This is the ocean as I used to know it. And I find that since I've been in the Gulf a couple of times, I really kind of am traumatized because whenever I look at the ocean now, no matter where I am, even where I know that none of the oil has gone, I sort of see slicks, and I'm finding that I'm very much haunted by it. But what I want to talk to you about today is a lot of things that try to put all of this in context, not just about the oil eruption, but what it means and why it has happened.
Ово је океан онакав каквог сам га ја знао. Схватио сам да сам након што сам био у Мексичком заливу неколико пута, стварно веома истраумиран зато што где год да сада погледам у океан, без обзира где се налазим, чак и тамо где знам да нимало хафте није отишло, ипак видим нафтне мрље. Схватам да ме то много прогони. Али оно о чему данас желим да говорим је о много ствари које покушавају да све ово ставе у контекст, не само у вези са ерупцијом нафте,
First, just a little bit about me. I'm basically just a guy that likes to go fishing ever since I was a little kid, and because I did, I wound up studying sea birds to try to stay in the coastal habitats that I so loved. And now I mainly write books about how the ocean is changing, and the ocean is certainly changing very rapidly. Now we saw this graphic earlier on, that we really live on a hard marble that has just a slight bit of wetness to it. It's like you dipped a marble in water. And the same thing with the atmosphere: If you took all the atmosphere and rolled it up in a ball, you would get that little sphere of gas on the right. So we live on the most fragile little soap bubble you can imagine, a very sacred soap bubble, but one that is very, very easy to affect.
већ и о њеном значењу и разлогу због ког се догодила. Прво, нешто мало о мени. Ја сам само тип који ода малена воли да пеца. И због тога сам почео да истражујем морске птице да бих остао у вољеним обалским пределима. Сада углавном пишем књиге о томе како се океан мења. А он се засигурно мења јако брзо. Овај тип графикона смо видели раније. Заиста живимо на тврдом кликеру који има само мало влажности у себи. Као кад бисте кликер потопили у воду. Иста ствар се догођа и са атмосфером. Кад бисте узели читаву атмосферу и умотали је у лопту, добили бисте ону малу лоптасту површину гаса на десној страни. Дакле, живимо на најкрхкијем, мехурићу сапунице који можете да замислите; веома светом мехурићу сапунице, оном кога је веома, веома лако повредити.
And all the burning of oil and coal and gas, all the fossil fuels, have changed the atmosphere greatly. Carbon dioxide level has gone up and up and up. We're warming the climate. So the blowout in the Gulf is just a little piece of a much larger problem that we have with the energy that we use to run civilization. Beyond warming, we have the problem of the oceans getting more acidified -- and already measurably so, and already affecting animals. Now in the laboratory, if you take a clam and you put it in the pH that is not 8.1, which is the normal pH of seawater, but 7.5, it dissolves in about three days. If you take a sea urchin larva from 8.1, put it in a pH of 7.7 -- not a huge change -- it becomes deformed and dies. Already, commercial oyster larvae are dying at large scales in some places. Coral reefs are growing slower in some places because of this problem. So this really matters.
Сво сагоревање нафте и угља и гаса и фосилних горива је увелико променило атмосферу. Ниво угљен диоксида се повећао све више и више. Загревамо климу. Дакле излив у заливу је само мали део много већег проблема који имамо са енергијом коју користимо да бисмо одржали цивилизацију. Осим загревања, имамо пробем са океанима који постају све киселији. То је већ мерљиво и већ утиче на животиње. У лабораторији, ако узмете шкољку и ставите је у воду са pH вредношћу, не од 8.1 што је нормална pH вредност морске воде, већ од 7.5, она се распадне за око 3 дана. Ако преместите ларву морског јежа из 8.1 у pH од 7.7 - што није огромна промена - постаје деформисана и умре. Комерцијалне ларве острига већ умиру у огромним количинама у неким местима. Корални гребени спорије расту на неким местима због овог проблема. Ово је стварно битно.
