In 1989, an artist by the name of Dread Scott, who has also graced the TED stage, created a piece of art in Chicago, where he simply placed an American flag on the ground and then invited you the viewer to go and stand on that flag and record how it felt in a journal. And to me, one of the most powerful things written in that journal, in essence, says, "Why are we so OK with homeless people, with human beings laying on the ground, but not flags?"
1989'da TED sahnesini de şereflendiren Dread Scott adında bir sanatçı Chicago'da bir sanat eseri yaptı. O, burada Amerikan bayrağını yere koydu ve daha sonra sizi o bayrağın üzerinde durup bir deftere nasıl hissettirdiğini kaydetmeniz için davet etti. Bana göre bu deftere yazılan en güçlü şeylerden birisi özünde diyordu ki "Neden evsiz insanlarla, yerde yatan insanlarla ilgili bir sorunumuz yok da bayraklarla var?"
And to some of you, this piece of art is quite disturbing. And that's kind of the point of this talk -- not to upset you or to make you mad but to prove to you that flags have an incredible power, and that even if you think you don't care about flags, you do. You know you do. Alright.
Bazılarınız için bu sanat eseri oldukça rahatsız edici. Bu, az çok bu konuşmanın amacı. Keyfinizi kaçırmak ya da sizi kızdırmak değil ama bayrakların inanılmaz güçleri olduğunu size kanıtlamak. Bayrakları umursamadığınızı düşünseniz bile umursuyorsunuz. Umursadığınızı biliyorsunuz. Pekala.
By the end of it, I hope that you're inspired to go out and harness this power of flags and fight for a better world. But before we get there, we're going to start on the opposite end of the spectrum. And before I show you the next stuff, I need to say that anything I show here is not an endorsement, it's usually quite the opposite. But more than anything, what I want to do is create a space here where we can look at these flags, these designs, and examine how they make us feel. We're going to talk about our emotions. Is that OK with everybody?
Sonuna geldiğimizde, umarım buradan çıkınca bayrakların gücünü dizginlemek ve daha iyi bir dünya uğruna savaşmak için esinlenirsiniz. Ama bu noktaya ulaşmadan önce, görüntünün ters tarafından başlayacağız. Sıradakileri size göstermeden önce size şunu söylemem lazım: Burada gösterdiğim hiçbir şey bir onay değil, genellikle tam tersi. Ama her şeyden öte burada yapmak istediğim bayraklara, tasarımlara bakıp bize nasıl hissettirdiklerini inceleyebilmek için alan oluşturmak. Duygularımız hakkında konuşacağız. Bu, herkes için uygun mu?
OK. Are you ready for your first flag?
Tamam. İlk bayrağınız için hazır mısınız?
Cool, we'll start with an easy one. That was a joke. (Laughs) So, some of you may be a little bit uneasy sitting in a room with this. I'm certainly feeling uneasy standing in front of it. Some of you may be feeling a little bit of pride. And that's understandable. This is Texas. This is not a rare sight, is it?
Güzel, kolay bir taneyle başlayacağız. Bu, bir şakaydı. (Gülüşmeler) Pekala, bununla aynı odada oturmak bazılarınız için biraz rahatsız edici olabilir. Ben önüne durduğum için kesinlikle rahatsız hissediyorum. Bazılarınız biraz gururlu hissedebilir. Bu, anlaşılabilir. Bu, Teksas. Nadir gördüğümüz bir şey değil, değil mi?
But let's start with the facts. So this is not the Confederate flag. OK? This is the battle flag of the Army of Northern Virginia led by General Robert E. Lee. So next time someone tells you that this is their heritage, unless their family fought for that very specific militia, they're wrong, alright? And you have a flag expert's permission to tell them so. This flag rose into prominence during the mid-1950s and '60s as a response to the growing Civil Rights Movement. And then of course today, it has come to represent the Confederacy to most of us. But I shouldn't have to remind you what the Confederacy is. It was a rogue nation that rose up against the United States, waged war on the US, and at one point in time, this was one of the most un-American things you could have. But yet, this flag is protected by the same laws that protect the United States flag in the states of Florida, Georgia, South Carolina, Mississippi and Louisiana.
