(Aquatic noises)
(صدای آب)
So this video was taken at Aquarius undersea laboratory four miles off the coast of Key Largo, about 60 feet below the surface. NASA uses this extreme environment to train astronauts and aquanauts, and last year, they invited us along for the ride. All the footage was taken from our open ROV, which is a robot that we built in our garage.
این ویدئو در آزمایشگاه زیر دریایی "آکواریس" در شش و نیم کیلومتری ساحل "کی لارگو"، در عمق ۱۸ متری سطح زمین ضبط شده است. "ناسا" از این محیط وسیع برای آموزش دادن به فضانوردها و غواصها استفاده می کند، و سال گذشته، آنها از ما برای بازدید از آنجا دعوت کردند. تمام این فیلم توسط ROV ما، رباتی که ما آن را در گاراژمان ساختیم، گرفته شده است.
So ROV stands for Remote Operated Vehicle, which in our case means our little robot sends live video across that ultra-thin tether back to the computer topside. It's open source, meaning we publish and share all of our design files and all of our code online, allowing anyone to modify or improve or change the design. It's built with mostly off-the-shelf parts and costs about 1,000 times cheaper than the ROVs James Cameron used to explore the Titanic. So ROVs aren't new. They've been around for decades. Scientists use ROVs to explore the oceans. Oil and gas companies use them for exploration and construction. What we've built isn't unique. It's how we've built it that's really unique.
خب، ROV مخفف دستگاه قابل کنترل از راه دور (Remote Operated Vehicle) است، که در مورد ما به این معناست که ربات کوچکمان به طور زنده تصاویری را که دریافت می کند از طریق آن سیم بسیار نازک به کامپیوتری که روی سطح آب است می فرستد. منبع- باز بودنِ آن به این معناست که ما تمام فایلهای طرح و همه ی کدهایمان را به صورت آنلاین منتشر کرده و به اشتراک می گذاریم، و همه ی کدهایمان را به صورت آنلاین منتشر کرده و به اشتراک می گذاریم، و به همه اجازه می دهیم که آن را اصلاح کنند، بهبود ببخشند یا تغییر دهند. این روبات غالباً با قطعات آماده ی موجود در بازار ساخته شده، و حدوداً ۱٫۰۰۰ برابر ارزانتر از ROV هایی است که جیمز کامرون برای جست و جوی تایتانیک استفاده کرد. بنابراین ROV ربات جدیدی نیست. سالهاست که این روبات ها تولید می شوند. دانشمندان از ROVها برای اکتشاف در اقیانوسها استفاده می کنند. شرکتهای نفتی و گازی از آنها برای اکتشاف و ساخت و ساز استفاده می کنند. شرکتهای نفتی و گازی از آنها برای اکتشاف و ساخت و ساز استفاده می کنند. آن چه که ما ساخته ایم منحصر به فرد نیست. این که ما چگونه آن را ساخته ایم واقعاً منحصر به فرد است.
So I want to give you a quick story of how it got started. So a few years ago, my friend Eric and I decided we wanted to explore this underwater cave in the foothills of the Sierras. We had heard this story about lost gold from a Gold Rush-era robbery, and we wanted to go up there. Unfortunately, we didn't have any money and we didn't have any tools to do it. So Eric had an initial design idea for a robot, but we didn't have all the parts figured out, so we did what anybody would do in our situation: we asked the Internet for help. More specifically, we created this website, openROV.com, and shared our intentions and our plans For the first few months, it was just Eric and I talking back to each other on the forums, but pretty soon, we started to get feedback from makers and hobbyists, and then actually professional ocean engineers who had some suggestions for what we should do. We kept working on it. We learned a lot. We kept prototyping, and eventually, we decided we wanted to go to the cave. We were ready.
می خواهم داستان کوتاهی درباره ی این که چگونه شروع به ساختن آن کردیم برایتان تعریف کنم. خب، چند سال قبل، من و دوستم اِریک تصمیم گرفتیم تا این غار زیر دریایی را در دامنه کوه "سییِراس" جست و جو کنیم. ما داستان طلاهای گمشده در یک سرقت مربوط به دوران تَب طلا را شنیده بودیم، و می خواستیم به آنجا برویم. متأسفانه، ما هیچ پول و تجهیزاتی برای انجام این کار نداشتیم. اِریک ایدهی اولیه ای برای طراحی یک رباط داشت. اما ما تمام قطعات سازندهی آن را در اختیار نداشتیم. بنابراین کاری کردیم که هر کسی جای ما بود انجام می داد: در اینترنت درخواست کمک کردیم. و دقیق تر بگویم، ما وب سایتی را راه اندازی کردیم، به نام openROV.com، و هدف و برنامه هایمان را به اشتراک گذاشتیم. در چند ماه اول، فقط من و اِریک با هم در فرومها صحبت می کردیم، در چند ماه اول، فقط من و اِریک با هم در فرومها صحبت می کردیم، اما به زودی، ما پیام هایی از سازندگان و کسانی که این کار را به صورت تفریحی انجام می دادند، و سپس از مهندسان اقیانوس حرفه ای دریافت کردیم که پیشنهاد هایی در مورد این که باید چه کار کنیم داشتند. ما به کار بر روی آن ادامه دادیم. چیزهای زیادی یاد گرفتیم. دائم نمونه سازی می کردیم، و نهایتاً، تصمیم گرفتیم به غار برویم. ما کاملاً آماده بودیم.
