Το άρωμα που θα μυρίσετε εδώ, δεν θα μπορέσετε να το ξαναμυρίσετε έτσι. Είναι ένα άρωμα που ονομάζεται «Πέρα από τον Παράδεισο» και μπορείτε να το βρείτε σε κάθε μαγαζί στη χώρα. Μόνο που εδώ έχει χωριστεί σε τμήματα από την Εστέ Λόντερ και την αρωματοποιό που το έφτιαξε, την Καλίς Μπέκερ, και τους είμαι ιδιαίτερα ευγνώμων γι'αυτό. Έχει διαχωριστεί σε διαδοχικά κομμάτια και μια συγχορδία.
The fragrance that you will smell, you will never be able to smell this way again. It’s a fragrance called Beyond Paradise, which you can find in any store in the nation. Except here it’s been split up in parts by Estée Lauder and by the perfumer who did it, Calice Becker, and I'm most grateful to them for this. And it’s been split up in successive bits and a chord.
Αυτό που μυρίζετε αυτή τη στιγμή είναι η υψηλή νότα. Ακολουθεί αυτό που ονομάζουν μεσαία νότα, η πλούσια νότα της καρδιάς. Θα σας τη δείξω. Η υψηλή νότα της Εδέμ, λέγεται έτσι από το Πρόγραμμα Εδέμ στο Ηνωμένο Βασίλειο.
So what you’re smelling now is the top note. And then will come what they call the heart, the lush heart note. I will show it to you. The Eden top note is named after the Eden Project in the U.K.
Η πλούσια μεσαία νότα, η νότα «κορμού του Μελαλούκα», δεν περιέχει κορμό Μελαλούκα, επειδή είναι τελείως απαγορευμένο.
The lush heart note, Melaleuca bark note -- which does not contain any Melaleuca bark, because it’s totally forbidden.
Και μετά από αυτό, το ολοκληρωμένο άρωμα. Τώρα, αυτό που μυρίζετε είναι ένας συνδυασμός - ρώτησα πόσα μόρια υπάρχουν μέσα, και κανένας δεν μου έλεγε. Οπότε το έβαλα σε έναν χρωματογράφο αερίων που έχω στο γραφείο μου, και είναι περίπου 400. Αυτό που μυρίζετε, λοιπόν, είναι μερικές εκατοντάδες μόρια που αιωρούνται στον αέρα και φτάνουν στη μύτη σας.
And after that, the complete fragrance. Now what you are smelling is a combination of -- I asked how many molecules there were in there, and nobody would tell me. So I put it through a G.C., a Gas Chromatograph that I have in my office, and it’s about 400. So what you’re smelling is several hundred molecules floating through the air, hitting your nose.
Και μη νομίζετε πως αυτό είναι και πολύ υποκειμενικό. Μυρίζετε όλοι πάνω-κάτω το ίδιο πράγμα, εντάξει; Η οσμή θεωρείται ότι είναι διαφορετική σε κάθε άνθρωπο. Δεν ισχύει αυτό. Και η αρωματοποιία το αποδεικνύει, γιατί αν ήταν διαφορετική, τότε δεν θα ήταν τέχνη, εντάξει;
And do not get the impression that this is very subjective. You are all smelling pretty much the same thing, OK? Smell has this reputation of being somewhat different for each person. It’s not really true. And perfumery shows you that can’t be true, because if it were like that it wouldn’t be an art, OK?
Όσο μυρίζετε, ας σας διηγηθώ την ιστορία μιας ιδέας. Όλα όσα μυρίζετε εδώ μέσα αποτελούνται από άτομα που προέρχονται από αυτό που εγώ αποκαλώ την κυριλέ γειτονιά του περιοδικού πίνακα - μια ασφαλή, καλή γειτονιά. (Γέλια) Αυτό δεν θέλετε να το ξεχάσετε αν θέλετε να ακολουθήσετε καριέρα αρωματοποιού. Τη δεκαετία του 1920, μερικοί προσπαθησαν να προσθέσουν πράγματα από τα κακά μέρη, και δεν δούλεψε και τόσο καλά.
Now, while the smell wafts over you, let me tell you the history of an idea. Everything that you’re smelling in here is made up of atoms that come from what I call the Upper East Side of the periodic table -- a nice, safe neighborhood. (Laughter) You really don’t want to leave it if you want to have a career in perfumery. Some people have tried in the 1920s to add things from the bad parts, and it didn’t really work.
