Μια φορά και ένα καιρό, ζούσαμε σε μια οικονομία ανάπτυξης και ευημερίας. Αυτή ήταν η εποχή της Μεγάλης Μετριοπάθειας, η λανθασμένη πεποίθηση από τους περισσότερους οικονομολόγους, αυτούς που χαράζουν τις πολιτικές και τις κεντρικές τράπεζες, ότι έχουμε μεταμορφωθεί σε ένα καινούργιο κόσμο ατέρμονης ανάπτυξης και ευημερίας. Αυτό φαινόταν από την ισχυρή και σταθερή ανάπτυξη του ΑΕΠ, μέσω χαμηλού και ελεγχόμενου πληθωρισμού, χαμηλής ανεργίας, και ελεγχόμενης και χαμηλής οικονομικής μεταβλητότητας.
Once upon a time we lived in an economy of financial growth and prosperity. This was called the Great Moderation, the misguided belief by most economists, policymakers and central banks that we have transformed into a new world of never-ending growth and prosperity. This was seen by robust and steady GDP growth, by low and controlled inflation, by low unemployment, and controlled and low financial volatility.
Αλλά η Μεγάλη Ύφεση το 2007 και το 2008, το μεγάλο κραχ, διέλυσε αυτή τη ψευδαίσθηση. Απώλειες μερικών εκατοντάδων δις δολλαρίων στον χρηματοπιστωτικό τομέα έφτασαν τα πέντε τρισεκατομμύρια δολλάρια στο παγκόσμιο ΑΕΠ και σχεδόν $30 τρις ζημιά στη παγκόσμια χρηματιστηριακή αγορά.
But the Great Recession in 2007 and 2008, the great crash, broke this illusion. A few hundred billion dollars of losses in the financial sector cascaded into five trillion dollars of losses in world GDP and almost $30 trillion losses in the global stock market.
Έτσι, η αντίληψη για αυτή τη Μεγάλη Ύφεση ήταν ότι αυτή ήταν εντελώς απροσδόκητη, ότι εμφανίστηκε από το πουθενά, ότι ήταν κάτι σαν την οργή των θεών. Δεν υπήρξε καμία υπαιτιότητα. Έτσι, με κίνητρο αυτό, ξεκινήσαμε το Οικονομικό Παρατηρητήριο Κρίσεων. Είχαμε τον στόχο να εντοπίζουμε σε πραγματικό χρόνο οικονομικές φούσκες και να προσδιορίζουμε εκ των προτέρων την κρίσιμη στιγμή τους.
So the understanding of this Great Recession was that this was completely surprising, this came out of the blue, this was like the wrath of the gods. There was no responsibility. So, as a reflection of this, we started the Financial Crisis Observatory. We had the goal to diagnose in real time financial bubbles and identify in advance their critical time.
Ποιο είναι το επιστημονικό θεμέλιο αυτού του οικονομικού παρατηρητηρίου; Αναπτύξαμε μια θεωρία που ονομάζεται «βασιλιάδες δράκοι». Οι βασιλιάδες δράκοι αντιπροσωπεύουν ακραία γεγονότα, τα οποία είναι ανήκουν σε δική τους κατηγορία. Είναι ιδιαίτερα. Είναι ακραίες περιπτώσεις. Δημιουργούνται από συγκεκριμένους μηχανισμούς, που μπορούν να τα κάνουν προβλέψιμα, ίσως και ελεγχόμενα.
What is the underpinning, scientifically, of this financial observatory? We developed a theory called "dragon-kings." Dragon-kings represent extreme events which are of a class of their own. They are special. They are outliers. They are generated by specific mechanisms that may make them predictable, perhaps controllable.
