Η ιστορία της ανερχόμενης Αφρικής αμφισβητείται.
The narrative of a rising Africa is being challenged.
Πριν από 10 χρόνια, μίλησα για μια Αφρική, μια Αφρική ελπίδας και ευκαιριών, μια Αφρική των επιχειρηματιών, μια Αφρική πολύ διαφορετική από αυτή που ακούτε συνήθως των θανάτων, της πείνας και των ασθενιών. Και αυτό που είπα, έγινε τμήμα αυτού που είναι γνωστό ως η ιστορία της ανερχόμενης Αφρικής.
About 10 years ago, I spoke about an Africa, an Africa of hope and opportunity, an Africa of entrepreneurs, an Africa very different from the Africa that you normally hear about of death, poverty and disease. And that what I spoke about, became part of what is known now as the narrative of the rising Africa.
Θα σας πω δύο ιστορίες για αυτή την άνοδο της Αφρικής. Η πρώτη αφορά τη Ρουάντα, μια χώρα που έχει περάσει πολλές ταλαιπωρίες και δοκιμασίες. Η Ρουάντα αποφάσισε να γίνει ο βασικός ή ένας από τους τεχνολογικούς κόμβους της ηπείρου. Είναι μια χώρα με ορεινό και λοφώδες ανάγλυφο, όπως κι εδώ, οπότε είναι δύσκολο να παρέχεις υπηρεσίες στον κόσμο. Τι έκανε λοιπόν η Ρουάντα; Για να σώσει ζωές, θα δοκιμάσει να χρησιμοποιήσει μη επανδρωμένα αεροσκάφη για να στέλνει φάρμακα, εμβόλια και αίμα σε ανθρώπους σε δυσπρόσιτες περιοχές, σε συνεργασία με μια εταιρία που λέγεται Zipline, την UPS, και επίσης την Gavi, μια παγκόσμια συμμαχία εμβολίων. Έτσι θα σώσει ζωές. Τέτοιες καινοτομίες θέλουμε να δούμε στην ανερχόμενη Αφρική.
I want to tell you two stories about this rising Africa. The first has to do with Rwanda, a country that has gone through many trials and tribulations. And Rwanda has decided to become the technology hub, or a technology hub on the continent. It's a country with mountainous and hilly terrain, a little bit like here, so it's very difficult to deliver services to people. So what has Rwanda said? In order to save lives, it's going to try using drones to deliver lifesaving drugs, vaccines and blood to people in hard-to-reach places in partnership with a company called Zipline, with UPS, and also with the Gavi, a global vaccine alliance. In doing this, it will save lives. This is part of the type of innovation we want to see in the rising Africa.
Η δεύτερη ιστορία έχει να κάνει με κάτι που είμαι σίγουρη ότι πολλοί από εσάς θα έχετε δει ή θα θυμάστε. Συχνά, χώρες της Αφρικής υποφέρουν από ξηρασία και πλημμύρες, και αυτό συμβαίνει όλο και πιο συχνά εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής. Όταν συμβαίνει αυτό, συνήθως περιμένουν διεθνείς εκκλήσεις για συγκέντρωση χρημάτων, βλέπετε εικόνες παιδιών με μύγες στα πρόσωπά τους, πτώματα νεκρών ζώων και πολλά άλλα. Αυτές οι 32 χώρες συνασπίστηκαν υπό την αιγίδα της Αφρικανικής Ένωσης και αποφάσισαν να ιδρύσουν έναν οργανισμό την Αφρικανική Δυναμικότητα Κινδύνου. Τι κάνει; Είναι μια ασφαλιστική εταιρία, και αυτές οι χώρες πληρώνουν ασφαλιστικά τέλη κάθε χρόνο περίπου 3 εκατομμύρια δολάρια από δικούς τους πόρους, έτσι ώστε αν αντιμετωπίσουν μια δύσκολη ξηρασία ή πλημμύρα, αυτά τα λεφτά θα πάνε σε αυτές, για να προστατέψουν τον πληθυσμό τους, αντί να περιμένουν να έρθει βοήθεια. Η Αφρικανική Δυναμικότητα Κινδύνου πλήρωσε πέρυσι 26 εκατομμύρια δολάρια στην Μαυριτανία, τη Σενεγάλη και τον Νίγηρα. Αυτό τους επέτρεψε να φροντίσουν 1,3 εκατομμυρια θύματα της ξηρασίας. Κατάφεραν να εξασφαλίσουν τα προς το ζην, ζωοτροφές για τα ζώα, φαγητό για τα παιδιά στα σχολεία και εν ολίγοις απέτρεψαν τη μετανάστευση του πληθυσμού από τις πληγείσες περιοχές.