Now, let's take a little tour around the Gulf a little bit. One of the things that really impresses me about the people in the Gulf: They are really, really aquatic people. And they can handle water. They can handle a hurricane that comes and goes. When the water goes down, they know what to do. But when it's something other than water, and their water habitat changes, they don't have many options. In fact, those entire communities really don't have many options. They don't have another thing they can do. They can't go and work in the local hotel business because there isn't one in their community.
Хајде да сада мало обиђемо Мексички залив. Једна од ствари која ме стварно импресионира у вези са људима из залива је да су стварно водени људи. Могу да поднесу воду. Могу да се изборе са ураганом који дође и прође. Када вода опадне знају шта им је радити. Али када се ради о нечему другом и када се њихово водено станиште промени, немају много избора. У ствари, читаве друштвене заједнице стварно немају много избора. Немају ништа друго да раде. Не могу да иду на раде у локални хотел зато што га нема у њиховој заједници.
If you go to the Gulf and you look around, you do see a lot of oil. You see a lot of oil on the ocean. You see a lot of oil on the shoreline. If you go to the site of the blowout, it looks pretty unbelievable. It looks like you just emptied the oil pan in your car, and you just dumped it in the ocean. And one of the really most incredible things, I think, is that there's nobody out there trying to collect it at the site where it is densest. Parts of the ocean there look just absolutely apocalyptic. You go in along the shore, you can find it everywhere. It's really messy. If you go to the places where it's just arriving, like the eastern part of the Gulf, in Alabama, there's still people using the beach while there are people cleaning up the beach. And they have a very strange way of cleaning up the beach. They're not allowed to put more than 10 pounds of sand in a 50-gallon plastic bag. They have thousands and thousands of plastic bags. I don't know what they'll do with all that stuff. Meanwhile, there are still people trying to use the beach. They don't see the sign that says: "Stay out of the water." Their kids are in the water; they're getting tar all over their clothes and their sandals-- It's a mess. If you go to where the oil has been for a while, it's an even bigger mess. And there's basically nobody there anymore, a few people trying to keep using it.
Ако одете у залив и погледате унаоколо видите доста нафте. Видите доста нафте у океану. Видите доста нафте на обали. Ако одете на место излива, изгледа прилично невероватно. Изгледа као да сте управо испразнили уље из својих кола и да сте га само просули у океан. А једна од најневероватнијих ствари је, ја мислим, да тамо нема никога ко покушава да то покупи са места где је најгушће. Делови океана тамо изгледају апсолутно апокалиптично. Ако ходате обалом можете свуда да је нађете. Стварно је унеређено. Ако одете на места где тек стиже, као што је источни део залива у Алабами, још увек има људи који користе плажу док је остали људи чисте. Они имају веома чудан начин за чишћење плаже. Није им дозвољено да ставе више од 4.5 кг песка у пластичну кесу запремине 190 литара. Имају хиљаде у хиљаде пластичних кеса. Не знам шта ће урадити са свим тим стварима. У међувремену, људи још увек покушавају да користе плажу. Они не виде мајушан знак који каже: ”Не улазите у воду.” Њихова деца су у води, а свуда по њима и њиховој одећи и сандалама је катран. Прави неред. Ако одете на место где је нафта већ пристуна одређено време видећете још већи неред. А тамо нема више никога, неколико људи који покушавају и даље да користе плажу.
You see people who are really shell-shocked. They are very hardworking people. All they know about life is they get up in the morning, and if their engine starts, they go to work. They always felt that they could rely on the assurances that nature brought them through the ecosystem of the Gulf. They're finding that their world is really collapsing. And so you can see, literally, signs of their shock ... signs of their outrage ... signs of their anger ... and signs of their grief. These are the things that you can see.
Видите те људе који су заиста шокирани. То су веома вредни људи. Све што знају о животу је да устану ујутру и ако им мотор упали, оду на посао. Осећали су да увек могу да се ослоне на безбедности које им је природа донела кроз екосистем Мексичког залива. Они схватају да им се свет сварно срушио. Можете буквално видети знаке њиховог шока, знаке њихове љутње и беса и знаке њихове патње. То су ствари које можете видети.
