In 1989, an artist by the name of Dread Scott, who has also graced the TED stage, created a piece of art in Chicago, where he simply placed an American flag on the ground and then invited you the viewer to go and stand on that flag and record how it felt in a journal. And to me, one of the most powerful things written in that journal, in essence, says, "Why are we so OK with homeless people, with human beings laying on the ground, but not flags?"
در سال ۱۹۸۹، هنرمندی به نام درید اسکات، که همچنین صحنه TED را با حضورش مفتخر کرده، اثری هنری در شیکاگو خلق کرد، و در آنجا به سادگی پرچم آمریکا را روی زمین گذاشت و از تماشاگران دعوت کرد تا بروند و روی پرچم بایستند و احساس خود را در یک نشریه ثبت کنند. و برای من، یکی از قدرتمندترین چیزها نوشته شده در آن مجله، در اصل، میگوید، «چرا ما خیلی خوب هستیم با افراد بیخانمان، با انسانهایی که روی زمین دراز کشیدهاند، اما نه با پرچمها؟»
And to some of you, this piece of art is quite disturbing. And that's kind of the point of this talk -- not to upset you or to make you mad but to prove to you that flags have an incredible power, and that even if you think you don't care about flags, you do. You know you do. Alright.
و به بعضی از شما را، این قطعه هنری کاملاً مضطرب ساخته است. و این به نوعی موضوع این صحبت .. نه اینکه شما را ناراحت کند و نه شما را دیوانه کند اما به شما ثابت کند که پرچمها یک قدرت باورنکردنی دارند، و حتی اینکه فکر کنید شما به پرچمها اهمیتی نمی دهید، میدهید. شما میدانید که میدهید. خیلی خوب.
By the end of it, I hope that you're inspired to go out and harness this power of flags and fight for a better world. But before we get there, we're going to start on the opposite end of the spectrum. And before I show you the next stuff, I need to say that anything I show here is not an endorsement, it's usually quite the opposite. But more than anything, what I want to do is create a space here where we can look at these flags, these designs, and examine how they make us feel. We're going to talk about our emotions. Is that OK with everybody?
در انتهای آن، امیدوارم که برایتان الهامبخش باشد تا بیرون بروید و این قدرت پرچمها را محدود کنید و برای جهانی بهتر بجنگید. قبل از آنکه به آنجا برسیم، میرویم سر نقطه مخالف این طیف. و قبل ازچیز بعدی را به شما نشان دهم، باید بگویم که هرچیزی که اینجا نشان دهم به معنای تایید آن نیست، این کاملا برعکس است. اما بیش از هرچیزی، چیزی که میخواهم انجام دهم ایجاد فضاست تا بتوانیم به همه این پرچمها در طراحیشان، نگاهی بیندازیم، و ببینیم از دیدنشان چه احساسی به ما دست میدهد. میخواهیم درباره احساساتمان حرف بزنیم. همه با آن موافقید؟
OK. Are you ready for your first flag?
خوب. آیا برای دیدن اولین پرچم آمادهاید؟
Cool, we'll start with an easy one. That was a joke. (Laughs) So, some of you may be a little bit uneasy sitting in a room with this. I'm certainly feeling uneasy standing in front of it. Some of you may be feeling a little bit of pride. And that's understandable. This is Texas. This is not a rare sight, is it?
خوب، ما با یک آسان شروع میکنیم. این یک شوخی بود ( خنده حضار) خوب، ممکن است برخی از شما کمی از نشتن در این اتاق با این ناراحت باشید. من مطمئنا احساس ناراحتی دارم وقتی در مقابل آن میایستم. بعضی از شما ممکن احساس یکم غرور کنید. و این قابل درک است. این تگزاس است. این منظره کمیاب نیست، درسته؟
But let's start with the facts. So this is not the Confederate flag. OK? This is the battle flag of the Army of Northern Virginia led by General Robert E. Lee. So next time someone tells you that this is their heritage, unless their family fought for that very specific militia, they're wrong, alright? And you have a flag expert's permission to tell them so. This flag rose into prominence during the mid-1950s and '60s as a response to the growing Civil Rights Movement. And then of course today, it has come to represent the Confederacy to most of us. But I shouldn't have to remind you what the Confederacy is. It was a rogue nation that rose up against the United States, waged war on the US, and at one point in time, this was one of the most un-American things you could have. But yet, this flag is protected by the same laws that protect the United States flag in the states of Florida, Georgia, South Carolina, Mississippi and Louisiana.
