Θα μοιραστώ μαζί σας την ιστορία για το πώς έγινα ακτιβίστρια εναντίον του AIDS. Και αυτό είναι το όνομα της εκστρατείας μου, SING Campaign. Το Νοέμβριο του 2003 ήμουν καλεσμένη να πάρω μέρος στα εγκαίνια του ιδρύματος 46664 του Νέλσον Μαντέλα. Αυτό είναι ίδρυμά του για το HIV/AIDS. Και 46664 είναι το νούμερο που είχε ο Μαντέλα όταν ήταν φυλακισμένος στο νησί Robben. Και εδώ είμαι με τον Γιουσού Ν' Ντουρ, στη σκηνή, διασκεδάζοντας απίστευτα. Την επόμενη μέρα, όλοι οι καλλιτέχνες ήταν καλεσμένοι να συναντήσουν τον Μαντέλα στο νησί Robben, από όπου θα έδινε συνέντευξη στον παγκόσμιο τύπο, στεκόμενος μπροστά στο παλιό κελί του. Μπορείτε να δείτε τα κάγκελα του παραθύρου εκεί. Ήταν ένα βαρυσήμαντο γεγονός για όλους μας. Εκείνη τη στιγμή, ο Μαντέλα είπε στον παγκόσμιο τύπο ότι μια πραγματική γενοκτονία συνέβαινε στη χώρα του, ότι μετά το Απαρτχάιντ το Έθνος του Ουράνιου Τόξου χίλια άτομα πέθαιναν κάθε μέρα, και ότι τα θύματα της πρώτης γραμμής, τα πιο ευάλωτα απ' όλους, ήταν γυναίκες και παιδιά.
I'm going to share with you the story as to how I have become an HIV/AIDS campaigner. And this is the name of my campaign: SING Campaign. In November of 2003, I was invited to take part in the launch of Nelson Mandela's 46664 Foundation -- that is his HIV/AIDS foundation. And 46664 is the number that Mandela had when he was imprisoned in Robben Island. And that's me with Youssou N'Dour, onstage, having the time of my life. The next day, all the artists were invited to join Mandela in Robben Island, where he was going to give a conference to the world's press, standing in front of his former prison cell. You can see the bars of the window there. It was quite a momentous occasion for all of us. In that moment in time, Mandela told the world's press that there was a virtual genocide taking place in his country; that post-apartheid Rainbow Nation, a thousand people were dying on a daily basis and that the front line victims, the most vulnerable of all, were women and children.
Αυτό είχε τεράστιο αντίκτυπο στο μυαλό μου, γιατί είμαι γυναίκα, και είμαι και μητέρα, και δεν είχα συνειδητοποιήσει ότι η πανδημία του HIV/AIDS επηρεάζει άμεσα τις γυναίκες με τέτοιο τρόπο. Και έτσι δεσμεύτηκα -- όταν έφυγα από τη Νότιο Αφρική, όταν έφυγα από το Κέιπ Τάουν, είπα στον εαυτό μου, "Αυτό είναι κάτι για το οποίο θα πρέπει να μιλήσω. Πρέπει να υπηρετήσω." Και έτσι, επομένως, συμμετείχα στην κάθε μια συναυλία του 46664 που μπορούσα να λάβω μέρος και έδωσα συνεντεύξεις τύπου, ομιλίες, μιλώντας και χρησιμοποιώντας την ιδιότητά μου ως μουσικός, με τη δέσμευσή μου στον Μαντέλα, λόγω σεβασμού για το τεράστιο, απίστευτο έργο που έχει κάνει. Όλοι στον κόσμο σέβονται τον Νέλσον Μαντέλα. Όλοι τιμούν τον Νέλσον Μαντέλα. Αλλά ξέρουν όλοι τι διαδραματίζεται στην Νότιο Αφρική, τη χώρα του, τη χώρα που είχε έναν από τους μεγαλύτερυς ρυθμούς μετάδοσης του ιού; Νομίζω ότι αν έβγαινα έξω στο δρόμο τώρα, και έλεγα στον κόσμο τι συμβαίνει εκεί πέρα, θα σοκαρίζονταν.
This was a huge impact on my mind, because I am a woman and I am a mother, and I hadn't realized that the HIV/AIDS pandemic was directly affecting women in such a way. And so I committed -- when I left South Africa, when I left Capetown, I told myself, "This is going to be something that I have to talk about. I have to serve." And so, subsequently I participated in every single 46664 event that I could take part in and gave news conferences, interviews, talking and using my platform as a musician, with my commitment to Mandela -- out of respect for the tremendous, unbelievable work that he had done. Everyone in the world respects Nelson Mandela, everyone reveres Nelson Mandela. But do they all know about what has been taking place in South Africa, his country, the country that had one of the highest incidents of transmission of the virus? I think that if I went out into the street now and I told people what was happening there, they would be shocked.
