These rocks have been hitting our earth for about three billion years, and are responsible for much of what’s gone on on our planet. This is an example of a real meteorite, and you can see all the melting of the iron from the speed and the heat when a meteorite hits the earth, and just how much of it survives and melts. From a meteorite from space, we’re over here with an original Sputnik. This is one of the seven surviving Sputniks that was not launched into space. This is not a copy. The space age began 50 years ago in October, and that’s exactly what Sputnik looked like.
Aceste pietre au lovit Pământul timp de trei miliarde de ani, și sunt responsabile pentru multe lucruri de pe planeta noastră. Acesta e un meteorit adevărat, și puteți vedea topirea fierului din cauza vitezei și a căldurii când meteoritul a lovit pământul, și cât din el supraviețuieşte și se topeşte. De la un meteorit din spațiu, ne mutăm aici, la un Sputnik original. E unul dintre cei șapte sateliți Sputnik care nu au fost lansați în spațiu. Nu e o replică. Era spațială a început acum 50 de ani în octombrie, și exact așa arăta Sputnik.
And it wouldn’t be fun to talk about the space age without seeing a flag that was carried to the moon and back, on Apollo 11. The astronauts each got to carry about ten silk flags in their personal kits. They would bring them back and mount them. So this has actually been carried to the moon and back. So that’s for fun.
Și nu ar fi amuzant să vorbim despre era spațială fără să vedem un steag care a fost purtat până la Lună și înapoi, pe Apollo 11. Fiecare astronaut a avut asupra sa aproximativ zece steaguri de mătase, în bagajele personale. Trebuiau să le aducă înapoi. Acesta chiar a fost dus până pe Lună și înapoi. Deci asta-i ca amuzament.
The dawn of books is, of course, important. And it wouldn’t be interesting to talk about the dawn of books without having a copy of a Guttenberg Bible. You can see how portable and handy it was to have your own Guttenberg in 1455. But what’s interesting about the Guttenberg Bible, and the dawn of this technology, is not the book. You see, the book was not driven by reading. In 1455, nobody could read. So why did the printing press succeed? This is an original page of a Guttenberg Bible. So you’re looking here at one of the first printed books using movable type in the history of man, 550 years ago. We are living at the age here at the end of the book, where electronic paper will undoubtedly replace it.
Începuturile cărţilor sunt, bineînţeles, importante. Şi n-ar fi interesant să vorbim despre începuturile cărţilor fără să avem o copie a Bibliei Gutenberg. Puteţi vedea cât de portabilă şi uşor de mânuit era să ai propria ta Gutenberg în 1455. Dar ce e interesant în legătură cu Biblia Gutenberg şi începuturile scrisului, nu este cartea. Vedeţi voi, cartea nu a fost scrisă pentru a fi citită. În 1455 nimeni nu ştia să citească. Deci de ce a avut succes presa de tipar? Aceasta e o pagină originală a Bibliei Gutenberg. Deci vedeţi aici una dintre primele cărţi tipărite folosind litere mobile din istoria omului, acum 550 de ani. Trăim acum în era sfârşitului cărţii unde hârtia electronică o va înlocui cu siguranţă.
But why is this so interesting? Here’s the quick story. It turns out that in the 1450s, the Catholic Church needed money, and so they actually hand-wrote these things called indulgences, which were forgiveness’s on pieces of paper. They traveled all around Europe and sold by the hundreds or by the thousands. They got you out of purgatory faster. And when the printing press was invented what they found was they could print indulgences, which was the equivalent of printing money.
Dar de ce e aşa de interesant? Asta-i povestea pe scurt. Se dovedeşte că în anii 1450, Biserica Catolică avea nevoie de bani, aşa că au tipărit scrisori de indulgență -- de fapt au scris de mână indulgenţe, care erau iertări pe o bucată de hârtie. Au călătorit în jurul Europei şi le-au vândut cu sutele şi cu miile. Te scoteau din purgatoriu mai repede. Şi când presa de tipar a fost inventată şi-au dat seama că puteau tipări indulgenţe, ceea ce era echivalentul tipăririi banilor.
And so all of Western Europe started buying printing presses in 1455 -- to print out thousands, and then hundreds of thousands, and then ultimately millions of single, small pieces of paper that got you out of middle hell and into heaven. That is why the printing press succeeded, and that is why Martin Luther nailed his 90 theses to the door: because he was complaining that the Catholic Church had gone amok in printing out indulgences and selling them in every town and village and city in all of Western Europe.
