I am very, very happy to be amidst some of the most -- the lights are really disturbing my eyes and they're reflecting on my glasses. I am very happy and honored to be amidst very, very innovative and intelligent people. I have listened to the three previous speakers, and guess what happened? Every single thing I planned to say, they have said it here, and it looks and sounds like I have nothing else to say.
Jestem bardzo szczęśliwy będąc wśród najbardziej... Światła mnie oślepiają, odbijają się w moich okularach. Jestem szczęśliwy i zaszczycony, że mogę być wśród tak postępowych i inteligentnych ludzi. Przysłuchiwałem się 3 poprzednim mówcom, i zgadnijcie co się stało? Wszystko co zaplanowałem, zostało już powiedziane, obawiam się, że nie mam nic więcej do dodania.
(Laughter)
(Śmiech)
But there is a saying in my culture that if a bud leaves a tree without saying something, that bud is a young one. So, I will -- since I am not young and am very old, I still will say something.
Ale w mojej kulturze jest takie powiedzenie, że jeśli pączek opuszcza drzewo bez słów, ten pączek jest za młody. Zatem - jako że nie jestem młody, a raczej stary - coś jednak powiem.
We are hosting this conference at a very opportune moment, because another conference is taking place in Berlin. It is the G8 Summit. The G8 Summit proposes that the solution to Africa's problems should be a massive increase in aid, something akin to the Marshall Plan. Unfortunately, I personally do not believe in the Marshall Plan. One, because the benefits of the Marshall Plan have been overstated. Its largest recipients were Germany and France, and it was only 2.5 percent of their GDP. An average African country receives foreign aid to the tune of 13, 15 percent of its GDP, and that is an unprecedented transfer of financial resources from rich countries to poor countries.
Ta konferencja odbywa się w chwili, kiedy w Berlinie ma miejsce inne zgromadzenie. To Szczyt grupy G8. Szczyt, który postuluje, że rozwiązaniem problemów Afryki powinien być pokaźny wzrost pomocy, coś zbliżonego do Planu Marshalla. Niestety, ja w to nie wierzę. Po pierwsze, korzyści Planu Marshalla były przecenione. Jego największymi odbiorcami były Niemcy i Francja, i było to tylko 2,5 procent ich PKB. Przeciętny kraj afrykański otrzymuje pomoc zagraniczną w wysokości 13 -15 procent swojego PKB, to bezprecedensowy transfer pomocy finansowej z krajów bogatych do biednych.
But I want to say that there are two things we need to connect. How the media covers Africa in the West, and the consequences of that. By displaying despair, helplessness and hopelessness, the media is telling the truth about Africa, and nothing but the truth. However, the media is not telling us the whole truth. Because despair, civil war, hunger and famine, although they're part and parcel of our African reality, they are not the only reality. And secondly, they are the smallest reality.
Są dwie rzeczy, które należy połączyć. To jak media opisują Afrykę w krajach zachodnich oraz tego konsekwencje. Poprzez pokazywanie desperacji, bezradności i rozpaczy media bez wątpienia przekazują prawdę. Jednak nie mówią całej prawdy. Ponieważ desperacja, wojna domowa, głód, to część naszej Afrykańskiej rzeczywistości, to zaledwie jej część. A po drugie, to rzeczywistość niewymiernych rozmiarów.
Africa has 53 nations. We have civil wars only in six countries, which means that the media are covering only six countries. Africa has immense opportunities that never navigate through the web of despair and helplessness that the Western media largely presents to its audience. But the effect of that presentation is, it appeals to sympathy. It appeals to pity. It appeals to something called charity. And, as a consequence, the Western view of Africa's economic dilemma is framed wrongly. The wrong framing is a product of thinking that Africa is a place of despair. What should we do with it? We should give food to the hungry. We should deliver medicines to those who are ill. We should send peacekeeping troops to serve those who are facing a civil war. And in the process, Africa has been stripped of self-initiative.
