Ο δημόσιος διάλογος για την αρχιτεκτονική συχνά περιορίζεται στη μελέτη του τελικού αποτελέσματος, του αρχιτεκτονικού αντικειμένου. Μοιάζει ο νεότερος πύργος στο Λονδίνο, με αγγούρι, λουκάνικο ή ερωτικό εργαλείο;
The public debate about architecture quite often just stays on contemplating the final result, the architectural object. Is the latest tower in London a gherkin or a sausage or a sex tool?
Έτσι πρόσφατα αναρωτηθήκαμε αν θα μπορούσαμε να επινοήσουμε μία μορφή, που θα διηγόταν τις ιστορίες πίσω από τα έργα. Ίσως συνδυάζοντας εικόνες, σχέδια και λέξεις, ώστε στην ουσία να διηγηθούμε ιστορίες αρχιτεκτονικής. Ανακαλύψαμε ότι δεν χρειαζόταν να το επινοήσουμε, υπήρχε ήδη σε μορφή βιβλίου κόμικς.
So recently, we asked ourselves if we could invent a format that could actually tell the stories behind the projects, maybe combining images and drawings and words to actually sort of tell stories about architecture. And we discovered that we didn't have to invent it, it already existed in the form of a comic book.
Αρχικά αντιγράψαμε το στυλ του κόμικς. Έτσι λέμε τις ιστορίες από τα παρασκήνια, για το πώς τα έργα μας εξελίσσονται μέσω της προσαρμογής και του αυτοσχεδιασμού. Μέσα από τις αναταραχές, τις ευκαιρίες και τα περιστατικά του πραγματικού κόσμου. Ονομάζουμε αυτό το κόμικς "Το Ναι Είναι Περισσότερο". Το οποίο προφανώς είναι μία εξέλιξη των ιδεών κάποιων ηρώων μας.
So we basically copied the format of the comic book to actually tell the stories of behind the scenes, how our projects actually evolve through adaptation and improvisation. Sort of through the turmoil and the opportunities and the incidents of the real world. We call this comic book "Yes is More," which is obviously a sort of evolution of the ideas of some of our heroes.
Σ΄ αυτήν την περίπτωση είναι "Το Λιγότερο Είναι Περισσότερο" του Μίες βαν ντερ Ρόε. Έδωσε το έναυσμα για την επανάσταση του μοντερνισμού. Μετά από εκείνον ακολούθησε η αντίθετη μεταμοντερνιστική επανάσταση. Ο Ρόμπερτ Βεντούρι λέει "Το Λιγότερο Είναι Βαρετό". Ύστερα ο Φίλιπ Τζόνσον κατά κάποιο τρόπο εισήγαγε την (Γέλια) θα μπορούσαμε να πούμε ακολασία, ή τουλάχιστον την δεκτικότητα σε νέες ιδέες με το "Είμαι Πόρνη". Πρόσφατα ο Ομπάμα έδειξε αισιοδοξία σε καιρό παγκόσμιας οικονομικής κρίσης.
In this case it's Mies van der Rohe's Less is More. He triggered the modernist revolution. After him followed the post-modern counter-revolution, Robert Venturi saying, "Less is a bore." After him, Philip Johnson sort of introduced (Laughter) you could say promiscuity, or at least openness to new ideas with, "I am a whore." Recently, Obama has introduced optimism at a sort of time of global financial crisis.
Και αυτό που θέλουμε να πούμε με "Το Ναι Είναι Περισσότερο", είναι βασικά η προσπάθεια να αμφισβητήσουμε την ιδέα ότι η αρχιτεκτονική αβάν-γκαρντ είναι σχεδόν πάντα αρνητικά προσδιοριζόμενη ως προς το ποιον ή τι αντιμαχόμαστε. Το στερεότυπο του ριζοσπάστη αρχιτέκτονα, είναι ο οργισμένος νέος που επαναστατεί απέναντι στο καθεστώς. Ή η ιδέα της παρεξηγημένης διάνοιας, απογοητευμένη που ο κόσμος δεν ταιριάζει με τις ιδέες της. Περισσότερο από την επανάσταση όμως, ενδιαφερόμαστε για την εξέλιξη. Την ιδέα ότι τα πράγματα σταδιακά εξελίσσονται μέσω προσαρμογής και αυτοσχεδιασμού στις αλλαγές του περιβάλλοντος.
And what we'd like to say with "Yes is More" is basically trying to question this idea that the architectural avant-garde is almost always negatively defined, as who or what we are against. The cliche of the radical architect is the sort of angry young man rebelling against the establishment. Or this idea of the misunderstood genius, frustrated that the world doesn't fit in with his or her ideas. Rather than revolution, we're much more interested in evolution, this idea that things gradually evolve by adapting and improvising to the changes of the world.
Βασικά νομίζω ότι ο Δαρβίνος είναι από τους ανθρώπους που εξηγούν καλύτερα την σχεδιαστική μας διαδικασία. Το διάσημο εξελικτικό του δέντρο είναι σχεδόν ένα διάγραμμα του τρόπου που εργαζόμαστε. Όπως βλέπετε, ένα έργο εξελίσσεται μέσω μιας σειράς "γενεών" σχεδιαστικών συσκέψεων. Σε κάθε σύσκεψη υπάρχουν υπερβολικά πολλές ιδέες. Μόνο οι καλύτερες επιβιώνουν. Και μέσω μιας διαδικασίας αρχιτεκτονικής επιλογής επιλέγουμε ένα πραγματικά όμορφο μοντέλο. Ή μπορεί να έχουμε ένα πολύ λειτουργικό μοντέλο. Τα ζευγαρώνουμε. Δίνουν ένα είδος μεταλλαγμένου απογόνου. Και μέσα από αυτές τις γενεές σχεδιαστικών συσκέψεων καταλήγουμε σε ένα σχέδιο.
