The narrative of a rising Africa is being challenged.
Het narratief van een opkomend Afrika staat ter discussie.
About 10 years ago, I spoke about an Africa, an Africa of hope and opportunity, an Africa of entrepreneurs, an Africa very different from the Africa that you normally hear about of death, poverty and disease. And that what I spoke about, became part of what is known now as the narrative of the rising Africa.
Ongeveer 10 jaar geleden sprak ik over een Afrika. Een Afrika van hoop en kansen. Een Afrika van ondernemers. Een ander Afrika dan het Afrika waarover je steeds hoort: dat van dood, armoede en ziekte. Waarover ik toen vertelde, werd deel van het huidige narratief van een opkomend Afrika.
I want to tell you two stories about this rising Africa. The first has to do with Rwanda, a country that has gone through many trials and tribulations. And Rwanda has decided to become the technology hub, or a technology hub on the continent. It's a country with mountainous and hilly terrain, a little bit like here, so it's very difficult to deliver services to people. So what has Rwanda said? In order to save lives, it's going to try using drones to deliver lifesaving drugs, vaccines and blood to people in hard-to-reach places in partnership with a company called Zipline, with UPS, and also with the Gavi, a global vaccine alliance. In doing this, it will save lives. This is part of the type of innovation we want to see in the rising Africa.
Ik wil jullie twee verhalen vertellen over dit opkomend Afrika. Het eerste verhaal gaat over Rwanda, een land dat vele testen en beproevingen heeft doorstaan. Rwanda heeft besloten om een technologische hub te worden op het continent. Het land beschikt over bergachtige en heuvelachtige gebieden. Een beetje zoals hier. Daarom is het erg moeilijk om diensten te verlenen aan mensen. Dus wat heeft Rwanda gezegd? Om levens te redden zal het proberen drones in te zetten voor het bezorgen van dringende medicijnen, vaccins en bloed aan mensen op moeilijk bereikbare plaatsen. In samenwerking met een bedrijf genaamd Zipline, met UPS en de wereldwijde vaccins-koepelorganisatie Gavi. Zodoende zal het levens redden. Dit is onderdeel van het type innovatie die we willen zien in het opkomend Afrika.
The second story has to do with something that I'm sure most of you have seen or will remember. Very often, countries in Africa suffer drought and floods, and it's getting more frequent because of climate change effects. When this happens, they normally wait for international appeals to raise money. You see pictures of children with flies on their faces, carcasses of dead animals and so on. Now these countries, 32 countries, came together under the auspices of the African Union and decided to form an organization called the African Risk Capacity. What does it do? It's a weather-based insurance agency, and what these countries do is to pay insurance each year, about 3 million dollars a year of their own resources, so that in the event they have a difficult drought situation or flood, this money will be paid out to them, which they can then use to take care of their populations, instead of waiting for aid to come. The African Risk Capacity last year paid 26 million dollars to Mauritania, Senegal and Niger. This enabled them to take care of 1.3 million people affected by drought. They were able to restore livelihoods, buy fodder for cattle, feed children in school and in short keep the populations home instead of migrating out of the area.
Het tweede verhaal heeft te maken met iets wat de meesten van jullie zich vast zullen herinneren. Vaak lijden Afrikaanse landen onder droogte en overstromingen, en het komt regelmatig voor vanwege klimaatveranderingseffecten. Als dat gebeurt, wachten ze meestal op internationale geldinzamelingsacties. Je ziet foto's van kinderen met vliegen op hun gezicht, karkassen van dieren en dergelijke. Deze 32 landen kwamen bijeen onder leiding van de Afrikaanse Unie en besloten de organisatie African Risk Capacity op te zetten. Waartoe dient het? Het is een verzekeringsmaatschappij voor natuurrampen. Deze landen betalen een jaarlijkse premie van ongeveer 3 miljoen dollar uit hun eigen vermogen. Indien er een extreme droogte of overstroming ontstaat, wordt dit bedrag aan hun uitbetaald, en ze kunnen het besteden aan volksgezondheidszorg, zodat ze niet hoeven te wachten op hulp van buitenaf. African Risk Capacity heeft vorig jaar 26 miljoen dollar betaald aan Mauritanië, Senegal en Niger. Daardoor konden ze 1,3 miljoen mensen helpen die waren getroffen door droogte. Ze konden levensonderhoud herstellen, veevoeder kopen, eten geven aan schoolkinderen en de bevolking ervan weerhouden om weg te trekken naar een ander gebied.
