Μεγάλωσα σ' ένα πολύ μικρό χωριό στον Καναδά και είμαι ένας μη διεγνωσμένος δυσλεξικός. Τα σχολικά μου χρόνια ήταν πολύ δύσκολα. Η μητέρα μου στην πραγματικότητα μου ομολόγησε ότι ήμουν το μοναδικό παιδί του χωριού που έκλαιγε σ' όλη τη διαδρομή για το σχολείο. Το έσκασα. Έφυγα στα 25 και πήγα στο Μπαλί. Εκεί γνώρισα την υπέροχη γυναίκα μου τη Σύνθια και είχαμε μαζί για 20 χρόνια μια καταπληκτική επιχείρηση με κοσμήματα. ζούσαμε παραμυθένια, έως ότου πήραμε σύνταξη. Τότε με πήγε να δούμε μια ταινία, όπου, στην πραγματικότητα, δεν ήθελα να δω. Μου κατέστρεψε τη ζωή- (γέλια) "Μια άβολη αλήθεια" και ο κος Γκορ. Έχω τέσσερα παιδιά, και αν ακόμα και τα μισά απ' αυτά που αναφέρει είναι αλήθεια τότε τα παιδιά μου δε θα ζήσουν στον κόσμο που έζησα εγώ. Τότε λοιπόν αποφάσισα ότι θα αφιερώσω το υπόλοιπο της ζωής μου κάνοντας ότι μπορώ ώστε να αυξήσω τις δυνατότητές τους Αυτός είναι ολόκληρος ο κόσμος και εδώ είμαστε στο Μπαλί. Είναι ένα μικροσκοπικό νησάκι - 96 επί 144 χλμ. Με μια ανέπαφη ινδουιστική κουλτούρα. Η Σύνθια και εγώ μένουμε εκεί. Είχαμε ζήσει μια υπέροχη ζωή και αποφασίσαμε να κάνουμε κάτι ασυνήθιστο. Αποφασίσαμε να επιστρέψουμε πίσω αυτό που πήραμε στην τοπική κοινωνία.
I grew up in a very small village in Canada, and I'm an undiagnosed dyslexic. I had a really hard time in school. In fact, my mother told me eventually that I was the little kid in the village who cried all the way to school. I ran away. I left when I was 25 years old to go to Bali, and there I met my incredible wife, Cynthia, and together, over 20 years, we built an amazing jewelry business. It was a fairy tale, and then we retired. Then she took me to see a film that I really didn't want to see. It ruined my life -- (Laughter) "The Inconvenient Truth" and Mr. Gore. I have four kids, and even if part of what he says is true, they're not going to have the life that I had. And I decided at that moment that I would spend the rest of my life doing whatever I could to improve their possibilities. So here's the world, and here we are in Bali. It's a tiny, little island -- 60 miles by 90 miles. It has an intact Hindu culture. Cynthia and I were there. We had had a wonderful life there, and we decided to do something unusual. We decided to give back locally.
Και αυτό είναι: το Πράσινο Σχολείο Ξέρω ότι δε μοιάζει με σχολείο, αλλά αυτό αποφασίσαμε να κάνουμε και είναι απίστευτα, απίστευτα Πράσινο. Οι αίθουσες δεν έχουν τοίχους. Ο δάσκαλος γράφει πάνω σε μαυροπίνακα φτιαγμένο από μπαμπού. Τα θρανία δεν είναι τετραγωνισμένα. Στο Πράσινο Σχολείο τα παιδιά είναι χαμογελαστά- -κάτι αυνήθιστο για σχολείο- ειδικά στην περίπτωσή μου. Η προσέγγισή μας είναι ολιστική. Αυτό για μένα σημαίνει ότι, αν αυτό εδώ το κοριτσάκι αποφοιτήσει σαν ένας ολοκληρωμένος άνθρωπος, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα ότι θ' απαιτήσει έναν ολοκληρωμένο κόσμο - έναν ολόκληρο κόσμο- για να ζήσει. Τα παιδιά μας περνούν 181 μέρες το χρόνο πήγαίνοντας σε σχολεία-κουτιά. Οι άνθρωποι που έφτιαξαν το σχολείο που πήγα εγώ έφτιαξαν επίσης τις φυλακές και το ψυχιατρείο με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Αν λοιπόν αυτός εδώ ο κύριος είχε μια ολιστική εκπαίδευση, θα καθόταν εκεί τώρα; Δε θα είχε άλλες προοπτικές στη ζωή του;
And here it is: it's called the Green School. I know it doesn't look like a school, but it is something we decided to do, and it is extremely, extremely green. The classrooms have no walls. The teacher is writing on a bamboo blackboard. The desks are not square. At Green School, the children are smiling -- an unusual thing for school, especially for me. And we practice holism. And for me it's just the idea that, if this little girl graduates as a whole person, chances are she'll demand a whole world -- a whole world -- to live on. Our children spend 181 days going to school in a box. The people that built my school also built the prison and the insane asylum out of the same materials. So if this gentleman had had a holistic education, would he be sitting there? Would he have had more possibilities in his life?
