Θεωρώ τον εαυτό μου αφηγητή. Δεν λέω όμως ιστορίες με τον καθιερωμένο τρόπο με την έννοια ότι συνήθως δεν λέω τις δικές μου ιστορίες. Αντιθέτως, με ενδιαφέρει να φτιάχνω εργαλεία που επιτρέπουν σε πολλά άτομα να πουν τις ιστορίες τους, άτομα από όλο τον κόσμο. Το κάνω αυτό επειδή πιστεύω ότι έχουμε όλοι πολλά κοινά μεταξύ μας. Πιστεύω ότι είμαστε πολύ παρόμοιοι, αλλά πιστεύω ότι δεν το βλέπουμε αυτό.
So I really consider myself a storyteller. But I don't really tell stories in the usual way, in the sense that I don't usually tell my own stories. Instead, I'm really interested in building tools that allow large numbers of other people to tell their stories, people all around the world. I do this because I think that people actually have a lot in common. I think people are very similar, but I also think that we have trouble seeing that.
Καθώς εξετάζω τον κόσμο βλέπω πολλά κενά, και πιστεύω πως όλοι βλέπουμε πολλά κενά. Μας καθορίζουμε σύμφωνα με τα κενά μας. Υπάρχουν τα γλωσσικά κενά, τα κενά των εθνικοτήτων και των φυλών, τα ηλικιακά κενά, τα κενά των φύλων, τα σεξουαλικά κενά, κενά στον πλούτο και στα χρήματα, στην εκπαίδευση, υπάρχουν και στη θρησκεία κενά. Όλοι έχουμε αυτά τα κενά και πιστεύω ότι μας αρέσουν γιατί μας κάνουν να αισθανόμαστε ότι μας συνδέει με κάτι, με μια μικρότερη κοινότητα. Πιστεύω όμως, ότι παρά τα κενά μας, έχουμε πολλά κοινά. Ένα από αυτά τα κοινά είναι μια βαθιά ανάγκη να εκφραστούμε. Θεωρώ πως είναι παλιά ανθρώπινη επιθυμία. Δεν είναι καινούργια.
You know, as I look around the world I see a lot of gaps, and I think we all see a lot of gaps. And we define ourselves by our gaps. There's language gaps, there's ethnicity and racial gaps, there's age gaps, there's gender gaps, there's sexuality gaps, there's wealth and money gaps, there's education gaps, there's also religious gaps. You know, we have all these gaps and I think we like our gaps because they make us feel like we identify with something, some smaller community. But I think that actually, despite our gaps, we really have a lot in common. And I think one thing we have in common is a very deep need to express ourselves. I think this is a very old human desire. It's nothing new.
Το θέμα όμως με την έκφραση του εαυτού μας είναι ότι παραδοσιακά υπάρχει αυτή η ανισορροπία μεταξύ της επιθυμίας που έχουμε να εκφράσουμε τους εαυτούς μας και κάποιους συμπονετικούς φίλους που διατίθενται να κάτσουν και να ακούσουν.
But the thing about self-expression is that there's traditionally been this imbalance between the desire that we have to express ourselves and the number of sympathetic friends who are willing to stand around and listen.
(γέλιο)
(Laughter)
Ούτε αυτό είναι κάτι καινούργιο. Από την αρχή της ανθρωπότητας, προσπαθούμε να διορθώσουμε αυτή την ανισορροπία με τη δημιουργία τέχνης, τη συγγραφή ποιημάτων, τραγούδια, γράφοντας την άποψη μας και να τη στέλνουμε σε μια εφημερίδα, με κουτσομπολιό με φίλους. Δεν είναι κάτι καινούργιο.
This, also, is nothing new. Since the dawn of human history, we've tried to rectify this imbalance by making art, writing poems, singing songs, scripting editorials and sending them in to a newspaper, gossiping with friends. This is nothing new.
Αυτό που είναι καινούργιο τα τελευταία χρόνια είναι ότι όλες αυτές οι φυσικές ανθρώπινες δραστηριότητες, αυτές οι πράξεις έκφρασης έχουν στραφεί στο διαδίκτυο. Και καθώς συνέβη αυτό, αφήνουμε πίσω μας ίχνη, ίχνη που λένε ιστορίες για τις στιγμές που εκφραζόμαστε. Αυτό που κάνω εγώ, είναι να γράφω προγράμματα για τον υπολογιστή που μελετούν πολύ μεγάλες ομάδες αυτών των ιχνών, και μετά προσπαθούμε να βγάλουμε συμπεράσματα για τους ανθρώπους που τα αφήνουν - τι αισθάνονται, τι πιστεύουν, τι είναι διαφορετικό στον κόσμο σήμερα από ότι συνήθως, τέτοιου είδους ερωτήματα.
What's new is that in the last several years a lot of these very traditional physical human activities, these acts of self-expression, have been moving onto the Internet. And as that's happened, people have been leaving behind footprints, footprints that tell stories of their moments of self-expression. And so what I do is, I write computer programs that study very large sets of these footprints, and then try to draw conclusions about the people who left them -- what they feel, what they think, what's different in the world today than usual, these sorts of questions.
