A public, Dewey long ago observed, is constituted through discussion and debate. If we are to call the tyranny of assumptions into question, and avoid doxa, the realm of the unquestioned, then we must be willing to subject our own assumptions to debate and discussion. It is in this spirit that I join into a discussion of one of the critical issues of our time, namely, how to mobilize different forms of capital for the project of state building.
کلونه مخکې، ډیوي ،امریکایي فیلسوف) وپتیېله چې) .یوه ټولنه د بحث او مناظرې په ترڅ کې رامنځته کېږي ،که چېرې د ټولنې مستبده فرضیې تر پوښتنې لاندې ونیسو ،او د ناپوښتل شوي باورونو چې لا تر اوسه تر بحث لاندې ندي نیول شوي ،مخنیوی وکړو بیا نو د دې لېوالتیا باید ولرو چې خپلې فرضیې هم .تر بحث او مناظرې لاندې راولو د همدې روحیې په لرلو سره ده چې زه غواړم هغه بحث ته ورګډ شم چې زمونږ د معاصرې دورې یوه حساسه مسئله ګڼل ،کېږي هغه دا چې څنګه د پانګو مختلف ډولونه .د دولت جوړونې د پروژې لپار بسیج او تنظیم شي
To put the assumptions very clearly: capitalism, after 150 years, has become acceptable, and so has democracy. If we looked in the world of 1945 and looked at the map of capitalist economies and democratic polities, they were the rare exception, not the norm. The question now, however, is both about which form of capitalism and which type of democratic participation. But we must acknowledge that this moment has brought about a rare consensus of assumptions. And that provides the ground for a type of action, because consensus of each moment allows us to act. And it is necessary, no matter how fragile or how provisional our consensus, to be able to move forward.
:د دې لپاره چې دا فرضیې واضېح کړو سرمایه داري، ۱۵۰ کاله وروسته د منلو وړ شوه .او په همدې توګه دموکراسي که چېرې د ۱۹۴۵ نړۍ ته وګورو او د سرمایه دارۍ اقتصادونو او دموکراتیکو حکومتولۍ نقشې ته نظر ،واچوو .هغه نادره استثنائات وو، نه منل شوې قواعد په هر حال، اوس پوښتنه د دواړو په هکله مطرح کېږي چې څه ډول سرمایه داري .او څه ډول دموکراتیک مشارکت مګر دا باید ومنو چې چې اوسمهال د فرضیو د همغږۍ یوه نادره فضاء رامنځته کړې ده چې دا کار دې دې زمینه رامنځته کوي چې یو څه باید ترسره ،شي ځکه د هرې لحظې همغږي .مونږ ته د عمل کولو اجازه راکوي او دا ډېره اړینه ده، پرته له دې چې زمونږه همغږي څومره ماتېدونکې ،او یا د شرایطو پر بنسټ ولاړه ده .تر څو وکولای شو پر مخ روان شو
But the majority of the world neither benefits from capitalism nor from democratic systems. Most of the globe experiences the state as repressive, as an organization that is concerned about denial of rights, about denial of justice, rather than provision of it. And in terms of experience of capitalism, there are two aspects that the rest of the globe experiences. First, extractive industry. Blood diamonds, smuggled emeralds, timber, that is cut right from under the poorest. Second is technical assistance. And technical assistance might shock you, but it's the worst form of -- today -- of the ugly face of the developed world to the developing countries. Tens of billions of dollars are supposedly spent on building capacity with people who are paid up to 1,500 dollars a day, who are incapable of thinking creatively, or organically.
