Tyto kameny dopadají na zemský povrch už asi 3 miliardy let a a jsou zodpovědné za víceméně většinu toho, co se zde událo. Toto je příklad opravdového meteoritu. Můžete vidět rychlostí a žárem roztavené železo, kolik se roztaví a kolik zbude, když se meteorit srazí se zemí. Vedle meteoritu z vesmíru tu máme originální Sputnik. Jeden ze sedmi zachovalých Sputniků, které nebyly vypuštěny. Není to kopie. Doba vesmírných cest začala před 50 lety a přesně takhle vypadal.
These rocks have been hitting our earth for about three billion years, and are responsible for much of what’s gone on on our planet. This is an example of a real meteorite, and you can see all the melting of the iron from the speed and the heat when a meteorite hits the earth, and just how much of it survives and melts. From a meteorite from space, we’re over here with an original Sputnik. This is one of the seven surviving Sputniks that was not launched into space. This is not a copy. The space age began 50 years ago in October, and that’s exactly what Sputnik looked like.
A nebylo by to ono, bavit se o dobývání vesmíru, aniž bychom se podívali na vlajku, která cestovala na Měsíc a zpět s Apollem 11. Všichni astronauti museli vzít s sebou asi deset hedvábných vlajek. Pak je přivezli zpátky a vystavili. Takže tahle skutečně letěla až na Měsíc a zpět. To jen tak pro pobavení.
And it wouldn’t be fun to talk about the space age without seeing a flag that was carried to the moon and back, on Apollo 11. The astronauts each got to carry about ten silk flags in their personal kits. They would bring them back and mount them. So this has actually been carried to the moon and back. So that’s for fun.
Úsvit knih je samozřejmě velmi důležitý. A nebylo by zajímavé bavit se o úsvitu knih bez kopie Guttenbergovi Bible. Vidíte jak praktické a pohodlné bylo, mít vlastní kopii v roce 1455. Na Guttenbergově Bibli a úsvitu této technologie není zajímavá sama kniha. Síla této knihy nebyla ve čtení, roku 1455 nikdo neuměl číst. Proč měl tedy knihtisk úspěch? Toto je původní strana z Gutt. bible. Díváte se tedy teď na jednu z prvních knih tištěných pomocí pohyblivého tisku v historii, 550 let nazpět. Dnes žijeme ve věku konce knih, kde je nepochybně nahradí papír elektronický.
The dawn of books is, of course, important. And it wouldn’t be interesting to talk about the dawn of books without having a copy of a Guttenberg Bible. You can see how portable and handy it was to have your own Guttenberg in 1455. But what’s interesting about the Guttenberg Bible, and the dawn of this technology, is not the book. You see, the book was not driven by reading. In 1455, nobody could read. So why did the printing press succeed? This is an original page of a Guttenberg Bible. So you’re looking here at one of the first printed books using movable type in the history of man, 550 years ago. We are living at the age here at the end of the book, where electronic paper will undoubtedly replace it.
Ale proč je to zajímavé? Ve stručnosti: Ukazuje se, že kolem roku 1450 potřebovala katolická církev peníze, a tak tiskla "odpuštění", ve skutečnosti ručně psané "odpustky", jakési odpuštění na kousku papíru. Cestovali po celé Evropě a prodávali je po stovkách, tisících. Dostali vás přes očistec rychleji. A když byl vynalezen knihtisk, přišli na to, že by mohli odpustky tisknout, což je ekvivalent tisku peněž.
But why is this so interesting? Here’s the quick story. It turns out that in the 1450s, the Catholic Church needed money, and so they actually hand-wrote these things called indulgences, which were forgiveness’s on pieces of paper. They traveled all around Europe and sold by the hundreds or by the thousands. They got you out of purgatory faster. And when the printing press was invented what they found was they could print indulgences, which was the equivalent of printing money.
