David Biello: It's now my great honor and privilege to introduce Dr. Georges Benjamin, who's the executive director of the American Public Health Association, who has a long and distinguished career, both as a medical professional and as a public health professional. Please give a warm welcome to Dr. Georges Benjamin.
دیوید بیلو: اکنون افتخار بزرگ و سرافرازی بنده است که دکتر جورج بنیامین را معرفی کنم، کسی که مدیر اجرایی انجمن بهداشت عمومی آمریکا است، که سابقه طولانی و برجستهای، هم به عنوان یک متخصص پزشکی و هم به عنوان یک متخصص بهداشت عمومی دارد. به دکتر جورج بنیامین خوش آمد گرمی میگوییم.
Georges Benjamin: Hey, David, how are you?
جورج بنیامین: سلام دیوید، حالت چطور است؟
DB: I am good, how are you, Dr. Benjamin?
دب: خوبم، حال شما چطور است دکتر بنیامین؟
GB: I'm here. (Laughs)
جب: در خدمتم. (خنده)
DB: Hanging in there. Good.
دب: آماده هستید، خوبه.
GB: Hanging in.
جب: آمادهام.
DB: We know that the theme of the moment is reopening, I would say. We just heard one possibility for that, but obviously, a lot of countries have already reopened in one form or another, and I believe, as of today, all 50 states here in the US have reopened in one form or another. How do we do that smartly, how do we do that safely?
دب: میدانیم که موضوع جاری دوباره بازگشایی است. باید بگویم. فقط یک احتمال را برای آن شنیدیم، اما بدیهی است، که بسیاری از کشورها قبلاً به یک شکل یا شکل دیگر بازگشایی شدهاند. و من معتقدم، از امروز، همه ۵۰ ایالت در ایالات متحده به شکل دیگری بازگشایی شدهاند. چگونه این کار را هوشمندانه انجام دهیم، چگونه آن را با خیال راحت انجام دهیم؟
GB: Yeah, we really do need to reopen safely and carefully, and it means that we have not got to forget these public health measures that really brought down the curve to begin with. And that means thing such as covering up your nose and mouth when you cough or sneeze, wearing a mask, washing your hands, physically distancing yourself to the extent possible from others. Thinking about everything we do, you know, before we go to work in the morning, while we're at work. And being as careful as many of us have been in the last two months, as we go into the next three months, because this thing is not over.
ج ب: بله، ما واقعاً باید با خیال راحت و با احتیاط بازگشایی کنیم. و این بدان معناست که ما نباید اقدامات بهداشت عمومی نادیده بگیریم که در ابتدا منحنی را پایین آورد. و آن یعنی مواردی مانند پوشاندن بینی و دهان شما هنگام سرفه یا عطسه، ماسک زدن، شستن دستها، فاصله فیزیکی شما تا حد ممکن از دیگران است. به همه کارهایی که انجام میدهیم فکر می کنید، میدانید، قبل از اینکه صبح سر کار برویم. در حالی که سر کار هستیم، و بسیاری از ما به همان دقت که در دو ماه گذشته بودهایم، درنتیجه در سه ماه آینده هستیم. زیرا این مورد تمام نشده است.
DB: Right. There is the chance of more waves, as Uri [Alon] mentioned. It seems like it's kind of incumbent on all of us then to take public health as kind of a second job. Is that right?
دب: صحیح است. همانطور که یوری [آلون] اشاره کرد، احتمال امواج بیشتر وجود دارد. به نظر میرسد نوعی وظیفه همه ما است که بهداشت عمومی را به عنوان یک شغل دوم بدانیم. درست است؟
GB: You know, I've been arguing a lot that now that everybody really knows what public health is, that everybody should always recognize that their second job is public health, whether you're picking up the garbage or working in a grocery store, or you are a bus driver, or you're, you know, like me, doing public health, a physician or a nurse, everybody needs to put the public health mantle into what they do each and every day.
ج ب: میدانید، من زیاد بحث کردهام که اکنون که همه واقعاً میدانند بهداشت عمومی چیست. همه باید همیشه تشخیص دهند که شغل دومشان بهداشت عمومی است. خواه زبالهها را بردارید یا در یک فروشگاه مواد غذایی کار کنید. یا شما راننده اتوبوس هستید، یا میدانید، مثل من، در حال انجام بهداشت عمومی، یک پزشک یا یک پرستار. همه باید هر روز پوشش بهداشت عمومی را در هر کاری که انجام میدهند قرار دهند.
DB: What do you think -- So we're all public health professionals now, what do you think the new normal we might expect, as countries reopen? What is that going to look like, or what do you hope that looks like, as a public health professional?
دب: نظرتان راجع به -- خب ما اکنون همه متخصص بهداشت عمومی هستیم. فکر میکنید با بازگشت دوباره کشورها، وضعیت طبیعی جدیدی که انتظار داریم چیست؟ چه شکلی قرار است شود، به عنوان متخصص بهداشت عمومی امیدوارید چگونه باشد؟
GB: If I could wave a magic wand, I would clearly recognize that people are going to be doing a lot more of the public health things, in terms of handwashing and thinking about what they do around safety when they go out in public. You know, it was not too long ago when you got in your car and you didn't put your seat belt on. Today we do it, and we don't think anything about it. Most of us don't smoke, because we know that that's bad for us. Most of us look both ways before we cross a street. Most of us, you know, do things in our house, that are -- fix trip hazards. So as we go forward with this outbreak, I'm hoping that people will pay a lot more attention to things that can cause us to get an infection. So you know, cleaning things, disinfecting things. More importantly, not coming to work if you're sick. I'm hoping that employers will put in paid sick leave for everybody, so people can stay home. Yeah, it’s an additional cost, but I can tell you that we've now learned that the cost of not doing something like that is billions and billions and billions of dollars. Paid sick leave is pretty cheap when you do that.
ج ب: اگر میتوانستم یک عصای جادویی تکان دهم، به وضوح تشخیص میدادم که مردم میخواهند کارهای بهداشتی عمومی را از نظر شستن دست و تفکر در مورد ایمنی هنگام بیرون از منزل در اجتماع انجام دهند، میدانید، دیر زمانی نیست که سوار اتومبیل خود میشدید و کمربند ایمنی خود را نمیبستید. امروز این کار را میکنیم. و راجع به آن هم فکر نمیکنیم. خیلی از ما سیگار نمیکشیم، زیرا میدانیم که این برای ما بد است. بیشتر ما قبل از عبور از یک خیابان به هر دو طرف نگاه میکنیم. میدانید، که اکثر ما، در خانه خود کارهایی انجام میدهیم، که -- خطرات سفر را برطرف میکند. بنابراین هرچه جلوتر از این شیوع پیش میرویم، امیدوارم که مردم توجه بیشتری به مواردی داشته باشند که باعث ابتلای ما میشود. بنابراین میدانید، تمیزکردن اجسام، ضدعفونی کردن اجسام، مهمتر، اگر بیمار هستید به سر کار نمیآیید. من امیدوارم که کارفرمایان مرخصی استعلاجی با حقوق را برای همه در نظر بگیرند. تا افراد بتوانند در منزل بمانند. بله، این یک هزینه اضافی است، اما میتوانم به شما بگویم که ما اکنون یاد گرفتیم که عواقب انجام ندادن چنین کاری میلیاردها و میلیارد دلار است. مرخصی استعلاجی بیمار با انجام این کار بسیار ارزان است.
DB: Yeah, we are, I think, envious in the United States of all the countries that perhaps have a more all-encompassing health care system than we do. Would you agree that masks are kind of the symbol of adopting that "public health professional as a second job" mindset?