There's a lot you can't see, also, underwater. What's going on underwater? Well, some people say there are oil plumes. Some people say there are not oil plumes. And Congressman Markey asks, you know, "Is it going to take a submarine ride to see if there are really oil plumes?" But I couldn't take a submarine ride -- especially between the time I knew I was coming here and today -- so I had to do a little experiment myself to see if there was oil in the Gulf of Mexico. So this is the Gulf of Mexico ... sparkling place full of fish. And I created a little oil spill in the Gulf of Mexico. And I learned, in fact, I confirmed the hypothesis that oil and water don't mix ... until you add a dispersant ... and then ... they start mixing. And you add a little energy from the wind and the waves, and you get a big mess, a big mess that you can't possibly clean, you can't touch, you can't extract and, I think most importantly -- this is what I think -- you can't see it. I think it's being hidden on purpose. Now this is such a catastrophe and such a mess that lots of stuff is leaking out on the edges of the information stream. But as many people have said, there's a large attempt to suppress what's going on. Personally, I think that the dispersants are a major strategy to hide the body, because we put the murderer in charge of the crime scene. But you can see it. You can see where the oil is concentrated at the surface, and then it is attacked, because they don't want the evidence, in my opinion.
Такође има много тога што не можете видети под водом. Шта се дешава испод воде? Па, неки људи кажу да постоје остаци нафте. Неки људи кажу да их нема. Конгресмен Марки је питао, знате, ”Да ли је неопходно да подморница оде да види да ли заиста има остатака нафте?” Али нисам могао да идем у вожњу подморницом - посебно од кад сам знао да долазим овде и данас - тако да сам морао да сам урадим мали експеримент како бих видео да ли у Мексичком заливу има нафте. Дакле, ово је залив, блиставо место, пуно рибе. Направио сам мали излив нафте у Мексичком заливу. И сазнао сам - у ствари сам потврдио хипотезу да се нафта и вода не мешају док не додате средство за растварање. А онда почињу да се мешају. Додате мало енергије из ветра и таласа и добијете огроман неред, огроман неред који не можете никако очистити, не можете га додирнути, не можете га извадити и, што је најважније - по мом мишљењу - не можете га видети. Мислим да је намерно сакривен. То су таква катастрофа и такав неред где се много ствари креће по самим границама протока информација. Али као што су многи људи рекли, постоји огроман покушај да се сузбије оно што се дешава. Ја лично мислим да су средства за растварање главна стратегија да сакријете мртваца, зато што постављате убицу да управља местом злочина. Али можете га видети. Можете видети где се нафта концентрише на површини, а онда је нападнута јер они, по мом мишљењу, не желе доказе.
OK. We heard that bacteria eat oil? So do sea turtles. When it breaks up, it has a long way to go before it gets down to bacteria. Turtles eat it. It gets in the gills of fish. These guys have to swim around through it. I heard the most incredible story today when I was on the train coming here. A writer named Ted Williams called me, and he was asking me a couple of questions about what I saw, because he's writing an article for Audubon magazine. He said that he had been in the Gulf a little while ago; like about a week ago, and a guy who had been a recreational fishing guide took him out to show him what's going on. That guide's entire calendar year is canceled bookings. He has no bookings left. Everybody wanted their deposit back, everybody is fleeing. That's the story of thousands of people. But he told Ted that on the last day he went out, a bottlenose dolphin suddenly appeared next to the boat, and it was splattering oil out its blowhole. And he moved away because it was his last fishing trip, and he knew that the dolphins scare fish. So he moved away from it, turned around a few minutes later, it was right next to the side of the boat again. He said that in 30 years of fishing he had never seen a dolphin do that. And he felt that --
У реду. Ко је чуо да бактерије једу нафту? И морске корњаче такође. Када се раствори, има дугачак пут пред собом пре него што стигне доле до бактерија. Корњаче је једу. Улази и у рибље шкрге. Они морају кроз то да пливају. Данас сам чуо најневероватнију причу у возу, на путу овамо. Позвао ме је писац, Тед Вилијамс. Питао ме је неколико питања о ономе што сам видео, јер пише чланак за магазин Одибон. Рекао је да је недавно био у Мексичком заливу - пре отприлике недељу дана - и тип који је у слободно време био водич за рибарење га је одвео да му покаже шта се дешава. Читав годишњи програм тура тог водича је био отказан. Није му остала ниједна резервација. Сви су хтели паре назад. Сви беже. То је прича хиљада људи. Али он је рекао Теду да када је последњег дана отишао тамо, поред брода се одједном појавио делфин. Избацивао је нафту из свог дисајног отвора. Он се померио јер је то био његов последњи риболов, а знао је да делфини плаше рибе. Зато се удаљио од њега. Неколико минута касније се окренуо, а делфин је опет био поред самог брода. Рекао је да за 30 година риболова никада није видео делфина да тако нешто уради.