Σκεφτείτε τις οικονομικές χρονοσειρές τιμών, μια συγκεκριμένη μετοχή, την αγαπημένη σας μετοχή, ή έναν παγκόσμιο δείκτη. Θα έχετε αυτά τα σκαμπανευάσματα. Ένα πολύ καλό μέτρο του ρίσκου αυτής της χρηματοοικονομικής αγοράς είναι η κατρακύλα από την κορυφή στον πάτο, που αντιπροσωπεύει το χειρότερο σενάριο, όταν αγοράζεις στην κορυφή και πουλάς στον πάτο. Μπορείτε να δείτε τις στατιστικές, τη συχνότητα της εκδήλωσης της κατρακύλας από την κορυφή στον πάτο διαφορετικών μεγεθών, από την κορυφή στον πάτο διαφορετικού εύρους μπορεί να αντιπροσωπευτεί από έναν καθολικό νόμο της δύναμης που αντιπροσωπεύεται από αυτή την κόκκινη γραμμή. Και ακόμη πιο ενδιαφέρον, υπάρχουν ακραίες τιμές, υπάρχουν εξαιρέσεις που είναι πάνω από αυτή την κόκκινη γραμμή, που συμβαίνουν 100 φορές πιο συχνά, τουλάχιστον, απ'όσο θα προβλεπόταν να συμβεί από την προέκταση με βάση τη βαθμονόμηση των υπόλοιπων 99 τοις εκατό των σκαμπανευασμάτων. Αυτά οφείλονται σε δρυμείς εξαρτήσεις, έτσι ώστε η απώλεια να ακολουθείται από μια απώλεια, η οποία ακολουθείται από μια απώλεια που ακολουθείται από μια απώλεια. Αυτά τα είδη των εξαρτήσεων έχουν χαθεί σε μεγάλο βαθμό από τα εργαλεία διαχείρισης του τυπικού κινδύνου, που τις αγνοούν και τις βλέπουν σαν σαύρες όταν θα έπρεπε να βλέπουν βασιλιάδες δράκους. Ο ριζικός μηχανισμός ενός βασιλιά-δράκου είναι μια αργή ωρίμανση προς την αστάθεια, που είναι η φούσκα, και η κορύφωση της φούσκας είναι συχνά το κραχ. Αυτό είναι παρόμοιο με το αργό ζέσταμα του νερού σε αυτό το δοκιμαστικό σωλήνα που φτάνει στο σημείο βρασμού, όπου παρουσιάζεται η αστάθεια του νερού και έχετε την φάση μετάβασης σε αέριο. Και αυτή η διαδικασία, που είναι απολύτως μη-γραμμική -- δεν μπορεί να προβλεφθεί από τυποποιημένες μεθόδους -- είναι η αντανάκλαση μιας συλλογικής αναδυόμενης συμπεριφοράς που είναι θεμελιωδώς ενδογενής. Έτσι η αιτία του κραχ, η αιτία της κρίσης πρέπει να βρεθεί σε μια εσωτερική αστάθεια του συστήματος, και οποιαδήποτε μικροσκοπική διαταραχή θα δημιουργήσει αυτή την αστάθεια. Τώρα, κάποιοι από εσάς μπορεί να σκεφτούν ότι αυτό δεν σχετίζεται με την έννοια του Μαύρου Κύκνου
Consider the financial price time series, a given stock, your perfect stock, or a global index. You have these up-and-downs. A very good measure of the risk of this financial market is the peaks-to-valleys that represent a worst case scenario when you bought at the top and sold at the bottom. You can look at the statistics, the frequency of the occurrence of peak-to-valleys of different sizes, which is represented in this graph. Now, interestingly, 99 percent of the peak-to-valleys of different amplitudes can be represented by a universal power law represented by this red line here. More interestingly, there are outliers, there are exceptions which are above this red line, occur 100 times more frequently, at least, than the extrapolation would predict them to occur based on the calibration of the 99 percent remaining peak-to-valleys. They are due to trenchant dependancies such that a loss is followed by a loss which is followed by a loss which is followed by a loss. These kinds of dependencies are largely missed by standard risk management tools, which ignore them and see lizards when they should see dragon-kings. The root mechanism of a dragon-king is a slow maturation towards instability, which is the bubble, and the climax of the bubble is often the crash. This is similar to the slow heating of water in this test tube reaching the boiling point, where the instability of the water occurs and you have the phase transition to vapor. And this process, which is absolutely non-linear -- cannot be predicted by standard techniques -- is the reflection of a collective emergent behavior which is fundamentally endogenous. So the cause of the crash, the cause of the crisis has to be found in an inner instability of the system, and any tiny perturbation will make this instability occur.