Ήμουν πολύ-πολύ τυχερή, μερικά χρόνια αργότερα, που γνώρισα τον Zackie Achmat, τον ιδρυτή της Treatment Action Campaign, έναν απίστευτο αγωνιστή και ακτιβιστή. Τον γνώρισα σε μια συναυλία του 46664. Φορούσε ένα μπλουζάκι σαν αυτό που φοράω τώρα. Αυτό είναι ένα εργαλείο. Αυτό σας λέει ότι εκδηλώνω αλληλεγγύη προς τα άτομα που έχουν HIV, άτομα που ζουν με τον HIV. Και κατά κάποιο τρόπο, λόγω του στίγματος, φορώντας αυτό το μπλουζάκι, λέω, "Ναι, μπορούμε να μιλήσουμε γι' αυτό το θέμα. Δεν χρειάζεται να είναι στην ντουλάπα." Έγινα μέλος της Treatment Action Campaign, και είμαι πολύ περήφανη που είμαι μέλος αυτής της απίστευτης οργάνωσης. Είναι μια εκστρατεία στην κοινωνία με το 80 τοις εκατό των μελών να είναι γυναίκες, οι περισσότερες από τις οποίες είναι φορείς του ιού. Εργάζονται δίπλα στους ανθρώπους. Έτσι καταφέρνουν και βοηθούν πολύ τον κόσμο που ζει άμεσα με τις επιπτώσεις του ιού. Έχουν εκπαιδευτικά προγράμματα. Αναδεικνύουν τα ζητήματα του στίγματος. Είναι εκπληκτικό το τι κάνουν. Και ναι, το SING Campaign μου έχει υποστηρίξει την Treatment Action Campaign καθώς έχω προσπαθήσει να ευαισθητοποιήσω το κοινό και να συγκεντρώσω χρήματα. Πολλά από τα χρήματα που κατάφερα να συγκεντρώσω έχουν πάει άμεσα στην Treatment Action Campaign και στην απίστευτη δουλειά που κάνουν, και εξακολουθούν να κάνουν, στη Νότια Αφρική.
I was very, very fortunate a couple of years later to have met Zackie Achmat, the founder of Treatment Action Campaign, an incredible campaigner and activist. I met him at a 46664 event. He was wearing a t-shirt like the one I wear now. This is a tool -- this tells you I am in solidarity with people who have HIV, people who are living with HIV. And in a way because of the stigma, by wearing this t-shirt I say, "Yes, we can talk about this issue. It doesn't have to be in the closet." I became a member of Treatment Action Campaign and I'm very proud to be a member of that incredible organization. It's a grassroots campaign with 80 percent membership being women, most of whom are HIV-positive. They work in the field. They have tremendous outreach to the people who are living directly with the effects of the virus. They have education programs. They bring out the issues of stigma. It's quite extraordinary what they do. And yes, my SING Campaign has supported Treatment Action Campaign in the way that I have tried to raise awareness and to try to also raise funds. A lot of the funding that I have managed to raise has gone directly to Treatment Action Campaign and the incredible work that they do, and are still continuing to do in South Africa.
Οπότε αυτή είναι η SING Campaign μου. Η SING Campaign στην ουσία είμαι εγώ και τρεις ή τέσσερις υπέροχοι άνθρωποι που βοηθάνε υποστηρίζοντάς με. Έχω ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο τα τελευταία δυόμιση χρόνια. Έχω πάει σε 12 διαφορετικές χώρες. Εδώ είμαι στο Όσλο στην Νορβηγία, λαμβάνοντας μια ωραία, παχυλή επιταγή, τραγουδώντας στο Χόνγκ Κονγκ, προσπαθώντας να πείσω τον κόσμο να συγκεντρώσει χρήματα. Στο Γιοχάνεσμπουργκ, είχα την ευκαιρία να απευθυνθώ σε ένα κυρίως λευκό, μεσαίας τάξης Νοτιοαφρικανικό ακροατήριο που κατέληξε στα κλάματα, επειδή χρησιμοποιώ βίντεο που πραγματικά αγγίζουν την καρδιά, την όλη φύση, αυτής της τρομερής τραγωδίας που λαμβάνει χώρα, που ο κόσμος τείνει να αποφεύγει, επειδή είναι κουρασμένοι, και δεν γνωρίζουν ποιες είναι οι λύσεις. Aaron Motsoaledi, ο νυν υπουργός Υγείας, παραβρέθηκε σ' εκείνη τη συναυλία, και είχα την ευκαιρία να τον συναντήσω, και δήλωσε την απόλυτη δέσμευσή του να προσπαθήσει να προκαλέσει την αλλαγή, που είναι απολύτως απαραίτητη. Αυτό είναι στη σκοτσέζικη Βουλή. Έκτοτε έχω γίνει απεσταλμένη για τη Σκοτία και το HIV. Και τους έδειχνα τις εμπειρίες μου και προσπαθούσα, πάλι, να τους ευαισθητοποιήσω. Και ξανά, στο Εδιμβούργο, με την υπέροχη Αφρικανική Χορωδία Παιδιών που απλά λατρεύω. Και είναι παιδιά σαν αυτά, πολλά από τα οποία έχουν ορφανέψει επειδή η οικογένεια τους έχει πληγεί από τον ιό του AIDS.
