In 1989, an artist by the name of Dread Scott, who has also graced the TED stage, created a piece of art in Chicago, where he simply placed an American flag on the ground and then invited you the viewer to go and stand on that flag and record how it felt in a journal. And to me, one of the most powerful things written in that journal, in essence, says, "Why are we so OK with homeless people, with human beings laying on the ground, but not flags?"
V roku 1989 umelec menom Dread Scott, ktorý mal takisto tú česť stáť na TED pódiu, vytvoril v Chicagu umelecké dielo, pričom položil americkú vlajku na zem a potom pozval divákov, aby sa na ňu postavili a zaznamenali do denníka svoje pocity. Pre mňa bolo jednou z najsilnejších vecí v denníku toto: „Prečo nám nevadia ľudia bez domova, ľudské bytosti ležiace na zemi, ale vadia nám vlajky?“
And to some of you, this piece of art is quite disturbing. And that's kind of the point of this talk -- not to upset you or to make you mad but to prove to you that flags have an incredible power, and that even if you think you don't care about flags, you do. You know you do. Alright.
Niekoho z vás môže takéto umenie poriadne rozrušiť. A to je svojím spôsobom aj pointa tohto prejavu – nie vás rozrušiť či naštvať, ale dokázať vám, že vlajky majú neuveriteľnú moc, a hoci si myslíte, že vám na vlajkách nezáleží, nie je to tak. Viete, že záleží. Dobre.
By the end of it, I hope that you're inspired to go out and harness this power of flags and fight for a better world. But before we get there, we're going to start on the opposite end of the spectrum. And before I show you the next stuff, I need to say that anything I show here is not an endorsement, it's usually quite the opposite. But more than anything, what I want to do is create a space here where we can look at these flags, these designs, and examine how they make us feel. We're going to talk about our emotions. Is that OK with everybody?
Dúfam, že na konci budete inšpirovaník tomu, aby ste využili moc vlajok a bojovali za lepší svet. Avšak predtým, ako sa tam dostaneme, začneme na opačnej strane spektra. A predtým, ako vám ukážem niečo ďalšie, musím povedať, že s ničím, čo tu ukážem, sa nestotožňujem. Zvyčajne je to práve naopak. Predovšetkým tu chcem vytvoriť priestor, v ktorom sa môžeme pozrieť na tieto vlajky, tieto dizajny, a skúmať, aké pocity v nás vyvolávajú. Budeme hovoriť o svojich emóciách. Sú s tým všetci v pohode?
OK. Are you ready for your first flag?
Dobre. Ste pripravení na vašu prvú vlajku?
Cool, we'll start with an easy one. That was a joke. (Laughs) So, some of you may be a little bit uneasy sitting in a room with this. I'm certainly feeling uneasy standing in front of it. Some of you may be feeling a little bit of pride. And that's understandable. This is Texas. This is not a rare sight, is it?
Super, začneme s niečím jednoduchým. To bol vtip. (Smiech) Niekto bude možno znepokojený, keď sa ocitne v miestnosti s týmto. Ja som rozhodne znepokojený, keď pred tým stojím. Niektorí z vás sú možno trochu hrdí. To je pochopiteľné. Toto je Texas. Toto vidíte celkom bežne, však?
But let's start with the facts. So this is not the Confederate flag. OK? This is the battle flag of the Army of Northern Virginia led by General Robert E. Lee. So next time someone tells you that this is their heritage, unless their family fought for that very specific militia, they're wrong, alright? And you have a flag expert's permission to tell them so. This flag rose into prominence during the mid-1950s and '60s as a response to the growing Civil Rights Movement. And then of course today, it has come to represent the Confederacy to most of us. But I shouldn't have to remind you what the Confederacy is. It was a rogue nation that rose up against the United States, waged war on the US, and at one point in time, this was one of the most un-American things you could have. But yet, this flag is protected by the same laws that protect the United States flag in the states of Florida, Georgia, South Carolina, Mississippi and Louisiana.
