Πρώτα απ' όλα, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Εμέκα καθώς και το TED Global που διοργάνωσε το συνέδριο αυτό που θα θεωρηθεί το σημαντικότερο των αρχών του 21ου αιώνα. Λέτε να έκαναν ποτέ τέτοιο συνέδριο οι αφρικανικές κυβερνήσεις; Λέτε να έκανε τέτοιο συνέδριο η Αφρικανική Ένωση; Αυτοί, πριν κάνουν οτιδήποτε, ζητούν ξένη βοήθεια. Θέλω επίσης να αναφερθώ στους TED Fellows Τζουν Αρούνγκα, Τζέιμς Σικουάτι, Άντριου και τους άλλους TED Fellows. Τους αποκαλώ «γενιά των γατόπαρδων». Οι γατόπαρδοι είναι μια νέα γενιά Αφρικανών που μιλάνε για τη διαφθορά χωρίς να μασάνε τα λόγια τους. Ξέρουν τι σημαίνει ευθύνη και δημοκρατία. Δεν περιμένουν την κυβέρνηση να τους λύσει τα προβλήματα. Αυτοί είναι η γενιά των γατόπαρδων. Και η σωτηρία της Αφρικής βρίσκεται στα χέρια τους. Φυσικά, απ' την άλλη έχουμε τη γενιά των ιπποπόταμων.
Well, first of all, let me thank Emeka -- as a matter of fact, TED Global -- for putting this conference together. This conference is going to rank as the most important in the beginning of the 21st century. Think African governments will put together a conference like this? You think the A.U. will put together a conference like this? Even before they do that they will ask for foreign aid. I would also like to pay homage and honor to the TED Fellows June Arunga, James Shikwati, Andrew, and the other TED Fellows. I call them the Cheetah Generation. The Cheetah Generation is a new breed of Africans who brook no nonsense about corruption. They understand what accountability and democracy is. They're not going to wait for government to do things for them. That's the Cheetah Generation, and Africa's salvation rests on the backs of these Cheetahs. In contrast, of course, we have the Hippo Generation.
(Γέλια)
(Laughter)
Αυτοί είναι η άρχουσα τάξη με τα σκουριασμένα μυαλά. Γκρινιάζουν για την αποικιοκρατία και τον ιμπεριαλισμό και δεν κουνούν ούτε το μικρό τους δαχτυλάκι. Αν τους ζητήσετε να κάνουν οικονομικές μεταρρυθμίσεις δεν θα τις κάνουν επειδή έχουν όφελος από τη σάπια κατάσταση. Πολλοί Αφρικανοί είναι έξω φρενών, έξω φρενών με την κατάσταση στην Αφρική. Η Αφρική δεν είναι φτωχή ήπειρος. Έχει τεράστιο ορυκτό πλούτο, φυσικό ορυκτό πλούτο. Όμως ο πλούτος της δεν αξιοποιείται για να γλιτώσει το λαό της από τη φτώχεια. Γι' αυτό είναι εξοργισμένοι πολλοί Αφρικανοί. Αυτό που βλέπουμε στην Αφρική είναι μια τραγωδία - από πολλές απόψεις. Η άλλη τραγωδία, που ακόμα συνεχίζεται είναι ότι υπάρχουν τόσοι άνθρωποι, τόσες κυβερνήσεις, τόσοι οργανισμοί που θέλουν να βοηθήσουν την Αφρική -- αλλά δεν καταλαβαίνουν. Δεν λέμε να μην βοηθάτε την Αφρική. Είναι υπέροχο να θέλετε να προσφέρετε βοήθεια. Όμως η βοήθεια στην Αφρική έχει καταντήσει θέατρο του παραλόγου όπου οι τυφλοί οδηγούν τους άσχετους.
The Hippo Generation are the ruling elites. They are stuck in their intellectual patch. Complaining about colonialism and imperialism, they wouldn't move one foot. If you ask them to reform the economies, they're not going to reform it because they benefit from the rotten status quo. Now, there are a lot of Africans who are very angry, angry at the condition of Africa. Now, we're talking about a continent that is not poor. It is rich in mineral resources, natural mineral resources. But the mineral wealth of Africa is not being utilized to lift its people out of poverty. That's what makes a lot of Africans very angry. And in a way, Africa is more than a tragedy, in more ways than one. There's another enduring tragedy, and that tragedy is that there are so many people, so many governments, so many organizations who want to help the people in Africa. They don't understand. Now, we're not saying don't help Africa. Helping Africa is noble. But helping Africa has been turned into a theater of the absurd. It's like the blind leading the clueless.