In fact, I actually think that Darwin is one of the people who best explains our design process. His famous evolutionary tree could almost be a diagram of the way we work. As you can see, a project evolves through a series of generations of design meetings. At each meeting, there's way too many ideas. Only the best ones can survive. And through a process of architectural selection, we might choose a really beautiful model or we might have a very functional model. We mate them. They have sort of mutant offspring. And through these sort of generations of design meetings we arrive at a design.
Ένας πολύ παραστατικός τρόπος να το δείξουμε, είναι ένα έργο μας για μια βιβλιοθήκη κι ένα ξενοδοχείο στην Κοπεγχάγη. Η σχεδιαστική διαδικασία ήταν πραγματικά σκληρή, σχεδόν σαν μάχη για την επιβίωση. Όμως σταδιακά εξελισσόταν μια ιδέα. Μια ιδέα ενός "ορθολογικού" πύργου, που συγχέεται με τον περιβάλλοντα αστικό χώρο. Ένα είδος επέκτασης του δημόσιου χώρου πάνω σε κάτι που αποκαλούμε Σκανδιναβική εκδοχή των Ισπανικών Σκαλοπατιών στη Ρώμη. Αλλά δημόσιο τόσο εξωτερικά, όσο και εσωτερικά, μέσα στην βιβλιοθήκη.
A very literal way of showing it is a project we did for a library and a hotel in Copenhagen. The design process was really tough, almost like a struggle for survival, but gradually an idea evolved: this sort of idea of a rational tower that melts together with the surrounding city, sort of expanding the public space onto what we refer to as a Scandinavian version of the Spanish Steps in Rome, but sort of public on the outside, as well as on the inside, with the library.
Ο Δαρβίνος όμως δεν εξηγεί μόνο την εξέλιξη μιας μεμονωμένης ιδέας. Όπως βλέπετε, μερικές φορές αναδύεται ένα "υποείδος". Πολύ συχνά καθόμαστε στις σχεδιαστικές συσκέψεις και ανακαλύπτουμε ότι υπάρχει μια απίθανη ιδέα. Δεν ταιριάζει στο συγκεκριμένο πλαίσιο. Μα για κάποιον άλλο πελάτη, διαφορετικού πολιτισμού, θα μπορούσε να είναι η σωστή απάντηση σε μια διαφορετική ερώτηση. Έτσι δεν πετάμε ποτέ τίποτα. Το γραφείο μας είναι σχεδόν σαν αρχείο αρχιτεκτονικής βιοποικιλότητας. Ποτέ δεν ξέρεις πότε θα χρειαστείς κάτι.
But Darwin doesn't only explain the evolution of a single idea. As you can see, sometimes a subspecies branches off. And quite often we sit in a design meeting and we discover that there is this great idea. It doesn't really work in this context. But for another client in another culture, it could really be the right answer to a different question. So as a result, we never throw anything out. We keep our office almost like an archive of architectural biodiversity. You never know when you might need it.
Κι αυτό που θα ήθελα να κάνω τώρα, σαν γρήγορη εξιστόρηση, είναι να διηγηθώ πώς δύο έργα εξελίχθηκαν προσαρμόζοντας και αυτοσχεδιάζοντας βάσει των συγκυριών του κόσμου. Η πρώτη ιστορία ξεκινά πέρυσι, όταν πήγαμε στη Σαγκάη για τον διαγωνισμό του Εθνικού Δανικού Εκθεσιακού Περιπτέρου στην Παγκόσμια Έκθεση του 2010. Και είδαμε αυτόν τον τύπο, τον Χαϊμπάο. Είναι η μασκότ της έκθεσης. Και φαίνεται παράξενα οικείος. Βασικά έμοιαζε με ένα κτίριο που είχαμε σχεδιάσει για ένα ξενοδοχείο στη Βόρειο Σουηδία. Όταν το παραδώσαμε για τον σουηδικό διαγωνισμό πιστεύαμε ότι ήταν ένα πραγματικά προχωρημένο σχέδιο. Αλλά δεν έμοιαζε ακριβώς με κάτι από την Βόρειο Σουηδία. Η σουηδική επιτροπή πίστευε το ίδιο. Έτσι αποκλειστήκαμε.
And what I'd like to do now, in an act of warp-speed storytelling, is tell the story of how two projects evolved by adapting and improvising to the happenstance of the world. The first story starts last year when we went to Shanghai to do the competition for the Danish National Pavilion for the World Expo in 2010. And we saw this guy, Haibao. He's the mascot of the expo, and he looks strangely familiar. In fact he looked like a building we had designed for a hotel in the north of Sweden. When we submitted it for the Swedish competition we thought it was a really cool scheme, but it didn't exactly look like something from the north of Sweden. The Swedish jury didn't think so either. So we lost.