για την οποία ακούτε συχνά; Θυμηθείτε, ο Μαύρος Κύκνος είναι αυτό το σπάνιο πουλί που θα το δείτε μία φορά και ξαφνικά γκρεμίζει τα πιστεύω σας ότι όλοι οι κύκνοι πρέπει να είναι λευκοί, κι έτσι αυτό έχει συλλάβει την ιδέα του απρόβλεπτου, της αγνωστότητας, ότι τα ακραία γεγονότα είναι ουσιαστικά άγνωστα. Τίποτα δεν μπορεί να πιο μακρυνό από την έννοια του βασιλιά-δράκου που προτείνω, που είναι ακριβώς το αντίθετο, ότι τα πιο ακραία γεγονότα είναι στην πραγματικότητα αναγνωρίσιμα και προβλέψιμα. Έτσι μπορούμε να έχουμε την δύναμη και να αναλάβουμε την ευθύνη και να κάνουμε προβλέψεις γι'αυτά. Ας βάλουμε τον βασιλιά-δράκο μου να κάψει αυτή την έννοια του Μαύρου Κύκνου. (Γέλια) Υπάρχουν πολλά σημάδια έγκαιρης προειδοποίησης
Now, some of you may have come to the mind that is this not related to the black swan concept you have heard about frequently? Remember, black swan is this rare bird that you see once and suddenly shattered your belief that all swans should be white, so it has captured the idea of unpredictability, unknowability, that the extreme events are fundamentally unknowable. Nothing can be further from the dragon-king concept I propose, which is exactly the opposite, that most extreme events are actually knowable and predictable. So we can be empowered and take responsibility and make predictions about them. So let's have my dragon-king burn this black swan concept.
που προβλέπονται από αυτή τη θεωρία.
(Laughter)
Επιτρέψτε μου μόνο να εστιάσω σε ένα από αυτά: η υπερ-εκθετική ανάπτυξη των θετικών σχόλιων. Τι σημαίνει αυτό; Φανταστείτε ότι έχετε μια επένδυση που το πρώτο έτος επιστρέφει το 5 τοις εκατό, το δεύτερο έτος 10 τοις εκατό, το τρίτο έτος 20 τοις εκατό, το επόμενο έτος 40 τοις εκατό. Δεν είναι θαυμάσιο; Πρόκειται για μία υπερ-εκθετική αύξηση. Ένα πρότυπο εκθετικής αύξησης αντιστοιχεί σε ένα σταθερό ποσοστό ανάπτυξης, ας πούμε, 10 τοις εκατό Το θέμα είναι ότι, πολλές φορές κατά τη διάρκεια μιας φούσκας, υπάρχουν θετικά σχόλια που μπορεί να είναι πολλές φορές, τέτοια ώστε να ενισχυθούν οι προηγούμενες αυξήσεις, να ωθηθούν προς τα εμπρός, να αυξήσουν την επόμενη ανάπτυξη μέσα από αυτήν την υπερ-εκθετική αύξηση, που είναι πολύ οξύ, δεν είναι βιώσιμο. Και η βασική ιδέα είναι ότι η μαθηματική λύση αυτής της τάξης των μοντέλων παρουσιάζουν ιδιομορφίες πεπερασμένου χρόνου, πράγμα που σημαίνει ότι υπάρχει μια κρίσιμη στιγμή όπου το σύστημα θα σπάσει, θα αλλάξει το καθεστώς. Μπορεί να είναι ένα κραχ. Μπορεί να είναι απλά μία σταθερότητα, κάτι άλλο. Και η βασική ιδέα είναι ότι την κρίσιμη στιγμή, οι σχετικές πληροφορίες περιέχονται στην πρόωρη ανάπτυξη αυτής της υπερ-εκθετικής αύξησης. Εφαρμόσαμε αυτή τη θεωρία έγκαιρα, αυτή ήταν η πρώτη επιτυχία μας, στη διάγνωση της ρήξης των βασικών στοιχείων
There are many early warning signals that are predicted by this theory. Let me just focus on one of them: the super-exponential growth with positive feedback. What does it mean? Imagine you have an investment that returns the first year five percent, the second year 10 percent, the third year 20 percent, the next year 40 percent. Is that not marvelous? This is a super-exponential growth. A standard exponential growth corresponds to a constant growth rate, let's say, of 10 percent The point is that, many times during bubbles, there are positive feedbacks which can be of many times, such that previous growths enhance, push forward, increase the next growth through this kind of super-exponential growth, which is very trenchant, not sustainable. And the key idea is that the mathematical solution of this class of models exhibit finite-time singularities, which means that there is a critical time where the system will break, will change regime. It may be a crash. It may be just a plateau, something else. And the key idea is that the critical time, the information about the critical time is contained in the early development of this super-exponential growth.