(Γέλια)
(Laughter)
Πρέπει να καταλάβουμε κάποια πράγματα. Το κύπελλο, με το οποίο ζητιανεύει η Αφρική, είναι τρύπιο. Ξέρατε ότι το 40% του πλούτου που παράγεται στην Αφρική δεν επενδύεται εδώ στην Αφρική; Φεύγει έξω. Αυτά λέει η Παγκόσμια Τράπεζα. Κοιτάξτε το κύπελλο της Αφρικής. Τρέχει από παντού. Και κάποιοι λένε ότι πρέπει να βάλουμε κι άλλο χρήμα, κι άλλη βοήθεια σ' αυτό το τρύπιο κύπελλο. Ποιες είναι οι τρύπες; Μόνο η διαφθορά στοιχίζει στην Αφρική $148 δις το χρόνο. Ας το βάλουμε στην άκρη. Η εκροή κεφαλαίου είναι $80 δις το χρόνο. Ας το βάλουμε κι αυτό στην άκρη. Ας δούμε τις εισαγωγές τροφίμων. Κάθε χρόνο η Αφρική δίνει $20 δις για εισαγωγές τροφίμων. Προσθέστε τα. Είναι πολύ περισσότερα από τα 50 δις που θέλει να συγκεντρώσει για την Αφρική ο Τόνι Μπλερ. Όμως τη δεκαετία του '60, η Αφρική δεν παρήγαγε μόνο αρκετά για τις ανάγκες της αλλά έκανε και εξαγωγές τροφίμων. Όχι πια.
There are certain things that we need to recognize. Africa's begging-bowl leaks. Did you know that 40 percent of the wealth created in Africa is not invested here in Africa? It's taken out of Africa. That's what the World Bank says. Look at Africa's begging-bowl. It leaks horribly. There are people who think that we should pour more money, more aid into this bowl which leaks. What are the leakages? Corruption alone costs Africa 148 billion dollars a year. Yes, put that aside. Capital flight out of Africa, 80 billion a year. Put that aside. Let's take food imports. Every year Africa spends 20 billion dollars to import food. Just add that up, all these leakages. That's far more than the 50 billion Tony Blair wants to raise for Africa. Now, back in the 1960s Africa not only fed itself, it also exported food. Not anymore.
Ξέρουμε ότι έχουν γίνει τραγικά λάθη. Όλοι το ξέρουμε, αλλά ας μην σπαταλήσουμε το χρόνο μας αναλύοντάς τα, γιατί θα κάτσουμε εδώ όλη μέρα. Ας προχωρήσουμε στο επόμενο κεφάλαιο. Γιατί αυτό είναι το θέμα του συνεδρίου - το επόμενο κεφάλαιο. Κι αυτό αρχίζει με ένα βασικό ερώτημα: «Ποιον θέλουμε να βοηθήσουμε στην Αφρική;» Απ' τη μια υπάρχει ο λαός κι από την άλλη οι κυβερνήσεις, οι ηγέτες. Ο προηγούμενος ομιλητής ο Ίντρις Μοχάμεντ είπε ότι είχαμε ανεκδιήγητες κυβερνήσεις στην Αφρική. Ο χαρακτηρισμός αυτός είναι σχεδόν φιλεύσπλαχνος.
We know that something has gone fundamentally wrong. You know it, I know it, but let's not waste our time talking about these mistakes because we'll spend all day here. Let's move on, and flip over to the next chapter, and that's what this conference is all about -- the next chapter. The next chapter begins with first of all, asking ourselves this fundamental question, "Whom do we want to help in Africa?" There is the people, and then there is the government or leaders. Now, the previous speaker before me, Idris Mohammed, indicated that we've had abysmal leadership in Africa. That characterization, in my view, is even more charitable.