W Afryce znajdują się 53 państwa. Wojny domowe toczą się tylko w sześciu, co oznacza, że media zdają relacje tylko z 6 państw. Afryka ma niesamowite możliwości, które nigdy nie znajdują drogi, przez pajęczynę rozpaczy i bezradności, w głównej mierze prezentowanej przez media. Ale efektem tej prezentacji jest to, że przemawia do współczucia. Do litości. Przemawia do czegoś co nazywa się miłosierdziem. W konsekwencji, opinia Zachodu na temat ekonomicznych rozterek Afryki jest wypaczona. Wypaczony obraz jest wynikiem przekonania, że Afryka to miejsce rozpaczy. Co powinniśmy z tym zrobić? Powinniśmy dać jedzenie głodnym. Powinniśmy dostarczyć leki chorym. Wysłać siły pokojowe, by służyły tym, którzy doświadczają wojny domowej. W tym procesie Afryka została pozbawiona samo-inicjatywy.
I want to say that it is important to recognize that Africa has fundamental weaknesses. But equally, it has opportunities and a lot of potential. We need to reframe the challenge that is facing Africa, from a challenge of despair, which is called poverty reduction, to a challenge of hope. We frame it as a challenge of hope, and that is worth creation. The challenge facing all those who are interested in Africa is not the challenge of reducing poverty. It should be a challenge of creating wealth.
Istotnym jest dostrzec, że Afryka ma wiele fundamentalnych słabości. Jak również możliwości i sporo potencjału. Musimy na nowo sformułować wyzwanie, któremu musi sprostać Afryka, z wyzwania, które stanowi rozpacz, rozpacz zwaną redukcją biedy, do wyzwania będącego nadzieją. My formujemy je jako wyzwanie nadziei, wartej tworzenia. Wyzwanie stojące przed wszystkimi zainteresowanymi Afryką to nie redukcja biedy, a wyzwanie stworzenia dobrobytu.
Once we change those two things -- if you say the Africans are poor and they need poverty reduction, you have the international cartel of good intentions moving onto the continent, with what? Medicines for the poor, food relief for those who are hungry, and peacekeepers for those who are facing civil war. And in the process, none of these things really are productive because you are treating the symptoms, not the causes of Africa's fundamental problems. Sending somebody to school and giving them medicines, ladies and gentlemen, does not create wealth for them. Wealth is a function of income, and income comes from you finding a profitable trading opportunity or a well-paying job.
Kiedy już zmienimy te dwie rzeczy... Jeśli twierdzisz, że Afrykanie są biedni i potrzebują zmniejszenia biedy, podsyłasz międzynarodowy kartel dobrych intencji wjeżdżający na kontynent, z czym? Lekarstwa dla biednych, pomoc żywnościowa dla głodnych, i rozjemcy dla tych, którzy stoją w obliczu wojny domowej. W rezultacie, żaden z tych zabiegów nie jest efektywny, ponieważ leczy objawy, a nie przyczyny zasadniczych problemów Afryki. Wysyłanie kogoś do szkoły i dostarczenie lekarstw, Pani i Panowie, nie sprzyja rozwojowi dobrobytu. Dobrobyt jest funkcją przychodu, a przychód pochodzi z dającego korzyść handlu lub dobrze płatnej pracy.
Now, once we begin to talk about wealth creation in Africa, our second challenge will be, who are the wealth-creating agents in any society? They are entrepreneurs. [Unclear] told us they are always about four percent of the population, but 16 percent are imitators. But they also succeed at the job of entrepreneurship. So, where should we be putting the money? We need to put money where it can productively grow. Support private investment in Africa, both domestic and foreign. Support research institutions, because knowledge is an important part of wealth creation.