Şi aşa toată Europa de vest a început să cumpere prese de tipar în 1455 ca să tipărească mii şi apoi sute de mii, şi până la urmă milioane de bucăţi mici de hârtie care te scoteau din iadul de mijloc şi te trimiteau în rai. De asta a avut succes presa de tipărit, şi de asta Martin Luther şi-a pus pe uşă cele 90 de teze: pentru că se plângea că Biserica Catolică a înnebunit cu tipărirea indulgenţelor şi vânzarea lor în fiecare oraş şi sat şi în toată Europa de vest.
So the printing press, ladies and gentlemen, was driven entirely by the printing of forgivenesses and had nothing to do with reading. More tomorrow. I also have pictures coming of the library for those of you that have asked for pictures. We’re going to have some tomorrow. (Applause)
Deci presa de tipar, doamnelor şi domnilor, a fost antrenată în întregime de printarea iertărilor și n-a avut nimic de-a face cu cititul. Mai multe mâine. Voi avea și poze ale bibliotecii pentru cei care au cerut poze. Vom avea câteva mâine. (Aplauze)
Instead of showing an object from the stage I’m going to do something special for the first time. We are going to show, actually, what the library looks like, OK? So, I am married to the most wonderful woman in the world. You’re going to find out why in a minute, because when I went to see Eileen, this is what I said I wanted to build.
În loc să vă arăt un obiect de pe scenă voi face ceva special pentru prima oară. Vom arăta, de fapt, cum arată biblioteca, bine? Deci, sunt căsătorit cu cea mai minunată femeie din lume. Veţi afla de ce într-o clipă, pentru că atunci când am fost s-o văd pe Eileen, asta e ce i-am spus că vreau să construiesc.
This is the Library of Human Imagination. The room itself is three stories tall. In the glass panels are 5,000 years of human imagination that are computer controlled. The room is a theatre. It changes colors. And all throughout the library are different objects, different spaces. It’s designed like an Escher print. Here is some of the lower level of the library, where the exhibits constantly change. You can walk through. You can touch. You can see exactly how many of these types of items would fit in a room. There’s my very own Saturn V. Everybody should have one, OK? (Laughter) So you can see here in the lower level of the library the books and the objects. In the glass panels all along is sort of the history of imagination. There is a glass bridge that you walk across that’s suspended in space. So it’s a leap of imagination.
Aceasta e biblioteca imaginaţiei umane. Sala în sine are trei etaje. În panourile de sticlă sunt 5.000 de ani de imaginaţie umană care sunt controlate de calculator. Sala e un teatru. Îşi schimbă culorile. Şi prin toată biblioteca sunt obiecte diferite, spaţii diferite; e gândită ca un desen Escher. Aici e o parte din nivelul inferior al bibliotecii, unde exponatele se schimbă în mod constant. Poţi merge printre ele, le poţi atinge, poţi vedea câte dintre aceste tipuri de obiecte încap într-o cameră. Acolo e propriul meu Saturn V. Toată lumea ar trebui să aibă unul. (Râsete) Puteţi vedea la nivelul inferior al bibliotecii cărţile şi obiectele. În panourile de sticlă de peste tot, e istoria imaginaţiei. Aici e un pod de sticlă pe care treci, care e suspendat în spaţiu.
How do we create? Part of the question that I have answered is, is we create by surrounding ourselves with stimuli: with human achievement, with history, with the things that drive us and make us human -- the passionate discovery, the bones of dinosaurs long gone, the maps of space that we’ve experienced, and ultimately the hallways that stimulate our mind and our imagination.
Deci e un salt al imaginaţiei. Deci cum creăm? Şi parte a întrebării la care am răspuns este: creăm înconjurându-ne cu stimuli, cu realizări umane, cu istorie, cu lucrurile care ne mişcă şi ne fac umani. Descoperirea pasionată, oasele dinozaurului de mult dispărut, hărţile spaţiului prin care am trecut,
So hopefully tomorrow I’ll show one or two more objects from the stage, but for today I just wanted to say thank you for all the people that came and talked to us about it. And Eileen and I are thrilled to open our home and share it with the TED community. (Applause) TED is all about patterns in the clouds. It’s all about connections. It’s all about seeing things that everybody else has seen before but thinking about them in ways that nobody has thought of them before. And that’s really what discovery and imagination is all about.