دب: بله، فکر میکنم، در ایالات متحده از همه کشورهایی که شاید سیستم مراقبتهای بهداشتی فراگیرتری نسبت به ما دارند،غبطه میخوریم. ایا موافقید که ماسکها به نوعی نماد پذیرش ذهنیت«متخصص بهداشت عمومی به عنوان شغل دوم» هستند؟
GB: Well, you know, it's funny. Our colleagues in Asia have had a mask -- wearing masks as a culture for many, many years. And you know, we've always kind of chuckled at that. When I went overseas, I would always kind of chuckle when I saw people wearing masks. And of course, when this first started, you know, we only promoted masks for people that were infected or of course, health care workers, who we thought were in a higher-risk environment. But I think that wearing masks is probably going to be part of our culture. We've already seen it probably will not be part of our beach culture, although it probably should be for now. But I do think that we're going to see more and more people wearing masks in a variety of settings. And I think that makes sense.
ج ب: خب،میدانید، خنده دار است. همکاران ما در آسیا سالها است که ماسک را -- به عنوان یک فرهنگ داشتهاند. میدانید، ما همیشه به نوعی تبسم کردهایم. وقتی به خارج از کشور میرفتم، وقتی افرادی را میدیدم که ماسک زدهاند همیشه خندهام میگیرد. و البته، وقتی این کار برای اولین بار آغاز شد، میدانید، ما فقط ماسکهایی را برای افرادی که آلوده بودند یا البته، کارکنان مراقبتهای بهداشتی، که فکر میکردیم در یک محیط پرخطر قرار دارند، تبلیغ کردیم. اما من فکر میکنم که ماسک زدن احتمالاً بخشی از فرهنگ ما خواهد شد. قبلاً نیز دیده ایم که احتمالاً بخشی از فرهنگ ساحلی ما نخواهد بود. اگرچه احتمالاً اکنون نیز باید باشد. اما من فکر میکنم که ما بیشتر و بیشتر شاهد ماسک زدن در سطوح مختلف هستیم. و من فکر میکنم این منطقی است.
DB: Yeah, wear your mask to show that you care about others. And that you have this, kind of, public health spirit. So speaking of Asia, who has done well? Looking around the world, you've been doing this for a while and communicated with your peers, who has done well and what can we learn from those good examples?
دب: بله، ماسک خود را بزنید تا نشان دهید به دیگران اهمیت میدهید. و اینکه نوعی روحیه سلامت عمومی را دارید. بنابراین صحبت از آسیا است، چه کسی خوب عمل کرده است؟ با گشتن در دنیا، مدتی این کار را انجام دادهاید و با همسالان خود ارتباط برقرار کردهاید، چه کسی عملکرد خوبی داشته است و از آن مثالهای خوب چه چیزی می توان یاد گرفت؟
GB: Yeah, South Korea in many ways is the role model. You know, China actually, at the end of the day, did reasonably well. But the secret to all of those countries that have had less morbidity and mortality than we have, is they did lots of testing very early on, they did contact tracing and isolation and quarantine, which by the way, is the bedrock of public health practice. They did it early, they did a lot of it, and by the way, even though they're reopening their society, and they're beginning to see episodic surges, they then go back to those basic public health practices of testing, isolation, contact tracing and transparency to the public when they can, because it's important for the public to understand how many cases there are, where the disease is, if you're going to get compliance from the public.
ج ب: بله، کره جنوبی از بسیاری جهات الگو است. میدانید، که در پایان روز چین واقعا، به طور منطقی خوب بود. اما راز همه کشورهایی که از مرگ و میر کمتری نسبت به ما برخوردارند، این است که آنها خیلی زود آزمایشهای زیادی انجام دادهاند، آنها ردیابی تماس و انزوا و قرنطینه را انجام دادهاند، که اتفاقاً بستر عمل بهداشت عمومی است. آنها این کار را زود انجام دادند، خیلی کارها را کردند. و اتفاقاً، اگرچه در حال بازگشایی جامعه خود هستند، و موجهای اپیزودیک را میبینند، آنها دوباره به سراغ همان اقدامات اساسی بهداشت عمومی آزمایش، قرنطینه کردن، ردیابی تماس و شفافیت برای مردم تا حد امکان میروند. چون برای مردم مهم است که بدانند چه تعداد موارد وجود دارد، بیماری کجا است. اگر میخواهید عموم مردم از شما راضی باشند
DB: So testing, contact tracing and isolation. That doesn't seem like rocket science, to use that old cliché. Why has that been hard for some countries to implement? What's holding us back, is it electronic medical records, is it some fancy doodad, or is it just maybe overconfidence, based on maybe the public health successes of the last 100 years?
دب: بنابراین آزمایش، ردیابی تماس و قرنطینه. به نظر نمیرسد استفاده از آن کلیشه قدیمی، علم موشک باشد. چرا اجرای آن برای برخی از کشورها سخت بوده است؟ چه چیزی مانع ما میشود، آیا این پروندههای الکترونیکی پزشکی است، آیا این یک عروسک فانتزی است، یا شاید فقط اعتماد به نفس بیش از حد، بر اساس موفقیتهای بهداشت عمومی ۱۰۰ سال گذشته باشد؟
GB: You know, we are very much a pill society. We think there's a pill for everything. If we can't give you a pill for it, then we can give you surgery and fix it. You know, prevention works. And we have totally underinvested in prevention. We've totally underinvested in a strong, robust public health system. If you look at the fact that in the America today, you can very easily know what's coming off the shelf of a grocery store, Amazon knows everything there is to know about you, but your doctor does not have the same tools. At three o'clock in the morning, it's still very difficult to get a hold of your electrocardiogram, or your medical record, or your list of allergies if you can't tell the practitioner what you have. And we just haven't invested in robust systems. One of the interesting things about this outbreak is that it has created an environment in which we're now dependent on telemedicine, which has been around for several years, but we weren't quite into it. But now, it's probably going to be the new standard.
ج ب: میدانید، ما بسیار جامعه قرص گرا هستیم. فکر میکنیم برای همه چیز یک قرص وجود دارد. اگر ما نتوانیم برای آن قرصی به شما بدهیم، میتوانیم با جراحی آن را برطرف کنیم. میدانید، پیشگیری موثر است. و ما در زمینه پیشگیری کاملاً کم سرمایه گذاری کردهایم. ما کاملاً سرمایه گذاری نکردهایم در یک سیستم بهداشت عمومی قدرتمند و قوی. اگر به این واقعیت نگاه کنید که امروز در آمریکا، میتوانید به راحتی بفهمید چه چیزی از قفسه یک فروشگاه مواد غذایی بیرون میآید، آمازون همه چیزهایی که باید درباره شما بداند، میداند اما پزشک شما ابزار مشابهی ندارد. سه صبح، گرفتن الکتروکاردیوگرام هنوز بسیار دشوار است، یا سوابق پزشکی، یا لیست آلرژی اگر نمیتوانید به پزشک بگویید چه چیزی دارید. و ما فقط روی سیستمهای قوی سرمایه گذاری نکردهایم. یکی از نکات جالب در مورد این شیوع این است که محیطی ایجاد کرده است که ما در آن اکنون به پزشکی از راه دور وابسته هستیم. که چندین سال است وجود دارد، اما ما کاملاً درگیر آن نبودیم. اما اکنون، احتمالاً این استاندارد جدید خواهد بود.