The second story has to do with something that I'm sure most of you have seen or will remember. Very often, countries in Africa suffer drought and floods, and it's getting more frequent because of climate change effects. When this happens, they normally wait for international appeals to raise money. You see pictures of children with flies on their faces, carcasses of dead animals and so on. Now these countries, 32 countries, came together under the auspices of the African Union and decided to form an organization called the African Risk Capacity. What does it do? It's a weather-based insurance agency, and what these countries do is to pay insurance each year, about 3 million dollars a year of their own resources, so that in the event they have a difficult drought situation or flood, this money will be paid out to them, which they can then use to take care of their populations, instead of waiting for aid to come. The African Risk Capacity last year paid 26 million dollars to Mauritania, Senegal and Niger. This enabled them to take care of 1.3 million people affected by drought. They were able to restore livelihoods, buy fodder for cattle, feed children in school and in short keep the populations home instead of migrating out of the area.
Αυτές είναι οι ιστορίες μιας Αφρικής έτοιμης να αναλάβει την ευθύνη για τον εαυτό της, και να βρει λύσεις για τα προβλήματά της. Όμως αυτή η ιστορία αμφισβητείται σήμερα επειδή η ήπειρος δεν τα πηγαίνει καλά τα τελευταία δύο χρόνια. Αναπτυσσόταν με 5% τον χρόνο τα τελευταία 15 χρόνια, αλλά η φετινή πρόβλεψη είναι στο 3%. Γιατί; Σε ένα ασταθές παγκόσμιο περιβάλλον, οι τιμές των αγαθών έπεσαν. Πολλές οικονομίες είναι ακόμη εξαρτημένες από τα αγαθά, έτσι η απόδοση τους έπεσε. Και το Brexit δεν κάνει τα πράγματα ευκολότερα. Δεν πίστευα ποτέ ότι θα συνέβαινε το Brexit και ότι θα προκαλούσε παγκόσμια αβεβαιότητα όπως έχουμε σήμερα.
So these are the kinds of stories of an Africa ready to take responsibility for itself, and to look for solutions for its own problems. But that narrative is being challenged now because the continent has not been doing well in the last two years. It had been growing at five percent per annum for the last one and a half decades, but this year's forecast was three percent. Why? In an uncertain global environment, commodity prices have fallen. Many of the economies are still commodity driven, and therefore their performance has slipped. And now the issue of Brexit doesn't make it any easier. I never knew that the Brexit could happen and that it could be one of the things that would cause global uncertainty such as we have.
Τώρα έχουμε αυτή την κατάσταση, και νομίζω ότι πρέπει να κάνουμε καταμέτρηση και να πούμε τι έκαναν σωστά οι χώρες της Αφρικής; Τι έκαναν λάθος; Τι μάθημα θα πάρουμε από αυτό έτσι ώστε να συνεχίσει να αναπτύσσεται η Αφρική;
So now we've got this situation, and I think it's time to take stock and to say what were the things that the African countries did right? What did they do wrong? How do we build on all of this and learn lessons so that we can keep Africa rising?
