David Biello: It's now my great honor and privilege to introduce Dr. Georges Benjamin, who's the executive director of the American Public Health Association, who has a long and distinguished career, both as a medical professional and as a public health professional. Please give a warm welcome to Dr. Georges Benjamin.
David Biello: Het is nu mijn grote eer en voorrecht om Dr. Georges Benjamin voor te stellen. Hij is uitvoerend directeur van de American Public Health Association en heeft een lange en vooraanstaande carrière zowel als medisch professional als als professional in de volksgezondheid. Hartelijk welkom dr. Georges Benjamin.
Georges Benjamin: Hey, David, how are you?
Georges Benjamin: Hey, David, hoe gaat het?
DB: I am good, how are you, Dr. Benjamin?
DB: Met mij gaat het goed, hoe gaat het, dr. Benjamin?
GB: I'm here. (Laughs)
GB: Ik ben hier. (Lacht)
DB: Hanging in there. Good.
DB: Lekker binnen. Goed.
GB: Hanging in.
GB: Binnen.
DB: We know that the theme of the moment is reopening, I would say. We just heard one possibility for that, but obviously, a lot of countries have already reopened in one form or another, and I believe, as of today, all 50 states here in the US have reopened in one form or another. How do we do that smartly, how do we do that safely?
DB: We weten dat het thema van het moment heropening is, zou ik zeggen. Daar hebben we net een mogelijkheid voor gehoord, maar natuurlijk hebben veel landen al heropend op de een of andere manier, en ik geloof dat vanaf vandaag alle 50 staten hier in de VS al min of meer heropend zijn. Hoe doen we dat slim, hoe doen we dat veilig?
GB: Yeah, we really do need to reopen safely and carefully, and it means that we have not got to forget these public health measures that really brought down the curve to begin with. And that means thing such as covering up your nose and mouth when you cough or sneeze, wearing a mask, washing your hands, physically distancing yourself to the extent possible from others. Thinking about everything we do, you know, before we go to work in the morning, while we're at work. And being as careful as many of us have been in the last two months, as we go into the next three months, because this thing is not over.
GB: Ja, we moeten echt veilig en voorzichtig heropenen, en dat betekent dat we niet mogen vergeten welke maatregelen voor de volksgezondheid die de curve in het begin hebben doen dalen. En dat betekent dingen als: je neus en mond bedekken wanneer je hoest of niest, een masker dragen, je handen wassen, jezelf fysiek zoveel mogelijk distantiëren van anderen. Nadenken over alles wat we doen, weet je, voordat we ‘s ochtends aan het werk gaan en terwijl we aan het werk zijn. En zo voorzichtig zijn als velen van ons zijn geweest in de afgelopen twee maanden, nu we de komende drie maanden ingaan, omdat dit ding nog niet voorbij is.
DB: Right. There is the chance of more waves, as Uri [Alon] mentioned. It seems like it's kind of incumbent on all of us then to take public health as kind of a second job. Is that right?
DB: Precies. Er is een kans op meer golven, zoals Uri [Alon] zei. Het lijkt erop dat het dan op ons allemaal rust om volksgezondheid als een soort tweede baan te beschouwen. Is dat juist?
GB: You know, I've been arguing a lot that now that everybody really knows what public health is, that everybody should always recognize that their second job is public health, whether you're picking up the garbage or working in a grocery store, or you are a bus driver, or you're, you know, like me, doing public health, a physician or a nurse, everybody needs to put the public health mantle into what they do each and every day.
GB: Weet je, ik heb er zo veel voor gepleit dat nu iedereen echt weet wat volksgezondheid is, dat iedereen altijd moet beseffen dat volksgezondheid zijn tweede baan is, of je nu het afval ophaalt of in een supermarkt werkt, of je bent een buschauffeur, of je bent, zoals ik, bezig met volksgezondheid, een arts of verpleegkundige, iedereen moet aan volksgezondheid denken bij wat ze elke dag doen.
DB: What do you think -- So we're all public health professionals now, what do you think the new normal we might expect, as countries reopen? What is that going to look like, or what do you hope that looks like, as a public health professional?
DB: Wat denk je -- Nu we allemaal professionals in de volksgezondheid zijn, welke nieuw normaal kunnen we verwachten, denk je, als de landen heropenen? Hoe gaat dat eruit zien, of hoe hoop je dat het eruitziet als professional in volksgezondheid?
GB: If I could wave a magic wand, I would clearly recognize that people are going to be doing a lot more of the public health things, in terms of handwashing and thinking about what they do around safety when they go out in public. You know, it was not too long ago when you got in your car and you didn't put your seat belt on. Today we do it, and we don't think anything about it. Most of us don't smoke, because we know that that's bad for us. Most of us look both ways before we cross a street. Most of us, you know, do things in our house, that are -- fix trip hazards. So as we go forward with this outbreak, I'm hoping that people will pay a lot more attention to things that can cause us to get an infection. So you know, cleaning things, disinfecting things. More importantly, not coming to work if you're sick. I'm hoping that employers will put in paid sick leave for everybody, so people can stay home. Yeah, it’s an additional cost, but I can tell you that we've now learned that the cost of not doing something like that is billions and billions and billions of dollars. Paid sick leave is pretty cheap when you do that.
GB: Als ik kon toveren, zou ik duidelijk zien dat mensen veel meer aan volksgezondheid zouden doen, wat betreft handen wassen en nadenken over veiligheid als ze buiten kwamen. Weet je, het is nog niet zo lang geleden dat je in de auto je veiligheidsgordel niet omdeed. Vandaag doen we het automatisch. De meesten van ons roken niet, omdat we weten dat dat slecht voor ons is. De meesten van ons kijken beide kanten op voordat we een straat oversteken. De meesten van ons, weet je, voorzien dingen in ons huis om struikelgevaar te vermijden. Als deze uitbraak zich voortzet, hoop ik dat mensen veel meer aandacht zullen besteden aan dingen die ons een infectie kunnen bezorgen. Zoals dingen schoonmaken en dingen desinfecteren. Wat nog belangrijker is: niet naar je werk komen als je ziek bent. Ik hoop dat werkgevers voor iedereen betaald ziekteverlof zullen invoeren, zodat mensen thuis kunnen blijven. Ja, het is een extra kost, maar ik kan je vertellen dat we nu hebben geleerd dat de kosten van zoiets niet doen in de miljarden en miljarden en miljarden dollars lopen. Betaald ziekteverlof is daarbij vergeleken vrij goedkoop.