Η μια ιδέα που διερευνά αυτές τις ιδέες, και έγινε πριν ένα χρόνο, είναι ένα σχέδιο που λέγεται "Αισθανόμαστε Καλά". Αυτό είναι ένα σχέδιο που ανά δυο με τρία λεπτά σκανάρει τις πρόσφατες αναρτήσεις σε ιστότοπους από όλο τον κόσμο για εμφανίσεις των φράσεων "Αισθάνομαι" ή "Νιώθω". Και όταν βρίσκει μια από αυτές τις φράσεις, παίρνει την πρόταση από την περίοδο, και προσπαθεί αυτόματα να συμπεράνει την ηλικία, το φύλο και τη γεωγραφική τοποθεσία του ατόμου που έγραψε αυτή την πρόταση. Μετά αφού έχει μάθει τη γεωγραφική τοποθεσία και την ώρα, μπορούμε επίσης να μάθουμε τι καιρό είχε όταν έγραψε αυτό το άτομο την πρόταση. Όλες αυτές οι πληροφορίες αποθηκεύονται σε μια βάση δεδομένων που συγκεντρώνει 20.000 αισθήματα την ημέρα. Είναι ενεργό περίπου εδώ και ενάμιση χρόνο. Μέχρι τώρα έχει φτάσει περίπου στα εφτάμιση εκατομμύρια ανθρώπινα συναισθήματα. Θα σας δείξω ένα δείγμα από τον τρόπο που όλη αυτή η πληροφορία παίρνει μορφή. Αυτό είναι το Αισθανόμαστε Καλά.
One project that explores these ideas, which was made about a year ago, is a piece called We Feel Fine. This is a piece that every two or three minutes scans the world's newly-posted blog entries for occurrences of the phrases "I feel" or "I am feeling." And when it finds one of those phrases, it grabs the sentence up to the period, and then automatically tries to deduce the age, gender and geographical location of the person that wrote that sentence. Then, knowing the geographical location and the time, we can also then figure out the weather when that person wrote the sentence. All of this information is saved in a database that collects about 20,000 feelings a day. It's been running for about a year and a half. It's reached about seven-and-a-half million human feelings now. And I'll show you a glimpse of how this information is then visualized. So this is We Feel Fine.
Αυτό που βλέπετε εδώ είναι μια τρελή μάζα που κατακλύζεται από σωματίδια, καθένα από αυτά αντιπροσωπεύει ένα ανθρώπινο συναίσθημα που εκφράστηκε τις τελευταίες ώρες. Το χρώμα κάθε σωματιδίου ανταποκρίνεται στον τύπο του συναισθήματος μέσα -- έτσι τα χαρούμενα, θετικά συναισθήματα είναι με φωτεινά χρώματα. Και τα λυπητερά, αρνητικά συναισθήματα είναι με σκούρα χρώματα. Η διάμετρος κάθε τελείας αντιπροσωπεύει το μέγεθος της πρότασης μέσα, έτσι οι μεγάλες τελείες περιέχουν μεγάλες προτάσεις, και οι μικρές τελείες περιέχουν μικρές προτάσεις. Μπορείτε να κάνετε κλικ σε οποιαδήποτε τελεία και να τη μεγαλώσετε. Βλέπουμε εδώ, "Θα ένιωθα πολύ καλύτερα εάν μπορούσα να κουλουριαστώ στην αγκαλιά του και να αισθανθώ τη στοργή που έχει για μένα στον ασπασμό του σώματός του και την τρυφερότητα των χειλιών του". Κάποιες φορές έχουμε και καυτά περιστατικά στον κόσμο των ανθρώπινων συναισθημάτων. Όλες αυτές οι δηλώσεις ανθρώπων: "Ξέρω ότι αντικειμενικά δεν είναι κάτι ιδιαίτερο, αλλά μετά από τόσα χρόνια που αισθάνομαι μικρός στον μεγάλο κόσμο, είναι ωραία αίσθηση να νιώθω μεγάλος ξανά".
What you see here is a madly swarming mass of particles, each of which represents a single human feeling that was stated in the last few hours. The color of each particle corresponds to the type of feeling inside -- so that happy, positive feelings are brightly colored. And sad, negative feelings are darkly colored. The diameter of each dot represents the length of the sentence inside, so that the large dots contain large sentences, and the small dots contain small sentences. Any dot can be clicked and expanded. And we see here, "I would just feel so much better if I could curl up in his arms right now and feel his affection for me in the embrace of his body and the tenderness of his lips." So it gets pretty hot and steamy sometimes in the world of human emotions. And all of these are stated by people: "I know that objectively it really doesn't mean much, but after spending so many years as a small fish in a big pond, it's nice to feel bigger again."
Οι τελείες αντιπροσωπεύουν ανθρώπινες αξίες. Έχουν δικούς τους νόμους και καταρρέουν αγριεμένα παντού, σαν να εξερευνούν τη ζωή. Επίσης αντιπροσωπεύουν την περιέργεια. Μπορείς να δεις τώρα κάποια από αυτά να κατακλύζουν τον κέρσορα. Βλέπετε κάποια άλλα να κατακλύζουν τον πάτο της αριστερής γωνίας της οθόνης γύρω από έξι λέξεις. Αυτές οι έξι λέξεις αντιπροσωπεύουν έξι κινήματα του "Νιώθουμε καλά". Αυτή που βλέπουμε τώρα είναι η Τρέλα. Υπάρχει επίσης το Μουρμουρητά, Μοντάζ, Όχλος, Συστήματα και Λόφοι. Θα σας δείξω κάποια από αυτά τώρα. Το Μουρμουρητά κάνει όλα τα συναισθήματα να πετάνε στο ταβάνι. Και μετά ένα ένα σε αντίθετη χρονολογική σειρά, φεύγουν μπαίνοντας στην κινούμενη λίστα των συναισθημάτων. "Αισθάνομαι καλύτερα τώρα".