Μετά όμως είχαμε μία συνάντηση με έναν Κινέζο επιχειρηματία, που είδε το σχέδιό μας και είπε: "Για δες, αυτός είναι ο κινέζικος χαρακτήρας για τη λέξη άνθρωποι". (Γέλια) Άρα προφανώς έτσι γράφεις “άνθρωποι“, όπως στη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας. Το διπλοτσεκάραμε κιόλας. Την ίδια περίοδο μας προσκάλεσαν να εκθέσουμε στην Δημιουργική Βιομηχανική Εβδομάδα της Σαγκάης. Σκεφτήκαμε ότι αυτό ήταν παραπάνω από μία απλή ευκαιρία. Έτσι προσλάβαμε έναν ειδικό στο φενγκ σούι. Μεγεθύναμε το κτίριο επί τρία, στις Κινέζικες αναλογίες και πήγαμε στη Κίνα. (Γέλια) Να λοιπόν το Κτίριο των Ανθρώπων, όπως το ονομάσαμε. Βλέπουμε δύο διερμηνείς μας, να διαβάζουν κατά κάποιο τρόπο την αρχιτεκτονική.
But then we had a meeting with a Chinese businessman who saw our design and said, "Wow, that's the Chinese character for the word 'people.'" (Laughter) So, apparently this is how you write "people," as in the People's Republic of China. We even double checked. And at the same time, we got invited to exhibit at the Shanghai Creative Industry Week. So we thought like, this is too much of an opportunity, so we hired a feng shui master. We scaled the building up three times to Chinese proportions, and went to China. (Laughter) So the People's Building, as we called it. This is our two interpreters, sort of reading the architecture.
Έγινε πρωτοσέλιδο στην εφημερίδα Βεν Βέι Πο. Αυτό ώθησε τον κ. Λιανγκ Γιου Τσεν, τον δήμαρχο της Σαγκάης να επισκεφθεί την έκθεση. Και είχαμε την ευκαιρία να εξηγήσουμε το έργο. Αυτός μας είπε, "Η Σαγκάη είναι η πόλη με τους περισσότερους ουρανοξύστες στον κόσμο." Αλλά για 'κείνον ήταν σαν να είχε χαθεί η επαφή με το έδαφος, με τις ρίζες. Με το Κτίριο των Άνθρώπων είδε μία αρχιτεκτονική που θα μπορούσε να γεφυρώσει το χάσμα μεταξύ της αρχαίας σοφίας της Κίνας και του προοδευτικού μέλλοντος της Κίνας. Προφανώς συμφωνήσαμε απόλυτα μαζί του. (Γέλια) (Χειροκρότημα) Δυστυχώς ο κ. Τσεν βρίσκεται τώρα στη φυλακή για διαφθορά. (Γέλια)
It went on the cover of the Wen Wei Po newspaper, which got Mr. Liangyu Chen, the mayor of Shanghai, to visit the exhibition. And we had the chance to explain the project. And he said, "Shanghai is the city in the world with most skyscrapers," but to him it was as if the connection to the roots had been cut over. And with the People's Building, he saw an architecture that could bridge the gap between the ancient wisdom of China and the progressive future of China. So we obviously profoundly agreed with him. (Laughter) (Applause) Unfortunately, Mr. Chen is now in prison for corruption. (Laughter)
Αλλά όπως είπα, ο Χαϊμπάο έδειχνε πολύ οικείος. Επειδή είναι ουσιαστικά ο κινέζικος χαρακτήρας για τους "ανθρώπους". Διάλεξαν αυτήν την μασκότ επειδή το θέμα της έκθεσης είναι "Καλύτερη Πόλη, Καλύτερη Ζωή". Αειφορία. Σκεφτήκαμε πως η αειφορία έφτασε να είναι αυτού του είδους η νεο-Προτεσταντική ιδέα που πρέπει να "προκαλεί πόνο" για να έχει αποτέλεσμα.
But like I said, Haibao looked very familiar, because he is actually the Chinese character for "people." And they chose this mascot because the theme of the expo is "Better City, Better Life." Sustainability. And we thought, sustainability has grown into being this sort of neo-Protestant idea that it has to hurt in order to do good.
Ξέρετε, δεν πρέπει να κάνετε πολύωρα ζεστά ντουζ. Να μην πετάτε με αεροπλάνο στις διακοπές σας επειδή είναι βλαβερό για το περιβάλλον. Σταδιακά παίρνετε την ιδέα ότι η αειφόρος διαβίωση έχει λιγότερη πλάκα από την κανονική ζωή. Έτσι σκεφτήκαμε ότι θα ήταν ενδιαφέρον να εστιάσουμε σε παραδείγματα όπου η αειφόρος πόλη ουσιαστική βελτιώνει την ποιότητα ζωής.
You know, you're not supposed to take long, warm showers. You're not supposed to fly on holidays because it's bad for the environment. Gradually, you get this idea that sustainable life is less fun than normal life. So we thought that maybe it could be interesting to focus on examples where a sustainable city actually increases the quality of life.
Αναρωτηθήκαμε επίσης, τι σχετικό θα μπορούσε η Δανία να δείξει στην Κίνα; Ξέρετε, είναι μία από τις μεγαλύτερες χώρες του κόσμου, μία από τις μικρότερες. Η Κίνα συμβολίζεται με τον δράκο. Στη Δανία έχουμε ένα εθνικό πουλί, τον κύκνο. (Γέλια) Η Κίνα έχει πολλούς μεγάλους ποιητές.