DB: Yeah, we are, I think, envious in the United States of all the countries that perhaps have a more all-encompassing health care system than we do. Would you agree that masks are kind of the symbol of adopting that "public health professional as a second job" mindset?
DB: Ja, we zijn, denk ik, jaloers in de Verenigde Staten op alle landen die misschien een alomvattender gezondheidszorgsysteem hebben dan wij. Ben je het ermee eens dat maskers een soort symbool zijn om de mentaliteit van ‘volksgezondheid als tweede baan’ aan te nemen?
GB: Well, you know, it's funny. Our colleagues in Asia have had a mask -- wearing masks as a culture for many, many years. And you know, we've always kind of chuckled at that. When I went overseas, I would always kind of chuckle when I saw people wearing masks. And of course, when this first started, you know, we only promoted masks for people that were infected or of course, health care workers, who we thought were in a higher-risk environment. But I think that wearing masks is probably going to be part of our culture. We've already seen it probably will not be part of our beach culture, although it probably should be for now. But I do think that we're going to see more and more people wearing masks in a variety of settings. And I think that makes sense.
GB: Nou, weet je, het is grappig. Onze collega's in Azië hadden een masker -- het dragen van maskers als cultuur gedurende vele, vele jaren. En, weet je, daar hebben we altijd grinnikend om gelachen. Toen ik naar het buitenland ging, grinnikte ik altijd als ik mensen met maskers zag rondlopen. En natuurlijk, toen dit begon, drongen we allen aan op maskers voor mensen die besmet waren of natuurlijk voor gezondheidswerkers, waarvan we vonden dat ze meer risico liepen. Maar ik denk dat het dragen van maskers waarschijnlijk deel gaat uitmaken van onze cultuur. We zagen al dat het waarschijnlijk geen strandmode zal worden, hoewel het voorlopig zou moeten. Maar ik denk wel dat we steeds meer mensen maskers zullen zien dragen in verschillende omstandigheden. Ik denk dat dat logisch is.
DB: Yeah, wear your mask to show that you care about others. And that you have this, kind of, public health spirit. So speaking of Asia, who has done well? Looking around the world, you've been doing this for a while and communicated with your peers, who has done well and what can we learn from those good examples?
DB: Ja, draag je masker om te laten zien dat je om anderen geeft. En dat je een soort volksgezondheidinstelling hebt. Over Azië gesproken, wie heeft het goed gedaan? Als je over de hele wereld kijkt, en je deed dit al een tijdje en besprak je het met je collega's. Wie heeft het goed gedaan en wat kunnen we leren van die goede voorbeelden?
GB: Yeah, South Korea in many ways is the role model. You know, China actually, at the end of the day, did reasonably well. But the secret to all of those countries that have had less morbidity and mortality than we have, is they did lots of testing very early on, they did contact tracing and isolation and quarantine, which by the way, is the bedrock of public health practice. They did it early, they did a lot of it, and by the way, even though they're reopening their society, and they're beginning to see episodic surges, they then go back to those basic public health practices of testing, isolation, contact tracing and transparency to the public when they can, because it's important for the public to understand how many cases there are, where the disease is, if you're going to get compliance from the public.
GB: Ja, Zuid-Korea is in veel opzichten het rolmodel. Weet je dat China het uiteindelijk redelijk goed deed. Maar het geheim van al die landen die minder morbiditeit en mortaliteit hebben gehad dan wij, is dat ze al heel vroeg veel testen hebben gedaan, ze deden contact opsporing, en isolatie en quarantaine, wat trouwens het fundament is van de volksgezondheidspraktijk. Ze deden het vroeg en ze deden het intens, en trouwens, ook al heropenen ze hun samenleving, ze beginnen alweer af en toe pieken te zien, en hernemen dan de basispraktijken voor volksgezondheid van testen, isolatie, contacttracering en transparantie voor het publiek wanneer ze kunnen, omdat het belangrijk is dat het publiek begrijpt hoeveel gevallen er zijn, waar de ziekte is, als je wil dat het publiek het naleeft.
DB: So testing, contact tracing and isolation. That doesn't seem like rocket science, to use that old cliché. Why has that been hard for some countries to implement? What's holding us back, is it electronic medical records, is it some fancy doodad, or is it just maybe overconfidence, based on maybe the public health successes of the last 100 years?
DB: Dus testen, contacttracering en isolatie. Dat lijkt geen hogere wiskunde, om dat oude cliché te gebruiken. Waarom is dat voor sommige landen moeilijk uit te voeren? Wat houdt ons tegen, elektronische medische dossiers, een of ander gadget of misschien gewoon overmoed door de successen in volksgezondheid van de afgelopen 100 jaar?
GB: You know, we are very much a pill society. We think there's a pill for everything. If we can't give you a pill for it, then we can give you surgery and fix it. You know, prevention works. And we have totally underinvested in prevention. We've totally underinvested in a strong, robust public health system. If you look at the fact that in the America today, you can very easily know what's coming off the shelf of a grocery store, Amazon knows everything there is to know about you, but your doctor does not have the same tools. At three o'clock in the morning, it's still very difficult to get a hold of your electrocardiogram, or your medical record, or your list of allergies if you can't tell the practitioner what you have. And we just haven't invested in robust systems. One of the interesting things about this outbreak is that it has created an environment in which we're now dependent on telemedicine, which has been around for several years, but we weren't quite into it. But now, it's probably going to be the new standard.
GB: Weet je, we zijn een echte pillensamenleving. We denken dat er voor alles een pil is. Als we je er geen pil voor kunnen geven, dan kunnen we je opereren en het repareren. Preventie werkt. En we hebben te weinig geïnvesteerd in preventie. We hebben veel te weinig geïnvesteerd in een sterk, robuust volksgezondheidssysteem. Als je kijkt naar het feit dat in het Amerika van vandaag, je heel gemakkelijk kunt weten wat er van de plank van een supermarkt komt, Amazon weet alles over jou, maar je arts heeft niet dezelfde hulpmiddelen. Om drie uur 's ochtends is het nog steeds erg moeilijk om je elektrocardiogram te krijgen, of je medisch dossier, of je lijst met allergieën als je de dokter niet kunt vertellen wat je mankeert. We hebben gewoon niet geïnvesteerd in robuuste systemen. Een van de interessante dingen van deze uitbraak is dat het een omgeving heeft gecreëerd waarin we nu afhankelijk zijn van telegeneeskunde, dat al een aantal jaren bestaat, maar we waren niet helemaal bij. Nu wordt het waarschijnlijk de nieuwe standaard.