The dots exhibit human qualities. They kind of have their own physics, and they swarm wildly around, kind of exploring the world of life. And then they also exhibit curiosity. You can see a few of them are swarming around the cursor right now. You can see some other ones are swarming around the bottom left corner of the screen around six words. Those six words represent the six movements of We Feel Fine. We're currently seeing Madness. There's also Murmurs, Montage, Mobs, Metrics and Mounds. And I'll walk you through a few of those now. Murmurs causes all of the feelings to fly to the ceiling. And then, one by one, in reverse chronological order, they excuse themselves, entering the scrolling list of feelings. "I feel a bit better now."
(Γέλιο)
(Laughter)
"Νιώθω μπερδεμένος και αβέβαιος για το τι στο διάολο θα κάνω". "Νιώθω εξαπατημένος από κάτι απίθανο εδώ". "Αισθάνομαι ελεύθερος. Νιώθω πολύ καλά". "Αισθάνομαι λες και είμαι σε μια ομίχλη κατάθλιψης και δεν μπορώ να ξεφύγω". Και μπορείς να πατήσεις σε όποιο θες από αυτά και να επισκεφτείς το μπλογκ από το οποίο συλλέχτηκε. Και με αυτό τον τρόπο, μπορείς να συνδεθείς με τους συγγραφείς αυτών των δηλώσεων αν ταυτίζεσαι κάπως.
"I feel confused and unsure of what the hell I want to do." "I feel gypped out of something awesome here." "I feel so free; I feel so good." "I feel like I'm in this fog of depression that I can't get out of." And you can click any of these to go out and visit the blog from which it was collected. And in that way, you can connect with the authors of these statements if you feel some degree of empathy.
Το επόμενο κίνημα ονομάζεται Μοντάζ. Το Μοντάζ εξάγει από όλα τα συναισθήματα που περιέχουν τις φωτογραφίες και τις παρουσιάζει σε ένα πλέγμα. Έπειτα, αυτό το πλέγμα καλείται να παρουσιάσει μια εικόνα για τα αισθήματα του κόσμου τις τελευταίες ώρες, αν θέλετε. Καθένα από αυτά μπορεί να πατηθεί και να ανατιναχτεί. Βλέπουμε εδώ "Νιώθω πως δεν θα διασκεδάσω καθόλου αν δεν είμαστε κ οι δυο". Αυτό το έγραψε κάποιος στο Μίσιγκαν. Βλέπουμε, "Νιώθω λες και ήμουν στον υπολογιστή όλη μέρα".
The next movement is called Montage. Montage causes all of the feelings that contain photographs to become extracted and display themselves in a grid. This grid is then said to represent the picture of the world's feelings in the last few hours, if you will. Each of these can be clicked and we can blow it up. We see, "I just feel like I'm not going to have fun if it's not the both of us." That was from someone in Michigan. We see, "I feel like I have been at a computer all day."
(Γέλιο)
(Laughter)
Αυτά κατασκευάζονται αυτόματα χρησιμοποιώντας τα αντικείμενα που βρήκαν: "Νομίζω πως φούσκωσα".
These are automatically constructed using the found objects: "I think I feel a little full."
Το επόμενο κίνημα λέγεται πλήθη. Το πλήθη παρέχει διαφορετικές στατιστικές αναλύσεις των συναισθημάτων του πληθυσμού τις τελευταίες ώρες. Βλέπουμε πως το συναίσθημα που είναι πιο συχνό τώρα είναι το "καλύτερα", ακολουθείται από το "καλά", "άσχημα", "ενοχή", "δίκιο", "ακεφιές", "σιχαθεί" κ.λπ. Μπορούμε επίσης να δούμε μια στατιστική ανάλυση φύλων. Και να δούμε ότι οι γυναίκες είναι πιο δημιουργικές τις τελευταίες ώρες μιλάνε για τα συναισθήματά τους περισσότερο από ότι οι άντρες. Μπορούμε να κάνουμε μια ηλικιακή στατιστική, η οποία μας δίνει ένα ιστόγραμμα για την κατανομή των αισθημάτων στον κόσμο ανά ηλικία. Βλέπουμε ότι οι άνθρωποι κοντά στα είκοσι είναι περισσότερο δημιουργικοί ακολουθούν οι έφηβοι, και οι άνθρωποι κοντά στα τριάντα, και από εκεί και πέρα ξεθυμαίνει πολύ γρήγορα. Σχετικά με τον καιρό, τα αισθήματα υποθέτουν τα φυσικά χαρακτηριστικά του καιρού που αντιπροσωπεύουν, έτσι ώστε αυτά που συλλέγονται μια ηλιόλουστη μέρα να τριγυρνάνε σαν να είναι μέρη του ήλιου. Τα συννεφιασμένα κυματίζουν σαν να βρίσκονται σε αεράκι. Τα βροχερά πέφτουν κάτω σαν να βρίσκονται σε βροχόπτωση, και τα χιονισμένα πέφτουν σαν χιονονιφάδες στο έδαφος.
The next movement is called mobs. Mobs provides different statistical breakdowns of the population of the world's feelings in the last few hours. We see that "better" is the most frequent feeling right now, followed by "good," "bad," "guilty," "right," "down," "sick" and so on. We can also get a gender breakdown. And we see that women are slightly more prolific talking about their emotions in the last few hours than men. We can do an age breakdown, which gives us a histogram of the world's emotional distribution by age. We see people in their twenties are the most prolific, followed by teenagers, and then people in their thirties, and it dies out very quickly from there. In weather, the feelings assume the physical characteristics of the weather that they represent, so that the ones collected on a sunny day swirl around as if they're part of the sun. The cloudy ones float along as if they're on a breeze. The rainy ones fall down as if they're in a rainstorm, and the snowy ones kind of flutter to the ground.