We also asked ourselves, what could Denmark possibly show China that would be relevant? You know, it's one of the biggest countries in the world, one of the smallest. China symbolized by the dragon. Denmark, we have a national bird, the swan. (Laughter) China has many great poets,
Όμως ανακαλύψαμε ότι στο σχολικό πρόγραμμα της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, υπάρχουν τρία παραμύθια του Αν Του Σουνγκ, ή Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, όπως τον λέμε εμείς. Αυτό σημαίνει ότι 1,3 δισεκατομμύρια Κινέζοι έχουν μεγαλώσει με "Τα Καινούρια Ρούχα Του Αυτοκράτορα", "Το Κοριτσάκι Με Τα Σπίρτα" και "Την Μικρή Γοργόνα". Είναι σχεδόν σαν ένα θραύσμα Δανικού πολιτισμού, ενσωματωμένο στον Κινέζικο πολιτισμό.
but we discovered that in the People's Republic public school curriculum, they have three fairy tales by An Tu Sheng, or Hans Christian Anderson, as we call him. So that means that all 1.3 billion Chinese have grown up with "The Emperor's New Clothes," "The Matchstick Girl" and "The Little Mermaid." It's almost like a fragment of Danish culture integrated into Chinese culture.
Το μεγαλύτερο τουριστικό αξιοθέατο στην Κίνα είναι το Σινικό Τείχος. Το Σινικό Τείχος είναι το μόνο πράγμα που είναι ορατό από το φεγγάρι. Το μεγάλο τουριστικό αξιοθέατο στη Δανία είναι η Μικρή Γοργόνα. Αυτή όμως μετά βίας φαίνεται από τις περιηγήσεις στα κανάλια. (Γέλια)
The biggest tourist attraction in China is the Great Wall. The Great Wall is the only thing that can be seen from the moon. The big tourist attraction in Denmark is The Little Mermaid. That can actually hardly be seen from the canal tours. (Laughter)
Αυτό δείχνει κατά κάποιο τρόπο, τη διαφορά μεταξύ αυτών των δύο πόλεων. Κοπεγχάγη, Σαγκάη, σύγχρονο, Ευρωπαϊκό. Αλλά τότε κοιτάξαμε την πρόσφατη αστική ανάπτυξη. Και παρατηρήσαμε ότι έτσι ήταν ένας δρόμος της Σαγκάης 30 χρόνια πριν. Μόνο ποδήλατα, καθόλου αυτοκίνητα. Έτσι είναι σήμερα. Όλο μποτιλιάρισμα. Τα ποδήλατα απαγορεύτηκαν σε πολλές περιοχές.
And it sort of shows the difference between these two cities. Copenhagen, Shanghai, modern, European. But then we looked at recent urban development, and we noticed that this is like a Shanghai street, 30 years ago. All bikes, no cars. This is how it looks today; all traffic jam. Bicycles have become forbidden many places.
Εν τω μεταξύ στην Κοπεγχάγη επεκτείνουμε τους ποδηλατόδρομους. Το ένα τρίτο των ανθρώπων μετακινούνται με ποδήλατο. Έχουμε ένα δωρεάν σύστημα ποδηλάτων, το Αστικό Ποδήλατο, που μπορείς να δανειστείς όταν επισκέπτεσαι την πόλη. Έτσι σκεφτήκαμε, γιατί δεν επανεντάσσουμε το ποδήλατο στην Κίνα; Κάνουμε δωρεά 1000 ποδήλατα στη Σαγκάη. Εάν έρθετε στην έκθεση, πηγαίνετε απευθείας στο Δανικό Εκθεσιακό Περίπτερο. Πάρτε ένα δανικό ποδήλατο. Και συνεχίστε μ΄ αυτό για τα άλλα Παβιγιόν (περίπτερα).
Meanwhile, in Copenhagen we're actually expanding the bicycle lanes. A third of all the people commute by bike. We have a free system of bicycles called the City Bike that you can borrow if you visit the city. So we thought, why don't we reintroduce the bicycle in China? We donate 1,000 bikes to Shanghai. So if you come to the expo, go straight to the Danish pavilion, get a Danish bike, and then continue on that to visit the other pavilions.
Όπως είπα, η Σαγκάη και η Κοπεγχάγη είναι πόλεις λιμάνια. Όμως στην Κοπεγχάγη το νερό έχει γίνει τόσο καθαρό, που μπορείς ουσιαστικά να κολυμπήσεις. Ένα από τα πρώτα έργα που κάναμε ποτέ ήταν το λιμενικό λουτρό της Κοπεγχάγης. Ένα είδος επέκτασης του δημόσιου χώρου μέσα στο νερό. Σκεφτήκαμε ότι αυτές οι εκθέσεις πολύ συχνά παρέχουν πολλή κρατικά επιχορηγούμενη προπαγάνδα, εικόνες, δηλώσεις, μα καθόλου πραγματική εμπειρία. Έτσι λοιπόν, όπως και με το ποδήλατο, δεν μιλάμε γι' αυτό. Μπορείτε να το δοκιμάσετε. Όπως με το νερό, αντί να μιλάμε γι αυτό, θα στείλουμε ενα εκατομμύριο λίτρα λιμανίσιο νερό απ' την Κοπεγχάγη στη Σαγκάη. Έτσι οι Κινέζοι που έχουν το θάρρος, μπορούν πραγματικά να βουτήξουν μέσα και να νιώσουν πόσο καθαρό είναι.
Like I said, Shanghai and Copenhagen are both port cities, but in Copenhagen the water has gotten so clean that you can actually swim in it. One of the first projects we ever did was the harbor bath in Copenhagen, sort of continuing the public realm into the water. So we thought that these expos quite often have a lot of state financed propaganda, images, statements, but no real experience. So just like with a bike, we don't talk about it. You can try it. Like with the water, instead of talking about it, we're going to sail a million liters of harbor water from Copenhagen to Shanghai, so the Chinese who have the courage can actually dive in and feel how clean it is.