DB: But it also seems -- So, obviously, those countries with an incredibly robust health care system, like Taiwan, have done well, but it seems like even countries that perhaps would be considered to have a less robust health care system, like a Ghana in Africa, have actually done well. What has been the, I guess, the secret sauce for those kinds of countries?
DB: Maar het lijkt ook -- Dus natuurlijk hebben de landen met een ongelooflijk robuust gezondheidszorgsysteem, zoals Taiwan, het goed gedaan, maar het lijkt erop dat zelfs landen die een minder robuust zorgsysteem lijken te hebben, zoals Ghana in Afrika, het eigenlijk goed hebben gedaan. Wat was zou het geheime recept zijn voor dat soort landen?
GB: Yeah, it's still pretty early in some of their exposures, and hopefully, they might not have a wave that comes later, that's still a possibility, but at the end of the day, I think, to the extent you have done good, sound public health practices, all of the countries that have done well have implemented that. Now we're a big country, we're a complex country. And yes, we didn't get the testing right to begin with. But we should not repeat the mistakes that we had over the last three months, because we've still got several months to go. And now that we know what we did wrong, I'm encouraging us to do it right the next time.
GB: Ja, het is nog vrij vroeg in sommige van hun blootstellingen en hopelijk hebben ze geen golf die later komt, dat is nog steeds een mogelijkheid, maar uiteindelijk denk ik, voor zover je goed aan volksgezondheid hebt gedaan, dat alle landen die het goed hebben gedaan dat hebben gedaan. Nu zijn we een groot land, een complex land. En ja, we zijn niet goed begonnen met testen. Maar we mogen de fouten van de laatste drie maanden niet herhalen, omdat we nog wat maanden voor de boeg hebben. En nu we weten wat we fout hebben gedaan, moedig ik ons aan om het de volgende keer goed te doen.
DB: That seems smart.
DB: Dat lijkt me slim.
GB: And the next time is tomorrow.
GB: En de volgende keer is morgen.
DB: That's right. It's already started. I mean, it almost seems to me, if I can use this metaphor, that some of these countries already had the, kind of, antibodies in their system, because they had experience with maybe Ebola or the first SARS. Is that the key, previous exposure to these kind of public health crises?
DB: Dat klopt. Het is al begonnen. Ik bedoel, het lijkt bijna, als ik deze metafoor mag gebruiken, dat sommige van deze landen al een soort antilichamen in hun systeem hadden, omdat ze ervaring hadden met misschien ebola of de eerste sars. Is dat de sleutel, eerdere blootstelling aan dit soort crises in de volksgezondheid?
GB: Well, this is a very different virus. And while there may be some early evidence that MERS and SARS one, we may have some early protection from that, there's some early, early studies looking at that, that's not the solution. The secret sauce here is good, solid public health practice. That's the secret sauce here. We should not be looking for anything, any mysticism, or anyone to come save us with a special pill. This is all about good, solid public health practice, because, by the way, look, this one was a bad one, but it's not the last one. And so we need to prepare for the next really big one. We think this one was bad, imagine what would have happened had Ebola been aerosolized, or MERS had been aerosolized. You know, pick a TV movie. Even though this was a bad one, we still dodged a really, really bad one this time.
GB: Nou, dit is een heel ander virus. En hoewel er misschien al vroeg bewijs is dat we tegen mers en sars1 al vroegtijdig beschermd waren, wijzen enkele vroege studies erop, dat dat niet de oplossing is. Het geheime recept hiervoor is een goede, solide praktijk van volksgezondheid. Dat is het geheime recept hiervoor. We zouden niet naar iets moeten zoeken, geen mystiek, of naar iemand die ons komt redden met een speciale pil. Dit gaat om goede, solide praktijken op het gebied van de volksgezondheid, want trouwens, kijk, dit was een erge, maar het is niet de laatste. Dus moeten we ons voorbereiden op de volgende echt grote. We denken dat deze erg was, stel je voor wat er zou zijn gebeurd als ebola was verneveld, of mers was verneveld. Weet je, kies een tv-film. Ook al was het een slechte, we ontsnapten dit keer nog aan een heel, heel erge.
DB: Yeah, Middle East Respiratory Syndrome is no joke, and we should be thankful that it doesn't spread more easily, like SARS-CoV. Is this, though -- So all these diseases are zoonotic, that means they jumped to us from the animals that are out there. Obviously, humanity is kind of encroaching on nature in an ever more, kind of, urgent way, whether that's climate change or going into the forests, what have you. Is this just the new normal, like, we should expect pandemics every so often?
DB: Ja, het Middle East Respiratory Syndrome is geen grap, en we mogen dankbaar zijn dat het zich niet gemakkelijker verspreidt, zoals sars-CoV. Is dit echter -- Al deze ziekten zijn dus zoönotisch, dat betekent dat ze naar ons oversprongen van de dieren daarbuiten. Het is duidelijk dat de mensheid inbreuk maakt op de natuur op een steeds indringender manier, of dat nu klimaatverandering is of de bossen intrekken, kies maar. Is dit gewoon het nieuwe normaal? Moeten we af en toe pandemieën verwachten ?
GB: Well, they do come periodically, so this is not, you know, the first pandemic, right? We've had several, 100 years ago, the 1918 influenza, SARS was a significant infection, even though it didn't get this bad, SARS one. And we had the avian flu, which was a challenge, and the swine flu. We had Zika. So no, we've had several new disease outbreaks. These emerging diseases happen a lot, and in many ways, we've been fortunate that we have been able to identify them early and contain them. But we're now in an environment where people can, by the way, make some of these things up. Now, this one did not happen, as best we can tell, it's not man-made. It did not probably come out of a leak in the lab. But we know that, when I was in school, to grow a bug, you had to be pretty sophisticated. That's not the case today. And we need to protect ourselves from both naturally occurring infections and from those that are created by humans.
GB: Nou, ze komen regelmatig. Dit is niet de eerste pandemie, toch? We hebben er verschillende gehad, 100 jaar geleden de griep van 1918, Sars was een significante infectie, ook al werd sars1 niet zo erg als deze. En we hadden de vogelgriep, een moeilijke, en de varkensgriep. We hadden zika. Dus nee, we hebben verschillende nieuwe uitbraken van ziekten gehad. Deze opkomende ziekten komen veel voor, en op veel manieren hebben we geluk gehad dat we ze al vroeg hebben kunnen identificeren en inperken. Maar we bevinden ons nu in een wereld waar mensen dit soort dingen kunnen uitvinden. Dit is niet gebeurd, voor zover we weten, het is niet door mensen gemaakt. Het ontsnapte waarschijnlijk niet uit een lab. Maar we weten dat toen ik op school zat, om een beestje te laten groeien, moest je behoorlijk geavanceerd zijn. Dat is vandaag niet het geval. We moeten onszelf beschermen tegen zowel van nature voorkomende infecties en tegen die die door mensen zijn gemaakt.