So these are the kinds of stories of an Africa ready to take responsibility for itself, and to look for solutions for its own problems. But that narrative is being challenged now because the continent has not been doing well in the last two years. It had been growing at five percent per annum for the last one and a half decades, but this year's forecast was three percent. Why? In an uncertain global environment, commodity prices have fallen. Many of the economies are still commodity driven, and therefore their performance has slipped. And now the issue of Brexit doesn't make it any easier. I never knew that the Brexit could happen and that it could be one of the things that would cause global uncertainty such as we have.
Dit zijn allerlei verhalen over een Afrika dat bereid is verantwoordelijkheid op zich te nemen en dat zijn eigen problemen probeert op te lossen. Maar dit narratief staat nu ter discussie, want in de laatste 2 jaren deed het Afrikaanse continent het slecht. Het groeide jaarlijks met 5% in het laatste anderhalve decennium, maar de prognose voor dit jaar kwam uit op 3%. Waarom? In een onzeker mondiaal milieu zijn grondstoffenprijzen gedaald. Vele economieën worden nog steeds gedreven door grondstoffen, en dat leidde tot een terugval van hun prestaties. De kwestie omtrent Brexit maakt het er niet makkelijker op. Ik heb nooit gedacht dat Brexit tot stand zou komen en dat het één van de oorzaken zou zijn van deze mondiale onzekerheid zoals we die thans kennen.
So now we've got this situation, and I think it's time to take stock and to say what were the things that the African countries did right? What did they do wrong? How do we build on all of this and learn lessons so that we can keep Africa rising?
We bevinden ons nu in deze situatie, en ik denk dat dit een geschikt moment is om te evalueren en te zeggen: "Welke dingen hebben de Afrikaanse landen goed gedaan?" "Wat hebben ze verkeerd gedaan?" "Hoe kunnen we daarop voortbouwen en hieruit leren zodat we Afrika in de lift houden?"
So let me talk about six things that I think we did right. The first is managing our economies better. The '80s and '90s were the lost decades, when Africa was not doing well, and some of you will remember an "Economist" cover that said, "The Lost Continent." But in the 2000s, policymakers learned that they needed to manage the macroeconomic environment better, to ensure stability, keep inflation low in single digits, keep their fiscal deficits low, below three percent of GDP, give investors, both domestic and foreign, some stability so they'll have confidence to invest in these economies. So that was number one.
Laat ik het hebben over zes dingen die we volgens mij goed deden. Ten eerste een beter economisch beheer. De 80-er en 90-er jaren waren verloren decennia, waarin Afrika het slecht deed. Misschien herinner je je een omslag van de 'The Economist' waarop stond 'Het Verloren Continent.' Maar in de jaren 2000 leerden beleidsmakers dat ze het macro-economisch klimaat beter moesten beheren om stabiliteit te waarborgen, inflatie onder de 10% te houden, begrotingstekorten tot 3% van hun BBP te beperken, en zowel binnenlandse als buitenlandse investeerders enige stabiliteit te geven zodat ze vertrouwen hebben om te investeren in deze economieën. Dat was het eerste punt.
Two, debt. In 1994, the debt-to-GDP ratio of African countries was 130 percent, and they didn't have fiscal space. They couldn't use their resources to invest in their development because they were paying debt. There may be some of you in this room who worked to support African countries to get debt relief. So private creditors, multilaterals and bilaterals came together and decided to do the Highly Indebted Poor Countries Initiative and give debt relief. So this debt relief in 2005 made the debt-to-GDP ratio fall down to about 30 percent, and there was enough resources to try and reinvest.
Ten tweede, schulden. In 1994 stond de staatsschuld op 130% van het BBP in Afrikaanse landen, en ze hadden geen fiscale ruimte. Ze hadden geen vermogen om te investeren in hun ontwikkeling omdat ze schulden afbetaalden. Wellicht hebben sommigen van jullie Afrikaanse landen geholpen om schuldverlichting te krijgen. Particuliere schuldeisers, multilaterale en bilaterale partners kwamen bijeen en besloten het Heavily Indebted Poor Countries Initiative uit te voeren om schuldverlichting te bieden. Door deze schuldverlichting in 2005 daalde de staatsschuld in relatie tot het BBP met ongeveer 30%, en er was voldoende vermogen om te herinvesteren.