DB: But it also seems -- So, obviously, those countries with an incredibly robust health care system, like Taiwan, have done well, but it seems like even countries that perhaps would be considered to have a less robust health care system, like a Ghana in Africa, have actually done well. What has been the, I guess, the secret sauce for those kinds of countries?
دب: اما به نظر میرسد -- بدیهی است، که کشورهایی که دارای سیستم مراقبتهای بهداشتی فوق العاده قوی هستند، مانند تایوان، عملکرد خوبی داشته اند، اما به نظر میرسد حتی کشورهایی که شاید دارای یک سیستم مراقبت بهداشتی کمتر مقاوم باشند، مانند غنا در آفریقا، واقعا عملکرد خوبی داشتهاند. حدس میزنم که رمز پیروزی این نوع کشورها چه بوده است؟
GB: Yeah, it's still pretty early in some of their exposures, and hopefully, they might not have a wave that comes later, that's still a possibility, but at the end of the day, I think, to the extent you have done good, sound public health practices, all of the countries that have done well have implemented that. Now we're a big country, we're a complex country. And yes, we didn't get the testing right to begin with. But we should not repeat the mistakes that we had over the last three months, because we've still got several months to go. And now that we know what we did wrong, I'm encouraging us to do it right the next time.
ج ب: بله، در بعضی از مواجهها هنوز خیلی زود است، و امیدوارانه، آنها ممکن است موجی نداشته باشد که بعداً بیاید، این هنوز یک احتمال است، اما در پایان روز، فکر میکنم تا آنجا که شما از سلامت عمومی خوبی برخوردار باشید، همه کشورهایی که عملکرد خوبی داشتهاند، آن را اجرا کردهاند. اکنون ما یک کشور بزرگ هستیم، ما یک کشور پیچیده هستیم. و بله، برای شروع درست آزمایش نکردیم. اما نباید اشتباهاتی را که طی سه ماه گذشته داشتهایم تکرار کنیم، زیرا هنوز چند ماه مانده است. و حالا که دانستیم چه اشتباهی کردهایم، خودمان را تشویق میکنم که دفعه بعد این کار را درست انجام دهیم.
DB: That seems smart.
دب: هوشمندانه به نظر میرسد.
GB: And the next time is tomorrow.
ج ب: و دفعه بعد فردا است.
DB: That's right. It's already started. I mean, it almost seems to me, if I can use this metaphor, that some of these countries already had the, kind of, antibodies in their system, because they had experience with maybe Ebola or the first SARS. Is that the key, previous exposure to these kind of public health crises?
دب: درست است. این در حال حاضر آغاز شده است. یعنی، تقریباً به نظر من میاد، اگر بشود از این استعاره استفاده کنم، که برخی از این کشورها قبلاً نوعی، آنتی بادی در سیستم خود داشتهاند، زیرا آنها با ابولا یا اولین سارس تجربه داشته اند. آیا این عامل اصلی، مواجه قبلی به این نوع بحرانهای بهداشت عمومی است؟
GB: Well, this is a very different virus. And while there may be some early evidence that MERS and SARS one, we may have some early protection from that, there's some early, early studies looking at that, that's not the solution. The secret sauce here is good, solid public health practice. That's the secret sauce here. We should not be looking for anything, any mysticism, or anyone to come save us with a special pill. This is all about good, solid public health practice, because, by the way, look, this one was a bad one, but it's not the last one. And so we need to prepare for the next really big one. We think this one was bad, imagine what would have happened had Ebola been aerosolized, or MERS had been aerosolized. You know, pick a TV movie. Even though this was a bad one, we still dodged a really, really bad one this time.
ج ب: این یک ویروس بسیار متفاوت است. و گرچه ممکن است برخی شواهد اولیه مبنی بر اینکه مرس و سارس، وجود داشته باشد ما ممکن است برخی از محافظتهای اولیه در برابر آن را داشته باشیم. بعضی مطالعات بسیار اولیه در حال بررسی آن هستند، این راه حل نیست. اینجا رمز پیروزی یک عمل بهداشتی خوب و محکم است. این عامل موفقیت اینجا است. ما نباید به دنبال چیزی، عرفانی یا کسی باشیم که با قرص مخصوص ما را نجات دهد. این همه درمورد عملکرد خوب و جامع بهداشت عمومی است، زیرا، به هر حال، نگاه کنید، این یک عمل بد بود، اما آخرین مورد نیست. بنابراین ما باید برای مورد بزرگ بعدی آماده شویم. ما فکر میکنیم این یکی بد بود. تصور کنید اگر ابولا هوا آویز بود، یا مرس هوا آویز میشد چه اتفاقی میافتاد. میدانید، یک فیلم تلویزیونی انتخاب کنید. اگرچه این یک مورد بد بود، ما این بار از یک کارواقعاً واقعاً بد طفره رفتیم.
DB: Yeah, Middle East Respiratory Syndrome is no joke, and we should be thankful that it doesn't spread more easily, like SARS-CoV. Is this, though -- So all these diseases are zoonotic, that means they jumped to us from the animals that are out there. Obviously, humanity is kind of encroaching on nature in an ever more, kind of, urgent way, whether that's climate change or going into the forests, what have you. Is this just the new normal, like, we should expect pandemics every so often?
دب: بله، سندرم تنفسی خاورمیانه شوخی نیست. و باید سپاسگزار باشیم، که مانند سارس-کو راحت گسترش نمییابد. با این وجود، گرچه -- همه این بیماریها مشترک انسان و دام هستند. به این معنی که آنها از حیواناتی که در آنجا هستند به سمت ما هجوم آوردند. بدیهی است که بشریت نوعی تعرض به طبیعت به روشی هرچه بیشتر، نوعی و فوری است، خواه این تغییر اوضاع باشد یا رفتن به جنگلها، آیا این روال جدید است، مانند، ما باید هر چند وقت یک بار منتظر همه گیری جهانی باشیم؟
GB: Well, they do come periodically, so this is not, you know, the first pandemic, right? We've had several, 100 years ago, the 1918 influenza, SARS was a significant infection, even though it didn't get this bad, SARS one. And we had the avian flu, which was a challenge, and the swine flu. We had Zika. So no, we've had several new disease outbreaks. These emerging diseases happen a lot, and in many ways, we've been fortunate that we have been able to identify them early and contain them. But we're now in an environment where people can, by the way, make some of these things up. Now, this one did not happen, as best we can tell, it's not man-made. It did not probably come out of a leak in the lab. But we know that, when I was in school, to grow a bug, you had to be pretty sophisticated. That's not the case today. And we need to protect ourselves from both naturally occurring infections and from those that are created by humans.
ج ب: خب، آنها به صورت دورهای میآیند، بنابراین، این اولین همه گیری جهانی نیست، درست است؟ ۱۰۰ سال پیش چندین مورد داشتیم، آنفلوانزا در سال ۱۹۱۸، سارس یک عفونت قابل توجه بود، گرچه این یکی مانند سارس نبود. و ما آنفلوانزای طیور داشتیم، که یک چالش بود، و آنفلوانزای خوکی. ما زیکا داشتیم. بنابراین، نه، ما چندین شیوع بیماری جدید داشته ایم. این بیماریهای در حال ظهور بسیار اتفاق میافتند. و از بسیاری جهات، خوشبختانه موفق به شناسایی زودهنگام آنها و مهار آنها شدهایم. اما ما اکنون در فضایی هستیم جاییکه اتفاقاً مردم میتوانند، برخی از این موارد را تنظیم کنند. حالا، همانطور که میتوانیم بگوییم، این اتفاق نیفتاده است، این ساخته دست بشر نیست. احتمالاً از نشت آزمایشگاهی خارج نشده است. اما ما میدانیم که، وقتی من در مدرسه بودم، برای رشد یک اشکال، شما باید بسیار پیچیده باشید. امروز اینطور نیست. و ما باید از خودمان در برابر عفونتهای طبیعی و و عفونتهایی که توسط انسان ایجاد میشوند محافظت کنیم.