DB: Plus we have other, kind of, threat multipliers, like climate change, that make pandemics like this that much worse.
DB: Bovendien hebben we andere soorten bedreigingsvermenigvuldigers, zoals klimaatverandering, die pandemieën zo veel erger maken.
GB: You know, I was saying climate change was the greatest threat human survival before this one. But this is rivaling climate change. But let me tell you, the big challenge we have now is that we have a pandemic, which we have still not contained, as we enter hurricane season, and we have climate change, which is exacerbating the ferocity of the hurricanes that we're having. So, you know, we're in for an interesting summer.
GB: Ik zei dat klimaatverandering de grootste bedreiging voor de mens was voor deze hier. Dit steekt klimaatverandering naar de kroon. Ik vertel je dat de grote uitdaging nu is dat we een pandemie hebben die we nog steeds niet de baas zijn nu we het orkaanseizoen ingaan, en met klimaatverandering, wat de hevigheid van de orkanen zal verergeren. We staan voor een interessante zomer.
DB: And here's Chris with, I think, a question from our audience.
DB: En hier is Chris met, denk ik, een vraag van ons publiek.
Chris Anderson: Many questions, actually. People are very interested in what you're saying, Georges. Here we go, here's the first one from Jim Young: "How do we deal with people who don't believe this is serious?"
Chris Anderson: Eigenlijk veel vragen. Mensen zijn erg geïnteresseerd in wat je zegt, Georges. Hier gaan we. Hier is de eerste, van Jim Young: “Hoe gaan we om met mensen die niet geloven dat dit ernstig is?”
GB: You know, you just have to continue to communicate the truth to folks. One of the things about this particular disease is that it does not spare anyone. It does not recognize political parties, it does not recognize geography, and we had lots of people, particularly in rural communities, that were not seeing it, because it had not yet come to them, and they didn't believe it was real. And now many of those communities are being ravaged by this disease. And so we just have to -- You know, it's not appropriate to say "I told you so." It is appropriate to say, "Look, now that you see it, come on board and help us resolve these problems." But this is something that's going to be around for a while. And if it becomes endemic, meaning that it occurs all the time at some low level, everyone is going to have this experience.
GB: Weet je, je moet gewoon doorgaan met mensen de waarheid te vertellen. Een van de dingen over deze specifieke ziekte is dat ze niemand spaart. Ze erkent geen politieke partijen, ze erkent geen geografie, en we hadden veel mensen, vooral op het platteland, die het niet inzagen, omdat het nog niet tot bij hen was geraakt, en ze geloofden niet dat het echt was. En nu worden veel van die gemeenschappen geteisterd door deze ziekte. En dus moeten we gewoon -- weet je, het past niet om te zeggen: “Ik zei het je toch.” Je moet zeggen: "Kijk, nu je het inziet, kom aan boord en help ons om deze problemen op te lossen." Maar dit is iets dat nog een tijdje zal bestaan. En als het endemisch wordt, wat betekent dat het altijd op een laag niveau voorkomt, zal iedereen deze ervaring hebben.
CA: Thank you. Here is one from Robert Perkowitz. "We seem to have been ignoring and underfunding public health, and we were unprepared for this virus." Look if the question is going to pop up there, I think it should, by some magic. "What should our priorities be now to prepare for the next public health crisis?"
CA: Bedankt. Hier is er een van Robert Perkowitz. 'We lijken de volksgezondheid te hebben genegeerd en onderbetaald, en we waren niet voorbereid op dit virus." Kijk, als de vraag opduikt, zou moeten, als bij toverslag. “Wat moeten nu onze prioriteiten zijn om ons voor te bereiden op de volgende volksgezondheidscrisis?"
GB: Well, we now need to make sure that we've put in the funding, resources, training, staffing on the table. And by the way, our next public health crisis is not 10 years from now, it's not 20 years from now, it's the potential co-occurrence of influenza, which we know is going to happen this fall, because it comes every year, with either continued COVID or a spike in COVID. And we're going to have a disease process which presents very much the same, and we're going to have to differentiate COVID from influenza. Because we have a vaccine for influenza, we don't yet have a vaccine for COVID. We hope to have one in about a year. But that still remains to be seen.
GB: Nou, we moeten er nu voor zorgen dat we er de financiering hebben ingestoken, middelen, training, paraat personeel. En trouwens, onze volgende volksgezondheidscrisis is niet over 10 jaar, het is niet over 20 jaar, het is de mogelijke co-gebeurtenis met griep, waarvan we weten dat die dit najaar komt, omdat ze elk jaar komt, met ofwel voortgezette COVID of een piek in COVID. En we krijgen een ziekteproces dat zich als vrijwel hetzelfde voordoet, en we zullen COVID moeten onderscheiden van influenza. Omdat we een vaccin hebben tegen influenza, maar nog niet tegen COVID. We hopen er over een jaar een te hebben. Maar dat valt nog te bezien.
DB: So get your flu shots.
DB: Haal dus je griepprikken.
CA: Yeah. Indeed, in fact, David Collins asked exactly that question. "What is the likelihood of a vaccine before the next wave?"
CA: Ja. In feite stelde David Collins precies die vraag. 'Hoe groot is de kans op een vaccin vóór de volgende golf?'
GB: Well you know, the fastest vaccine that we've ever developed was measles, and that took four years. Now, a lot of things are different, right? We have started on a SARS-one vaccine. So it had gone to a lot of animal trials, it had gone to some very, very early human trials. As you know, we just got some announcement that at least it does seem to work in monkeys, in rhesus monkeys, and there's some evidence that at least it may be efficacious and safe in a very, very small number of people. When I say very, very small number of people, handful of people. So now it's got to go to phase two and phase three trials. So, yeah, [David] held up two hands, so yeah, yeah, it's a small number of people. What that tells you is either that those folks were very lucky, or it works. And we won't know until we put this into the arms of thousands of people.