مګر د نړۍ ډېری برخې نه له سرمایه دارۍ څخه .او نه له دموکراتیکو سیستمونو څخه ګټه پورته کوي د نړۍ ډېری برخې ،د دولتونو څخه د ځپونکي تجربه لري د داسې یوه سازمان په چې په دې لټه کې ده چې چې د اتباعو له حقونو څخه د انکار کوي ،د عدالت څخه انکار کوي .د دې پر ځای چې تأمین یې کړي ،او د سرمایه دارۍ د تجربیاتو له مخې دوه اړخونه دي چې پاتې نړۍ یې تجربه .کوي .لومړۍ، استخراجي صنعت ،(د وینو الماس (د قاچاق الماس قاچاق شوي زمرد ،چارتراش چې د غریبو خلکو له ستوني څخه راشکول .کېږي .دوهم یې تخنیکي مرسته ده ،او تخنيکي مرسته به ښایي تاسو ته حیرانوونکي وي مګر دا تر ټولو ډېره بدمرغه څېره ده چې اوسمهال مخ پر ودې هېوادونه یې د پرمختللي هېوادونو په هکله .لري لسګونه میلیارده ډالره د هغه خلکو پواسطه د ظرفیت جوړونې په برخه کې لګول کېږي چې هغو ته په ورځ کې ۱،۵۰۰ امریکایي ډالره ورکول ،کېږي او دا هغه خلک دي چې نشي کولای خلاق تفکر ،وکړي .او یا نوښتګر وي
Next assumption -- and of course the events of July 7, I express my deep sympathy, and before that, September 11 -- have reminded us we do not live in three different worlds. We live in one world. But that's easily said. But we are not dealing with the implications of the one world that we are living in. And that is that if we want to have one world, this one world cannot be based on huge pockets of exclusion, and then inclusion for some. We must now finally come to think about the premises of a truly global world, in relationship to the regime of rights and responsibilities and accountabilities that are truly global in scope. Otherwise we will be missing this open moment in history, where we have a consensus on both the form of politics and the form of economics.
-- بله فرضیه او البته د جولای ۷ مه نېټه چې خپل ژور خپګان څرګندوم، او تر هغه وړاندې، د سپتمبر --۱۱ مونږ ته یې دا را په یاد کړ چې .مونږ په درېو متفاوتو نړیو کې ژوند نه کوو .مونږ په یوه نړۍ کې ژوند کوو .مګر دا اسانه دي چې وویل شي لېکن مونږ یې د پایلو سره ډېر سر او کار نلرو .له هغه نړۍ سره چې مونږ پکې په ګډه ژوند کوو ،او که چېرې غواړو چې مشترکه نړۍ ولرو بیا نو داسې نشي کېدای چې په دې مشترکې نړۍ کې دې د یو زیات شمېر وګړي وږي نس او محروم وي .او یو څو د ګوتې په شمېر خلک دې غټ ډک جیبونه لري مونږ باید بالاخره په دې هکله فکر وکړو چې یوه رېښتني جهان شموله نړۍ رامنځته شي چې د حقونو ،او مسئولیتونو، او تعهدونه پر بنسټ ولاړه وي او د وسعت له مخې په رېښتني توګه جهان شموله وي او که داسې نشي، مونږ به ،دا تاریخي فرصت له لاسه ورکړو چېرې چې مونږ یوې اجماع ته سره رسېدلي وو په دواړو برخو کې، هم د سیاستونو په شکل .او هم د اقتصادونو په بڼې باندې
What is one of these organizations to pick? We have three critical terms: economy, civil society and the state. I will not deal with those first two, except to say that uncritical transfer of assumptions, from one context to another, can only make for disaster. Economics taught in most of the elite universities are practically useless in my context. My country is dominated by drug economy and a mafia. Textbook economics does not work in my context, and I have very few recommendations from anybody as to how to put together a legal economy. The poverty of our knowledge must become the first basis of moving forward, and not imposition of the framework that works on the basis of mathematical modeling, for which I have enormous respect. My colleagues at Johns Hopkins were among the best.
په دې سازمانونو کې کوم یو یې وټاکل شي؟ :مونږ درې حیاتي اصطلاح ګانې لرو ،اقتصاد ،مدني ټولنه .او دولت زه به د لومړیو دوو سره کار نلرم، یوازې دومره به ووایم چې ، له دقت او تمیز پرته د فرضیو انتقال ،له یوې ساحې څخه بلې ته .یوازې ناورین رامنځته کولای شي هغه اقتصاد چې په ډېریو غوره پوهنتونونو کې تدریسېږي .عملاْ زما په سیمه کې هېڅ ګټه نلري زما هېواد .د مخدره موادو اقتصاد او مافیا تر اغېزې لاندې دئ ،په درسي کتابونو کې د اقتصاد علم زما په هېواد کې کار نه ورکوي او ما په دې هکله خورا لږې سپارښتنې ترلاسه کړي چې څنګه یو حقوقي اقتصاد رامنځته کېدای .شي زمونږ د معلوماتو فقر باید زمونږ د پرمختګ ،لپاره لومړنی ګام وګڼل شي نه د هغه چوکاټ تحمیل چې ،د ریاضیکي موډلونو پر بنسټ کارول کېږي .کومو ته چې زه خورا زیات احترام لرم زما همکاران په جان هاپکنز پوهنتون کې په دې برخه کې تر ټولو ښه وو
Second, instead of debating endlessly about what is the structure of the state, why don't we simplify and say, what are a series of functions that the state in the 21st century must perform? Clare Lockhart and I are writing a book on this; we hope to share that much widely with -- and third is that we could actually construct an index to measure comparatively how well these functions that we would agree on are being performed in different places.