Ama hadi gerçeklerle başlayalım. Bu bir müttefik bayrağı değil, tamam mı? Bu General Robert E. Lee'nin önderliğindeki Kuzey Virginia ordusunun savaş bayrağı. Yani birinin size bunun mirası kültürel olduğunu söylediği bir sonraki sefer aileleri bu çok spesifik ordu için savaşmamış olduğu sürece yanılıyorlardır, değil mi? Siz bunu onlara söylemek için bayrak uzmanlarının onayına sahipsiniz. Bu bayrak, 1950'lerin ortalarında ve 60'larda yükselen Sivil Haklar Hareketi'ne cevap olarak ortaya çktı ve tabii ki günümüzde çoğumuz için Konfederasyon'u temsil eder hale geldi. Ama Konfederasyon'un ne olduğunu size hatırlatmama gerek olmamalı. O Birleşik Devletler'e karşı kalkışan, ABD'ye karşı savaş açan ve bir noktada Amerikan kültürüne tam zıt konumda olduğu kabul edilebilecek bir haydut devletti. Ama yine de bu bayrak; Florida, Georgia, Kuzey Karolina, Mississippi ve Louisiana eyaletlerinde Birleşik Devletler'in bayrağını korumakta olan aynı yasalarla korundu.
But let's pick on Georgia for a second, shall we? So in 1956, a few years after desegregation was mandated in public schools, Georgia changed their state flag to this. I think everyone watching can agree that this was not meant to be a flag that every Georgian was proud to fly outside of their home, was it? No. Just like all of the Confederate statues erected in the mid-1950s and '60s, this was meant to be a symbol of who was in charge and who was not. This remained the flag of Georgia until the year 2001, and in that year, they changed their flag to this. Now, as a flag expert, I can tell you: this is officially ugly. OK? It's OK to laugh at this flag. It's ugly, and because it's so ugly, that's one of the reasons they changed it just two years later. They had a referendum where they got to choose between that thing and then what is now the current flag of Georgia.
Ama bir süreliğine Georgia'nın üzerinde duralım, olur mu? 1956 yılında, devlet okullarında ırk ayrımının kaldırılmasının şart koşulmasından birkaç sene sonra Georgia, eyalet bayrağını bununla değiştirdi. Sanırım gören herkes kabul edecektir ki bu her Georgia'lının evinin önünde dalgalandırmaktan gurur duyacağı bir bayrak değil, değil mi? Hayır. Tıpkı 1950'lerin ortasında ve 60'larda dikilen her Konfederasyon heykeli gibi bu bayrakla amaçlanan şey, kontrole sahip olanlarla olmayanların işaret edildiği bir sembol yaratmaktı. Bu bayrak, 2001 yılına kadar Georgia'nın bayrağı olarak kaldı. O sene bayraklarını bununla değiştirdiler. Bir bayrak uzmanı olarak söyleyebilirim ki bu resmen çirkin. Bu bayrağa gülmekte bir sorun yok. Çirkin ve bu kadar çirkin olması, iki yıl önce onu değiştirmeleri için nedenlerden birisiydi. Bununla şu anki Georgia bayrağı arasında seçim yapacakları bir referandum yaptılar.
Now some of you might be wondering, "Wait a second, Michael -- if that before wasn't the Confederate flag, what was the Confederate flag?" Georgia flies the first flag of the Confederate States of America to this day. They just slapped their state seal on it.
Şimdi bazılarınız merak ediyor olabilir. "Bir saniye Michahel, bu önceden Konfederasyon bayrağı değildiyse Konfederasyon bayrağı neydi?" Georgia, Amerika Konfedere Devletleri'nin ilk bayrağını bugüne dek dalgalandırıyor. Sadece üzerine eyalet mühürlerini yapıştırdılar.
Well, let's go back to our emotions for a second. That didn't punch you in the gut as much as the other one did, did it? Right? And that's why I love flags. They are the simplest pieces of design, usually just two or three colors, just some bars or stripes. But yet, they can invoke the deepest emotions within us. They'll make us swell with pride or burn with hatred. We will die for a flag or even kill for one.
Peki, bir saniye için duygularımıza geri dönelim. Bu diğeri kadar içinize oturmadı, değil mi? Doğru mu? İşte bu yüzden bayrakları seviyorum. Onlar genellikle iki ya da üç renkli, en basit tasarıma sahip çubuklar ve şeritlerdir. Ama yine de içimizdeki en derin duyguları hatırlatabilirler. Bizi gururla şişirebilir ya da nefretle yakabilirler. Bir bayrak için ölebiliriz ve hatta birisini öldürebiliriz.