GB: Weet je, het snelste vaccin dat we ooit hebben ontwikkeld was mazelen, en dat heeft vier jaar geduurd. Nu zijn veel dingen anders, toch? We zijn begonnen met een sars1-vaccin. Het vroeg veel dierproeven, en een aantal zeer vroege proeven op mensen. Je weet dat we net een bericht kregen dat het tenminste lijkt te werken bij apen, bij resusapen, en er zijn aanwijzingen dat het in ieder geval doeltreffend en veilig kan zijn bij een heel, heel klein aantal mensen. Als ik heel, heel klein aantal mensen zeg, bedoel ik echt weinig. Dus nu moet het gaan naar fase twee- en fase drie-proeven. Dus, ja, [David] stak twee handen op, dus ja, ja, het is een klein aantal mensen. Wat dat je vertelt, is dat die mensen veel geluk hadden, of dat het werkte. We zullen het pas weten als we dit in duizenden armen hebben geprikt.
CA: Here's an important question from a TED Fellow. "How do we actually train people about what public health means? Especially in the context of folks who don't believe they have a responsibility to 'the public?'"
CA: Hier is een belangrijke vraag van een TED-Fellow. 'Hoe leiden we mensen op over wat volksgezondheid betekent? Vooral in de context van mensen die denken dat ze geen publieke verantwoordelijkheid hebben?'
GB: Well, you know, I remind folks that when public health does its best job, nothing happens. And of course, when nothing happens, we don't get credit for it. So the reason that everyone in this country does not have to get up every morning and boil their own water is because of public health. The reason that, if you get into a car accident, you know, get into an automobile collision, and you wear your seat belt, and you have airbags, and you're not killed from that automobile collision, is because of public health. The reason that the air is safe to breathe, the food is safe to eat, is because of public health. The reason that your kids are not in clothing that ignites is because we have fire-retardant clothing. And that is a requirement. The reason that you don't trip walking down the stairs is because we've actually looked at how to build the stair so that people don't trip when they go up or down it. That's actually a public health intervention. So the built environment, medicines, all those kinds of things, vaccines, those are all public health, and that's why public health is there, and you may not believe that it's that important, but we couldn't live without it.
GB: Nou, weet je, ik herinner mensen eraan dat wanneer volksgezondheid goed werkt, er niks gebeurt. Natuurlijk, als er niets gebeurt, krijgen we er geen krediet voor. De reden dat iedereen in dit land niet elke ochtend hoeft op te staan om zijn water te koken, is vanwege de volksgezondheid. De reden dat, als je een auto-ongeluk krijgt, weet je, een autobotsing, en je draagt je veiligheidsgordel en je hebt airbags, en je wordt niet gedood door die autobotsing, is dat vanwege de volksgezondheid. De reden dat je de lucht veilig kan inademen, dat het eten veilig is om te eten, is door volksgezondheid. De reden dat je kinderen geen brandbare kleding dragen, is omdat we brandvertragende kleding hebben. En dat is een vereiste. De reden dat je niet struikelt als je de trap afloopt, is omdat we er echt hebben op gelet hoe we de trap moesten bouwen zodat mensen niet struikelen wanneer ze hem op of af gaan. Dat is in feite een interventie van volksgezondheid. Dus de bebouwde omgeving, medicijnen, al dat soort dingen, vaccins, dat is allemaal volksgezondheid, en daarom is er volksgezondheid, en je gelooft misschien niet dat het zo belangrijk is, maar we zouden niet zonder kunnen.
CA: Maybe one day we can all envision a health care system in America that actually has some incentives that point towards public health. That would be very nice. David, I've got to just keep going with some of these questions, if it's OK, because they're pouring in. There's one here from Jacqueline Ashby. Important question for every parent. "What are your recommendations about sending children back to school?"
CA: Misschien kunnen we ons ooit een gezondheidssysteem in Amerika voorstellen met eigenlijk een aantal prikkels die verwijzen naar de volksgezondheid. Dat zou heel fijn zijn. David, ik moet wat vragen stellen, als het goed is, omdat ze binnenstromen. Er is er een van Jacqueline Ashby. Belangrijke vraag voor elke ouder. “Wat zijn je aanbevelingen om kinderen terug naar school te sturen?”
GB: Yeah, I'm struggling with this one, I've got three grandkids. And the good news is that my grandkids are more technically proficient than I am, and right now are getting their lessons remotely. I think it's going to be a challenge as we think about sending kids back to school. We're going to really need to know how infectious kids are and how well they do when they get infected. Now, right now, it seems, except for a very small number of children who get a very rare disease, that they tolerate this disease very well. But the central question is, how many of these germs will these kids bring back to you and to grandma and grandpa. So that's going to be important. And you know, trying to tell an eight-year-old not to interact with their friends, is a real challenge. By the way, trying to tell a 17-year-old not to interact with their friends is going to be a real challenge. So, we've got to properly educate these kids, we've got to figure out how we stagger their schedules. Uri's idea for the workforce might be an interesting concept for schools, because the idea is to try to decompress the number of kids in the classroom. By the way, if you get smaller class size, you get better education, anyway. So, we've got to have enough teachers, though. So that may be the rate limiting step.
GB: Ja, ik heb hier moeite mee; ik heb drie kleinkinderen. Maar mijn kleinkinderen zijn technisch vaardiger dan ik, en nu krijgen ze hun lessen op afstand. Ik denk dat het een uitdaging gaat worden nu we kinderen terug naar school willen sturen. We moeten echt weten hoe besmettelijk kinderen zijn en hoe goed ze het doen als ze besmet raken. Nu lijkt het erop, behalve voor een heel klein aantal kinderen met een zeer zeldzame ziekte, dat ze deze ziekte heel goed verdragen. Maar de centrale vraag is: hoeveel van deze ziektekiemen zullen deze kinderen bij je terugbrengen en bij oma en opa. Dus dat wordt belangrijk. Aan een achtjarige proberen uit te leggen waarom hij geen interactie met zijn vrienden mag hebben, is een echte uitdaging. Trouwens, een 17-jarige vertellen dat hij geen interactie met zijn vrienden mag hebben, gaat een echt probleem zijn. Dus moeten we deze kinderen goed opvoeden, we moeten uitzoeken hoe we hun schema's spreiden. Uri's idee voor het personeel is misschien een interessant concept voor scholen, omdat het de bedoeling is om te proberen het aantal kinderen per klas te verminderen. Met kleinere klassen krijg je trouwens beter onderwijs. We moeten dus wel genoeg leraren hebben. Dat kan de snelheidsbeperkende stap zijn.