(Γέλια)
(Laughter)
Συμμετέχω σ' ένα φόρουμ στο διαδίκτυο. Είναι ένα Αφρικανικό φόρουμ. Κάποια στιγμή είπα στα μέλη: «Από το 1960 είχαμε 204 αρχηγούς κράτους.» Και τους ζήτησα να μου πουν 20 καλούς ηγέτες. Μόνο 20. Κάντε και μόνοι σας το τεστ, αν θέλετε. Τους ζήτησα να μου πουν 20. Όλοι ανέφεραν τον Νέλσον Μαντέλα - φυσικά. Άλλοι είπαν τον Κουάμε Κρούμα, τον Νιερέρε, τον Κενυάτα - κάποιος ανέφερε τον Ίντι Αμίν.
I belong to an Internet discussion forum, an African Internet discussion forum, and I asked them, I said, "Since 1960, we've had exactly 204 African heads of state, since 1960." And I asked them to name me just 20 good leaders, just 20 good leaders -- you may want to take this leadership challenge yourself. I asked them to name me just 20. Everybody mentioned Nelson Mandela, of course. Kwame Nkrumah, Nyerere, Kenyatta -- somebody mentioned Idi Amin.
(Γέλια)
(Laughter)
Ας το αφήσουμε ασχολίαστο.
I let that pass.
(Γέλια)
(Laughter)
Τι θέλω να πω: δεν μπορούσαν να σκεφτούν πάνω από 15. Όμως και 20 να μου έλεγαν, τι σημαίνει; 20 από 204 σημαίνει ότι στη συντριπτική τους πλειοψηφία, οι Αφρικανοί ηγέτες απογοήτευσαν οικτρά το λαό τους. Κι αν τους δείτε, οι ηγέτες της μετά-αποικιοκρατικής εποχής -- είναι όλοι φουφουκέφαλοι του στρατού. Σοσιαλιστές ελβετικής τραπέζης, κροκόδειλοι που παριστάνουν τους απελευθερωτές, ελίτ-βαμπίρ, ψευτοεπαναστάτες.
My point is, they couldn't go beyond 15. Even if they had been able to name me 20, what does that tell you? 20 out of 204 means that the vast majority of the African leaders failed their people. And if you look at them, the slate of the post-colonial leaders -- an assortment of military fufu heads, Swiss-bank socialists, crocodile liberators, vampire elites, quack revolutionaries.
(Χειροκροτήματα)
(Applause)
Αυτή η μορφή ηγεσίας απέχει έτη φωτός από την παραδοσιακή ηγεσία που υπήρχε για αιώνες στην Αφρική. Το δεύτερο λάθος που κάνουμε στην προσπάθειά μας να βοηθήσουμε την Αφρική, είναι ότι θεωρούμε ότι στην Αφρική υπάρχει κάτι που λέγεται κυβέρνηση η οποία νοιάζεται για το λαό της, υπηρετεί τα συμφέροντά του και τον εκπροσωπεί. Και να αναφέρω κάτι - ένας φύλαρχος στο Λεσότο είπε κάποτε, «Εδώ στο Λεσότο έχουμε δύο προβλήματα: τα ποντίκια και την κυβέρνηση.»
Now, this leadership is a far cry from the traditional leaders that Africans have known for centuries. The second false premise that we make when we're trying to help Africa is that sometimes we think that there is something called a government in Africa that cares about its people, serves the interests of the people, and represents the people. There is one particular quote -- a Lesotho chief once said that "Here in Lesotho, we've got two problems: rats and the government."
(Γέλια)
(Laughter)
Αυτό που εσείς κι εγώ ονομάζουμε κυβέρνηση δεν υπάρχει σε πολλά αφρικανικά κράτη. Στην πραγματικότητα, αποκαλούμε τις κυβερνήσεις μας κράτη-βαμπίρ. Βαμπίρ επειδή ρουφούν την οικονομική ευρωστία του λαού τους. Οι κυβερνήσεις είναι το πρόβλημα της Αφρικής. Το κράτος-βαμπίρ είναι μια κυβέρνηση... (Χειροκροτήματα) που την έχουν σφετεριστεί λωποδύτες και απατεώνες οι οποίοι χρησιμοποιούν την εξουσία τους για να πλουτίσουν οι ίδιοι και τα τσιράκια τους αφήνοντας έξω όλους τους υπόλοιπους. Οι πλουσιότεροι άνθρωποι στην Αφρική είναι αρχηγοί κράτους και υπουργοί και πολύ συχνά ο αρχιλωποδύτης είναι ο ίδιος ο αρχηγός του κράτους. Πώς βρίσκουν λεφτά; Δημιουργώντας πλούτο; Όχι. Κλέβοντας το φτωχό λαό τους. Αυτό δεν είναι δημιουργία πλούτου - είναι αναδιανομή πλούτου.