One of my favorite designers, his name is Wally Olins, they call him the father of nation branding, and he's quoted as saying that "Everyone wants to belong, and then they want to display symbols of belonging." And it's crazy that these pieces of cloth that are just sewn together or dyed come to be such a sacred item, and that's because they become parts of our identity. They are powerful tools to unify but equally powerful tools to divide.
En sevdiğim tasarımcılardan biri olan Wally Olins'a ulus markalamanın babası derler, onun sözünden alıntı yapılarak denir ki "Herkes ait olmak ve sonra da aidiyet işaretlerini sergilemek ister." Birbirine dikilmiş ya da boyanmış kumaş parçalarının kimliğimizin parçaları oldukları için kutsal hale gelmesi çılgınca. Onlar birleştirmek için güçlü araçlar ama ayrıştırmak için de aynı güce sahipler.
You ready for the next flag? Right. Take a moment. Really examine how you felt when this hit the screen. I'm going to change the slide pretty quickly so you don't take pictures of me in front of this one.
Sıradaki bayrak için hazır mısınız? Pekala. Bir an için durun. Bu ekrana düştüğünde nasıl hissettiğinizi iyice irdeleyin. Sunum sayfasını hızlıca değiştireceğim ki bunun önünde dururken fotoğraflarımı çekmeyin.
(Laughter)
(Gülüşmeler)
Alright?
Tamam mı?
So Germany after World War I, it was in a pretty bad state, and a young Adolf Hitler had a lot of -- let's call them -- "ideas," of how Germany got to where they'd gotten and how to get them out. He spent entire chapters in his book "Mein Kampf," which I don't recommend reading, about how Germany lost World War I partially because the British had better graphic design and better propaganda.
I. Dünya Savaşından sonra Almanya oldukça kötü bir haldeydi ve genç Adolf Hitler'in Almanya'nın bulunduğu noktaya nasıl geldiği ve oradan nasıl çıkacağı hakkında pek çok, sözüm ona, fikri vardı. "Kavgam" denen kitabında, ki okumanızı tavisye etmem, I. Dünya Savaşı'nda Almanya'nın savaşı nasıl kaybettiğinden bahseder. Kaybetmenin bir sebebi de İngilizler daha iyi grafik tasarımına ve propogandaya sahipti.
So, as the Nazi Party rose, Hitler created one of the thickest brand guides I've ever seen. It's thicker than most company brand guides today, and in it, he details titles and uniforms and lots and lots of flags. Hitler knew the power of flags. He says in "Mein Kampf," "The new flag ... should prove effective as a large poster, [because] in hundreds of thousands of cases a really striking emblem may be the first cause of awakening interest in a movement." He was an artist, after all. He knew the power of visual identity and uniforms could reignite the German identity. And to millions of Germans, this was a welcome sign. But of course, this was also a mark of death to others.
Yani, Nazi Partisi'nin baş ismi Hitler gördüğüm en kalın marka rehberlerinden birini oluşturdu. Günümüzdeki marka rehberlerinden daha kalındı ve rehberde başlıkları, üniformaları ve fazlaca bayrağı detaylıca anlatmıştı. Hitler bayrağın gücünü biliyordu. "Kavgam" kitabında "Yeni bayrak, geniş bir poster kadar etkili olmalıdır [çünkü] birçok durumda güçlü bir simgeye sahip olmak, bir eyleme ilgi uyandıracak ilk sebep olabilir." Her şeyden önce bir sanatçıydı. Görsel tanım ve üniformaların, Alman kimliğini yeniden oluşturabilecek güce sahip olduğunu biliyordu. Milyonlarca alman için bu simge, kabul edilebilir bir simgeydi. Fakat tabii ki bu simge diğerleri için bir ölüm işaretiydi.
We don't often think of flags as weapons, but like the Confederate battle flag, the Germans used their flag to make an out-group feel unwelcome and less than. You see, when you create a flag, you immediately do two things: you create an in-group, a group that's meant to be represented by the symbol, but then, inevitably, you create an out-group. And usually, that's subtle. It's a byproduct. It's usually not the intent. But the Germans were very clear as to who was represented by the swastika and who was not.