στον ατσάλινο πύραυλο. Χρησιμοποιώντας ακουστική εκπομπή, αυτόν τον μικρό θόρυβο που ακούτε να εκπέμπει μία δομή, να σας τραγουδά όταν είναι στρεσσαρισμένη, και αποκαλύπτουν τη ζημία που γίνεται, υπάρχει ένα συλλογικό φαινόμενο από θετικά σχόλια, η μεγαλύτερη ζημία δίνει μεγαλύτερη ζημιά, έτσι μπορείτε πραγματικά να προβλέψετε, στο πλαίσιο, φυσικά, μιας ζώνης πιθανοτήτων, πότε θα συμβεί η ρήξη. Τώρα έχει τόσο μεγάλη επιτυχία που χρησιμοποιείται στην αρχική φάση των προϋποθέσεων της πτήσης. Ίσως είναι ακόμη πιο εκπληκτικό, ότι το ίδιο είδος της θεωρίας ισχύει για τη βιολογία και την ιατρική,
We have applied this theory early on, that was our first success, to the diagnostic of the rupture of key elements on the iron rocket. Using acoustic emission, you know, this little noise that you hear a structure emit, sing to you when they are stressed, and reveal the damage going on, there's a collective phenomenon of positive feedback, the more damage gives the more damage, so you can actually predict, within, of course, a probability band, when the rupture will occur. So this is now so successful that it is used in the initial phase of [unclear] the flight.
την γέννα, την πράξη του τοκετού, τις επιληπτικές κρίσεις. Από τους επτά μήνες της εγκυμοσύνης, μια μητέρα αρχίζει να αισθάνεται επεισοδιακές προειδοποιητικές συστολές της μήτρας που είναι το σήμα αυτών των οριμάνσεων προς την αστάθεια, την γέννηση του μωρού του βασιλιά-δράκου. Έτσι, εάν μετρήσετε το προειδοποιητικό σήμα, μπορείτε να αναγνωρίσετε προβλήματα πριν και μετά την ωρίμανση εκ των προτέρων. Και οι επιληπτικές κρίσεις έρχονται σε μια μεγάλη ποικιλία μεγέθους, και όταν ο εγκέφαλος πηγαίνει σε μια εξαιρετικά κρίσιμη κατάσταση, έχετε βασιλιάδες-δράκους που έχουν έναν βαθµό προβλεψιµότητας και αυτό μπορεί να βοηθήσει τον ασθενή στην αντιμετώπιση αυτής της ασθένειας. Εφαρμόσαμε αυτήν την θεωρία σε πολλά συστήματα, κατολισθήσεις, κατάρρευση παγετώνων, ακόμη και για τη δυναμική της πρόβλεψης της επιτυχίας: υπερπαραγωγές, βίντεο στο YouTube, ταινίες και ούτω καθεξής. Αλλά η πιο σημαντική εφαρμογή είναι για τα οικονομικα. Αυτή η θεωρία φωτίζει, κατά τη γνώμη μου, τον βαθύτερο λόγο για την οικονομική κρίση που περάσαμε. Έχει τις ρίζες της στα 30 χρόνια της ιστορίας των φουσκών, ξεκινώντας το 1980, με την παγκόσμια φούσκα που συνετρίβη το 1987, και ακολουθήθηκε από πολλές άλλες φούσκες. Η μεγαλύτερη ήταν η φούσκα της «νέας οικονομίας» στο Διαδίκτυο το 2000, που συνετρίβη το 2000, οι φούσκες ακινήτων σε πολλές χώρες, οι φούσκες των χρηματοοικονομικών παραγώγων παντού, και οι φούσκες του χρηματιστήριου παντού, τα εμπορεύματα και όλες οι φούσκες, τα χρέη και οι πιστωτικές φούσκες-- φούσκες, φούσκες, φούσκες. Είχαμε μια παγκόσμια φούσκα. Αυτό είναι ένα μέτρο της παγκόσμιας υπερτίμησης
Perhaps more surprisingly, the same type of theory applies to biology and medicine, parturition, the act of giving birth, epileptic seizures. From seven months of pregnancy, a mother starts to feel episodic precursory contractions of the uterus that are the sign of these maturations toward the instability, giving birth to the baby, the dragon-king. So if you measure the precursor signal, you can actually identify pre- and post-maturity problems in advance. Epileptic seizures also come