Σχεδόν οτιδήποτε μυρίζετε στη ζωή σας, από καφέ μέχρι άρωμα, είναι φτιαγμένο από αυτά τα πέντε άτομα. Η υψηλή νότα που μυρίσατε στην αρχή, αυτό που αποκαλούμε πράσινο της κομμένης χλόης στην αρωματοποιΐα - παράξενοι όροι - και αυτό ονομάζεται πράσινη νότα επειδή μυρίζει σαν κάτι πράσινο, όπως το φρεσκοκομμένο γρασίδι.
These are the five atoms from which just about everything that you’re going to smell in real life, from coffee to fragrance, are made of. The top note that you smelled at the very beginning, the cut-grass green, what we call in perfumery -- they’re weird terms -- and this would be called a green note, because it smells of something green, like cut grass.
Αυτή είναι η (Ζ)-3-εξενόλη. Χρειάστηκε να μάθω χημεία στα γρήγορα τα τελευταία τρία χρόνια. Ένα πανάκριβο πρόγραμμα χημείας λυκείου. Έχει έξι άτομα άνθρακα, οπότε "εξ-", εξενόλη. Έχει ένα διπλό δεσμό, έχει μια αλκοόλη στο τέλος, Επομένως, είναι "-όλη", και γι'αυτό αποκαλείται (Ζ)-3-εξενόλη. Όταν πιάσετε τη μέθοδο, μπορείτε να εντυπωσιάζετε εύκολα κόσμο σε πάρτι.
This is cis-3-hexene-1-ol. And I had to learn chemistry on the fly in the last three years. A very expensive high school chemistry education. This has six carbon atoms, so "hexa," hexene-1-ol. It has one double bond, it has an alcohol on the end, so it’s "ol," and that’s why they call it cis-3-hexene-1-ol. Once you figure this out, you can really impress people at parties.
Αυτή λοιπόν μυρίζει σαν κομμένο γρασίδι. Αυτός είναι ο σκελετός του μορίου. Αν τον ντύσουμε με άτομα υδρογόνου -έτσι φαίνεται στην οθόνη του υπολογιστή- αλλά είναι περισσότερο έτσι, από την άποψη πως τα άτομα έχουν μια αδιαπέραστη σφαίρα. Απωθούν.
This smells of cut grass. Now, this is the skeleton of the molecule. If you dress it up with atoms, hydrogen atoms -- that’s what it looks like when you have it on your computer -- but actually it’s sort of more like this, in the sense that the atoms have a certain sphere that you cannot penetrate. They repel.
Γιατί όμως η ένωση μυρίζει σαν κομμένο γρασίδι; Γιατί δεν μυρίζει σαν πατάτα ή σαν βιολέτες; Υπάρχουν δύο θεωρίες. Η πρώτη είναι πως εξαρτάται από το σχήμα. Απόλυτα λογική θεωρία από την άποψη πως σχεδόν τα πάντα στη βιολογία λειτουργούν με το σχήμα τους. Τα ένζυμα που τρώνε, τα αντισώματα, είναι όλα αυτά που δημιουργούνται μεταξύ μιας πρωτεΐνης και ό,τι ακουμπάει, στην περίπτωση αυτή, μια μυρωδιά. Θα προσπαθήσω να σας εξηγήσω το σφάλμα σε αυτή την αντίληψη.
OK, now. Why does this thing smell of cut grass, OK? Why doesn’t it smell of potatoes or violets? Well, there are really two theories. But the first theory is: it must be the shape. And that’s a perfectly reasonable theory in the sense that almost everything else in biology works by shape. Enzymes that chew things up, antibodies, it’s all, you know, the fit between a protein and whatever it is grabbing, in this case a smell. And I will try and explain to you what’s wrong with this notion.
Η άλλη θεωρία είναι πως μυρίζουμε μοριακές δονήσεις. Ακούγεται εντελώς παράλογη ιδέα. Όταν την πρωτοσυνάντησα στις αρχές του '90, νόμιζα πως οι προκάτοχοί μου, ο Μάλκομ Ντάισον και ο Μπόμπ Ράιτ, είχαν χάσει τα μυαλά τους και θα σας εξηγήσω το γιατί. Ωστόσο, σταδιακά συνειδητοποίησα πως μπορεί να έχουν δίκιο - και πρέπει να πείσω όλους τους συναδέλφους μου γι'αυτό, αλλά το δουλεύω.
And the other theory is that we smell molecular vibrations. Now, this is a totally insane idea. And when I first came across it in the early '90s, I thought my predecessor, Malcolm Dyson and Bob Wright, had really taken leave of their senses, and I’ll explain to you why this was the case. However, I came to realize gradually that they may be right -- and I have to convince all my colleagues that this is so, but I’m working on it.
