I call myself a body architect. I trained in classical ballet and have a background in architecture and fashion. As a body architect, I fascinate with the human body and explore how I can transform it.
Es sevi dēvēju par ķermeņa arhitekti. Esmu nodarbojusies ar klasisko baletu un mācījusies arhitektūru un modi. Kā ķermeņa arhitekti mani saista cilvēka ķermenis un es vēlos izpētīt, kā es to varētu pārveidot.
I worked at Philips Electronics in the far-future design research lab, looking 20 years into the future. I explored the human skin, and how technology can transform the body. I worked on concepts like an electronic tattoo, which is augmented by touch, or dresses that blushed and shivered with light. I started my own experiments. These were the low-tech approaches to the high-tech conversations I was having. These are Q-tips stuck to my roommate with wig glue.
Esmu strādājusi pie Philips Electronics tālās nākotnes dizaina pētniecības laboratorijā, veroties 20 gadus tālā nākotnē. Esmu pētījusi cilvēka ādu un kā tehnoloģijas var pārveidot ķermeni. Esmu strādājusi pie projektiem kā elektroniskais tetovējums, ko palielina pieskāriens vai kleitas, kas sārtojas un dreb gaismas iespaidā. Es sāku veikt pati savus eksperimentus. Tās bija zemo tehnoloģiju pieeja augsto tehnoloģiju sarunām, kas manī iekšēji noritēja. Lūk, ar ausu vates kociņiem aplīmēta mana istabas biedrene.
(Laughter)
(Smiekli)
I started a collaboration with a friend of mine, Bart Hess -- he doesn't normally look like this -- and we used ourselves as models. We transformed our apartments into our laboratories, and worked in a very spontaneous and immediate way. We were creating visual imagery provoking human evolution.
Es sāku sadarboties ar savu draugu Bartu Hesu. Parasti viņš tāds neizskatās. Mēs izmantojām sevi par modeļiem. Mēs pārveidojām savus dzīvokļus par laboratorijām un strādājām ļoti spontāni un ātri. Mēs izveidojām vizuālu attēlojumu, izaicinot cilvēka evolūciju.
Whilst I was at Philips, we discussed this idea of a maybe technology, something that wasn't either switched on or off, but in between. A maybe that could take the form of a gas or a liquid. And I became obsessed with this idea of blurring the perimeter of the body, so you couldn't see where the skin ended and the near environment started. I set up my studio in the red-light district and obsessively wrapped myself in plumbing tubing, and found a way to redefine the skin and create this dynamic textile. I was introduced to Robyn, the Swedish pop star, and she was also exploring how technology coexists with raw human emotion. And she talked about how technology with these new feathers, this new face paint, this punk, the way that we identify with the world, and we made this music video.
Kamēr es strādāju kompānijā Philips, mēs apspriedām domu par „varbūt tehnoloģiju”, kaut ko ne īsti ieslēgtu vai izslēgtu, bet gan kaut ko pa vidu. Varbūt, kas var ieņemt vai nu gāzes vai šķidruma stāvokli. Es kļuvu apsēsta ar šo domu, izpludinot ķermeņa perimetru tā, ka nevar redzēt, kur beidzas āda un kur sākas apkārtne. Es izveidoju studiju sarkano lukturu rajonā un apsēsti ietinu sevi santehnikas caurulēs, un atradu veidu, kā pa jaunam definēt ādu un radīju šo dinamisko tekstilmateriālu. Mani iepazīstināja ar Robinu, zviedru popzvaigzni, un arī viņa pētīja, kā tehnoloģija līdzāspastāv cilvēka pamatsajūtām. Viņa stāstīja par tehnoloģijām, kas ar šīm jaunajām spalvām, šo jauno sejas krāsu, panku veidu, par to, kā mēs identificējamies ar pasauli un mēs izveidojām šo mūzikas video.
I'm fascinated with the idea of what happens when you merge biology with technology, and I remember reading about this idea of being able to reprogram biology, in the future, away from disease and aging. And I thought about this concept of, imagine if we could reprogram our own body odor, modify and biologically enhance it, and how would that change the way that we communicate with each other? Or the way that we attract sexual partners? And would we revert back to being more like animals, more primal modes of communication? I worked with a synthetic biologist, and I created a swallowable perfume, which is a cosmetic pill that you eat and the fragrance comes out through the skin's surface when you perspire. It completely blows apart the way that perfume is, and provides a whole new format. It's perfume coming from the inside out. It redefines the role of skin, and our bodies become an atomizer.
Es esmu aizrāvusies ar domu, kas notiek, apvienojot bioloģiju ar tehnoloģijām, un es atceros, ka esmu lasījusi par šo ideju, ka ir iespējams pārprogrammēt bioloģiju un nākotnē būt bez slimībām un novecošanas. Es domāju par šo ideju, iedomājieties, ja mēs varētu pārprogrammēt savu ķermeņa smaržu, izmainīt un to bioloģiski uzlabot, un kā tas varētu mainīt to, kā mēs sazināmies cits ar citu? Vai to, kā mēs piesaistām dzimumpartnerus? Vai mēs atkal atgrieztos pie dzīvnieciskuma ar pirmatnīgāku sazināšanos veidu? Es esmu strādājusi ar sintētisko biologu, un esmu izveidojusi norijamas smaržas. Tā ir apēdama kosmētikas tablete, kas, jums svīstot, izdala smaržas caur ādas virsmu. Tas pilnībā apgāž smaržu jēdzienu, un sniedz pavisam jaunu formātu. Tās ir smaržas, kas nāk no iekšpuses uz āru. Tas dod jaunu nozīmi ādas lomai, un mūsu ķermeņi kļūst par izsmidzinātājiem.
I've learned that there's no boundaries, and if I look at the evolution of my work i can see threads and connections that make sense. But when I look towards the future, the next project is completely unknown and wide open. I feel like I have all these ideas existing embedded inside of me, and it's these conversations and these experiences that connect these ideas, and they kind of instinctively come out.
Esmu sapratusi, ka nav robežu, un ja es paskatos uz savu darbu attīstību es redzu pavedienus un sakarības, kam ir jēga. Taču, ja es paskatos uz nākotni, nākamais projekts ir pilnīgi nezināms un atvērts. Es jūtu, ka man iekšā ir iestrādātas visas šīs idejas, šīs sarunas un šī pieredze ir tas, kas savieno šīs idejas, un tās rodas instinktīvi.
As a body architect, I've created this limitless and boundless platform for me to discover whatever I want. And I feel like I've just got started.
Kā ķermeņa arhitekte, es esmu izveidojusi šo neierobežoto un neizmērojamo platformu sev, lai atklātu jebko, ko vien vēlos. Es jūtu, ka tas ir tikai sākums.
So here's to another day at the office.
Par kārtējo dienu birojā!
(Laughter) (Applause)
(Smiekli) (Aplausi)
Thank you!
Paldies!
Thank you!
Paldies!