Ποτέ μου δεν έχω συλληφθεί, ποτέ δεν πέρασα μια νύχτα στη φυλακή, ποτέ δεν είδα έναν αγαπημένο μου στο πίσω μέρος ενός περιπολικού ή πίσω από κάγκελα κελιού, ή να να βρεθεί στο έλεος ενός τρομακτικού χαοτικού συστήματος το οποίο στην καλύτερη τους αντιμετωπίζει με αδιαφορία, και στη χειρότερη τους θεωρεί τέρατα. Οι ΗΠΑ φυλακίζουν περισσότερους ανθρώπους από κάθε άλλο έθνος στον πλανήτη, κι η Λουιζιάνα είναι ο μεγαλύτερός μας δεσμοφύλακας. Οι περισσότεροι είστε πιθανόν σαν εμένα... τυχεροί. Η μόνη μας επαφή με το έγκλημα και την τιμωρία μόνο από την τηλεόραση. Ενώ γυρνούσα το «Αφυλάκιστος», γνώρισα μια γυναίκα η οποία ήταν σαν εμάς. Τη Σίλα Φιπς.
I have never been arrested, never spent a night in jail, never had a loved one thrown into the back of a squad car or behind bars, or be at the mercy of a scary, confusing system that at best sees them with indifference, and at worst as monstrous. The United States of America locks up more people than any other nation on the planet, and Louisiana is our biggest incarcerator. Most of you are probably like me -- lucky. The closest we get to crime and punishment is likely what we see on TV. While making "Unprisoned," I met a woman who used to be like us -- Sheila Phipps.
(Ηχογράφηση) Σίλα Φιπς: Πριν ο γιος μου μπει στη φυλακή, έβλεπα τους ανθρώπους στην τηλεόραση να μάχονται λέγοντας, «Αυτός ο άνθρωπος δεν το έκανε κι είναι αθώος». Συνήθως τους περιφρονείς ή τους αγνοείς, και λες «Καλά, ό, τι πείτε». Μην με παρεξηγείτε. Πολλοί άνθρωποι αξίζει να είναι στη φυλακή. Υπάρχουν πολλοί εγκληματίες εδώ έξω. Αλλά υπάρχουν και πολλοί αθώοι άνθρωποι στη φυλακή.
(Recording) Sheila Phipps: Before my son went to jail, I used to see people be on television, fighting, saying, "Oh, this person didn't do it and this person is innocent." And you know, you snub them or you dismiss them, and like, "Yeah, whatever." Don't get me wrong, there's a lot of people who deserve to be in prison. There's a lot of criminals out here. But there are a lot of innocent people that's in jail.
ΙΕ: Ο γιος της Σίλα, ο Μακίνλει, είναι ένας από τους αθώους. Εξέτισε 17 χρόνια μιας ποινής 30 χρόνων για κατηγορία ανθρωποκτονίας. Δεν είχε καμιά προηγούμενη καταδίκη, δεν υπήρχαν αποδεικτικά στοιχεία στην υπόθεση. Καταδικάστηκε αποκλειστικά βάσει κατάθεσης αυτόπτη μάρτυρα, και δεκαετίες ερευνών έχουν αποδείξει ότι η κατάθεση αυτόπτη δεν είναι τόσο αξιόπιστη όσο πιστεύαμε κάποτε. Οι επιστήμονες λένε ότι η μνήμη δεν είναι ακριβής. Είναι λιγότερο όπως η αναπαραγωγή βίντεο, και περισσότερο σαν να συνθέτεις ένα παζλ. Από το 1989, όταν η εξέταση DNA χρησιμοποιήθηκε πρώτη φορά για να αθωώσει ανθρώπους, πάνω από το 70% καταδικαστικών αποφάσεων που ανατράπηκαν είχαν βασιστεί σε καταθέσεις αυτόπτων μαρτύρων. Πέρυσι, ο περιφερειακός εισαγγελέας το γραφείο του οποίου άσκησε δίωξη κατά του Μακίνλει καταδικάστηκε για κατηγορίες διαφθοράς μη συνδεόμενες με την υπόθεση. Όταν ο επί 30 έτη περιφερειακός εισαγγελέας αποσύρθηκε, οι μάρτυρες από την υπόθεση του Μακίνλει παρουσιάστηκαν και είπαν ότι κατέθεσαν υπό πίεση από τους περιφερειακούς εισαγγελείς, πίεση η οποία περιλάμβανε την απειλή για ποινή φυλάκισης. Πάρα ταύτα, ο Μακίνλει είναι ακόμα στη φυλακή.
