These paintings are in peril. All three have been defaced, some in ways that are almost impossible to see with the naked eye. Can you guess how they've been altered? You might be surprised.
Những bức tranh này đang gặp nguy hiểm. Cả ba đều đã bị phá hoại bằng cách mắt thường gần như không thể thấy. Bạn có thể đoán chúng biến đổi ra sao không? Bạn có thể bị ngạc nhiên.
When a museum curator inspected this portrait, attributed to the 16th century Italian painter Bronzino, they suspected it was a modern fake. However, closely examining the cracks on its surface, an art conservator discovered that it was from that era— It had just undergone drastic changes in recent centuries. Using x-ray technology, they peered under the outer surface of paint and saw the countenance of a completely different woman. Essential parts of the painting had been modified during a 19th century restoration.
Khi quản lý bảo tàng kiểm tra bức chân dung này, do họa sĩ người Ý Bronzino vẽ vào thế kỷ XVI, họ nghi ngờ nó là tranh giả vẽ trong thời hiện đại. Tuy nhiên, khi kiểm tra kỹ các vết nứt trên bề mặt, một nhà bảo tồn nghệ thuật phát hiện nó là tranh thời đó, bị thay đổi rất nhiều trong thời hiện đại. Dùng kỹ thuật tia X, nhìn sâu dưới lớp bề mặt tranh, họ thấy khuôn mặt một người phụ nữ khác. Các mảng chính của tranh đã bị sửa đổi trong một cuộc trùng tu vào thế kỷ XIX.
Prior to the mid-20th century, art restorers took a more heavy-handed approach, often believing they were improving art. Nowadays, they focus on keeping the original work intact with minimal intervention. When they need to fix something up, they usually make their markings visually and chemically distinct from the original, so they can be harmlessly removed. But the work of past restorers is a threat they regularly contend with— as was the case with this portrait.
Trước những năm 50 của thế kỷ XX, những nhà phục chế nghệ thuật sử dụng các phương pháp khá nặng tay, thường nghĩ rằng mình đang điểm xuyết cho bức tranh. Ngày nay, phục chế tập trung vào việc giữ nguyên vẹn bản gốc, hạn chế tối đa can thiệp vào tranh. Các phần cần chỉnh sửa, thường được đánh dấu rõ ràng và dùng chất khác với bản gốc để khi loại bỏ không gây hại. Nhưng họ thường phải đối mặt với khó khăn do các nhà phục chế xưa để lại, như bức chân dung này chẳng hạn.
To recover the original, the conservator began removing the outer varnish coat. Varnish is commonly used to protect paintings from debris and make their colors pop. But the natural varnishes past restorers applied eventually darkened, which is what gives older paintings that aged, yellowy look. Slowly dissolving the varnish, the conservator uncovered crisp colors below. Taking small samples from the added and original paint layers, they analyzed the compositions of each. Then, they decided which solvents could dissolve the overpainting while minimally affecting the original. Carefully dabbing the canvas with them, they removed the overpainting’s dainty hands and idealized face. The true painting underneath revealed Isabella of the Italian Medici dynasty. The portrait isn’t Bronzino’s, but it is from around 1570, and may have been painted by one of his students. Its Victorian makeover was likely done to boost sales because the original subject wasn’t considered attractive. But now, Isabella is back, meeting her viewer’s gaze directly.
Để phục hồi bản gốc, người phục chế bắt đầu loại bỏ lớp vecni ngoài cùng. Lớp vecni thường được dùng bảo vệ tranh khỏi bụi bẩn và giúp màu sắc tươi sáng hơn. Các lớp vecni tự nhiên trước đây được sử dụng dần bị xỉn màu, biểu thị niên đại và để lại các vết ố trên các bức tranh lâu năm. Chầm chậm tẩy lớp vecni, làm lộ ra những màu sắc rõ nét bên dưới. Lấy mẫu các lớp sơn được thêm vào và lớp sơn gốc, phân tích thành phần mỗi loại, rồi chọn dung môi thích hợp hòa tan lớp sơn được thêm vào để hạn chế tối đa ảnh hưởng lên bản gốc. Dùng gạc tẩm dung môi chùi nhẹ, tẩy đi đôi tay hoa mỹ và gương mặt kiêu kì ở lớp sơn mới. Bức tranh Isabella triều đại Medici Ý chân thực hiện lên. Bức chân dung không phải của Bronzino, có thể do học viên của ông vẽ vào khoảng năm 1570, được tu bổ vào thời Victoria để dễ bán vì bản gốc bị coi là không bắt mắt. Nhưng giờ, Isabella đã trở lại, trước ánh nhìn trực diện của người xem.