So about that time, our little expedition became quite a story, and it got picked up in The New York Times. And we were pretty much just overwhelmed with interest from people who wanted a kit that they could build this open ROV themselves.
خب، در آن زمان، سفر کوچک ما داستان پیچیده ای شد، و در نیویورک تایمز به چاپ رسید. و ما با ابراز علاقمندی از طرف افرادی احاطه شده بودیم که به یک مجموعه نیاز داشتند تا بتوانند خودشان این ROV را بسازند.
So we decided to put the project on Kickstarter, and when we did, we raised our funding goal in about two hours, and all of a sudden, had this money to make these kits. But then we had to learn how to make them. I mean, we had to learn small batch manufacturing. So we quickly learned that our garage was not big enough to hold our growing operation. But we were able to do it, we got all the kits made, thanks a lot to TechShop, which was a big help to us, and we shipped these kits all over the world just before Christmas of last year, so it was just a few months ago. But we're already starting to get video and photos back from all over the world, including this shot from under the ice in Antarctica. We've also learned the penguins love robots. (Laughter)
بنابراین ما تصمیم گرفتیم این پروژه را در سایت "کیک استارتِر" بگذاریم، (سایت مخصوص درخواست کمک های مردمی برای پروژه های هنری و غیره) و وقتی این کار را انجام دادیم، در عرض دو ساعت سرمایه ی مورد نیاز خود را به دست آوردیم، و ناگهان، پول لازم برای ساختن این ربات فراهم شده بود. اما باید یاد می گرفتیم چگونه آنها را بسازیم. منظورم این است که، ما می بایست ساخت وسایل را می آموختیم. بلافاصله فهمیدیم که گاراژمان به اندازه ی کافی برای تحقیقات رو به رشدمان جا ندارد. اما ما می توانستیم آن کار را انجام دهیم، ما تمام این لوازم را ساختیم، با تشکر فراوان از "تِک شاپ"، که کمک بزرگی به ما کرد، و این لوازم را درست قبل از کریسمس سال قبل به تمام جهان فرستادیم، یعنی درست چند ماه پیش. اما ما آماده ی دریافت فیلم ها و عکس های گرفته شده از سراسر جهان هستیم، مانند این منظرهی زیر یخ از قطب جنوب. همچنین ما متوجه شدیم پنگوئنها عاشق رباتها هستند. (خنده ی حضار)
So we're still publishing all the designs online, encouraging anyone to build these themselves. That's the only way that we could have done this. By being open source, we've created this distributed R&D network, and we're moving faster than any venture-backed counterpart. But the actual robot is really only half the story. The real potential, the long term potential, is with this community of DIY ocean explorers that are forming all over the globe. What can we discover when there's thousands of these devices roaming the seas?
ما همچنان تمام طرح هایمان را به صورت آنلاین به اشتراک می گذاشتیم، تا دیگران را تشویق کنیم که خودشان این روبات ها را بسازند. آن تنها راهی بود که ما می توانستیم این کار را انجام دهیم. ما به کمک منبع- باز بودن برنامه ی این روبات، شبکه ای تحقیقاتی برای پیشرفت این برنامه را به وجود آوردیم، و سریع تر از هر مورد مشابه تجاری دیگر، پیشرفت کردیم. اما ربات واقعی تنها نیمی از داستان است. عامل اصلی، عامل دراز مدت، انجمن کاشفین اقیانوس DIY است که در سراسر جهان در حال تشکیل است. وقتی هزاران عدد از این رباتها در دریاها گشت می زنند، وقتی هزاران عدد از این رباتها در دریاها گشت می زنند، چه چیزی می توانیم کشف کنیم؟
So you're probably all wondering: the cave. Did you find the gold? Well, we didn't find any gold, but we decided that what we found was much more valuable. It was the glimpse into a potential future for ocean exploration. It's something that's not limited to the James Camerons of the world, but something that we're all participating in. It's an underwater world we're all exploring together.
احتمالاً همه ی شما متعجب خواهید شد: این غار. آیا طلا ها را پیدا کردیم؟ خب، ما هیچ طلایی پیدا نکردیم، اما آن چه که بدست آوردیم بسیار باارزشتر از طلا بود. آن روزنه ای به آینده ی احتمالی اکتشاف در اقیانوس بود. آن روزنه ای به آینده ی احتمالی اکتشاف در اقیانوس بود. چیزی بود که محدود به جیمز کامرون ها در دنیا نبود، بلکه چیزی بود که همه ی ما می توانستیم در آن سهیم باشیم. آن دنیای زیر آب است که ما آن را با هم کشف کردیم. آن دنیای زیر آب است که ما آن را با هم کشف کردیم.
Thank you.
متشکرم.
(Applause)
(تشویق حضار)