A tak celá Západní Evropa začala v roce 1455 kupovat tiskárny, aby mohla tisknout tisíce a pak stovky tisíc, a nakonec milióny malých kousků papíru, které vás dostaly z pekla rovnou do nebe. Proto knihtisk uspěl a proto Martin Luther přibil na dveře svých 90 tezí. Protože si stěžoval, že katolickou církev chytil amok v tisku a kupčení s odpustky v každém městě a vesnici v celé Západní Evropě.
And so all of Western Europe started buying printing presses in 1455 -- to print out thousands, and then hundreds of thousands, and then ultimately millions of single, small pieces of paper that got you out of middle hell and into heaven. That is why the printing press succeeded, and that is why Martin Luther nailed his 90 theses to the door: because he was complaining that the Catholic Church had gone amok in printing out indulgences and selling them in every town and village and city in all of Western Europe.
Takže knihtisk, dámy a pánové, byl plně motivován tiskem odpustků a se čtením neměl nic společného. Pokračování zítra. pro ty, kteří se po nich ptali, mám také fotky z knihovny. Nějaké si promítneme. (Potlesk)
So the printing press, ladies and gentlemen, was driven entirely by the printing of forgivenesses and had nothing to do with reading. More tomorrow. I also have pictures coming of the library for those of you that have asked for pictures. We’re going to have some tomorrow. (Applause)
Místo ukazování předmětů z pódia, udělám dnes poprvé něco jiného. Místo toho se podíváme, jak vlastně ta knihovna vypadá, ano? Tak tedy, vzal jsem si nejúžasnější ženu na světě. Za minutu pochopíte proč. Protože když jsem jel za Eileen, řekl jsem jí, že tohle chci vybudovat.
Instead of showing an object from the stage I’m going to do something special for the first time. We are going to show, actually, what the library looks like, OK? So, I am married to the most wonderful woman in the world. You’re going to find out why in a minute, because when I went to see Eileen, this is what I said I wanted to build.
Knihovnu lidské představivosti. Místnost má výšku tří pater. Skleněné desky řízené počítačem obsahují 5000 let lidské představivosti. Tato místnost je divadlem. Mění barvy a v celé knihovně jsou rozličné předměty a prostory. Je to navrženo jako Escherův tisk. Tady je jedno ze spodních pater, kde se exponáty neustále mění. Můžete se tu procházet a dotýkat. Můžete se podívat kolik takových věcí by se vešlo do pokoje. Toto je můj vlastní Saturn V. Každý by měl jeden mít. Tady můžete tedy vidět knihy a předměty v dolním patře knihovny. V těch skleněných panelech po celé délce je něco jako historie představivosti. Je tam skleněný most, zavěšený v prostoru. Skok představivosti.
This is the Library of Human Imagination. The room itself is three stories tall. In the glass panels are 5,000 years of human imagination that are computer controlled. The room is a theatre. It changes colors. And all throughout the library are different objects, different spaces. It’s designed like an Escher print. Here is some of the lower level of the library, where the exhibits constantly change. You can walk through. You can touch. You can see exactly how many of these types of items would fit in a room. There’s my very own Saturn V. Everybody should have one, OK? (Laughter) So you can see here in the lower level of the library the books and the objects. In the glass panels all along is sort of the history of imagination. There is a glass bridge that you walk across that’s suspended in space. So it’s a leap of imagination.
Jak tvoříme? Částečně jsem na to již odpověděl. Tvoříme díky obklopování se podněty, lidskými výkony, historií, věcmi, které nás mohou nakopnout a udělat lidmi. Vášnivé objevy, dávno zmizelé dinosauří kosti, mapy vesmíru, který jsme prozkoumali a rozhodně i chodby, které stimulují naši mysl a představivost.
How do we create? Part of the question that I have answered is, is we create by surrounding ourselves with stimuli: with human achievement, with history, with the things that drive us and make us human -- the passionate discovery, the bones of dinosaurs long gone, the maps of space that we’ve experienced, and ultimately the hallways that stimulate our mind and our imagination.
