlıdır. Burada, bir sənədin bir parçasını alıram və bura yuxarıya ikinci bir yerdən ikinci bir parça - və buradakı məlumatı həqiqətən Değiştiriyorum. Bəli. Və deyirəm "Tamam, bu gözəl oldu, indi bunun çıxışını alım. " Yəni məndə indi bunu bir çıktısı var, və indi - Bu iki dünya arasında gedib gelmektense iş axışı 20 il daha əvvəl etdiyimizdə daha hissi hala gəlir.
And why only computers? We can just play with papers. Paper world is interesting to play with. Here, I'm taking a part of a document, and putting over here a second part from a second place, and I'm actually modifying the information that I have over there. Yeah. And I say, "OK, this looks nice, let me print it out, that thing." So I now have a print-out of that thing. So the workflow is more intuitive, the way we used to do it maybe 20 years back, rather than now switching between these two worlds.
Elə isə, son düşüncə olaraq, Məncə gündəlik obyektlərlə məlumatı inteqrasiya, yalnız rəqəmsal ayrı-seçkilikdən, iki dünya arasındakı boşluqdan kurtulmamıza deyil bunun yanında, bir şəkildə, fiziki dünyamıza daha bağlı olmağımıza və insan qalmamıza köməkçi edəcək. Və əslində, bizim başqa maşınların qarşısında oturan maşınlar olmamızı maneə törədəcək.
So, as a last thought, I think that integrating information to everyday objects will not only help us to get rid of the digital divide, the gap between these two worlds, but will also help us, in some way, to stay human, to be more connected to our physical world. And it will actually help us not end up being machines sitting in front of other machines.
Hamısı bu. Təşəkkürlər.
That's all. Thank you.
(Alqışlar)
(Applause)
Təşəkkürlər.
Thank you.
(Alqışlar)
(Applause)
Chris Anderson: Yəni, Pranav, birincisi, sən bir dahinin. Bu inanılmaz, həqiqətən. Bununla nə edirsən? Planlarında bir şirkət varmı? Və ya bu sonsuza qədər araşdırma vardırmı, nədir?
Chris Anderson: So, Pranav, first of all, you're a genius. This is incredible, really. What are you doing with this? Is there a company being planned? Or is this research forever, or what?
Pranav Mistry: Yəni, bir çox şirkət var - MIT Media Labın sponsor şirkətləri - bunu bir və ya digər şəkildə irəli aparmaq istəyirlər. Cib Telefon administratorları kimi şirkətlər "Niyə yalnız 'AltıncıHis' sahibi olabiliyoruz", duyğusu əskik olan danışa insanlar üçün "Beşinci Duyğu" sahibi olmalıyıq deyən Hindistandakı STK'lardan fərqli bir şəkildə irəlilətmək istəyirlər. Bu texnologiya o əlillər fərqli bir şəkildə danışmaları üçün istifadə edilə bilər, bəlkə bir dinamik sistemi ilə. "
Pranav Mistry: So, there are lots of companies, sponsor companies of Media Lab interested in taking this ahead in one or another way. Companies like mobile-phone operators want to take this in a different way than the NGOs in India, thinking, "Why can we only have 'Sixth Sense'? We should have a 'Fifth Sense' for missing-sense people who cannot speak. This technology can be used for them to speak out in a different way maybe a speaker system."
CA: Sənin öz planların nədir? MITdə mi şərtləri, və ya bununla əlaqəli bir iş mi edəcəksən?
CA: What are your own plans? Are you staying at MIT, or are you going to do something with this?
PM: Mən hər kəsin öz AltıncıHis cihazını geliştirebilmesi üçün, bu texnologiyanı insanlara daha çatıla bilər etməyə çalışıram, çünki avadanlığın çıxarılması və ya sizin özünüzün etməniz belə o qədər çətin deyil. Bunlar üçün bütün açıq qaynaq proqramını, bəlkə önümüzdəki aydan etibarən, təmin edir olacağıq.
PM: I'm trying to make this more available to people so that anyone can develop their own SixthSense device, because the hardware is actually not that hard to manufacture or hard to make your own. We will provide all the open source software for them, maybe starting next month.
CA: Açıq qaynaq? Vay canına.
CA: Open source? Wow.
(Alqışlar)
(Applause)
CA: Bir nöqtədə bunun bir qisimi ilə Hindistana geri gələcək bilərsənmi?
CA: Are you going to come back to India with some of this, at some point?
PM: Bəli. Bəli, bəli, təbii.
PM: Yeah. Yes, yes, of course.
CA: planların nədir? MIT mi? Hindistan mı? İrəlidə zamanını necə ikiyə ayıracaksın?
CA: What are your plans? MIT? India? How are you going to split your time going forward?
PM: Burada çox çox bir enerji var. Çox çox öyrənmə. Bu gördüyünüz işin hamısı mənim Hindistandakı öğrenimimle əlaqədardır. Və indi, əgər qiymət-yararlılığı baxımından da: bu sistem sizə 300 dollara başa gəlir 20,000 dollarlıq "Surface" masaları və s ilə müqayisə çox təsirli. Və ya hətta 2 dollarlıq siçan hərəkət sistemi ki o zamanlar 5,000 dollar ətrafında tuturdu? Biz, əslində mən, bir konfransda prezident Abdul Kalam'a bunu göstərdik və özü dedi ki "Çox yaxşı, bunu Bhabha Atom Araşdırmalar Mərkəzində praktik məqsədlər üçün istifadə etməliyik. " Yəni, texnologiyanı yalnız təcrübi mühitlərdə tutmaq yerinə izdihamlara necə gətirə biləcəyiniz mövzusunda həyəcanlıyam.
PM: There is a lot of energy here. Lots of learning. All of this work that you have seen is all about my learning in India. And now, if you see, it's more about the cost-effectiveness: this system costs you $300 compared to the $20,000 surface tables, or anything like that. Or maybe even the $2 mouse gesture system at that time was costing around $5,000? I showed that, at a conference, to President Abdul Kalam, at that time, and then he said, "OK, we should use this in Bhabha Atomic Research Centre for some use of that." So I'm excited about how I can bring the technology to the masses rather than just keeping that technology in the lab environment.
(Alqışlar)
(Applause)
TED'de gördüyüm insanlara baxanda, sənə deyə bilərəm ki, qətiliklə dünyadakı ən yaxşı iki ya da üç ixtiraçıdan birisən. Səni TED'de qonaq bir şerefti. Çox təşəkkürlər. Bu möcüzə.
CA: Based on the people we've seen at TED, I would say you're truly one of the two or three best inventors in the world right now. It's an honor to have you at TED. Thank you so much. That's fantastic.
(Alqışlar)
(Applause)