Ebola is one of the deadliest viruses we know of.
ابولا یکی از کشندهترین
If left untreated, it kills about half of those it infects. It can spread through pretty much every fluid your body makes, including blood and sweat. Even the dead can transmit the disease, often doing so at their own funerals.
ویروسهایی است که میشناسیم. و اگر درمان نشود، حدود نیمی از کسانی را که مبتلا میکند میکشد. این میتواند تقریباً از طریق هر مایعی که بدن شما تولید میکند، از جمله خون و عرق پخش شود. حتی مردگان هم میتوانند این بیماری را منتقل کنند، اکثراً در مراسم خاکسپاریشان
On December 26th, 2013, a two-year-old boy in southern Guinea got sick.
در ۲۶ دسامبر ۲۰۱۳،
Just two days later, he died. It took local doctors working with the international community four months to discover that Ebola was to blame, largely because it had never before been detected outside of Central Africa.
یک پسر دو ساله در جنوب گینه بیمار شد. و دو روز بعد درگذشت. پزشکان محلی که با جامعه بینالمللی کار میکردند چهار ماه بعد متوجه شدند که ابولا مقصر است، عمدتاً به این دلیل که قبلاً هرگز در خارج از آفریقای مرکزی شناسایی نشده بود.
In those four months, Ebola gained a head start that would prove devastating.
در آن چهار ماه، ابولا چنان
The outbreak lasted two years and mushroomed into the largest Ebola epidemic in recorded history. More than 28,000 people contracted the disease and over 11,000 died.
پیشرفت کرد که ویرانگر بود. شیوع این بیماری دو سال به طول انجامید و به بزرگترین اپیدمی ابولا در تاریخ تبدیل شد. بیش از ۲۸,۰۰۰ نفر به این بیماری مبتلا شدند و بیش از ۱۱۰۰۰ نفر جان باختند.
In 2013, Guinea had no formal emergency response system, few trained contact tracers, and no rapid tests, border screenings, or licensed vaccine for Ebola.
در سال ۲۰۱۳، گینه هیچ سیستم رسمی واکنش اضطراری، تعداد کمی ردیاب تماسی آموزش دیده، و هیچ آزمایش سریع، غربالگری مرزی، یا واکسن مجاز برای ابولا نداشت.
After that epidemic, Guinea, with the support of the US and other international partners, completely overhauled their epidemic response system. And in January 2021, that system faced its first real test.
پس از آن اپیدمی، گینه با حمایت ایالات متحده و سایر شرکای بینالمللی، سیستم واکنش به همهگیری خود را به طور کامل بازنگری کرد. و در ژانویه ۲۰۲۱، آن سیستم با اولین آزمایش واقعی خود روبرو شد.
It started when a nurse in southern Guinea developed a headache, vomiting, and fever.
همه چیز با یک پرستار که در جنوب گینه
A few days later, she died. As dictated by traditional burial practices, her family prepared her body for the funeral. Within a week, the nurse’s husband and other family members started experiencing symptoms.
سردرد، استفراغ و تب داشت، آغاز شد چند روز بعد او درگذشت. طبق دستورات سنتی تدفین، خانواده او جسد او را برای تشییع جنازه آماده کردند. در عرض یک هفته، شوهر پرستار و سایر اعضای خانواده شروع به نشان دادن علائم کردند.
Health officials suspected Ebola much quicker than in 2013 and ordered tests.
مقامات بهداشتی بسیار سریعتر از سال ۲۰۱۳
They came back positive, and Guinea activated its epidemic alert system the next day.
به ابولا مشکوک شدند و دستور آزمایش دادند. نتایج آنها مثبت بودند و گینه روز بعد سیستم هشدار اپیدمی خود را فعال کرد.
Then, lots of things happened very quickly. Guinea’s National Agency for Health Security activated 38 district-level emergency operations centers, as well as a national one. Teams of epidemiologists and contact tracers began the painstaking job of figuring out exactly who was exposed and when, generating a list of 23 initial contacts that quickly grew to over 1,100. Advanced rapid testing capacity spun up in the city where the outbreak started. At Guinea’s borders with Liberia and Cote d’Ivoire, public health workers screened more than 2 million travelers. A large-scale vaccination campaign was started. And, finally, more than 900 community mobilizers alerted people of the outbreak and suggested alternative burial practices that were acceptable to the community and reduced the risk of spreading Ebola.
سپس، خیلی چیزها خیلی سریع اتفاق افتاد. آژانس ملی امنیت بهداشت گینه ۳۸ مرکز عملیات اضطراری در سطح منطقه و همچنین یک مرکز ملی را فعال کرد. تیمهایی از اپیدمیولوژیستها و ردیابهای تماس کار پرزحمت کشف دقیق اینکه چه کسی در چه زمانی در معرض تماس قرار گرفته را آغاز کردند و فهرستی از ۲۳ تماس اولیه را تهیه کردند که به سرعت به بیش از ۱۱۰۰ نفر رسید. ظرفیت آزمایش سریع پیشرفته در شهری که شیوع این بیماری آغاز شد، ایجاد شد. در مرزهای گینه با لیبریا و ساحل عاج، کارکنان بهداشت عمومی بیش از ۲ میلیون مسافر را غربالگری کردند. یک کمپین گسترده واکسیناسیون آغاز شد. و در نهایت، بیش از ۹۰۰ بسیج جامعه به مردم از شیوع این بیماری هشدار دادند و روشهای دفن جایگزین را پیشنهاد کردند که برای جامعه قابل قبول بود و خطر شیوع ابولا را کاهش داد.
Thanks to all these measures, the 2021 outbreak ended just four months after it began. Only 23 people contracted Ebola; only 12 died. That's less than 1% of the deaths in the prior outbreak.