Επιτρέψτε μου να σας μιλήσω για έξι πράγματα που νομίζω ότι κάναμε σωστά. Το πρώτο είναι ότι διαχειριστήκαμε καλύτερα τις οικονομίες μας. Οι δεκαετίες του 1980 και 1990 ήταν χαμένες και η Αφρική δεν πήγαινε καλά και κάποιοι θα θυμάστε το εξώφυλλο του Economist που έγραφε, «Η χαμένη ήπειρος». Όμως τη δεκαετία του 2000 οι φορείς χάραξης πολιτικής κατάλαβαν ότι έπρεπε να διαχειριστούν το μακροοικονομικό περιβάλλον καλύτερα, για να διασφαλίσουν τη σταθερότητα, να κρατήσουν τον πληθωρισμό σε μονοψήφια νούμερα, να κρατήσουν το δημοσιονομικό έλλειμμα κάτω από το 3% του ΑΕΠ, να δώσουν στους επενδυτές, εγχώριους και ξένους, σταθερότητα για να έχουν την εμπιστοσύνη να επενδύσουν στις οικονομίες αυτές. Αυτό ήταν το πρώτο.
So let me talk about six things that I think we did right. The first is managing our economies better. The '80s and '90s were the lost decades, when Africa was not doing well, and some of you will remember an "Economist" cover that said, "The Lost Continent." But in the 2000s, policymakers learned that they needed to manage the macroeconomic environment better, to ensure stability, keep inflation low in single digits, keep their fiscal deficits low, below three percent of GDP, give investors, both domestic and foreign, some stability so they'll have confidence to invest in these economies. So that was number one.
Δεύτερο, το χρέος. Το 1994 ο λόγος χρέους-ΑΕΠ των Αφρικανικών χωρών ήταν στο 130%, και δεν υπήρχαν δημοσιονομικά περιθώρια. Δεν μπορούσαν να επενδύσουν τους πόρους τους για την ανάπτυξή τους επειδή αποπλήρωναν το χρέος. Κάποιοι από εσάς εδώ μέσα μπορεί να στηρίξατε τις χώρες της Αφρικής στην ελάφρυνση του χρέους τους. Έτσι ιδιώτες πιστωτές, πολυμερείς οργανισμοί και διμερείς εταίροι αποφάσισαν να ιδρύσουν την Πρωτοβουλία Υπερχρεωμένων Χωρών και να κάνουν ελάφρυνση χρέους. Αυτή η ελάφρυνση χρέους το 2005 έριξε τον λόγο χρέους - ΑΕΠ στο 30%, και υπήρχαν αρκετοί πόροι για να προσπαθήσουν και να επανεπενδύσουν.
Two, debt. In 1994, the debt-to-GDP ratio of African countries was 130 percent, and they didn't have fiscal space. They couldn't use their resources to invest in their development because they were paying debt. There may be some of you in this room who worked to support African countries to get debt relief. So private creditors, multilaterals and bilaterals came together and decided to do the Highly Indebted Poor Countries Initiative and give debt relief. So this debt relief in 2005 made the debt-to-GDP ratio fall down to about 30 percent, and there was enough resources to try and reinvest.
Το τρίτο πράγμα ήταν οι ζημιογόνες επιχειρήσεις. Κυβερνήσεις ανακατεύθηκαν με επιχειρήσεις όπου δεν έπρεπε να είχαν ανακατευθεί. Λειτουργούσαν επιχειρήσεις, και είχαν απώλειες. Έτσι κάποιες επιχειρήσεις αναδομήθηκαν, εμπορευματοποιήθηκαν, ιδιωτικοποιήθηκαν ή έκλεισαν, παύοντας να αποτελούν βάρος για την κυβέρνηση.
The third thing was loss-making enterprises. Governments were involved in business which they had no business being in. And they were running businesses, they were making losses. So some of these enterprises were restructured, commercialized, privatized or closed, and they became less of a burden on government.