in a large variety of size, and when the brain goes to a super-critical state, you have dragon-kings which have a degree of predictability and this can help the patient to deal with this illness. We have applied this theory to many systems, landslides, glacier collapse, even to the dynamics of prediction of success: blockbusters, YouTube videos, movies, and so on. But perhaps the most important application is for finance, and this theory illuminates, I believe, the deep reason for the financial crisis that we have gone through. This is rooted in 30 years of history of bubbles, starting in 1980, with the global bubble crashing in 1987, followed by many other bubbles. The biggest one was the "new economy" Internet bubble in 2000, crashing in 2000, the real estate bubbles in many countries, financial derivative bubbles everywhere, stock market bubbles also everywhere, commodity and all bubbles, debt and credit bubbles -- bubbles, bubbles, bubbles.
όλων των αγορών, εκφράζοντας αυτό που εγώ αποκαλώ η αυταπάτη μιας μηχανής αέναου χρήματος που ξαφνικά έσπασε το 2007. Το πρόβλημα είναι ότι βλέπουμε την ίδια διαδικασία, ιδίως μέσω της ποσοτικής χαλάρωσης,
We had a global bubble. This is a measure of global overvaluation of all markets, expressing what I call an illusion of a perpetual money machine that suddenly broke in 2007.
με την σκέψη μιας μηχανής αέναου χρήματος σήμερα για την αντιμετώπιση της κρίσης από το 2008 στις ΗΠΑ, στην Ευρώπη, στην Ιαπωνία. Αυτό έχει πολύ σημαντικές επιπτώσεις για την κατανόηση την αποτυχίας της ποσοτικής χαλάρωσης καθώς και τα μέτρα λιτότητας όσο δεν κάνουμε επίθεση στον πυρήνα, η διαρθρωτική αιτία αυτής της σκέψης της μηχανής αέναου χρήματος. Τώρα, αυτά είναι μεγάλες αξιώσεις. Γιατί να με πιστεύατε;
The problem is that we see the same process, in particular through quantitative easing, of a thinking of a perpetual money machine nowadays to tackle the crisis since 2008 in the U.S., in Europe, in Japan. This has very important implications to understand the failure of quantitative easing as well as austerity measures as long as we don't attack the core, the structural cause of this perpetual money machine thinking.
Ίσως επειδή, τα τελευταία 15 χρόνια έχουμε βγει από το γυάλινο πύργο μας, και άρχισαμε να δημοσιεύουμε ex ante -- και τονίζω τον όρο ex ante, σημαίνει εκ των προτέρων — πριν το κραχ να επιβεβαιώσει την ύπαρξη της φούσκας ή των χρηματοπιστωτικών υπερβάσεων. Αυτές είναι μερικές από τις μεγάλες φούσκες που έχουμε ζήσει στην πρόσφατη ιστορία. Και πάλι, πολλές ενδιαφέρουσες ιστορίες για καθένα μία από αυτές. Επιτρέψτε μου να σας πω μόνο μία ή δύο ιστορίες που έχουν να κάνουν με τεράστιες φούσκες. Όλοι γνωρίζουμε το κινεζικό θαύμα. Αυτή είναι η έκφραση της χρηματιστηριακής αγοράς
Now, these are big claims. Why would you believe me? Well, perhaps because, in the last 15 years we have come out of our ivory tower, and started to publish ex ante -- and I stress the term ex ante, it means "in advance" — before the crash confirmed the existence of the bubble or the financial excesses. These are a few of the major bubbles that we have lived through in recent history. Again, many interesting stories for each of them. Let me tell you just one or two stories that deal with massive bubbles.