Εδώ ο κόσμος κανονικά ενίσταται πως δεν ακούγεται και πολύ αειφόρο το να στέλνεις νερό με το πλοίο από την Κοπεγχάγη στην Κίνα. Όμως τα μεταγωγικά πλοία πηγαίνουν φορτωμένα από την Κίνα στη Δανία. Έπειτα ταξιδεύουν πίσω άδεια. Πολύ συχνά φορτώνουν νερό για έρμα. Ουσιασικά κερδίζουμε μία διαδρομή δωρεάν.
This is where people normally object that it doesn't sound very sustainable to sail water from Copenhagen to China. But in fact, the container ships go full of goods from China to Denmark, and then they sail empty back. So quite often you load water for ballast. So we can actually hitch a ride for free.
Και στη μέση αυτού του λουτρού σκοπεύουμε να τοποθετήσουμε την αυθεντική Μικρή Γοργόνα. Άρα η πραγματική Γοργόνα, το πραγματικό νερό και τα πραγματικά ποδήλατα. Και όταν θα λείπει, θα καλέσουμε έναν Κινέζο καλλιτέχνη να την αναπαραστήσει. Η αρχιτεκτονική του παβιγιόν είναι αυτή η θηλιά από εκθεσιακό χώρο και ποδήλατα. Όταν πηγαίνεις στην έκθεση θα βλέπεις τη Γοργόνα και την πισίνα. Θα περπατάς γύρω, ψάχνοντας ένα ποδήλατο στην οροφή, θα καβαλάς και θα συνεχίζεις στο υπόλοιπο της έκθεσης.
And in the middle of this sort of harbor bath, we're actually going to put the actual Little Mermaid. So the real Mermaid, the real water, and the real bikes. And when she's gone, we're going to invite a Chinese artist to reinterpret her. The architecture of the pavilion is this sort of loop of exhibition and bikes. When you go to the exhibition, you'll see the Mermaid and the pool. You'll walk around, start looking for a bicycle on the roof, jump on your ride and then continue out into the rest of the expo.
Έτσι όταν κερδίσαμε το διαγωνισμό έπρεπε να κάνουμε μία έκθεση στην Κίνα για να εξηγήσουμε το έργο. Και προς έκπληξή μας, μας επεστράφη μια από τις μακέτες μας με διορθώσεις από την κρατική Κινέζικη επιτροπή λογοκρισίας. Πρώτον, από τον Κινέζικο χάρτη έλειπε η Ταϊβάν. Είναι πολύ σοβαρό πολιτικό ζήτημα στην Κίνα. Θα την προσθέσουμε. Δεύτερον, είχαμε συγκρίνει τον Κύκνο με τον Δράκο. Και το Κινέζικο κράτος είπε, "Πρόταση αλλαγής σε πάντα". (Γέλια) (Χειροκρότημα)
So when we actually won the competition we had to do an exhibition in China explaining the project. And to our surprise we got one of our boards back with corrections from the Chinese state censorship. The first thing, the China map missed Taiwan. It's a very serious political issue in China. We will add on. The second thing, we had compared the swan to the dragon, and then the Chinese state said, "Suggest change to panda." (Laughter) (Applause)
Έτσι όταν έγινε γνωστό στην Δανία ότι ουσιαστικά θα μετακινούσαμε το εθνικό μας μνημείο, το Λαϊκό Εθνικό Κόμμα επαναστάτησε. Προσπάθησαν να περάσουν ένα νόμο κατά της μετακίνησης της Γοργόνας. Έτσι για πρώτη φορά κλήθηκα να μιλήσω στο Εθνικό Κοινοβούλιο. Ήταν αρκετά ενδιαφέρον γιατί το πρωί από τις 9 ως τις 11 συζητούσαν το οικονομικό πακέτο εκχώρησης και πόσα δισεκατομμύρια να επενδύσουν για την Δανική Οικονομία. Στις 11 σταμάτησαν να συζητάνε αυτά τα ασήμαντα ζητήματα. Και μετά από τις 11 ως τη 1 μάλωναν για το αν θα σταλεί η Γοργόνα στη Κίνα ή όχι. (Γέλια) (Χειροκρότημα)
So, when it came out in Denmark that we were actually going to move our national monument, the National People's Party sort of rebelled against it. They tried to pass a law against moving the Mermaid. So for the first time, I got invited to speak at the National Parliament. It was kind of interesting because in the morning, from 9 to 11, they were discussing the bailout package -- how many billions to invest in saving the Danish economy. And then at 11 o'clock they stopped talking about these little issues. And then from 11 to 1, they were debating whether or not to send the Mermaid to China. (Laughter) (Applause)
Ανακεφαλαιώνοντας, αν θέλετε να δείτε την Γοργόνα απ' το Μάιο ως το Δεκέμβριο τον επόμενο χρόνο, μην έρθετε στην Κοπεγχάγη, γιατί θα βρίσκεται στη Σαγκάη. Αν παρ' όλα αυτά έρθετε στην Κοπεγχάγη μάλλον θα δείτε μια εγκατάσταση του Αι Ουέι ουέι, του Κινέζου καλλιτέχνη. Μα αν παρέμβει η Κινέζικη κυβέρνηση, μπορεί κιόλας να είναι ένα πάντα. (Γέλια)
But to conclude, if you want to see the Mermaid from May to December next year, don't come to Copenhagen, because she's going to be in Shanghai. If you do come to Copenhagen, you will probably see an installation by Ai Weiwei, the Chinese artist. But if the Chinese government intervenes, it might even be a panda. (Laughter)
Λοιπόν, η δεύτερη ιστορία που θα ήθελα να πω είναι - βασικά ξεκινάει από το ίδιο μου το σπίτι. Αυτό είναι το διαμέρισμά μου. Αυτή είναι η θέα από το διαμέρισμά μου. Πάνω από το τοπίο με τα τριγωνικά μπαλκόνια που ο πελάτης μας αποκάλεσε "το μπαλκόνι του Λεονάρντο ντι Κάπριο". Διαμορφώνουν αυτού του είδους την κατακόρυφη πίσω αυλή. Όπου, μια όμορφη καλοκαιρινή μέρα, συστήνεσαι με όλους σου τους γείτονες σε μια κάθετη ακτίνα 10 μέτρων. Το σπίτι είναι ένα είδος στρεβλωμένου κύβου. Προσπαθήσαμε ένα ζιγκ-ζαγκ για να παρέχουμε σε όλα τα διαμερίσματα καθαρή θέα, αντί να κοιτά ο ένας τον άλλο.