اما بیایید با واقعیتها شروع کنیم بنابراین این پرچم متفقین نیست. درسته؟ این پرچم جنگ ارتش شمال ویرجینیا است به رهبری ژنرال رابرت ای لی. بنابراین دفعه بعد که کسی به شما گفت که این میراث آنها است، اگرچه خانوادهاشان جنگیده باشند برای آن نظامیان بسیار خاص، اشتباه میکنند، خوب؟ و شما مجوز یک متخصص پرچم را دارید که به آنها بگویید. این پرچم در اواسط دهه ۱۹۵۰ و ۶۰ برجسته شد به عنوان پاسخی به رشد جنبش حقوق مدنی. و البته امروز، آمده است تا متفقین را برای اکثر ما به نمایش بگذارد. اما لازم نیست یادآوری کنم متفقین چیست. یک ملت سرکش بود که علیه ایالات متحده قیام کرد، جنگ با ایالات متحده، و در یک نقطه از زمان، این یکی از بیشترین چیزهای غیرآمریکایی که میتوانید داشته باشید. اما هنوز، این پرچم توسط همان قوانینی که پرچم ایالات متحده را حمایت میکند محافظت میشود در ایالات فلوریدا، جورجیا، جنوب کارولینا، میسی سی پی و لویزییانا.
But let's pick on Georgia for a second, shall we? So in 1956, a few years after desegregation was mandated in public schools, Georgia changed their state flag to this. I think everyone watching can agree that this was not meant to be a flag that every Georgian was proud to fly outside of their home, was it? No. Just like all of the Confederate statues erected in the mid-1950s and '60s, this was meant to be a symbol of who was in charge and who was not. This remained the flag of Georgia until the year 2001, and in that year, they changed their flag to this. Now, as a flag expert, I can tell you: this is officially ugly. OK? It's OK to laugh at this flag. It's ugly, and because it's so ugly, that's one of the reasons they changed it just two years later. They had a referendum where they got to choose between that thing and then what is now the current flag of Georgia.
اما بیایید جورجیا را انتخاب کنیم برای یک لحظه، خب؟ بنابراین در سال ۱۹۵۶، چند سال بعد از اینکه لغو تبعیض نژادی در مدارس دولتی حاکم شد، جورجیا پرچم ایالت خود را به این تغییر داد. فکر میکنم هرکسی که دیده میتواند موافق باشد به این معنی نیست که این پرچمی باشد که هر جورجیایی از اهتزاز آن افتخار کند در خارج از خانهشان، اینطور نیست؟ نه. درست مثل همه مجسمههای متفقین که در اواسط دهه ۱۹۵۰ و ۶۰ ساخته شده است، این قرار بود نمادی از فرد مسئول باشد و کسی که مسئول نباشد. این پرچم جورجیا باقی ماند تا اینکه در سال ۲۰۰۱، و در آن سال، آنها پرچم خود را تغییر دادند به این. اکنون ، به عنوان یک متخصص پرچم، میتوانم به شما بگویم: این رسما زشت است. ایرادی ندارد که به این پرچم بخندیم. زشت است، و چون خیلی زشت است، این یکی از دلایلی است که آنها فقط دو سال بعد آن را تغییر دادند. آنها همه پرسی کردند تا جائیکه آنها باید بین آن موارد انتخاب کنند و سپس پرچم فعلی جورجیا چیست.
Now some of you might be wondering, "Wait a second, Michael -- if that before wasn't the Confederate flag, what was the Confederate flag?" Georgia flies the first flag of the Confederate States of America to this day. They just slapped their state seal on it.