για μια τεράστια φούσκα, του γινομένου, 300 τοις εκατό σε λίγα μόλις χρόνια. Τον Σεπτέμβριο του 2007, Είχα προσκληθεί ως κύριος ομιλητής σε ένα συνέδριο διαχείρισης μακροοικονομικών αμοιβαίων κεφαλαίων υψηλού κινδύνου, και έδειξα στο συνέδριο μία πρόβλεψη ότι μέχρι το τέλος του 2007, αυτή η φούσκα θα άλλαζε το καθεστώς. Ίσως να γινόταν ένα κραχ. Σίγουρα δεν θα ήταν βιώσιμο. Πώς πιστεύετε ότι αυτοί οι πολύ έξυπνοι, δραστήριοι και ενημερωμένοι διευθυντές μακροοικονομικών αμοιβαίων κεφαλαίων υψηλού κινδύνου αντέδρασαν σε αυτή την πρόβλεψη; Ξέρετε, είχαν βγάλει δισεκατομμύρια απλά σερφάροντας στην φούσκα μέχρι τώρα. Μου είπαν, «Ντιντιέ, ναι, η αγορά μπορεί να υπερεκτιμάται, αλλά ξεχνάς κάτι. Έρχονται οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Πεκίνου τον Αύγουστο του 2008, και είναι πολύ σαφές ότι η κινεζική κυβέρνηση ελέγχει την οικονομία και κάνει ό, τι χρειάζεται για να αποφευχθεί κάθε κύμα και ελέγχει την χρηματιστηριακή αγορά.» Τρεις εβδομάδες μετά την παρουσίασή μου, τις αγορές έχασαν 20 τοις εκατό
We all know the Chinese miracle. This is the expression of the stock market of a massive bubble, a factor of three, 300 percent in just a few years. In September 2007, I was invited as a keynote speaker of a macro hedge fund management conference, and I showed to the conference a prediction that by the end of 2007, this bubble would change regime. There might be a crash. Certainly not sustainable. Now, how do you believe the very smart, very motivated, very informed macro hedge fund managers reacted to this prediction? You know, they had made billions just surfing this bubble until now. They told me, "Didier, yeah, the market might be overvalued, but you forget something. There is the Beijing Olympic Games coming in August 2008, and it's very clear that the Chinese government is controlling the economy and doing what it takes to also avoid any wave and control the stock market."
και πέρασαν από μια φάση μεταβλητότητας, αναστάτωσης και μια συνολική απώλεια στις αγορές 70 τοις εκατό μέχρι το τέλος του έτους. Λοιπόν, πώς μπορούμε να είμαστε τόσο συλλογικά λάθος από εσφαλμένη ανάγνωση ή αγνοώντας την επιστήμη
Three weeks after my presentation, the markets lost 20 percent and went through a phase of volatility, upheaval, and a total market loss of 70 percent until the end of the year.
του γεγονότος ότι όταν έχει αναπτύχθει μια αστάθεια, και το σύστημα είναι ώριμο, οποιαδήποτε διαταραχή την καθιστά ουσιαστικά αδύνατον να ελεγχθεί; Η κινεζική αγορά κατέρρευσε, αλλά ανέκαμψε. Το 2009, αναγνωρίσαμε ότι αυτή η νέα φούσκα,
So how can we be so collectively wrong by misreading or ignoring the science of the fact that when an instability has developed, and the system is ripe, any perturbation makes it essentially impossible to control?
μία μικρότερη, δεν ήταν βιώσιμη, έτσι δημοσιεύσαμε ξανά μια πρόβλεψη, εκ των προτέρων, αναφέροντας ότι μέχρι τον Αύγουστο του 2009, η αγορά θα διορθωθεί, δεν θα συνεχίσει με αυτό τον ρυθμό. Οι επικριτές μας, διαβάζοντας την πρόβλεψη, είπαν, «Όχι, δεν είναι δυνατόν. Η κινεζική κυβέρνηση είναι εκεί. Έμαθαν το μάθημά τους. Θα ελέγχουν. Θέλουν να επωφεληθούν από την ανάπτυξη.» Ίσως οι κριτικοί δεν έχουν μάθει ακόμη το μάθημα τους. Έτσι συνέβη η κρίση. Η αγορά διορθώθηκε. Οι ίδιοι επικριτές στη συνέχεια, είπαν, Ναι, αλλά δημοσιεύσατε την πρόβλεψή σας.