So the second story that I'd like to tell is, actually starts in my own house. This is my apartment. This is the view from my apartment, over the sort of landscape of triangular balconies that our client called the Leonardo DiCaprio balcony. And they form this sort of vertical backyard where, on a nice summer day, you'll actually get introduced to all your neighbors in a vertical radius of 10 meters. The house is sort of a distortion of a square block. Trying to zigzag it to make sure that all of the apartments look at the straight views, instead of into each other.
Μέχρι πρόσφατα, η θέα από το διαμέρισμά μου ήταν αυτή. Μέχρι το σημείο που ο πελάτης μας αγόρασε το δίπλα οικόπεδο και είπε ότι θα έκανε ένα συγκρότημα διαμερισμάτων δίπλα σε ένα κτίριο πάρκινγκ. Σκεφτήκαμε πως αντί για μια παραδοσιακή στοίβα διαμερισμάτων, που βλέπουν σε ένα μεγάλο βαρετό σωρό αυτοκινήτων, γιατί να μην μετατρέψουμε όλα τα διαμερίσματα σε ρετιρέ, και να τα τοποθετήσουμε πάνω σε ένα βάθρο αυτοκινήτων;
Until recently, this was the view from my apartment, onto this place where our client actually bought the neighbor site. And he said that he was going to do an apartment block next to a parking structure. And we thought, rather than doing a traditional stack of apartments looking straight into a big boring block of cars, why don't we turn all the apartments into penthouses, put them on a podium of cars.
Επειδή η Κοπεγχάγη είναι εντελώς επίπεδη, αν θέλεις να έχεις μια ωραία πλαγιά με νότιο προσανατολισμό, στην ουσία πρέπει να τη φτιάξεις μόνος σου. Μετά μειώσαμε τον όγκο, έτσι ώστε να μην εμποδίζεται η θέα από το διαμέρισμά μου. (Γέλια) Το πάρκινγκ ουσιαστικά καταλαμβάνει τον βαθύ χώρο κάτω από τα διαμερίσματα.
And because Copenhagen is completely flat, if you want to have a nice south-facing slope with a view, you basically have to do it yourself. Then we sort of cut up the volume, so we wouldn't block the view from my apartment. (Laughter) And essentially the parking is sort of occupying the deep space underneath the apartments.
Και πάνω, στον ήλιο, έχουμε ένα μονό στρώμα διαμερισμάτων, που συνδυάζουν όλες τις ομορφιές του προαστιακού τρόπου ζωής, όπως ένα σπίτι με κήπο και μητροπολιτική θέα, και ένα είδος πυκνοκατοικημένης αστικής περιοχής. Αυτό είναι το πρώτο αρχιτεκτονικό μοντέλο μας. Αυτή είναι μια εναέρια φωτογραφία από πέρυσι το καλοκαίρι. Ουσιαστικά τα διαμερίσματα καλύπτουν το πάρκινγκ. Είναι προσβάσιμα μέσω αυτού του διαγώνιου ανελκυστήρα. Ένα προϊόν από την Ελβετία. Γιατί στην Ελβετία έχουν μία φυσική ανάγκη για διαγώνιους ανελκυστήρες. (Γέλια)
And up in the sun, you have a single layer of apartments that combine all the splendors of a suburban lifestyle, like a house with a garden with a sort of metropolitan view, and a sort of dense urban location. This is our first architectural model. This is an aerial photo taken last summer. And essentially, the apartments cover the parking. They are accessed through this diagonal elevator. It's actually a stand-up product from Switzerland, because in Switzerland they have a natural need for diagonal elevators. (Laughter)
Και η πρόσοψη του πάρκινγκ, - θέλαμε να το κάνουμε με φυσικό σύστημα εξαερισμού. Έτσι χρειάστηκε να το διατρήσουμε και ανακαλύψαμε ότι ελέγχοντας το μέγεθος των οπών μπορούσαμε ουσιαστικά να μετατρέψουμε όλη τη πρόσοψη σε μία γιγαντιαία, φυσικά εξαεριζόμενη εικόνα. Και αφού πάντα αναφερόμαστε στο έργο ως Το Βουνό, αναθέσαμε στον Γιαπωνέζο φωτογράφο των Ιμαλαΐων να μας δώσει αυτή την υπέροχη φωτογραφία της Κορυφής του Έβερεστ, κάνοντας όλο το κτίριο ένα έργο τέχνης 3.000 τ.μ. (Χειροκρότημα)
And the facade of the parking, we wanted to make the parking naturally ventilated, so we needed to perforate it. And we discovered that by controlling the size of the holes, we could actually turn the entire facade into a gigantic, naturally ventilated, rasterized image. And since we always refer to the project as The Mountain, we commissioned this Japanese Himalaya photographer to give us this beautiful photo of Mount Everest, making the entire building a 3,000 square meter artwork. (Applause)