The third thing was loss-making enterprises. Governments were involved in business which they had no business being in. And they were running businesses, they were making losses. So some of these enterprises were restructured, commercialized, privatized or closed, and they became less of a burden on government.
Ten derde, verlieslijdende ondernemingen. Overheden waren betrokken in zaken waar ze niets te zoeken hadden. Ze runden bedrijven en maakten verlies. Enkele van deze ondernemingen werden geherstructureerd, gecommercialiseerd, geprivatiseerd of gesloten, en werden minder belastend voor de overheid.
The fourth thing was a very interesting thing. The telecoms revolution came, and African countries jumped on it. In 2000, we had 11 million phone lines. Today, we have about 687 million mobile lines on the continent. And this has enabled us to go, move forward with some mobile technology where Africa is actually leading. In Kenya, the development of mobile money -- M-Pesa, which all of you have heard about -- it took some time for the world to notice that Africa was ahead in this particular technology. And this mobile money is also providing a platform for access to alternative energy. You know, people who can now pay for solar the same way they pay for cards for their telephone. So this was a very good development, something that went right.
Het vierde punt was erg interessant. Er ontstond een telecommunicatie-revolutie, en Afrikaanse landen waren er happig op. In 2000 hadden we 11 miljoen telefoonlijnen. Nu hebben we ongeveer 687 miljoen mobiele lijnen op het continent. Hierdoor konden wij voortgang boeken met mobiele technologie waarin Afrika zelfs voorop loopt. In Kenia, de ontwikkeling van mobiel geld -- M-Pesa, waarover jullie allemaal hebben gehoord -- het duurde even voordat de hele wereld opmerkte dat Afrika de pionier is in deze technologie. En daarnaast biedt dit mobiele geld een platform om toegang te krijgen tot alternatieve energie. Mensen kunnen nu zonne-energie kopen evenals ze telefoonopwaardeerkaarten kopen. Dit was een ontwikkeling die goed is verlopen.
We also invested more in education and health, not enough, but there were some improvements. 250 million children were immunized in the last one and a half decades.
We investeerden vaker in onderwijs en gezondheid, nog onvoldoende -- maar er waren wat verbeteringen. 250 miljoen kinderen werden ingeënt in het laatste anderhalve decennium.
The other thing was that conflicts decreased. There were many conflicts on the continent. Many of you are aware of that. But they came down, and our leaders even managed to dampen some coups. New types of conflicts have emerged, and I'll refer to those later.
Een ander punt was de afname van conflicten. Er waren veel conflicten op het continent. Velen van jullie weten dat. Maar het aantal daalde, en onze leiders wisten zelfs staatsgrepen te verijdelen. Nieuwe soorten conflicten ontstonden, waarover ik straks meer vertel.
So based on all this, there's also some differentiation on the continent that I want you to know about, because even as the doom and gloom is here, there are some countries -- Côte d'Ivoire, Kenya, Ethiopia, Tanzania and Senegal are performing relatively well at the moment.
Op basis hiervan is er enige verscheidenheid op het continent die ik jullie wil laten weten, want ook al is er kommer en kwel, er zijn een paar landen -- Ivoorkust, Kenia, Ethiopië, Tanzania en Senegal, die momenteel tamelijk goed presteren.
But what did we do wrong? Let me mention eight things. You have to have more things wrong than right.
Maar wat hebben wij verkeerd gedaan? Ik zal acht dingen noemen. Je moet meer foute dan goede dingen hebben.
(Laughter)
(Gelach)
So there are eight things we did wrong. The first was that even though we grew, we didn't create enough jobs. We didn't create jobs for our youth. Youth unemployment on the continent is about 15 percent, and underemployment is a serious problem.
Er zijn dus acht dingen die we fout hebben gedaan. Het eerste was dat hoewel we groeiden, we niet voldoende banen creëerden. We creëerden geen banen voor de jeugd. De jeugdwerkloosheid op dit continent ligt rond de 15%, en werkloosheid is een ernstig probleem.
The second thing that we did is that the quality of growth was not good enough. Even those jobs we created were low-productivity jobs, so we moved people from low-productivity agriculture to low-productivity commerce and working in the informal sector in the urban areas.