Genelde bayrakları bir silah olarak düşünmeyiz fakat Konfederasyon'un bayrağı gibi, Almanlar da bayraklarını kendisinden olmayanları memnuniyetsiz bırakmak ve ezmek için kullandı. Gördüğünüz üzere, bayrak oluşturunca anında iki şey yaparsınız: Bir iç grup yaratırsınız, bu sembolü temsil etmekten memnun bir gruptur fakat sonra istemsizce bir dış grup yaratırsınız. Genelde göze çarpmaz. Bir yan üründür. Ana amaç onlar değildir. Fakat Almanlar svastikanın kimi temsil edip etmediği konusunda gayet açıktılar.
In 1935, Jewish people were banned from flying German flags. And in this way, the Germans, maybe more than any other time in history, used the dual power of flags to unite but also to divide. Flags were used as identity weapons. And now, in 2019, the Nazi flag is banned from being flown by anyone in Germany and anyone in Austria, in Hungary, in Russia and in Ukraine. Think about that. It's a piece of cloth, but it's banned. On its face, that sounds crazy. But I don't think anyone in this room would disagree that it's probably good. Sounds a lot like a weapon.
1935'te, Yahudilerin Alman bayraklı uçaklarda uçması yasaklandı. Böylelikle Almanlar, tarihte birçok kez bayrağın her iki yönünü de kullandılar: hem birleştirmek hem de ayırmak için. Bayraklar tanımlayıcı silahlar olarak kullanıldı. 2019'da Nazi bayrağını birinin taşıması Almanya, Avusturya, Macaristan Rusya ve Ukrayna'da yasaktır. Bir düşünün. Sadece bir kumaş parçası ama yasaklandı. Kesinlikle bu çılgınca gözüküyor. Fakat buradaki hiç kimsenin bunun iyi olduğunu düşündüğünü zannetmiyorum. Daha çok silah gibi.
As a vexillologist, sometimes the most interesting thing about a flag is not so much its design, but it's those laws around the flag. For instance, in India, to create an Indian flag, you must use a hand-spun cloth named "khadi." If you make a flag out of anything else, you could go to jail for up to three years. It's crazy. Here in Texas, we've all heard that the Texas flag is the only state flag that can fly at the same height as the US, flag, right? Because we were a nation before we were a state. Who here has heard that? Yeah. Well, I'm here to tell you that is completely false. OK? First of all, we were not the only state that was a nation before joining up. And secondly, all state flags can fly at the same height as the US flag according to the US flag code.
Bayrak bilimci olarak, bir bayrak hakkındaki en ilginç şeyin tasarımı değil, bayrağın sahip olduğu yasalardır diyebilirim. Mesela, Hindistan'da Hint bayrağı oluşturmak için "khadi" adı verilen iplikleri kullanmanız gerekir. Bu malzemeden başka bir şeyle yaparsanız üç yıla kadar hapis cezası alabilirsiniz. Çılgınca bir şey. Burada, Texas'ta hepimiz duyduk ki Texas bayrağı ABD bayrağı kadar göklere çekilebilen tek eyalet bayrağı. Çünkü eyalet olmadan önce kendi devletimiz vardı. Bunu önceden duyan var mı? Evet. Pekala, bunun tamamen yanlış olduğunu size söylemek için buradayım. Öncelikle, eyalet olmadan önce devleti olan tek biz değildik. Ayrıca ABD bayrak koduna göre tüm eyalet bayrakları, ABD bayrağı kadar göklere çekilebilir.
And I don't have to ask you how you feel about this one, right? Most of us grew up pledging allegiance to this every morning, knowing we should never let it touch the ground, etc. We take our flag code very seriously here in the United States.
Ne hissettiğinizi sormama gerek yok, değil mi? Birçoğumuz her sabah sadakat yemini ederek büyüdü. Bayrağımızın yere düşmesine izin vermeyeceğiz gibi. Amerika Birleşik Devletleri'nde bayrak kodunu çok ciddiye alırız.
You remember, recently some NFL players kneeling during the national anthem. It was a big controversy. They were breaking the flag code. It states during the national anthem, stand at attention, hand at the heart, etc. But what was fascinating to me as a vexillologist is that I didn't see anyone getting upset when something like this happens. The flag code says, "The flag should never be carried flat or horizontally, but always aloft and free." So sometimes during the exact same national anthem, this was being done, and no one's upset. Or this. This happens all the time. The flag code is clear: "No part of the flag should ever be used as a costume or on an athletic uniform." This is Texas A&M baseball, not to get them in trouble, but this happens all the time, especially in November. I'm sure, I can almost guarantee when you leave here tonight, you will see on the back of someone's car or truck a black and white American flag with a blue stripe, a thin blue line, right? Blue Lives Matter. That breaks the flag code in multiple ways.