Ορίστε πώς λειτουργεί το σχήμα σε φυσιολογικούς υποδοχείς. Έρχεται ένα μόριο, μπαίνει στην πρωτεΐνη, την οποία βλέπουμε εδώ σε απλή απεικόνιση, και προκαλεί αλλαγές, στροφές, ορισμένες κινήσεις με το να συνδέεται σε συγκεκριμένα σημεία. Η έλξη, οι δυνάμεις μεταξύ του μορίου και της πρωτεΐνης προκαλούν την κίνηση. Αυτή η ιδέα βασίζεται στο σχήμα.
Here’s how shape works in normal receptors. You have a molecule coming in, it gets into the protein, which is schematic here, and it causes this thing to switch, to turn, to move in some way by binding in certain parts. And the attraction, the forces, between the molecule and the protein cause the motion. This is a shape-based idea.
Σε αυτή την εικόνα βλέπουμε πού είναι το πρόβλημα του σχήματος. Περιμένω να απομνημονεύσετε όλοι αυτές τις ενώσεις. Αυτή είναι μία μόνο σελίδα από τη δουλειά ενός χημικού, εντάξει; Εργάζεται για μια εταιρία αρωμάτων. Φτιάχνει 45 μόρια, και ψάχνει για σανδαλόξυλο, κάτι που να μυρίζει σαν σανδαλόξυλο. Γιατί το σανδαλόξυλο βγάζει πολύ χρήμα. Από αυτά τα 45 μόρια, μόνο το 4629 μυρίζει σαν σανδαλόξυλο. Και βάζει δίπλα ένα θαυμαστικό, εντάξει; Χρειάζεται πολλή δουλειά. Αυτό σε ανθρωποέτη εργασίας είναι, περίπου 150.000 ευρώ, αν παραμείνει χαμηλόμισθος και χωρίς παροχές. Πρόκειται λοιπόν για μια εξαιρετικά αναποτελεσματική διαδικασία. Ο ορισμός μου για την έννοια της θεωρίας, είναι πως δεν είναι κάτι που απλά διδάσκεται αλλά σε γλιτώνει φόρτο εργασίας. Θεωρία είναι κάτι που σου επιτρέπει να κάνεις λιγότερη δουλειά. Μου αρέσει η ιδέα της λιγότερης δουλειάς. Ας σας εξηγήσω γιατί -- έναν απλούστατο λόγο για τον οποίον η θεωρία του σχήματος δεν δουλεύει.
Now, what’s wrong with shape is summarized in this slide. The way --I expect everybody to memorize these compounds. This is one page of work from a chemist’s workbook, OK? Working for a fragrance company. He’s making 45 molecules, and he’s looking for a sandalwood, something that smells of sandalwood. Because there’s a lot of money in sandalwoods. And of these 45 molecules, only 4629 actually smells of sandalwood. And he puts an exclamation mark, OK? This is an awful lot of work. This actually is roughly, in man-years of work, 200,000 dollars roughly, if you keep them on the low salaries with no benefits. So this is a profoundly inefficient process. And my definition of a theory is, it’s not just something that you teach people; it’s labor saving. A theory is something that enables you to do less work. I love the idea of doing less work. So let me explain to you why -- a very simple fact that tells you why this shape theory really does not work very well.