Zítra vám doufejme ukážu ještě jeden nebo dva předměty z pódia, pro dnešek vám chci už jen poděkovat za všechny lidi, kteří přišli a přednášeli o tomtéž. A Eileen a já jsme dychtiví otevřít a sdílet náš dům se společností TEDu. (Potlesk) TED je jen o vzorech v oblacích. Je to vše o propojování. Je jen o tom vidět věci, které už každý viděl, a přemýšlení o nich způsobem, jakým o nich ještě nikdo nepřemýšlel. A to je opravdu vše, o čem je objevování a představivost.
So hopefully tomorrow I’ll show one or two more objects from the stage, but for today I just wanted to say thank you for all the people that came and talked to us about it. And Eileen and I are thrilled to open our home and share it with the TED community. (Applause) TED is all about patterns in the clouds. It’s all about connections. It’s all about seeing things that everybody else has seen before but thinking about them in ways that nobody has thought of them before. And that’s really what discovery and imagination is all about.
Podívejme se například na model molekuly DNA. Nikdo z nás ji doopravdy neviděl, ale víme, že existuje, protože jsme se učili chápat, proč právě tato molekula. A nebo se můžeme podívat na Enigmu z druhé světové války, která fungovala jako šifrovací a dešifrovací stroj. Mohli byste si říci: Co má tohle společného? No, toto je kód pro život, tohle je kód pro smrt. Tyto dvě molekuly kódují a dekódují. Ale když se na ně jen tak podíváte, vidíte stroj a molekulu. Ale jakmile je jednou uvidíte jinak, uvědomíte si, jak jsou ve skutečnosti propojené. A to zejména kvůli tady tomu.
For example, we can look at a DNA molecule model here. None of us really have ever seen one, but we know it exists because we’ve been taught to understand this molecule. But we can also look at an Enigma machine from the Nazis in World War II that was a coding and decoding machine. Now, you might say, what does this have to do with this? Well, this is the code for life, and this is a code for death. These two molecules code and decode. And yet, looking at them, you would see a machine and a molecule. But once you’ve seen them in a new way, you realize that both of these things really are connected. And they’re connected primarily because of this here.
Jak vidíte, toto je model lidského mozku. Což je vzácnost, protože normálně nemáme možnost jej vidět. Díváme se na lebku. A hle, je tady. Veškerá představivost, vše co si myslíme, cítíme, vnímáme, přez něj prochází. A jakmile v něm jednou vytvoříme nové vzorce, jakmile jej přetvoříme do nové podoby, už se nikdy nevrátí do té původní.
You see, this is a human brain model, OK? And it’s rare, because we never really get to see a brain. We get to see a skull. But there it is. All of imagination -- everything that we think, we feel, we sense -- comes through the human brain. And once we create new patterns in this brain, once we shape the brain in a new way, it never returns to its original shape.
A dám vám jednoduchý příklad. Zamysleme se nad internetem. Nad informacemi, které přes něj tečou. A nikdy nepřemýšlíme o skryté souvislosti. Ale já jsem si sem přinesl kousek uhlí - zrovna tady, kousek uhlí. Co má co hrudka uhlí společného s internetem? Víte, energie z jednoho takového kousku je třeba, aby se internetem přenesl jeden megabyte informací. Takže pokaždé když stahujete soubor, každý megabyte je hrudka uhlí. To znamená, že 200 megabytový soubor vypadá přibližně takto, dámy a pánové. OK? Takže až příště budete stahovat jeden, dva gigabity, není zadarmo, chápeme? Tou souvislostí je energie nutná k provozu webu a k umožnění všeho, co si myslíme, že je možné. Díky, Chrisi. (Potlesk)
And I’ll give you a quick example. We think about the Internet; we think about information that goes across the Internet. And we never think about the hidden connection. But I brought along here a lump of coal -- right here, one lump of coal. And what does a lump of coal have to do with the Internet? You see, it takes the energy in one lump of coal to move one megabyte of information across the net. So every time you download a file, each megabyte is a lump of coal. What that means is, a 200-megabyte file looks like this, ladies and gentlemen. OK? So the next time you download a gigabyte, or two gigabytes, it’s not for free, OK? The connection is the energy it takes to run the web , and to make everything we think possible, possible. Thanks, Chris. (Applause)