In 1989, an artist by the name of Dread Scott, who has also graced the TED stage, created a piece of art in Chicago, where he simply placed an American flag on the ground and then invited you the viewer to go and stand on that flag and record how it felt in a journal. And to me, one of the most powerful things written in that journal, in essence, says, "Why are we so OK with homeless people, with human beings laying on the ground, but not flags?"
În 1989 un artist pe nume Dread Scott, care a onorat și el scena TED cu prezența sa, a creat în Chicago următoarea piesă de artă: a întins pe podea drapelul Americii și apoi a invitat publicul să stea pe el și să-și noteze reacțiile într-un jurnal. Din punctul meu de vedere, cele mai puternice cuvinte scrise au fost: „De ce nu ne deranjează oamenii străzii, niște ființe umane care stau pe jos, dar ne deranjează un drapel?”
And to some of you, this piece of art is quite disturbing. And that's kind of the point of this talk -- not to upset you or to make you mad but to prove to you that flags have an incredible power, and that even if you think you don't care about flags, you do. You know you do. Alright.
Pentru unii dintre voi această operă de artă e deranjantă. Acesta este într-un fel scopul acestui discurs – nu să vă deranjeze sau să vă supere – ci doar să vă demonstreze puterea incredibilă a drapelelor. Vă pasă de steaguri, chiar dacă susțineți contrariul. Știți asta. În regulă.
By the end of it, I hope that you're inspired to go out and harness this power of flags and fight for a better world. But before we get there, we're going to start on the opposite end of the spectrum. And before I show you the next stuff, I need to say that anything I show here is not an endorsement, it's usually quite the opposite. But more than anything, what I want to do is create a space here where we can look at these flags, these designs, and examine how they make us feel. We're going to talk about our emotions. Is that OK with everybody?
La finalul discursului sper să găsiți inspirația să luptați pentru o lume mai bună valorificând puterea steagurilor. Dar până atunci, vom începe cu începutul. Iar înainte să vă arăt următorul lucru vreau să știți că orice vă voi arăta nu e o susținere, ci mai degrabă contrariul. Dar mai mult decât orice, vreau să creez aici un spațiu în care putem observa aceste steaguri, aspectul lor, și felul în care ne fac să ne simțim. Vom vorbi despre emoțiile noastre. E toată lumea de acord?
OK. Are you ready for your first flag?
Bine. Sunteți gata să vedeți primul steag?
Cool, we'll start with an easy one. That was a joke. (Laughs) So, some of you may be a little bit uneasy sitting in a room with this. I'm certainly feeling uneasy standing in front of it. Some of you may be feeling a little bit of pride. And that's understandable. This is Texas. This is not a rare sight, is it?
Super, vom începe cu unul ușor de recunoscut. Glumeam. (Râsete) S-ar putea ca unii dintre voi să se simtă stânjeniți din cauza acestui steag. Eu cu siguranță mă simt incomod stând în fața lui. S-ar putea ca unii dintre voi să simtă un pic de mândrie. Ceea ce e de înțeles, suntem în Texas. Nu e ceva rar, nu?
But let's start with the facts. So this is not the Confederate flag. OK? This is the battle flag of the Army of Northern Virginia led by General Robert E. Lee. So next time someone tells you that this is their heritage, unless their family fought for that very specific militia, they're wrong, alright? And you have a flag expert's permission to tell them so. This flag rose into prominence during the mid-1950s and '60s as a response to the growing Civil Rights Movement. And then of course today, it has come to represent the Confederacy to most of us. But I shouldn't have to remind you what the Confederacy is. It was a rogue nation that rose up against the United States, waged war on the US, and at one point in time, this was one of the most un-American things you could have. But yet, this flag is protected by the same laws that protect the United States flag in the states of Florida, Georgia, South Carolina, Mississippi and Louisiana.