Het tweede punt was de slechte kwaliteit van de groei. Zelfs de banen die we creëerden waren weinig productief. We verplaatsten mensen van laagproductieve landbouw naar laagproductieve handel en de informele sector in stedelijke gebieden.
The third thing is that inequality increased. So we created more billionaires. 50 billionaires worth 96 billion dollars own more wealth than the bottom 75 million people on the continent.
Het derde punt is de toename van ongelijkheid. We creëerden meer miljardairs. 50 miljardairs met een vermogen van 96 miljard dollar zijn welvarender dan de onderste 75 miljoen mensen op het continent.
Poverty, the proportion of people in poverty -- that's the fourth thing -- did decrease, but the absolute numbers did not because of population growth. And population growth is something that we don't have enough of a dialogue about on the continent. And I think we will need to get a handle on it, particularly how we educate girls. That is the road to really working on this particular issue.
Armoede, het aantal mensen die in armoede leven -- dat is het vierde punt -- is gedaald, maar de absolute cijfers daalden niet vanwege de bevolkingsgroei. En bevolkingsgroei is iets waar we niet genoeg over spreken op dit continent. Ik denk juist dat we daar vat op moeten krijgen, vooral wat betreft onderwijs voor meisjes. Dat is de weg naar uitvoering voor deze specifieke kwestie.
The fifth thing is that we didn't invest enough in infrastructure. We had investment from the Chinese. That helped some countries, but it's not enough. The consumption of electricity in Africa on the continent in Sub-Saharan Africa is equivalent to Spain. The total consumption is equivalent to that of Spain. So many people are living in the dark, and as the President of the African Development Bank said recently, Africa cannot develop in the dark.
Het vijfde punt is dat we onvoldoende investeerden in infrastructuur. We hebben investeringen ontvangen van de Chinezen. Daarmee zijn enkele landen geholpen, maar toch is het niet voldoende. Het elektriciteitsverbruik op het Afrikaanse continent, in Sub-Sahara Afrika komt overeen met dat van Spanje. Het totale verbruik komt overeen met dat van Spanje. Er leven dus veel mensen in het donker, en zoals de directeur van de Afrikaanse Ontwikkelingsbank kortgeleden zei: "Afrika kan zich niet ontwikkelen in het donker".
The other thing we have not done is that our economies retain the same structure that we've had for decades. So even though we've been growing, the structure of the economies has not changed very much. We are still exporting commodities, and exporting commodities is what? It's exporting jobs. Our manufacturing value-added is only 11 percent. We are not creating enough decent manufacturing jobs for our youth, and trade among ourselves is low. Only about 12 percent of our trade is among ourselves. So that's another serious problem.
Ook hebben we niets gedaan aan het feit dat onze economieën nog dezelfde structuur hebben als decennia geleden. Ondanks dat we zijn gegroeid, is de structuur van de economieën niet veel veranderd. We exporteren nog steeds grondstoffen. Grondstoffenexport komt neer op het exporteren van banen. De toegevoegde waarde van onze productie is slechts 11%. We creëren niet genoeg fatsoenlijke productiebanen voor onze jongeren, en handel onderling is relatief gering. Slechts ongeveer 12% van onze handel is onderling. Dus dat is een ander ernstig probleem.
Then governance. Governance is a serious issue. We have weak institutions, and sometimes nonexistent institutions, and I think this gives way for corruption. Corruption is an issue that we have not yet gotten a good enough handle on, and we have to fight tooth and nail, that and increased transparency in the way we manage our economies and the way we manage our finances.
Vervolgens het bestuur. Bestuur is een serieuze kwestie. We hebben zwakke publieke instellingen en soms een gebrek aan instellingen, wat mijns inziens ruimte biedt voor corruptie. Corruptie is een probleem dat we nog niet onder controle hebben en waar we ons hand en tand tegen moeten verzetten. Tevens is transparanter beheer van onze economieën en financiën nodig.
We also need to be wary of new conflicts, new types of conflicts, such as we have with Boko Haram in my country, Nigeria, and with Al-Shabaab in Kenya. We need to partner with international partners, developed countries, to fight this together. Otherwise, we create a new reality which is not the type we want for a rising Africa.