What you and I understand as a government doesn't exist in many African countries. In fact, what we call our governments are vampire states. Vampires because they suck the economic vitality out of their people. Government is the problem in Africa. A vampire state is the government -- (Applause) -- which has been hijacked by a phalanx of bandits and crooks who use the instruments of state power to enrich themselves, their cronies, and tribesmen and exclude everybody else. The richest people in Africa are heads-of-state and ministers, and quite often the chief bandit is the head-of-state himself. Where do they get their money? By creating wealth? No. By raking it off the backs of their suffering people. That's not wealth creation. It's wealth redistribution.
Το τρίτο βασικό ζήτημα που χρειάζεται να αναγνωρίσουμε για να βοηθήσουμε τους Αφρικανούς είναι να μάθουμε πού θα τους βρούμε. Πάρτε οποιαδήποτε αφρικανική οικονομία. Κάθε αφρικανική οικονομία αποτελείται από τρεις τομείς. Τον σύγχρονο τομέα, τον ανεπίσημο τομέα και τον παραδοσιακό τομέα. Στο σύγχρονο τομέα βρίσκουμε τις ελίτ. Είναι οι κυβερνήσεις. Σε πολλά αφρικανικά κράτη, ο σύγχρονος τομέας είναι χαμένη υπόθεση. Δυσλειτουργεί. Είναι ένα αλλοπρόσαλλο αλαλούμ από εισαγόμενα συστήματα, που ούτε οι ίδιες οι ελίτ δεν καταλαβαίνουν. Αυτή είναι η αιτία πολλών προβλημάτων στην Αφρική. Από εκεί πηγάζουν οι διαμάχες για την εξουσία που συμπαρασύρουν τον ανεπίσημο και τον παραδοσιακό τομέα και στοιχίζουν σε ανθρώπινες ζωές.
The third fundamental issue that we have to recognize is that if we want to help the African people, we must know where the African people are. Take any African economy. An African economy can be broken up into three sectors. There is the modern sector, there is the informal sector and the traditional sector. The modern sector is the abode of the elites. It's the seat of government. In many African countries the modern sector is lost. It's dysfunctional. It is a meretricious fandango of imported systems, which the elites themselves don't understand. That is the source of many of Africa's problems where the struggles for political power emanate and then spill over onto the informal and the traditional sector, claiming innocent lives.
Και φυσικά ο σύγχρονος τομέας είναι αυτός που έχει τη μερίδα του λέοντος στην αναπτυξιακή βοήθεια. Πάνω από το 80% της βοήθειας που δόθηκε στην Ακτή του Ελεφαντοστού πήγε στο σύγχρονο τομέα. Όμως η πλειοψηφία των Αφρικανών εντάσσονται στους άλλους δύο τομείς, τον ανεπίσημο και τον παραδοσιακό. Εκεί θα βρείτε τους αληθινούς Αφρικανούς. Και φυσικά, είναι λογικό ότι αν θέλουμε να βοηθήσουμε τους ανθρώπους, πρέπει να πάμε να τους βρούμε. Όμως κάναμε το αντίθετο. Στην πραγματικότητα παραμελήσαμε τον ανεπίσημο και τον παραδοσιακό τομέα. Ο παραδοσιακός τομέας βρίσκεται στις αγροτικές περιοχές και είναι ένας από τους λόγους που η Αφρική δεν παράγει αρκετά για να τραφεί αλλά αναγκάζεται να κάνει εισαγωγές.