Dar haideți să începem cu realitatea. Acesta nu e steagul confederat. Bine? Acesta e steagul de luptă al armatei Virginiei de Nord, condusă de generalul Robert E. Lee. Așa că data viitoare când cineva susține că acest steag e moștenirea lor, dacă familia lor nu a luptat în acea armată, se înșală, bine? Aveți acordul unui expert în steaguri să le spuneți asta. Acest steag a ieșit în evidență pe la mijlocul anilor 1950 și 1960, ca răspuns la mișcarea pentru drepturile civile. Iar în prezent, reprezintă pentru mulți dintre noi Confederația. Dar n-ar trebui să vă reamintesc ce este Confederația. A fost o națiune criminală care s-a răsculat împotriva Statelor Unite, a declarat război acestora, iar la un moment dat a fost unul dintre cele mai ne-americane lucruri. Și totuși, acest drapel este protejat de aceleași legi care protejează steagul SUA, în statele Florida, Georgia, Carolina de Sud, Mississippi și Louisiana.
But let's pick on Georgia for a second, shall we? So in 1956, a few years after desegregation was mandated in public schools, Georgia changed their state flag to this. I think everyone watching can agree that this was not meant to be a flag that every Georgian was proud to fly outside of their home, was it? No. Just like all of the Confederate statues erected in the mid-1950s and '60s, this was meant to be a symbol of who was in charge and who was not. This remained the flag of Georgia until the year 2001, and in that year, they changed their flag to this. Now, as a flag expert, I can tell you: this is officially ugly. OK? It's OK to laugh at this flag. It's ugly, and because it's so ugly, that's one of the reasons they changed it just two years later. They had a referendum where they got to choose between that thing and then what is now the current flag of Georgia.
Dar haideți să ne concentrăm pe Georgia pentru un moment. În 1956 după ce desegregarea a fost implementată în școlile publice, Georgia și-a înlocuit steagul cu acesta. Cred că toată lumea e de acord că acesta nu era un drapel pe care vreun cetățean al Georgiei l-ar fi agățat cu mândrie în fața casei. Nu. Ca și celelalte statui confederate înălțate la mijlocul anilor 1950 și 1960, acest steag simboliza cine deținea puterea și cine nu. Acesta a rămas steagul Georgiei până în anul 2001, când și-au schimbat drapelul cu acesta. Iar ca expert în steaguri vă pot spune oficial: e urât. Bine? E în regulă să râdeți de el. E urât. Și pentru că e atât de urât l-au și schimbat doi ani mai târziu. Au organizat un referendum în care trebuiau să aleagă între treaba asta și drapelul care reprezintă acum statul Georgia.
Now some of you might be wondering, "Wait a second, Michael -- if that before wasn't the Confederate flag, what was the Confederate flag?" Georgia flies the first flag of the Confederate States of America to this day. They just slapped their state seal on it.
Unii dintre voi s-ar putea mira: „Stai un pic Michael, dacă cel de dinainte nu era steagul confederat, cum arăta acesta de fapt?” Până în prezent, în Georgia ancorează primul steag al Statelor Confederate ale Americii. Doar au trântit sigiliul statului lor pe el.
Well, let's go back to our emotions for a second. That didn't punch you in the gut as much as the other one did, did it? Right? And that's why I love flags. They are the simplest pieces of design, usually just two or three colors, just some bars or stripes. But yet, they can invoke the deepest emotions within us. They'll make us swell with pride or burn with hatred. We will die for a flag or even kill for one.
Ei bine, să vedem cum ne simțim. Acesta nu v-a tăiat răsuflarea cum a făcut-o celălalt, nu? Nu-i așa? Iată de ce îmi plac steagurile. Sunt cea mai simplă mostră de design, compus în general din două-trei culori, niște dungi orizontale sau verticale. Și totuși, reușesc să ne răscolească cele mai adânci emoții. Ne pot face să ne umplem de mândrie sau să ardem de ură. Ne-am da viața pentru un steag, am și omorî pentru acesta.