CA: Alright, last question here for now from [Steven] Petranek. Masks. Advice on masks -- I switched that off, here we go. Advice on masks seems to have shifted. "Would most Americans who live and work in cities be better off wearing masks to also help reduce the air pollution particles they encounter every day?"
CA: Oké, de laatste vraag hier voorlopig van [Steven] Petranek. Maskers. Advies over maskers -- Uitgeschakeld, hier gaan we. Advies over maskers lijkt te zijn veranderd. “Zijn de meeste Amerikanen die in steden wonen en werken beter af met maskers, omdat het ook helpt tegen de luchtvervuiling waar ze elke dag mee te maken hebben?“
GB: It may help some, absolutely. But let me tell you what I would prefer we stopped doing: burning fossil fuels. And doing all those terrible things that we are doing to destroy our climate. You know, everyone's talking about the fact that we've had this amazing reduction in CO2 because we're not driving cars. I've got to tell you, that is the best evidence that climate change is man-made. All those climate change skeptics who don't think climate change is man-made, we have just had a worldwide demonstration on what people do to create climate change. And so what we need to do is stop and move to a green economy.
GB: Het kan sommigen absoluut helpen. Maar laat me je vertellen dat ik liever zag dat we stopten met fossiele brandstoffen. En met al die vreselijke dingen waarmee we ons klimaat vernietigen. Weet je, iedereen heeft het over het feit dat we een geweldige reductie hebben gehad in CO2 omdat we geen auto rijden. Ik moet je vertellen, dat is het beste bewijs dat klimaatverandering van de mens komt. Al die klimaatsceptici die denken dat klimaatverandering niet door mensen is veroorzaakt, hebben net een wereldwijde demonstratie gehad over wat mensen doen om klimaatverandering te veroozaken. En dus moeten we stoppen en naar een groene economie gaan.
DB: Here, here.
DB: Akkoord.
CA: Thank you so much for those, I'll dip back in at the end with maybe a couple more. Thank you for this.
CA: Heel erg bedankt daarvoor, aan het eind kom ik terug met nog een paar vragen. Bedankt hiervoor.
DB: So we're waving the flag for masks. But also, one of the things that has become clear from this is that COVID-19 is not the great leveler that maybe some had hoped it was. Some communities are experiencing much worse, significantly worse outcomes than others. Why is that?
DB: Dus we gaan voor maskers. Maar ook een van de dingen die duidelijk werden: COVID-19 is niet de grote gelijkmaker waarop sommigen misschien hoopten. Sommige gemeenschappen hebben veel ergere, significant ergere resultaten dan andere. Waarom is dat?
GB: We're talking principally about the African American and Latino communities that seem to be disproportionately impacted if they get the disease. And it's because of exposure, primarily. Those populations have more public-facing jobs. So, you know, bus drivers, grocery clerks, working in long-term care facilities, nursing homes, in meatpacking facilities, chicken farms. So that's why they're much more -- going to be exposed to the disease. Susceptibility. Lots of chronic disease. So we know that particularly African Americans have disproportionate amounts of diabetes, heart disease, lung disease, and because of those chronic diseases, we found early on that that virus is more detrimental to those populations that have those diseases. And so that's the big issue here. That is what's causing those differentiations and it's really a challenge, because in many ways, those are many of the people that we have decided are essential employees and have to go to work.
GB: We hebben het voornamelijk over de Afro-Amerikaanse en Latino gemeenschappen die onevenredig hard getroffen worden door de ziekte. Het komt voornamelijk door de blootstelling. Bij die bevolkingsgroepen vind je meer banen met menselijk contact. Buschauffeurs, kruideniers, werken in instellingen voor langdurige zorg, verpleeghuizen, in vleesverpakking, kippenboerderijen. Daarom worden ze veel meer blootgesteld aan de ziekte. Gevoeligheid. Veel chronische ziekten. Dus we weten dat vooral Afro-Amerikanen onevenredig veel gevallen van diabetes, hartaandoeningen hebben, longziekte, en vanwege die chronische ziekten, ontdekten we al vroeg dat dat virus schadelijker is voor de populaties die deze ziekten hebben. En dat is dus het grote probleem hier. Dat is de oorzaak van die verschillen en het is echt een uitdaging, omdat op veel manieren dat vaak de mensen zijn waarvan we besloten dat het essentiële werkers zijn en ze moesten gaan werken.
DB: That's right. So what is, in your view, the public health intervention to protect these essential workers, if you have ideas on that front?
DB: Dat klopt. Wat moeten we volgens jou doen om deze essentiële arbeiders te beschermen, als je daar ideeën voor hebt?
GB: I absolutely do. We started this by a testing strategy based on symptoms. And now that we have enough tests, we need to make sure that not only people get those tests for clinical reasons, and people who have symptoms, but also begin to prioritize people who are public-facing, who are essential workers. So, certainly people working in nursing homes, hospitals, etc., but bus drivers, security guards, grocery store clerks. They need to be tested, and they need to have testing with the periodicity that will secure them, their families, and give everyone the trust that they're not going to be infected and we're not going to infect them. People who work in meatpacking plants, as an example. And we've seen the real tragedy of what's going on in the meatpacking plants, because they are working in an environment where they're shoulder to shoulder. There are some other things they need to do in terms of figuring out how to give them physical distancing on the assembly line, that's going to be important. But again, Uri's idea is not a bad idea for this nation to consider, for many of those industries to think about.
GB: Zeker. We zijn begonnen met een teststrategie op basis van symptomen. En nu we genoeg tests hebben, moeten we zorgen dat niet alleen mensen die tests om klinische redenen krijgen, en mensen met symptomen, maar ook prioriteit gaan geven aan mensen die met publiek te maken hebben, die essentiële werkers zijn. Dus zeker mensen die werken in verpleeghuizen, ziekenhuizen, etc., maar ook buschauffeurs, bewakers, bedienden van supermarkten. Ze moeten worden getest, en vaak genoeg getest, om hen en hun families te beschermen en iedereen het vertrouwen te geven dat ze niet besmet zullen raken en dat wij hen niet gaan infecteren. Mensen in vleesverwerkingsfabrieken, bijvoorbeeld. We zagen een echte tragedie in de vleesverpakkingsfabrieken, omdat ze werken in een omgeving waar ze schouder aan schouder staan. Er zijn nog andere dingen nodig zoals uitzoeken hoe ze fysieke afstand aan de assemblagelijn kunnen krijgen, dat wordt belangrijk. Maar nogmaals, Uri's idee is niet slecht voor deze natie om te overwegen. Veel van die industrieën zouden daarover moeten nadenken.
