I call myself a body architect. I trained in classical ballet and have a background in architecture and fashion. As a body architect, I fascinate with the human body and explore how I can transform it.
Ես ինքս ինձ կոչում եմ մարմնի ճարտարապետ: Ես վերապատրաստվել եմ դասական բալետի ուղղությամբ եւ կրթություն եմ ստացել ճարտարապետության եւ նորաձեւության ոլորտում: Որպես մարմնի ճարտարապետ, ես հիանում եմ մարդու մարմնով եւ ուսումնասիրում, թե ինչպես ես կարող եմ վերափոխել այն:
I worked at Philips Electronics in the far-future design research lab, looking 20 years into the future. I explored the human skin, and how technology can transform the body. I worked on concepts like an electronic tattoo, which is augmented by touch, or dresses that blushed and shivered with light. I started my own experiments. These were the low-tech approaches to the high-tech conversations I was having. These are Q-tips stuck to my roommate with wig glue.
Ես աշխատել եմ Philips Electronics-ի հեռահար ապագայի նախագծային հետազոտական լաբորատորիայում, 20 տարի հետո դեպի ապագային նայելով: Ես ուսումնասիրել եմ մարդկային մաշկը, եւ թե ինչպես տեխնոլոգիան կարող է փոխակերպել մարմինը: Ես աշխատել եմ այնպիսի հասկացությունների վրա, ինչպիսիք են էլեկտրոնային դաջվածքը, որ դաջվում է հպման միջոցով, կամ զգստների, որ լվացվում և չորացվում էին լույսով: Ես սկսեցի իմ սեփական փորձարկումները: Դրանք իմ ունեցած բարձր տեխնոլոգիական զրույցներին ցածր տեխնոլագիական մոտեցումներն էին: Դրանք Q-խորհուրդներ են որ կպած են մնացել սենյակիս հարեւանի վրա:
(Laughter)
(Ծիծաղ)
I started a collaboration with a friend of mine, Bart Hess -- he doesn't normally look like this -- and we used ourselves as models. We transformed our apartments into our laboratories, and worked in a very spontaneous and immediate way. We were creating visual imagery provoking human evolution.
Ես սկսեցի համագործակցել իմ ընկերներից մեկի` Բարթ Հեսսի հետ (նա սովորաբար նման տեսք չունի) եւ մենք մեզ որպես մոդելներ էինք օգտագործում: Մենք փոխակերպեցինք մեր բնակարանները լաբորատորիաների, եւ աշխատում էինք շատ ինքնաբուխ եւ անմիջական կերպով: Մենք ստեղծում էինք տեսողական պատկերներ, որոնք հարցեր էին առաջացնում մարդու էվոլյուցիաի վերաբերյալ:
Whilst I was at Philips, we discussed this idea of a maybe technology, something that wasn't either switched on or off, but in between. A maybe that could take the form of a gas or a liquid. And I became obsessed with this idea of blurring the perimeter of the body, so you couldn't see where the skin ended and the near environment started. I set up my studio in the red-light district and obsessively wrapped myself in plumbing tubing, and found a way to redefine the skin and create this dynamic textile. I was introduced to Robyn, the Swedish pop star, and she was also exploring how technology coexists with raw human emotion. And she talked about how technology with these new feathers, this new face paint, this punk, the way that we identify with the world, and we made this music video.