şi în cele din urmă culoarele care ne stimulează mintea şi imaginaţia. Deci sper că mâine vă voi arăta unul sau două obiecte de pe scenă, dar azi am vreau doar să vă spun mulţumesc tuturor oamenilor care au venit şi ne-au vorbit despre ea. Şi Eileen şi cu mine suntem încântaţi să ne deschidem casa pentru comunitatea TED. (Aplauze) TED este despre modelele din nori. Este despre legături. Este despre a vedea lucruri pe care toată lumea le-a văzut înainte, dar a te gândi la ele în moduri în care nimeni nu s-a gândit la ele înainte. Şi despre asta e vorba când vorbim despre descoperire şi imaginaţie.
For example, we can look at a DNA molecule model here. None of us really have ever seen one, but we know it exists because we’ve been taught to understand this molecule. But we can also look at an Enigma machine from the Nazis in World War II that was a coding and decoding machine. Now, you might say, what does this have to do with this? Well, this is the code for life, and this is a code for death. These two molecules code and decode. And yet, looking at them, you would see a machine and a molecule. But once you’ve seen them in a new way, you realize that both of these things really are connected. And they’re connected primarily because of this here.
Spre exemplu, ne putem uita la acest model al moleculei de ADN. Nimeni dintre noi nu a văzut vreodată una, însă ştim că există pentru că am fost învăţaţi să înţelegem această moleculă. Dar ne putem uita de asemenea la o maşină Enigma de la nazişti în Al Doilea Război Mondial, care era o maşină pentru codare şi decodare. Acum, aţi putea spune, ce are asta de-a face cu asta? Ei bine, acesta e codul pentru viaţă, şi acesta e codul pentru moarte. Aceste două molecule codează şi decodează. Şi totuşi, uitându-vă la ele, vedeţi o maşină şi o moleculă. Dar odată ce le-aţi văzut într-un mod nou, vă daţi seama ca aceste două lucruri sunt de fapt conectate. Şi sunt conectate în principal datorită acestuia de aici.
You see, this is a human brain model, OK? And it’s rare, because we never really get to see a brain. We get to see a skull. But there it is. All of imagination -- everything that we think, we feel, we sense -- comes through the human brain. And once we create new patterns in this brain, once we shape the brain in a new way, it never returns to its original shape.
Acesta e model al creierului uman. Şi e rar, pentru că de fapt nu vedem niciodată un creier. Vedem un craniu. Dar iată-l. Toată imaginaţia, tot ce gândim, simţim, vine prin creierul uman. Şi odată ce creăm modele noi în acest creier, odată ce modelăm creierul într-un nou fel, nu se întoarce niciodată la forma iniţială.
And I’ll give you a quick example. We think about the Internet; we think about information that goes across the Internet. And we never think about the hidden connection. But I brought along here a lump of coal -- right here, one lump of coal. And what does a lump of coal have to do with the Internet? You see, it takes the energy in one lump of coal to move one megabyte of information across the net. So every time you download a file, each megabyte is a lump of coal. What that means is, a 200-megabyte file looks like this, ladies and gentlemen. OK? So the next time you download a gigabyte, or two gigabytes, it’s not for free, OK? The connection is the energy it takes to run the web , and to make everything we think possible, possible. Thanks, Chris. (Applause)
Şi vă voi da un scurt exemplu. Ne gândim la Internet. Ne gândim la informaţia care trece prin Internet. Şi nu ne gândim niciodată la legăturile ascunse. Dar v-am adus aici un bulgăre de cărbune -- chiar aici, un bulgăre de cărbune. Şi ce are un bulgăre de cărbune cu internetul? Vedeţi, este nevoie de energia unui bulgăre de cărbune pentru a muta un megabyte de informaţie prin Internet. Deci de câte ori descarci un fişier, fiecare megabyte e un bulgăre de cărbune. Ceea ce înseamnă că un fişier de 200 de megabytes arată aşa, doamnelor şi domnilor. Bine? Deci data viitoare când descărcaţi un gigabyte, sau doi gigabytes, nu e gratis, bine? Legătura este energia consumată pentru funcţionarea internetului şi pentru a face posibil tot ce gândim ca fiind realizabil. Mulţumesc, Chris. (Aplauze)