،دوهم د دې پر ځای چې بې پایلې مناظرې ولرو چې د دولت جوړښت څه ،دئ ولې یې نه اسانه کوو او ووایو چې، هغه کومه د کړنو مجموعه ده چې دولت یې باید په ۲۱مې پېړۍ کې تر سره کړي؟ زه او کلېر لکهارټ په دې هکله یو کتاب لیکو؛ --هیله مند یو چې وکولای شو له ډېرو سره یې شریکه کړو او دریمه خبر دا چې مونږ وتوانېدو چې یو شاخص رامنځته کړو تر څو په مقایسوي توګه معلومه کړي چې تر کومه بریده دا کړنې چې مونږ پرې همغږي یو .په بېلابېلو ځایونو کې په سمه توګه تر سره کېږي
So what are these functions? We propose 10. And it's legitimate monopoly of means of violence, administrative control, management of public finances, investment in human capital, provision of citizenship rights, provision of infrastructure, management of the tangible and intangible assets of the state through regulation, creation of the market, international agreements, including public borrowing, and then, most importantly, rule of law.
ښه نو دا کړنې کومې دي؟ .مونږ ۱۰ یې وړاندیز کوو او هغه دي، په قانوني توګه د زورزیاتي ،انحصار ،اداري کنترول، د عامه شتمنیو مدیریت ،پر انساني سرمایې باندې پانګونه، د بشري حقونو خوندیتوب ،د زېربناوو چمتو کول ،د مقررو له مخې د دولت د محسوسو او غیر محسوسو شتمنیو مدیریت ،د بازار رامنځته کول ،نړېوال تړونونه، د عامه قرضونو په ګډون .او تر ټولو اړین، د قانون حاکمیت
I won't elaborate. I hope the questions will give me an opportunity. This is a feasible goal, basically because, contrary to widespread assumption, I would argue that we know how to do this. Who would have imagined that Germany would be either united or democratic today, if you looked at it from the perspective of Oxford of 1943? But people at Oxford prepared for a democratic Germany and engaged in planning. And there are lots of other examples.
.په جزئیاتو به نه غږېږم .هیله مند یم چې پوښتنې به دا فرصت راکړي ،دا یوه ترلاسه کېدونکي موخه ده ،ځکه چې، د پراخو اوازو برعکس زه وایم چې مونږ پوهېږو چې څنګه یې .ترسره کړو چا به داسې انګېرله چې جرمني ،به نن یا متحد او یا ډیموکراټیک وای که چېرې د اکسفورډ ۱۹۴۳ له نظره ورته وګورئ؟ مګر په اکسفورډ کې خلکو د یوه دموکراتیک جرمني لپاره تیاری ونیوه .او طرحه یې چمتو کړه او نورې ډېرې دا ډول بېلګې شتون .لري
Now in order to do this -- and this brings this group -- we have to rethink the notion of capital. The least important form of capital, in this project, is financial capital -- money. Money is not capital in most of the developing countries. It's just cash. Because it lacks the institutional, organizational, managerial forms to turn it into capital. And what is required is a combination of physical capital, institutional capital, human capital -- and security, of course, is critical, but so is information.
--اوس د دې کار د ترسره کولو لپاره-- چې دا ډله هم پکې شاملېږي مونږ باید د پانګې پر مفهوم باندې بیا غور وکړو په دې پروژه کې، تر ټولو کم ارزښته ،پانګه مالي پانګه ده -- پیسې .دي .پیسې په ډېری مخ پر ودې هېوادونو کې پانګه نه ګڼل کېږي .دا یوازې نقدې پیسې دي ،ځکه چې نهادي سازماني او مدیریتي بڼې نلري .تر څو په پانګې باندې واړول شي او څه چې اړین دي ،هغه د فزیکي پانګې --نهادي پانګې، او انساني پانګې یو ترکیب دئ او امنیت، او البته همداراز معلومات ډېر اړین .دي
Now, the issue that should concern us here -- and that's the challenge that I would like to pose to this group -- is again, it takes 16 years in your countries to produce somebody with a B.S. degree. It takes 20 years to produce somebody with a Ph.D. The first challenge is to rethink, fundamentally, the issue of the time. Do we need to repeat the modalities that we have inherited? Our educational systems are inherited from the 19th century. What is it that we need to do fundamentally to re-engage in a project, that capital formation is rapid? The absolute majority of the world's population are below 20, and they are growing larger and faster. They need different ways of being approached, different ways of being enfranchised, different ways of being skilled. And that's the first thing.