حالا ممکن برخی از شما تعجب کنند، «یک ثانیه صبر کن، مایکل.. اگر آن قبلا پرچم متفقین نبود، پرچم متفقین چه بود؟» جورجیا اولین پرچم متفقین ایالت متحده آمریکا را تا به امروز به اهتزار در میآورد. آنها فقط مهر دولت خود را بر روی آن زدند.
Well, let's go back to our emotions for a second. That didn't punch you in the gut as much as the other one did, did it? Right? And that's why I love flags. They are the simplest pieces of design, usually just two or three colors, just some bars or stripes. But yet, they can invoke the deepest emotions within us. They'll make us swell with pride or burn with hatred. We will die for a flag or even kill for one.
خوب، بیایید برای یک ثانیه به احساساتمان برگردیم. این مورد به اندازه دیگری شما را ناراحت نمیکند، میکند؟ درست است؟ و به همین دلیل است که من عاشق پرچمها هستم. آنها سادهترین تکههای طراحی هستند، معمولا فقط دو یا سه رنگ، فقط تعدادی خط و راه راه. اما هنوز، میتوانندعمیقترین احساسات در درون ما را برانگیخته سازند. آنها میتوانند به ما احساس غرور بدهند یا با نفرت بسوزانند. ما برای یک پرچم خواهیم مرد یا حتی برای آن خواهیم کشت.
One of my favorite designers, his name is Wally Olins, they call him the father of nation branding, and he's quoted as saying that "Everyone wants to belong, and then they want to display symbols of belonging." And it's crazy that these pieces of cloth that are just sewn together or dyed come to be such a sacred item, and that's because they become parts of our identity. They are powerful tools to unify but equally powerful tools to divide.
یکی از طراحهای مورد علاقه من، اسمش والی اولینز است، آنها او را پدر ملی برندینگ مینامند، و به نقل از او گفته شده است که «همه میخواهند تعلق داشته باشند، و آنها میخواهند نشان تعلق خود را به نمایش بگذارند» و این احمقانه است که این تکههای پارچه که فقط به هم دوخته شده یا رنگ شدهاند به چنین چیز مقدسی تبدیل شوند، و چون آنها بخشی از هویت ما میشوند. آنها ابزار قدرتمندی برای متحد کردن اما ابزارهایی به همان اندازه قدرتمند برای تقسیم کردن هستند.
You ready for the next flag? Right. Take a moment. Really examine how you felt when this hit the screen. I'm going to change the slide pretty quickly so you don't take pictures of me in front of this one.
برای پرچم بعدی آمادهاید؟ خوب. یک لحظه صبر کنید. واقعا احساس خود را هنگام برخورد با این صحنه بررسی کنید. من خیلی سریع اسلاید را عوض میکنم تا از من جلوی این عکس نگیرید.
(Laughter)
(خنده حضار)
Alright?
خوب؟
So Germany after World War I, it was in a pretty bad state, and a young Adolf Hitler had a lot of -- let's call them -- "ideas," of how Germany got to where they'd gotten and how to get them out. He spent entire chapters in his book "Mein Kampf," which I don't recommend reading, about how Germany lost World War I partially because the British had better graphic design and better propaganda.
آلمان بعد از جنگ جهانی اول، در وضعیت کاملا بدی قرار داشت، و آدولف هیتلر جوان.. به اصطلاح.. «نظرات» زیادی داشت، درباره اینکه چطور آلمان باید به جایی برسد که بوده و چطور آنها را بیرون بیاورید. او در تمام فصول کتابش «نبرد من» به این پرداخت، که من خواندن آن را توصیه نمیکنم، که چطور آلمان جنگ جهانی اول را باخت تا حدودی به خاطر اینکه بریتانیاییها طراحی گرافیک بهتر و تبلیغات بهتری داشتند.
So, as the Nazi Party rose, Hitler created one of the thickest brand guides I've ever seen. It's thicker than most company brand guides today, and in it, he details titles and uniforms and lots and lots of flags. Hitler knew the power of flags. He says in "Mein Kampf," "The new flag ... should prove effective as a large poster, [because] in hundreds of thousands of cases a really striking emblem may be the first cause of awakening interest in a movement." He was an artist, after all. He knew the power of visual identity and uniforms could reignite the German identity. And to millions of Germans, this was a welcome sign. But of course, this was also a mark of death to others.
