Sarge Salman: All the way from Los Altos Hills, California, Mr. Henry Evans.
Sarge Salman: Helemaal vanuit Los Altos Hills, Californië, Mr. Henry Evans.
(Applause)
(Applaus)
Henry Evans: Hello. My name is Henry Evans, and until August 29, 2002, I was living my version of the American dream. I grew up in a typical American town near St. Louis. My dad was a lawyer. My mom was a homemaker. My six siblings and I were good kids, but caused our fair share of trouble. After high school, I left home to study and learn more about the world. I went to Notre Dame University and graduated with degrees in accounting and German, including spending a year of study in Austria. Later on, I earned an MBA at Stanford. I married my high school sweetheart, Jane. I am lucky to have her. Together, we raised four wonderful children. I worked and studied hard to move up the career ladder, eventually becoming a chief financial officer in Silicon Valley, a job I really enjoyed. My family and I bought our first and only home on December 13, 2001, a fixer-upper in a beautiful spot of Los Altos Hills, California, from where I am speaking to you now.
Henry Evans: Hallo. Mijn naam is Henry Evans, en tot 29 augustus 2002 beleefde ik mijn versie van de Amerikaanse droom. Ik groeide op in een typisch Amerikaans stadje in de buurt van St. Louis. Mijn vader was advocaat. Mijn moeder was huisvrouw. Mijn zes broers en zussen en ik waren goede kinderen, maar haalden ook wel eens wat kattenkwaad uit. Na de middelbare school ging ik verder studeren en de wereld verkennen. Ik ging naar de Notre Dame universiteit en behaalde een graad in boekhouding en Duits. Ik ging een jaar studeren in Oostenrijk. Later behaalde ik een MBA aan Stanford. Ik trouwde met mijn liefje uit het middelbaar, Jane. En ben gelukkig met haar. We kregen vier prachtige kinderen. Ik werkte en studeerde hard om de carrièreladder te beklimmen, en werd uiteindelijk financieel directeur in Silicon Valley, een baan waar ik echt van hield. We kochten ons eerste en enige huis op 13 december 2001, een te renoveren woning op een prachtige plek van Los Altos Hills, Californië. Van daaruit spreek ik nu tot jullie.
We were looking forward to rebuilding it, but eight months after we moved in, I suffered a stroke-like attack caused by a birth defect. Overnight, I became a mute quadriplegic at the ripe old age of 40. It took me several years, but with the help of an incredibly supportive family, I finally decided life was still worth living. I became fascinated with using technology to help the severely disabled. Head tracking devices sold commercially by the company Madentec convert my tiny head movements into cursor movements, and enable my use of a regular computer. I can surf the web, exchange email with people, and routinely destroy my friend Steve Cousins in online word games. This technology allows me to remain engaged, mentally active, and feel like I am a part of the world.
We wilden het gaan verbouwen, maar acht maanden nadat we erin trokken, kreeg ik een soort beroerte door een geboortedefect. Plotsklaps was ik verlamd en stom op de rijpe leeftijd van 40. Het kostte me jaren, maar met de hulp van een ongelooflijk ondersteunende familie kwam ik tot het besluit dat het leven nog steeds de moeite waard was. Ik werd gefascineerd door de mogelijkheden van de technologie om ernstig gehandicapten te helpen. Met behulp van tracking-apparaten uit de handel van het bedrijf Madentec kon ik mijn kleine hoofdbewegingen converteren naar cursorbewegingen en een gewone computer gebruiken. Ik kan surfen op het web en e-mailen met mensen. Regelmatig versla ik mijn vriend Steve Cousins bij online woordgames. Deze technologie houdt mij betrokken, mentaal actief en geeft me het gevoel dat ik nog deel uitmaak van de wereld.
One day, I was lying in bed watching CNN, when I was amazed by Professor Charlie Kemp of the Healthcare Robotics Lab at Georgia Tech demonstrating a PR2 robot. I emailed Charlie and Steve Cousins of Willow Garage, and we formed the Robots for Humanity project. For about two years, Robots for Humanity developed ways for me to use the PR2 as my body surrogate. I shaved myself for the first time in 10 years. From my home in California, I shaved Charlie in Atlanta. (Laughter) I handed out Halloween candy. I opened my refrigerator on my own. I began doing tasks around the house. I saw new and previously unthinkable possibilities to live and contribute, both for myself and others in my circumstance.