Τέλος, η τοποθεσία κάνει τα αισθήματα να κινούνται στις θέσεις τους σε ένα παγκόσμιο χάρτη που δείχνει τη γεωγραφική διανομή των συναισθημάτων. Οι Νόμοι παρέχουν στατιστικές των δεδομένων. Βλέπουμε αυτή τη στιγμή ότι ο κόσμος αισθάνεται "εκμετάλλευση" στο κανονικό επίπεδο στις 3,3 φορές.
Finally, location causes the feelings to move to their positions on a world map showing the geographical distribution of feelings. Metrics provides more numerical views on the data. We see that the world is feeling "used" at 3.3 times the normal level right now.
(Γέλιο)
(Laughter)
Αισθάνονται "ζέστη" στις 2,9 φορές στο κανονικό επίπεδο. Άλλες απόψεις επίσης είναι διαθέσιμες. Εδώ βρίσκονται το φύλο, η ηλικία, ο καιρός και η τοποθεσία.
They're feeling "warm" at 2.9 times the normal level, and so on. Other views are also available. Here are gender, age, weather, location.
Το τελικό κίνημα ονομάζεται Λόφοι. Είναι λίγο διαφορετικό από τα άλλα. Οι Λόφοι παρουσιάζουν όλη τη βάση δεδομένων ως μεγάλοι σβόλοι ζελέ οι οποίοι ψιλοτρέμουν. Και αν κρατήσω τον κέρσορα μου χορεύουν κιόλας. Βλέπουμε ότι το "καλύτερα" είναι το πιο συχνό συναίσθημα και ακολουθεί το "άσχημα". Και αν πάω εδώ τον κέρσορα, η λίστα αρχίζει να ανεβοκατεβαίνει, και υπάρχουν εκατοντάδες αισθήματα που έχουν συλλεχτεί. Βλέπετε έναν μικρό ροζ κέρσορα να κινείται, να αναπαριστά τη θέση μας. Εδώ βλέπουμε ανθρώπους που αισθάνονται "να γλιστράνε", "ναυτία", "υπεύθυνοι".
The final movement is called Mounds. It's a bit different from the others. Mounds visualizes the entire dataset as large, gelatinous blobs which kind of jiggle. And if I hold down my cursor, they do a little dance. We see "better" is the most frequent feeling, followed by "bad." And then if I go over here, the list begins to scroll, and there are actually thousands of feelings that have been collected. You can see the little pink cursor moving along, representing our position. Here we see people that feel "slipping," "nauseous," "responsible."
Υπάρχει επίσης η δυνατότητα έρευνας, εάν σας ενδιαφέρει να μάθεις για έναν συγκεκριμένο πληθυσμό. Για παράδειγμα, μπορείς να βρεις γυναίκες που αισθάνονται "εξάρτηση" στα είκοσι τους όταν είχε συννεφιά στο Μπαγκλαντές.
There's also a search capability, if you're interested in finding out about a certain population. For instance, you could find women who feel "addicted" in their 20s when it was cloudy in Bangladesh.
(Γέλιο)
(Laughter)
Αλλά δεν θα σας το δείξω αυτό. Ορίστε κάποια από τα αγαπημένα μου μοντάζ που έχουν συλλεχτεί: "Αισθάνομαι τόσο ζωντανό τον πατέρα μου μέσα μου που δεν υπάρχει καν χώρος για μένα". "Αισθάνομαι πολύ μόνος". "Πρέπει να βρίσκομαι σε κάποια απομακρυσμένη νότια πόλη για να αισθανθώ όμορφη". "Νιώθω πως είμαι αόρατη για σένα". "Δεν θα το έκρυβα εάν η κοινωνία δεν με έκανε να αισθάνομαι πως πρέπει". "Νιώθω πως είμαι ερωτευμένος με την Καρολίν". "Έχω όρεξη για αταξίες". "Πιστεύω πως αυτά τα φρικιά τελικά αποτελούν προσόν στη φοιτητική ζωή".
But I'll spare you that. So here are some of my favorite montages that have been collected: "I feel so much of my dad alive in me that there isn't even room for me." "I feel very lonely." "I need to be in some backwoods redneck town so that I can feel beautiful." "I feel invisible to you." "I wouldn't hide it if society didn't make me feel like I needed to." "I feel in love with Carolyn." "I feel so naughty." "I feel these weirdoes are actually an asset to college life."
(Γέλιο)
(Laughter)
"Μου αρέσει που αισθάνομαι έτσι σήμερα".
"I love how I feel today."
Όπως βλέπετε το Αισθάνομαι καλά χρησιμοποιεί μια τεχνική που ονομάζω "παθητική παρακολούθηση". Αυτό που θέλω να πω είναι ότι παρατηρεί παθητικά ανθρώπους καθώς ζουν τις ζωές τους. Σκανάρει τα μπλογκ του κόσμου βλέπει τι γράφει ο κόσμος, και αυτοί οι άνθρωποι δεν ξέρουν ότι παρακολουθούνται ή ότι τους παίρνουν συνέντευξη. Και εξαιτίας αυτού, το αποτέλεσμα είναι να παίρνεις πολύ ειλικρινείς, ανυπόκριτες απαντήσεις και αυτό είναι πολύ συχνά συγκινητικό. Αυτή την τεχνική προτιμώ συνήθως στη δουλειά μου γιατί οι άνθρωποι δεν ξέρουν ότι περνούν από συνέντευξη. Απλά ζουν τη ζωή τους και καταλήγουν να πράττουν με αυτό τον τρόπο.