EA: Sheila's son, McKinley, is one of those innocent people. He served 17 years of a 30-year sentence on a manslaughter charge. He had no previous convictions, there was no forensic evidence in the case. He was convicted solely on the basis of eyewitness testimony, and decades of research have shown that eyewitness testimony isn't as reliable as we once believed it to be. Scientists say that memory isn't precise. It's less like playing back a video, and more like putting together a puzzle. Since 1989, when DNA testing was first used to free innocent people, over 70 percent of overturned convictions were based on eyewitness testimony. Last year, the district attorney whose office prosecuted McKinley's case was convicted of unrelated corruption charges. When this district attorney of 30 years stepped down, the eyewitnesses from McKinley's case came forward and said that they had been pressured into testifying by the district attorneys, pressure which included the threat of jail time. Despite this, McKinley is still in prison.
(Ηχογράφηση) ΣΦ: Πριν γίνει αυτό, ποτέ μου δεν το είχα σκεφτεί. Υποθέτω πως μου ήταν δύσκολο να φανταστώ ότι μπορεί να συμβαίνουν τέτοια πράγματα, μέχρι που συνέβη στον ίδιο τον γιο μου. Μου άνοιξε τα μάτια, πραγματικά. Ειλικρινά, μου άνοιξε τα μάτια. Δεν θα σας πω ψέματα.
(Recording) SP: Before this happened, I never would've thought it. And well, I guess it's hard for me to imagine that these things is going on, you know, until this happened to my son. It really opened my eyes. It really, really opened my eyes. I ain't gonna lie to you.
ΙΕ: Οι εκτιμήσεις για το πόσοι αθώοι είναι φυλακή κυμαίνονται ανάμεσα στο 1% έως 4%, το οποίο ίσως να μην ακούγεται πολύ, μόνο που ισοδυναμεί με περίπου 87.000 άτομα -μητέρες, πατέρες, γιους- που βρίσκονται στη φυλακή συχνά για δεκαετίες, για εγκλήματα που δεν διέπραξαν. Και αυτό χωρίς να μετράμε περίπου το μισό εκατομμύριο ανθρώπων που είναι προφυλακισμένοι χωρίς να έχουν καταδικαστεί, αυτούς που υποτίθεται ότι είναι αθώοι αλλά είναι πολύ φτωχοί για να αποφυλακιστούν με εγγύηση, κι έτσι κάθονται πίσω από τα κάγκελα για εβδομάδες και μήνες, περιμένοντας να εκδικαστεί η υπόθεσή τους, ή το πιο πιθανό, να περιμένουν να δεχτούν έναν συμβιβασμό για να βγουν έξω. Kαι όλοι αυτοί οι άνθρωποι έχουν οικογένεια έξω.
EA: Estimates of how many innocent people are locked up range between one and four percent, which maybe doesn't sound like a lot, except that it amounts to around 87,000 people: mothers, fathers, sons locked up, often for decades, for crimes they did not commit. And that's not even counting the roughly half a million people who have been convicted of nothing -- those presumed innocent, but who are too poor to bail out of jail and therefore sit behind bars for weeks upon months, waiting for their case to come to trial -- or much more likely, waiting to take a plea just to get out. All of those people have family on the outside.
(Ηχογράφηση) Κόρντνι Γουίλιαμς: Ο αδερφός μου έχασε την αποφοίτησή μου, γιατί το προηγούμενο βράδυ πήγε στη φυλακή. Ο αδερφός μου έχασε τα γενέθλιά μου γιατί εκείνη τη μέρα ήταν στη φυλακή. Ο αδερφός μου έχασε τα δικά του γενέθλια γιατί βρέθηκε στο λάθος μέρος τη λάθος στιγμή.
(Recording) Kortney Williams: My brother missed my high school graduation because the night before, he went to jail. My brother missed my birthday dinner because that day, actually, he went to jail. My brother missed his own birthday dinner because he was in the wrong place at the wrong time.
ΙΕ: Όλες αυτές τις φορές που κατέληξε στη φυλακή, απαγγέλθηκαν κατηγορίες ή απλώς μεταφέρθηκε στη φυλακή;
(Recording) EA: So all these times when he ended up going to jail, were charges pressed or did he just get taken to jail?