So this is my SING Campaign. SING Campaign is basically just me and about three or four wonderful people who help to support me. I've traveled all over the world in the last two and a half years -- I went to about 12 different countries. Here I am in Oslo in Norway, getting a nice, fat check; singing in Hong Kong, trying to get people to raise money. In Johannesburg, I had the opportunity to play to a mainly white, middle-class South African audience who ended up in tears because I use film clips that really touch the heart, the whole nature, of this terrible tragedy that is taking place, that people are tending to avoid, because they are fatigued, and they really don't quite know what the solutions are. Aaron Motsoaledi, the current health minister, attended that concert and I had an opportunity to meet with him, and he gave his absolute commitment to try to making a change, which is absolutely necessary. This is in the Scottish Parliament. I've subsequently become an envoy for Scotland and HIV. And I was showing them my experiences and trying to, again, raise awareness. And once again, in Edinburgh with the wonderful African Children's Choir who I simply adore. And it's children like this, many of whom have been orphaned because of their family being affected by the AIDS virus.
Εδώ κάθομαι στην Νέα Υόρκη με τον Michel Sidibe. Είναι διευθυντής του UNAIDS. Και νιώθω τιμή από το γεγονός ότι ο Michel με κάλεσε, μερικούς μήνες πριν, να γίνω πρέσβειρα του UNAIDS. Και μ' αυτό τον τρόπο, ενδυναμώνω τη βάση μου και μπορώ να βοηθήσω περισσότερο κόσμο. Το μήνυμα που το UNAIDS στέλνει αυτή τη στιγμή στον κόσμο είναι ότι θα θέλαμε να δούμε την ολοκληρωτική παύση της μετάδοσης του ιού από μητέρα σε παιδί μέχρι το 2015. Είναι ένας πολύ φιλόδοξος στόχος, αλλά πιστεύουμε ότι μπορεί να επιτευχθεί με πολιτική θέληση. Αυτό μπορεί να γίνει.
I'm sitting here in New York with Michel Sidibe -- he's the director of UNAIDS. And I'm very honored by the fact that Michel invited me, only a few months ago, to become a UNAIDS ambassador. And in this way, I've been strengthening my platform and broadening my outreach. The message that UNAIDS are currently sending out to the world is that we would like to see the virtual elimination of the transmission of the virus from mother to child by 2015. It's a very ambitious goal but we believe it can be achieved with political will. This can happen.
Και εδώ είμαι με μία έγκυο γυναίκα που είναι φορέας του ιού, και χαμογελάμε, χαμογελάμε μαζί, επειδή είμαστε σίγουρες, επειδή ξέρουμε ότι αυτή η νέα γυναίκα λαμβάνει θεραπεία ώστε η ζωή της να παραταθεί για να φροντίσει το μωρό που πρόκειται να γεννήσει. Και στο μωρό θα χορηγηθεί PMTCT, που σημαίνει ότι αυτό το μωρό μπορεί να γεννηθεί χωρίς τον ιό. Τώρα αυτό είναι πρόληψη στο ξεκίνημα της ζωής. Είναι ένας τρόπος να αρχίσουμε να κοιτάμε στη παρέμβαση στην πανδημία του AIDS.
And here I am with a pregnant woman, who is HIV positive and we're smiling, both of us are smiling, because we're very confident, because we know that that young woman is receiving treatment so her life can be extended to take care of the baby she's about to give birth to. And her baby will receive PMTCT, which will mean that that baby can be born free of the virus. Now that is prevention at the very beginning of life. It's one way to start looking at intervention with the AIDS pandemic.