Το τέταρτο έχει πολύ ενδιαφέρον. Ήρθε η τηλεπικοινωνιακή επανάσταση, και οι χώρες της Αφρικής την ακολούθησαν. Το 2000, είχαμε 11 εκατομμύρια τηλεφωνικές γραμμές. Σήμερα, έχουμε περίπου 687 εκατομμύρια ασύρματες γραμμές στην ήπειρο. Αυτό μας επέτρεψε να προχωρήσουμε με την ασύρματη τεχνολογία στην οποία η Αφρική είναι πρωτοπόρος. Στην Κένυα, η ανάπτυξη πληρωμών μέσω κινητού -η M-Pesa, που όλοι έχετε ακουστά- έδωσε στον κόσμο να καταλάβει ότι η Αφρική είναι πρωτοπόρος στη συγκεκριμένη τεχνολογία. Αυτές οι κινητές πληρωμές παρέχουν επίσης μια πλατφόρμα για πρόσβαση σε εναλλακτικές πηγές ενέργειας. Ξέρετε, ο κόσμος μπορεί να πληρώσει για ηλιακό με τον ίδιο τρόπο που πληρώνουν για την κάρτα του τηλεφώνου τους. Αυτό ήταν μια πολύ καλή εξέλιξη, κάτι που κάναμε σωστά.
The fourth thing was a very interesting thing. The telecoms revolution came, and African countries jumped on it. In 2000, we had 11 million phone lines. Today, we have about 687 million mobile lines on the continent. And this has enabled us to go, move forward with some mobile technology where Africa is actually leading. In Kenya, the development of mobile money -- M-Pesa, which all of you have heard about -- it took some time for the world to notice that Africa was ahead in this particular technology. And this mobile money is also providing a platform for access to alternative energy. You know, people who can now pay for solar the same way they pay for cards for their telephone. So this was a very good development, something that went right.
Επενδύσαμε επίσης στην παιδεία και στην υγεία, όχι αρκετά, αλλά υπήρξε κάποια βελτίωση. 250 εκατομμύρια παιδιά ανοσοποιήθηκαν τα τελευταία 15 χρόνια.
We also invested more in education and health, not enough, but there were some improvements. 250 million children were immunized in the last one and a half decades.
Επίσης μειώθηκαν οι συγκρούσεις. Υπήρξαν πολλές συγκρούσεις στην ήπειρο. Πολλοί από εσάς το γνωρίζετε. Όμως απέτυχαν, και οι ηγέτες μας κατάφεραν να αποτρέψουν κάποια πραξικοπήματα. Προέκυψαν άλλου τύπου συγκρούσεις, και θα αναφερθώ σε αυτές αργότερα.
The other thing was that conflicts decreased. There were many conflicts on the continent. Many of you are aware of that. But they came down, and our leaders even managed to dampen some coups. New types of conflicts have emerged, and I'll refer to those later.
Με βάση όλα αυτά, υπήρξε κάποια διαφοροποίηση στην ήπειρο που θέλω να μάθετε, επειδή ακόμη και αν υπάρχει καταστροφή και κατήφεια εδώ, κάποιες χώρες όπως η Ακτή Ελεφαντοστού, η Κένυα, η Αιθιοπία, η Τανζανία και η Σενεγάλη τα πηγαίνουν αρκετά καλά μέχρι τώρα.
So based on all this, there's also some differentiation on the continent that I want you to know about, because even as the doom and gloom is here, there are some countries -- Côte d'Ivoire, Kenya, Ethiopia, Tanzania and Senegal are performing relatively well at the moment.
Τι κάναμε όμως λάθος; Θα επισημάνω οχτώ πράγματα. Πρέπει να κάναμε περισσότερα λάθη από ό,τι σωστά.
But what did we do wrong? Let me mention eight things. You have to have more things wrong than right.
(Γέλια)
(Laughter)
Υπάρχουν οχτώ πράγματα που κάναμε λάθος. Το πρώτο είναι ότι παρόλη την ανάπτυξη δεν δημιουργήσαμε αρκετές δουλειές. Δεν δημιουργήσαμε δουλειές για τους νέους μας. Η ανεργία των νέων στην ήπειρο είναι στο 15%, και η υποαπασχόληση είναι ένα σοβαρό πρόβλημα.
So there are eight things we did wrong. The first was that even though we grew, we didn't create enough jobs. We didn't create jobs for our youth. Youth unemployment on the continent is about 15 percent, and underemployment is a serious problem.