Αυτή είναι η (Ζ)-3-εξενόλη, και μυρίζει σαν κομμένο γρασίδι. Αυτή είναι η (Ζ)-3-εξενοδιόλη, και μυρίζει σαν σάπιο αυγό, εντάξει; Θα έχετε παρατηρήσει πως η βότκα δε μυρίζει ποτέ σαν σάπιο αυγό. Αν σας τύχει κάτι τέτοιο, κατεβάζετε το ποτήρι και πάτε σε άλλο μπαρ. Με άλλα λόγια, ποτέ δεν μπερδεύουμε την -όλη με τη -διόλη, εντάξει; Σε καμία συγκέντρωση, ακόμη και καθαρή αν μυρίζατε καθαρή αιθανόλη, δεν μυρίζει σαν σάπιο αυγό. Αντίθετα, δεν υπάρχει συγκέντρωση όπου η ένωση θείου μυρίζει σαν βότκα. Είναι πολύ δύσκολο να εξηγηθεί αυτό με μοριακή αναγνώριση. Το έδειξα αυτό σε έναν φίλο μου φυσικό, που αντιπαθεί ιδιαίτερα τη βιολογία, και μου είπε «Είναι εύκολο! Αυτά έχουν διαφορετικό χρώμα!» (Γέλια)
This is cis-3-hexene-1-ol. It smells of cut grass. This is cis-3-hexene-1-thiol, and this smells of rotten eggs, OK? Now, you will have noticed that vodka never smells of rotten eggs. If it does, you put the glass down, you go to a different bar. This is -- in other words, we never get the O-H -- we never mistake it for an S-H, OK? Like, at no concentration, even pure, you know, if you smelt pure ethanol, it doesn’t smell of rotten eggs. Conversely, there is no concentration at which the sulfur compound will smell like vodka. It’s very hard to explain this by molecular recognition. Now, I showed this to a physicist friend of mine who has a profound distaste for biology, and he says, "That’s easy! The things are a different color!" (Laughter)
Πρέπει να πάμε λίγο παραπέρα. Ακούστε γιατί η θεωρία των δονήσεων έχει ένα κάποιο ενδιαφέρον. Αυτά τα μόρια, όπως είδατε στην αρχή, τα δομικά στοιχεία είχαν ελατήρια που τα συνδέουν μεταξύ τους. Στην πραγματικότητα, τα μόρια δονούνται σε μια ομάδα συχνοτήτων που είναι πολύ συγκεκριμένες για κάθε μόριο και για τους δεσμούς μεταξύ τους.
We have to go a little beyond that. Now let me explain why vibrational theory has some sort of interest in it. These molecules, as you saw in the beginning, the building blocks had springs connecting them to each other. In fact, molecules are able to vibrate at a set of frequencies which are very specific for each molecule and for the bonds connecting them.
Έτσι ακούγεται ο δεσμός του οξυγόνου και υδρογόνου, σε συχνότητα που ακούμε. Ο ήχος του δεσμού του θείου και του υδρογόνου, πολύ διαφορετική συχνότητα. Τώρα, αυτό είναι ενδιαφέρον, επειδή δείχνει πως πρέπει να ψάχνουμε κάτι συγκεκρίμενο, δηλαδή τίποτα στον κόσμο δε μυρίζει σαν σάπιο αυγό εκτός από το θείο-υδρογόνο.
So this is the sound of the O-H stretch, translated into the audible range. S-H, quite a different frequency. Now, this is kind of interesting, because it tells you that you should be looking for a particular fact, which is this: nothing in the world smells like rotten eggs except S-H, OK?
Δεύτερον: τίποτα στον κόσμο δεν έχει τη συχνότητα του θείου-υδρογόνου. Φανταστείτε ένα πιάνο. Η έκταση θείου-υδρογόνου βρίσκεται στη μέση του πιάνου το οποίο είναι, ας πούμε, κατεστραμμένο, έτσι ώστε δεν υπάρχουν γειτονικές νότες, Υπάρχει μια μοναδική οσμή, μια μοναδική δόνηση.
Now, Fact B: nothing in the world has that frequency except S-H. If you look on this, imagine a piano keyboard. The S-H stretch is in the middle of a part of the keyboard that has been, so to speak, damaged, and there are no neighboring notes, nothing is close to it. You have a unique smell, a unique vibration.
Έτσι, όταν ξεκίνησα αυτό το παιχνίδι, άρχισα την αναζήτηση για να πειστώ για το αν υπήρχε κάποιος βαθμός αληθοφάνειας σ' αυτή την τρελή ιστορία. Άρχισα να αναζητώ έναν τύπο μορίου, οποιουδήποτε μορίου, που θα είχε τους ίδιους κραδασμούς και η πρόβλεψη ήταν πως θα έπρεπε οπωσδήποτε να μυρίζει θείο. Αν δε μύριζε έτσι, όλη η ιδέα κατέρρεε, και θα ήταν ώρα να κάνω κάτι άλλο.
So I went searching when I started in this game to convince myself that there was any degree of plausibility to this whole crazy story. I went searching for a type of molecule, any molecule, that would have that vibration and that -- the obvious prediction was that it should absolutely smell of sulfur. If it didn’t, the whole idea was toast, and I might as well move on to other things.
Μετά από αναζητήσεις πολλών μηνών ανακάλυψα πως υπάρχει ένα είδος μορίου που ονομάζεται βοράνιο το οποίο έχει ακριβώς τους ίδιους κραδασμούς. Τα καλά νέα είναι ότι μπορείτε να βρείτε βοράνιο. Τα κακά νέα είναι ότι είναι καύσιμα πυραύλων. Τα περισσότερα από αυτα εκρήγνυνται αυτογενώς σε επαφή με τον αέρα και αν ρωτήσετε τους προμηθευτές του, το πουλάνε σε ποσότητες τουλάχιστον δέκα τόνων. (Γέλια) Αυτό δεν ήταν αυτό που λέμε πείραμα εργαστηριακής κλίμακας, και δεν θα άρεσε στο κολέγιό μου.