(Sigh)
И осетио је да -
he felt that it was coming to ask for help. Sorry.
oсетио је да је делфин дошао да тражи помоћ. Извините.
Now, in the Exxon Valdez spill, about 30 percent of the killer whales died in the first few months. Their numbers have never recovered. So the recovery rate of all this stuff is going to be variable. It's going to take longer for some things. And some things, I think, will probably come back a little faster. The other thing about the Gulf that is important is that there are a lot of animals that concentrate in the Gulf at certain parts of the year. So the Gulf is a really important piece of water -- more important than a similar volume of water in the open Atlantic Ocean. These tuna swim the entire ocean. They get in the Gulf Stream, they go all the way to Europe. When it comes time to spawn, they come inside, and these two tuna that were tagged, you can see them on the spawning grounds very much right in the area of the slick. They're probably having, at the very least, a catastrophic spawning season this year. I'm hoping that maybe the adults are avoiding that dirty water. They don't usually like to go into water that is very cloudy anyway. But these are really high-performance athletic animals. I don't know what this kind of stuff will do in their gills. I don't know if it'll affect the adults. If it's not, it's certainly affecting their eggs and larvae, I would certainly think. But if you look at that graph that goes down and down and down, that's what we've done to this species through overfishing over many decades.
У изливу Ексон Валдеса око 30% китова убица је умрло у првих неколико месеци. Њихов број се никада није повратио. Дакле, стопа опоравка свих ових ствари ће бити променљива. За неке ће требати дуже времена. А, неке ствари ће, ја мислим, вероватно да се поврате мало брже. Друга важна ствар о заливу је то што има много животиња које се у њему сакупљају у одређеним периодима године. Тако да је залив веома важан део воде - важнији него слична запремина воде у отвореном Атлантском океану. Ове туне препливају цео океан. Дођу и до Голфске струје. Иду чак до Европе. А када дође време мрешћења, оне уђу унутра. А ове две обележене туне можете видети на областима за мрешћење управо у деловима нафтне мрље. Вероватно имају, ако ништа друго, катастрофалну сезону мрешћења ове године. Надам се да ће можда одрасле јединке избећи прљаву воду. Они ионако обично не воле да иду у воду која је замућена. Али ово су заиста веома активне, атлетске животиње. Не знам какав ће утицаj ово имати на њихове шкрге. Не знам да ли ће утицати на одрасле јединке. Ако неће, сигурно мислим да ће утицати на њихова јаја и ларве. Али ако погледате графикон који иде наниже, то је оно што смо урадили врстама
So while the oil spill, the leak, the eruption, is a catastrophe, I think it's important to keep in mind that we've done a lot to affect what's in the ocean, for a very long time. It's not like we're starting with something that's been OK. We're starting with something that's had a lot of stresses and a lot of problems to begin with. If you look around at the birds, there are a lot of birds in the Gulf that concentrate in the Gulf at certain times of the year, but then leave. And they populate much larger areas. For instance, most of the birds in this picture are migratory birds. They were all on the Gulf in May, while oil was starting to come ashore in certain places. Down on the lower left there are ruddy turnstones and sanderlings. They breed in the High Arctic, and they winter down in southern South America. But they concentrate in the Gulf and then fan out all across the Arctic. I saw birds that breed in Greenland, in the Gulf. So this is a hemispheric issue. The economic effects go at least nationally in many ways. The biological effects are certainly hemispheric.