Now the modern sector, of course, is where a lot of the development aid and resources went into. More than 80 percent of Ivory Coast's development went into the modern sector. The other sectors, the informal and the traditional sectors, are where you find the majority of the African people, the real people in Africa. That's where you find them. Now, obviously it makes common sense that if you want to help the people, you go where the people are. But that's not what we did. As a matter of fact, we neglected the informal and the traditional sectors. Now, traditional sector is where Africa produces its agriculture, which is one of the reasons why Africa can't feed itself, and that's why it must import food.
Δεν μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη στην Αφρική χωρίς τον ανεπίσημο και τον παραδοσιακό τομέα. Και αυτοί οι τομείς δεν γίνεται να αναπτυχθούν αν δεν καταλάβουμε πώς λειτουργούν. Αυτοί οι δυο τομείς, έχουν ο καθένας τους δικούς του γηγενείς θεσμούς. Πρώτον, έχουμε το πολιτικό σύστημα. Κατά παράδοση, οι Αφρικανοί μισούν τις κυβερνήσεις, μισούν την τυραννία. Αν εξετάσουμε τα παραδοσιακά συστήματα, θα δούμε ότι υπάρχουν δυο είδη πολιτικής οργάνωσης. Το πρώτο το συναντάμε σε εκείνες τις εθνικές κοινωνίες που πιστεύουν ότι το κράτος είναι εξ ορισμού αυταρχικό και δεν θέλουν να έχουν καμία σχέση με οποιαδήποτε κεντρική εξουσία. Οι κοινωνίες αυτές είναι π.χ. οι Ίμπο, οι Σομαλοί, οι Κικούγιου. Δεν έχουν αρχηγούς.
All right, you cannot develop Africa by ignoring the informal and the traditional sectors. And you can't develop the informal and the traditional sectors without an operational understanding of how these two sectors work. These two sectors, let me describe to you, have their own indigenous institutions. First one is the political system. Traditionally, Africans hate governments. They hate tyranny. If you look into their traditional systems, Africans organize their states in two types. The first one belongs to those ethnic societies who believe that the state was necessarily tyrannous, so they didn't want to have anything to do with any centralized authority. These societies are the Ibo, the Somali, the Kikuyus, for example. They have no chiefs.
Οι άλλες εθνικές ομάδες που είχαν αρχηγούς, φρόντισαν να τους περιβάλλουν με συμβούλους επί συμβούλων, ώστε να μην καταχρώνται την εξουσία τους. Για παράδειγμα, στους Ασάντι ο αρχηγός δεν μπορεί να πάρει καμιά απόφαση χωρίς τη συναίνεση του συμβουλίου των πρεσβύτερων. Χωρίς αυτήν, ο αρχηγός δεν μπορεί να περάσει κανένα νόμο και αν δεν διοικεί σύμφωνα με τη θέληση του λαού του θα απομακρυνθεί. Διαφορετικά, ο λαός του θα τον εγκαταλείψει και θα πάει να εγκατασταθεί αλλού. Όμως ακόμη και οι αφρικανικές αυτοκρατορίες, ήταν οργανωμένες βάσει μιας συγκεκριμένης αρχής: της αρχής της ομοσπονδίας, η οποία χαρακτηρίζεται από διάχυση και αποκέντρωση της εξουσίας.
The other ethnic groups, which did have chiefs, made sure that they surrounded the chiefs with councils upon councils upon councils to prevent them from abusing their power. In Ashanti tradition, for example, the chief cannot make any decision without the concurrence of the council of elders. Without the council the chief can't pass any law, and if the chief doesn't govern according to the will of the people he will be removed. If not, the people will abandon the chief, go somewhere else and set up a new settlement. And even if you look in ancient African empires, they were all organized around one particular principle -- the confederacy principle, which is characterized by a great deal of devolution of authority, decentralization of power.