Now, after searching high and low for several months, I discovered that there was a type of molecule called a Borane which has exactly the same vibration. Now the good news is, Boranes you can get hold of. The bad news is they’re rocket fuels. Most of them explode spontaneously in contact with air, and when you call up the companies, they only give you minimum ten tons, OK? (Laughter) So this was not what they call a laboratory-scale experiment, and they wouldn’t have liked it at my college.
Ωστόσο, κατάφερα τελικά να βρω βοράνιο, και ιδού το τέρας. Και πραγματικά έχει την ίδια -- εάν υπολογίσετε, εάν μετρήσετε τις δονητικές συχνότητες, είναι ίδιες με το θείο-υδρογόνο.
However, I managed to get a hold of a Borane eventually, and here is the beast. And it really does have the same -- if you calculate, if you measure the vibrational frequencies, they are the same as S-H.
Τώρα, μυρίζει θείο; Εάν επιστρέψετε στη βιβλιογραφία, υπάρχει κάποιος που γνώριζε περισσότερα από οποιονδήποτε για το βοράνιο ζωντανό τότε ή έκτοτε, ο Άλφρεντ Στοκ, αυτός τα σύνθεσε όλα. Και σε μια τεράστια 40σελίδη δημοσίευση στα γερμανικά λέει σε ένα σημείο --η γυναίκα μου είναι Γερμανίδα και μου το μετέφρασε-- και σε ένα σημείο λέει, «ganz widerlich Geruch» μία «απολύτως αποκρουστική οσμή», που είναι καλό. Θυμίζει υδρόθειο. Έτσι το γεγονός ότι το βοράνιο μυρίζει σαν θείο ήταν γνωστό από το 1910, και εντελώς ξεχασμένο μέχρι το 1997-1998.
Now, does it smell of sulfur? Well, if you go back in the literature, there’s a man who knew more about Boranes than anyone alive then or since, Alfred Stock, he synthesized all of them. And in an enormous 40-page paper in German he says, at one point -- my wife is German and she translated it for me -- and at one point he says, "ganz widerlich Geruch," an "absolutely repulsive smell," which is good. Reminiscent of hydrogen sulfide. So this fact that Boranes smell of sulfur had been known since 1910, and utterly forgotten until 1997, 1998.
Τώρα, το μελανό σημείο είναι το εξής: Εάν μυρίζουμε μοριακούς κραδασμούς, τότε έχουμε ένα φασματοσκόπιο στη μύτη μας. Τώρα, αυτό είναι ένα φασματοσκόπιο στο πάγκο του εργαστηρίου μου. Και μπορώ να πω ότι αν κοιτάξετε μέσα στη μύτη κάποιου, μάλλον δεν θα δείτε κάτι που να μοιάζει με αυτό. Και αυτός είναι ο κύριος αντίλογος στην θεωρία.
Now, the slight fly in the ointment is this: that if we smell molecular vibrations, we must have a spectroscope in our nose. Now, this is a spectroscope, OK, on my laboratory bench. And it’s fair to say that if you look up somebody’s nose, you’re unlikely to see anything resembling this. And this is the main objection to the theory.
Λοιπόν, μυρίζουμε κραδασμούς. Πώς γίνεται; Εντάξει? Τώρα όταν οι άνθρωποι ρωτούν τέτοια πράγματα, αμελούν κάτι, δηλαδή ότι οι φυσικοί είναι πραγματικά έξυπνοι, σε αντίθεση με τους βιολόγους. (Γέλια) Αυτό είναι αστείο. Είμαι βιολόγος, εντάξει; Είναι λοιπόν ένα αστείο εις βάρος μου.
OK, great, we smell vibrations. How? All right? Now when people ask this kind of question, they neglect something, which is that physicists are really clever, unlike biologists. (Laughter) This is a joke. I’m a biologist, OK? So it’s a joke against myself.