So as you can see, We Feel Fine uses a technique that I call "passive observation." What I mean by that is that it passively observes people as they live their lives. It scans the world's blogs and looks at what people are writing, and these people don't know they're being watched or interviewed. And because of that, you end up getting very honest, candid, sincere responses that are often very moving. And this is a technique that I usually prefer in my work because people don't know they're being interviewed. They're just living life, and they end up just acting like that.
Μια άλλη τεχνική είναι να ρωτάς απευθείας τους ανθρώπους. Και αυτή την τεχνική την εξερεύνησα σε ένα διαφορετικό έργο, την Καψούλα του Χρονού Yahoo!, η οποία σχεδιάστηκε για να αποτυπώσει τον κόσμο το 2006. Είχε χωριστεί σε δέκα πολύ απλά θέματα -- αγάπη, θυμό, λύπη κ.λπ -- καθένα από αυτά περιείχε μια πολύ αόριστη ερώτηση που γινόταν στον κόσμο: Τι αγαπάς; Τι σε κάνει να θυμώνεις; Τι σε κάνει να λυπάσαι; Σε τι πιστεύεις; Η χρονική κάψουλα ήταν διαθέσιμη για ένα μήνα, μεταφρασμένη σε 10 γλώσσες και ήταν έτσι. Είναι μια περιστρεφόμενη υδρόγειος η επιφάνεια της οποίας συνθέτεται ολόκληρη από εικόνες λέξεις και ζωγραφιές ανθρώπων που κατέθεσαν στη χρονική κάψουλα. Τα δέκα θέματα εξέπεμπαν και περιστρέφονταν από τη χρονική κάψουλα. Μπορείς να δεις τα δεδομένα και να δεις τι έχει υποβάλλει ο κόσμος. Αυτό είναι απάντηση στο, Τι είναι όμορφο; Η Μις Υδρόγειος".
Another technique is directly questioning people. And this is a technique that I explored in a different project, the Yahoo! Time Capsule, which was designed to take a fingerprint of the world in 2006. It was divided into ten very simple themes -- love, anger, sadness and so on -- each of which contained a single, very open-ended question put to the world: What do you love? What makes you angry? What makes you sad? What do you believe in? And so on. The time capsule was available for one month online, translated into 10 languages, and this is what it looked like. It's a spinning globe, the surface of which is entirely composed of the pictures and words and drawings of people that submitted to the time capsule. The ten themes radiate out and orbit the time capsule. You can sift through this data and see what people have submitted. This is in response to, What's beautiful? "Miss World."
Υπάρχουν δυο λειτουργίες στη χρονική κάψουλα. Υπάρχει Ένας Κόσμος, που παρουσιάζει την περιστρεφόμενη υδρόγειο, και Πολλές Φωνές που χωρίζουν τα δεδομένα σε καρέ καρέ και σε αφήνει να τα δεις ένα ένα. Σε αυτό το έργο δόθηκε έμφαση από μια πολύ απίθανη εκδήλωση, η οποία έγινε σε μια έρημο έξω από την Αλμπουκέρκη στο Νέο Μεξικό στο Χέμεζ Πουέμπλο, όπου για τρία συνεχόμενα βράδια, τα περιεχόμενα της κάψουλας προβάλλονταν στις πλευρές του αρχαίου Κόκκινου Ροκ Κάνιον, το οποίο έχει 200 πόδια ύψος. Ήταν πραγματικά απίστευτο. Επίσης προβάλλαμε τα περιεχόμενα της κάψουλας του χρόνου ως δυαδικό κώδικα με τη χρήση λέιζερ 35βατ μέσα στο απώτερο διάστημα. Μπορείτε να δείτε την πορτοκαλί γραμμή να αφήνει την έρημο με κλίση 45 μοιρών. Αυτό ήταν απίστευτο επειδή την πρώτη νύχτα που κοίταξα όλες αυτές τις πληροφορίες και τότε άρχισα να βλέπω τα κενά για τα οποία έλεγα πριν -- τις διαφορές στην ηλικία, το φύλο την οικονομική κατάσταση και σε πολλά άλλα.
There are two modes to the time capsule. There's One World, which presents the spinning globe, and Many Voices, which splits the data out into film strips and lets you sift through them one by one. So this project was punctuated by a really amazing event, which was held in the desert outside Albuquerque in New Mexico at the Jemez Pueblo, where for three consecutive nights, the contents of the capsule were projected onto the sides of the ancient Red Rock Canyon walls, which stand about 200 feet tall. It was really incredible. And we also projected the contents of the time capsule as binary code using a 35-watt laser into outer space. You can see the orange line leaving the desert floor at about a 45 degree angle there. This was amazing because the first night I looked at all this information and really started seeing the gaps that I talked about earlier -- the differences in age, gender and wealth and so on.
Καθώς όμως τα κοίταζα περισσότερο και περισσότερο και περισσότερο, και είδα αυτές τις εικόνες να προβάλλονται πάνω στους βράχους, συνειδητοποίησα ότι έβλεπα τα ίδια αρχέτυπα συμβάντα να απεικονίζονται ξανά και ξανά και ξανά. Γάμοι, γεννήσεις, κηδείες, το πρώτο αμάξι, το πρώτο φιλί, την πρώτη καμήλα ή άλογο -- ανάλογα με τον πολιτισμό. Και ήταν πολύ συγκινητικό. Και αυτή η φωτογραφία τραβήχτηκε την τελευταία νύχτα από έναν απομακρυσμένο βράχο δυο μίλια μακριά, όπου τα περιεχόμενα της κάψουλας ακτινοβολούσαν στο διάστημα. Υπήρχε κάτι πολύ συγκινητικό στην εκτόξευση όλης αυτής της ανθρώπινης έκφρασης στον βραδινό ουρανό.