Začnime však faktami. Toto nie je vlajka Konfederácie. Jasné? Toto je bojová vlajka Armády Severnej Virgínie, ktorú viedol generál Robert E. Lee. Ak vám nabudúce niekto povie, že toto je jeho dedičstvo, tak pokiaľ jeho rodina nebojovala v tomto konkrétnom vojsku, mýli sa, jasné? A od experta na vlajky máte povolenie povedať mu to. Vlajka sa preslávila v polovici 50. rokov a v 60. rokoch minulého storočia ako reakcia na rastúce Afroamerické hnutie za občianske práva. Samozrejme, dnes pre väčšinu z nás symbolizuje Konfederáciu. Určite vám nemusím pripomínať, čo je Konfederácia. Bol to darebácky národ, ktorý povstal proti Spojeným štátom, viedol s nimi vojnu a v jednom okamihu to bola tá najmenej americká vec. Napriek tomu túto vlajku chránia tie isté zákony, ktoré chránia vlajku Spojených štátov, v štátoch Florida, Georgia, Južná Karolína, Mississippi a Lousiana.
But let's pick on Georgia for a second, shall we? So in 1956, a few years after desegregation was mandated in public schools, Georgia changed their state flag to this. I think everyone watching can agree that this was not meant to be a flag that every Georgian was proud to fly outside of their home, was it? No. Just like all of the Confederate statues erected in the mid-1950s and '60s, this was meant to be a symbol of who was in charge and who was not. This remained the flag of Georgia until the year 2001, and in that year, they changed their flag to this. Now, as a flag expert, I can tell you: this is officially ugly. OK? It's OK to laugh at this flag. It's ugly, and because it's so ugly, that's one of the reasons they changed it just two years later. They had a referendum where they got to choose between that thing and then what is now the current flag of Georgia.
Zamerajme sa na chvíľu na Georgiu, dobre? Takže, v roku 1956, pár rokov po zrušení rasovej segregácie na školách, vymenila Georgia štátnu vlajku za túto. Myslím si, že každý, kto sa pozerá, súhlasí, že to nemala byť vlajka, ktorou by sa každý jej obyvateľ vonku hrdo chválil, však? Nie. Tak ako všetky konfederačné sochy vztýčené v polovici 50. a 60. rokoch, mala byť symbolom toho, kto velí a kto nie. Bola to vlajka Georgie do roku 2001, v tom roku ju vymenili za túto. Ako expert na vlajky vám môžem oficiálne povedať, že je fakt škaredá. Však? A smiať sa na nej je v poriadku. Je škaredá a to, že je taká škaredá, je jeden z dôvodov, prečo ju už o dva roky neskôr zmenili. Mali referendum, kde si mohli vybrať medzi tamtým a tým, čo je dnes vlajkou Georgie.
Now some of you might be wondering, "Wait a second, Michael -- if that before wasn't the Confederate flag, what was the Confederate flag?" Georgia flies the first flag of the Confederate States of America to this day. They just slapped their state seal on it.
Niektorí sa teraz možno pýtajú: „Počkaj, Michael, ak predtým nešlo o vlajku Konfederácie, tak ako vlastne vyzerala?“ Georgia používa prvú vlajku Konfederácie dodnes. Len na ňu nacapili svoj štátny znak.
Well, let's go back to our emotions for a second. That didn't punch you in the gut as much as the other one did, did it? Right? And that's why I love flags. They are the simplest pieces of design, usually just two or three colors, just some bars or stripes. But yet, they can invoke the deepest emotions within us. They'll make us swell with pride or burn with hatred. We will die for a flag or even kill for one.
Vráťme sa na chvíľu k svojim emóciám. Nebol to až taký kopanec do brucha, ako to prvé, však? Však? Práve preto milujem vlajky. Sú tým najjednoduchším dizajnovým prvkom, väčšinou ide len dve či tri farby, len pruhy či pásiky. No aj tak v nás môžu vyvolať tie najhlbšie emócie. Spôsobujú, že sa od hrdosti naparujeme alebo horíme nenávisťou. Pre vlajku zomrieme, či dokonca zabijeme.