Αυτό που σας περιέγραψα είναι οι γηγενείς πολιτικοί θεσμοί της Αφρικής. Ας τους συγκρίνουμε με τα σύγχρονα συστήματα, την άρχουσα τάξη που επιβλήθηκε στην Αφρική. Είναι η μέρα με τη νύχτα. Στα παραδοσιακά οικονομικά συστήματα τα μέσα της παραγωγής ανήκουν σε ιδιώτες. Συγκεκριμένα, σε εκτεταμένες οικογένειες. Η βασική οικονομική και κοινωνική ομάδα στη Δύση είναι το άτομο. Ο Αμερικανός λέει: «Είμαι επειδή είμαι, και θα κάνω ό,τι θέλω, όποτε θέλω.» Δίνει έμφαση στο «εγώ». Αντίθετα, οι Αφρικανοί λένε: «Είμαι επειδή είμαστε». Αναφέρονται στην κοινότητα, την εκτεταμένη οικογένεια. Τα μέλη της οικογένειας αξιοποιούν όλα μαζί τους πόρους τους.
Now, this is what I have described to you. This is part of Africa's indigenous political heritage. Now, compare that to the modern systems the ruling elites established on Africa. It is a total far cry. In the economic system in traditional Africa, the means of production is privately owned. It's owned by extended families. You see, in the West, the basic economic and social unit is the individual. The American will say, "I am because I am, and I can damn well do anything I want, anytime." The accent is on the "I." In Africa, the Africans say, "I am, because we are." The "we" connotes community -- the extended family system. The extended family system pools its resources together.
Έχουν αγροκτήματα. Αυτοί αποφασίζουν τι θα παράγουν. Δεν δέχονται εντολές από τους αρχηγούς. Αυτοί αποφασίζουν. Και το πλεόνασμα της παραγωγής τους πωλείται στις αγορές. Τα κέρδη τους είναι δικά τους. Δεν τους τα παίρνει κανένας αρχηγός. Έτσι, συνοπτικά, στην Αφρική υπήρχε παραδοσιακά μία μορφή ελεύθερης αγοράς. Στην Αφρική υπήρχαν αγορές πολύ πριν πατήσουν το πόδι τους οι αποικιοκράτες. Η Τιμπουκτού ήταν μια τεράστια αγορά. Η Κάνο, η Σάλαγκα - το ίδιο. Ακόμη και στη δυτική Αφρική, βλέπουμε ότι στην αγορά δραστηριοποιούνται κυρίως οι γυναίκες. Γι' αυτό, πολύ σωστά ονομάζεται ο τομέας αυτός αγορά. Η έννοια της αγοράς δεν μας είναι ξένη.
They own farms. They decide what to do, what to produce. They don't take any orders from their chiefs. They decide what to do. And when they produce their crops, they sell the surplus on marketplaces. When they make a profit it is theirs to keep, not for the chief to sequester it from them. So, in a nutshell, what we had in traditional Africa was a free-market system. There were markets in Africa before the colonialists stepped foot on the continent. Timbuktu was one great big market town. Kano, Salaga -- they were all there. Even if you go to West Africa, you notice that market activity in West Africa has always been dominated by women. So, it's quite appropriate that this section is called a marketplace. The market is not alien to Africa.
Η Αφρική είχε μια διαφορετική μορφή καπιταλισμού. Όμως ξαφνικά, μετά την ανεξαρτησία, οι αγορές και ο καπιταλισμός έγιναν δυτικός θεσμός, και οι ηγέτες μας είπαν ότι οι Αφρικανοί είναι έτοιμοι για σοσιαλισμό. Αηδίες. Ακόμα κι έτσι, τι σοσιαλισμό εφάρμοσαν; Ο σοσιαλισμός τους ήταν μια μορφή σοσιαλισμού της ελβετικής τράπεζας, κατά τον οποίο οι αρχηγοί κράτους και οι υπουργοί τους λεηλάτησαν την περιουσία και τα ταμεία της Αφρικής και τα έκαναν όλα καταθέσεις στην Ελβετία. Δεν είναι αυτό το σύστημα που η Αφρική γνώριζε για αιώνες. Τι θα κάνουμε τώρα; Θα ξαναγυρίσουμε στους γηγενής θεσμούς μας και θα στείλουμε τους γατόπαρδους στον ανεπίσημο και τον παραδοσιακό τομέα, γιατί εκεί βρίσκονται οι πραγματικοί Αφρικανοί.
