Sarge Salman: All the way from Los Altos Hills, California, Mr. Henry Evans.
Sarge Salman: Los Altos Hills California'dan Bay Henry Evans.
(Applause)
(Alkışlar)
Henry Evans: Hello. My name is Henry Evans, and until August 29, 2002, I was living my version of the American dream. I grew up in a typical American town near St. Louis. My dad was a lawyer. My mom was a homemaker. My six siblings and I were good kids, but caused our fair share of trouble. After high school, I left home to study and learn more about the world. I went to Notre Dame University and graduated with degrees in accounting and German, including spending a year of study in Austria. Later on, I earned an MBA at Stanford. I married my high school sweetheart, Jane. I am lucky to have her. Together, we raised four wonderful children. I worked and studied hard to move up the career ladder, eventually becoming a chief financial officer in Silicon Valley, a job I really enjoyed. My family and I bought our first and only home on December 13, 2001, a fixer-upper in a beautiful spot of Los Altos Hills, California, from where I am speaking to you now.
Henry Evans: Merhaba! Adım Henry Evans. 29 Ağustos 2002 tarihine kadar kendi Amerikan rüyamı yaşıyordum. St. Louis yakınındaki tipik bir Amerikan kasabasında büyüdüm. Babam avukat ve annem ev hanımıydı. Altı kardeşim ve ben iyi çocuklar olmamıza rağmen üzerimize düştüğü kadar yaramazlık da yapıyorduk. Liseden sonra okumak ve dünyayı daha iyi tanımak için evden ayrıldım. Notre Dame Üniversitesinde okudum. Avusturya'da bir yıl geçirdikten sonra Muhasebe ve Almanca bölümlerinden mezun oldum. Ardından, Stanford Üniversitesinde işletme mastırı yaptım. Lise aşkım Jane ile evlendim. Onunla birlikte olduğum için çok şanslıyım. Birlikte dört harika çocuk yetiştirdik. Kariyer basamaklarını tırmanabilmek için çok okudum ve çalıştım. Sonunda, Silikon Vadisinde gerçekten çok severek yaptığım bir iş olan finans ve mali işler müdürü oldum. Ailem ile ilk ve tek evimizi 13 Aralık 2001 tarihinde aldık: Los Altos Hills California'da çok güzel bir noktada bulunan onarım gerektiren bir ev. Şu anda size burdan sesleniyorum.
We were looking forward to rebuilding it, but eight months after we moved in, I suffered a stroke-like attack caused by a birth defect. Overnight, I became a mute quadriplegic at the ripe old age of 40. It took me several years, but with the help of an incredibly supportive family, I finally decided life was still worth living. I became fascinated with using technology to help the severely disabled. Head tracking devices sold commercially by the company Madentec convert my tiny head movements into cursor movements, and enable my use of a regular computer. I can surf the web, exchange email with people, and routinely destroy my friend Steve Cousins in online word games. This technology allows me to remain engaged, mentally active, and feel like I am a part of the world.
Evi onarmayı dört gözle bekliyorduk, fakat taşınmamızdan sekiz ay sonra doğum kusuru sonucu oluşan inme benzeri bir atak geçirdim. Bir gece içerisinde henüz 40 yaşındayken konuşamaz, eli ve ayağı felçli birisine döndüm. Ailemin inanılmaz desteği ile sonunda hayatın hala yaşamaya değer olduğuna karar vermem yıllarımı aldı. Ciddi şekilde engelli olanlara yardım etmek için kullanılan teknoloji beni büyülemişti. Madentec şirketi tarafında ticari amaçla satılan takip sistemlerinden aldım. Bu sistemler hafif baş hareketlerimi gösterge hareketlerine dönüştürüyor ve normal bir bilgisayarı kullanmama fırsat sağlıyordu. Nette sörf yapabiliyor, e-mail gönderebiliyor ve arkadaşım Steve Cousins'i online kelime oyunlarında düzenli olarak mahvedebiliyorum. Bu teknoloji hayat ile bağlantıda kalmamı, zihinsel olarak aktif olmamı ve kendimi dünyanın bir parçası gibi hissetmemi sağlıyor.
One day, I was lying in bed watching CNN, when I was amazed by Professor Charlie Kemp of the Healthcare Robotics Lab at Georgia Tech demonstrating a PR2 robot. I emailed Charlie and Steve Cousins of Willow Garage, and we formed the Robots for Humanity project. For about two years, Robots for Humanity developed ways for me to use the PR2 as my body surrogate. I shaved myself for the first time in 10 years. From my home in California, I shaved Charlie in Atlanta. (Laughter) I handed out Halloween candy. I opened my refrigerator on my own. I began doing tasks around the house. I saw new and previously unthinkable possibilities to live and contribute, both for myself and others in my circumstance.