Οι τάξεις μας έχουν φυσικό φως. Είναι όμορφες. Φτιαγμένες από μπαμπού. Το φρέσκο αεράκι τις διατρέχει. Και, όταν το φυσικό αεράκι δεν είναι αρκετό, τα παιδιά φτιάχνουν "φούσκες", όχι όμως τις φούσκες που ήδη γνωρίζετε. Φούσκες φτιαγμένες από φυσικό βαμβάκι και ελαστικό από δέντρο καουτσούκ. Οπότε ουσιαστικά μετατρέψαμε το "κουτί" σε "φούσκα". Έτσι αυτά τα παιδιά γνωρίζουν ότι ο ακούραστος έλεγχος του κλίματος δε θα είναι μάλλον κομμάτι του μέλλοντός τους. Εμείς πληρώνουμε τους λογαριασμούς μας στο τέλος κάθε μήνα, αυτoί που όμως θα πληρώσουν πραγματικά το λογαριασμό είναι τα εγγόνια μας. Οφείλουμε να διδάξουμε στα παιδιά ότι ο κόσμος καταστρέφεται. Αυτά τα παιδιά έκαναν ένα μικρό γκάφιτι στα θρανία τους, και ουσιαστικά αποφάσισαν να κάνουν δυο ακόμα μαθήματα. Το ένα ονομάζεται τρίψιμο και το δεύτερο εκ νέου γυάλισμα. Όμως από τότε που συνέβη αυτό τα θρανία αυτά τους ανήκουν. 'Εμαθαν ότι μπορούν να ελέγχουν τον κόσμο τους.
The classrooms have natural light. They're beautiful. They're bamboo. The breeze passes through them. And when the natural breeze isn't enough, the kids deploy bubbles, but not the kind of bubbles you know. These bubbles are made from natural cotton and rubber from the rubber tree. So we basically turned the box into a bubble. And these kids know that painless climate control may not be part of their future. We pay the bill at the end of the month, but the people that are really going to pay the bill are our grandchildren. We have to teach the kids that the world is not indestructible. These kids did a little graffiti on their desks, and then they signed up for two extra courses. The first one was called sanding and the second one was called re-waxing. But since that happened, they own those desks. They know they can control their world.
Είμαστε συνδεδεμένοι στο ηλεκτρικό δίκτυο - δεν είμαστε περήφανοι γι' αυτό, αλλά μια απίστευτη εταιρεία εναλλάκτικής ενέργειας από το Παρίσι θα μας αυτονομήσει με φωτοβολταϊκά συστήματα. Επίσης αυτός εδώ είναι ο δευτερος στρόβιλος που θα φτιαχτεί στον κόσμο, με υψομετρική διαφορά 2μιση μέτρων σ' ένα ποτάμι. Αυτή η τουρμπίνα θα παράγει 8.000 βατ ημερησίως. Φαντάζομαι ότι γνωρίζετε τι είναι αυτά. Δεν υπάρχει καζανάκι. Εφόσον παίρνουμε τ' απόβλητά μας και τ' αναμιγνύουμε με μια τεράστια ποσότητα νερού -είστε αρκετά έξυπνοι για να κάνετε την πράξη. Ο αριθμός των ανθρώπων επί την ποσότητα του νερού. Δεν υπάρχει αφθονία νερού. Αυτές είναι τουαλέτες κομποστοποίησης. Στο σχολείο κανείς δεν ήθελε να ξέρει γι' αυτές, ειδικά ο διευθυντής. Όμως λειτουργούν, οι άνθρωποι τις χρησιμοποιούν και δεν τους ενοχλεί. Είναι κάτι που θα μπορούσατε να κάνετε. Λίγα πράγματα δεν δούλεψαν. Ο όμορφος καμβάς και οι φεγγίτες από καουτσούκ κάηκαν από τον ήλιο σε έξι μήνες. Τα αντικαταστήσαμε με ανακυκλωμένο πλαστικό. Οι δάσκαλοι έφεραν τεράστιους πίνακες μαρκαδόρου φτιαγμένους από PVC μέσα στις τάξεις, όποτε σκεφτήκαμε κάτι καλύτερο. Πήραμε παμπρίζ παλιών αυτοκινήτων, κολλήσαμε πίσω τους λευκό χαρτί και δημιουργήσαμε τους πρώτους εναλλακτικούς λευκούς πίνακες.
