I started my journey 30 years ago. And I worked in mines. And I realized that this was a world unseen. And I wanted, through color and large format cameras and very large prints, to make a body of work that somehow became symbols of our use of the landscape, how we use the land. And to me this was a key component that somehow, through this medium of photography, which allows us to contemplate these landscapes, that I thought photography was perfectly suited to doing this type of work.
Fillova rrugëtimin timë para 30 viteve. Dhe unë punova në minjera. Dhe e kuptova se kjo ishte botë e paparë. Dhe unë dëshiroja, që nepërmjet formatit të kamerave me ngjyra dhe të mëdha dhe printerve tepër të mëdha, për ta berë një trup pune i cili disi të bëhet simbolë për përdorimin e hapësiers sonë, si mund ta përdorim token. dhe për mua kjo ishte një qelës kyqë që disia, nepërmjet mediumeve të fotografive, të cilat na lejojnë neve që të paraqesim këto hapësira, që unë mendova që këto fotografi ishin të përkryera për ta berë këtë lloje pune.
And after 17 years of photographing large industrial landscapes, it occurred to me that oil is underpinning the scale and speed. Because that is what has changed, is the speed at which we're taking all our resources. And so then I went out to develop a whole series on the landscape of oil. And what I want to do is to kind of map an arc that there is extraction, where we're taking it from the ground, refinement. And that's one chapter.
Dhe pas 17 viteve në industrin e fotografimeve të mëdha të hapësires, më erdhi mua që nafta po zevendëson hapësiren dhe shpejtësin. Sepse kjo është ajo që ka ndryshuar, është shpejtësia ne të cilen ne po flasim për të gjitha burimet tona. Dhe pra kështu unë shkova të zhvilloj një seri komplete në hapësiren e naftës. Dhe atë që unë deshiroj të bejë është një lloj hartimi që është një nxerrje, kur po flasim nga toka, rafinerimi. Dhe ajo është një kapitull tjetër.
The other chapter that I wanted to look at was how we use it -- our cities, our cars, our motorcultures, where people gather around the vehicle as a celebration. And then the third one is this idea of the end of oil, this entropic end, where all of our parts of cars, our tires, oil filters, helicopters, planes -- where are the landscapes where all of that stuff ends up?
Kapitulli tjetër që unë dëshiroja të shiqoj ishte se si ne e përdorim atë -- qytetet tona, makinat tona, motokulturat tona, kur njerëzit grumbullohen rreth makinave si një festimë. Dhe pastaj e treta është ideja e përfundimit të naftes, përfundimi i tij, ku të gjitha pjesët e makinave, gomat, filterat e naftes, helikopëteret, avjonet -- kur e gjithë hapësira të gjitha këto gjëra do të përfundojnë?
And to me, again, photography was a way in which I could explore and research the world, and find those places. And another idea that I had as well, that was brought forward by an ecologist -- he basically did a calculation where he took one liter of gas and said, well, how much carbon it would take, and how much organic material? It was 23 metric tons for one liter. So whenever I fill up my gas, I think of that liter, and how much carbon.
Dhe për mua, prapë, fotografia ishte një menyr në të cilin unë do të eksploroja dhe kërkoja boten, dhe gjeja këto vende. Dhe një ide tjetër që isha gjithashtu, kjo ishte sjellur mbrapa nga ekologjistët -- ai faktikisht bëri një kalkulim ku ai mori një litër naftë dhe tha, mirë, sa karbon do të duhej, sa material organikë? Ishte 23 metra tonë për një litër. Pra kurdoherë që une e mbushi rezervarin tim, Mendoj për atë litër, dhe sa shumë karbonë.
And I know that oil comes from the ocean and phytoplankton, but he did the calculations for our Earth and what it had to do to produce that amount of energy. From the photosynthetic growth, it would take 500 years of that growth to produce what we use, the 30 billion barrels we use per year.
Dhe unë e di që nafta vjen nga oqeani dhe pytoplatonet, mirpo ai nuk e kalkuloj për token tonë dhe atë që unë duhej ta beja është të prodhoj sasin e energjisë. Ngaq një rritje e fotosintezes, do të merrte 500 vite rritje për të prodhuar atë që ne e përdorim 30 miljardë barela që ne përdorim për një vitë.
And that also brought me to the fact that this poses such a risk to our society. Looking at 30 billion per year, we look at our two largest suppliers, Saudi Arabia and now Canada, with its dirty oil. And together they only form about 15 years of supply. The whole world, at 1.2 trillion estimated reserves, only gives us about 45 years. So, it's not a question of if, but a question of when peak oil will come upon us.
Dhe ajo gjithashtu më sjelli mua faktin që ky poses aqë i rrezikshem për shoqrin tonë. Duke e shiquar 30 miljardin për vitë, ne morem dy furnizuesit me të mëdhaj, Arabin Saudite dhe Kanaden, me naften ndryer. Dhe së bashku ato formojnë rreth 15 vite furnizimë. E gjithë bota, tek një parashiqim prej 1.2 triljonë rezerva, na jepë neve vetem 45 vite. Pra, nuk është një pyetje nese, mirpo kurë do të përfundoi për neve.
So, to me, using photography -- and I feel that all of us need to now begin to really take the task of using our talents, our ways of thinking, to begin to deal with what I think is probably one of the most challenging issues of our time, how to deal with our energy crisis.
Pra për mua, duke përdorur fotografinë -- dhe unë e ndjej se të gjithë ne duke të fillojme me të vërtet të marrim detyren e përdorimit të talentit tonë, menyrat e të menduarit, të fillojme të merremi me atë që une mendoj se ndoshta është sfita më e madhe e kohes sonë, se si të merremi me krizat e energjis sonë.
And I would like to say that, on the other side of it, 30, 40 years from now, the children that I have, I can look at them and say, "We did everything we possibly, humanly could do, to begin to mitigate this, what I feel is one of the most important and critical moments in our time. Thank you. (Applause)
Unë do dëshiroja të them se, nga krahu tjetër, 30, 40 vite nga tani, fëmijet që unë kam, Unë mund ti shiqoj ata dhe t'ju them, "Ne bemë gjdogjë që mundësisht, njerëzimi mund të bente, për të filluar mishigimin me këtë, atë që une e ndjejë që është me e rendësishma dhe kritike momentet në kohen tonë. Faliminderit. (Duartrokitje)