This painting, “An Allegory with Venus and Cupid,” is actually Bronzino’s, and it was completed around 1545. It centers on a kiss between Venus and her son Cupid– but it’s been subtly altered. When London’s National Gallery acquired it in 1860, the Gallery’s director deemed it too risqué for Victorian England. So, he commissioned a restorer to obscure Venus’s tongue and nipple. A century after this modification, art conservators analyzed and removed the overpainting with select solvents. In the process, they also realized that the veil covering Venus’s crotch and the branch hiding Cupid’s posterior were other add-ons. Removing two layers of censorship from the painting, it was finally free to boast its provocative original details.
Bức tranh “Biểu tượng thần Vệ Nữ và thần Tình Yêu”, chính là của Bronzino, được hoàn thành vào khoảng năm 1545. Tâm điểm là nụ hôn giữa thần Vệ Nữ và con trai là thần Tình Yêu, nó cũng bị sửa đổi rất tinh vi. Khi Bảo tàng Quốc gia Luân Đôn mua lại vào năm 1860, giám đốc bảo tàng cho rằng nó quá táo bạo với dân Anh thời Victoria, nên đã thuê người vẽ che đi lưỡi và núm vú của thần Vệ Nữ. Một thế kỷ sau, các nhà bảo tồn nghệ thuật phân tích và tẩy đi lớp vẽ thêm bằng dung môi thích hợp. Trong quá trình, họ nhận thấy mảnh vải che hông thần Vệ Nữ và nhành cây che mông thần Tình Yêu cũng là vẽ thêm. Loại bỏ hai mảng kiểm duyệt khỏi bức tranh, cuối cùng, nó lại tự do khoe những đường nét gợi cảm ban đầu.
This massive painting called “The Night Watch” was completed by Rembrandt in 1642. Since then, it’s endured one dramatic amputation, two stabbings, an acid attack, and centuries of grime. A museum guard immediately neutralized the acid with water. Restorers lifted the grime, revealing that the painting was not set at night, and healed the slashes using adhesive and extra canvas backing. But they faced an even trickier problem. In 1715, strips were removed from all sides of the canvas, including two whole feet from the left, to fit it inside Amsterdam’s Town Hall. They've been lost ever since. But a multi-year conservation project that began in 2019 replaced the missing pieces. They managed this by training an artificial intelligence to digitally paint in Rembrandt’s style. Then, using another artist’s rendering of the original, the program recreated and printed the painting’s lost sections. Finally, the team returned “The Night Watch” to its full size, with AI-generated best guesses to fill in the blanks.
Bức tranh khổng lồ này gọi là “Tuần Đêm”, được Rembrandt hoàn thành năm 1642. Từ đó tới nay, nó bị xén bớt một lần, đâm hai lần, tạt axit một lần, và bám bụi trong nhiều thế kỷ. Bảo vệ bảo tàng đã lập tức dùng nước trung hoà axit. Các nhà phục chế loại bỏ lớp bụi bẩn, cho thấy bức tranh không phải vẽ lúc trời tối, và vá vết đâm bằng keo dính và vải canvas. Nhưng lại gặp phải một vấn đề nan giản hơn. Năm 1715, phần rìa tranh bị cắt đi, cả phần rìa bên trái rộng 2 feet(0.6 mét), để đặt vừa Tòa thị chính Amsterdam. Chúng bị thất lạc kể từ đó. Nhưng một dự án bảo tồn nhiều năm bắt đầu vào năm 2019 thêm vào những phần bị mất. Dùng trí tuệ nhân tạo vẽ kĩ thuật số theo phong cách Rembrandt. Rồi kết xuất đồ họa bản gốc, chương trình tái tạo và in các phần tranh bị mất. Cuối cùng, trả “Tuần Đêm” về lại kích thước ban đầu của nó, nhờ tính toán gần đúng của AI để lấp đầy phần còn thiếu.
All of these paintings had been altered, but none of them were irrevocably ruined. With painstaking scientific analysis and technical skill, art conservators immortalize priceless artifacts. They counteract sudden damage and creeping threats— and sometimes, they perform near miracles.
Các bức tranh này đều bị sửa đổi, nhưng không đến mức không thể phục chế. Nhờ khoa học phân tích chuyên sâu và kỹ thuật công nghệ, những nhà bảo quản nghệ thuật khiến các tác phẩm vô giá trường tồn. Họ xử lí hư hại tức thời và hiểm hoạ rình tập - và đôi khi, gần như thực hiện điều phi thường.
This video was made possible with support from Marriott Hotels. With over 590 hotels and resorts across the globe, Marriott Hotels celebrates the curiosity that propels us to travel. Check out some of the exciting ways TED-Ed and Marriott are working together and book your next journey at Marriott Hotels.
Video này được thực hiện với sự hỗ trợ của chuỗi khách sạn Marriott. Với hơn 590 khách sạn và khu nghĩ dưỡng trên toàn cầu, Khách sạn Marriott đề cao sự tò mò, động lực tạo nên các chuyến du lịch. Hãy xem các phương thức thú vị TED-Ed và Marriott phối hợp với nhau và đặt chuyến du lịch tới tại khách sạn Marriott.