путем прекомерног риболова током много деценија. Дакле, иако су изливање нафте, цурење, ерупција катастфтрофа мислим да је важно имати на уму да смо имали много утицаја на оно што ће бити у океану још дуго, дуго година. Није да смо почели са нечим што је било у реду. Почињемо са нечим што је већ под великим стресом и пуно проблема од самог почетка. Ако погледате унаоколо у птице, у Мексичком заливу их има много, где се окупљају у одређено доба године, али онда оду. Оне насељавају много веће пределе. Тако на пример, већина птица на овој слици је миграторна. Све су биле у заливу у мају, док је нафта тек долазила на неке обалске делове. Овде са доње леве стране су две врсте обалских птица. Оне се паре високо у Арктику, а презимљавају доле у јужном делу Јужне Америке. Али окупљају се и у заливу, а онда се распростране скроз преко Арктика. У Мексичком заливу сам видео птице које се паре у Гренланду. То је питање хемисфера. Економски ефекти су у најмању руку национални на много начина. Биолошки ефекти су свакако хемисферни.
I think that this is one of the most absolutely mind-boggling examples of total unpreparedness that I can even think of. Even when the Japanese bombed Pearl Harbor, at least they shot back. And we just seem to be unable to figure out what to do. There was nothing ready, and, you know, as we can see by what they're doing. Mainly what they're doing is booms and dispersants. The booms are absolutely not made for open water. They don't even attempt to corral the oil where it is most concentrated. They get near shore -- Look at these two boats. That one on the right is called Fishing Fool. And I think, you know, that's a great name for boats that think that they're going to do anything to make a dent in this, by dragging a boom between them when there are literally hundreds of thousands of square miles in the Gulf right now with oil at the surface.
Мислим да је то јеадн од апсолутно најневероватнијих примера потпуне неприпремљености које сам икада видео. Чак и када су Јапанци бомбардовали Перл Харбор, барем смо пуцали назад. Али ми смо изгледа неспособни да одлучимо шта да радимо. Ништа није било спремно. То можемо да видимо на основу онога што они раде. Они углавном користе плутајућу ограду и средства за растварање. Плутајућа ограда никако није погодна за пучину. Они чак и не покушавају да опколе нафту тамо где је највише концентрисана. Приближе се обали. Погледајте ова два брода. Овај са десне стране се зове ”Рибарска луда”. Знате, мислим да је то одлично име за бродове који ће урадити све да би мало допринели постављајући плутајуће ограде, када у заливу тренутно буквално постоји на стотине квадратних километара прекривених нафтом.
The dispersants make the oil go right under the booms. The booms are only about 13 inches in diameter. So it's just absolutely crazy. Here are shrimp boats employed. There are hundreds of shrimp boats employed to drag booms instead of nets. Here they are working. You can see easily that all the oily water just goes over the back of the boom. All they're doing is stirring it. It's just ridiculous. Also, for all the shoreline that has booms -- hundreds and hundreds of miles of shoreline -- all of the shoreline that has booms, there's adjacent shoreline that doesn't have any booms. There is ample opportunity for oil and dirty water to get in behind them.
Средства за растварање чине да нафта оде право испод плутајућих ограда. Пречник тих ограда је само око 33 цм. То је потпуно сулудо. Ево упослених бродова за лов на шкампе. Стотине њих је упослено да вуку плутајуће ограде уместо мреже. Ево их овде док раде. Лако можете видети да сва масна вода само иде назад преко плутајуће ограде. Све што раде је да је мешају. То је смешно. Такође, за сву обалу која има ове ограде - стотине и стотине километара обале - дакле, за све њих постоји суседна обала која нема плутајуће ограде. Постоји велика шанса
And that lower photo, that's a bird colony that has been boomed. Everybody's trying to protect the bird colonies there. Well, as an ornithologist, I can tell you that birds fly, and that --
да нафта и прљава вода уђу са њима. А ова слика ниже, то је колонија птица коју су опколили. Сви покушавају да заштите тамошње колоније птица. Као орнитолог,
(Laughter)
могу вам рећи да птице лете и да - (Смех)
and that booming a bird colony doesn't do it; it doesn't do it. These birds make a living by diving into the water. In fact ... really what I think they should do, if anything -- they're trying so hard to protect those nests -- actually, if they destroyed every single nest, some of the birds would leave, and that would be better for them this year. As far as cleaning them ... I don't mean to cast any aspersion on people cleaning birds. It's really, really important that we express our compassion. I think that's the most important thing that people have, is compassion. It's really important to get those images and to show it. But really, where are those birds going to get released to? It's like taking somebody out of a burning building, treating them for smoke inhalation and sending them back into the building, because the oil is still gushing.