One of my favorite designers, his name is Wally Olins, they call him the father of nation branding, and he's quoted as saying that "Everyone wants to belong, and then they want to display symbols of belonging." And it's crazy that these pieces of cloth that are just sewn together or dyed come to be such a sacred item, and that's because they become parts of our identity. They are powerful tools to unify but equally powerful tools to divide.
Unul dintre designerii mei favoriți pe nume Wally Olins, supranumit și tatăl mărcii naționale, spunea, citez: „Toată lumea dorește să aparțină și vrea să afișeze simboluri ale acesteia”. E incredibil cum aceste bucăți de material cusute la un loc sau vopsite au devenit obiecte atât de sacre. Asta pentru că au devenit parte din identitatea noastră. Sunt un mijloc puternic de unificare, dar la fel de puternic de divizare.
You ready for the next flag? Right. Take a moment. Really examine how you felt when this hit the screen. I'm going to change the slide pretty quickly so you don't take pictures of me in front of this one.
Sunteți pregătiți pentru următorul steag? Da... Nu vă grăbiți. Observați cum v-ați simțit când a apărut pe ecran. Voi trece repede la următorul slide ca să nu vă dau șansa să mă pozați în fața acestuia.
(Laughter)
(Râsete)
Alright?
So Germany after World War I, it was in a pretty bad state, and a young Adolf Hitler had a lot of -- let's call them -- "ideas," of how Germany got to where they'd gotten and how to get them out. He spent entire chapters in his book "Mein Kampf," which I don't recommend reading, about how Germany lost World War I partially because the British had better graphic design and better propaganda.
După Primul Război Mondial, Germania se afla într-o stare destul de rea, iar tânărul Adolf Hitler avea destule – haideți să le spunem – „idei” despre cum a ajuns Germania în acest hal și cum putea ieși din criză. A scris capitole întregi în cartea sa „Mein Kampf”, pe care nu v-o recomand, despre cum Germania a pierdut Primul Război Mondial în mare parte pentru că britanicii aveau un design grafic mai reușit și o propagandă mai bună.
So, as the Nazi Party rose, Hitler created one of the thickest brand guides I've ever seen. It's thicker than most company brand guides today, and in it, he details titles and uniforms and lots and lots of flags. Hitler knew the power of flags. He says in "Mein Kampf," "The new flag ... should prove effective as a large poster, [because] in hundreds of thousands of cases a really striking emblem may be the first cause of awakening interest in a movement." He was an artist, after all. He knew the power of visual identity and uniforms could reignite the German identity. And to millions of Germans, this was a welcome sign. But of course, this was also a mark of death to others.
Așa că odată ascensiunea Partidului Nazist, Hitler a creat unul dintre cele puternice simboluri pe care le-am văzut vreodată. Chiar și mai puternic decât unele din ziua de azi. Cu el a marcat titluri, uniforme și foarte multe steaguri. Hitler cunoștea puterea steagurilor. Așa cum menționează în „Mein Kampf”: „Noul steag... ar trebui să servească drept mare un afiș [pentru că] în cele mai multe cazuri o emblemă impunătoare poate stârni interesul pentru o mișcare.” Să nu uităm că era un artist. Știa că prin puterea identității vizuale și a uniformelor putea reaprinde spiritul german. Acesta era un semn de bun venit pentru milioane de germani, dar și un sfârșit crunt pentru alții.
We don't often think of flags as weapons, but like the Confederate battle flag, the Germans used their flag to make an out-group feel unwelcome and less than. You see, when you create a flag, you immediately do two things: you create an in-group, a group that's meant to be represented by the symbol, but then, inevitably, you create an out-group. And usually, that's subtle. It's a byproduct. It's usually not the intent. But the Germans were very clear as to who was represented by the swastika and who was not.
Nu obișnuim să vedem drapelele ca arme, dar asemenea drapelului de luptă Confederat, acest steag folosit de germani făcea un anumit grup de persoane să se simtă nedorit și inferior. Când e creat un drapel se formează două tabere: tabăra persoanelor reprezentate de noul simbol și inevitabil, tabăra persoanelor excluse. Două grupuri subtil delimitate. E un efect secundar. De obicei nu e intenționat. Însă nemții au fost foarte stricți cu privire la cine era sau nu reprezentat de svastică.