ΚΓ: Απαγγέλονταν κατηγορίες και καταθέταμε την εγγύηση, μετά αποσύρονταν οι κατηγορίες, λόγω έλλειψης στοιχείων.
KW: The charges would be pressed and it would have a bond posted, then the charges will get dropped ... because there was no evidence.
ΙΕ: Γνώρισα την Κόρτνι Γουίλιαμς
EA: I met Kortney Williams when I went to her college classroom
όταν πήγα στην τάξη της για να μιλήσουμε για το «Αφυλάκιστος». Πήρε συνέντευξη τελικά στη θεία της, την Τρόιλιν Ρόμπερτσον, για ένα επεισόδιο.
to talk about "Unprisoned." She ended up interviewing her aunt, Troylynn Robertson, for an episode.
(Ηχογράφηση) ΚΓ: Με όλα αυτά που βίωσες με τα παιδιά σου ποια συμβουλή θα μου έδινες αν έκανα παιδιά;
(Recording) KW: With everything that you went through with your children, what is any advice that you would give me if I had any kids?
(Ηχογράφηση) Τρόιλιν Ρόμπερτσον: Θα σου έλεγα όταν τα κάνεις, ότι το πρώτο πράγμα που θα σου έρθει στο μυαλό είναι η αγάπη κι η προστασία, αλλά θα σου έλεγα, ακόμα και με την προστασία να τα μεγαλώνεις με τη γνώση του δικαστικού συστήματος. Ξέρεις, πάντα λέμε στα παιδιά μας για τον μπαμπούλα, τους κακούς ανθρώπους και ποιον να προσέχουν, αλλά δεν τα μαθαίνουμε πώς να προσέχουν το δικαστικό σύστημα.
(Recording) Troylynn Roberston: I would tell you when you have them, you know the first thing that will initially come to mind is love and protection, but I would tell you, even much with the protection to raise them with knowledge of the judicial system -- you know, we always tell our kids about the boogeyman, the bad people, who to watch out for, but we don't teach them how to watch out for the judicial system.
ΙΕ: Λόγω του ότι το ποινικό νομικό σύστημα στοχεύει δυσανάλογα τους έγχρωμους, δεν είναι ασυνήθιστο για τους νέους όπως την Κόρτνι να μάθουν γι' αυτό. Όταν ξεκίνησα να πηγαίνω σε σχολεία να μιλήσω σε μαθητές για το «Αφυλάκιστος», ανακάλυψα ότι σχεδόν το ένα τρίτο των νέων που μίλησα είχαν έναν αγαπημένο τους πίσω από τα κάγκελα.
EA: Because of the way our criminal legal system disproportionately targets people of color, it's not uncommon for young people like Kortney to know about it. When I started going into high schools to talk to students about "Unprisoned," I found that roughly one-third of the young people I spoke with had a loved one behind bars.
(Ηχογράφηση) Κορίτσι: Το πιο δύσκολο είναι να βρω πού είναι, ή πότε είναι η δίκη του.
(Recording) Girl: The hardest part is like finding out where he's at, or like, when his court date is.
Κορίτσι: Ναι, μπήκε στη φυλακή στα πρώτα μου γενέθλια.
Girl: Yeah, he went to jail on my first birthday.
Κορίτσι: Ο μπαμπάς μου δουλεύει ως δεσμοφύλακας. Είδε τον θείο μου στη φυλακή. Εκτίει ισόβια κάθειρξη.
Girl: My dad works as a guard. He saw my uncle in jail. He's in there for life.
ΙΕ: Σύμφωνα με το Ίδρυμα Άννι Ε. Κέισι, ο αριθμός των νέων ανθρώπων με πατέρα φυλακισμένο αυξήθηκε στο 500% ανάμεσα στο 1980 και το 2000. Πάνω από πέντε εκατομμύρια παιδιά σήμερα θα δουν φυλακισμένο έναν γονιό σε κάποια στιγμή της ζωής τους. Aλλά αυτός ο αριθμός επηρεάζει δυσανάλογα τα παιδιά Αφροαμερικανών. Μέχρι να φτάσουν τα 14 τους, ένα στα τέσσερα παιδιά θα δουν τον πατέρα τους στη φυλακή. To ποσοστό σύγκρισης για λευκά παιδιά είναι ένα στα 30. Ένας καίριος παράγοντας που καθορίζει τη μελλοντική επιτυχία των τροφίμων και των παιδιών τους είναι αν μπορούν να διατηρήσουν επαφή κατά τη φυλάκιση των γονιών τους. Όμως οι κλήσεις των φυλακισμένων κοστίζουν 20 με 30 φορές παραπάνω σε σχέση με τις κανονικές κλήσεις. Γι' αυτό οι περισσότερες οικογένειες κρατούν επαφή μέσω γραμμάτων.