اوس هغه مسئله چې باید مونږ ته د اندېښنې وړ وي ـ ـ او دا هغه ننګونه ده چې -- غواړم دې ډلې ته یې وړاندې کړم دا بیا، ۱۶ کلونه وخت نیسي چې ستاسو په هېوادونو کې .یو لېسانس وروزل شي څه نا څه ۲۰ کلونه نیسي چې .یو څوک ډکټورا واخلي ،لومړنۍ ننګونه چې باید فکر پرې وشي په بنسټیزه توګه .هغه د وخت موضوع ده آیا اړتیا لرو چې مونږ ته په میراث را پاتې شوي موډلونه بیا تکرار کړو؟ زمونږ پوهنیز سیستمونه د ۱۹مې پېړۍ څخه په میراث راپاتي .دي ،اصلا څه باید وکړو ،تر څو په داسې پروژه کې بیاګډون وکړو چې پکې پانګه جوړونه ګړندۍ وي؟ د نړۍ غوڅ اکثریت وګړي ،تر ۲۰ کلونو لږ عمر لرونکي دي .او هغوی په چټکۍ سره ستریږي او ډېرېږي هغوی مختلفو لارو ته اړتیا لري ،تر څو رسیدګي ورته وشي مختلفې لارې چې مدني حقونه یې ،خوندي شي مختلفې لارې چې اړونده مهارتونه .ترلاسه کړي .او دا لومړنی ګام دئ
Second is, you're problem solvers, but you're not engaging your global responsibility. You've stayed away from the problems of corruption. You only want clean environments in which to function. But if you don't think through the problems of corruption, who will? You stay away from design for development. You're great designers, but your designs are selfish. It's for your own immediate use. The world in which I operate operates with designs regarding roads, or dams, or provision of electricity that have not been revisited in 60 years. This is not right. It requires thinking.
دویم، تاسو د ستونزو حل کوونکي ،یاست مګر تاسو خپل نړېوال مسئولیت نه تر سره .کوئ تاسو ځانونه لرې وساتل .د فساد له ستونزو څخه تاسو پاک چاپېریال یوازې د خپلو کړنو .لپاره غواړئ که چېرې تاسو د فساد د ستونزو په ،هکله فکر ونکړئ څوک به یې وکړي؟ تاسې د پراختیا د طرحو څخه ځان لرې .کوئ ،تاسو غوره طراحان یاست مګر ستاسو طرحۍ یوازې د خپل ځان لپاره .دي ستاسو طرحې ستاسو د اوسنۍ .کارونې لپاره دي ،په هغه نړۍ کې چې زه کار کوم له طرحو سره کار کوي د سړکونو، یا بندونو او یا هم د برق د تولید په تړاو کوم چې په تېرو ۶۰ کاله وړاندې جوړ .او بیا ندي رغول شوي چې دا سم ندئ. دا فکر ته اړتیا .لري
But, particularly, what we need more than anything else from this group is your imagination to be brought to bear on problems the way a meme is supposed to work. As the work on paradigms, long time ago showed -- Thomas Kuhn's work -- it's in the intersection of ideas that new developments -- true breakthroughs -- occur. And I hope that this group would be able to deal with the issue of state and development and the empowerment of the majority of the world's poor, through this means. Thank you. (Applause)
مګر په ځانګړې توګه، هغه څه ته چې له ډلې څخه تر نورو ډېره اړتیا لرو هغه ستاسو تخیل دی چې پر ستونزو د اغېزې لپاره پکار واچول شي تر څو اړونده چارې په .سمه توګه تر سره شي لکه څنګه چې، پر نمونو باندې کار کول -- کلونه مخکې وښودل چې --د ټامس کوهن اثر دا د مشترکو نظریاتو په شتون کې --کېدای شي چې نوي پرمختګونه .رېښتني لاسته راوړنې -- رامنځته شي او زه هیله مند یم چې دا ډله به وکولای شي د دولتونو او پراختیا ،او د نړۍ د غریبو خلکو پر ځان بسیا کولو کې .له دې لارې بریالۍ شي .مننه (هڅونه)
Chris Anderson: So, Ashraf, until recently, you were the finance minister of Afghanistan, a country right at the middle of much of the world's agenda. Is the country gonna make it? Will democracy flourish? What scares you most?