But, you know, as I looked at this more and more and more, and saw these images go across the rocks, I realized I was seeing the same archetypal events depicted again and again and again. You know: weddings, births, funerals, the first car, the first kiss, the first camel or horse -- depending on the culture. And it was really moving. And this picture here was taken the final night from a distant cliff about two miles away, where the contents of the capsule were being beamed into space. And there was something very moving about all of this human expression being shot off into the night sky.
Και με έκανε να σκεφτώ πολύ για τον βραδινό ουρανό, και πως οι άνθρωποι χρησιμοποιούσαν πάντα τον βραδινό ουρανό για να προβάλλουν τις σπουδαίες τους ιστορίες. Ως παιδί στο Βερμόντ, μεγάλωσα σε φάρμα, και συχνά κοιτούσα τον σκοτεινό ουρανό και έβλεπα τα τρία αστέρια της ζώνης του Ορίωνα, ο Κυνηγός. Και ως ενήλικας, ήξερα πιο πολλά για τους σπουδαίους ελληνικούς μύθους που εκτυλίσσονταν στον ουρανό κάθε βράδυ. Ο Ωρίων αντιμετωπίζει τον ταύρο που βρυχάται. Ο Πέρσης πετάει για να σώσει την Ανδρομέδα. Ο Δίας πολεμά με τον Κρόνο για τον έλεγχο του βουνού του Ολύμπου. Αυτά είναι τα σπουδαία παραμύθια των Ελλήνων.
And it started to make me think a lot about the night sky, and how humans have always used the night sky to project their great stories. You know, as a child in Vermont, on a farm where I grew up, I would often look up into the dark sky and see the three star belt of Orion, the Hunter. And as an adult, I've been more aware of the great Greek myths playing out in the sky overhead every night. You know, Orion facing the roaring bull. Perseus flying to the rescue of Andromeda. Zeus battling Chronos for control of Mount Olympus. I mean, these are the great tales of the Greeks.
Και αυτό με έκανε να αναρωτηθώ για τον κόσμο σήμερα. Συγκεκριμένα να αναρωτηθώ αν θα μπορούσαμε να φτιάχνουμε νέους αστερισμούς σήμερα, πώς θα έμοιαζαν; Ποιοι θα ήταν αυτοί; Αν μπορούσαμε να κάνουμε νέες εικόνες στον ουρανό, τι θα ζωγραφίζαμε; Ποιες είναι οι σπουδαίες ιστορίες του σήμερα;
And it caused me to wonder about our world today. And it caused me to wonder specifically, if we could make new constellations today, what would those look like? What would those be? If we could make new pictures in the sky, what would we draw? What are the great stories of today?
Αυτά τα ερωτήματα με ενέπνευσαν στο καινούργιο μου έργο, που παρουσιάζεται για πρώτη φορά σήμερα στο TED. Κανείς δεν το έχει δει ακόμη αυτό δημοσίως. Ονομάζεται Σύμπαν: Αποκαλύπτοντας τη σύγχρονη μυθολογία. Χρησιμοποιεί αυτή τη μεταφορά ενός διαδραστικού βραδινού ουρανού. Με μεγάλη μου χαρά θα σας το δείξω τώρα.
And those are the questions that inspired my new project, which is debuting here today at TED. Nobody's seen this yet, publicly. It's called Universe: Revealing Our Modern Mythology. And it uses this metaphor of an interactive night sky. So, it's my great pleasure now to show this to you.
Λοιπόν, το Σύμπαν θα ανοίξει εδώ. Ξεκινάει με ένα μεταβαλλόμενο αστρικό πεδίο, και ως φόντο έχει το Βόρειο Σέλας, το οποίο παίρνει μορφή με χρώμα. Το χρώμα του Βόρειου Σέλας μπορεί να διαμορφωθεί με τη χρήση αυτής της χρωματιστής μπάρας κάτω, και εδώ θα την κάνουμε κόκκινη. Οπότε βλέπετε αστέρια να κινούνται.
So, Universe will open here. And you'll see that it leads with a shifting star field, and there's an Aurora Borealis in the background, kind of morphing with color. The color of the Aurora Borealis can be controlled using this single bar of color at the bottom, and we'll put it down here to red. So you see this kind of -- these stars moving along.
Αυτά εδώ δεν είναι απλά μικρά σημεία φωτός, μικρά πίξελ. Κάθε ένα από αυτά τα αστέρια στην πραγματικότητα αντιπροσωπεύει ένα συγκεκριμένο συμβάν στον αληθινό κόσμο -- ένα ρητό που ειπώθηκε από κάποιον, μια εικόνα, μια ιστορία ειδήσεων, ένα άτομο, μια εταιρεία. Κάποιου είδους ηρωική προσωπικότητα. Και μπορεί να παρατηρήσεις ότι καθώς ο κέρσορας πλησιάζει να αγγίξει κάποιο από αυτά τα αστέρια, αυτά τα σχήματα ξεπροβάλλουν. Βλέπουμε εδώ ένα μικρό άντρα να περπατάει, ή μια γυναίκα. Και εδώ βλέπουμε μια φωτογραφία με ένα κεφάλι. Εδώ βλέπετε λέξεις να ξεπροβάλλουν. Και αυτοί είναι οι αστερισμοί του σήμερα. Και μπορώ να τους ανοίξω όλους, και τώρα τους βλέπετε να διασχίζουν τον ουρανό.