DB: Plus we have other, kind of, threat multipliers, like climate change, that make pandemics like this that much worse.
دب: به علاوه، ما به نوعی ضرایب تهدید دیگری داریم، مانند تغییر آب و هوا، که همه گیرهای این چنینی را بسیار بدتر میکند.
GB: You know, I was saying climate change was the greatest threat human survival before this one. But this is rivaling climate change. But let me tell you, the big challenge we have now is that we have a pandemic, which we have still not contained, as we enter hurricane season, and we have climate change, which is exacerbating the ferocity of the hurricanes that we're having. So, you know, we're in for an interesting summer.
ج ب: میدانید، من میگفتم که تغییرات آب و هوایی بزرگترین تهدید بقای انسان قبل از این خطر است. اما این رقابتی برای تغییر اقلیم است. اما بگذارید به شما بگویم، چالش بزرگی که اکنون برای ما پیش آمده این است که، یک همه گیری جهانی داریم، که هنوز هم آن را مهار نکردهایم، همانطور که به فصل طوفان وارد میشویم، و تغییرات آب و هوایی داریم، که این باعث وخیم تر شدن طوفانهایی میشود که داریم. بنابراین، میدانید، ما در تابستان جالبی هستیم.
DB: And here's Chris with, I think, a question from our audience.
دب: و اینجا کریس است با، فکر میکنم یک سوال از حضار.
Chris Anderson: Many questions, actually. People are very interested in what you're saying, Georges. Here we go, here's the first one from Jim Young: "How do we deal with people who don't believe this is serious?"
کریس اندرسون: سوالات بسیار، در واقع، جورج، مردم به آنچه شما میگویید بسیار علاقه مند هستند. بفرمایید، اولین مورد از جیم یانگ است: «چگونه با افرادی که اعتقاد ندارند این جدی است برخورد کنیم؟»
GB: You know, you just have to continue to communicate the truth to folks. One of the things about this particular disease is that it does not spare anyone. It does not recognize political parties, it does not recognize geography, and we had lots of people, particularly in rural communities, that were not seeing it, because it had not yet come to them, and they didn't believe it was real. And now many of those communities are being ravaged by this disease. And so we just have to -- You know, it's not appropriate to say "I told you so." It is appropriate to say, "Look, now that you see it, come on board and help us resolve these problems." But this is something that's going to be around for a while. And if it becomes endemic, meaning that it occurs all the time at some low level, everyone is going to have this experience.
ج ب: شما فقط باید به انتقال حقیقت به مردم ادامه دهید. یکی از مواردی که در مورد این بیماری خاص وجود دارد این است که به هیچ کس رحم نمیکند. این احزاب سیاسی را به رسمیت نمیشناسد، جغرافیا را به رسمیت نمیشناسد، و ما افراد زیادی داشتیم، به خصوص در جوامع روستایی، که آن را نمیدیدند، زیرا هنوز به آنها نرسیده بود، و آنها باور نمیکردند که واقعی است. و اکنون بسیاری از این جوامع به دلیل این بیماری در معرض نابودی قرار گرفتهاند. و بنابراین ما فقط باید -- میدانید، مناسب نیست که بگوییم «من به شما چنین گفتم.» مناسب است که بگوییم، «ببینید، اکنون که آن را مشاهده کردید، به ما ملحق شوید و به ما کمک کنید تا این مشکلات را برطرف کنیم.» اما این چیزی است که قرار است مدتی وجود داشته باشد. و اگر بومی شود، به این معنی که تمام مدت در سطح پایین اتفاق میافتد، همه قرار است این تجربه را داشته باشند.
CA: Thank you. Here is one from Robert Perkowitz. "We seem to have been ignoring and underfunding public health, and we were unprepared for this virus." Look if the question is going to pop up there, I think it should, by some magic. "What should our priorities be now to prepare for the next public health crisis?"
سی آ: سپاسگذارم در اینجا یک گذاره از رابرت پرکوویتز آورده شده است. « به نظر میرسد که بهداشت عمومی را نادیده گرفته و کمبود اعتبار کردهایم، و برای این ویروس آماده نبودیم.» ببینید اگر این سوال قرار است در آنجا مطرح شود، فکر میکنم باید معجزهای باشد. «اولویتهای ما اکنون برای آماده سازی برای بحران بعدی بهداشت عمومی باید چه باشد؟»
GB: Well, we now need to make sure that we've put in the funding, resources, training, staffing on the table. And by the way, our next public health crisis is not 10 years from now, it's not 20 years from now, it's the potential co-occurrence of influenza, which we know is going to happen this fall, because it comes every year, with either continued COVID or a spike in COVID. And we're going to have a disease process which presents very much the same, and we're going to have to differentiate COVID from influenza. Because we have a vaccine for influenza, we don't yet have a vaccine for COVID. We hope to have one in about a year. But that still remains to be seen.
ج ب: ما اکنون باید اطمینان حاصل کنیم که بودجه، منابع، آموزش، کارکنان را بررسی کردهایم. و اتفاقاً، بحران بعدی بهداشت عمومی ما ۱۰ سال دیگر نیست، ۲۰ سال دیگر نیست، این احتمال وقوع آنفلوانزا است، که میدانیم این پاییز اتفاق میافتد، زیرا هر سال رخ میدهد، خواه با ادامه کوید یا جهش درکوید. و ما یک روند بیماری خواهیم داشت که تقریباً مشابه است، و باید کووید را از آنفلوانزا متمایز کنیم. از آنجا که ما واکسن آنفلوانزا داریم، ما هنوز واکسن کوید نداریم. امیدواریم حدود یک سال دیگر یکی داشته باشیم. اما هنوز باید دید.
DB: So get your flu shots.
دب: لذا عکسهای آنفولانزایتان بگیرید.
CA: Yeah. Indeed, in fact, David Collins asked exactly that question. "What is the likelihood of a vaccine before the next wave?"
سی آ: بله. البته، در واقع، دیوید کالینز دقیقاً این سوال را پرسید. «احتمال واکسن قبل از موج بعدی چقدر است؟»
GB: Well you know, the fastest vaccine that we've ever developed was measles, and that took four years. Now, a lot of things are different, right? We have started on a SARS-one vaccine. So it had gone to a lot of animal trials, it had gone to some very, very early human trials. As you know, we just got some announcement that at least it does seem to work in monkeys, in rhesus monkeys, and there's some evidence that at least it may be efficacious and safe in a very, very small number of people. When I say very, very small number of people, handful of people. So now it's got to go to phase two and phase three trials. So, yeah, [David] held up two hands, so yeah, yeah, it's a small number of people. What that tells you is either that those folks were very lucky, or it works. And we won't know until we put this into the arms of thousands of people.