Το δεύτερο είναι ότι η ποιότητα της ανάπτυξης δεν ήταν αρκετά καλή. Ακόμη και οι δουλειές που δημιουργήσαμε ήταν χαμηλής παραγωγικότητας, μετακινήσαμε ανθρώπους από τη γεωργία χαμηλής παραγωγικότητας στο εμπόριο χαμηλής παραγωγικότητας και στην ανεπίσημη οικονομία στις αστικές περιοχές.
The second thing that we did is that the quality of growth was not good enough. Even those jobs we created were low-productivity jobs, so we moved people from low-productivity agriculture to low-productivity commerce and working in the informal sector in the urban areas.
Το τρίτο είναι η αύξηση των ανισοτήτων. Δημιουργήσαμε περισσότερους δισεκατομμυριούχους. 50 δισεκατομμυριούχοι με 96 δισεκατομμύρια δολάρια κατέχουν περισσότερο πλούτο από τα φτωχότερα 75 εκατομμύρια.
The third thing is that inequality increased. So we created more billionaires. 50 billionaires worth 96 billion dollars own more wealth than the bottom 75 million people on the continent.
Ανέχεια. Το ποσοστό των ανθρώπων σε ανέχεια -αυτό είναι το τέταρτο- όντως μειώθηκε, τα απόλυτα νούμερα όμως όχι, εξαιτίας της αύξησης του πληθυσμού. Και η αύξηση του πληθυσμού είναι κάτι με το οποίο δεν ασχολούμαστε ιδιαίτερα σε αυτή την ήπειρο. Και πιστεύω ότι πρέπει να το αντιμετωπίσουμε, ειδικά τον τρόπο που ενημερώνουμε τα κορίτσια. Αυτό θα είχε αποτέλεσμα στο συγκεκριμένο θέμα.
Poverty, the proportion of people in poverty -- that's the fourth thing -- did decrease, but the absolute numbers did not because of population growth. And population growth is something that we don't have enough of a dialogue about on the continent. And I think we will need to get a handle on it, particularly how we educate girls. That is the road to really working on this particular issue.
Το πέμπτο είναι ότι δεν επενδύσαμε αρκετά στις υποδομές. Είχαμε επενδύσεις από τους Κινέζους. Αυτό βοήθησε κάποιες χώρες αλλά δεν είναι αρκετό. Η κατανάλωση ενέργειας στην ήπειρο στην Υποσαχάρια Αφρική είναι ίση με της Ισπανίας. Η συνολική κατανάλωση είναι ίση με αυτή της Ισπανίας. Πολλοί άνθρωποι ζουν στο σκοτάδι, και όπως είπε πρόσφατα ο πρόεδρος της Αφρικανικής Τράπεζας Επενδύσεων, η Αφρική δεν μπορεί να αναπτυχθεί στο σκοτάδι.
The fifth thing is that we didn't invest enough in infrastructure. We had investment from the Chinese. That helped some countries, but it's not enough. The consumption of electricity in Africa on the continent in Sub-Saharan Africa is equivalent to Spain. The total consumption is equivalent to that of Spain. So many people are living in the dark, and as the President of the African Development Bank said recently, Africa cannot develop in the dark.
Κάτι άλλο που δεν κάναμε είναι ότι οι οικονομίες μας διατηρούν την ίδια δομή εδώ και δεκαετίες. Έτσι παρόλο που αναπτυσσόμαστε, η δομή των οικονομιών μας δεν άλλαξε ιδιαίτερα. Εξακολουθούμε να εξάγουμε αγαθά, και η εξαγωγή είναι εξαγωγή θέσεων εργασίας. Η μεταποιητική προστιθέμενη αξία είναι μόλις 11%. Δεν δημιουργούμε αρκετές μεταποιητικές δουλειές για τους νέους, και το μεταξύ μας εμπόριο είναι χαμηλό. Μόνο το 12% του εμπορίου γίνεται μεταξύ μας. Αυτό είναι ένα ακόμα σοβαρό πρόβλημα.
The other thing we have not done is that our economies retain the same structure that we've had for decades. So even though we've been growing, the structure of the economies has not changed very much. We are still exporting commodities, and exporting commodities is what? It's exporting jobs. Our manufacturing value-added is only 11 percent. We are not creating enough decent manufacturing jobs for our youth, and trade among ourselves is low. Only about 12 percent of our trade is among ourselves. So that's another serious problem.