Op een dag lag ik in bed naar CNN te kijken, toen Professor Charlie Kemp van het Gezondheidszorg Robotica-Lab van Georgia Tech mij verbaasde met een demonstratie van een PR2 robot. Ik e-mailde Charlie en Steve Cousins van Willow Garage, en we stichtten het Robots-voor-Mensen-project. Ongeveer twee jaar lang was Robots-voor-Mensen bezig manieren te ontwikkelen om de PR2 te gebruiken als mijn surrogaatlichaam. Ik schoor mezelf voor de eerste keer in 10 jaar. Vanuit mijn woning in Californië schoor ik Charlie in Atlanta. (Gelach) Ik deelde Halloweensnoep uit. Ik kon zelf de koelkast openen. Ik kon wat huishoudelijke taken verrichten. Ik zag nieuwe en daarvóór ondenkbare mogelijkheden om te leven en iets te doen zowel voor mezelf als voor anderen in mijn geval.
All of us have disabilities in one form or another. For example, if either of us wants to go 60 miles an hour, both of us will need an assistive device called a car. Your disability doesn't make you any less of a person, and neither does mine. By the way, check out my sweet ride. (Laughter) Since birth, we have both suffered from the inability to fly on our own.
Allemaal zijn we wel op de een of andere manier gehandicapt. Als we tegen 100 km per uur willen bewegen hebben zowel jij als ik een ondersteunend apparaat, auto genaamd, nodig. Jouw handicap maakt je niet minder mens, en de mijne doet dat ook niet. Tussen haakjes: kijk eens naar mijn leuke wagen. (Gelach) Uiteraard kunnen wij geen van beiden vliegen. Uiteraard kunnen wij geen van beiden vliegen.
Last year, Kaijen Hsiao of Willow Garage connected with me Chad Jenkins. Chad showed me how easy it is to purchase and fly aerial drones. It was then I realized that I could also use an aerial drone to expand the worlds of bedridden people through flight, giving a sense of movement and control that is incredible. Using a mouse cursor I control with my head, these web interfaces allow me to see video from the robot and send control commands by pressing buttons in a web browser. With a little practice, I became good enough with this interface to drive around my home on my own. I could look around our garden and see the grapes we are growing. I inspected the solar panels on our roof. (Laughter) One of my challenges as a pilot is to land the drone on our basketball hoop. I went even further by seeing if I could use a head-mounted display, the Oculus Rift, as modified by Fighting Walrus, to have an immersive experience controlling the drone. With Chad's group at Brown, I regularly fly drones around his lab several times a week, from my home 3,000 miles away. All work and no fun makes for a dull quadriplegic, so we also find time to play friendly games of robot soccer. (Laughter) I never thought I would be able to casually move around a campus like Brown on my own. I just wish I could afford the tuition. (Laughter)
Vorig jaar bracht Kaijen Hsiao van Willow Garage mij in contact met Chad Jenkins. Chad liet me zien hoe makkelijk het is om vliegende drones aan te schaffen en te besturen. Toen realiseerde ik me dat ik ze ook kon gebruiken om de wereld van bedlegerige mensen te vergroten, hen een ongelooflijk gevoel van beweging en controle te geven. Met behulp van een muiscursor die ik met mijn hoofd bestuur, laten webinterfaces mij toe video van de robot te zien en controleopdrachten te verzenden door knoppen in een webbrowser in te drukken. Met een beetje oefening kon ik met deze interface rond mijn huis vliegen. Ik kon in onze tuin onze zelfgekweekte druiven gaan bekijken. Ik controleerde de zonnepanelen op ons dak. (Gelach) Een van mijn uitdagingen als dronepiloot is landen op onze basketbalhoepel. Ik ging nog verder door een hoofdgemonteerde display, de Oculus Rift, aangepast door Fighting Walrus, te gebruiken voor een onderdompelende ervaring van dronebeheersing. Met Chads groep in Brown, bestuur ik meerdere malen per week drones in zijn lab vanuit mijn huis op 4.500 km daarvandaan. Maar alleen maar werken en geen lol maakt een saaie verlamde van je, dus spelen we af en toe een vriendenmatch robotvoetbal. (Gelach) Ik had nooit gedacht dat ik wat zou kunnen rondwandelen op een campus zoals die van Brown. Ik wou dat ik me het collegegeld kon veroorloven. (Gelach)
Chad Jenkins: Henry, all joking aside, I bet all of these people here would love to see you fly this drone from your bed in California 3,000 miles away.
Chad Jenkins: Henry, alle gekheid op een stokje, Ik wed dat al deze mensen hier je graag deze drone zouden zien besturen vanuit je bed in Californië 4.500 km hiervandaan.
(Applause)
(Applaus)
Okay, Henry, have you been to D.C. lately?