Hatırlarsınız, bir Amerikan futbolcusu milli marş okunurken dizüstü eğilmişti. Büyük bir tartışmaya yol açmıştı. Bayrak kanununu bozuyorlardı. Milli marş esnasında dikkat pozisyonunda durmanı, elini kalbine koymanı vs. söyler. Bir bayrak bilimci olarak bana hayret verici gelen şey ise böyle birşey olduğunda kimsenin rahatsız olmadığını görmemdi. Bayrak kanunu der ki bayrak hiçbir zaman düz veya yatay olarak taşınmamalı, her zaman yukarıya doğru ve açık olmalıdır. Aynı milli marş esnasında bu yapılıyor ve kimse rahatsız olmuyor. Ya da bu: Bu her zaman oluyor. Bayrak kanunu açık ve net. Bayrağın hiçbir kısmı, hiçbir zaman kostüm veya forma olarak kullanılmamalı. Bu Texas A&M beyzbolu, başlarını derde sokmaya çalışmıyorum ama bu her zaman oluyor. Özellikle de kasım ayında. Eminim, neredeyse garanti verebilirim ki bu akşam burdan gittiğinizde, birinin arabasının ya da kamyonunun arkasında mavi şeritli siyah beyaz Amerikan bayrağı göreceksiniz. İnce mavi bir çizgi, değil mi? "Blue Lives Matter" Bu bayrak kanununu birçok yönden bozuyor.
But all of these things are done with the best intent. No one's here to argue that. But of course they break a section of the flag code titled "Respect for the Flag," so by putting this on your uniform, you are legally disrespecting the flag. And what I find interesting is that those NFL players kneeling during the anthem and the people who would put Blue Lives Matters stickers on their car are both on the opposite end of a very big issue, but they're both breaking the exact same law, a law that is 100 percent unenforceable. In fact, it was Dread Scott's piece of art in 1989 that led the Supreme Court to rule that the flag code is just a guideline. You cannot be prosecuted for breaking the flag code. You cannot be forced to be patriotic.
Ama bütün bunlar iyi niyetle yapılıyor. Kimse bunu tartışmak için burda değil. Ama tabii ki bayrak kanununun bir bölümünü bozuyorlar: ''Bayrağa Saygı'' isimli bölümü. Yani bunu formanın üstüne koyarak yasal olarak bayrağa saygısızlık yapıyorsunuz. Benim ilginç bulduğum şey ise milli marş esnasında diz çöken o NFL oyuncuları ve arabalarına Blue Lives Matter çıkartması yapıştıranlar büyük bir sorunun iki ucundalar. Ama ikisi de aynı kanunu bozuyorlar. %100 uygulanamaz bir yasa. Hatta Dread Scott'un 1989'daki sanat eseri yüzünden yargıtay, bayrak kanununun sadece bir ilke olduğuna karar verdi. Bayrak kanununu bozduğunuz için mahkemeye verilemezsiniz. Vatansever olmaya zorlanamazsınız.
So why, then, have all of these little laws around how we use our flag if you can't enforce them? And that's because a nation is a fragile collective idea. It only exists in our minds. Can I see this? Thank you. Sometimes a flag is the only tangible symbol of that idea. Right? Our unity is sometimes only held together by literal threads. And that's powerful. The flag code is meant to preserve and protect that fragile idea, while also protecting your right to break it. And that's what's special about the United States, right?
Öyleyse uygulayamayacağımız yasalara neden sahip olalım ki? Çünkü bir millet, kırılgan kolektif bir fikirdir. Sadece kafamızın içinde var olur. Şuna bakabilir miyim? Teşekkürler. Bazen bir bayrak o fikrin tek somut sembolüdür. Birliğimiz bazen sadece gerçek anlamda ipliklerle sağlanır ve bu çok güçlü. Bayrak kanunu, bu kırılgan fikri korumak adına orada. Aynı zamanda da onu çiğneme hakkını koruyor. ABD'nin özel yanı bu, değil mi?