Kiedy zaczęliśmy już mówić o budowaniu dobrobytu w Afryce, naszym drugi wyzwaniem będzie sprawdzenie kim są ludzie zaangażowani w tworzenie tego dobrobytu? Są przedsiębiorcami. [Niewyraźne] powiedzieli, że zawsze stanowią około 4% ludności, ale 16% to naśladowcy. Ale oni także osiągają sukcesy w przedsiębiorczości. Zatem gdzie powinniśmy wkładać pieniądze? Tam gdzie wydajnie wzrosną. Popierać prywatne inwestycje w Afryce, zarówno te krajowe jak i zagraniczne. Popierać instytucje badawcze - wiedza to ważny element w budowaniu dobrobytu.
But what is the international aid community doing with Africa today? They are throwing large sums of money for primary health, for primary education, for food relief. The entire continent has been turned into a place of despair, in need of charity. Ladies and gentlemen, can any one of you tell me a neighbor, a friend, a relative that you know, who became rich by receiving charity? By holding the begging bowl and receiving alms? Does any one of you in the audience have that person? Does any one of you know a country that developed because of the generosity and kindness of another? Well, since I'm not seeing the hand, it appears that what I'm stating is true.
A co dzisiaj robi międzynarodowa wspólnota? Wrzucają ogromne sumy pieniędzy na podstawową opiekę zdrowotną, na edukację szkolną, pomoc żywnościową. Cały kontynent został przekształcony w miejsce rozpaczy, potrzebujące zapomogi. Panie i Panowie, czy możecie wskazać mi znanego wam sąsiada, przyjaciela, krewnego, który wzbogacił się dzięki otrzymywanej zapomodze? Przez trzymanie miski na jałmużnę? Czy ktokolwiek zna taką osobę? Czy znacie kraj, który rozwinął się dzięki hojności i życzliwości innych? Skoro nikt się nie zgłosił, wygląda na to, że mówię prawdę.
(Bono: Yes!)
Bono: Tak!
Andrew Mwenda: I can see Bono says he knows the country. Which country is that?
Andrew Mwenda: Widzę, że Bono zna kraj. Co to za kraj?
(Bono: It's an Irish land.)
Bono: To Irlandia.
(Laughter)
(Śmiech)
(Bono: [unclear])
Bono: [niewyraźnie]
AM: Thank you very much. But let me tell you this. External actors can only present to you an opportunity. The ability to utilize that opportunity and turn it into an advantage depends on your internal capacity. Africa has received many opportunities. Many of them we haven't benefited much. Why? Because we lack the internal, institutional framework and policy framework that can make it possible for us to benefit from our external relations. I'll give you an example.
Dziękuję Ci bardzo. Ale pozwól mi powiedzieć jedno. Podmioty zewnętrzne są w stanie przedstawić wam szansę. Umiejętność wykorzystania szansy i obrócenia jej w korzyść zależy od potencjału wewnętrznego. Afryka otrzymała wiele możliwości, z wielu z nich nie mamy wielu korzyści. Brakuje nam wewnętrznych struktur instytucjonalnych i podstaw politycznych, które mogą umożliwić nam rozwijanie zewnętrznych stosunków. Dam wam przykład.
Under the Cotonou Agreement, formerly known as the Lome Convention, African countries have been given an opportunity by Europe to export goods, duty-free, to the European Union market. My own country, Uganda, has a quota to export 50,000 metric tons of sugar to the European Union market. We haven't exported one kilogram yet. We import 50,000 metric tons of sugar from Brazil and Cuba. Secondly, under the beef protocol of that agreement, African countries that produce beef have quotas to export beef duty-free to the European Union market. None of those countries, including Africa's most successful nation, Botswana, has ever met its quota.