One of my favorite designers, his name is Wally Olins, they call him the father of nation branding, and he's quoted as saying that "Everyone wants to belong, and then they want to display symbols of belonging." And it's crazy that these pieces of cloth that are just sewn together or dyed come to be such a sacred item, and that's because they become parts of our identity. They are powerful tools to unify but equally powerful tools to divide.
Jeden z mojich najobľúbenejších dizajnérov, Wally Ollins, ktorého volajú otcom národného brandingu, hovorí, že: „Každý chce niekam patriť a potom chce vystavovať symboly spolupatričnosti." A je šialené, že tieto kusy látky, ktoré sú len zošité či nafarbené, sa stávajú takým posvätným predmetom, a to preto, že sa stanú súčasťou našej identity. Sú to mocné nástroje zjednotenia, ale rovnako aj mocné nástroje rozdelenia.
You ready for the next flag? Right. Take a moment. Really examine how you felt when this hit the screen. I'm going to change the slide pretty quickly so you don't take pictures of me in front of this one.
Pripravení na ďalšiu vlajku? Dobre. Zastavte sa na chvíľu. Skúmajte, ako ste sa cítili, keď sa toto objavilo na obrazovke. Tento slide rýchlo prekliknem, aby ste ma pred ním neodfotili.
(Laughter)
(Smiech)
Alright?
Dobre?
So Germany after World War I, it was in a pretty bad state, and a young Adolf Hitler had a lot of -- let's call them -- "ideas," of how Germany got to where they'd gotten and how to get them out. He spent entire chapters in his book "Mein Kampf," which I don't recommend reading, about how Germany lost World War I partially because the British had better graphic design and better propaganda.
Po prvej svetovej vojne bolo Nemecko v dosť zlom stave a mladý Adolf Hitler mal veľa – nazvime ich – „predstáv“, ako sa Nemecko dostalo tam, kde je, a ako to zvrátiť. Celé kapitoly jeho knihy „Mein Kampf“, ktorú neodporúčam čítať, boli o tom, ako Nemecko prehralo prvú svetovú vojnu čiastočne preto, že Briti mali lepšiu grafiku a lepšiu propagandu.
So, as the Nazi Party rose, Hitler created one of the thickest brand guides I've ever seen. It's thicker than most company brand guides today, and in it, he details titles and uniforms and lots and lots of flags. Hitler knew the power of flags. He says in "Mein Kampf," "The new flag ... should prove effective as a large poster, [because] in hundreds of thousands of cases a really striking emblem may be the first cause of awakening interest in a movement." He was an artist, after all. He knew the power of visual identity and uniforms could reignite the German identity. And to millions of Germans, this was a welcome sign. But of course, this was also a mark of death to others.
Takže zatiaľ čo nacistická strana rástla, Hitler vytvoril jednu z najhrubších brandových príručiek, aké som kedy videl. Je hrubšia, než väčšina dnešných príručiek a detailne v nej opisuje funkcie a uniformy a veľa, veľa vlajok. Hitler poznal moc vlajok. V knihe „Mein Kampf“ píše: „Nová zástava... by mala mať silnú plagátovú pôsobnosť, [pretože] pôsobivý znak môže dať v stotisícoch prípadov prvotný podnet o záujem o hnutie.“ Koniec koncov, bol to umelec. Vedel, že moc vizuálnej identity a uniforiem by mohla oživiť nemeckú identitu. A toto bolo pre milióny Nemcov uvítacím nápisom. Pre iných to však samozrejme bolo znamenie smrti.
We don't often think of flags as weapons, but like the Confederate battle flag, the Germans used their flag to make an out-group feel unwelcome and less than. You see, when you create a flag, you immediately do two things: you create an in-group, a group that's meant to be represented by the symbol, but then, inevitably, you create an out-group. And usually, that's subtle. It's a byproduct. It's usually not the intent. But the Germans were very clear as to who was represented by the swastika and who was not.