کرېس انډرسون: ښاغلی غني، تر دې ،وروستیو پورې ،تاسو د افغانستان د مالیې د وزیر په توګه دنده لرله هغه هېواد چې د نړۍ د .اجنډا په محور کې شتون لري آیا دا هېواد به بریالی شي؟ آیا دموکراسي به وغوړېږي؟ کوم څه تاسو تر نورو ډېر ډاروي؟
Ashraf Ghani: What scares me most is -- is you, lack of your engagement. (Laughter) You asked me. You know I always give the unconventional answer. No. But seriously, the issue of Afghanistan first has to be seen as, at least, a 10- to 20-year perspective. Today the world of globalization is on speed. Time has been compressed. And space does not exist for most people. But in my world -- you know, when I went back to Afghanistan after 23 years, space had expanded. Every conceivable form of infrastructure had broken down. I rode -- traveled -- travel between two cities that used to take three hours now took 12. So the first is when the scale is that, we need to recognize that just the simple things that are infrastructure -- it takes six years to deliver infrastructure. In our world. Any meaningful sort of thing. But the modality of attention, or what is happening today, what's happening tomorrow.
اشرف غني: هغه څه چې ما تر نورو ،ډېر ډاروي -- تاسو یاست .ستاسو نه ګډون (خندا) ستا پوښتنه وه. تاسو پوهېږی چې زه .تل نېغ په نېغه ځواب ورکوم ،نه، مګر په رېښتیا سره د افغانستان مسئله لومړۍ باید لږ تر لږه .د ۱۰ تر ۲۰ کلونو له اړخه وکتل شي نن د جهاني کېدلو نړۍ .ګړندۍ ده .وخت لنډ شوی دئ .او د ډېرو خلکو لپاره فضا شتون نلري --مګر زما په نړۍ کې پوهېږې، کله چې زه افغانستان ته ،وروسته له ۲۳ کلونو ولاړم .فضا پراخه شوې وه د زیربنا ټول جوړښتونه له منځه تللي .وو ما سفرونه --وکړل د دوو ښارونو تر منځ واټن به چې پخوا ،درې ساعتونه یې نیول .اوس ۱۲ ساعته نیسي ،ځکه نو لومړۍ که چېرې مقیاس هغه وي مونږ اړ یو چې بنسټیز شیان په ګوته کړو چې هغه زېربناوې دي د زېربناوو جوړول شپږو کلونو ته اړتیا .لري .زمونږ په نړۍ کې هر مفهوم لرونکی .څیز ،مګر د پاملرنې څرنګوالی یا هغه څه چې نن پېښېږي، هغه سبا .پېښېږي
Second is, when a country has been subjected to one of the most immense, brutal forms of exercise of power -- we had the Red Army for 10 continuous years, 110,000 strong, literally terrorizing. The sky: every Afghan sees the sky as a source of fear. We were bombed practically out of existence. Then, tens of thousands of people were trained in terrorism -- from all sides. The United States, Great Britain, joined for instance, Egyptian intelligence service to train thousands of people in resistance and urban terrorism. How to turn a bicycle into an instrument of terror. How to turn a donkey, a carthorse, anything. And the Russians, equally. So, when violence erupts in a country like Afghanistan, it's because of that legacy. But we have to understand that we've been incredibly lucky. I mean, I really can't believe how lucky I am here, standing in front of you, speaking. When I joined as finance minister, I thought that the chances of my living more than three years would not be more than five percent. Those were the risks. They were worth it.