Ο Μπομπ Τζάκλοβιτς και ο Τζον Λαμπ, στην αυτοκινητοβιομηχανία Φορντ, τον καιρό που η Φορντ δαπανούσε τεράστια χρηματικά ποσά για βασική έρευνα, ανακάλυψαν έναν τρόπο να κατασκευάσουν ένα φασματοσκόπιο εγγενώς νανομετρικής κλίμακας. Με άλλα λόγια, ούτε καθρέπτες, ούτε λέιζερ, ούτε πρίσματα, ούτε ανοησίες, μόνο μία μικροσκοπική συσκευή, και την έφτιαξαν. Χρησιμοποιεί σήραγγα ηλεκτρονίων. Τώρα, θα μπορούσα να κάνω το χορό της σήραγγας ηλεκτρονίων αλλά έφτιαξα ένα πιο ενδιαφέρον βίντεο. Να πώς λειτουργεί.
Bob Jacklovich and John Lamb at Ford Motor Company, in the days when Ford Motor was spending vast amounts of money on fundamental research, discovered a way to build a spectroscope that was intrinsically nano-scale. In other words, no mirrors, no lasers, no prisms, no nonsense, just a tiny device, and he built this device. And this device uses electron tunneling. Now, I could do the dance of electron tunneling, but I’ve done a video instead, which is much more interesting. Here’s how it works.
Τα ηλεκτρόνια είναι ασαφή όντα και μπορούν να πηδήξουν τα χάσματα, αλλά μόνο με ίση ενέργεια. Αν η ενέργεια διαφέρει, δεν μπορούν να πηδήξουν. Αντίθετα με μας, δεν θα πέσουν από τον γκρεμό. Τώρα, αν κάτι απορροφά την ενέργεια το ηλεκτρόνιο μπορεί να ταξιδέψει. Έτσι εδώ έχετε ένα σύστημα, έχετε κάτι -- και υπάρχουν πολλά από αυτά στη βιολογία -- κάποια ουσία που δίνει ένα ηλεκτρόνιο, και το ηλεκτρόνιο προσπαθεί να πηδήξει, και μόνο όταν έρχεται ένα μόριο με τη σωστή δόνηση γίνεται η αντίδραση. Αυτή είναι η βάση για την συσκευή που έφτιαξαν αυτοί οι τύποι στη Φορντ.
Electrons are fuzzy creatures, and they can jump across gaps, but only at equal energy. If the energy differs, they can’t jump. Unlike us, they won’t fall off the cliff. OK. Now. If something absorbs the energy, the electron can travel. So here you have a system, you have something -- and there’s plenty of that stuff in biology -- some substance giving an electron, and the electron tries to jump, and only when a molecule comes along that has the right vibration does the reaction happen, OK? This is the basis for the device that these two guys at Ford built.
Και κάθε μέρος του μηχανισμού είναι πραγματικά εύλογο στη βιολογία. Με άλλα λόγια, πήρα εμπορικά διαθέσιμα κομμάτια κι έφτιαξα ένα φασματοσκόπιο. Το ωραίο με αυτή την ιδέα, εάν έχετε μυαλό με φιλοσοφική κλίση, είναι ότι μετά σας λέει ότι η μύτη, το αυτί και το μάτι είναι όλα δονητικές αισθήσεις. Φυσικά, δεν έχει σημασία, επειδή μπορεί και να μην είναι. Άλλά είναι κάπως -- (Γέλια) -- είναι κάπως ελκυστικό σε όσους διαβάζουν πολλή Γερμανική λογοτεχνία του 19ου αιώνα.
And every single part of this mechanism is actually plausible in biology. In other words, I’ve taken off-the-shelf components, and I’ve made a spectroscope. What’s nice about this idea, if you have a philosophical bent of mind, is that then it tells you that the nose, the ear and the eye are all vibrational senses. Of course, it doesn’t matter, because it could also be that they’re not. But it has a certain -- (Laughter) -- it has a certain ring to it which is attractive to people who read too much 19th-century German literature.
Και τότε συνέβη κάτι υπέροχο: Άφησα τα ακαδημαϊκά και πήγα στον πραγματικό κόσμο των επιχειρήσεων, και δημιουργήθηκε μια εταιρία από τις ιδέες μου για να δημιουργεί νέα μόρια χρησιμοποιώντας τη μέθοδό μου, σα να λέμε, πάρτι με τα λεφτά των άλλων. Και ένα από τα πρώτα πράγματα που συνέβησαν, ήταν ότι αρχίσαμε να πηγαίνουμε σε εταιρίες αρωμάτων ρωτώντας τί χρειάζονται, επειδή, φυσικά, αν μπορείτε να υπολογίσετε την μυρωδιά, δεν χρειάζεστε χημικούς. Χρειάζεστε έναν υπολογιστή, ένα mac κάνει, αν ξέρετε να το προγραμματίσετε. Εντάξει; Μπορείτε να δοκιμάστε χίλια μόρια, μπορείτε να δοκιμάσετε δέκα χιλιάδες μόρια σε ένα Sαββατοκύριακο, και μετά λέτε στους χημικούς να φτιάξουν μόνο το σωστό. Και αυτό είναι ένα απευθείας μονοπάτι στη δημιουργία νέων οσμογόνων ουσιών.