O vlajkách často neuvažujeme ako o zbraniach, ale tak ako bojovú vlajku Konfederácie využili Nemci svoju zástavu na to, aby sa „tí vonku“ cítili nevítaní a menejcenní. Viete, keď tvoríte vlajku, robíte zároveň dve veci: vytvárate vnútornú skupinu, skupinu, ktorú má symbol reprezentovať, ale automaticky vytvárate aj vonkajšiu skupinu. Zvyčajne len podvedome. Je to vedľajší produkt, väčšinou to nie je zámer. Nemci však mali veľmi jasno v tom, koho svastika reprezentuje a koho nie.
In 1935, Jewish people were banned from flying German flags. And in this way, the Germans, maybe more than any other time in history, used the dual power of flags to unite but also to divide. Flags were used as identity weapons. And now, in 2019, the Nazi flag is banned from being flown by anyone in Germany and anyone in Austria, in Hungary, in Russia and in Ukraine. Think about that. It's a piece of cloth, but it's banned. On its face, that sounds crazy. But I don't think anyone in this room would disagree that it's probably good. Sounds a lot like a weapon.
V roku 1935 dostali Židia zákaz používať nemeckú vlajku. A tým Nemci možno viac než kedykoľvek v histórii, využili dvojitú moc vlajok spájať, ale i rozdeľovať. Vlajky použili ako zbrane identity. Teraz, v roku 2019, platí zákaz používať nacistickú vlajku pre kohokoľvek v Nemecku a kohokoľvek v Rakúsku, Maďarsku, Rusku a na Ukrajine. Zamyslite sa nad tým. Je to kus látky, no je zakázaný. Na prvý pohľad to znie šialene. Myslím si však, že sa všetci zhodneme, že je to asi dobre. Dosť to zaváňa zbraňou.
As a vexillologist, sometimes the most interesting thing about a flag is not so much its design, but it's those laws around the flag. For instance, in India, to create an Indian flag, you must use a hand-spun cloth named "khadi." If you make a flag out of anything else, you could go to jail for up to three years. It's crazy. Here in Texas, we've all heard that the Texas flag is the only state flag that can fly at the same height as the US, flag, right? Because we were a nation before we were a state. Who here has heard that? Yeah. Well, I'm here to tell you that is completely false. OK? First of all, we were not the only state that was a nation before joining up. And secondly, all state flags can fly at the same height as the US flag according to the US flag code.
Pre vexilológa niekedy nie je tým najzaujímavejším na vlajke jej dizajn, ale zákony okolo nej. Napríklad v Indii, na to, aby ste mohli vytvoriť indickú vlajku, musíte použiť ručne tkanú látku s názvom „khadi“. Ak vlajku vyrobíte z niečoho iného, hrozí vám až trojročné väzenie. To je šialené. Tu v Texase sme všetci počuli, že texaská vlajka je jediná, ktorá môže viať rovnako vysoko ako vlajka USA, však? Pretože predtým, ako sme boli štát, sme boli národ. Kto z vás to už počul? Áno. Som tu na to, aby som vám povedal, že je to čistý nezmysel. Jasné? Po prvé, neboli sme jediný štát, ktorý pred začlenením bol národom. A po druhé, podľa amerického zákona o vlajke môžu všetky štátne vlajky viať v rovnakej výške ako vlajka USA.
And I don't have to ask you how you feel about this one, right? Most of us grew up pledging allegiance to this every morning, knowing we should never let it touch the ground, etc. We take our flag code very seriously here in the United States.
A nemusím sa vás pýtať, čo si myslíte o tejto, všakže? Väčšina z nás vyrastala s tým, že jej každé ráno sľubovala vernosť s vedomím, že nikdy nesmieme dovoliť, aby sa dotkla zeme atď. V USA berieme zákon o štátnej vlajke veľmi vážne.
You remember, recently some NFL players kneeling during the national anthem. It was a big controversy. They were breaking the flag code. It states during the national anthem, stand at attention, hand at the heart, etc. But what was fascinating to me as a vexillologist is that I didn't see anyone getting upset when something like this happens. The flag code says, "The flag should never be carried flat or horizontally, but always aloft and free." So sometimes during the exact same national anthem, this was being done, and no one's upset. Or this. This happens all the time. The flag code is clear: "No part of the flag should ever be used as a costume or on an athletic uniform." This is Texas A&M baseball, not to get them in trouble, but this happens all the time, especially in November. I'm sure, I can almost guarantee when you leave here tonight, you will see on the back of someone's car or truck a black and white American flag with a blue stripe, a thin blue line, right? Blue Lives Matter. That breaks the flag code in multiple ways.