Έτσι όταν πηγαίνει κανείς πίσω στο πάρκινγκ, στους διαδρόμους, είναι σχεδόν σαν ένα ταξίδι σε παράλληλο σύμπαν από αυτοκίνητα και χρώματα, σ΄ αυτήν την νότια προσανατολισμένη αστική όαση. Το ξύλο του διαμερίσματός σου συνεχίζεται προς τα έξω και γίνεται πρόσοψη. Αν πας ακόμη παραπέρα, μετατρέπεται σ΄ αυτόν τον πράσινο κήπο. Όλο το νερό της βροχής που πέφτει στο Βουνό συλλέγεται. Υπάρχει ένα αυτόματο σύστημα άρδευσης, που εξασφαλίζει ότι αυτό το τοπίο κήπων σε ένα ή δύο χρόνια θα μεταμορφωθεί σε ένα Καμποτζιανό ερειπωμένο ναό, πλήρως καλυμμένο με πράσινο.
So if you go back into the parking, into the corridors, it's almost like traveling into a parallel universe from cars and colors, into this sort of south-facing urban oasis. The wood of your apartment continues outside becoming the facades. If you go even further, it turns into this green garden. And all the rainwater that drops on the Mountain is actually accumulated. And there is an automatic irrigation system that makes sure that this sort of landscape of gardens, in one or two years it will sort of transform into a Cambodian temple ruin, completely covered in green.
Το Βουνό είναι το πρώτο μας δομημένο παράδειγμα αυτού που μας αρέσει να αποκαλούμε αρχιτεκτονική αλχημεία. Η ιδέα ότι μπορούμε να δημιουργήσουμε - αν όχι χρυσάφι - τουλάχιστον πρόσθετη αξία με την ανάμειξη παραδοσιακών συστατικών, όπως συνηθισμένα διαμερίσματα και συνηθισμένα πάρκινγκ, και στην περίπτωση αυτή να δώσουμε στους ανθρώπους την ευκαιρία να μην χρειαστεί να επιλέξουν ανάμεσα σε μια ζωή με κήπο και μια ζωή στην πόλη. Μπορούν να έχουν και τα δύο.
So, the Mountain is like our first built example of what we like to refer to as architectural alchemy. This idea that you can actually create, if not gold, then at least added value by mixing traditional ingredients, like normal apartments and normal parking, and in this case actually offer people the chance that they don't have to choose between a life with a garden or a life in the city. They can actually have both.
Σαν αρχιτέκτονας είναι πολύ δύσκολο να καθορίσεις ένα πρόγραμμα. Δεν μπορείς απλά να πεις "τώρα θα ΄θελα να κάνω μια αειφόρο πόλη στην κεντρική Ασία". Στην πραγματικότητα δεν αναλαμβάνεις έργα έτσι. Πάντα πρέπει να προσαρμόζεσαι και να αυτοσχεδιάζεις σύμφωνα με τις ευκαιρίες, τις συμπτώσεις, και τον αναβρασμό που συμβαίνει στον κόσμο.
As an architect, it's really hard to set the agenda. You can't just say that now I'd like to do a sustainable city in central Asia, because that's not really how you get commissions. You always have to sort of adapt and improvise to the opportunities and accidents that happen, and the sort of turmoil of the world.
Ένα τελευταίο παράδειγμα είναι που πρόσφατα, πέρυσι το καλοκαίρι, κερδίσαμε τον διαγωνισμό για το σχεδιασμό μιας εθνικής Σκανδιναβικής τράπεζας. Αυτός ήταν ο διευθυντής της τράπεζας όταν ακόμα γελούσε. (Γέλια) Ήταν στο κέντρο της πρωτεύουσας και ήμασταν ενθουσιασμένοι γι' αυτήν την ευκαιρία. Δυστυχώς ήταν η εθνική τράπεζα της Ισλανδίας.
One last example is that recently we, like last summer, we won the competition to design a Nordic national bank. This was the director of the bank when he was still smiling. (Laughter) It was in the middle of the capital so we were really excited by this opportunity. Unfortunately, it was the national bank of Iceland.
Την ίδια εποχή είχαμε έναν επισκέπτη. Ένας υπουργός από το Αζερμπαϊτζάν ήρθε στο γραφείο μας. Τον πήγαμε να δει το Βουνό και ενθουσιάστηκε με την ιδέα του να φτιάχνεις πραγματικά βουνά με την αρχιτεκτονική. Επειδή το Αζερμπαϊτζάν είναι γνωστό ως οι Άλπεις της Κεντρικής Ασίας. Μας ρώτησε αν μπορούσαμε να φανταστούμε ένα αστικό πολεοδομικό σχέδιο ενός νησιού έξω από την πρωτεύουσα που θα αναπαριστούσε τις σιλουέτες των επτά σημαντικότερων βουνών του Αζερμπαϊτζάν.