We're on the grid. We're not proud of it. But an amazing alternative energy company in Paris is taking us off the grid with solar. And this thing is the second vortex to be built in the world, in a two-and-a-half meter drop on a river. When the turbine drops in, it will produce 8,000 watts of electricity, day and night. And you know what these are. There's nowhere to flush. And as long as we're taking our waste and mixing it with a huge amount of water -- you're all really smart, just do the math. How many people times how much water. There isn't enough water. These are compost toilets, and nobody at the school wanted to know about them, especially the principal. And they work. People use them. People are okay. It's something you should think about doing. Not many things didn't work. The beautiful canvas and rubber skylights got eaten by the sun in six months. We had to replace them with recyclable plastic. The teachers dragged giant PVC whiteboards into the classrooms. So we had some good ideas: we took old automobile windshields, put paper behind them and created the first alternative to the whiteboard.
Το Πράσινο Σχολείο βρίσκεται στο βορειοκεντρικό τμήμα του Μπαλί και έχει 81 στρέμματα εναλλασόμενου κήπου. Ένα υπέροχο ποτάμι το διασχίζει ενώ εδώ βλέπετε πως καταφέρνουμε να το διασχίζουμε. Τις προάλλες γνώρισα έναν πατέρα, που φαινόταν λιγάκι τρελαμένος. Του είπα: "Καλώς όρισες στο Πράσινο Σχολείο". Μου είπε: "Ήμουν 24 ώρες στο αεροπλάνο". Τον ρώτησα: "Γιατί;" Είπε:"Κάποτε ονειρεύτηκα ένα πράσινο σχολείο, και όταν είδα τη φωτογραφία του Πράσινου Σχολείου, πήρα το πρώτο αεροπλάνο και ήρθα. Τον Αυγουστο θα γράψω εδώ τα παιδιά μου". Ήταν πραγματικά σπουδαίο. Το πιο σπουδαίο όμως είναι ότι άνθρωποι φτιάχνουν σπίτια γύρω από το Πράσινο Σχολείο, ώστε τα παιδιά τους να μπορούν να πηγαίνουν σ' αυτό με τα πόδια. Και οι άνθρωποι φέρνουν ακόμα και τις πράσινες επιχειρήσεις τους και εύχομαι και τα πράσινα εστιατόριά τους, στο πράσινο σχολείο. Δημιουργείται μια κοινότητα. Γινόμαστε ένα "πράσινο" πρότυπο. Φροντίσαμε τα πάντα. Δρομάκια χωρίς πετροχημικά. Καθόλου δρομάκια. Αυτές είναι ηφαιστιογενείς πέτρες που στρώνονται μία μία με το χέρι. Δεν υπάρχουν πεζοδρόμια. Τα πεζοδρόμια είναι από χαλίκι, πλημμυρίζουν όταν βρέχει, τουλάχιστον όμως είναι πράσινα.
Green School sits in south-central Bali, and it's on 20 acres of rolling garden. There's an amazing river traveling through it, and you can see there how we manage to get across the river. I met a father the other day; he looked a little crazed. I said, "Welcome to Green School." He said, "I've been on an airplane for 24 hours." I asked him, "Why?" He said, "I had a dream once about a green school, and I saw a picture of this green school, I got on an airplane. In August I'm bringing my sons." This was a great thing. But more than that, people are building green houses around Green School, so their kids can walk to school on the paths. And people are bringing their green industries, hopefully their green restaurants, to the Green School. It's becoming a community. It's becoming a green model. We had to look at everything. No petrochemicals in the pavement. No pavement. These are volcanic stones laid by hand. There are no sidewalks. The sidewalks are gravel. They flood when it rains, but they're green.