DB: Yeah, we have to make sure that these truly are folks who are treated as essential workers, not sacrificial workers, it seems to me. And obviously, this is not just confined to the US.
DB: Ja, we moeten ervoor zorgen dat dit echt mensen zijn die worden gezien als essentiële werkers, niet als opgeofferden, denk ik. En uiteraard beperkt dit zich niet alleen tot de VS.
GB: Oh, absolutely. We're seeing these disparities not just in the United States, but in other countries as well. And they have a lot to do with race and class and the types of jobs that you do, the occupations that you do. And quite frankly, we should have thought about this when we saw the first data that showed that in China people with chronic diseases were much more at risk and had worse health outcomes. We would have sped up our actions right away, because, look, that's happened with every new disease that's come into the country.
GB: Oh, absoluut. We zien deze verschillen niet alleen in de Verenigde Staten, maar ook in andere landen. En ze hebben veel te maken met ras en klasse en de soorten banen die je doet, de beroepen die je doet. En eerlijk gezegd, hadden we hieraan moeten denken toen we de eerste gegevens zagen die toonden dat in China mensen met chronische ziekten veel meer risico liepen en slechtere gezondheidsresultaten hadden. We zouden onze acties meteen hebben versneld, want dat is bij elke nieuwe ziekte gebeurd die het land binnenkwam.
DB: So it seems like a lot of this goes back to that potential -- it's not an oxymoron, public health is everybody's job, and we need to adopt that. What does, in your view, a robust public health infrastructure look like? What would that look like?
DB: Dus lijkt het erop dat veel hiervan erop neer komt -- het is geen onzin -- dat volksgezondheid de taak is van iedereen, en dat moeten we overnemen. Hoe ziet volgens jou een robuuste infrastructuur voor de volksgezondheid eruit? Hoe zou dat eruit zien?
GB: Well, you know, anytime a new health threat enters our community, we ought to be able to rapidly identify it, contain it, and if we can mitigate it, for sure, and eliminate it if possible, and then put in all the protective measures that we had before. So that means having a well-staffed, well-trained governmental public health entity, just like we have for police, fire, EMS. It means that they've got to be well-paid, it means that they've got to be well-resourced. You know, we still have some of our contact tracers out there using pen and pads. And sending things to Excel Spreadsheets. No, we need the same kind of robust technology that the folks at, you know, any of the online retailers are using, whether it's Amazon, etc. We're still looking at data that's two years in the rear to make data-driven decisions. We need to be able to make immediate decisions. By the way, Taiwan, you mentioned them earlier, I remember being in Taiwan watching data come from infectious diseases, real time, from their electronic medical record system. So, you know, we can do this, the technology exists.
GB: Nou, weet je, elke nieuwe bedreiging voor de gezondheid moeten we snel kunnen identificeren, ze inperken, en als we het kunnen, ze verzachten en indien mogelijk ze elimineren, en neem dan alle beschermende maatregelen die we eerder hadden. Dus dat betekent een goed bemande, goed opgeleide overheidsinstantie voor volksgezondheid, net zoals we dat hebben voor politie, brandweer, spoeddienst. Het betekent dat ze goed betaald moeten worden, het betekent dat ze over voldoende middelen moeten beschikken. Weet je, we hebben nog steeds contacttracers die met pen en notitieboekjes werken. En dingen naar Excel spreadsheets verzenden. Nee, we hebben dezelfde soort robuuste technologie nodig die de mensen bij online retailers gebruiken, zoals bij Amazon, etc. We kijken nog steeds naar gegevens die twee jaar achterlopen om datagedreven beslissingen te nemen. We moeten onmiddellijke beslissingen kunnen nemen. Trouwens, Taiwan, je noemde hen eerder, Ik herinner me dat ik in Taiwan keek naar gegevens over infectieziekten, in realtime, van hun elektronisch medisch dossiersysteem. Weet je, we kunnen dit, de technologie bestaat.
DB: Imagine that. Wow, real time health information, what a difference that would make. Do you think that technology can help us here, whether that's the Google-Apple collaboration or whatever else?
DB: Stel je voor. Wauw, realtime gezondheidsinformatie, wat een verschil zou dat maken. Denk je dat technologie ons hier kan helpen, of dat nu kan door samenwerking tussen Google en Apple of wat dan ook?
GB: Technology can help us, but it's not going to replace us. We're nowhere near where we can sit back and have our electronic avatar do our work for us. But the technology can outstrip our work. It can give us situational awareness. It can give us real time information. It allows us to send information from point A to point B for data analysis. It allows us to do second thinking, so we're doing all this modeling, it allows others to check our numbers right away. So it could speed up research. But we have to invest in it, and we have to continue it, because obsolescence is always the evil part of technology.
GB:Technologie kan ons helpen, maar het zal ons niet vervangen. We zijn nog lang niet zover dat we kunnen achteroverleunen en onze elektronische avatar het werk voor ons laten doen. Maar de technologie kan ons werk overtreffen. Ze kan ons inzicht in de situatie geven. Ze kan ons in realtime informatie geven. Hiermee kunnen we informatie verzenden van punt A naar punt B voor data-analyse. Ze stelt ons in staat om na te denken, zodat we al deze modellen maken, en anderen in staat stellen om onze cijfers meteen te controleren. Het kan dus het onderzoek versnellen. Maar we moeten erin investeren, en we moeten ermee doorgaan, omdat veroudering altijd het slechte deel van technologie is.
DB: And it looks like Chris is back with more questions.
DB: Het lijkt erop dat Chris terug is met meer vragen.
CA: Yeah, I guess we're getting close to the end, but the questions keep coming in. There's one here from Neelay Bhatt. "What role do you see parks, trails and open space play in assisting larger public health goals?"
CA: Ja, ik denk dat we het einde naderen, maar de vragen blijven binnenkomen. Er is er een van Neelay Bhatt. “Welke rol zie je parken, paden en open ruimte spelen bij het helpen van grotere volksgezondheidsdoelen?"
GB: You know, green space is absolutely essential, and the ability to get out and walk and exercise, having sidewalks, so that you can have communities that are walkable, bikeable and green for utilization of all ages, it's good for our mental health, it's good for our physical health. And I always tell folks, you know, it's a great place to go when someone's gotten on your last nerve.