،دویم دا دی چې کله چې یو هېواد د قدرت په تر ټولو بد او بې رحمه ډول --کې راښکېل کېږي مونږ له سره لښکر سره د لسو پرله پسې کلونو لپاره مخامخ ،شوو چې ۱۱۰،۰۰۰ ځواک یې درلود او وژنې یې کولې :آسمان هر افغان آسمان ته د ډار د سرچینې په سترګه .ګوري مونږ بمبارد شوو له هرې خوا څخه وروسته بیا، لسګونه زره خلک ترورېستان تربیه شول .د هر لورې لخوا د بېلګې په توګه، د امریکې متحده ایالتونه، کبیره برتانیه په ګډه د مصر استخباراتي شبکې چې زرګونه کسان وروزي تر څو مقاومت وکړي او ښاري ترور تر سره .کړي څنګه یو بایسکل .د ترور په وسیلې باندې واړوي څنګه یو خر، یو اس ګاډۍ یا بل هر څه .او په عین توګه، روسانو داسې وکړل ځکه نو، کله چې تاوتریخوالی پیلېږي ،د افغانستان په شان په یوه هېواد کې .دا ټول د هغو پاتې شوني پخاطر ده مګر مونږ باید پوه شو چې مونږ ډېر زیات طالع مند .وو یعنې باور مې نشي زه څومره ډېر طالع مند یم چې دلته ستاسو په وړاندې ولاړ یم .غږېږم کله چې زه د مالیې د وزیر په توګه ،ولاړم ما ګومان کاوه چې د ژوندي پاتې کېدلو چانس به مې په درېو کلونو کې .تر پینځه سلنې زیات نه وي .هغه یې خطرونه وو. ارزښت یې درلود
I think we can make it, and the reason we can make it is because of the people. You see, because, I mean -- I give you one statistic. 91 percent of the men in Afghanistan, 86 percent of the women, listen to at least three radio stations a day. In terms of their discourse, in terms of their sophistication of knowledge of the world, I think that I would dare say, they're much more sophisticated than rural Americans with college degrees and the bulk of Europeans -- because the world matters to them. And what is their predominant concern? Abandonment. Afghans have become deeply internationalist.
،زه فکر کوم چې مونږ یې کولای شو او علت یې چې مونږ یې کولای شو .د خلکو پخاطر دئ وینئ، ځکه چې -- زه به یو ارقام درته .وړاندې کړم ،په افغانستان کې ۹۱ سلنه نارینه ،او ۸۶ سلنه ښځې په ورځ کې لږ تر لږه درې .راډیویي سټېشنونو ته غوږ نیسي ،د هغوی د بحثونو په تړاو او د نړۍ په هکله د هغوی د پوهې ،پېچلتیا ،زه کولای شم ووایم چې د دې افغانانو د پوهې کچه ډېره لوړه او پېچلې ده نسبت هغه امریکایانو چې په ښارونو کې اوسېږي او له پوهنتونه فارغ دي --او له یو شمېر اروپایانو څخه هم .ځکه چې نړۍ هغو ته اهمیت لري او د هغو اصلي اندېښنه څه ده؟ .یوازې پرېښودل .افغانان په ژوره توګه نړېوال شوي دي
You know, when I went back in December of 2001, I had absolutely no desire to work with the Afghan government because I'd lived as a nationalist. And I told them -- my people, with the Americans here -- separate. Yes, I have an advisory position with the U.N. I went through 10 Afghan provinces very rapidly. And everybody was telling me it was a different world. You know, they engage. They see engagement, global engagement, as absolutely necessary to the future of the ordinary people. And the thing that the ordinary Afghan is most concerned with is -- Clare Lockhart is here, so I'll recite a discussion she had with an illiterate woman in Northern Afghanistan. And that woman said she didn't care whether she had food on her table. What she worried about was whether there was a plan for the future, where her children could really have a different life. That gives me hope. CA: How is Afghanistan going to provide alternative income to the many people who are making their living off the drugs trade?