به لطف این اقدامات، شیوع سال ۲۰۲۱ تنها چهار ماه پس از شروع به پایان رسید. تنها ۲۳ نفر به ابولا مبتلا شدند و ۱۲ نفر فوت کردند این کمتر از ۱ درصد از مرگ و میرها در شیوع قبلی است.
The 2021 outbreak cost $100 million to control— which sounds like a lot but pales in comparison to the global economic cost of the previous outbreak: $53 billion.
کنترل شیوع ۲۰۲۱، ۱۰۰ میلیون دلار هزینه داشت - که در مقایسه با هزینه اقتصادی جهانی شیوع قبلی بسیار کم به نظر میرسد: ۵۳ میلیارد دلار.
So should every country just copy Guinea’s approach?
بنابراین آیا هر کشوری
باید رویکرد گینه را تقلید کند؟
Not exactly. It is always important to respond to an outbreak quickly, so an early warning system is essential. But beyond that, a successful response can look very different for different diseases in different countries.
نه دقیقا. همیشه مهم است که به یک شیوع سریع واکنش نشان دهیم، بنابراین یک سیستم هشدار اولیه ضروری است. اما فراتر از آن، یک پاسخ موفقیتآمیز میتواند برای بیماریهای مختلف در کشورهای مختلف بسیار متفاوت به نظر برسد.
For example, Brazil quenched an outbreak of yellow fever, which is spread by mosquitoes, primarily by mounting a massive vaccination campaign. That strategy worked well for Brazil because it’s one of the major global producers of the yellow fever vaccine, and its population was accustomed to regular, routine vaccinations.
برای مثال، برزیل شیوع تب زرد را که توسط پشهها منتشر میشود، عمدتاً با راهاندازی یک کمپین گسترده واکسیناسیون، فرو نشاند. این استراتژی برای برزیل خوب عمل کرد، زیرا این کشور یکی از تولیدکنندگان بزرگ جهانی واکسن تب زرد است و جمعیت آن به واکسیناسیونهای منظم و معمول عادت داشتند.
But for many diseases, you don't even need a mass vaccination program.
اما برای بسیاری از بیماریها، شما حتی
In August of 2021, a truck driver tested positive for cholera in Burkina Faso. Health care workers alerted the government that same day and contact tracing began immediately. Cholera is caused by a bacterium, so Burkina Faso gave antibiotics to those exposed or potentially exposed. This extremely fast response stopped the outbreak just a few weeks after it started. Cholera often rears its head in West Africa— in 2021, there were over 100,000 cases and more than 3,700 deaths. Because Burkina Faso was so well prepared, they had zero deaths that year. Zero.
نیازی به برنامه واکسیناسیون جمعی ندارید. در آگوست ۲۰۲۱، آزمایش کلرا (وبا) یک راننده کامیون در بورکینافاسو مثبت ثبت شد. کارکنان مراقبتهای بهداشتی در همان روز به دولت هشدار دادند و ردیابی تماس بلافاصله آغاز شد. وبا توسط یک باکتری ایجاد میشود، بنابراین بورکینافاسو آنتی بیوتیک را به افرادی که در معرض یا بالقوه در معرض قرار گرفتند، داد. این واکنش بسیار سریع شیوع بیماری را تنها چند هفته پس از شروع آن متوقف کرد. وبا اغلب در غرب آفریقا نمایان میشود - در سال ۲۰۲۱، بیش از ۱۰۰,۰۰۰ مورد و بیش از ۳۷۰۰ مرگ و میر ثبت شد. از آنجایی که بورکینافاسو بسیار آماده بود، در آن سال مرگ و میر آنها صفر بود. صفر.
In Chiang Mai, Thailand, health officials piloted a community-owned, community-driven outbreak alert system to monitor animal health— that’s important because some animal outbreaks have the potential to spill over and become human outbreaks. Villagers used an app to alert health authorities about outbreaks in animals. Over the course of 16 months, 36 animal outbreaks were identified.
در چیانگ مای، تایلند، مقامات بهداشتی یک سیستم هشدار شیوع بیماری را تحت مالکیت مردم و جامعه محور برای نظارت بر سلامت حیوانات راهاندازی کردند - این مهم است زیرا برخی از شیوعهای حیوانی این امکان را دارند که سرایت کنند و به شیوع انسانی تبدیل شوند. روستاییان از اپلیکیشنی برای هشدار به مقامات بهداشتی در مورد شیوع بیماری در حیوانات استفاده کردند. در طول ۱۶ ماه، ۳۶ شیوع حیوانی شناسایی شد.
For any outbreak response system to be effective, it needs to be trusted, valued, and ultimately used by communities. That means reaching people where they are, in the language they speak, and aware of the culture, beliefs, and practices with which they live.
برای اینکه هر سیستم واکنش به شیوع بیماری موثر باشد، باید مورد اعتماد، ارزش گذاری و در نهایت توسط جوامع مورد استفاده قرار گیرد. این بدان معناست که مردم را در جایی که هستند، به زبانی که صحبت میک<b>نند</b> و از فرهنگ، باورها و اعمالی که با آن زندگی میکنند آگاه کنند.
Perhaps most importantly, we can't expect to do nothing for years
شاید مهمتر از همه، ما نمیتوانیم
and then just swing into action when an outbreak occurs. One of the best ways to save lives is to invest in lasting health infrastructure, 365 days a year, for everyone, especially the most vulnerable among us.
انتظار داشته باشیم که برای سالها کاری انجام ندهیم و پس از وقوع یک بیماری، فقط وارد عمل شویم. یکی از بهترین راهها برای نجات جان افراد، سرمایهگذاری در زیرساختهای سلامت پایدار، ۳۶۵ روز در سال، برای همه،