And then a magnificent thing happened: I left academia and joined the real world of business, and a company was created around my ideas to make new molecules using my method, along the lines of, let’s put someone else’s money where your mouth is. And one of the first things that happened was we started going around to fragrance companies asking for what they needed, because, of course, if you could calculate smell, you don’t need chemists. You need a computer, a Mac will do it, if you know how to program the thing right, OK? So you can try a thousand molecules, you can try ten thousand molecules in a weekend, and then you only tell the chemists to make the right one. And so that’s a direct path to making new odorants.
Και ένα από τα πρώτα πράγματα που συνέβησαν ήταν ότι πήγαμε να δούμε αρωματοποιούς στη Γαλλία --κι εδώ μιμούμαι τον Σάρλς Φλάισερ-- κι ένας από αυτούς λέει, «Δεν μπορείτε να φτιάξετε κουμαρίνη». Μου λέει, «Βάζω στοίχημα ότι δεν μπορείτε να φτιάξετε μια κουμαρίνη».
And one of the first things that happened was we went to see some perfumers in France -- and here’s where I do my Charles Fleischer impression -- and one of them says, "You cannot make a coumarin." He says to me, "I bet you cannot make a coumarin."
Τώρα, η κουμαρίνη είναι πολύ κοινή, ένα υλικό στην αρωματοποιία, παράγωγο ενός φασολιού της Νότιας Αμερικής. Και είναι το κλασικό συνθετικό χημικό άρωμα, εντάξει; Είναι το μόριο που έχει κάνει τα αντρικά αρώματα να μυρίζουν έτσι από το 1881, για να είμαι ακριβής.
Now, coumarin is a very common thing, a material, in fragrance which is derived from a bean that comes from South America. And it is the classic synthetic aroma chemical, OK? It’s the molecule that has made men’s fragrances smell the way they do since 1881, to be exact.
Και το πρόβλημα είναι ότι είναι καρκινογόνο. Και σε κανέναν δεν αρέσει ιδιαίτερα το άφτερ σέιβ με καρκινογόνα. (Γέλια) Υπάρχουν κάποιοι απερίσκεπτοι, αλλά δεν αξίζει τον κόπο, εντάξει;
And the problem is it’s a carcinogen. So nobody likes particularly to -- you know, aftershave with carcinogens. (Laughter) There are some reckless people, but it’s not worth it, OK?
Μας ζήτησαν να φτιάξουμε μια νέα κουμαρίνη. Και αρχίσαμε τους υπολογισμούς. Και το πρώτο πράγμα που κάνετε είναι να υπολογίσετε το φάσμα της δόνησης της κουμαρίνης, και το εξομαλύνετε, ώστε να έχετε μια ωραία εικόνα του τί είδους συγχορδία είναι η κουμαρίνη. Και μετά βάζετε τον υπολογιστή να βρει άλλα μόρια, σχετικά ή άσχετα, που έχουν τις ίδιες δονήσεις.
So they asked us to make a new coumarin. And so we started doing calculations. And the first thing you do is you calculate the vibrational spectrum of coumarin, and you smooth it out, so that you have a nice picture of what the sort of chord, so to speak, of coumarin is. And then you start cranking the computer to find other molecules, related or unrelated, that have the same vibrations.
Και όντως, σε αυτή την περίπτωση, και λυπάμαι που το λέω, έγινε -- ήταν ευτυχής σύμπτωση. Επειδή έλαβα ένα τηλεφώνημα από τον αρχιχημικό μας και είπε, κοίτα, βρήκα μια πανέμορφη αντίδραση, και ακόμη και αν αυτή η χημική ένωση δεν μυρίζει κουμαρίνη, θέλω να το κάνω, είναι τόσο φίνο, ένα βήμα --θέλω να πω, οι χημικοί είναι περίεργοι-- ένα βήμα, 90 τοις εκατό απόδοση, ξέρετε, και έχετε αυτή την υπέροχη κρυσταλλική ένωση. Ας το προσπαθήσουμε.