Pamätáte si, ako nedávno hráči NFL kľačali počas štátnej hymny. Bolo to veľmi kontroverzné. Porušovali zákon o vlajke. Ten hovorí, že počas štátnej hymny sa musí stáť v pozore s rukou na srdci atď. Čo ma však ako vexilológa fascinovalo, je, že som nevidel nikoho, koho by nahnevalo niečo takéto. Zákon o štátnej vlajke hovorí: „Vlajka sa nesmie niesť ležmo ani horizontálne, ale len vo vzduchu a voľne.“ Presne to sa kedysi dialo, kým hrala tá istá hymna a nikto sa nehneval. Alebo toto. Toto sa deje neustále. Zákon hovorí jasne: „Žiadna časť vlajky nesmie byť použitá ako kostým alebo na športovom úbore.“ Toto je bejzbalový tím Texas A&M. Nechcem ich dostať do problémov, ale toto sa stáva bežne, najmä v novembri. Som si istý a takmer vám garantujem, že keď dnes odídete, uvidíte na zadnej časti niekoho auta či dodávky čierno-bielu americkú vlajku s modrým pruhom, tenkým modrým pásikom, však? Na modrých životoch záleží. Rôznymi spôsobmi to porušuje zákon o vlajkách.
But all of these things are done with the best intent. No one's here to argue that. But of course they break a section of the flag code titled "Respect for the Flag," so by putting this on your uniform, you are legally disrespecting the flag. And what I find interesting is that those NFL players kneeling during the anthem and the people who would put Blue Lives Matters stickers on their car are both on the opposite end of a very big issue, but they're both breaking the exact same law, a law that is 100 percent unenforceable. In fact, it was Dread Scott's piece of art in 1989 that led the Supreme Court to rule that the flag code is just a guideline. You cannot be prosecuted for breaking the flag code. You cannot be forced to be patriotic.
Všetky tieto veci sa však dejú s najlepším úmyslom. To nikto nepopiera. Porušujú však, samozrejme, oddiel zákona s názvom „Rešpekt voči vlajke“, takže keď si na dres dali vlajku, z právneho hľadiska ju znesväcujú. Čo považujem za zaujímavé, je to, že tí hráči NFL, čo počas hymny kľačali, a ľudia, čo si na auto nalepili nálepky Na modrých životoch záleží, stoja na opačných stranách veľmi veľkého problému, avšak všetci porušujú ten istý zákon. Zákon, ktorý je na 100 % nevynútiteľný. Bolo to práve dielo Dreada Scotta z roku 1989, ktoré viedlo Najvyšší súd k rozhodnutiu, že zákon o vlajke je len smernica. Za porušenie zákona o vlajke vás nemôžu stíhať. Nemôžu vás donútiť byť patriotom.
So why, then, have all of these little laws around how we use our flag if you can't enforce them? And that's because a nation is a fragile collective idea. It only exists in our minds. Can I see this? Thank you. Sometimes a flag is the only tangible symbol of that idea. Right? Our unity is sometimes only held together by literal threads. And that's powerful. The flag code is meant to preserve and protect that fragile idea, while also protecting your right to break it. And that's what's special about the United States, right?
Tak teda načo máme všetky tieto maličké zákony o tom, ako používať vlajku, ak ich nemôžeme vynútiť? To preto, že národ je krehká kolektívna myšlienka. Existuje len v našich mysliach. Môžem sa pozrieť? Ďakujem. Niekedy je vlajka jediným hmatateľným symbolom tejto myšlienky. Niekedy drží naša jednota pokope doslova len nitkami. A to je mocné. Zákon o vlajke má uchovávať a chrániť túto krehkú myšlienku a zároveň ochraňovať vaše právo porušovať ho. A to je na Spojených štátoch výnimočné, však?