پوهېږې، کله چې د ۲۰۰۱ کال په ډسمبر کې بېرته ستون شوم ما تمه نه درلوده چې له افغان دولت سره به کار وکړم ځکه ما د یوه وطن دوست په توګه ژوند .کړئ --او ما هغو ته وویل -- زما خلک، د دې ځای امریکایانو څخه .جلا دي هو، زه د ملګري ملتونو سره د مشارو په .توګه دنده لرم ما د افغانستان ۱۰ ولایتونو ته په چټکۍ .سره سفر وکړ او هر چا به راته ویل چې دا یوه متفاوته .نړۍ ده .پوهېږې، هغوی مشارکت درلود ،هغوی مشارکت، نړېوال مشارکت ته د عادي خلکو د راتلونکي لپاره ډېره .اړینه ګڼي او هغه څه چې یو عادي افغان وګړی --ورته لېوالتیا لري ،کلر لاکهرټ هم دلته شتون لري زه به د هغې یو بحث درته نکل کړم چې د افغانستان په شمال کې یې له .یوې بېسوادې ښځې سره درلود او هغې ښځې ورته ویلي وو چې زه د دې پروا نلرم چې زما په دسترخوان کې ډوډۍ شته او .کنه هغه څه ته چې هغې اندېښنه درلوده دا وه چې آیا د راتلونکي لپاره کوم پلان ،شته او کنه چېرته چې د هغې ماشومان په رېښتني .توګه یو متفاوت ژوند ولري .دا ما ته هیله رابښي ک. ا. افغانستان به څنګه وکولای شي د عوایدو بدیل هغو ډېرو خلکو ته برابره کړي چې هغوی خپل عواید د مخدره موادو د کرکېلې له لارې ترلاسه کوي؟
AG: Certainly. Well, the first is, instead of sending a billion dollars on drug eradication and paying it to a couple of security companies, they should give this hundred billion dollars to 50 of the most critically innovative companies in the world to ask them to create one million jobs. The key to the drug eradication is jobs. Look, there's a very little known fact: countries that have a legal average income per capita of 1,000 dollars don't produce drugs.
،ا. غ: ښه، تر ټولو لومړی د میلیارډونو ډالرو د لېږلو پر ځای چې د مخدره توکي د له مینځه وړلو لپاره ،یو څو امنیتي کمپینو ته ورکول کېږي هغوی باید دا سل میلیارده ډالره د نړۍ پنځوسو نوښتګرو شرکتونو ته ورکړي او ورڅخه وغواړي چې یو میلیون .نوې دندې رامنځته کړي د مخدره موادو له منځه وړلو لپاره اساسي کلۍ .دندې دي وګورئ یو لږ- پېژندل شوی حقیقت :شتون لري هغه هېوادونه چې کلنۍ سرانه قانوني عواید یې په اوسطه توګه زر ډالره ده .مخدره مواد نه تولیدوي
Second, textile. Trade is the key, not aid. The U.S. and Europe should give us a zero percent tariff. The textile industry is incredibly mobile. If you want us to be able to compete with China and to attract investment, we could probably attract four to six billion dollars quite easily in the textile sector, if there was zero tariffs -- would create the type of job. Cotton does not compete with opium; a t-shirt does. And we need to understand, it's the value chain. Look, the ordinary Afghan is sick and tired of hearing about microcredit. It is important, but what the ordinary women and men who engage in micro-production want is global access. They don't want to sell to the charity bazaars that are only for foreigners -- and the same bloody shirt embroidered time and again. What we want is a partnership with the Italian design firms. Yeah, we have the best embroiderers in the world! Why can't we do what was done with northern Italy? With the Put Out system? So I think economically, the critical issue really is to now think through.
.دوهم، نساجي .سوداګري کلۍ ده، نه مرسته امریکا او اروپا .باید مونږ ته صفر فیصده تعرفه راکړي د نساجۍ صنعت خورا زیاته محرکه .ده که غواړئ چې مونږ له چین سره سیالۍ ،وکړو او پانګونه راجلب کړو مونږ کولای شو چې څلور تر شپږو میلیارډ ډالره په ډېرې اسانۍ سره د نساجۍ په ،سکتور کې را جذب کړو --که چېرې تعرفې صفر شي او په ترڅ کې به یې دندې رامنځته .شي ،پخته د تریاکو سره سیالي نکوي .یو ټی-شرټ یې کوي او مونږ باید په دې باندې پوه شو، دا د .ارزښت ځنځیر دئ وګورئ، یو عادي افغان وګړی د کوچني قرضې څخه ستړی دئ او نه .یې خوښوي ،دا اړینه ده مګر هغه څه چې په کوچنیو تولیداتو کې ،ښکېل زمونږ ښځې او نارینه یې غواړي .هغه نړېوال لاسرسی دئ هغوی نه غواړي چې په خیریه بازارانو کې --چې یوازې د بهرنیانو لپاره دي، خپل مالونه وپلوري او بیا هماغه لعنتی ټي- شرټ چې په تکرار سره بیا بیا ګڼدل .کېږي هغه څه چې مونږ غواړو له ایټالیایي طراحۍ کمپینو سره شراکت .دئ هو، مونږ په نړۍ کې تر ټولو غوره !خامک اوبدونکي لرو ولې هغه څه چې له شمالي ایټالیا سره شوي، مونږ یې نشو کولای؟ د پُټ اوټ سیستم [ کارکوونکي د تړون له مخې یا پخپل کور یا په کارخونو کې کار کوي] له لارې؟ ځکه نو زه فکر کوم چې اقتصادي ،اړخ یې .اړین دئ چې اوس پرې هر اړخیز غور وشي
And what I will say here is that aid doesn't work. You know, the aid system is broken. The aid system does not have the knowledge, the vision, the ability. I'm all for it; after all, I raised a lot of it. Yeah, to be exact, you know, I managed to persuade the world that they had to give my country 27.5 billion. They didn't want to give us the money.