ج ب: خوب میدانید، ، سریعترین واکسنی که تاکنون تولید کردهایم سرخک بود، و چهار سال طول کشید. حالا، بسیاری از چیزها متفاوت است، درست است؟ ما ساخت واکسن سارس وان را شروع کردهایم. خب، آزمایشات زیادی روی حیوانات انجام شده است، و آزمایشات بسیار زود انسانی نیز انجام شده است. همانطور که میدانید، به تازگی اعلام کردیم که حداقل به نظر میرسد بر میمونها، میمونهای رزوس جواب میدهد. شواهدی وجود دارد که نشان میدهد حداقل در تعداد بسیار کمی از افراد میتواند موثر و ایمن باشد. وقتی میگویم تعداد بسیار بسیار کمی از مردم، تعداد انگشت شماری از مردم است. بنابراین اکنون باید به آزمایشات فاز دو و فاز سه بروید. بله، [دیود] دو دست را بالا بگیر، بله، بله، تعداد کمی از مردم هستند. آنچه به شما میگوید این است که یا این افراد بسیار خوش شانس بودند، یا کار میکند. و ما نمیدانیم تا زمانی که این را در دستان هزاران نفر قرار دهیم.
CA: Here's an important question from a TED Fellow. "How do we actually train people about what public health means? Especially in the context of folks who don't believe they have a responsibility to 'the public?'"
سی آ: در اینجا یک سوال مهم از همراهان تد وجود دارد. «چگونه واقعاً مردم را در مورد معنای بهداشت عمومی آموزش میدهیم؟ به خصوص در زمینه افرادی که باور ندارند مسئولیت آنها در قبال مردم چیست؟»
GB: Well, you know, I remind folks that when public health does its best job, nothing happens. And of course, when nothing happens, we don't get credit for it. So the reason that everyone in this country does not have to get up every morning and boil their own water is because of public health. The reason that, if you get into a car accident, you know, get into an automobile collision, and you wear your seat belt, and you have airbags, and you're not killed from that automobile collision, is because of public health. The reason that the air is safe to breathe, the food is safe to eat, is because of public health. The reason that your kids are not in clothing that ignites is because we have fire-retardant clothing. And that is a requirement. The reason that you don't trip walking down the stairs is because we've actually looked at how to build the stair so that people don't trip when they go up or down it. That's actually a public health intervention. So the built environment, medicines, all those kinds of things, vaccines, those are all public health, and that's why public health is there, and you may not believe that it's that important, but we couldn't live without it.
ج ب: میدانید، من به افراد یادآوری میکنم که وقتی بهداشت عمومی بهترین عمکرد را انجام دارد، هیچ اتفاقی نمیافتد. و البته، وقتی اتفاقی نیفتد، اعتباری برای آن نمیگیریم. بنابراین دلیل اینکه همه افراد در این کشور مجبور نیستند هر روز صبح از خواب برخیزند و آب آشامیدنی خود را بجوشانند به دلیل بهداشت عمومی است. دلیل اینکه اگر در یک تصادف اتومبیل باشید. میدانید، به یک اتومبیل برخورد کنید، و کمربند ایمنی خود را ببندید و ایربگ دارید، در اثر برخورد اتومبیل کشته نمیشوید، به دلیل بهداشت عمومی است. دلیل این که هوا برای تنفس ایمن است، غذا برای خوردن غذا ایمن است، به دلیل سلامت عمومی است. دلیل این که بچههای شما در لباسهایی که مشتعل میشوند نیستند به این دلیل است که ما لباسهای ضد حریق داریم. و این یک الزام است. دلیل اینکه شما در حال قدم زدن از پلهها سر نمیخورید این است که ما در حقیقت نحوه ساختن پلهها را بررسی کردهایم تا افراد هنگام بالا یا پایین آمدن از آن سر نخورند. در واقع این یک مداخله بهداشت عمومی است. بنابراین محیط ساخته شده داروها، انواع مختلف آن، واکسنها، همه اینها بهداشت عمومی است، و به همین دلیل است که سلامت عمومی در آنجا وجود دارد، و شاید شما باور نکنید که این مسئله آنقدر مهم است، اما بدون آن نمیتوانستیم زندگی کنیم.
CA: Maybe one day we can all envision a health care system in America that actually has some incentives that point towards public health. That would be very nice. David, I've got to just keep going with some of these questions, if it's OK, because they're pouring in. There's one here from Jacqueline Ashby. Important question for every parent. "What are your recommendations about sending children back to school?"
سی آ: شاید روزی همه ما بتوانیم یک سیستم مراقبتهای بهداشتی در آمریکا را متصور شویم که در واقع انگیزههایی دارد که به سمت سلامت عمومی است. خیلی خوب میشود. دیوید، من فقط با برخی از این سوالات ادامه دهم، اگر اشکالی ندارد. زیرا آنها زیاد شدند. یک سوال اینجا از ژاکلین اشبی است. سوال مهم برای هر پدر و مادر. "توصیههای شما در مورد بازگرداندن کودکان به مدرسه چیست؟"
GB: Yeah, I'm struggling with this one, I've got three grandkids. And the good news is that my grandkids are more technically proficient than I am, and right now are getting their lessons remotely. I think it's going to be a challenge as we think about sending kids back to school. We're going to really need to know how infectious kids are and how well they do when they get infected. Now, right now, it seems, except for a very small number of children who get a very rare disease, that they tolerate this disease very well. But the central question is, how many of these germs will these kids bring back to you and to grandma and grandpa. So that's going to be important. And you know, trying to tell an eight-year-old not to interact with their friends, is a real challenge. By the way, trying to tell a 17-year-old not to interact with their friends is going to be a real challenge. So, we've got to properly educate these kids, we've got to figure out how we stagger their schedules. Uri's idea for the workforce might be an interesting concept for schools, because the idea is to try to decompress the number of kids in the classroom. By the way, if you get smaller class size, you get better education, anyway. So, we've got to have enough teachers, though. So that may be the rate limiting step.
ج ب: بله، من با این یکی دست و پنجه نرم میکنم. من سه نوه دارم. و خبر خوب این است که نوههای من از نظر فنی مهارت بیشتری نسبت به من دارند، و در حال حاضر از راه دور دروس را میخوانند. من فکر میکنم این یک چالش خواهد بود که در مورد بردن بچهها به مدرسه فکر میکنیم. ما واقعاً میخواهیم بدانیم که کودکان آلوده چگونه هستند و هنگام ابتلا آنها چقدر خوب عمل میکنند. اکنون، درست الان، به نظر میرسد، به جز تعداد بسیار کمی از کودکان که به بیماری بسیار نادری مبتلا میشوند، این بیماری را به خوبی تحمل میکنند. اما سوال اصلی این است که، این بچهها چه تعداد از این میکروبها را به شما و به مادربزرگ و پدربزرگ برمیگردانند. بنابراین این مهم خواهد بود. و میدانید، تلاش برای گفتن به یک کودک هشت ساله که با دوستانشان ارتباط برقرار نکند، یک چالش واقعی است. درعین حال، تلاش برای گفتن به یک جوان ۱۷ ساله برای تعامل نداشتن با دوستانشان یک چالش واقعی است. بنابراین، ما باید به درستی به این بچهها آموزش دهیم باید بفهمیم که چگونه برنامه آنها را متزلزل میکنیم. ایده یوری برای نیروی کار ممکن است یک مفهوم جالب برای مدارس باشد، زیرا این ایده تلاش برای فشار زدایی کردن تعداد بچهها در کلاس است. ضمناً، اگر کلاس کمتری داشته باشید، به هر حال، تحصیلات بهتری خواهید داشت. اگرچه، ما باید معلمان کافی داشته باشیم. لذا ممکن است مرحله محدود کننده سرعت باشد.
CA: Alright, last question here for now from [Steven] Petranek. Masks. Advice on masks -- I switched that off, here we go. Advice on masks seems to have shifted. "Would most Americans who live and work in cities be better off wearing masks to also help reduce the air pollution particles they encounter every day?"