Τώρα, θα ήθελα να κλείσω να σας πω τη μικρή ιστορία για την Avelile. Αυτή είναι η Avelile. Με συνοδεύει όπου πάω. Διηγούμαι την ιστορία της σε όλους, επειδή αναπαριστά ένα από τα εκατομμύρια των ορφανών του HIV/AIDS. Η μητέρα της Avelile ήταν φορέας του HIV. Πέθανε από νοσήματα που σχετίζονται με το AIDS. Η Avelile είχε τον ιό. Γεννήθηκε με τον ιό. Και εδώ είναι 7 χρονών, ζύγιζε λιγότερο από ένα μωρό ενός έτους. Σ' αυτό το σημείο της ζωής της, πάσχει από πλήρους έκτασης AIDS και είχε πνευμονία. Τη συναντήσαμε σ' ένα νοσοκομείο στο ανατολικό Κέιπ και περάσαμε ένα ολόκληρο απόγευμα μαζί της - ένα αξιαγάπητο παιδί. Οι γιατροί και οι νοσοκόμες ήταν εκπληκτικοί. Την έβαλαν σε μία πολύ ειδική θρεπτική δίαιτα και τη φρόντισαν πολύ καλά. Και δεν ξέραμε όταν φύγαμε από το νοσοκομείο -- γιατί κινηματογραφήσαμε την ιστορία της -- δεν ξέραμε αν θα επιζούσε. Έτσι, ήταν προφανώς... ήταν μια πολύ συγκινητική συνάντηση και μείναμε με ένα αίσθημα συγκίνησης από αυτή την άμεση εμπειρία, αυτό το παιδί, ξέρετε, αυτή η ιστορία. Πέντε μήνες μετά, πήγαμε πίσω στην Νότια Αφρική να συναντήσουμε την Avelile ξανά. Και νιώθω -- τις τρίχες στα -- Δεν ξέρω αν μπορείτε να δείτε τις τρίχες στα χέρια μου. Είναι σηκωμένες, γιατί γνωρίζω τι θα σας δείξω. Αυτή είναι η μεταμόρφωση που έγινε. Δεν είναι εκπληκτικό;
Now, I just would like to finish off to tell you the little story about Avelile. This is Avelile -- she goes with me wherever I go. I tell her story to everyone because she represents one of millions of HIV/AIDS orphans. Avelile's mother had HIV virus -- she died from AIDS-related illness. Avelile had the virus, she was born with the virus. And here she is at seven years old, weighing no more than a one year-old baby. At this point in her life, she's suffering with full-blown AIDS and had pneumonia. We met her in a hospital in the Eastern Cape and spent a whole afternoon with her -- an adorable child. The doctors and nurses were phenomenal. They put her on very special nutritious diet and took great care of her. And we didn't know when we left the hospital -- because we filmed her story -- we didn't know if she was going to survive. So, it was obviously -- it was a very emotional encounter and left us feeling very resonant with this direct experience, this one child, you know, that story. Five months later, we went back to South Africa to meet Avelile again. And I'm getting -- the hairs on my -- I don't know if you can see the hairs on my arms. They're standing up because I know what I'm going to show you. This is the transformation that took place. Isn't it extraordinary?
Χειροκρότημα
(Applause)
Αυτό το χειροκρότημα είναι στην πραγματικότητα για τους γιατρούς και τις νοσοκόμες του νοσοκομείου που φρόντισαν την Avelile. Και υποθέτω ότι εκτιμάτε αυτού του είδους τη μεταμόρφωση. Έτσι, θα ήθελα να σας πω, στον καθένα σε αυτό το κοινό, αν πιστεύετε ότι κάθε μητέρα και κάθε παιδί στον κόσμο έχει το δικαίωμα στην πρόσβαση σε καλή διατροφή και καλή ιατρική περίθαλψη, και πιστεύετε ότι οι Αναπτυξιακοί Στόχοι της Χιλιετίας, και ιδιαίτερα οι νούμερο πέντε και έξι, πρέπει να αποτελούν απόλυτη δέσμευση για όλες τις κυβερνήσεις του κόσμου -- ειδικά στην υπό-σαχάρια Αφρική -- μπορείτε παρακαλώ να σηκωθείτε. Νομίζω ότι μπορούμε σαφώς να πούμε ότι είναι σχεδόν όλοι στην αίθουσα.
That round of applause is actually for the doctors and nurses of the hospital who took care of Avelile. And I take it that you appreciate that kind of transformation. So, I would like to say to you, each one in the audience, if you feel that every mother and every child in the world has the right to have access to good nutrition and good medical care, and you believe that the Millennium Development Goals, specifically five and six, should be absolutely committed to by all governments around the world -- especially in sub-Saharan Africa -- could you please stand up. I think that's fair to say, it's almost everyone in the hall.
Σας ευχαριστώ πολύ.
Thank you very much.
(Χειροκρότημα)
(Applause)