Μετά είναι η διακυβέρνηση. Η διακυβέρνηση αποτελεί ένα σοβαρό πρόβλημα. Έχουμε αδύναμους θεσμούς, ή ακόμη και ανύπαρκτους θεσμούς και αυτό διευκολύνει τη διαφθορά. Η διαφθορά είναι ένα πρόβλημα που δεν έχουμε αντιμετωπίσει καλά ακόμα, και πρέπει να το πολεμήσουμε με νύχια και με δόντια, και με αυξημένη διαφάνεια στον τρόπο που διαχειριζόμαστε τις οικονομίες και τα οικονομικά μας.
Then governance. Governance is a serious issue. We have weak institutions, and sometimes nonexistent institutions, and I think this gives way for corruption. Corruption is an issue that we have not yet gotten a good enough handle on, and we have to fight tooth and nail, that and increased transparency in the way we manage our economies and the way we manage our finances.
Επίσης πρέπει να ανησυχούμε για νέες συγκρούσεις, νέου τύπου συγκρούσεις, όπως αυτές με την Μπόκο Χαράμ στη χώρα μου, τη Νιγηρία, και η Κένυα με την Αλ-Σαμπάαμπ. Πρέπει να συμμαχήσουμε με διεθνείς εταίρους, ανεπτυγμένες χώρες, και να πολεμήσουμε μαζί. Αλλιώς θα δημιουργήσουμε μια νέα πραγματικότητα που δεν έχει θέση στην αναπτυσσόμενη Αφρική που θέλουμε.
We also need to be wary of new conflicts, new types of conflicts, such as we have with Boko Haram in my country, Nigeria, and with Al-Shabaab in Kenya. We need to partner with international partners, developed countries, to fight this together. Otherwise, we create a new reality which is not the type we want for a rising Africa.
Και τέλος, το πρόβλημα της εκπαίδευσης. Το εκπαιδευτικό σύστημα σε πολλές χώρες είναι διαλυμένο. Δεν διδάσκουμε νέες ικανότητες που θα χρειαστούν στο μέλλον. Άρα πρέπει να βρούμε έναν τρόπο να εκπαιδεύουμε καλύτερα. Αυτά τα πράγματα κάνουμε λάθος.
And finally, the issue of education. Our education systems in many countries are broken. We are not creating the types of skills needed for the future. So we have to find a way to educate better. So those are the things that we are not doing right.
Πού πάμε από εδώ; Για να προχωρήσουμε πρέπει να μάθουμε να διαχειριζόμαστε την επιτυχία. Συχνά όταν άνθρωποι ή χώρες επιτυγχάνουν, ξεχνάνε τι τους έκανε επιτυχημένους. Είναι πολύ σημαντικό να μάθουμε σε τι είμαστε καλοί, να το κρατήσουμε και να το διαχειριστούμε. Όλα αυτά που κάναμε σωστά, πρέπει να μάθουμε πώς να τα ξανακάνουμε, να συνεχίσουμε να τα κάνουμε σωστά. Η σωστή διαχείριση της οικονομίας, η σταθερότητα είναι ζωτικής σημασίας, όπως και η δίκαιη διαμόρφωση των τιμών και η πολιτική συνέπεια. Συχνά, δεν είμαστε συνεπείς. Ένα καθεστώς φεύγει, ένα άλλο έρχεται και αλλάζει ακόμη και τις καλές πολιτικές που προϋπήρχαν. Τι κάνει αυτό; Δημιουργεί αβεβαιότητα στους ανθρώπους, στα νοικοκυριά, και στις επιχειρήσεις. Δεν ξέρουν αν και πώς πρέπει να επενδύσουν.