Αυτό είναι το βουβάλι του σχολείου. Σχεδιάζει να φάει το φράχτη για βραδινό. Όλοι οι φράχτες στο σχολείο είναι "πράσινοι". Πρόσφατα, όταν τα παιδιά του νηπιαγωγείου μετακίνησαν το φράχτη τους ανακάλυψαν ότι ήταν φτιαγμένος από ταπιόκα. Έτσι, πήραν τις ρίζες της ταπιόκα στην κουζίνα, τις ψιλόκοψαν και έφτιαξαν νοστιμότατα τσιπς. Διαμόρφωση εξωτερικού χώρου. Καταφέραμε να κρατήσουμε τον κήπο που υπήρχε και που φτάνει σχεδόν ώς τα όρια κάθε αίθουσας. Απλά τους περιορίσαμε λιγάκι. Βρήκαμε χώρο γι' αυτούς εδώ τους τύπους οι οποίοι είναι οι τελευταία μαύροι χοίροι του Μπαλί. Εδώ η σχολική αγελάδα ακόμα προσπαθεί να καταλάβει πώς να αντικαταστήσει τη χορτοκοπτική μηχανή στο γήπεδο.
This is the school buffalo. He's planning to eat that fence for dinner. All the fences at Green School are green. And when the kindergarten kids recently moved their gate, they found out the fence was made out of tapioca. They took the tapioca roots up to the kitchen, sliced them thinly and made delicious chips. Landscaping. We manage to keep the garden that was there running right up to the edge of each of the classrooms. We dropped them gently in. We made space for these guys who are Bali's last black pigs. And the school cow is trying to figure out how to replace the lawnmower on the playing field.
Αυτές εδώ οι νεαρές κυρίες ζούνε σε μια κουλτούρα ρυζιού, αλλά γνωρίζουν κάτι που λίγοι άνθρωποι σε αντίστοιχες κουλτούρες γνωρίζουν. Ξέρουν πώς να καλλιεργούν οργανικά ρύζι, ξέρουν πώς να το φροντίζουν, ξέρουν να κάνουν τη συγκομιδή και πώς να το μαγειρέψουν. Αποτελούν μέρος της κουλτούρας του ρυζιού, και αυτές οι δεξιότητες θα τους είναι πολύτιμες στο μέλλον. Αυτός ο νεαρός κύριος μαζεύει οργανικά λαχανικά. Ταΐζουμε 400 ανθρώπους κάθε μέρα. Και δεν είναι ένα συνηθισμένο γεύμα, αφού δεν υπάρχει γκάζι. Γυναίκες από το Μπαλί μαγειρεύουν σε εστίες ζεστές από καύση πριονιδιού χρησιμοποιώντας μυστικά από τις γιαγιάδες τους. Το φαγητό είναι καταπληκτικό.
These young ladies are living in a rice culture, but they know something that few people know in a rice culture. They know how to plant organic rice, they know how to look after it, they know how to harvest and they know how to cook it. They're part of the rice cycle and these skills will be valuable for them in their future. This young man is picking organic vegetables. We feed 400 people lunch every day and it's not a normal lunch. There's no gas. Local Balinese women cook the food on sawdust burners using secrets that only their grandmothers know. The food is incredible.
Το πράσινο σχολείο είναι ένας χώρος πρωτοπόρων, τοπικών και παγκόσμιων. Είναι ένας μικρόκοσμος μέσα στον παγκοσμοποιημένο κόσμο. Έχουμε παιδιά από 25 χώρες. Όταν τους βλέπω όλους μαζί, ξέρω ότι προσπαθούν να βρουν τον τρόπο πώς να ζήσουν μελλοντικά. Το Πράσινο Σχολείο βρίσκεται ήδη στον τρίτο χρόνο λειτουργίας του και μετρά 160 παιδιά. Στο σχολείο μας μαθαίνεις ανάγνωση - ένα απ' τ' αγαπημένα μου- γραφή - σ' αυτό ήμουν πολύ κακός- αριθμητική. Όμως επίσης μαθαίνεις κι άλλα πράγματα. Μαθαίνεις αρχιτεκτονική με μπαμπού. Εφαρμόζεις αρχαίες τέχνες από το Μπαλί. Αυτό αποκαλείται πάλη στη λάσπη στις ριζοκαλλιέργιες. Τα παιδιά το λατρεύουν. Τις μητέρες δεν τις έχουμε πείσει ακόμα.