Bir gün yatakta uzanmış CNN izliyordum ve Georgia Tech Sağlık Hizmetleri Robotik Laboratuvarından Profesör Charlie Kemp'in PR2 robot sunumu beni hayrete düşürdü. Charlie ve Willow Garage'dan Steve Cousins'e email gönderdim. İnsanlık için Robotlar projesini oluşturduk. İki yıl boyunca İnsanlık için Robolar projesi PR2'yi protez olarak kullanabilmem için yollar geliştirdi. 10 yıl içerisinde ilk defa kendi kendime traş oldum. California'daki evimden Atlanta'daki Charlie'yi traş ettim (Gülüşmeler) Cadılar Bayramında şeker dağıttım. Kendi kendime buz dolabını açtım. Ev işlerini yapmaya başladım. Yaşamak, kendime ve benim durumunda olan diğerlerine katkıda bulunabilmek için yeni ve daha önce düşünülmemiş imkanları keşfettim.
All of us have disabilities in one form or another. For example, if either of us wants to go 60 miles an hour, both of us will need an assistive device called a car. Your disability doesn't make you any less of a person, and neither does mine. By the way, check out my sweet ride. (Laughter) Since birth, we have both suffered from the inability to fly on our own.
Hepimizin şu veya bu şekilde engelleri var. Örneğin bir saat içerisinde 95 km gitmek istersek her birimiz araba dediğimiz yardımcı araca ihtiyaç duyarız. Sizin engelleriniz sizi eksiltmiyorsa benimkiler de beni eksiltmiyor. Bu arada şu arabama bir bakın. (Gülüşmeler) Doğduğumuz andan itibaren hiçbirimiz uçma yeteneğine sahip değiliz.
Last year, Kaijen Hsiao of Willow Garage connected with me Chad Jenkins. Chad showed me how easy it is to purchase and fly aerial drones. It was then I realized that I could also use an aerial drone to expand the worlds of bedridden people through flight, giving a sense of movement and control that is incredible. Using a mouse cursor I control with my head, these web interfaces allow me to see video from the robot and send control commands by pressing buttons in a web browser. With a little practice, I became good enough with this interface to drive around my home on my own. I could look around our garden and see the grapes we are growing. I inspected the solar panels on our roof. (Laughter) One of my challenges as a pilot is to land the drone on our basketball hoop. I went even further by seeing if I could use a head-mounted display, the Oculus Rift, as modified by Fighting Walrus, to have an immersive experience controlling the drone. With Chad's group at Brown, I regularly fly drones around his lab several times a week, from my home 3,000 miles away. All work and no fun makes for a dull quadriplegic, so we also find time to play friendly games of robot soccer. (Laughter) I never thought I would be able to casually move around a campus like Brown on my own. I just wish I could afford the tuition. (Laughter)
Geçen sene, Willow Garage'den Kaijen Hsiao beni Chad Jenkins ile buluşturdu. Chad bana uzaktan kumandalı bir uçak alıp uçurmanın ne kadar kolay olduğunu gösterdi. İşte o zaman, yatağa mahkum kişilerin dünyalarını genişletebilmek için bu kumandalı uçakları kullanabileceğimi ve bu şekilde hareket ve kontrol duygusu oluşturabileceğimi farkettim. Bu inanılmaz bir şey. Başım ile kontrol ettiğim fare imlecini kullanarak, bu web arayüzleri sayesinde robotton video izleyebiliyor ve web tarayıcısındaki düğmelere basarak kontrol komutası gönderebiliyorum. Biraz alıştırma ile arayüzü, kendi kendime evin içerinde dolaşacak kadar iyi kullanmaya başladım. Bahçede etrafa bakabiliyor ve yetiştirdiğimiz üzümleri görebiliyordum. Çatıdaki güneş panellerini denetledim. (Gülüşmeler) Pilot olarak yaşadığım en büyük güçlüklerden birisi uçağı basketbol potasına indirmek. Daha da ileriye giderek Fighting Walrus tarafından modifiye edilmiş, başa takılan bir gösterge -Oculus Rift - ile kumandalı uçağı 3 boyutlu bir şekilde kontrol edip edemeyeceğimi görmek istedim. Yaklaşık 5000 kilometre uzaklıktaki evimden Chad'in Brown'daki grubu ile laboratuvarında düzenli olarak haftada birkaç kere kumandalı uçakları uçuruyorum. Eğlence olmadan devamlı iş beni sıkıcı bir felçli yapar. Bu yüzden robot futbolu gibi dostluk maçlarına da zaman ayırıyoruz. (Gülüşmeler) Brown gibi bir kampüste kendi kendime gündelik gezintiler yapabileceğimi düşünemezdim. Keşke okul harcına yeticek param olsaydı. (Gülüşmeler)
Chad Jenkins: Henry, all joking aside, I bet all of these people here would love to see you fly this drone from your bed in California 3,000 miles away.
Chad Jenkins: Henry, şaka bir yana eminim buradaki herkes 5000 km uzaklıktaki California'daki evinden bu kumandalı uçağı uçurmanı görmek istiyor.
(Applause)
(Alkışlar)
Okay, Henry, have you been to D.C. lately?