Na mocy Układu z Kotonu, wcześniej znanego jako Konwencja z Lome, kraje Afrykańskie otrzymały od Europy możliwość eksportowania towarów, bez cła, na rynek Unii Europejskiej. Mój kraj, Uganda, do wyeksportowania kontyngent około 50 tys. ton cukru na rynek Unii Europejskiej. Nie wyeksportowaliśmy jeszcze ani kilograma. Importujemy 50 tys. ton cukru z Brazylii i Kuby. Po drugie, na podstawie protokołu dotyczącego wołowiny tej umowy, Kraje afrykańskie ją produkujące również mają przydział na bezcłowy eksport na rynek UE. Żaden z nich, nawet najbardziej zaradny, Botswana, kiedykolwiek wysłał taki kontyngent.
So, I want to argue today that the fundamental source of Africa's inability to engage the rest of the world in a more productive relationship is because it has a poor institutional and policy framework. And all forms of intervention need support, the evolution of the kinds of institutions that create wealth, the kinds of institutions that increase productivity. How do we begin to do that, and why is aid the bad instrument? Aid is the bad instrument, and do you know why? Because all governments across the world need money to survive. Money is needed for a simple thing like keeping law and order. You have to pay the army and the police to show law and order. And because many of our governments are quite dictatorial, they need really to have the army clobber the opposition. The second thing you need to do is pay your political hangers-on. Why should people support their government? Well, because it gives them good, paying jobs, or, in many African countries, unofficial opportunities to profit from corruption.
Twierdzę zatem, że podstawowe źródło afrykańskiej niemocy w wypracowaniu produktywnej relacji ze światem, wynika ze słabych ram instytucjonalnych i politycznych. Wszelkiego rodzaju inicjatywy muszą wspierać ewolucję instytucji tworzących dobrobyt i instytucji wzmacniających produktywność. Jak możemy tego dokonać? I dlaczego taka pomoc to kiepskie narzędzie? A wiecie dlaczego? Ponieważ wszystkie rządy na świecie, by się utrzymać potrzebują pieniędzy. Pieniędzy, do utrzymywania prawa i porządku. Trzeba opłacać armię i policję, która zaprowadza porządek. A ponieważ wiele z naszych rządów ma dyktatorski charakter, potrzebuje armii, by tłumić opozycję. Trzeba również opłacić swoich popleczników. Dlaczego ludzie wspierają rządy? Bo zapewniają im różne dobra, pracę, a w wielu przypadkach, masę nieoficjalnych korzyści w postaci korupcji.
The fact is no government in the world, with the exception of a few, like that of Idi Amin, can seek to depend entirely on force as an instrument of rule. Many countries in the [unclear], they need legitimacy. To get legitimacy, governments often need to deliver things like primary education, primary health, roads, build hospitals and clinics. If the government's fiscal survival depends on it having to raise money from its own people, such a government is driven by self-interest to govern in a more enlightened fashion. It will sit with those who create wealth. Talk to them about the kind of policies and institutions that are necessary for them to expand a scale and scope of business so that it can collect more tax revenues from them. The problem with the African continent and the problem with the aid industry is that it has distorted the structure of incentives facing the governments in Africa. The productive margin in our governments' search for revenue does not lie in the domestic economy, it lies with international donors.
Faktem jest, że żaden rząd na świecie, z nielicznymi wyjątkami, jak ten Idi Amina, może w całości polegać na sile jako narzędziu władzy. Wiele krajów potrzebuje legitymizacji władzy. By ją uzyskać rządy często muszą dostarczyć podstawowej edukacji, opieki zdrowotnej, budować drogi, szpitale i kliniki. Jeśli budżetowa siła przeżycia zależy od zbierania pieniędzy od ludzi, taki rząd kierując się własnym interesem, zarządza w bardziej oświecony sposób. Zasiądzie do dyskusji z tymi, którzy tworzą dobrobyt. Przedyskutuje rodzaj polityki i instytucji koniecznych do rozszerzenia rozmiarów biznesu, by móc zebrać więcej podatków z ich dochodu. Problem kontynentu afrykańskiego i całego przemysłu humanitarnego, jest taki, że zaburzył cały system motywacyjny rządów afrykańskich. Poszukiwania przez nasze rządy przychodów wychodzą poza krajowe gospodarki, zależą od międzynarodowych dawców.