Green School is a place of pioneers, local and global. And it's a kind of microcosm of the globalized world. The kids are from 25 countries. When I see them together, I know that they're working out how to live in the future. Green School is going into its third year with 160 children. It's a school where you do learn reading -- one of my favorites -- writing -- I was bad at it -- arithmetic. But you also learn other things. You learn bamboo building. You practice ancient Balinese arts. This is called mud wrestling in the rice fields. The kids love it. The mothers aren't quite convinced.
(γέλια)
(Laughter)
Κάναμε αρκετά εξωφρενικά πράγματα στη ζωή μας, και καταλήξαμε, "τοπικά". Τί σημαίνει η λέξη "τοπικά"; Τοπικά σημαίνει ότι το 20% του πληθυσμού του σχολείου πρέπει να είναι Μπαλινέζοι. Αυτό ήταν μια μεγάλη δέσμευση. Αλλά ήταν σωστή. Μας πλαισιώνουν άνθρωποι απ' όλο τον κόσμο για να υποστηρίξουν το Ταμείο Υποτροφιών του Μπαλί, καθώς αυτά τα παιδιά θα είναι οι επόμενοι "πράσινοι" ηγέτες του Μπαλί. Οι δάσκαλοι είναι τόσο ανομοιογενείς, όσο και οι μαθητές. Και το πιο απίστευτο είναι ότι εθελοντές συνεχώς εμφανίζονται. Ένας άντρας ήρθε από την Ιάβα με μια νέα οργανική αγροκαλλιέργεια. Μια γυναίκα ήρθε από την Αφρική με μουσική. Και όλοι μαζί αυτοί οι εθελοντές και οι δάσκαλοι δεσμεύονται βαθύτατα να δημιουργήσουν μια νέα γενιά παγκοσμοιοποιημένων, "πράσινων" ηγετών. Δεν γνωρίζουμε ποιά θα είναι η επίδραση του Πράσινου Σχολείου. Χρειαζόμαστε κάποιον να έρθει και να το μελετήσει. Αυτό όμως που συμβαίνει, είναι ότι οι διαφορετικοι-μαθητές μας οι δυσλεξικοί - τους οποίους μετονομάσαμε προλεξικούς- τα πάνε πολύ καλά σ' αυτές τις όμορφες τάξεις μας. Όλα τα παιδιά προοδεύουν.
We've done a lot of outrageous things in our lives, and we said, okay, local, what does "local" mean? Local means that 20 percent of the population of the school has to be Balinese, and this was a really big commitment. And we were right. And people are coming forward from all over the world to support the Balinese Scholarship Fund, because these kids will be Bali's next green leaders. The teachers are as diverse as the student body, and the amazing thing is that volunteers are popping up. A man came from Java with a new kind of organic agriculture. A woman came from Africa with music. And together these volunteers and the teachers are deeply committed to creating a new generation of global, green leaders. The Green School effect -- we don't know what it is. We need someone to come and study it. But what's happening, our learning-different kids -- dyslexic -- we've renamed them prolexic -- are doing well in these beautiful, beautiful classrooms. And all the kids are thriving.
Πώς όμως τα καταφέραμε όλα αυτά; Με το γιγάντιο γρασίδι. Είναι απλώς μπαμπού. Φυτρώνει από το έδαφος σαν τρένο. Γίνεται τόσο ψηλό όσο ένα δέντρο καρύδας μέσα σε μόλις 2 μήνες. Ενώ τρία χρόνια αργότερα μπορεί να κοπεί για να φτιαχτούν κτίρια όπως αυτό. Είναι τόσο σκληρό και πυκνό όσο το τικ Βιρμανίας. Και μπορεί να υποστηρίξει οποιαδήποτε στέγη. Όταν ήρθαν οι αρχιτέκτονες, μας έφεραν αυτά τα σχέδια, ίσως έχετε ξαναδεί κάτι παρόμοιο. Το κίτρινο κουτί ονομάζεται διοικητικό κέντρο. (γέλια) Το στριμώξαμε, το αναθεωρήσαμε, αλλά κυρίως το μετονομάσαμε ως: την καρδιά του σχολείου. Και αυτό έκανε τη μεγάλη αλλαγή. Αυτή είναι μια διπλή έλικα. Μέσα της έχει οδηγούς και πολλά άλλα πράγματα.
