The decorative use of wire in southern Africa dates back hundreds of years. But modernization actually brought communication and a whole new material, in the form of telephone wire. Rural to urban migration meant that newfound industrial materials started to replace hard-to-come-by natural grasses.
การใช้เส้นลวดในงานตกแต่งในทวีปอัฟริกาตอนใต้ มีประวัติย้อนกลับไปเป็นร้อยๆปี แต่ความทันสมัยในโลกปัจจุบันได้นำการสื่อสารโทรคมนาคม และวัสดุใหม่ๆมาในรูปแบบของสายโทรศัพท์ การอพยพจากชนบทสู่เมืองบ่งถึงว่าวัสดุจากอุตสาหกรรมยุคใหม่ เริ่มเข้าไปแทนที่หญ้าจากธรรมชาติที่หาได้ยากในปัจจุบัน
So, here you can see the change from use -- starting to use contemporary materials. These pieces date back from the '40s to the late '50s. In the '90s, my interest and passion for transitional art forms led me to a new form, which came from a squatter camp outside Durban.
ดังนั้น ตรงนี้เราก็จะเห็นถึงความเปลี่ยนแปลง ตั้งแต่การใช้ -- เริ่มต้นจากการใช้วัสดุสมัยใหม่ ชิ้นงานพวกนี้มีอายุย้อนไปในช่วงทศวรรษที่ 1940 ไปจนถึงปลายทศวรรษที่ 1950 ในช่วงทศวรรษที่ 1990 ความรักความสนใจของดิฉันในการเปลี่ยนรูปแบบงานศิลปะ ทำให้ดิฉันสร้างรูปแบบใหม่ ที่มาจากชุมชนบนที่ดินสาธารณะของรัฐ (squatter camp) นอกเมืองเดอร์บัน
And I got the opportunity to start working with this community at that point, and started developing, really, and mentoring them in terms of scale, in terms of the design. And the project soon grew from five to 50 weavers in about a year. Soon we had outgrown the scrap yards, what they could provide, so we coerced a wire manufacturer to help us, and not only to supply the materials on bobbins, but to produce to our color specifications.
และดิฉันมีโอกาสได้เริ่มทำงานกับชุมชนนี้ ในช่วงเวลานั้น และเริ่มพัฒนาจริงๆจังๆ และคอยดูพวกเขาในเรื่องของขนาด ในเรื่องของการออกแบบ และในไม่ช้า โครงการนี้เติบโตขึ้นจากช่างสาน 5 คน ไปเป็น 50 คนภายในเวลาราวหนึ่งปี ไม่ช้า พวกเราต้องใช้วัตถุดิบมากกว่าที่หาได้จากเศษเหลือทิ้ง ที่ลานกลบฝังมีให้เราได้ ดังนั้นพวกเราจึงผลักดันบริษัทผู้ผลิตลวดสายโทรศัพท์ให้ช่วยเหลือพวกเรา และไม่เพียงแต่จัดหาวัสดุมาเป็นกระสวยเส้นลวด แต่ยังผลิตสีอย่างที่พวกเราระบุด้วย
At the same time, I was thinking, well, there's lots of possibility here to produce contemporary products, away from the ethnic, a little bit more contemporary. So I developed a whole range around -- mass-produced range -- that obviously fitted into a much higher-end decor market that could be exported and also service our local market.
ในช่วงเดียวกัน ดิฉันได้มานั่งคิดว่า โอเค เป็นไปได้สูงที่นี่ที่จะผลิตเป็นผลิตภัณฑ์ร่วมสมัยออกมา ที่ไม่ใช่ศิลปะแบบชนเผ่า ที่มีความร่วมสมัยมากกว่าสักหน่อย ดังนั้น ดิฉันจึงพัฒนาผลิตภัณฑ์ทุกรูปแบบที่จะสามารถผลิตได้ในปริมาณมาก ที่เหมาะสมอย่างเห็นได้ชัดกับตลาดของตกแต่งระดับบนที่สูงกว่าตลาดปัจจุับันมากหน่อย ที่สามารถส่งออกและก็สามารถขายในตลาดท้องถิ่นได้ด้วย
We started experimenting, as you can see, in terms of shapes, forms. The scale became very important, and it's become our pet project. It's successful, it's been running for 12 years. And we supply the Conran shops, and Donna Karan, and so it's kind of great.
พวกเราจึงเริ่มทดลองผลิต อย่างที่คุณเห็นค่ะ ในเรื่องของรูปทรง รูปแบบ ขนาดเริ่มมีความสำคัญมาก และมันก็เป็นโครงการทดลองเล็กๆของเรา โครงการประสบผลสำเร็จ ตอนนี้ทำกันมาได้ 12 ปีแล้วและพวกเราส่งสินค้าให้กับร้านเฟอร์นิเจอร์คอนแรน (Conran) ให้กับดอนนา เคอเรน (Donna Karan) ก็คือเป็นอะไรที่เยี่ยมมากค่ะ
This is our group, our main group of weavers. They come on a weekly basis to Durban. They all have bank accounts. They've all moved back to the rural area where they came from. It's a weekly turnaround of production. This is the community that I originally showed you the slide of. And that's also modernized today, and it's supporting work for 300 weavers. And the rest says it all.
นี่เป็นกลุ่มของพวกเรา กลุ่มหลักของช่างสาน พวกเขาเข้าเมืองเดอร์บันทุกๆสัปดาห์ พวกเขาทั้งหมดมีบัญชีธนาคาร พวกเขาทั้งหมดย้ายกลับไปอยู่ในชนบทที่พวกเขาจากมา สำหรับวงจรการผลิต ที่เราทำกันในรายสัปดาห์ค่ะ นี่เป็นชุมชนที่ดิฉันนำเสนอในสไลด์ให้คุณดูในช่วงแรก และนี่ก็ปรับปรุงทันสมัยขึ้นมาแล้วในปัจจุบันนี้ มีช่างสานทำงานอยู่ที่นี่ถึง 300 คนค่ะ และภาพที่เหลือก็บอกเล่าเรื่องราวทั้งหมด
Thank you very much. (Applause)
ขอบคุณมากๆเลยค่ะ (เสียงปรบมือ)