Rather than sit with Ugandan --
Zamiast zasiąść do dyskusji z ugandyjskimi...
(Applause) --
(Brawa)
rather than sit with Ugandan entrepreneurs, Ghanaian businessmen, South African enterprising leaders, our governments find it more productive to talk to the IMF and the World Bank. I can tell you, even if you have ten Ph.Ds., you can never beat Bill Gates in understanding the computer industry. Why? Because the knowledge that is required for you to understand the incentives necessary to expand a business -- it requires that you listen to the people, the private sector actors in that industry.
Zamiast zasiąść do dyskusji z ugandyjskimi przedsiębiorcami, Ghany, liderami biznesu z RPA, nasze rządy uważają za bardziej trafne rozmawiać z MFW czy Bankiem Światowym. Uwierzcie mi, nawet posiadacze doktoratu nigdy nie pobiją Billa Gatesa w dziedzinie przemysłu komputerowego. Ponieważ wiedza, którą należy posiadać, by zrozumieć co motywuje i jest niezbędne do rozszerzenia biznesu... Wymaga, by słuchać ludzi, podmiotów sektora prywatnego tej branży.
Governments in Africa have therefore been given an opportunity, by the international community, to avoid building productive arrangements with your own citizens, and therefore allowed to begin endless negotiations with the IMF and the World Bank, and then it is the IMF and the World Bank that tell them what its citizens need. In the process, we, the African people, have been sidelined from the policy-making, policy-orientation, and policy- implementation process in our countries. We have limited input, because he who pays the piper calls the tune. The IMF, the World Bank, and the cartel of good intentions in the world has taken over our rights as citizens, and therefore what our governments are doing, because they depend on aid, is to listen to international creditors rather than their own citizens.
Rządy w Afryce dostają od świata możliwość, skutecznego unikania budowy efektywnych relacji ze swoimi obywatelami, a tym samym do niekończących się negocjacji z Bankiem Światowym i Międzynarodowym Funduszem Walutowym, które mówią im czego potrzebują obywatele. Z tego procesu my, ludzie Afryki, zostaliśmy wykluczeni. Z procesu kształtowania, orientacji i wdrażania polityki naszych krajów. Ograniczono nam wpływ, ponieważ kto płaci, ten wymaga. MFW i Bank Światowy, wspólnie z kartelem dobrych intencji odebrał nam prawa obywatelskie, bo to właśnie robią nasze rządy zależne od pomocy i opinii międzynarodowych wierzycieli, a nie obywateli.
But I want to put a caveat on my argument, and that caveat is that it is not true that aid is always destructive. Some aid may have built a hospital, fed a hungry village. It may have built a road, and that road may have served a very good role. The mistake of the international aid industry is to pick these isolated incidents of success, generalize them, pour billions and trillions of dollars into them, and then spread them across the whole world, ignoring the specific and unique circumstances in a given village, the skills, the practices, the norms and habits that allowed that small aid project to succeed -- like in Sauri village, in Kenya, where Jeffrey Sachs is working -- and therefore generalize this experience as the experience of everybody.
Pragnę również zastrzec, że nie zawsze ta pomoc jest niszcząca. Dzięki niej można wybudować szpital czy nakarmić głodną wioskę. Można wybudować drogę, która będzie dobrze spełniać swoją rolę. Błąd międzynarodowej pomocy tkwi w wybieraniu tych nielicznych przykładów sukcesu, generalizowanie ich i wtłaczanie bilionów dolarów, a później rozpowszechnianie tych praktyk na świecie, ignorując tym samym unikatowe warunki danej wioski, umiejętności, praktyki, normy i zwyczaje, które pozwoliły na sukces tego małego projektu... Tak, jak w przypadku wioski Sauri, w Kenii, gdzie pracuje Jeffrey Sachs... I tak system generalizuje doświadczenie i przekłada je na wszystkich.