We zullen ook op ons hoede moeten zijn voor nieuwe conflicten, nieuwe soorten conflicten, die we bijvoorbeeld hebben met Boko Haram in mijn land, Nigeria, en met Al-Shabaab in Kenia. We moeten samenwerken met internationale partners, ontwikkelde landen, om deze strijd te leveren. Anders creëren we een andere realiteit dan we wensen voor een opkomend Afrika.
And finally, the issue of education. Our education systems in many countries are broken. We are not creating the types of skills needed for the future. So we have to find a way to educate better. So those are the things that we are not doing right.
En ten slotte, de kwestie rondom onderwijs. Onze onderwijssystemen in vele landen zijn beschadigd. We creëren niet de soorten vaardigheden die nodig zijn voor de toekomst. Dus we moeten een manier vinden om beter onderwijs te geven. Dat zijn de punten die we verkeerd doen.
Now, where do we go from there? I believe that the way forward is to learn to manage success. Very often, when people succeed or countries succeed, they forget what made them succeed. Learning what you're successful at, managing it and keeping it is vital for us. So all those things I said we did right, we have to learn to do it right again, keep doing it right. Managing the economy while creating stability is vital, getting prices right, and policy consistency. Very often, we are not consistent. One regime goes out, another comes in and they throw away even the functioning policies that were there before. What does this do? It creates uncertainty for people, for households, uncertainties for business. They don't know whether and how to invest.
Wat is nu de volgende stap? Ik ben van mening dat de omgang met succes de weg voorwaarts is. Vaak wanneer men ergens in slaagt of als landen ergens in slagen, vergeten ze hoe ze erin geslaagd zijn. Leren omgaan met dingen waar je succesvol in bent, het beheer en behoud daarvan is cruciaal voor ons. Dus alle goede punten die ik opnoemde, moeten we bestuderen om het voortaan goed te blijven doen. Het is cruciaal om de economie te beheren en tegelijkertijd stabiliteit te creëren, tot een juiste prijsstelling te komen en een consequent beleid te voeren. Vaak zijn we niet consequent. Het ene regime wordt afgelost door het andere en ze gooien zelfs het functionerende beleid weg. Wat veroorzaakt dit? Dit schept onzekerheid voor mensen, huishoudens, en in het bedrijfsleven. Ze weten niet of en hoe ze moeten investeren.
Debt: we must manage the success we had in reducing our debt, but now countries are back to borrowing again, and we see our debt-to-GDP ratio beginning to creep up, and in certain countries, debt is becoming a problem, so we have to avoid that. So managing success.
Schulden: we moeten het succes voortzetten dat we toentertijd boekten bij schuldvermindering, maar landen willen nogmaals lenen, en we zien onze schuld in relatie tot het BBP weer stijgen. In sommige landen zijn schulden een groeiend probleem en dit moeten we voorkomen. Dus succesbeheer.
The next thing is focusing with a laser beam on those things we did not do well. First and foremost is infrastructure. Yes, most countries now recognize they have to invest in this, and they are trying to do the best they can to do that. We must. The most important thing is power. You cannot develop in the dark.
De volgende stap is het richten van een laserpointer op dingen die we fout hebben gedaan. Op de eerste plaats staat infrastructuur. De meeste landen erkennen dat ze hierin moeten investeren, en ze doen hun uiterste best om dit te bereiken. Dat moet. Het belangrijkste is stroom. We kunnen niet ontwikkelen in het donker.
And then governance and corruption: we have to fight. We have to make our countries transparent. And above all, we have to engage our young people. We have genius in our young people. I see it every day. It's what makes me wake up in the morning and feel ready to go. We have to unleash the genius of our young people, get out of their way, support them to create and innovate and lead the way. And I know that they will lead us in the right direction.
Vervolgens bestuur en corruptie: we moeten strijden. We moeten onze landen transparant maken. We moeten bovenal onze jongeren erbij betrekken. Er zijn genieën onder onze jongeren. Ik zie het dagelijks. Daarvoor word ik 's morgens wakker om de dag te beginnen. We moeten de genieën onder onze jongeren ontplooien, hen tot uiting laten brengen, helpen te creëren en innoveren en het voortouw laten nemen. Ik weet dat ze ons de goede kant uit zullen sturen.
And our women, and our girls: we have to recognize that girls and women are a gift. They have strength, and we have to unleash that strength so that they can contribute to the continent.