GB: Weet je, groene ruimte is absoluut essentieel en buiten kunnen komen, lopen en oefenen, met wandelpaden, zodat je gemeenschappen krijgt die beloopbaar zijn, befietsbaar en groen voor gebruik door alle leeftijden, het is goed voor onze mentale gezondheid, het is goed voor onze fysieke gezondheid. En ik zeg altijd tegen mensen, weet je, het is geweldig om ernaartoe te kunnen als iemand je op de zenuwen werkt.
CA: Indeed. Here we have one anonymous question. Where possible don't go anonymous, because we're all friends here when all said and done. Probably someone ... Anyway. Let's see, but it's a good question. "There are many who are highly suspicious of what the real experts are saying. What have you found to be effective in helping the highly suspicious be less suspicious and more trusting?"
CA: Inderdaad. Hier hebben we een anonieme vraag. Ga waar mogelijk niet anoniem, want we zijn hier uiteindelijk allemaal vrienden. Waarschijnlijk iemand ... Hoe dan ook. Laten we eens kijken, maar het is een goede vraag. “Velen zijn zeer wantrouwend over wat de echte experts zeggen. Wat heb je bedacht om de meest wantrouwige mensen te helpen minder wantrouwend en meer vertrouwend zijn?"
GB: Tell the truth. If you make a mistake, acknowledge it and correct it right away. Be consistent. And don't say stupid stuff. And far too often that happens. And you know, one of the interesting things, we've already been through this with the mask discussion. You know, traditional wisdom was that we only had people wear the mask if they were infectious, or you're in a health care environment where there was a high risk of getting the disease. And then we said, no, it's OK for everybody to wear a mask. And that's because we learned eventually, and became much more believable, in the science that we had asymptomatic spreading. But we did not communicate it very well. We said, oh, no, no, we're changing our minds, everybody can wear a mask, after telling people not to wear a mask. And then we didn't spend enough time explaining to people why. So we lost trust. So we need to do a better job of that. And then our leaders need to be very careful what they say when you have a bullhorn. And by the way, I've made mistakes, I've said things on TV that were just wrong, because I was wrong. And I've tried very hard to try to correct those as quickly as I can. All of us do that, but you have to be strong enough and have a strong enough personality to say when you're wrong and then correct it. Because at the end of the day, once you've lost trust, you've lost everything.
GB: Vertel de waarheid. Als je een fout maakt, erken deze dan en corrigeer ze meteen. Wees consistent. En zeg geen domme dingen. Dat gebeurt veel te vaak. En weet je, een van de interessante dingen, die we al hebben doorgemaakt, is de discussie over maskers. De traditionele wijsheid was dat mensen alleen maskers moesten dragen als ze besmettelijk waren of als je je bevond in een zorgomgeving waar er een hoog risico was om de ziekte te krijgen. En toen zeiden we: Nee, iedereen mag een masker dragen. En dat is omdat we uiteindelijk hebben geleerd, en het veel geloofwaardiger werd, dat asymptomatische verspreiding bestond. Maar we hebben het niet goed gecommuniceerd. We zeiden, oh, nee, we veranderen van gedachten, iedereen mag een masker op, nadat we vertelden om er geen te dragen. We besteedden niet genoeg tijd aan het uitleggen waarom. Dus verloren we het vertrouwen. Dat moeten we dus beter doen. En onze leiders moeten heel voorzichtig zijn met wat ze zeggen als je een megafoon hebt. Ik heb ook fouten gemaakt. Ik heb dingen op tv gezegd die gewoon verkeerd waren, omdat ik het mis had. En ik heb erg mijn best gedaan om die te corrigeren zo snel als ik kon. Dat doen we allemaal, maar je moet sterk genoeg zijn en een sterke persoonlijkheid hebben om je ongelijk te kunnen toegeven en het dan te corrigeren. Want als je eenmaal het vertrouwen hebt verloren, ben je alles kwijt.
CA: Well if I might say so, just the way in which you're communicating right now, I mean, to me, that is a means of communication that engenders trust. I don't know what magic sauce you have going there, but it's very, very compelling listening to you. Thank you so much for this. David, do you have any other last cues?
CA: Als ik het zo mag zeggen, de manier waarop je nu communiceert, is voor mij een communicatiemiddel dat vertrouwen geeft. Ik weet niet welk magisch recept je daarvoor hebt, maar het is heel erg overtuigend om naar je te luisteren. Heel erg bedankt hiervoor. David, heb je nog andere laatste aanwijzingen?
GB: I've made lots of mistakes.
GB: Ik heb veel fouten gemaakt.
DB: Yeah, no, but it really has been a real pleasure to have you join us, and thank you for that. Just one final question if I may. You've been doing this for a while, what gives you hope looking forward?
DB: Ja, nee, maar het was echt een waar genoegen om je bij ons te hebben en daarvoor bedankt. Nog een laatste vraag als ik mag. Je doet dit al een tijdje, wat geeft je hoop voor de toekomst?
GB: You know, let me tell you something. The one thing that gives me hope is when I see people taking care of their friends and family members. I mean, drive-by birthday parties. I saw that on the news today. People who are calling their friends. I've heard from people that I haven't talked to in years, who are just calling me to say, "I haven't talked to you for a long time. Are you OK?" So do more of that. And the trust we've had in one another, and the love we've shown, it's just been absolutely amazing, so that gives me hope.
GB: Laat me je iets vertellen. Het enige dat me hoop geeft, is wanneer ik mensen zie die voor hun vrienden en familieleden zorgen. Ik bedoel drive-by verjaardagsfeestjes. Ik zag dat vandaag op het nieuws. Mensen die hun vrienden bellen. Ik hoorde van mensen die ik al jaren niet meer had gesproken, die me opbellen en zeggen: “Ik heb lang niet met je gepraat. Gaat het?” Doe dat meer. En het vertrouwen dat we in elkaar hadden, en de liefde die we hebben getoond, was gewoon geweldig, dus dat geeft me hoop.
DB: Humanity for the win in the end.
DB: Uiteindelijk wint de menselijkheid.
GB: Yeah.
GB: Ja.
DB: Well, thank you so much, Dr. Benjamin, for joining us and for sharing your wisdom.
DB: Nou, heel erg bedankt, Dr. Benjamin, voor je deelname en voor het delen van je wijsheid.
GB: Glad to be here.
GB: Blij er te zijn.
CA: Yes, thank you.
CA: Ja, dank je.
GB: You guys be safe. Your families be safe.
GB: Hou jullie veilig. Hou je families veilig.
DB: Thank you, you too.
DB: Bedankt, jij ook.