Aid increases the resources available to governments, and that makes working in a government the most profitable thing you can have, as a person in Africa seeking a career. By increasing the political attractiveness of the state, especially in our ethnically fragmented societies in Africa, aid tends to accentuate ethnic tensions as every single ethnic group now begins struggling to enter the state in order to get access to the foreign aid pie. Ladies and gentlemen, the most enterprising people in Africa cannot find opportunities to trade and to work in the private sector because the institutional and policy environment is hostile to business. Governments are not changing it. Why? Because they don't need to talk to their own citizens. They talk to international donors. So, the most enterprising Africans end up going to work for government, and that has increased the political tensions in our countries precisely because we depend on aid.
Pomoc daje zasoby rządom, co sprawia, że posady rządowe są najbardziej dochodowe w Afryce. Wzmacniając polityczną atrakcyjność państwa, szczególnie w naszej etnicznie zróżnicowanej Afryce, pomoc jedynie podnieca etniczne napięcia, bo każda grupa etniczna usiłuje dostać się do państwa w nadziei, że uszczknie kawałek tego "ciasta pomocy zagranicznej". Panie i panowie, najbardziej przedsiębiorczy ludzie w Afryce nie mają możliwości wejścia w sektor handlu i pracy, ponieważ środowisko instytucjonalne i polityczne jest do nich wrogo nastawione. Rządy nie próbują tego zmienić. Dlaczego? Bo nie mają potrzeby rozmawiać z własnymi obywatelami. Rozmawiają z międzynarodowymi dawcami. I tak, najbardziej przedsiębiorczy Afrykanie kończą pracując dla rządu. Wszystko to wzmacnia napięcia polityczne w naszych krajach, właśnie dlatego, że polegamy na pomocy.
I also want to say that it is important for us to note that, over the last 50 years, Africa has been receiving increasing aid from the international community, in the form of technical assistance, and financial aid, and all other forms of aid. Between 1960 and 2003, our continent received 600 billion dollars of aid, and we are still told that there is a lot of poverty in Africa. Where has all the aid gone?
Ważnym jest również wspomnieć, że w przeciągu 50 lat, Afryka otrzymała od społeczności międzynarodowej, w formie pomocy technicznej, finansowej, i wielu innych... Po miedzy 1960 a 2003 rokiem dostaliśmy 600 mld. a nam ciągle się mówi, że jest u nas dużo biedy. Gdzie się podziałała cała ta pomoc?
I want to use the example of my own country, called Uganda, and the kind of structure of incentives that aid has brought there. In the 2006-2007 budget, expected revenue: 2.5 trillion shillings. The expected foreign aid: 1.9 trillion. Uganda's recurrent expenditure -- by recurrent what do I mean? Hand-to-mouth is 2.6 trillion. Why does the government of Uganda budget spend 110 percent of its own revenue? It's because there's somebody there called foreign aid, who contributes for it. But this shows you that the government of Uganda is not committed to spending its own revenue to invest in productive investments, but rather it devotes this revenue to paying structure of public expenditure. Public administration, which is largely patronage, takes 690 billion. The military, 380 billion. Agriculture, which employs 18 percent of our poverty-stricken citizens, takes only 18 billion. Trade and industry takes 43 billion. And let me show you, what does public expenditure -- rather, public administration expenditure -- in Uganda constitute? There you go. 70 cabinet ministers, 114 presidential advisers, by the way, who never see the president, except on television.