At the same time, we actually had a visitor -- a minister from Azerbaijan came to our office. We took him to see the Mountain. And he got very excited by this idea that you could actually make mountains out of architecture, because Azerbaijan is known as the Alps of Central Asia. So he asked us if we could actually imagine an urban master plan on an island outside the capital that would recreate the silhouette of the seven most significant mountains of Azerbaijan.
Αναλάβαμε το έργο και φτιάξαμε αυτό το μικρό βίντεο που θα 'θελα να σας δείξω. Φτιάχνουμε συχνά μικρές ταινίες. Διαπληκτιζόμαστε συχνά για την μουσική επένδυση, αλλά σ' αυτήν την περίπτωση ήταν πολύ απλό να διαλέξουμε τραγούδι. Βασικά το Μπάκου είναι ένας ημισεληνοειδής κόλπος απέναντι από το νησί Ζίρα, που σχεδιάζουμε. Σχεδόν όπως τα σύμβολα στη σημαίας τους. Η κεντρική μας ιδέα ήταν να πάρουμε τα σχήματα των 7 σημαντικότερων βουνών της τοπογραφίας του Αζερμπαϊτζάν και να τα αναπαραστήσουμε σαν αστικές αρχιτεκτονικές δομές, κατοικήσιμες από ανθρώπους. Έπειτα, τοποθετήσαμε τα βουνά στο νησί, όπου πλαισιώνουν μία μεγάλη πράσινη κοιλάδα. Περίπου σαν ένα κεντρικό πάρκο.
So we took the commission. And we made this small movie that I'd like to show. We quite often make little movies. We always argue a lot about the soundtrack, but in this case it was really easy to choose the song. So basically, Baku is this sort of crescent bay overlooking the island of Zira, the island that we are planning -- almost like the diagram of their flag. And our main idea was to sort of sample the seven most significant mountains of the topography of Azerbaijan and reinterpret them into urban and architectural structures, inhabitable of human life. Then we place these mountains on the island, surrounding this sort of central green valley, almost like a central park.
Το ενδιαφέρον είναι ότι αυτή τη στιγμή το νησί είναι μόνο ένα κομμάτι ερήμου. Δεν έχει βλάστηση. Δεν έχει νερό. Ούτε ενέργεια ούτε πόρους. Σχεδιάσαμε ολόκληρο το νησί σαν μοναδικό οικοσύστημα, αξιοποιώντας την αιολική ενέργεια για τη λειτουργία των μονάδων αφαλάτωσης, και τις θερμικές ιδιότητες του νερού για τη θέρμανση και ψύξη των κτιρίων. Και όλο το παραπανίσιο άχρηστο καθαρό νερό φιλτράρεται οργανικά μέσα στο τοπίο, μεταμορφώνοντας σταδιακά το έρημο νησί σε ένα πράσινο, πληθωρικό τοπίο.
And what makes it interesting is that the island right now is just a piece of desert. It has no vegetation. It has no water. It has no energy, no resources. So we actually sort of designed the entire island as a single ecosystem, exploiting wind energy to drive the desalination plants, and to use the thermal properties of water to heat and cool the buildings. And all the sort of excess freshwater wastewater is filtered organically into the landscape, gradually transforming the desert island into sort of a green, lush landscape.
Έτσι ενώ η αστική ανάπτυξη συνήθως συμβαίνει εις βάρος της φύσης, σ' αυτήν την περίπτωση ουσιαστικά δημιουργείται φύση. Και τα κτίρια όχι μόνο δίνουν την αίσθηση βουνών. Λειτουργούν και σαν βουνά. Προσφέρουν προστασία από τον άνεμο. Συλλέγουν ηλιακή ενέργεια. Συλλέγουν νερό. Δηλαδή ουσιαστικά μετατρέπουν ολόκληρο το νησί σε ένα μοναδικό οικοσύστημα.
So, you can say where an urban development normally happens at the expense of nature, in this case it's actually creating nature. And the buildings, they don't only sort of invoke the imagery of the mountains, they also operate like mountains. They create shelter from the wind. They accumulate the solar energy. They accumulate the water. So they actually transform the entire island into a single ecosystem.
Πρόσφατα παρουσιάσαμε τα γενικά σχέδια. Και εγκρίθηκαν. Και αυτό το καλοκαίρι ξεκινάμε τα δομικά έγγραφα των δύο πρώτων βουνών, στο πρώτο νησί, ουδέτερο σε εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, της Κεντρικής Ασίας. (Χειροκρότημα) Κλείνοντας... Είδατε πώς το Βουνό στην Κοπεγχάγη μετεξελίχθηκε στις Επτά Κορφές του Αζερμπαϊτζάν. Με λίγη τύχη και λίγη περισσότερη εξέλιξη ίσως σε 10 χρόνια να είναι τα Πέντε Βουνά του Άρη. Ευχαριστώ. (Χειροκρότημα)
So we recently presented the master plan, and it has gotten approved. And this summer we are starting the construction documents of the two first mountains, in what's going to be the first carbon-neutral island in Central Asia. (Applause) Yes, maybe just to round off. So in a way you can see how the Mountain in Copenhagen sort of evolved into the Seven Peaks of Azerbaijan. With a little luck and some more evolution, maybe in 10 years it could be the Five Mountains on Mars. Thank you. (Applause)