EA: According to the Annie E. Casey Foundation, the number of young people with a father incarcerated rose 500 percent between 1980 and 2000. Over five million of today's children will see a parent incarcerated at some point in their childhoods. But this number disproportionately affects African American children. By the time they reach the age of 14, one in four black children will see their dad go off to prison. That's compared to a rate of one in 30 for white children. One key factor determining the future success of both inmates and their children is whether they can maintain ties during the parent's incarceration, but prisoners' phone calls home can cost 20 to 30 times more than regular phone calls, so many families keep in touch through letters.
(Ηχογράφηση: Άνοιγμα γράμματος)
(Recording: Letter being unfolded)
Ανίσα Κρίστμας: Αγαπημένε μου αδερφέ, γίνομαι 16 φέτος. Υποθέτω πως δεν είμαι πλέον μωρό. Ακόμα θέλεις να με πας στον χορό; Μου λείπεις πολύ. Ήσουν ο μόνος που με άκουγες. Μακάρι να ήσουν εδώ για να σου ανοιχτώ. Έγιναν πάρα πολλά από την τελευταία φορά που σε είδα.
Anissa Christmas: Dear big brother, I'm making that big 16 this year, LOL. Guess I'm not a baby anymore. You still taking me to prom? I really miss you. You're the only guy that kept it real with me. I wish you were here so I can vent to you. So much has happened since the last time I seen you.
(Φωνή που τρέμει): Έχω κάποια καλά νέα. Βγήκα πρώτη στην επιστημονική έκθεση. Είμαι σπασικλάκι. Πάμε στους τοπικούς αγώνες; Το πιστεύεις; Το λύκειο περνάει πολύ γρήγορα. Σε λιγότερο από δύο χρόνια, ελπίζω να με δεις να περνάω τη σκηνή. Σκέφτηκα να σου γράψω επειδή ξέρω πως είναι βαρετά εκεί. Θέλω να χαμογελάσεις.
(Voice breaking up) I have some good news. I won first place in the science fair. I'm a geek. We're going to regionals, can't you believe it? High school is going by super fast. In less than two years, I hope you'll be able to see me walk across the stage. I thought to write to you because I know it's boring in there. I want to put a smile on your face.
Η Ανίσα έγραψε αυτά τα γράμματα στον αδερφό της όταν πήγαινε στη Β' λυκείου. Φυλάει τα γράμματα που της γράφει στο πλαίσιο του καθρέφτη της, και τα διαβάζει ξανά και ξανά. Θα ήθελα να πιστεύω πως υπάρχει σοβαρός λόγος για να φυλακιστεί ο αδερφός της Ανίσα. Όλοι μας θέλουμε ο τροχός της δικαιοσύνης να γυρίζει σωστά. Αλλά καταλαβαίνουμε κάποια στιγμή ότι τα ευγενή ιδεώδη που μαθαίναμε στο σχολείο διέφεραν αρκετά από τις φυλακές και τα δικαστήρια του έθνους μας.
Anissa wrote these letters to her brother when she was a sophomore in high school. She keeps the letters he writes to her tucked into the frame of her bedroom mirror, and reads them over and over again. I'd like to think that there's a good reason why Anissa's brother is locked up. We all want the wheels of justice to properly turn, but we're coming to understand that the lofty ideals we learned in school look really different in our nation's prisons and jails and courtrooms.
(Ηχογράφηση): Ντάνι Έγκελμπεργκ: Μπαίνεις στο δικαστήριο κι είσαι... Το κάνω εδώ και καιρό, κι ακόμα μου κόβει την ανάσα. Λες, «Είναι τόσοι πολλοί έγχρωμοι εδώ», κι όμως ξέρω ότι η πόλη δεν αποτελείται κατά 90% από Αφροαμερικανούς, γιατί λοιπόν αυτό το 90% των ανθρώπων με τα πορτοκαλί είναι Αφροαμερικανοί;
(Recording) Danny Engelberg: You walk into that courtroom and you're just -- I've been doing this for a quite a while, and it still catches your breath. You're like, "There are so many people of color here," and yet I know that the city is not made up of 90 percent African Americans, so why is it that 90 percent of the people who are in orange
(Ηχογράφηση) ΙΕ: Ο Ντάνι Ένγκελμπεργκ δεν είναι ο μόνος που παρατηρεί πόσοι μαύροι είναι στο τοπικό δικαστήριο ή σε οποιοδήποτε δικαστήριο. Δύσκολα σου ξεφεύγει.
are African American? (Recording) EA: Public defender Danny Engelberg isn't the only one noticing how many black people are in municipal court -- or in any court.