سی آ: خوب، آخرین سوال در حال حاضر از [استیون] پترانک اینجا است. ماسکها. توصیه در مورد ماسکها -- من تغییرش دادم، این هم ار این، به نظر میرسد مشاوره در مورد ماسک تغییر کرده است. بیشتر آمریکاییهایی که در شهرها زندگی و کار میکنند بهتر است از ماسکها استفاده کنند تا به کاهش ذرات آلودگی هوا که هر روز با آنها روبرو میشوند نیز کمک کند؟"
GB: It may help some, absolutely. But let me tell you what I would prefer we stopped doing: burning fossil fuels. And doing all those terrible things that we are doing to destroy our climate. You know, everyone's talking about the fact that we've had this amazing reduction in CO2 because we're not driving cars. I've got to tell you, that is the best evidence that climate change is man-made. All those climate change skeptics who don't think climate change is man-made, we have just had a worldwide demonstration on what people do to create climate change. And so what we need to do is stop and move to a green economy.
ج ب: این ممکن است به برخی کمک کند، صدالبته، اما بگذارید بگویم که ترجیح میدهم دیگر این کار را نکنیم: سوزاندن سوختهای فسیلی. و انجام همه کارهای وحشتناکی که ما برای از بین بردن آب و هوای خود انجام میدهیم. خب همه در مورد این واقعیت صحبت میکنند که ما این کاهش شگفت انگیز کربن دی اکسید را داشتهایم زیرا با ماشین رانندگی نمیکنیم. من باید به شما بگویم، این بهترین شواهد است که تغییرات اقلیمی را انسان ایجاد کرده است. همه آن افراد مشکوک به تغییرات آب و هوایی که فکر نمیکنند تغییرات اقلیم ساخت دست بشر است، ما فقط یک نمایش جهانی در رابطه با آنچه مردم برای ایجاد تغییرات آب و هوایی انجام میدهند داشتهایم. و خب آنچه باید انجام دهیم توقف و حرکت به سمت اقتصاد سبز است.
DB: Here, here.
دب: اینجا، اینجا.
CA: Thank you so much for those, I'll dip back in at the end with maybe a couple more. Thank you for this.
سی آ: بابت همه آنها بسیار ممنونم، من بابت آن ممنونم.
DB: So we're waving the flag for masks. But also, one of the things that has become clear from this is that COVID-19 is not the great leveler that maybe some had hoped it was. Some communities are experiencing much worse, significantly worse outcomes than others. Why is that?
دب: بنابراین ما در حال بالایردن پرچم ماسکها هستیم. اما همچنین، یکی از چیزهایی که از این امر روشن شد این است که کووید ۱۹ سطح مطلوبی نیست که شاید برخی امیدوار بودند که باشد. بعضی از جوامع نتایج بسیار بدتر، و بطرزقابل توجهی بدتر از جوامع دیگر را تجربه میکنند. چرا اینطور است؟
GB: We're talking principally about the African American and Latino communities that seem to be disproportionately impacted if they get the disease. And it's because of exposure, primarily. Those populations have more public-facing jobs. So, you know, bus drivers, grocery clerks, working in long-term care facilities, nursing homes, in meatpacking facilities, chicken farms. So that's why they're much more -- going to be exposed to the disease. Susceptibility. Lots of chronic disease. So we know that particularly African Americans have disproportionate amounts of diabetes, heart disease, lung disease, and because of those chronic diseases, we found early on that that virus is more detrimental to those populations that have those diseases. And so that's the big issue here. That is what's causing those differentiations and it's really a challenge, because in many ways, those are many of the people that we have decided are essential employees and have to go to work.
ج ب: ما اصولاً در مورد جوامع آفریقایی آمریکایی و لاتین صحبت میکنیم که به نظر میرسد در صورت ابتلا به این بیماری تحت تأثیر قرار نمیگیرند. و این به دلیل قرار گرفتن در معرض، در درجه اول است. این جمعیتها دارای مشاغل عمومی بیشترهستند. بنابراین، میدانید، رانندگان اتوبوس، دفاتر مواد غذایی، کار در مراکز مراقبت طولانی مدت، خانههای سالمندان، در مراکز بسته بندی گوشت، مرغداریها. خب به همین دلیل است که آنها خیلی بیشتر-- در معرض این بیماری قرار میگیرند. حساسسیت. آسیب پذیری. بسیاری از بیماریهای مزمن. بنابراین میدانیم که به ویژه آفریقایی آمریکاییها دارای مقادیر نامتناسب دیابت، بیماریهای قلبی، بیماریهای ریوی هستند، و به دلیل بیماریهای مزمن، در اوایل دریافتیم که ویروس برای آن دسته از جمعیتهایی که این بیماریها را دارند آسیب میزند. و بنابراین مسئله اصلی اینجاست. این چیزی است که باعث ایجاد این تفاوتها شده است و واقعاً یک چالش است، زیرا از بسیاری جهات، کسانی از آن مردم هستند که تصمیم گرفتهایم کارمندان ضروری هستند و مجبورهستند به محل کار خود بروند.
DB: That's right. So what is, in your view, the public health intervention to protect these essential workers, if you have ideas on that front?
دب: درست است. به نظر شما، مداخله بهداشت عمومی برای حمایت از این کارگران ضروری است، اگر ایدههایی در آن جبهه دارید؟
GB: I absolutely do. We started this by a testing strategy based on symptoms. And now that we have enough tests, we need to make sure that not only people get those tests for clinical reasons, and people who have symptoms, but also begin to prioritize people who are public-facing, who are essential workers. So, certainly people working in nursing homes, hospitals, etc., but bus drivers, security guards, grocery store clerks. They need to be tested, and they need to have testing with the periodicity that will secure them, their families, and give everyone the trust that they're not going to be infected and we're not going to infect them. People who work in meatpacking plants, as an example. And we've seen the real tragedy of what's going on in the meatpacking plants, because they are working in an environment where they're shoulder to shoulder. There are some other things they need to do in terms of figuring out how to give them physical distancing on the assembly line, that's going to be important. But again, Uri's idea is not a bad idea for this nation to consider, for many of those industries to think about.
ج ب: کاملا موافق هستم. ما این کار را با یک استراتژی آزمایش بر اساس علائم شروع کردیم. اکنون که آزمایشات کافی داریم، باید اطمینان حاصل کنیم که نه تنها افراد به دلایل بالینی، و افراد علائمدار این آزمایشات را انجام میدهند، بلکه اولویت بندی افرادی که با مردم روبرو هستند، که کارگران ضروری هستند شروع کنیم. بنابراین، مطمئناً افرادی که در خانههای سالمندان، بیمارستانها و غیره کار میکنند، اما رانندگان اتوبوس، نگهبانان امنیتی، کارمندان فروشگاههای مواد غذایی. آنها باید آزمایش شوند، و باید آزمایشاتی را دورهای انجام دهند که امنیت آنها، خانوادههایشان را تأمین کند، و به همه این اطمینان را بدهد که دیگر آلوده نمیشوند و ما نیز آنها را آلوده نخواهیم کرد. افرادی که درصنعت بسته بندی گوشت کار میکنند. به عنوان مثال. ما فاجعه واقعی آنچه در صنعت بسته بندی گوشت، میگذرد را دیدهایم، زیرا آنها در محیطی نزدیک به هم کار میکنند. کارهای دیگری نیز هست آنها باید از نظر اینکه چگونه میتوانند به آنها فاصله فیزیکی در خط مونتاژ بدهند، انجام دهند این مهم خواهد بود. اما دوباره، ایده یوری برای این مردم که در نظر بگیرند، برای بسیاری از صنایع تا راجع به آن فکر کنند، فکر بدی نیست.