And how did we do all this? On giant grass. It's bamboo. It comes out of the ground like a train. It grows as high as a coconut tree in two months and three years later it can be harvested to build buildings like this. It's as strong and dense as teak and it will hold up any roof. When the architects came, they brought us these things, and you've probably seen things like this. The yellow box was called the administration complex. (Laughter) We squashed it, we rethought it, but mainly we renamed it "the heart of school," and that changed everything forever. It's a double helix. It has administrators in it and many, many other things.
Το μεγαλύτερο κατασκευαστικό πρόβλημα ήταν όταν οι Μπαλινέζοι εργάτες είδαν τις μεγάλες στίβες αρχιτεκτονικών σχεδίων, τα κοιτούσαν λέγοντας: "Τί είναι αυτά"; Έτσι φτιάξαμε μεγάλα μοντέλα. Τα κατασκεύασαν οι μηχανικοί. Έτσι οι Μπαλινέζοι ξυλουργοί, σαν αυτόν, τα μέτρησαν με τους μπαμπού χάρακές τους, διάλεξαν τα μπαμπού και κατασκεύασαν τα κτίρια με παλιές τεχνικές κυριώς χειρωνακτικά. Μιλάμε για χάος. Οι Μπαλινέζοι ξυλουργοί ήθελαν να είναι μοντέρνοι σαν κι εμάς, οπότε χρησιμοποίησαν μεταλικές σκαλωσιές για να κατασκευάσουν τα μπαμπού κτίρια. Όταν πια κατέβηκαν οι σκαλωσιές, συνειδητοποιήσαμε ότι είχαμε ένα καθεδρικό ναό, τον καθεδρικό του "πράσινου" και τον καθεδρικό της πράσινης εκπαίδευσης. Η καρδιά του σχολείου αποτελείται από 7 χιλιόμετρα μπαμπού. Μέσα σε τρεις μήνες από το τέλος της υποδομής, είχαν μπει τα πατώματα και η στέγη. Ίσως να μην είναι το μεγαλύτερο μπαμπού κτίριο στον κόσμο, όμως πολλοί άνθρωποι πιστεύουν πώς είναι το πιο όμορφο.
And the problem of building it -- when the Balinese workers saw long reams of plans, they looked at them and said, "What's this?" So we built big models. We had them engineered by the engineers. And Balinese carpenters like this measured them with their bamboo rulers, selected the bamboo and built the buildings using age-old techniques, mostly by hand. It was chaos. And the Balinese carpenters want to be as modern as we do, so they use metal scaffolding to build the bamboo building and when the scaffolding came down, we realized that we had a cathedral, a cathedral to green, and a cathedral to green education. The heart of school has seven kilometers of bamboo in it. From the time the foundations were finished, in three months it had roofs and floors. It may not be the biggest bamboo building in the world, but many people believe that it's the most beautiful.
Είναι κάτι τέτοιο εφικτό στη δική σας κοινότητα; Πιστεύουμε πως είναι. Το Πράσινο Σχολείο είναι ένα πρότυπο για τον κόσμο. Είναι πρώτυπο και για το Μπαλί. Πρέπει απλώς να ακολουθήσετε αυτούς τους απλούς κανόνες: δράστε τοπικά, αφήστε το περιβάλλον να σας καθοδηγήσει και αναλογιστείτε πώς πιθανότατα θα κατασκευάζουν τα εγγόνια σας.
Is this doable in your community? We believe it is. Green School is a model we built for the world. It's a model we built for Bali. And you just have to follow these simple, simple rules: be local, let the environment lead and think about how your grandchildren might build.
Οπότε, κύριε Γκορ, σας ευχαριστώ. Μου καταστρέψατε τη ζωή, αλλά μου δώσατε ένα λαμπρό μέλλον. Εάν ενδιαφέρεστε να εμπλακείτε στην ολοκλήρωση του προτζεκτ "πράσινο Σχολείο" ώστε να φτιαχτούν άλλα 50 σ' όλο τον κόσμο, θα είναι χαρά μας να έρθετε να μας δείτε.
So, Mr. Gore, thank you. You ruined my life, but you gave me an incredible future. And if you're interested in being involved in finishing Green School and building the next 50 around the world, please come and see us.
Σας ευχαριστώ.
Thank you.
(χειροκρότημα)
(Applause)