Now, where do we go from there? I believe that the way forward is to learn to manage success. Very often, when people succeed or countries succeed, they forget what made them succeed. Learning what you're successful at, managing it and keeping it is vital for us. So all those things I said we did right, we have to learn to do it right again, keep doing it right. Managing the economy while creating stability is vital, getting prices right, and policy consistency. Very often, we are not consistent. One regime goes out, another comes in and they throw away even the functioning policies that were there before. What does this do? It creates uncertainty for people, for households, uncertainties for business. They don't know whether and how to invest.
Χρέος: Πρέπει να διαχειριστούμε την επιτυχία της μείωσης του χρέους, όμως οι χώρες σήμερα δανείζονται ξανά, και βλέπουμε ότι ο λόγος χρέους-ΑΕΠ άρχισε να διογκώνεται, και σε κάποιες χώρες, το χρέος αποτελεί πρόβλημα, που πρέπει να αποφύγουμε. Διαχείριση της επιτυχίας, λοιπόν.
Debt: we must manage the success we had in reducing our debt, but now countries are back to borrowing again, and we see our debt-to-GDP ratio beginning to creep up, and in certain countries, debt is becoming a problem, so we have to avoid that. So managing success.
Το επόμενο είναι να εστιάσουμε σε όλα αυτά που δεν κάνουμε σωστά. Πρώτο και κύριο είναι οι υποδομές. Οι περισσότερες χώρες αναγνωρίζουν ότι πρέπει να επενδύσουν σε αυτές, και κάνουν ότι καλύτερο μπορούν για να τα καταφέρουν. Επιβάλλεται. Το πιο σημαντικό είναι η ενέργεια. Δεν μπορείς να αναπτυχθείς στο σκοτάδι.
The next thing is focusing with a laser beam on those things we did not do well. First and foremost is infrastructure. Yes, most countries now recognize they have to invest in this, and they are trying to do the best they can to do that. We must. The most important thing is power. You cannot develop in the dark.
Και μετά η διακυβέρνηση και η διαπλοκή: πρέπει να παλέψουμε. Πρέπει να κάνουμε τις χώρες μας διαφανείς. Και πάνω απ' όλα, πρέπει να αξιοποιήσουμε τους νέους ανθρώπους. Έχουμε ευφυείς νέους. Το βλέπω κάθε μέρα. Αυτό με κάνει να ξυπνάω κάθε πρωί και με ενεργοποιεί. Πρέπει να απελευθερώσουμε την ευφυΐα των νέων μας, και να τους ανοίξουμε τον δρόμο για να δημιουργήσουν, να καινοτομήσουν, και να ηγηθούν. Ξέρω ότι θα μας οδηγήσουν προς τη σωστή κατεύθυνση.
And then governance and corruption: we have to fight. We have to make our countries transparent. And above all, we have to engage our young people. We have genius in our young people. I see it every day. It's what makes me wake up in the morning and feel ready to go. We have to unleash the genius of our young people, get out of their way, support them to create and innovate and lead the way. And I know that they will lead us in the right direction.
Οι γυναίκες και τα κορίτσια μας: Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι είναι ένα δώρο. Έχουν δύναμη, και πρέπει να απελευθερώσουμε αυτή τη δύναμη έτσι ώστε να μπορέσουν να συνεισφέρουν στην ήπειρο.
And our women, and our girls: we have to recognize that girls and women are a gift. They have strength, and we have to unleash that strength so that they can contribute to the continent.
Πιστεύω ότι όταν τα κάνουμε όλα αυτά, θα δούμε ότι η ιστορία της ανερχόμενης Αφρικής δεν είναι μια απροσδόκητη επιτυχία. Είναι μια τάση. Είναι μια τάση, και αν συνεχίσουμε, αν απελευθερώσουμε τους νέους μας, και τις γυναίκες μας, μπορεί να κάνουμε βήματα πίσω κάποιες φορές, ή ακόμη και προς το πλάι, αλλά η τάση είναι ξεκάθαρη. Η Αφρική θα συνεχίσει να αναπτύσσεται.
I strongly believe that when we do all of these things, we find that the rising Africa narrative is not a fluke. It's a trend. It's a trend, and if we continue, if we unleash our youth, if we unleash our women, we may step backwards sometimes, we may even step sideways, but the trend is clear. Africa will continue to rise.