Posłużę się przykładem mojego własnego kraju, Ugandy i rodzaju motywacji jaką ta pomoc ze sobą tam przyniosła. W budżecie na 2006-2007 oczekiwany przychód: 2,5 bilionów szylingów. Przewidywana pomoc zagraniczna: 1.9 biliona. Wydatki stałe Ugandy, te na najbardziej podstawowe potrzeby to 2.6 biliona. Dlaczego rząd Ugandy wydaje 110 procent swojego własnego przychodu? Dlatego, że pomoc zagraniczna przyczynia się do tego. To właśnie pokazuje, że rząd Ugandy nie jest zainteresowany wydawaniem swego przychodu w dochodowe inwestycje, a raczej przekazywaniem tego przychodu na opłacenie struktur publicznych. Administracja publiczna pochłania 690 miliardów. Wojsko, 380 miliardów. Rolnictwo, które zatrudnia 18% naszych obywateli dotkniętych ubóstwem, pochłania zaledwie 18 miliardów. Handel i przemysł to 43 miliardy. Pokażę wam, co oznacza termin wydatki publiczne... A raczej wydatki na administrację publiczną w Ugandzie... 70 ministrów, 114 doradców prezydenckich, którzy prezydenta widują tylko w telewizji.
(Laughter)
(Śmiech)
(Applause)
(Brawa)
And when they see him physically, it is at public functions like this, and even there, it is him who advises them.
A kiedy go już spotykają, to podczas wystąpień publicznych i nawet tam, to on doradza im.
(Laughter)
(Śmiech)
We have 81 units of local government. Each local government is organized like the central government -- a bureaucracy, a cabinet, a parliament, and so many jobs for the political hangers-on. There were 56, and when our president wanted to amend the constitution and remove term limits, he had to create 25 new districts, and now there are 81. Three hundred thirty-three members of parliament. You need Wembley Stadium to host our parliament. One hundred thirty-four commissions and semi-autonomous government bodies, all of which have directors and the cars. And the final thing, this is addressed to Mr. Bono. In his work, he may help us on this.
Mamy 81 samorządów terytorialnych. Każdy z nich funkcjonuje podobnie do rządu... Biurokracja, departamenty, zgromadzenie i mnóstwo pracy dla politycznych popleczników. Samorządów było 56, jednak nasz prezydent poprzez poprawkę do konstytucji usunął limity w tej kwestii i stworzył 25 nowych, i teraz mamy 81. 333 członków parlamentu. By pomieścić nasz parlament potrzeba Stadionu Wembley 134 komisji i pół-autonomicznych instytucji rządowych, każda z nich posiada dyrektora i samochody służbowe. Ostatnia rzecz, wracam do Bono, może będzie nam w stanie w tej kwestii pomóc.
A recent government of Uganda study found that there are 3,000 four-wheel drive motor vehicles at the Minister of Health headquarters. Uganda has 961 sub-counties, each of them with a dispensary, none of which has an ambulance. So, the four-wheel drive vehicles at the headquarters drive the ministers, the permanent secretaries, the bureaucrats and the international aid bureaucrats who work in aid projects, while the poor die without ambulances and medicine.
Ostatnie badania na temat rządu Ugandy podają, że posiada on 3 tys. samochodów w samej siedzibie głównej Ministerstwa Zdrowia. Uganda ma 961 pod-okręgów, w każdym z nich ambulatorium, żadne nie posiada ambulansu. I tak, samochody ministerstwa wożą ministrów, stałych sekretarzy, biurokratów, czy też biurokratów międzynarodowej pomocy, podczas gdy najbiedniejsi umierają bez ambulansów i medycyny.
Finally, I want to say that before I came to speak here, I was told that the principle of TEDGlobal is that the good speech should be like a miniskirt. It should be short enough to arouse interest, but long enough to cover the subject. I hope I have achieved that.
Na koniec powiem jeszcze, że przed moim wystąpieniem powiedziano mi, że główna zasada TEDGlobal brzmi: dobre wystąpienie jest jak minispódniczka, Powinno być na tyle krótkie, by wzbudzić zainteresowanie, ale na tyle długie by pokryć temat. Mam nadzieję, że udało mi się to osiągnąć.
(Laughter)
(Śmiech)
Thank you very much.
Dziękuję bardzo.
(Applause)
(Brawa)