In 1935, Jewish people were banned from flying German flags. And in this way, the Germans, maybe more than any other time in history, used the dual power of flags to unite but also to divide. Flags were used as identity weapons. And now, in 2019, the Nazi flag is banned from being flown by anyone in Germany and anyone in Austria, in Hungary, in Russia and in Ukraine. Think about that. It's a piece of cloth, but it's banned. On its face, that sounds crazy. But I don't think anyone in this room would disagree that it's probably good. Sounds a lot like a weapon.
În 1935 evreilor le-a fost interzis să arboreze drapele germane. Iar în acest fel, Germania probabil mai mult ca oricând în istorie a folosit puterea duală a steagurilor atât ca să unifice, cât și să dividă. Steagurile au fost folosite ca arme de identitate. În prezent, arborarea steagului nazist e interzisă în Germania, Austria, Ungaria, Rusia și Ucraina. Gândiți-vă. E o bucată de material, dar e interzisă. Pare o nebunie la prima vedere. Dar nu cred că cineva din această încăpere consideră că interzicerea lui nu e o idee bună. Chiar sună ca o armă.
As a vexillologist, sometimes the most interesting thing about a flag is not so much its design, but it's those laws around the flag. For instance, in India, to create an Indian flag, you must use a hand-spun cloth named "khadi." If you make a flag out of anything else, you could go to jail for up to three years. It's crazy. Here in Texas, we've all heard that the Texas flag is the only state flag that can fly at the same height as the US, flag, right? Because we were a nation before we were a state. Who here has heard that? Yeah. Well, I'm here to tell you that is completely false. OK? First of all, we were not the only state that was a nation before joining up. And secondly, all state flags can fly at the same height as the US flag according to the US flag code.
În calitate de vexilolog, pot spune că de multe ori nu aspectul drapelului este cel mai interesant aspect, ci legile din spatele acestuia. De exemplu, în India pentru a crea un drapel indian, se folosește un material țesut de mână numit „khadi”. Dacă cineva creează un drapel din orice alt material riscă până la trei ani de închisoare. E o nebunie. Aici, în Texas, am auzit cu toții că steagul texan este singurul steag arborat la aceeași înălțime cu cel al Statelor Unite, corect? Pentru că am fost o națiune înainte de a deveni un stat. Cine a mai auzit asta? Da. Ei bine, sunt aici să vă spun că acest lucru e complet fals, bine? În primul rând, nu am fost singurul stat care a fost mai întâi o națiune înainte. Și în al doilea rând, conform codului drapelelor toate steagurile pot fi la aceeași înălțime cu cel al Statelor Unite.
And I don't have to ask you how you feel about this one, right? Most of us grew up pledging allegiance to this every morning, knowing we should never let it touch the ground, etc. We take our flag code very seriously here in the United States.
Nu cred că e nevoie să vă întreb ce părere aveți despre acesta. Cei mai mulți dintre noi am crescut jurându-i credință în fiecare dimineață, știind că nu trebuie să îl lăsăm niciodată să atingă pământul, etc. În Statele Unite luăm foarte în serios codul drapelelor.
You remember, recently some NFL players kneeling during the national anthem. It was a big controversy. They were breaking the flag code. It states during the national anthem, stand at attention, hand at the heart, etc. But what was fascinating to me as a vexillologist is that I didn't see anyone getting upset when something like this happens. The flag code says, "The flag should never be carried flat or horizontally, but always aloft and free." So sometimes during the exact same national anthem, this was being done, and no one's upset. Or this. This happens all the time. The flag code is clear: "No part of the flag should ever be used as a costume or on an athletic uniform." This is Texas A&M baseball, not to get them in trouble, but this happens all the time, especially in November. I'm sure, I can almost guarantee when you leave here tonight, you will see on the back of someone's car or truck a black and white American flag with a blue stripe, a thin blue line, right? Blue Lives Matter. That breaks the flag code in multiple ways.