Now, these aren't just little points of light, little pixels. Each of those stars actually represents a specific event in the real world -- a quote that was stated by somebody, an image, a news story, a person, a company. You know, some kind of heroic personality. And you might notice that as the cursor begins to touch some of these stars, that shapes begin to emerge. We see here there's a little man walking along, or maybe a woman. And we see here a photograph with a head. You can start to see words emerging here. And those are the constellations of today. And I can turn them all on, and you can see them moving across the sky now.
Αυτό είναι το σύμπαν του 2007, τους δυο τελευταίους μήνες. Τα δεδομένα από αυτή την παγκόσμια κάλυψη νέων από εκατοντάδες πηγές νέων από όλο τον κόσμο. Χρησιμοποιεί τη διεπαφή μιας πολύ σπουδαίας εταιρείας με την οποία συνεργάζομαι στην Νέα Υόρκη με το όνομα Daylife. Και σε αυτό το επίπεδο μοιάζει με τον τρόπο αντίληψης του πνεύματος της εποχής της τρέχουσας μυθολογίας του κόσμου τους τελευταίους δυο μήνες.
This is the universe of 2007, the last two months. The data from this is global news coverage from thousands of news sources around the world. It's using the API of a really great company that I work with in New York, actually, called Daylife. And it's kind of the zeitgeist view at this level of the world's current mythology over the last couple of months.
Βλέπουμε που ξεπροβάλλουν εδώ, όπως το Πρόεδρος Φόρντ, Ιράκ, Μπους. Μπορούμε να απομονώσουμε τις λέξεις - - τις αποκαλώ μυστικά -- και μπορούμε να τις μορφοποιήσουμε σε αλφαβητική λίστα. Βλέπουμε εδώ Άννα Νικόλ Σμίθ η οποία υποδύθηκε ένα μεγάλο ρόλο πρόσφατα. Ο πρόεδρος Φόρντ -- αυτή είναι η κηδεία του στρατηγού Φόρντ. Μπορούμε να πατήσουμε οπουδήποτε στο Σύμπαν και να το κάνουμε το κέντρο του σύμπαντος, και όλα τα υπόλοιπα θα εισέλθουν στην τροχιά του. Θα πατήσουμε στον Φόρντ και τώρα αυτός γίνεται το κέντρο. Τα πράγματα που έχουν σχέση με τον Φόρντ μπαίνουν στην τροχιά του και το περιτριγυρίζουν.
So we can see where it's emerging here, like President Ford, Iraq, Bush. And we can actually isolate just the words -- I call them secrets -- and we can cause them to form an alphabetical list. And we see Anna Nicole Smith playing a big role recently. President Ford -- this is Gerald Ford's funeral. We can actually click anything in Universe and have it become the center of the universe, and everything else will enter its orbit. So, we'll click Ford, and now that becomes the center. And the things that relate to Ford enter its orbit and swirl around it.
Μπορούμε να απομονώσουμε τις φωτογραφίες και τώρα τις βλέπουμε. Μπορούμε να πατήσουμε κάποια από αυτές να την κάνουμε το κέντρο του σύμπαντος. Τώρα τα πράγματα που σχετίζονται με αυτή την περιτριγυρίζουν. Μπορούμε να πατήσουμε σε αυτή και να δούμε αυτή την εικονική φωτογραφία της Μπέτι Φορντ να φιλάει το φέρετρο του συζύγου της.
We can isolate just the photographs, and we now see those. We can click on one of those and have the photograph be the center of the universe. Now the things that relate to it are swirling around. We can click on this and we see this iconic image of Betty Ford kissing her husband's coffin.
Στο Σύμπαν, δεν υπάρχει τέλος. Είναι απεριόριστο και μπορείς να πατήσεις ό,τι θέλεις. Αυτή είναι μια φωτογραφική παρουσίαση, η οποία ονομάζεται Στιγμιότυπα. Μπορούμε να προσδιορίσουμε πιο πολύ το σύμπαν μας. Οπότε εάν θέλουμε, ας δούμε πως μοιάζει το σύμπαν του Μπιλ Κλίντον. Και ας δούμε με τι ασχολιόταν την περασμένη εβδομάδα. Τώρα έχουμε ένα καινούργιο σύμπαν, που περιορίζεται σε όλα τα πράγματα του Μπιλ Κλίντον. Μπορούμε να βάλουμε τους αστερισμούς του να ξεπροβάλλουν εδώ. Μπορούμε να βγάλουμε τα μυστικά του, και να δούμε ότι πολλά αφορούν τους υποψήφιους, τη Χίλαρι, προεδρικά, τον Μπάρακ Ομπάμα. Μπορούμε να δούμε τις ιστορίες στις οποίες συμμετέχει τώρα ο Μπιλ Κλίντον. Όλα αυτά μπορούν να ανοιχτούν. Βλέπουμε τον Ομπάμα και τους Κλίντον να συναντιούνται στην Αλαμπάμα. Βλέπουμε ότι αυτή είναι μια σημαντική ιστορία, υπάρχουν πολλά πράγματα στην τροχιά του. Αν ανοίξουμε αυτό, παίρνουμε διαφορετικές προοπτικές αυτής της ιστορίας. Μπορείτε να πατήσετε οποιοδήποτε για να βγει και να διαβάσετε το άρθρο στην πηγή του. Αυτό εδώ είναι από το Αλ Τζαζίρα.