и да опкољавање колоније птица нема смисла. Ове птице преживљавају тако што роне кроз воду. У ствари, ако ишта, оно што стварно мислим да би требало да ураде је - толико се труде да заштите гнезда - ако би заправо уништили свако гнездо неке птице би отишле, а то би за њих ове године било боље. Што се тиче чишћења птица, не желим да клеветам људе који их чисте. Стварно је важно да искажемо наше саосећање. Мислим да је саосећање оно најважније што људи поседују. Заиста је важно да то све сликамо и покажемо. Али где ће те птице бити пуштене? То је као да некога изведете из запаљене зграде, пружите му помоћ због тровања димом и пошаљете га назад у зграду; нафта још увек куља.
I refuse to acknowledge this as anything like an accident. I think that this is the result of gross negligence.
Одбијам да ово признам као несрећу. Сматрам да је ово резултат огромног немара.
(Applause)
(Аплауз)
Not just BP. BP operated very sloppily and very recklessly because they could. And they were allowed to do so because of the absolute failure of oversight of the government that is supposed to be our government, protecting us. It turns out that -- you see this sign on every commercial vessel in the United States -- you know, if you spilled a couple of gallons of oil, you would be in big trouble. And you have to really wonder who are the laws made for, and who has gotten above the laws. And there are things that we can do in the future. We could have the kinds of equipment that we would really need. It would not take an awful lot to anticipate that after making 30,000 holes in the sea floor of the Gulf of Mexico looking for oil, oil might start coming out of one of them. And you'd have some idea of what to do. That's certainly one of the things we need to do.
Не само Б.П. Б.П. је радио веома немарно и непромишљено, јер им се могло. И дозвољено им је да тако раде због тоталног неуспеха надзора владе која је требало да нас штити. Испоставља се да - овај знак видите на скоро сваком комерцијалном броду у САД-у - знате, да сте просули неколико десетина литара нафте, били бисте у великој невољи. И заиста се морате запитати за кога су закони направљени и ко их је превазишао. Има ствари које можемо урадити у будућности. Могли бисмо имати врсту опреме која би нам заиста била потребна. Не би било потребно много тога да бисмо предвидели да ће, након што смо избушили 30,000 рупа у морском дну Мексичког залива у потрази за нафтом, нафта можда почети да излази из једне од њих. И знали бисте шта да радите. То је дефинитивно једна од ствари коју морамо да урадимо.
But I think we have to understand where this leak really started from. It really started from the destruction of the idea that the government is there because it's our government, meant to protect the larger public interest. So I think that the oil blowout, the bank bailout, the mortgage crisis and all these things are absolutely symptoms of the same cause. We still seem to understand that at least, we need the police to protect us from a few bad people. And even though the police can be a little annoying at times -- giving us tickets and stuff like that -- nobody says that we should just get rid of them. But in the entire rest of government right now and for the last at least 30 years, there has been a culture of deregulation that is caused directly by the people who we need to be protected from, buying the government out from under us.
Али мислим да морамо да разумемо где је овај излив заиста почео. Почео је са деструкцијом идеје да влада постоји зато што је то наша влада, чија је намена да заштити шири јавни интерес. Ја мислим да су излив нафте, спашавање банака из финансијске пропасти, криза хипотека и све те ствари апсолутно симптоми истог узрока. И даље наизглед разумемо да нам је барем потребна полиција да нас штити од неколико лоших људи. И иако понекада може да буде мало досадна - пошто нам пише казне и тако те ствари - нико не каже да би требалo да је се отарасимо. Али у целом остатку владе тренутно и у последњих 30 година, постојала је култура дерегулације коју су директно проузроковали људи од којих се морамо заштитити; то су они који пред нашим носом купују нашу владу.