Ποιοι είναι στο δικαστήριο για τον δικαστή; Πώς μοιάζουν;
It's hard to miss.
(Ηχογράφηση) Άντρας: Κυρίως Αφροαμερικανοί, όπως εγώ.
Who's sitting in court waiting to see the judge? What do they look like?
Άντρας: Είναι κυρίως, μπορώ να πω, ένα 85% μαύροι.
(Recording) Man: Mostly African-Americans, like me.
Μόνο αυτούς βλέπεις στα πορτοκαλί, χωμένους εκεί πίσω στα κελιά.
Man: It's mostly, I could say, 85 percent black. That's all you see in the orange, in the box back there, who locked up.
Άντρας: Ποιοι περιμένουν; Κυρίως μαύροι. Υπάρχουν κάποιοι λευκοί εκεί πέρα.
Man: Who's waiting? Mostly black. I mean, there was a couple of white people in there.
Γυναίκα: Νομίζω πως το 85% όσων κάθονταν εκεί είναι Αφροαμερικανοί.
Woman: I think it was about 85 percent African-American that was sitting there.
ΙΕ: Πώς ένας νέος Αφροαμερικανός που μεγαλώνει σήμερα στην Αμερική καταλαβαίνει τη δικαιοσύνη; Άλλη μια ιστορία του «Αφυλάκιστου» ήταν για ένα συγκρότημα χορευτών οι οποίοι χορογράφησαν το κομμάτι «Hoods Up», το οποίο και παρουσίασαν στο δημοτικό συμβούλιο. Ο Ντειγουόντα Γουάιτ πήγαινε στην πρώτη γυμνασίου όταν έγινε η παράσταση.
EA: How does a young black person growing up in America today come to understand justice? Another "Unprisoned" story was about a troupe of dancers who choreographed a piece called "Hoods Up," which they performed in front of city council. Dawonta White was in the seventh grade for that performance.
(Ηχογράφηση) Ντειγουόντα Γουάιτ: Φορούσαμε μαύρα με κουκούλες γιατί όταν ο Τρέιβον Μάρτιν σκοτώθηκε, φορούσε την κουκούλα του. Έτσι το κοιτάξαμε, κι είπαμε να φορέσουμε τις κουκούλες μας όπως ο Τρέιβον Μάρτιν.
(Recording) Dawonta White: We was wearing black with hoodies because Trayvon Martin, when he was wearing his hoodie, he was killed. So we looked upon that,
(Ηχογράφηση) ΙΕ: Ποιανού ήταν η ιδέα; ΝΓ: Της ομάδας. Συμφωνήσαμε όλοι σε αυτό.
and we said we're going to wear hoodies like Trayvon Martin.
(Recording) EA: Who came up with that idea?
Eίχα αγχωθεί λίγο αλλά έπρεπε να το κάνω, ένιωσα όμως πως ήταν κάτι καλό για να παρατηρήσουν τι κάνουμε.
DW: The group. We all agreed on it. I was a little nervous, but I had stick through it though, but I felt like it was a good thing so they could notice what we do.
(Ηχογράφηση) ΙΕ: Και ο Σρεβέλ Μπράουν συμμετείχε στο «Hoods Up». Λέει ότι η αστυνομία κριτικάρει τους ανθρώπους που του μοιάζουν. Νιώθει ότι κρίνεται με βάση πράγματα που έκαναν άλλοι μαύροι. Πώς θα ήθελες να σε κοιτάει η αστυνομία; Τι θα ήθελες να πιστεύουν;
(Recording) EA: Shraivell Brown was another choreographer and dancer in "Hoods Up." He says the police criticize people who look like him. He feels judged based on things other black people may have done. How would you want the police to look at you, and what would you want them to think?
ΣΜ: Ότι δεν αποτελώ απειλή.