The Chinese market collapsed, but it rebounded. In 2009, we also identified that this new bubble, a smaller one, was unsustainable, so we published again a prediction, in advance, stating that by August 2009, the market will correct, will not continue on this track. Our critics, reading the prediction, said, "No, it's not possible. The Chinese government is there. They have learned their lesson. They will control. They want to benefit from the growth." Perhaps these critics have not learned their lesson previously. So the crisis did occur. The market corrected.
Επηρεάσατε την αγορά. Δεν ήταν μια πρόβλεψη.» Ίσως τελικά να είμαι πολύ δυνατός. Τώρα, αυτό είναι ενδιαφέρον.
The same critics then said, "Ah, yes, but you published your prediction. You influenced the market. It was not a prediction."
Δείχνει ότι ουσιαστικά ήταν αδύνατο μέχρι τώρα να αναπτυχθεί μια οικονομική επιστήμη επειδή είμαστε αισθανόμενα όντα που προσδοκούν και υπάρχει ένα πρόβλημα αυτοεκπληρούμενων προφητειών. Έτσι, έχουμε εφεύρει έναν νέο τρόπο για να κάνουμε επιστήμη. Δημιουργήσαμε το Πείραμα της Οικονομικής Φούσκας.
Maybe I am very powerful then. Now, this is interesting. It shows that it's essentially impossible until now to develop a science of economics because we are sentient beings who anticipate and there is a problem of self-fulfilling prophesies.
Η ιδέα είναι η ακόλουθη. Παρακολουθούμε τις αγορές. Εντοπίζουμε τις υπερβολές, τις φούσκες. Κάνουμε τη δουλειά μας. Γράφουμε μια αναφορά στην οποία βάζουμε την πρόβλεψή μας για την κρίσιμη στιγμή. Δεν δημοσιεύουμε την έκθεση. Παραμένει μυστική. Αλλά με τις σύγχρονες τεχνικές κρυπτογράφησης, έχουμε ένα αποτύπωμα (hash) και δημοσιεύουμε ένα δημόσιο κλειδί. Έξι μήνες αργότερα, δημοσιεύουμε την έκθεση και υπάρχει έλεγχος ταυτότητας. Όλα αυτά γίνονται σε ένα διεθνές αρχείο, έτσι ώστε να μην μπορούμε να κατηγορηθούμε, ότι δημοσιεύουμε μόνο τις επιτυχίες. Επιτρέψτε μου να δώσω έμφαση με μια πολύ πρόσφατη ανάλυση. Στις 17 Μαΐου, το 2013, μόλις δύο εβδομάδες πριν,
So we invented a new way of doing science. We created the Financial Bubble Experiment. The idea is the following. We monitor the markets. We identify excesses, bubbles. We do our work. We write a report in which we put our prediction of the critical time. We don't release the report. It's kept secret. But with modern encrypting techniques, we have a hash, we publish a public key, and six months later, we release the report, and there is authentication. And all this is done on an international archive so that we cannot be accused of just releasing the successes.