او زه غواړم ووایم چې مرسته کار .نه ورکوي پوهېږې، د مرستې سیستم له کاره .غورځېدلئ ،د مرستې سیستم هغه لازمه پوهه .لیدلوری، او وړتیا نلري زه په ډاډ سره وایم، سره له دې چې .ډېرې مرستې مې راټولې کړي چې په دقیقه توګه وویل شي ،پوهېږې ما وکړای شول نړۍ دې ته وهڅوم چې زما هېواد ته ۲۷،۵ میلیارډه ډالره .ورکړي هغوی نه غوښتل چې مونږ ته دا .پیسې راکړي
CA: And it still didn't work?
ک. ا: او بیا یې هم کار ونکړ؟
AG: No. It's not that it didn't work. It's that a dollar of private investment, in my judgment, is equal at least to 20 dollars of aid, in terms of the dynamic that it generates. Second is that one dollar of aid could be 10 cents; it could be 20 cents; or it could be four dollars. It depends on what form it comes, what degrees of conditionalities are attached to it. You know, the aid system, at first, was designed to benefit entrepreneurs of the developed countries, not to generate growth in the poor countries. And this is, again, one of those assumptions -- the way car seats are an assumption that we've inherited in governments, and doors. You would think that the US government would not think that American firms needed subsidizing to function in developing countries, provide advice, but they do. There's an entire weight of history vis-a-vis aid that now needs to be reexamined. If the goal is to build states that can credibly take care of themselves -- and I'm putting that proposition equally; you know I'm very harsh on my counterparts -- aid must end in each country in a definable period. And every year there must be progress on mobilization of domestic revenue and generation of the economy. Unless that kind of compact is entered into, you will not be able to sustain the consensus.
.ا. غ: نه. داسې نده چې کار یې ونکړ ،د خصوصي پانګونې یو ډالر ،زما په اند لږ تر لږه د مرستو له ۲۰ ډالرو سره ،برابره ده .ځکه چې خوځښت رامنځته کوي دویمه خبره دا ده چې یو ډالر مرسته کېدای شي ۱۰ سنټه وي؛ کېدای شي ۲۰ سنټه وي؛ .یا کېدای شي څلور ډالره وي دا په دې پورې اړه لري چې دا مرسته ،په کومه بڼه راځي .د کوم ډول شرایطو سره راځي پوهېږئ، د مرستو سیستم، په لومړي سر کې د دې لپاره طرحه شوی وو چې ګټه یې د پرمختللي هېوادونو کارفرمایانو ته ،ورسېږي نه دا چې په غریبو هېوادونو کې د ودې .د پرمختګ جوګه شي -- او دا بیا، د هغه فرضیو له ډلې څخه ده لکه د موټر سېټونه یوه فرضیه ده چې مونږ یې له دولتونو په میراث وړی، او په همدې .توګه دروازې تاسو به ګومان کوی چې د امریکې دولت په دې هکله فکر نکوي چې امریکایي شرکتونه مالي ملاتړ ته اړتیا لرله تر څو په مخ پر ودې هېوادونو کې کار ،وکړي، او یوازې مشوره یې ورکوله .مګر هغوی همداسې کوي ډېر شواهد شتون لري چې د مرستې پر وړاندې چې اوس باید له سره غور پرې .وشي که چېرې موخه دا وي چې دولتونه --په پښو ودرول شي او پر ځان بسیا شي او زه په دې هکله عین وړاندیز کوم؛ پوهېږې چې زه د خپلو همتاوو --پر وړاندې کلک دریځ لرم مرستې باید ختمې شي په هر هېواد کې تر یوه ټاکلي .مودې وروسته او هر کال باید د کورني عوایدو د انسجام .او د اقتصادي ودې په برخه کې پرمختګ وشي ،که چېرې داسې یو تړون رامنځته نشي .تاسې نشئ کولای اجماع وساتلی شئ