And that's what's unique about our flag. Our flag is amazing. It has changed more than any other flag in the world. It's the flag code that says when a new state is created, a star shall be added to the union of the flag, and such addition shall take place on the fourth day of July. Our flag is unique because it is meant to grow as we grow. By design and by law, it is meant to change with us. It's a living symbol of our individuality, our diversity in the stars and our unity. We have a gift in the United States to have a flag that is inclusive. If the Nazi flag was an identity weapon, the United States flag, by design alone, stands in direct contrast. And I have to say, as a vexillologist in 2019, using this flag as an identity weapon against anyone disrespects it far more than letting it touch the ground or any one of the other little laws that we break every day. Right?
Bayrağımız hakkında eşsiz olan şey de bu. Bayrağımız harika. Dünyadaki diğer bütün bayraklardan daha fazla değişti. Bayrak kanunu der ki yeni bir eyalet kurulduğunda, bayrağa bir yıldız daha eklenir ve bu ekleme 4 Temmuz'da yapılmalıdır. Bayrağımız eşsiz çünkü biz büyüdükçe o da büyüyor. Hem tasarısı hem de yasa gereği, bizimle birlikte değişmesi gerekiyor. Bireyselliğimizin, yıldızlardaki çeşitliliğimizin yaşayan bir sembolü. ABD'de kapsayıcı bir bayrağımız olması bize bir hediye. Eğer Nazi bayrağı bir kimlik silahıysa Amerikan bayrağı, sadece tasarısı ile bunun tam zıttında yer alıyor. 2019'da bir bayrak bilimci olarak söylemeliyim ki bu bayrağı herhangi birine karşı kimlik silahı olarak kullanmak yere değmesine izin vermekten veya yasaları çiğnediğimiz diğer bütün küçük şeylerden daha saygısızca. Değil mi?
This flag is a symbol of our unity. We should never use this as a weapon against someone else. I resonate so deeply with the person who wrote in Dread Scott's journal, "We should never value the symbol over the thing that it symbolizes. We should never value a piece of cloth over a human life." And if you're ever going to use a piece of cloth as a weapon, you should never use this one, not when it has always had room for more stars.
Bu bayrak, birliğimizin bir sembolü. Bunu asla birine karşı silah olarak kullanmamalıyız. Dread Scott'ın dergisine şöyle yazan kişiyi çok iyi anlıyorum: "Hiçbir zaman sembole, sembolize ettiği şeyden daha fazla değer vermemeliyiz. Bir kumaş parçasına insan hayatından daha fazla değer vermemeliyiz." Eğer bir kumaş parçasını silah olarak kullanacaksanız bunu asla kullanmamalısınız, her zaman daha fazla yıldıza yeri olan bir bayrağı değil.
Hopefully by now, you've felt the power of flags, and you can see what they can do. So what if we harnessed that power, and we used it to fight for something greater? This is the flag of Earth, designed by Oskar Pernefeldt of Sweden. Just imagine with me for a second: What if we celebrated our humanity as much if not more than we celebrate our nationalities? As we become a spacefaring civilization and we go off into the stars, what do our nations mean anyway when you're standing on the surface of Mars or any other planet? And then of course, back here on Earth, as our planet is facing a climate crisis, as our climate could be unlivable in our children or grandchildren's lifetime, I believe we need a strong symbol, a flag, to unite us to fight, not just as nations, but as a species.
Umarım şu ana kadar bayrakların gücünü hissettiniz ve neler yapabileceklerini görüyorsunuz. Peki ya bu gücü alıp daha büyük bir şeye karşı savaşmak için kullanırsak? Bu, İsveçli Oskar Pernefeldt tarafından tasarlanan Dünya'nın bayrağı. Bir saniyeliğine benimle hayal edin: Ya milliyetimizi övdüğümüz kadar, hatta ondan daha fazla insanlığımızı övseydik? Uzaya çıkan bir medeniyete dönüşürken ve yıldızlara giderken, Mars veya başka bir gezegenin yüzeyinde dururken milliyetimizin ne anlamı var ki? Tabii ki burada, Dünya'da da gezegenimiz iklim krizindeyken iklimimiz çocuklarımızın veya torunlarımızın döneminde yaşanamayacak hale gelebilecekken birlik olup savaşmamızı sağlayacak güçlü bir sembole, bir bayrağa ihtiyacımız var. Sadece milletler olarak değil ama tür olarak.
Thank you.
Teşekkürler.
(Applause)
(Alkış)