Peki, Henry, son zamanlarda başkente gittin mi?
(Laughter)
(Gülüşmeler)
Are you excited to be at TEDxMidAtlantic?
TEDxMidAtlantic'te olmaktan heyecan duyuyor musun?
(Laughter) (Applause)
(Gülüşmeler) (Alkışlar)
Can you show us how excited you are?
Bize ne kadar heyecanlı olduğunu gösterebilir misin?
(Laughter)
(Gülüşmeler)
All right, big finish. Can you show us how good of a pilot you are?
Ve büyük son. Ne kadar iyi bir pilot olduğunu bize gösterir misin?
(Applause)
(Alkışlar)
All right, we still have a little ways to go with that, but I think it shows the promise.
Peki, hala biraz zamana ihtiyacımız var, fakat gelecek vaat ediyor.
What makes Henry's story amazing is it's about understanding Henry's needs, understanding what people in Henry's situation need from technology, and then also understanding what advanced technology can provide, and then bringing those two things together for use in a wise and responsible way. What we're trying to do is democratize robotics, so that anybody can be a part of this. We're providing affordable, off-the-shelf robot platforms such as the A.R. drone, 300 dollars, the Suitable Technologies beam, only 17,000 dollars, along with open-source robotics software so that you can be a part of what we're trying to do. And our hope is that, by providing these tools, that you'll be able to think of better ways to provide movement for the disabled, to provide care for our aging population, to help better educate our children, to think about what the new types of middle class jobs could be for the future, to both monitor and protect our environment, and to explore the universe.
Henry'nin hikayesini harika kılan bunun Henry'nin ihtiyaçları ve onun durumundaki insanların teknolojiden beklentisini anlamak, ardından da ileri teknolojinin neler sağlayabileceğini kavrayarak bu ikisini bilgece ve sağduyulu bir şekilde bir araya getirebilmekle ilgili olması. Robotik teknolojisini demokratikleştirerek herkesin bunun bir parçası olabilmesini sağlamaya çalışıyoruz. Yapmaya çalıştığımız işin bir parçası olabilmeniz için açık kaynaklı robotik yazılımın yanı sıra 300 dolarlık A.R. uçaklar ve sadece 17000 dolarlık Suitable Technologies naklen iletişim gibi uygun fiyatlı satışa hazır robot platformları temin ediyoruz. Bu araçları temin ederken engelliler için daha iyi hareket, yaşlanan nüfus için bakım, çocuklar için daha iyi bir eğitim gelecekte orta sınıf için yeni iş imkanları ve çevreminiz gözlemlenmesini, korunmasını ve evrenin keşfedilmesini sağlayacak daha iyi yöntemler düşüneceğinizi umuyoruz.
Back to you, Henry.
Tekrar sendeyiz Henry.
HE: Thank you, Chad.
Teşekkürler Chad.
With this drone setup, we show the potential for bedridden people to once again be able to explore the outside world, and robotics will eventually provide a level playing field where one is only limited by their mental acuity and imagination, where the disabled are able to perform the same activities as everyone else, and perhaps better, and technology will even allow us to provide an outlet for many people who are presently considered vegetables. One hundred years ago, I would have been treated like a vegetable. Actually, that's not true. I would have died.
Bu kumandalı uçak kurulumu yatağa mahkum insanlar için bir kez daha dış dünyayı keşfetme potansiyeli olduğununu ve robotik teknolojisinin er ya da geç sadece zihinsel zekası ve hayal gücü ile sınırlı olan bireyler için eşit şartlar oluşturarak engellilerin de aynı aktiviteleri herkes gibi veya herkesten de daha iyi şekilde gerçekleştirmesini sağlayacağını ve teknolojinin şu an bitkisel hayatta olan insanlar için bile bir çıkış yolu sağlamamıza izin vereceğini gösteriyor. 100 yıl önce bir bitkiymişim gibi muamele görebilirdim. Aslında bu pek doğru olmadı. Yaşıyor olmazdım.
It is up to us, all of us, to decide how robotics will be used, for good or for evil, for simply replacing people or for making people better, for allowing us to do and enjoy more.
Robotik teknolojisinin iyi ya da kötü amaçlı kullanılması bizim elimizde. Bu teknolojiyi insanların yerine ya da bize daha fazlasını yapma ve tadını çıkarma imkanı sağlayan insanları geliştirmek için kullanabiliriz.
Our goal for robotics is to unlock everyone's mental power by making the world more physically accessible to people such as myself and others like me around the globe. With the help of people like you, we can make this dream a reality.
Robotik teknolojisine ilişkin hedefimiz dünyayı ben ve yer küre etrafında yaşayan benim gibiler için fiziksel açıdan daha erişilebilir hale getirerek herkesin zihinsel gücünü ortaya çıkarmak. Sizin gibi insanların sayesinde bu hayali gerçekleştirebiliriz.
Thank you.
Teşekkürler.
(Applause)
(Alkışlar)