پس با ظهور حزب نازی، هیتلر یکی از ضخیمترین کتابهای راهنمایی را تولید کرده که تابحال دیدهام. ضخیمتر از بیشتر کتابهای راهنمای امروزه، و در آن، به جزئیات عنوانها و یونیفورمها و خیلی از پرچمها پرداخته است. هیتلر قدرت پرچم را میدانست. او در کتاب «نبرد من» میگوید، «پرچم جدید.. باید تاثیر آن به عنوان یک پوستر بزرگ اثبات شود، [چون] در صدها هزار مورد یک نماد واقعا چشمگیر ممکن است اولین دلیل بیدار کردن علاقه به یک جنبش باشد.» او قبل از هرچیز، یک هنرمند بود. او از قدرت هویت بصری و یونیفورمها که میتوانست هویت آلمانها را دوباره زنده کند آگاه بود. و برای میلیونها آلمانی، این یک علامت خوشایند بود. اما البته، برای دیگران علامت مرگ بود.
We don't often think of flags as weapons, but like the Confederate battle flag, the Germans used their flag to make an out-group feel unwelcome and less than. You see, when you create a flag, you immediately do two things: you create an in-group, a group that's meant to be represented by the symbol, but then, inevitably, you create an out-group. And usually, that's subtle. It's a byproduct. It's usually not the intent. But the Germans were very clear as to who was represented by the swastika and who was not.
ما به عنوان سلاح به پرچمها فکر نمیکنیم، اما مانند پرچم نبرد متفقین، آلمانها از پرچمشان استفاده کردند برای اینکه یک گروه خارجی احساس ناخوشایند کند یا ضعف بکند. میبینید، که وقتی پرچمی خلق میشود، فورا دو کار انجام میشود: شما یک گروه خلق میکنید، گروهی که قرار است با یک نشان معرفی بشود، اما بعد، ناگزیر، یک گروه خارجی هم خلق میشود. و اغلب، زیرکانه است. آن یک محصول جانبی است. که اغلب عمدی نیست. اما آلمانها کاملا شفاف بودند که صلیب شکسته نماینده چه کسانی هست و نماینده چه کسانی نیست.
In 1935, Jewish people were banned from flying German flags. And in this way, the Germans, maybe more than any other time in history, used the dual power of flags to unite but also to divide. Flags were used as identity weapons. And now, in 2019, the Nazi flag is banned from being flown by anyone in Germany and anyone in Austria, in Hungary, in Russia and in Ukraine. Think about that. It's a piece of cloth, but it's banned. On its face, that sounds crazy. But I don't think anyone in this room would disagree that it's probably good. Sounds a lot like a weapon.
در سال ۱۹۳۵، مردم یهودی از اهتزاز پرچم آلمان منع شدند. و این طوری، آلمانیها شاید بیش از هر زمانی در تاریخ، این قدرت دوگانه پرچمها را بکار برند برای اتحاد و همینطور جدایی. پرچمها به عنوان سلاح هویتی استفاده میشد. و حالا در ۲۰۱۹، نصب پرچم نازی در آلمان ممنوع شد توسط هر کسی در آلمان و هر کسی در استرالیا، مجارستان، روسیه و اکراین. در مورد آن فکر کنید. یک تکه پارچه است اما ممنوع شده است. در ظاهر، مسخره به نظر میرسد. اما فکر نمیکنم که کسی در اینجا مخالف باشد که احتمالاً خوب است. شبیه یک سلاح است.
As a vexillologist, sometimes the most interesting thing about a flag is not so much its design, but it's those laws around the flag. For instance, in India, to create an Indian flag, you must use a hand-spun cloth named "khadi." If you make a flag out of anything else, you could go to jail for up to three years. It's crazy. Here in Texas, we've all heard that the Texas flag is the only state flag that can fly at the same height as the US, flag, right? Because we were a nation before we were a state. Who here has heard that? Yeah. Well, I'm here to tell you that is completely false. OK? First of all, we were not the only state that was a nation before joining up. And secondly, all state flags can fly at the same height as the US flag according to the US flag code.