αναγνωρίσαμε, ότι το χρηματιστήριο των ΗΠΑ ήταν σε μια μη βιώσιμη πορεία και το δημοσιεύσαμε στην ιστοσελίδα μας, ότι στις 21 Μαΐου θα υπάρξει μια αλλαγή του καθεστώτος. Την επόμενη μέρα, η αγορά άρχισε να αλλάζει καθεστώς, πορεία. Αυτό δεν είναι ένα κραχ. Αυτή είναι μόνο η τρίτη ή η τέταρτη πράξη μιας τεράστιας φούσκας στα σκαριά. Κλιμακώνοντας τη συζήτηση στο μέγεθος του πλανήτη, βλέπουμε το ίδιο πράγμα. Έχει παρατηρηθεί παντού: στη βιόσφαιρα, στην ατμόσφαιρα, στον ωκεανό, φαίνονται αυτές οι υπερ-εκθετικός τροχιές, που χαρακτηρίζουν μια μη βιώσιμη πορεία και ανακοινώνοντας μια μεταβατική φάση. Αυτό το διάγραμμα στα δεξιά δείχνει πολύ όμορφη συλλογή μελετών, που υποδηλώνουν ότι πράγματι υπάρχει μία μη γραμμική -- δυνατότητα για μια μη γραμμική μετάβαση, μόλις τις επόμενες δεκαετίες. Υπάρχουν φούσκες παντού. Από τη μία πλευρά, αυτό είναι συναρπαστικό
Let me tease you with a very recent analysis. 17th of May, 2013, just two weeks ago, we identified that the U.S. stock market was on an unsustainable path and we released this on our website on the 21st of May that there will be a change of regime. The next day, the market started to change regime, course. This is not a crash. This is just the third or fourth act of a massive bubble in the making. Scaling up the discussion at the size of the planet, we see the same thing. Wherever we look, it's observable: in the biosphere, in the atmosphere, in the ocean, showing these super-exponential trajectories characterizing an unsustainable path and announcing a phase transition. This diagram on the right shows a very beautiful compilation of studies suggesting indeed that there is a nonlinear -- possibility for a nonlinear transition just in the next few decades.
για μένα, ως καθηγητής που κυνηγά φούσκες και σκοτώνει δράκους, όπως λένε καμιά φορά τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Αλλά μπορούμε πραγματικά να σκοτώσουμε τους δράκους; Πολύ πρόσφατα, με συνεργάτες,
So there are bubbles everywhere. From one side, this is exciting for me, as a professor who chases bubbles and slays dragons, as the media has sometimes called me.
μελετήσαμε ένα δυναμικό σύστημα όπου βλέπετε τον βασιλιά-δράκο σαν μεγάλες θηλειές και ήμασταν σε θέση να εφαρμόσουμε μικροσκοπικές διαταραχές την σωστή στιγμή που απομακρύνουν τους δράκους, όταν ο έλεγχος είναι ενεργοποιημένος, «Το να διοικείς, είναι να προβλέπεις (στα Γαλλικά).» Η διοίκηση είναι η τέχνη του σχεδιασμού και της πρόβλεψης.
But can we really slay the dragons? Very recently, with collaborators, we studied a dynamical system where you see the dragon-king as these big loops and we were able to apply tiny perturbations at the right times that removed, when control is on, these dragons.
Αλλά δεν είναι αλήθεια, ότι αυτό είναι πιθανώς ένα από τα μεγαλύτερα κενά της ανθρωπότητας, που έχει την ευθύνη να κατευθύνει τις κοινωνίες μας και τον πλανήτη μας προς την αειφορία μπροστά στις αυξανόμενες προκλήσεις και κρίσεις; Αλλά η θεωρία του βασιλιά-δράκου δίνει ελπίδα. Μαθαίνουμε ότι τα περισσότερα συστήματα έχουν θύλακες προβλεψιμότητας.
"Gouverner, c'est prévoir." Governing is the art of planning and predicting. But is it not the case that this is probably one of the biggest gaps of mankind, which has the responsibility to steer our societies and our planet toward sustainability in the face of growing challenges and crises?
Είναι δυνατόν να αναπτυχθούν εκ των προτέρων διαγνωστικά των κρίσεων, έτσι ώστε να μπορούμε να είμαστε προετοιμασμένοι, να πάρουμε μέτρα, να πάρουμε την ευθύνη, και έτσι ποτέ ξανά δεν θα μας αιφνιδιάσουν ακραίες καταστάσεις και κρίσεις, όπως η Μεγάλη Ύφεση ή η Ευρωπαϊκή κρίση. που παρουσιάζεται σε αυτό το γράφημα. Ευχαριστώ.
But the dragon-king theory gives hope. We learn that most systems have pockets of predictability. It is possible to develop advance diagnostics of crises so that we can be prepared, we can take measures, we can take responsibility, and so that never again will extremes and crises like the Great Recession or the European crisis take us by surprise.
Το 99 τοις εκατό
Thank you.
(Χειροκρότημα)
(Applause)