In Universe, there's kind of no end. It just goes infinitely, and you can just kind of click on stuff. This is a photographic representation, called Snapshots. But we can actually be more specific in defining our universe. So, if we want to, let's check out what Bill Clinton's universe looks like. And let's see, in the past week, what he's been up to. So now, we have a new universe, which is just constrained to all things Bill Clinton. We can have his constellations emerge here. We can pull out his secrets, and we see that it has a lot to do with candidates, Hillary, presidential, Barack Obama. We can see the stories that Bill Clinton is taking part in right now. Any of those can be opened up. So we see Obama and the Clintons meet in Alabama. You can see that this is an important story; there are a lot of things in its orbit. If we open this up, we get different perspectives on this story. You can click any of those to go out and read the article at the source. This one's from Al Jazeera.
Μπορούμε επίσης να δούμε τους πρωταγωνιστές. Αυτοί είναι οι άνθρωποι είναι οι ήρωες και οι ηρωίδες που εμφανίζονται στο σύμπαν του Μπιλ Κλίντον. Είναι ο Μπιλ Κλίντον, η Χίλαρι, το Ιράκ, ο Τζορτζ Μπους, ο Μπάρακ Ομπαμα, ο Σκούτερ Λίμπι -- αυτοί είναι οι άνθρωποι του Μπιλ Κλίντον. Βλέπουμε επίσης έναν παγκόσμιο χάρτη, όπου αυτό μας δείχνει και τη γεωγραφική εμβέλεια του Μπιλ Κλίντον την τελευταία εβδομάδα περίπου. Βλέπουμε ότι επικεντρώνεται στην Αμερική μάλλον επειδή κάνει καμπάνιες με λίγη δράση όμως στη Μέση Ανατολή. Και βλέπουμε επίσης ένα χρονοδιάγραμμα. Οπότε βλέπουμε ότι τα πράγματα ήταν λίγο ήσυχα το Σάββατο, αλλά επέστρεψε στη δουλειά την Κυριακή το πρωί, και ελαττώνεται η δουλειά από τότε ως αυτή την εβδομάδα.
We can also see the superstars. These would be the people that are kind of the looming heroes and heroines in the universe of Bill Clinton. So there's Bill Clinton, Hillary, Iraq, George Bush, Barack Obama, Scooter Libby -- these are kind of the people of Bill Clinton. We can also see a world map, so this shows us the geographic reach of Bill Clinton in the last week or so. We can see he's been focused in America because he's been campaigning, probably, but a little bit of action over here in the Middle East. And then we can also see a timeline. So we see that he was a bit quiet on Saturday, but he was back to work on Sunday morning, and actually been tapering off since then this week.
Και δεν περιορίζεται μόνο σε άτομα και ημερομηνίες, μπορεί όμως να βάλει και ιδέες. Οπότε αν βάλω κλιματική αλλαγή για όλο το 2006, θα δούμε πως θα μοιάζει το σύμπαν. Εδώ έχουμε ένα αστρικό πεδίο. Αυτά εδώ είναι τα σχήματα μας. Εδώ έχουμε τα μυστικά μας. Βλέπουμε πάλι πως η κλιματική αλλαγή είναι μεγάλη. Ναϊρόμπι, παγκόσμιο συνέδριο, περιβαλλοντολογικά. Υπάρχουν επίσης και ρητά που μπορείτε να δείτε, αν σας ενδιαφέρουν σχετικά με την κλιματική αλλαγή. Αυτό είναι απεριόριστο.
And it's not limited to just people or dates, but we can actually put in concepts also. So if I put in climate change for all of 2006, we'll see what that universe looks like. Here we have our star field. Here we have our shapes. Here we have our secrets. So we see again, climate change is large: Nairobi, global conference, environmental. And there are also quotes that you can see, if you're interested in reading about quotes on climate change. You know, this is really an infinite thing.
Οι πρωταγωνιστές της κλιματικής αλλαγής το 2006: Ηνωμένα Έθνη, Βρετανία, Κίνα. Αυτές είναι οι κυρίαρχες χώρες που προσδιορίζουν αυτή την ιδέα. Αυτό είναι ένα κομμάτι που απαιτεί εξερεύνηση.
The superstars of climate change in 2006: United States, Britain, China. You know, these are the towering countries that kind of define this concept. So this is a piece that demands exploration.
Αυτό θα είναι διαθέσιμο σε λίγες ημέρες στο διαδίκτυο, πιθανώς την επόμενη Τρίτη. Και θα μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε και να εξερευνήσετε πως θα ήταν η προσωπική σας μυθολογία. Θα παρατηρήσετε ότι στο Daylife -- ενώ όχι στο Σύμπαν -- υποστηρίζει την ιδέα της παγκόσμιας μυθολογίας, η οποία παρουσιάζεται ως κάτι ευρύ, όπως το 2007 καθώς και την προσωπική μυθολογία. Καθώς ψάχνεις για πράγματα που είναι σημαντικά στον κόσμο σου, και βλέπεις τους αστερισμούς τους.
This will be online in several days, probably next Tuesday. And you'll all be able to use it and kind of explore what your own personal mythology might be. You'll notice that in Daylife -- rather, in Universe -- it supports both the notion of a global mythology, which is represented by something as broad as, say, 2007, and also a personal mythology. As you search for the things that are important to you in your world, and then see what the constellations of those might look like.
Ήταν ευχαρίστησή μου. Σας ευχαριστώ πολύ.
So it's been a pleasure. Thank you very much.
(Χειροκρότημα)
(Applause)