Մինչ ես Philips-ում էի, մենք քննարկել էինք «գուցե» տեխնոլոգիայի այս գաղափարը. մի բան, որ ոչ թե կամ միացված կամ անջատված էր, այլ դրանց միջև գնտվող վիճակում: Գուցե այն կարող էր գազի կամ հեղուկի ձև ստանալ: Եվ ես սկսեցի տառապել այս գաղափարով, որն էր` մարմնի պարագծային սահմանները խախտելը, այնպես որ չէիք կարող տեսնել, թե որտեղ է մաշկը ավարտվում եւ որտեղ է սկսվում միջավայրը: Ես ստեղծել եմ իմ արվեստանոցը կարմիր լապտերների թաղամասում եւ սկսեցի տառապել իմ փորձանոթներով և խողովակներով եւ գտա մաշկը վերաձևավորելու եւ այս դինամիկ տեքստիլը ստեղծելու միջոց: Ես ծանոթացա Ռոբինի հետ, ով շվեդական փոփ աստղ էր, եւ նույնպես ուսումնասիրում էր, թե ինչպես են տեխնոլոգիաները համագոյատևում տարրական մարդկային զգացմունքների հետ: Եվ պատմեց այս նոր փետուրների տեխնոլոգիայի, այս նոր դեմքի ներկի, այս պանկ ոճի, աշխարհի հետ մեր նույնականացման մասին և մենք ստեղծեցինք այս երաժշտական տեսահոլովակը:
I'm fascinated with the idea of what happens when you merge biology with technology, and I remember reading about this idea of being able to reprogram biology, in the future, away from disease and aging. And I thought about this concept of, imagine if we could reprogram our own body odor, modify and biologically enhance it, and how would that change the way that we communicate with each other? Or the way that we attract sexual partners? And would we revert back to being more like animals, more primal modes of communication? I worked with a synthetic biologist, and I created a swallowable perfume, which is a cosmetic pill that you eat and the fragrance comes out through the skin's surface when you perspire. It completely blows apart the way that perfume is, and provides a whole new format. It's perfume coming from the inside out. It redefines the role of skin, and our bodies become an atomizer.
Ես հիանում եմ այն գաղափարով, թե ինչ է տեղի ունենում, երբ կենսաբանությունը միաձուլում էս տեխնոլոգիաների հետ, և ես հիշում եմ, որ կարդում էի այս գաղափարի մասին, որ կարելի է վերածրագրավորել կենսաբանությունը այնպես, որ ապագայում, չլինեն հիվանդություններ և ծերանալ: Ես մտածում էի այս գաղափարի մասին... պատկերացրեք, եթե մենք կարողանայինք վերածրագրավորել մեր սեփական մարմնի հոտը, ձևափոխել և կենսաբանորեն փոփոխել այն, և թե ինչպես ենք մենք հաղորդակցվում միմյանց հետ: Կամ թե ինչպե՞ս ենք մենք գրավում սեռական զուգընկերներին: Արդյո՞ք մենք կվերականգնեինք մեր կենդանական բնազդը ու կենդանու կնմանվեինք, օգտագործելով ավելի պարզ հաղորդակցման եղանակներ: Ես աշխատել եմ որպես սինթետիկ կենսաբան, և ստեղծել եմ մի օծանելիք, որ կարելի է կուլ տալ, այն մի կոսմետիկ հաբ է, որ կարելի է ուտել և բույրը դուրս է գալիս քրտնելու ժամանակ` զգացվելով մաշկի մակերեւույթի վրա: Այն ամբողջովին վերափոխում է օծանելիքի էությունը և ապահովում է ամբողջովին նոր մի ձևաչափ: Դա օծանելիք է, որ ներսից դուրս է գալիս: Այն վերասահմանում է մաշկի դերը և մեր մարմինները դառնում են ֆարսունկա:
I've learned that there's no boundaries, and if I look at the evolution of my work i can see threads and connections that make sense. But when I look towards the future, the next project is completely unknown and wide open. I feel like I have all these ideas existing embedded inside of me, and it's these conversations and these experiences that connect these ideas, and they kind of instinctively come out.
Ես հասկացա, որ չկա ոչ մի սահման, եւ երբ ես հետևում եմ իմ աշխատանքի էվոլյուցիային, ես կարող եմ տեսնել թելեր ու կապեր, որոնք իմաստ ունեն: Բայց երբ նայում եմ դեպի ապագան, հաջորդ նախագիծը լիովին անհայտ է ու անսահմանափակ: Ես զգում եմ, որ այդ գաղափարները ներդրված մեջս, և այս զրույցներն ու փորձառություններն են, որ կապում են այս գաղափարները, և նրանք ինչ-որ կերպ բնազդաբար դուրս են գալիս:
As a body architect, I've created this limitless and boundless platform for me to discover whatever I want. And I feel like I've just got started.
Որպես մարմնի ճարտարապետ, Ես ինձ համար ստեղծեցի այս անսահմանափակ և անսահման հարթակը որպեսզի բացահայտեմ այն, ինչ ես ուզում եմ: Եվ ես զգում եմ, որ դեռ նոր եմ սկսել:
So here's to another day at the office.
Այսպիսով, և՜ս մեկ օր գրասենյակում:
(Laughter) (Applause)
(Ծիծաղ) (Ծափահարություններ)
Thank you!
Շնորհակալություն
Thank you!
Շնորհակալություն