Vi-i amintiți pe acei jucători din NFL care au îngenunchiat în timpul imnului național. A fost o mare controversă. Încălcau codul drapelelor. În State, în timpul imnului se stă drept, cu mâna pe inimă, etc. Dar ca vexilolog, mi s-a părut fascinant că nimeni nu se înfurie dacă se întâmplă așa ceva. În codul drapelelor scrie: „Steagul nu trebuie purtat culcat sau orizontal, ci mereu arborat liber”. Și de multe ori se întâmplă asta în timpul aceluiași imn și nimeni nu se înfurie. Sau asta. Se întâmplă de fiecare dată. Codul drapelelor e clar: „Nicio parte a drapelului nu trebuie folosită drept costum sau uniformă”. Aceasta e echipa texană de baseball A&M, nu vreau să le creez probleme, dar asta se întâmplă mereu, în special în noiembrie. Sunt sigur, aproape pot garanta, că după ce plecați diseară acasă veți vedea pe spatele vreunei mașini un steag american alb-negru, cu o dungă albastră, o linie albastră fină, nu? Viețile Albastre Contează. Asta încalcă codul drapelelor în multe moduri.
But all of these things are done with the best intent. No one's here to argue that. But of course they break a section of the flag code titled "Respect for the Flag," so by putting this on your uniform, you are legally disrespecting the flag. And what I find interesting is that those NFL players kneeling during the anthem and the people who would put Blue Lives Matters stickers on their car are both on the opposite end of a very big issue, but they're both breaking the exact same law, a law that is 100 percent unenforceable. In fact, it was Dread Scott's piece of art in 1989 that led the Supreme Court to rule that the flag code is just a guideline. You cannot be prosecuted for breaking the flag code. You cannot be forced to be patriotic.
Dar toate aceste lucruri sunt făcute cu cele mai bune intenții. Nimeni nu poate spune altceva. Desigur, sfidează secțiunea din codul drapelelor numită „Respectul pentru drapel”. Folosind drapelul drept uniformă, legal e o lipsă de respect față de drapel. Și ceea ce mi se pare interesant e că acei jucători NFL care îngenuncheau în timpul imnului și oamenii care își lipesc etichete cu Viețile Albastre Contează fac parte din spectre diferite ale aceleași probleme, dar încalcă exact aceeași lege, o lege ce e 100% inaplicabilă. De fapt chiar opera lui Dread Scott din 1989 a determinat Curtea Supremă să considere codul drapelelor un îndrumar. Nimeni nu poate fi condamnat pentru încălcarea codului drapelelor. Nimeni nu poate fi obligat să fie patriot.
So why, then, have all of these little laws around how we use our flag if you can't enforce them? And that's because a nation is a fragile collective idea. It only exists in our minds. Can I see this? Thank you. Sometimes a flag is the only tangible symbol of that idea. Right? Our unity is sometimes only held together by literal threads. And that's powerful. The flag code is meant to preserve and protect that fragile idea, while also protecting your right to break it. And that's what's special about the United States, right?
Atunci de ce avem toate aceste legi care ne spun cum să tratăm steagul dacă nimeni nu le poate impune? Asta pentru că o națiune este un concept colectiv fragil. Există doar în mintea noastră. Pot împrumuta asta? Mulțumesc. Câteodată un steag poate fi singurul lucru tangibil al acelei idei. Rămânem uniți la propriu de niște ațe. Și e impresionant. Codul drapelelor e menit să păstreze și să protejeze acest concept fragil, dar și dreptul fiecăruia de a-l încălca. Iată ce e atât de special la Statele Unite, nu?