به عنوان یک پرچم شناس، گاهی جالبترین چیز در مورد یک پرچم ربطی زیاد به طراحی آن ندارد، بلکه مربوط میشود به قوانین پیرامون آن پرچم. برای مثال، در هند، برای تولید یک پرچم هندی، باید از یک پارچه سخت به نام «خادی» استفاده کنید. اگر از هر چیز دیگری پرچم درست کنید، ممکن است تا سه سال شما را به زندان بفرستند. احمقانه است. اینجا در تگزاس، همه ما شنیدهایم پرچم تگزاس تنها پرچم ایالتی است که میتواند در همان ارتفاع به اهتزاز درآید مانند پرچم امریکا، درست؟ زیرا ما قبل از آنکه یک ایاالت باشیم یک ملت بودیم. کی اینجا این را شنیده بود؟ بله. خوب، من اینجا هستم تا به شما بگویم که این کاملا غلط است. خوب؟ قبل از هرچیز، ما تنها ایالتی نیستیم که قبل از به هم پیوستن یک ملت بوده باشد. و دوما، تمام پرچمهای ایالتی میتوانند در ارتفاع پرچم آمریکا برافراشته شوند طبق قانون پرچم ایالات متحده.
And I don't have to ask you how you feel about this one, right? Most of us grew up pledging allegiance to this every morning, knowing we should never let it touch the ground, etc. We take our flag code very seriously here in the United States.
و من مجبور نیستم احساستان را در مورد آن بپرسم، درسته؟ بیشتر ما با پیمان وفاداری به این بزرگ شدهایم، دانستن اینکه هرگز نباید اجازه بدهیم زمین و غیره را لمس کند. ما قانون پرچممان را در امریکا خیلی جدی میگیریم.
You remember, recently some NFL players kneeling during the national anthem. It was a big controversy. They were breaking the flag code. It states during the national anthem, stand at attention, hand at the heart, etc. But what was fascinating to me as a vexillologist is that I didn't see anyone getting upset when something like this happens. The flag code says, "The flag should never be carried flat or horizontally, but always aloft and free." So sometimes during the exact same national anthem, this was being done, and no one's upset. Or this. This happens all the time. The flag code is clear: "No part of the flag should ever be used as a costume or on an athletic uniform." This is Texas A&M baseball, not to get them in trouble, but this happens all the time, especially in November. I'm sure, I can almost guarantee when you leave here tonight, you will see on the back of someone's car or truck a black and white American flag with a blue stripe, a thin blue line, right? Blue Lives Matter. That breaks the flag code in multiple ways.
به خاطر دارید، اخیراً برخی از بازیکنان NFL در هنگام سرود ملی زانو زدند. این یک جنجال بزرگ بود. آنها قانون پرچم را میشکستند. که میگوید در طول سرود ملی، خبردار ایستاده، دست بر روی قلب باشید و غیره. اما آنچه برای من جذاب بود به عنوان یک متخصص پرچمشناسی این که من ندیدم هیچکس غمگین باشد وقتی چیزی مانند این رخ دهد. قانون پرچم میگوید، «پرچم نباید مسطح یا افقی حمل شود، بلکه همیشه بالا و آزاد.» بنابراین گاهی اوقات در طول دقیقاً همان سرود ملی، این انجام میشود، و هیچکس غمگین نمیشود. یا این. این همیشه اتفاق می افتد. قانون پرچم واضح است: «نباید از هیچ بخشی از پرچم به عنوان یک لباس یا یک لباس ورزشی استفاده شود.» این تگزاس تیم بیسبال A&M است، نه اینکه آنها را به دردسر بیندازد، اما همیشه اتفاق میافتد، مخصوصا در نوامبر. من مطمئنم، گارانتی میکنم وقتی شما امشب اینجا را ترک کنید، شما در پشت اتومبیلها و کامیون یک پرچم مشکی و سفید امریکایی با نوار آبی خواهید دید یک خط نازک آبی. Blue Lives Matter (نام یک جنبش اجتماعی در امریکا) این مساله از چند جهت قانون پرچم را میشکند.