DB: Yeah, we have to make sure that these truly are folks who are treated as essential workers, not sacrificial workers, it seems to me. And obviously, this is not just confined to the US.
دب: به نظر من باید اطمینان حاصل کنیم که اینها واقعاً افرادی هستند که به عنوان کارگران ضروری، و نه کارگران فداکار آموزش دیده میشوند. و بدیهی است که این فقط به ایالات متحده محدود نمیشود.
GB: Oh, absolutely. We're seeing these disparities not just in the United States, but in other countries as well. And they have a lot to do with race and class and the types of jobs that you do, the occupations that you do. And quite frankly, we should have thought about this when we saw the first data that showed that in China people with chronic diseases were much more at risk and had worse health outcomes. We would have sped up our actions right away, because, look, that's happened with every new disease that's come into the country.
ج ب: اوه، کاملا. ما این اختلافات را نه تنها در ایالات متحده، بلکه در سایر کشورها نیز مشاهده میکنیم. و آنها ارتباط زیادی با نژاد و کلاس و انواع مشاغلی که شما انجام میدهید، دارند، مشاغلی که انجام میدهید. و صادقانه بگویم، وقتی اولین دادهها را دیدیم باید در مورد این فکرمیکردیم که در چین نشان داد افراد مبتلا به بیماریهای مزمن بسیار بیشتر در معرض خطر بودند و نتایج بدتری در سلامت داشتند. ما باید سریعاً اقدامات خود را سرعت میبخشیدیم، زیرا، ببینید، این با هر بیماری جدیدی که به کشور وارد میشود، اتفاق میافتد.
DB: So it seems like a lot of this goes back to that potential -- it's not an oxymoron, public health is everybody's job, and we need to adopt that. What does, in your view, a robust public health infrastructure look like? What would that look like?
دب: بنابراین به نظر میرسد که بسیاری از این موارد به همان پتانسیل برمیگردد -- این یک اکسی مورون نیست، بهداشت عمومی وظیفه همه است، و ما باید آن را بپذیریم. از نظر شما، زیرساختهای بهداشت عمومی قوی چگونه است؟ آن شبیه چیست؟
GB: Well, you know, anytime a new health threat enters our community, we ought to be able to rapidly identify it, contain it, and if we can mitigate it, for sure, and eliminate it if possible, and then put in all the protective measures that we had before. So that means having a well-staffed, well-trained governmental public health entity, just like we have for police, fire, EMS. It means that they've got to be well-paid, it means that they've got to be well-resourced. You know, we still have some of our contact tracers out there using pen and pads. And sending things to Excel Spreadsheets. No, we need the same kind of robust technology that the folks at, you know, any of the online retailers are using, whether it's Amazon, etc. We're still looking at data that's two years in the rear to make data-driven decisions. We need to be able to make immediate decisions. By the way, Taiwan, you mentioned them earlier, I remember being in Taiwan watching data come from infectious diseases, real time, from their electronic medical record system. So, you know, we can do this, the technology exists.
ج ب: خب، میدانید، هر وقت که تهدیدی جدید برای سلامتی وارد جامعه ما شود، باید بتوانیم به سرعت آن را شناسایی کنیم، مهار کنیم، و اگر میتوانستیم آن را کاهش دهیم، برای اطمینان و در صورت امکان میبردیم، و سپس تمام اقدامات محافظتی را که قبلاً داشتیم اعمال کنیم. بنابراین این بدان معنی است که یک نهاد بهداشت عمومی دولتی، کاملاً کارمند و کاملاً آموزش دیده، دقیقاً مانند آنچه در پلیس، آتش نشانی و اورژانس داریم. این بدان معناست که به آنها باید خوب پرداخت، این بدان معنی است که باید از منابع خوبی برخوردار شوند. میدانید، ما هنوز برخی از ردیابهای تماس خودمان را با استفاده از قلم وپدها در خارج از انجا داریم. ومواردی را به صفحه گسترده اکسل میفرستیم. نه، ما به همان فناوری قوی نیاز داریم که مردم دارند، میدانید، هیچ یک از خرده فروشان آنلاین از آمازون و غیره استفاده نمیکنند، و غیره، ما هنوز در حال بررسی داده هایی هستیم که دو سال عقب هستند تا تصمیمات داده محور را بگیریم. ما باید بتوانیم بلافاصله تصمیم بگیریم. به هر حال، تایوان، شما قبلاً به آنها اشاره کردید، من به یاد دارم که در تایوان بودم و مشاهده میکردم که اطلاعات مربوط به بیماریهای عفونی، به صورت واقعی از سیستم سوابق پزشکی الکترونیکی آنها میاید. خب، میدانید، میتوانیم این کار را انجام دهیم، این فناوری وجود دارد.
DB: Imagine that. Wow, real time health information, what a difference that would make. Do you think that technology can help us here, whether that's the Google-Apple collaboration or whatever else?
دب: تصور کنید که. وای، اطلاعات سلامتی در زمان واقعی چه تفاوتی ایجاد میکند. فکر میکنید این فناوری میتواند در اینجا به ما کمک کند، چه این همکاری گوگل اپل باشد یا هر چیز دیگری؟
GB: Technology can help us, but it's not going to replace us. We're nowhere near where we can sit back and have our electronic avatar do our work for us. But the technology can outstrip our work. It can give us situational awareness. It can give us real time information. It allows us to send information from point A to point B for data analysis. It allows us to do second thinking, so we're doing all this modeling, it allows others to check our numbers right away. So it could speed up research. But we have to invest in it, and we have to continue it, because obsolescence is always the evil part of technology.
ج ب: فناوری میتواند به ما کمک کند، اما قرار نیست جای ما را بگیرد. ما در هیچ کجای جایی نیستیم که بتوانیم آرام بنشینیم و از آواتار الکترونیکی خود بخواهیم کار خودمان را برای ما انجام دهد. اما این فناوری میتواند از کار ما پیشی بگیرد. این میتواند به ما آگاهی موقعیتی بدهد. این می تواند به ما اطلاعات زمان واقعی بدهد. به ما امکان میدهد اطلاعات را از نقطه A به نقطه B برای تجزیه و تحلیل دادهها ارسال کنیم. این به ما امکان میدهد فکر دوم را بکنیم، لذا همه این مدلسازی را انجام میدهیم، به دیگران امکان میدهد شمارههای ما را بلافاصله بررسی کنند. بنابراین میتواند تحقیقات را تسریع کند. اما ما باید روی آن سرمایه گذاری کنیم، و باید آن را ادامه دهیم، زیرا کهنه شدن همیشه قسمت منفور فناوری است.
DB: And it looks like Chris is back with more questions.
دب: و به مظر میرسد کریس با سوالات بیشتری برگشته است.
CA: Yeah, I guess we're getting close to the end, but the questions keep coming in. There's one here from Neelay Bhatt. "What role do you see parks, trails and open space play in assisting larger public health goals?"
سی آ: بله، حدس میزنم که به پایان نزدیک هستیم، اما سوالات مدام مطرح میشوند، یک سوال اینجا از نایل بات وجود دارد. چه نقشی شما در پارک ها، مسیرهای پیاده روی و فضای باز در کمک به اهداف بزرگتر بهداشت عمومی میبینید؟
GB: You know, green space is absolutely essential, and the ability to get out and walk and exercise, having sidewalks, so that you can have communities that are walkable, bikeable and green for utilization of all ages, it's good for our mental health, it's good for our physical health. And I always tell folks, you know, it's a great place to go when someone's gotten on your last nerve.
