Το παράνομο εμπόριο άγριας ζωής στη Βραζιλία είναι μία από τις μεγάλες απειλές κατά της πανίδας μας, ειδικά των πουλιών και προμηθεύει κυρίως την αγορά κατοικίδιων ζώων με χιλιάδες ζώα που απομακρύνονται από τη φύση κάθε μήνα και μεταφέρονται μακριά από τον τόπο καταγωγής τους, για να πουληθούν κυρίως στο Ρίο ντε Τζανέιρο και το Σάο Πάολο.
Illegal wildlife trade in Brazil is one of the major threats against our fauna, especially birds, and mainly to supply the pet market with thousands of animals taken from nature every month, and transported far from their origins, to be sold mainly in Rio de Janeiro and São Paulo.
Εκτιμάται ότι όλα τα είδη παράνομου εμπορίου άγριας φύσης στη Βραζιλία που απομακρύνονται από τη φύση ανέρχονται σε 38 εκατομμύρια ζώα κάθε χρόνο, σε μια επιχείρηση αξίας περίπου δύο δισεκατομμυρίων δολαρίων. Η αστυνομία εντοπίζει τα τεράστια φορτία ζωντανών ζώων, που προορίζονται για την αγορά κατοικίδιων ή κατάσχει τα ζώα απευθείας από τα σπίτια ιδιωτών. Κι έτσι καταλήγουμε, κάθε μήνα, με χιλιάδες κατασχεθέντα ζώα.
It is estimated that all kinds of illegal wildlife trade in Brazil withdraw from nature almost 38 million animals every year, a business worth almost two billion dollars. The police intercepts these huge cargos with live animals, intended to supply the pet market, or they seize the animals directly from the people's houses, and this is how we end up, every month, with thousands of seized animals.
Και για να δούμε τι απογίνονται, θα ακολουθήσουμε τον Μπραντ. Πολλοί άνθρωποι, αφού κατασχεθούν τα ζώα, λένε, "Τέλεια, αποδόθηκε δικαιοσύνη. Ήρθαν οι καλοί, πήραν τα καημένα χαριτωμένα ζωάκια από τα χέρια των κακών λαθρέμπορων και έζησαν αυτά καλά κι εμείς καλύτερα". Είναι όμως έτσι; Στην πραγματικότητα, όχι. Κι εδώ ξεκινάει ένα από τα πολλά μας προβλήματα. Διότι πρέπει να βρούμε τι θα κάνουμε όλα αυτά τα ζώα.
And for us to understand what happens with them, we're going to follow Brad. In the eyes of many people, after the animals are seized, they say, "Yay, justice has been served. The good guys arrived, took the cute, mistreated animals from the hands of the evil traffickers, and everyone lived happily ever after." But did they? Actually, no, and this is where many of our problems begin. Because we have to figure out what to do with all these animals.
Στη Βραζιλία, μεταφέρονται πρώτα συνήθως σε δημόσια κέντρα διαλογής, όπου στις περισσότερες περιπτώσεις οι συνθήκες είναι εξίσου κακές με τις συνθήκες στους χώρους των λαθρεμπόρων. Το 2002 τα κέντρα αυτά δέχτηκαν 45.000 ζώα, από τα οποία 37.000 ήταν πουλιά. Και η αστυνομία εκτιμά ότι κατάσχει 5% του αριθμού που διακινείται παράνομα. Ορισμένα τυχερά, ανάμεσά τους και ο Μπραντ, μεταφέρονται μετά σε σοβαρά κέντρα επανένταξης. Κι εκεί τα φροντίζουν. Τα μαθαίνουν να πετούν. Μαθαίνουν πώς να αναγνωρίζουν την τροφή που θα βρουν στη φύση. Και κοινωνικοποιούνται με άλλους εκπρόσωπους του ίδιου είδους. (Γέλια)
In Brazil, they are usually first sent to governmental triage facilities, in which most of the cases, the conditions are as bad as with the traffickers. In 2002, these centers received 45,000 animals, of which 37,000 were birds. And the police estimates that we seize only five percent of what's being trafficked. Some lucky ones -- and among them, Brad -- go to serious rehabilitation centers after that. And in these places they are cared for. They train their flying, they learn how to recognize the food they will find in nature, and they are able to socialize with others from the same species. (Laughter)
Ύστερα όμως; Η Ορνιθολογική Εταιρεία της Βραζιλίας, οπότε μιλάμε πλέον μόνο για πουλιά, ισχυρίζεται ότι έχουμε ελάχιστες γνώσεις για τα είδη στη φύση. Συνεπώς, θα ήταν παρακινδυνευμένο να απελευθερώσουμε αυτά τα ζώα, τόσο για τα ίδια όσο και για το φυσικό πληθυσμό. Ισχυρίζονται επίσης ότι δαπανώνται πολλά χρήματα για την επανένταξή τους. Και με αυτό το επιχείρημα, προτείνουν για όλα τα πουλιά που κατάσχονται και δεν ανήκουν σε απειλούμενα είδη να θανατώνονται. Ωστόσο, αυτό θα σήμαινε τη θανάτωση 26.267 πουλιών, μόνο στην πολιτεία του Σάο Πάολο, μόνο το 2006.