But all of these things are done with the best intent. No one's here to argue that. But of course they break a section of the flag code titled "Respect for the Flag," so by putting this on your uniform, you are legally disrespecting the flag. And what I find interesting is that those NFL players kneeling during the anthem and the people who would put Blue Lives Matters stickers on their car are both on the opposite end of a very big issue, but they're both breaking the exact same law, a law that is 100 percent unenforceable. In fact, it was Dread Scott's piece of art in 1989 that led the Supreme Court to rule that the flag code is just a guideline. You cannot be prosecuted for breaking the flag code. You cannot be forced to be patriotic.
اما همه این کارها با نیت خوب انجام شده است. هیچکس اینجا در این مورد بحث ندارد. اما البته آنها بخشی از قانون پرچم را میشکنند با عنوان «احترام به پرچم» پس با قراردادن آن روی لباس فرمتان، شما از نظر قانونی به پرچم بیاحترامی میکنید. و آنچه که به نظر من جالب است این است که آن بازیکنان NFL در هنگام سرود زانو زدن و افرادی که برچسب Blue Lives Matters روی اتومبیلهایشان باشد هر دو در انتهای مخالف یک مسئله بسیار بزرگ قرار دارند، اما آنها هردو دقیقا همان قانون را میشکنند، یک قانون که ۱۰۰ درصد غیرقابل اجراست. در حقیقت، آن تکهای از هنر درید اسکات در سال ۱۹۸۹ بود که منجر به صدور رای در دیوان عالی کشور شد که قانون پرچم فقط یک راهنما است. شما نباید برای شکستن قانون پرچم تحت پیگرد قرار بگیرید. نباید مجبور به وطنپرستی شوید.
So why, then, have all of these little laws around how we use our flag if you can't enforce them? And that's because a nation is a fragile collective idea. It only exists in our minds. Can I see this? Thank you. Sometimes a flag is the only tangible symbol of that idea. Right? Our unity is sometimes only held together by literal threads. And that's powerful. The flag code is meant to preserve and protect that fragile idea, while also protecting your right to break it. And that's what's special about the United States, right?
پس چرا، همه این قوانین کوچک در مورد نحوه استفاده از پرچممان وجود دارد اگر نمیتوان آنها را اجرا کرد؟ به این دلیل است که یک ملت یک ایده شکننده جمعی است. hdk فقط در ذهن ما وجود دارد. میتوانم این را ببینم؟ متشکرم. بعضی وقتها پرچم تنها نماد ملموس آن ایده است. وحدت ما گاهی اوقات فقط توسط رشتههای واقعی حفظ میشود. و آن قدرتمند است. قانون پرچم برای حفظ و محافظت از آن ایده شکننده است، ضمن اینکه از حق شما در شکستن آن محافظت میکند. و این همان چیزی است که در ایالات متحده خاص است، درست است؟
And that's what's unique about our flag. Our flag is amazing. It has changed more than any other flag in the world. It's the flag code that says when a new state is created, a star shall be added to the union of the flag, and such addition shall take place on the fourth day of July. Our flag is unique because it is meant to grow as we grow. By design and by law, it is meant to change with us. It's a living symbol of our individuality, our diversity in the stars and our unity. We have a gift in the United States to have a flag that is inclusive. If the Nazi flag was an identity weapon, the United States flag, by design alone, stands in direct contrast. And I have to say, as a vexillologist in 2019, using this flag as an identity weapon against anyone disrespects it far more than letting it touch the ground or any one of the other little laws that we break every day. Right?