And we actually, in this case, I’m sorry to say, it happened -- it was serendipitous. Because I got a phone call from our chief chemist and he said, look, I’ve just found this such a beautiful reaction, that even if this compound doesn’t smell of coumarin, I want to do it, it’s just such a nifty, one step -- I mean, chemists have weird minds -- one step, 90 percent yield, you know, and you get this lovely crystalline compound. Let us try it.
Και είπα, πρώτα απ' όλα, άσε με να υπολογίσω αυτή την ένωση, κάτω δεξιά, που σχετίζεται με την κουμαρίνη, αλλά έχει ένα επιπλέον πεντάγωνο στο μόριο. Υπολόγισα τις δονήσεις, το μοβ φάσμα είναι το καινούργιο, το λευκό είναι το παλιό. Και η πρόβλεψη είναι ότι θα πρέπει να μυρίζει κουμαρίνη. Το έφτιαξαν... και μύριζε ακριβώς όπως η κουμαρίνη. Και αυτό είναι το νέο μας μωρό, ονομάζεται τονκίνη. Βλέπετε, όταν είσαι επιστήμονας, πάντα πουλάς ιδέες. Και οι άνθρωποι αντιστέκονται στις ιδέες, και με το δίκιο τους. Γιατί να γίνουν αποδεκτές νέες ιδέες; Αλλά όταν βάζετε έναν μικρό φιαλίδιο 10 γραμμαρίων μπροστά από αρωματοποιούς, και μυρίζει σαν κουμαρίνη, και δεν είναι κουμαρίνη, και το βρήκατε σε τρεις εβδομάδες, κάνει το μυαλό όλων να εστιάσει με υπέροχο τρόπο. (Γέλια) (Χειροκρότημα)
And I said, first of all, let me do the calculation on that compound, bottom right, which is related to coumarin, but has an extra pentagon inserted into the molecule. Calculate the vibrations, the purple spectrum is that new fellow, the white one is the old one. And the prediction is it should smell of coumarin. They made it ... and it smelled exactly like coumarin. And this is our new baby, called tonkene. You see, when you’re a scientist, you’re always selling ideas. And people are very resistant to ideas, and rightly so. Why should new ideas be accepted? But when you put a little 10-gram vial on the table in front of perfumers and it smells like coumarin, and it isn’t coumarin, and you’ve found it in three weeks, this focuses everybody’s mind wonderfully. (Laughter) (Applause)
Και ο κόσμος συχνά με ρωτά, «είναι αποδεκτή η θεωρία σου;» Και απαντάω, «από ποιον;» Θέλω να πώ, υπάρχουν τρεις απόψεις: Έχεις δίκιο, και δεν ξέρω γιατί, το οποίο είναι το πιο λογικό αυτή τη στιγμή. Έχεις δίκιο, και δε με νοιάζει πώς το κάνεις, μου φέρνεις τα μόρια, ξέρεις. Και: Κάνεις λάθος και είμαι ότι κάνεις εντελώς λάθος.
And people often ask me, is your theory accepted? And I said, well, by whom? I mean most, you know -- there’s three attitudes: You’re right, and I don’t know why, which is the most rational one at this point. You’re right, and I don’t care how you do it, in a sense; you bring me the molecules, you know. And: You’re completely wrong, and I’m sure you’re completely wrong.
Εντάξει; Τώρα έχουμε να κάνουμε με ανθρώπους που θέλουν μόνο αποτελέσματα, και αυτός είναι ο εμπορικός κόσμος. Και μας λένε ότι και με αστρολογία να τα παράγουμε, είναι ευχαριστημένοι. Αλλά δεν χρησιμοποιούμε αστρολογία. Αλλά τα τελευταία τρία χρόνια έχω αυτό που εγώ θεωρώ την καλύτερη δουλειά στο σύμπαν, δηλαδή να βάζω το χόμπι μου --το οποίο είναι, τα αρώματα και όλα τα υπέροχα πράγματα-- συν λίγη βιοφυσική, λίγη αυτοδίδακτη χημεία στην υπηρεσία ενός πράγματος που πραγματικά λειτουργεί.
OK? Now, we’re dealing with people who only want results, and this is the commercial world. And they tell us that even if we do it by astrology, they’re happy. But we’re not actually doing it by astrology. But for the last three years, I’ve had what I consider to be the best job in the entire universe, which is to put my hobby -- which is, you know, fragrance and all the magnificent things -- plus a little bit of biophysics, a small amount of self-taught chemistry at the service of something that actually works.
Σας ευχαριστώ πολύ. (Χειροκρότημα)
Thank you very much. (Applause)