Oké, Henry, ben je de laatste tijd nog in D.C. geweest?
(Laughter)
(Gelach)
Are you excited to be at TEDxMidAtlantic?
Vind je het leuk op TEDxMidAtlantic?
(Laughter) (Applause)
(Gelach) (Applaus)
Can you show us how excited you are?
Laat eens zien hoe enthousiast je bent?
(Laughter)
(Gelach)
All right, big finish. Can you show us how good of a pilot you are?
Nu de finale. Kun je ons laten zien wat een goede piloot je bent?
(Applause)
(Applaus)
All right, we still have a little ways to go with that, but I think it shows the promise.
Oké, er moet nog wat aan gesleuteld worden, maar je ziet de mogelijkheden.
What makes Henry's story amazing is it's about understanding Henry's needs, understanding what people in Henry's situation need from technology, and then also understanding what advanced technology can provide, and then bringing those two things together for use in a wise and responsible way. What we're trying to do is democratize robotics, so that anybody can be a part of this. We're providing affordable, off-the-shelf robot platforms such as the A.R. drone, 300 dollars, the Suitable Technologies beam, only 17,000 dollars, along with open-source robotics software so that you can be a part of what we're trying to do. And our hope is that, by providing these tools, that you'll be able to think of better ways to provide movement for the disabled, to provide care for our aging population, to help better educate our children, to think about what the new types of middle class jobs could be for the future, to both monitor and protect our environment, and to explore the universe.
Henry's verhaal is zo geweldig omdat het inzicht geeft in zijn behoeften en begrip van wat mensen in Henry's situatie nodig hebben van technologie. Vervolgens ook doorhebben wat geavanceerde technologie ons kan bieden. En dan die twee dingen samenbrengen om ze op een verstandige en verantwoorde wijze toe te passen. We willen robotica democratiseren zodat iedereen er zijn voordeel mee kan doen. We verstrekken betaalbare, kant-en-klare robotplatformen zoals de A.R.-drone van 300 dollar, de Suitable Technologies beam voor slechts 17.000 dollar, samen met open-source robotica software zodat u kunt deelhebben aan wat we proberen te doen. We hopen door het verstrekken van deze middelen, dat jullie in staat zullen zijn om na te denken over betere manieren om personen met een handicap te laten bewegen, te zorgen voor onze verouderende bevolking, te helpen om onze kinderen beter te onderwijzen en om na te denken over nieuwe types van middenklassebanen voor de toekomst, om zowel onze omgeving te bewaken en te beschermen, als het universum te verkennen.
Back to you, Henry.
Terug naar jou, Henry.
HE: Thank you, Chad.
H.E.: Dank je, Chad.
With this drone setup, we show the potential for bedridden people to once again be able to explore the outside world, and robotics will eventually provide a level playing field where one is only limited by their mental acuity and imagination, where the disabled are able to perform the same activities as everyone else, and perhaps better, and technology will even allow us to provide an outlet for many people who are presently considered vegetables. One hundred years ago, I would have been treated like a vegetable. Actually, that's not true. I would have died.
Met deze droneopstelling maken we het bedlegerige mensen mogelijk om opnieuw de wereld buiten te verkennen. Robotica zal uiteindelijk iedereen kansen geven zodat je alleen wordt beperkt door je geestelijke scherpte en verbeelding. Mensen met een handicap zullen dezelfde activiteiten als ieder ander kunnen uitvoeren. Misschien zelfs beter. Technologie kan een oplossing bieden aan veel mensen die momenteel nog als een plant worden beschouwd. Honderd jaar geleden zou ik als een plant behandeld zijn geweest. Eigenlijk, zelfs dat niet. Ik zou zijn gestorven.
It is up to us, all of us, to decide how robotics will be used, for good or for evil, for simply replacing people or for making people better, for allowing us to do and enjoy more.
Wij allemaal moeten beslissen hoe robotica zal worden gebruikt, ten goede of ten kwade, om mensen eenvoudigweg te vervangen of om mensen beter te maken, om ons meer te laten doen en genieten.
Our goal for robotics is to unlock everyone's mental power by making the world more physically accessible to people such as myself and others like me around the globe. With the help of people like you, we can make this dream a reality.
Wij willen met robotica ieders geestelijke kracht ontgrendelen door de wereld meer toegankelijk te maken voor mensen zoals ikzelf en anderen zoals ik over de hele wereld. Met de hulp van mensen zoals jullie kunnen we deze droom verwezenlijken.
Thank you.
Bedankt.
(Applause)
(Applaus)