(Applause)
(Аплауз)
Now this has been a problem for a very, very long time. You can see that corporations were illegal at the founding of America, and even Thomas Jefferson complained that they were already bidding defiance to the laws of our country. OK, people who say they're conservative, if they really wanted to be really conservative and patriotic, they would tell these corporations to go to hell. That's what it would really mean to be conservative. So what we really need to do is regain the idea that it's our government safeguarding our interests, and regain a sense of unity and common cause in our country that really has been lost. I think there are signs of hope.
Овај проблем постоји већ дуго, дуго времена. Можете видети да су корпорације биле илегалне када је Америка заснована. Чак се и Томас Џеферсон жалио да су се већ тада супротстављале законима наше земље. У реду, људи који кажу да су конзервативци, да су стварно хтели да буду заиста конзервативни и веома патриотски, рекли би тим корпорацијама да иду дођавола. То је оно што би заиста показало да сте конзервативни. Оно што морамо да урадимо је да поново освојимо идеју да је то наша влада која чува наше интересе и да задобијемо осећање јединства и заједничког циља у нашој земљи који су били изгубљени. Мислим да има знакова наде.
We seem to be waking up a little bit. The Glass-Steagall Act -- which was really to protect us from the kind of thing that caused the recession to happen, and the bank meltdown and all that stuff that required the bailouts -- that was put in effect in 1933, was systematically destroyed. Now there's a mood to put some of that stuff back in place, but the lobbyists are already there trying to weaken the regulations after the legislation has just passed. So it's a continued fight. It's a historic moment right now. We're either going to have an absolutely unmitigated catastrophe of this oil leak in the Gulf, or we will make the moment we need out of this, as many people have noted today. There's certainly a common theme about needing to make the moment out of this.
Изгледа као да се помало будимо. Глас Стигалов закон - који је настао да би нас заштитио од ствари које су изазвале рецесију, и пропаст банака и све те ствари које су морале бити спашене - и који је ступио на снагу 1933. је био систематски уништен. Тренутно постоји расположење да се неке од тих ствари врате назад на своје место. Али лоби је већ присутан и покушава да ослаби регулације након што су закони изгласани. Дакле, то је битка без престанка. Тренутно имамо историјски моменат. Или ћемо имати апсолутно неумањену катастрофу овог изливања нафте у заливу, или ћемо искористити тренутак који нам је потребан, као што су многи људи данас овде рекли. Постоји нешто заједничко у потреби да од овога направимо моменат.
We've been through this before with other ways of offshore drilling. The first offshore wells were called whales. The first offshore drills were called harpoons. We emptied the ocean of the whales at that time. Now are we stuck with this? Ever since we lived in caves, every time we wanted any energy, we lit something on fire, and that is still what we're doing. We're still lighting something on fire every time we want energy.
Кроз ово смо и раније прошли са различитим начинима океанских бушења у потрази за нафтом. Први такви океански бунари су се звали уљарке. Прва таква бушења су се звала харпуни. Испразнили смо све уљаре у океану у тадашње време. Да ли смо сада заглављени са овим? Још од доба када смо живели у пећинама сваки пут када нам је била потребна енергија упалили смо нешто и то још увек радимо. Још увек нешто палимо сваки пут када желимо енергију.
And people say we can't have clean energy because it's too expensive. Who says it's too expensive? People who sell us fossil fuels. We've been here before with energy, and people saying the economy cannot withstand a switch, because the cheapest energy was slavery. Energy is always a moral issue. It's an issue that is moral right now. It's a matter of right and wrong.
А људи кажу да не можемо имати чисту енергију зато што је исувише скупа. Ко то каже? Они који нам продају фосилна горива. Били смо воде и пре са енергијом, а људи кажу да економија не може да издржи преокрет јер најјефтинија енергија је била ропство. Енергија је увек морално питање. То је морално питање и данас. То је питање доброг и лошег.
Thank you very much.
Хвала вам пуно.
(Applause)