But then what? The Brazil Ornithological Society -- so now we're talking only birds -- claims that we have too little knowledge about the species in nature. Therefore, it would be too risky to release these animals, both for the released and for the natural populations. They also claim that we spend too many resources in their rehabilitation. Following this argument, they suggest that all the birds seized from non-threatened species should be euthanized. However, this would mean having killed 26,267 birds, only in the state of São Paulo, only in 2006.
Όμως, υπάρχουν μερικοί ερευνητές, ανάμεσά τους κι εγώ, μερικοί ΜΚΟ και στελέχη της βραζιλιάνικης κυβέρνησης που πιστεύουν ότι υπάρχει εναλλακτική λύση. Πιστεύουμε ότι εάν και όταν τα ζώα πληρούν ορισμένα κριτήρια υγείας, συμπεριφοράς, ενδεχόμενης προέλευσης και λοιπών στοιχείων που γνωρίζουμε για τους φυσικούς πληθυσμούς, τότε η υπεύθυνη απελευθέρωση είναι πρακτικά εφικτή. Και για την ευημερία του κάθε ζώου και για τη διατήρηση των ειδών και των οικοσυστημάτων τους. Καθώς επιστρέφουμε γονίδια στους πληθυσμούς που ίσως είναι σημαντικά στην αντιμετώπιση περιβαλλοντικών προκλήσεων. Και ίσως επιστρέφουμε πιθανούς διασκορπιστές σπόρων, θηρευτές, θηράματα κλπ.
But, some researchers, myself included -- some NGOs and some people from the Brazilian government -- believe there is an alternative. We think that if and when the animals meet certain criteria concerning their health, behavior, inferred origin and whatever we know about the natural populations, then technically responsible releases are possible, both for the well-being of the individual, and for the conservation of the species and their ecosystems, because we will be returning genes for these populations -- which could be important for them in facing environmental challenges -- and also we could be returning potential seed dispersers, predators, preys, etc.
Όλα αυτά απελευθερώθηκαν από εμάς. Πάνω, βλέπουμε χελώνες να απολαμβάνουν την ελευθερία τους. (Γέλια) Στη μέση, αυτός ο μικρός έκανε φωλιά λίγες εβδομάδες μετά την απελευθέρωση. Και κάτω, η αγαπημένη μου φωτογραφία με ένα μικρό αρσενικό, τέσσερις ώρες μετά την απελευθέρωση που βρήκε ταίρι ένα άγριο θηλυκό. Δεν είναι κάτι καινούριο, το κάνουν πολλοί σε όλον τον κόσμο. Αλλά στη Βραζιλία είναι μεγάλο ζήτημα. Πιστεύουμε ότι έχουμε πραγματοποιήσει υπεύθυνες απελευθερώσεις. Έχουμε καταγράψει απελευθερωμένα ζώα που ζευγαρώνουν στη φύση και έχουν αποκτήσει νεοσσούς. Έτσι, τα γονίδια επιστρέφουν πράγματι στους πληθυσμούς.
All of these were released by us. On the top, the turtles are just enjoying freedom. (Laughter) On the middle, this guy nested a couple of weeks after the release. And on the bottom, my personal favorite, the little male over there, four hours after his release he was together with a wild female. So, this is not new, people have been doing this around the world. But it's still a big issue in Brazil. We believe we have performed responsible releases. We've registered released animals mating in nature and having chicks. So, these genes are indeed going back to the populations.
Ωστόσο, πρόκειται για μειοψηφία, καθώς οι γνώσεις μας είναι ελλιπείς. Έτσι, προτείνω να μελετήσουμε περαιτέρω, να ερευνήσουμε το ζήτημα, να κάνουμε ό,τι μπορούμε. Αφιερώνω τη σταδιοδρομία μου στο θέμα αυτό. Και βρίσκομαι εδώ για να σας παροτρύνω να κάνετε ό,τι είναι στο χέρι σας, να μιλήσετε στους γείτονές σας, να διδάξετε τα παιδιά σας, να βεβαιωθείτε ότι το κατοικίδιό σας προέρχεται από νόμιμο εκτροφείο. Πρέπει να δράσουμε και να δράσουμε τώρα προτού αυτά τα ζώα να είναι τα μόνα που θα απομείνουν. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ. (Χειροκρότημα)
However this is still a minority for the very lack of knowledge. So, I say, "Let's study more, let's shed light on this issue, let's do whatever we can." I'm devoting my career to that. And I'm here to urge each and every one of you to do whatever is in your reach: Talk to your neighbor, teach your children, make sure your pet is from a legal breeder. We need to act, and act now, before these ones are the only ones left. Thank you very much. (Applause)