و آنچه در مورد پرچم ما منحصر بفرد است. پرچم ما شگفتانگیز است. این پرچم بیشتر از هر پرچمی در دنیا تغییر کرده است. قانون پرچم میگوید وقتی یک ایالت جدید ایجاد شد، یک ستاره باید به اتحاد پرچم اضافه شود، و این اضافات باید در روز چهارم ژوئیه انجام شود. پرچم ما بی نظیر است زیرا قرار است همزمان با رشد ما، رشد کند. از طریق طرح و از طریق قانون، این به معنای تغییر با ما است. این نمادی زنده از فردیت ماست، تفاوت ما در ستارهها و وحدت ما. ما یک هدیه داریم در ایالات متحده برای داشتن پرچم که دربرگیرنده است. اگر پرچم نازی یک سلاح هویتی بود، طراحی پرچم ایالت متحده، بهتنهایی، در تضاد مستقیم با آن است. و باید بگویم، بعنوان یک پرچم شناس در سال ۲۰۱۹، به کار بردن این پرچم بعنوان یک سلاح هویتی برعلیه هرکس بیش از آنکه زمین را لمس کند به آن بیاحترامی میکند یا هر یک از قوانین کوچک دیگری که هر روز از آن سرپیچی میکنیم. اینطور نیست؟
This flag is a symbol of our unity. We should never use this as a weapon against someone else. I resonate so deeply with the person who wrote in Dread Scott's journal, "We should never value the symbol over the thing that it symbolizes. We should never value a piece of cloth over a human life." And if you're ever going to use a piece of cloth as a weapon, you should never use this one, not when it has always had room for more stars.
این پرچم نشانی از اتحاد ماست. ما نباید هرگز این را بعنوان سلاح بر علیه کسی دیگر به کار ببریم. من عمیقا با شخصی که در مجله درید اسکات نوشت همصدا میشوم، «ما نباید هرگز ارزش نماد را بیشتر از چیزی که آن نماد هست بالا ببریم. ما هرگز نباید یک تکه پارچه را از زندگی انسان ارزشمندتر بدانیم.» و اگر شما میخواهید از یک پارچه به عنوان سلاح استفاده کنید، شما هرگز نباید از این استفاده کنید، نه وقتی که همیشه فضا برای ستارهی بیشتر دارد.
Hopefully by now, you've felt the power of flags, and you can see what they can do. So what if we harnessed that power, and we used it to fight for something greater? This is the flag of Earth, designed by Oskar Pernefeldt of Sweden. Just imagine with me for a second: What if we celebrated our humanity as much if not more than we celebrate our nationalities? As we become a spacefaring civilization and we go off into the stars, what do our nations mean anyway when you're standing on the surface of Mars or any other planet? And then of course, back here on Earth, as our planet is facing a climate crisis, as our climate could be unlivable in our children or grandchildren's lifetime, I believe we need a strong symbol, a flag, to unite us to fight, not just as nations, but as a species.
امیدوارم تاکنون، شما قدرت پرچم را احساس کرده باشید، و بتوانید ببینید چه میتوانند انجام دهند. پس چه میشود اگر ما این قدرت را مهار کنیم، و ما آن را برای جنگیدن برای چیزی بزرگتر به کار ببریم؟ این پرچم زمین است، طراحی شده توسط اسکار پرنفیلد از سوئد. فقط با من برای لحظهای تصور کنید: چه میشود اگر ما انسانیت خود را جشن بگیریم به همان اندازه یا بیشتر از آنچه ملیتهایمان را جشن میگیریم؟ همانطور که ما به یک تمدن فضایی تبدیل میشویم و به ستارهها میرویم، ملتهای ما چه معنایی دارند وقتی روی سطح مریخ یا هر سیاره دیگری ایستادهاید؟ و بعد البته، اینجا روی زمین برگردید، همچنین سیاره ما با یک بحران آب و هوایی مواجه است، همچنین آب و هوای ما میتواند در طول زندگی فرزندان یا نوههای ما قابل زندگی نباشد، من معتقدم که به یک نماد قویتر از یک پرچم نیاز داریم، برای متحد کردن ما برای جنگیدن نه فقط بعنوان ملتها، بلکه به عنوان یک گونه.
Thank you.
متشکرم.
(Applause)
(تشویق و تمجید)