SB: That I'm not no threat.
ΙΕ: Γιατί να νομίζουν πως είσαι απειλή; Πόσο είσαι, 14;
EA: Why would they think you're threatening?
ΣΜ: Ναι, είμαι 14, αλλά επειδή είπε ότι πολλοί μαύροι άντρες
What did you say, you're 14?
είναι κακοποιοί ή γκάνγκστερ κι όλα αυτά, αλλά δεν θέλω να σκέφτονται για μένα κάτι τέτοιο.
SB: Yes, I'm 14, but because he said a lot of black males are thugs or gangsters and all that, but I don't want them thinking that about me.
ΙΕ: Άτομα σαν εμένα, το πιο εύκολο πράγμα που μπορούν να κάνουν είναι να μην δίνουν προσοχή. Να θεωρούν ότι το ποινικό δικαστικό σύστημα λειτουργεί. Μα αν δεν είναι δική μας ευθύνη να αμφισβητούμε αυτές τις υποθέσεις, ποιανού είναι; Υπάρχει μια συναγωγή εδώ που έχει αναλάβει τη μάθηση για τη μαζική φυλάκιση, και πολλοί συναθροίζοντες κατέληξαν ότι επειδή η μαζική φυλάκιση οδηγεί σε χάος τόσες πολλές ζωές, στην πραγματικότητα δημιουργεί περισσότερο έγκλημα, κάνει τους ανθρώπους λιγότερο ασφαλείς. H συναθροίζουσα Τέρι Χάντερ λέει ότι το πρώτο βήμα προς την δράση πρέπει να είναι η κατανόηση. Λέει πως είναι σημαντικό να καταλάβουμε όλοι μας τη σχέση μας με αυτό το πρόβλημα ακόμα κι αν δεν είναι άμεσα προφανές.
EA: For folks who look like me, the easiest and most comfortable thing to do is to not pay attention -- to assume our criminal legal system is working. But if it's not our responsibility to question those assumptions, whose responsibility is it? There's a synagogue here that's taken on learning about mass incarceration, and many congregants have concluded that because mass incarceration throws so many lives into chaos, it actually creates more crime -- makes people less safe. Congregant Teri Hunter says the first step towards action has to be understanding. She says it's crucial for all of us to understand our connection to this issue even if it's not immediately obvious.
(Ηχογράφηση) Τέρι Χάντερ: Είναι δική μας ευθύνη να διασφαλίσουμε ότι δεν κλείνουμε έτσι απλά την πόρτα και να λέμε, «Δεν μας αφορά». Και νομίζω ως Εβραίοι, έχουμε ζήσει αυτή την ιστορία: «Δεν μας αφορά». Κι έτσι αν μια κοινωνία στρέφει την πλάτη της σε ένα τμήμα, έχουμε δει τι συμβαίνει. Και γι' αυτό είναι ευθύνη μας ως Εβραίοι κι ως μέλη αυτής της κοινότητας, να εκπαιδεύσουμε την κοινότητά μας, τουλάχιστον τo εκκλησίασμά μας, στον βαθμό που μπορούμε.
(Recording) Teri Hunter: It's on our shoulders to make sure that we're not just closing that door and saying, "Well, it's not us." And I think as Jews, you know, we've lived that history: "It's not us." And so if a society closes their back on one section, we've seen what happens. And so it is our responsibility as Jews and as members of this community to educate our community -- at least our congregation -- to the extent that we're able.
ΙΕ: Χρησιμοποιούσα τις αντωνυμίες «εμείς» κι «εμάς» γιατί αυτό είναι το δικό μας ποινικό δικαστικό σύστημα και τα δικά μας παιδιά. Εκλέγουμε τους περιφερειακούς εισαγγελείς, τους δικαστές και τους νομοθέτες που χειρίζονται αυτά τα συστήματα για εν ονόματι ημών, του λαού. Ως κοινωνία, είμαστε πιο πρόθυμοι να ρισκάρουμε να φυλακίσουμε αθώους ανθρώπους απ' το να αφήσουμε ελεύθερους τους ενόχους. Εκλέγουμε πολιτικούς που φοβούνται την ταμπέλα του «επιεικούς στο έγκλημα», ενθαρρύνοντάς τους να εγκρίνουν σκληρές νομοθεσίες και να κατανέμουν τεράστιους πόρους στη φυλάκιση των ανθρώπων. Όταν διαπράττεται ένα έγκλημα, η δίψα μας για άμεση τιμωρία εξέθρεψε μια αστυνομική κουλτούρα αποφασισμένη να εντοπίσει γρήγορα τους δράστες, συχνά χωρίς επαρκείς πόρους για να διεξάγει λεπτομερείς έρευνες ή αυστηρή εξέταση αυτών των ερευνών.