ج ب: میدانید، فضای سبز کاملاً ضروری است، و توانایی بیرون رفتن و پیادهروی و ورزش داشتن پیاده رو، به طوری که می توانید جوامعی را برای پیاده روی، دوچرخه سواری و شاداب برای استفاده در هر سنی داشته باشید، برای سلامت روان ما و سلامتی جسمی ما مفید است. میدانید، و من همیشه به مردم میگویم، وقتی کسی شما را عصابی کرده است مکانی عالی برای رفتن است.
CA: Indeed. Here we have one anonymous question. Where possible don't go anonymous, because we're all friends here when all said and done. Probably someone ... Anyway. Let's see, but it's a good question. "There are many who are highly suspicious of what the real experts are saying. What have you found to be effective in helping the highly suspicious be less suspicious and more trusting?"
سی آ: قطعا. در اینجا ما یک سوال ناشناس داریم. در صورت امکان ناشناس نروید، زیرا در نهایت همه ما در اینجا دوست هستیم. احتمالاً کسی ... به هر حال. بیایید ببینیم، اما سوال خوبی است. "بسیاری از افراد به آنچه متخصصان واقعی میگویند بسیار مشکوک هستند. به نظر شما چه چیزی در کمک به بسیارمشکوک بودن موثر است. کمتر مشکوک بودن و اعتماد بیشتری داشتن؟
GB: Tell the truth. If you make a mistake, acknowledge it and correct it right away. Be consistent. And don't say stupid stuff. And far too often that happens. And you know, one of the interesting things, we've already been through this with the mask discussion. You know, traditional wisdom was that we only had people wear the mask if they were infectious, or you're in a health care environment where there was a high risk of getting the disease. And then we said, no, it's OK for everybody to wear a mask. And that's because we learned eventually, and became much more believable, in the science that we had asymptomatic spreading. But we did not communicate it very well. We said, oh, no, no, we're changing our minds, everybody can wear a mask, after telling people not to wear a mask. And then we didn't spend enough time explaining to people why. So we lost trust. So we need to do a better job of that. And then our leaders need to be very careful what they say when you have a bullhorn. And by the way, I've made mistakes, I've said things on TV that were just wrong, because I was wrong. And I've tried very hard to try to correct those as quickly as I can. All of us do that, but you have to be strong enough and have a strong enough personality to say when you're wrong and then correct it. Because at the end of the day, once you've lost trust, you've lost everything.
ج ب: حقیقت را بگویید. اگر اشتباه کردید، آن را بپذیرید و بلافاصله آن را اصلاح کنید. مقاوم باشید. و چیزهای احمقانه نگویید. و خیلی اوقات این اتفاق میافتد. و میدانید، یکی از موارد جالب، ما قبلاً با بحث ماسک این موضوع را پشت سر گذاشتیم. میدانید، دانش سنتی این بود ما افرادی داشتیم که ماسک میزدند درصورتی که عفونی بودند. یا در یک محیط بهداشتی هستید که احتمال ابتلا به این بیماری در آنها زیاد بود. و سپس میگوییم، نه، ماسک زدن برای همه اشکالی ندارد. و این به این دلیل است که ما در نهایت آموختیم، و بسیار باورپذیرتر شدیم. در علمی که گسترش بدون علامت داشتیم. اما ما خیلی خوب با آن ارتباط برقرار نکردیم. گفتیم، اوه، نه، ما تصمیم خود را تغییر میدهیم، همه میتوانند ماسک بزنند، بعد از اینکه به مردم گفتند ماسک نزنند. و سپس ما وقت کافی را برای توضیح دادن به چرایی مردم صرف نکردیم. بنابراین اعتمادمان را از دست دادیم. لذا باید کار بهتری در این زمینه انجام دهیم. و سپس رهبران ما ما باید بسیار مراقب باشند که وقتی شما بلندگو دارید، چه میگویند و اتفاقاً، من اشتباهاتی مرتکب شدهام، در تلویزیون چیزهایی گفتهام که اشتباه بودهاند. زیرا من اشتباه کردهام. و من خیلی تلاش کردهام که سعی کنم هرچه سریعتر آنها را اصلاح کنم. همه ما این کار را میکنیم، اما شما باید به اندازه کافی قوی باشید و شخصیت کافی داشته باشید تا بتوانید بگویید وقتی اشتباه میکنید و سپس آن را اصلاح کنید. زیرا در پایان روز، هرگاه اعتماد خود را از دست دادید، همه چیز را از دست دادهاید.
CA: Well if I might say so, just the way in which you're communicating right now, I mean, to me, that is a means of communication that engenders trust. I don't know what magic sauce you have going there, but it's very, very compelling listening to you. Thank you so much for this. David, do you have any other last cues?
سی آ: خب اگر من ممکن است چنین بگویم، فقط راه ارتباطی شما را در حال حاضر میگویم، منظورم، برای من، به معنی معاشرت است. که اعتماد را پدید میآورد. من نمیدانم چه چاشنی جادویی آنجا دارید، اما گوش دادن به شما بسیار بسیار جذاب است. از شما بسیار سپاسگزارم برای این. آیا نشانه دیگری دارید؟
GB: I've made lots of mistakes.
ج ب: من اشتباهات زیادی مرتکب شدهام.
DB: Yeah, no, but it really has been a real pleasure to have you join us, and thank you for that. Just one final question if I may. You've been doing this for a while, what gives you hope looking forward?
دب: بله، خیر، اما واقعا لذت بخش هست که به ما پیوستید، و از این بابت متشکرم. اگر ممکن است سوال آخرفقط. مدتی است که این کار را انجام میدهید، امید چه چیری را در شما مشتاقتر میکند؟
GB: You know, let me tell you something. The one thing that gives me hope is when I see people taking care of their friends and family members. I mean, drive-by birthday parties. I saw that on the news today. People who are calling their friends. I've heard from people that I haven't talked to in years, who are just calling me to say, "I haven't talked to you for a long time. Are you OK?" So do more of that. And the trust we've had in one another, and the love we've shown, it's just been absolutely amazing, so that gives me hope.
ج ب: خب، بگذارید چیزی را به شما بگویم. چیزی که امید به من میدهد. این است که وقتی میبینم مردم از دوستان و اعضای خانواده خود مراقبت میکنند. منظورم این است، ماشینهای جشن تولد امروز آن را در اخبار دیدم. افرادی که با دوستان خود تماس میگیرند. من از افرادی شنیدهام که سالها با آنها صحبت نکردهام، فقط تماس میگیرند که بگویند، من مدت زیادی است که با شما صحبت نکردهام. خوب هستید؟ بنابراین بیشتر از آن کار کنید. و اعتمادی که به یکدیگر داشتهایم، عشقی که از خود نشان دادهایم، کاملاً شگفتآور بوده است، لذا باعث امیدواری من میشود.
DB: Humanity for the win in the end.
دب: انسانیت برای پیروز شدن به عنوان کلام آخر.
GB: Yeah.
ج ب: بله.
DB: Well, thank you so much, Dr. Benjamin, for joining us and for sharing your wisdom.
دب : خب، از شما بسیار سپاسگذارم دکتر بنجامین، از اینکه به ما ملحق شدید و اندیشههایتان را به اشتراک گذاشتید.
GB: Glad to be here.
ج ب: باعث افتخار است.
CA: Yes, thank you.
سی آ: بله، ممنونم.
GB: You guys be safe. Your families be safe.
ج ب: ایمن باشید. خانواده شما ایمن باشند.
DB: Thank you, you too.
دب: ممنونم، همچنین شما.