And that's what's unique about our flag. Our flag is amazing. It has changed more than any other flag in the world. It's the flag code that says when a new state is created, a star shall be added to the union of the flag, and such addition shall take place on the fourth day of July. Our flag is unique because it is meant to grow as we grow. By design and by law, it is meant to change with us. It's a living symbol of our individuality, our diversity in the stars and our unity. We have a gift in the United States to have a flag that is inclusive. If the Nazi flag was an identity weapon, the United States flag, by design alone, stands in direct contrast. And I have to say, as a vexillologist in 2019, using this flag as an identity weapon against anyone disrespects it far more than letting it touch the ground or any one of the other little laws that we break every day. Right?
To je to výnimočné na našej vlajke. Naša vlajka je úžasná. Menila sa viac než ktorákoľvek iná na svete. Zákon o vlajke hovorí, že ak vznikne nový štát, na vlajku sa musí pridať hviezda a musí sa tak stať 4. júla. Naša vlajka je výnimočná, pretože má rásť spolu s nami. Podobou a podľa zákona sa má meniť spolu s nami. Je to živý symbol našej individuality, našej rozmanitosti vo hviezdach a našej jednoty. Je darom, že v Spojených štátoch máme vlajku, ktorá je inkluzívna. Ak nacistická vlajka bola zbraňou identity, vlajka Spojených štátov je úplným kontrastom. A ako vexilológ v roku 2019 musím povedať, že zneužívanie tejto vlajky ako zbrane identity proti komukoľvek ju znesväcuje oveľa viac, než jej položenie na zem alebo ktorýkoľvek z ďalších maličkých denne porušovaných zákonov. Nemám pravdu?
This flag is a symbol of our unity. We should never use this as a weapon against someone else. I resonate so deeply with the person who wrote in Dread Scott's journal, "We should never value the symbol over the thing that it symbolizes. We should never value a piece of cloth over a human life." And if you're ever going to use a piece of cloth as a weapon, you should never use this one, not when it has always had room for more stars.
Táto vlajka je symbolom našej jednoty. Nikdy by sme ju nemali použiť ako zbraň proti niekomu inému. Hlboko sa stotožňujem s tým, kto do denníka Dreada Scotta napísal: „Nikdy by sme si nemali symbol vážiť viac ako to, čo symbolizuje. Nikdy by sme nemali kus látky povyšovať nad ľudský život.“ A ak niekedy použijete kus látky ako zbraň, nikdy by to nemal byť tento, nie, keď má vždy miesto pre viac hviezd.
Hopefully by now, you've felt the power of flags, and you can see what they can do. So what if we harnessed that power, and we used it to fight for something greater? This is the flag of Earth, designed by Oskar Pernefeldt of Sweden. Just imagine with me for a second: What if we celebrated our humanity as much if not more than we celebrate our nationalities? As we become a spacefaring civilization and we go off into the stars, what do our nations mean anyway when you're standing on the surface of Mars or any other planet? And then of course, back here on Earth, as our planet is facing a climate crisis, as our climate could be unlivable in our children or grandchildren's lifetime, I believe we need a strong symbol, a flag, to unite us to fight, not just as nations, but as a species.
Dúfam, že k vám už stihla preniknúť moc vlajok a vidíte, čoho sú schopné. Čo keby sme teda využili tú silu na boj za niečo väčšie? Toto je vlajka Zeme, vytvorená Švédom Oskarom Pernefeldtom. Predstavme si to spolu: Čo keby sme oslavovali ľudstvo rovnako, ak nie viac, ako oslavujeme naše národnosti? Keďže sa stávame civilizáciou, čo dobýva vesmír a smeruje ku hviezdam, čo vôbec znamenajú naše národy, keď stojíte na povrchu Marsu či inej planéty? A potom, samozrejme, naspäť tu na Zemi, keď naša planéta čelí klimatickej kríze, keď sa naša klíma môže stať neobývateľnou pre naše deti a vnúčatá. Verím, že potrebujeme silný symbol, vlajku, ktorá nás spojí v boji, nielen ako národy, ale ako druh.
Thank you.
Ďakujem.
(Applause)
(Potlesk)