EA: I've been using the pronouns "us" and "we" because this is our criminal legal system and our children. We elect the district attorneys, the judges and the legislators who operate these systems for we the people. As a society, we are more willing to risk locking up innocent people than we are to let guilty people go free. We elect politicians who fear being labeled "soft on crime," encouraging them to pass harsh legislation and allocate enormous resources toward locking people up. When a crime is committed, our hunger for swift retribution has fed a police culture bent on finding culprits fast, often without adequate resources to conduct thorough investigations or strict scrutiny of those investigations.
Δεν εφαρμόζουμε ελέγχους στους εισαγγελείς. Σε όλη τη χώρα, τις τελευταίες δύο δεκαετίες, καθώς η ιδιοκτησία και τα βίαια εγκλήματα έχουν μειωθεί, ο αριθμός των εισαγγελέων που ασχολήθηκαν κι οι υποθέσεις που υπέβαλαν αυξήθηκε. Οι εισαγγελείς αποφασίζουν αν θα ασκήσουν αγωγή ή όχι κατά των ανθρώπων που συλλαμβάνει η αστυνομία, κι αποφασίζουν ποιες κατηγορίες να υποβάλουν, επηρεάζοντας άμεσα τον χρόνο της ποινής φυλάκισης που πιθανώς θα εκτίσει ο κατηγορούμενος. Έναν έλεγχο που κάνουμε για τους εισαγγελείς είναι η υπεράσπιση. Φανταστείτε την Κυρά Ελευθερία: τη γυναίκα με τα δεμένα μάτια να κρατάει τη ζυγαριά που συμβολίζει την ισορροπία στο δικαστικό μας σύστημα. Δυστυχώς, αυτή η ζυγαριά έχει γείρει. Η πλειοψηφία των κατηγορούμενων στη χώρα μας εκπροσωπούνται από συνηγόρους διορισμένους από το κράτος. Αυτοί οι δημόσιοι συνήγοροι παίρνουν γύρω στο 30% λιγότερη χρηματοδότηση από τους περιφερειακούς εισαγγελείς, κι επίσης οι αριθμοί των υποθέσεών τους συχνά υπερτερούν κατά πολύ αυτών που συστήνει ο Αμερικανικός Δικηγορικός Σύλλογος.
We don't put checks on prosecutors. Across the country, over the last couple of decades, as property and violent crimes have both fell, the number of prosecutors employed and cases they have filed has risen. Prosecutors decide whether or not to take legal action against the people police arrest and they decide what charges to file, directly impacting how much time a defendant potentially faces behind bars. One check we do have on prosecutors is defense. Imagine Lady Liberty: the blindfolded woman holding the scale meant to symbolize the balance in our judicial system. Unfortunately, that scale is tipped. The majority of defendants in our country are represented by government-appointed attorneys. These public defenders receive around 30 percent less funding than district attorneys do, and they often have caseloads far outnumbering what the American Bar Association recommends.
Όπως είπε η Σίλα Φιπς, υπάρχουν άνθρωποι που ανήκουν στη φυλακή, αλλά δύσκολα ξεχωρίζεις τους αθώους από τους ένοχους όταν τα αποτελέσματα όλων μοιάζουν πολύ.
As Sheila Phipps said, there are people who belong in prison, but it's hard to tell the guilty from the innocent when everyone's outcomes are so similar.
Όλοι μας θέλουμε δικαιοσύνη. Αλλά με τη διαδικασία να βαραίνει υπέρμετρα τους κατηγορούμενους, η δικαιοσύνη δύσκολα εξασφαλίζεται. Το ποινικό μας δικαστικό σύστημα λειτουργεί για εμάς τον λαό. Αν δεν μας αρέσει αυτό που συμβαίνει, είναι στο χέρι μας να το αλλάξουμε.
We all want justice. But with the process weighed so heavily against defendants, justice is hard to come by. Our criminal legal system operates for we the people. If we don't like what's going on, it is up to us to change it.
Σας ευχαριστώ πολύ.
Thank you very much.
(Χειροκρότημα)
(Applause)