And that's what's unique about our flag. Our flag is amazing. It has changed more than any other flag in the world. It's the flag code that says when a new state is created, a star shall be added to the union of the flag, and such addition shall take place on the fourth day of July. Our flag is unique because it is meant to grow as we grow. By design and by law, it is meant to change with us. It's a living symbol of our individuality, our diversity in the stars and our unity. We have a gift in the United States to have a flag that is inclusive. If the Nazi flag was an identity weapon, the United States flag, by design alone, stands in direct contrast. And I have to say, as a vexillologist in 2019, using this flag as an identity weapon against anyone disrespects it far more than letting it touch the ground or any one of the other little laws that we break every day. Right?
Iată cât de unic e drapelul nostru. Drapelul nostru e minunat. A suferit mai multe modificări decât orice alt drapel din lume. În codul drapelelor scrie că atunci când se formează un stat nou, se adaugă o nouă stea pe drapel în a patra zi a lunii iulie. Drapelul nostru e unic fiindcă e menit să crească odată cu națiunea. Prin lege și aspect e conceput să se schimbe odată cu noi. E un real simbol al individualității noastre, al diversității reprezentate prin stele și al unității noastre. Suntem privilegiați să avem un steag care permite noi includeri. Dacă steagul nazist a fost o armă menită să divizeze, drapelul Statelor Unite, prin simplul său aspect, e opusul. Și trebuie să recunosc, ca vexilolog în 2019, dacă aș folosi acest steag drept armă împotriva cuiva, l-aș dezonora mult mai mult decât dacă l-aș lăsa să atingă pământul sau dacă aș încălca vreo mică lege pe care o încălcăm zilnic. Corect?
This flag is a symbol of our unity. We should never use this as a weapon against someone else. I resonate so deeply with the person who wrote in Dread Scott's journal, "We should never value the symbol over the thing that it symbolizes. We should never value a piece of cloth over a human life." And if you're ever going to use a piece of cloth as a weapon, you should never use this one, not when it has always had room for more stars.
Acest steag este un simbol al unității noastre. N-ar trebui să îl folosim vreodată ca armă împotriva cuiva. Rezonez atât de tare cu persoana care a notat în jurnalul lui Dread Scott: „N-ar trebui să prețuim niciodată simbolul mai mult decât ceea ce simbolizează. N-ar trebui să prețuim o bucată de material mai mult decât o viață de om”. Și dacă vă gândiți vreodată să folosiți o bucată de material drept armă, n-ar trebui niciodată să fie aceasta, nu atâta vreme cât are loc pentru mai multe stele.
Hopefully by now, you've felt the power of flags, and you can see what they can do. So what if we harnessed that power, and we used it to fight for something greater? This is the flag of Earth, designed by Oskar Pernefeldt of Sweden. Just imagine with me for a second: What if we celebrated our humanity as much if not more than we celebrate our nationalities? As we become a spacefaring civilization and we go off into the stars, what do our nations mean anyway when you're standing on the surface of Mars or any other planet? And then of course, back here on Earth, as our planet is facing a climate crisis, as our climate could be unlivable in our children or grandchildren's lifetime, I believe we need a strong symbol, a flag, to unite us to fight, not just as nations, but as a species.
Sper că până acum ați reușit să simțiți puterea steagurilor și le vedeți puterea. Ce-ar fi dacă am putea stăpâni această putere și am folosi-o pentru a lupta pentru o lume mai bună? Acesta este steagul Pământului, creat de Oskar Pernefeldt din Suedia. Imaginați-vă împreună cu mine pentru un moment: cum ar fi dacă am sărbători umanitatea, chiar mai mult decât ne celebrăm naționalitățile? Pe parcurs ce devenim o civilizație care călătorește în spațiu, ce sens mai au națiunile când ne aflăm pe suprafața lui Marte sau a oricărei alte planete? Și bineînțeles, pe Pământ, când planeta noastră se confruntă cu crize climatice, iar copiii sau nepoții noștri nu vor mai putea trăi în acest climat, cred că vom avea nevoie de un simbol puternic, un steag, care să ne unească în luptă, nu doar ca națiuni, ci pe toți, ca specie.
Thank you.
Vă mulțumesc!
(Applause)
(Aplauze)