En onze vrouwen en meisjes: we moeten erkennen dat meisjes en vrouwen een geschenk zijn. Ze hebben kracht, die we moeten ontplooien zodat ze kunnen bijdragen aan het continent.
I strongly believe that when we do all of these things, we find that the rising Africa narrative is not a fluke. It's a trend. It's a trend, and if we continue, if we unleash our youth, if we unleash our women, we may step backwards sometimes, we may even step sideways, but the trend is clear. Africa will continue to rise.
Ik ben er sterk van overtuigd dat wanneer we al deze dingen doen, we gaan zien dat het narratief van een opkomend Afrika geen toevalstreffer is. Het is een trend. Het is een trend, en als we doorgaan, als we onze jeugd ontplooien, als we onze vrouwen ontplooien, nemen we wellicht af en toe stappen terug, nemen we zelfs stappen zijwaarts maar de trend is duidelijk. Afrika zal blijven groeien.
And I tell you businesspeople in the audience, investment in Africa is not for today, is not for tomorrow, it's not a short-term thing, it's a longer term thing. But if you are not invested in Africa, then you will be missing one of the most important emerging opportunities in the world.
Ik zeg jullie zakenmensen in het publiek: investeren in Afrika is niet voor vandaag, niet voor morgen, het is niet iets op korte termijn, maar iets op lange termijn. Maar als je niet hebt geïnvesteerd in Afrika, dan verkijk je je kans op één van de belangrijkste ontluikende mogelijkheden ter wereld.
Thank you.
Bedankt.
(Applause)
(Applaus)
Kelly Stoetzel: So you mentioned corruption in your talk, and you're known, well-known as a strong anticorruption fighter. But that's had consequences. People have fought back, and your mother was kidnapped. How have you been handling this? Ngozi Okonjo-Iweala: It's been very difficult. Thank you for mentioning the issue of the kidnap of my mother. It's a very difficult subject. But what it means is that when you fight corruption, when you touch the pockets of people who are stealing money, they don't just keep quiet. They fight back, and the issue for you is when they try to intimidate you, do you give up, or do you fight on? Do you find a way to stay on and fight back? And the answer that I had with the teams I worked with is we have to fight on. We have to create those institutions. We have to find ways to stop these people from taking away the heritage of the future. And so that's what we did. And even out of government, we continued to make that point. In our countries, nobody, nobody is going to fight corruption for us but us. And therefore, that comes with consequences, and we just have to do the best we can. But I thank you and thank TED for giving us a voice to say to those people, you will not win, and we will not be intimidated.
Kelly Stoetzel: "Je noemde corruptie in jouw talk, en je staat bekend, welbekend als een sterke anti-corruptiestrijder. Maar dit had gevolgen. Mensen hebben zich verzet en jouw moeder was ontvoerd. Hoe ben je hiermee omgegaan?" Ngozi Okonjo-Iweala: "Het was erg moeilijk. Bedankt voor het vermelden van de kwestie omtrent de ontvoering van mijn moeder. Het is een heel moeilijk onderwerp. Het houdt in dat als je corruptie tegengaat, wanneer je aan de zakken komt van mensen die geld stelen, ze niet zomaar zullen zwijgen. Ze vechten terug, en de vraag is: als ze je proberen te intimideren, geef je dan op, of vecht je door? Zoek je een manier om te blijven en terug te vechten? Het antwoord dat ik hierop had met de teams waarmee ik heb samengewerkt is dat we moeten blijven vechten. We moeten die instellingen creëren. We moeten manieren vinden om deze mensen erop aan te spreken dat ze het erfgoed van de toekomst afpakken. En dat hebben we dus gedaan. En zelfs buitenom de overheid hebben we ons punt gemaakt. In onze landen gaat niemand de strijd aan tegen onze corruptie behalve wijzelf. Dit brengt gevolgen met zich mee, en we moeten ons uiterste best doen. Maar ik dank jou en TED dat jullie ons een stem geven om tegen deze mensen te zeggen: "Jullie zullen niet winnen, en wij laten ons niet intimideren."
Thank you.
Bedankt.
(Applause)
(Applaus)
Kelly Stoetzel: Thank you so much for your great talk and important work.
Kelly Stoetzel: Bedankt voor jouw geweldige talk en belangrijke werk.
(Applause)