Και λέω στους επιχειρηματίες στο κοινό, ότι η επένδυση στην Αφρική δεν έχει να κάνει με το σήμερα αλλά με το αύριο, δεν είναι βραχυπρόθεσμες αλλά μακροπρόθεσμες. Αλλά αν δεν επενδύσετε στην Αφρική, θα χάσετε μια από τις σημαντικότερες ευκαιρίες στον κόσμο.
And I tell you businesspeople in the audience, investment in Africa is not for today, is not for tomorrow, it's not a short-term thing, it's a longer term thing. But if you are not invested in Africa, then you will be missing one of the most important emerging opportunities in the world.
Σας ευχαριστώ.
Thank you.
(Χειροκρότημα)
(Applause)
Κέλλυ Στότζελ: Στην ομιλία σας αναφερθήκατε στη διαφθορά, και είστε πολύ γνωστή ως πολέμιος της διαφθοράς. Όμως αυτό είχε συνέπειες. Κάποιοι αντέδρασαν, και απήγαγαν τη μητέρα σας. Πώς το διαχειριστήκατε αυτό; Ενγκόζι Οκόντζο Ιγουεάλα: Ήταν δύσκολα. Σας ευχαριστώ που αναφερθήκατε στην απαγωγή της μητέρας μου. Ήταν ένα δύσκολο θέμα. Όμως σημαίνει ότι όταν παλεύεις με τη διαφθορά, όταν αγγίζεις τις τσέπες ανθρώπων που κλέβουν λεφτά, δεν μένουν άπραγοι. Αντιδρούν, και το θέμα είναι όταν προσπαθήσουν να σε εκφοβίσουν, θα τα παρατήσεις, ή θα παλέψεις; Βρίσκεις έναν τρόπο να συνεχίσεις και να αντισταθείς; Η απάντηση που πήρα από τις ομάδες με τις οποίες δούλευα ήταν ότι έπρεπε να παλέψουμε. Πρέπει να φτιάξουμε αυτούς τους θεσμούς. Πρέπει να βρούμε τρόπους να σταματήσουμε αυτούς τους ανθρώπους από το να μας στερήσουν το μέλλον μας. Και αυτό κάναμε. Ακόμη και χωρίς την κυβέρνηση συνεχίσαμε να το κάνουμε. Στις χώρες μας κανένας δεν πρόκειται να πολεμήσει τη διαφθορά για χάρη μας εκτός από εμάς τους ίδιους. Αυτό όμως έχει συνέπειες, και πρέπει να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε. Σας ευχαριστώ και ευχαριστώ το TED που μας έδωσε φωνή για να πούμε σε αυτούς τους ανθρώπους, ότι δεν θα νικήσουν, και δεν θα μας εκφοβίσουν.
Kelly Stoetzel: So you mentioned corruption in your talk, and you're known, well-known as a strong anticorruption fighter. But that's had consequences. People have fought back, and your mother was kidnapped. How have you been handling this? Ngozi Okonjo-Iweala: It's been very difficult. Thank you for mentioning the issue of the kidnap of my mother. It's a very difficult subject. But what it means is that when you fight corruption, when you touch the pockets of people who are stealing money, they don't just keep quiet. They fight back, and the issue for you is when they try to intimidate you, do you give up, or do you fight on? Do you find a way to stay on and fight back? And the answer that I had with the teams I worked with is we have to fight on. We have to create those institutions. We have to find ways to stop these people from taking away the heritage of the future. And so that's what we did. And even out of government, we continued to make that point. In our countries, nobody, nobody is going to fight corruption for us but us. And therefore, that comes with consequences, and we just have to do the best we can. But I thank you and thank TED for giving us a voice to say to those people, you will not win, and we will not be intimidated.
Σας ευχαριστώ.
Thank you.
(Χειροκρότημα)
(Applause)
ΚΣ: Σας ευχαριστώ για την ομιλία και την σημαντικό έργο σας.
Kelly Stoetzel: Thank you so much for your great talk and important work.
(Χειροκρότημα)
(Applause)