What Africans practiced was a different form of capitalism, but then after independence, all of a sudden, markets, capitalism became a western institution, and the leaders said Africans were ready for socialism. Nonsense. And even then, what kind of socialism did they practice? The socialism that they practiced was a peculiar form of Swiss-bank socialism, which allowed the heads of states and the ministers to rape and plunder Africa's treasuries for deposit in Switzerland. That is not the kind of system Africans had known for centuries. What do we do now? Go back to Africa's indigenous institutions, and this is where we charge the Cheetahs to go into the informal sectors, the traditional sectors. That's where you find the African people.
Θα ήθελα να σας δείξω ένα σύντομο βίντεο για τον ανεπίσημο τομέα. Αφορά την κατασκευή σκαφών. Προσωπικά, προσπαθώ να πείσω τους Αφρικανούς της διασποράς να επενδύσουν σ' αυτή τη δραστηριότητα. Μπορείτε να το βάλετε; Μπορείτε να το δείξετε αυτό; Οι άντρες αυτοί πηγαίνουν για ψάρεμα μ' αυτά τα σκάφη. Ναι, πρόκειται για επιχειρηματική δραστηριότητα. Την έστησε ένας Γκανέζος επιχειρηματίας με δικό του κεφάλαιο, χωρίς κρατική επιχορήγηση. Τώρα φτιάχνει ένα δεύτερο, μεγαλύτερο σκάφος. Μ' αυτό θα πιάσει περισσότερα ψάρια και θα δώσει δουλειά σε περισσότερο κόσμο. Επίσης, θα μπορέσει να παράγει πλούτο που θα επιφέρει αυτό που οι οικονομολόγοι αποκαλούν εξωτερικές επιδράσεις στην τοπική οικονομία. Το μόνο που χρειάζεται να κάνει το κράτος είναι να δημιουργήσει ένα θεσμικό πλαίσιο γι' αυτές τις δραστηριότητες ώστε να λειτουργούν καλύτερα.
And I'd like to show you a quick little video about the informal sector, about the boat-building that I, myself, tried to mobilize Africans in the Diaspora to invest in. Could you please show that? The men are going fishing in these small boats. Yes, it's an enterprise. This is by a local Ghanaian entrepreneur, using his own capital. He's getting no assistance from the government, and he's building a second, bigger boat. A bigger boat will mean more fish will be caught and landed. It means that he will be able to employ more Ghanaians. It also means that he will be able to generate wealth. And then it will have what economists call external effects on a local economy. All that you need to do, all that the elites need to do, is to move this operation into something that is enclosed so that the operation can be made more efficient.
Αυτό δεν είναι το μόνο παράδειγμα ανεπίσημου τομέα. Υπάρχει, επίσης, και η παραδοσιακή ιατρική. Το 80% των Αφρικανών καταφεύγουν στην παραδοσιακή ιατρική. Το σύγχρονο σύστημα υγείας έχει καταρρεύσει. Κι αυτός ο τομέας -η παραδοσιακή ιατρική- είναι πραγματικό χρυσωρυχείο. Σ' αυτά πρέπει να επενδύσουν οι Αφρικανοί, ιδιαίτερα αυτοί της διασποράς. Επίσης, πρέπει να στρέψουμε τους Αφρικανούς της διασποράς στους παραδοσιακούς τομείς καθώς και στη γεωργία, ώστε να επιφέρουν αλλαγές εκ των έσω. Καταφέραμε να κινητοποιήσουμε Γκανέζους της διασποράς ώστε να φέρουν αλλαγές και δημοκρατία στην Γκάνα. Και είμαι βέβαιος ότι με τη βοήθεια των γατόπαρδων, θα πάρουμε πίσω την Αφρική, χωριό προς χωριό. Σας ευχαριστώ πολύ.
Now, it is not just this informal sector. There is also traditional medicine. 80 percent of Africans still rely on traditional medicine. The modern healthcare sector has totally collapsed. Now, this is an area -- I mean, there is a treasure trove of wealth in the traditional medicine area. This is where we need to mobilize Africans, in the Diaspora especially, to invest in this. We also need to mobilize Africans in the Diaspora, not only to go into the traditional sectors, but to go into agriculture and also to instigate change from within. We were able to mobilize Ghanaians in the Diaspora to instigate change in Ghana and bring about democracy in Ghana. And I know that with the Cheetahs, we can take Africa back one village at a time. Thank you very much.
(Χειροκροτήματα)
(Applause)