Ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι σε ολόκληρο τον κόσμο σήμερα δεν έχουν πρόσβαση σε δρόμους όλες τις εποχές. Ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι. Το ένα έβδομο του πληθυσμού της Γης είναι εντελώς αποκομμένο για κάποιο μέρος του έτους. Δεν μπορούμε να τους στείλουμε φάρμακα με αξιόπιστο τρόπο, δεν μπορούν να λάβουν κρίσιμες προμήθειες και δεν μπορούν να πάνε τα προϊόντα τους στην αγορά για να δημιουργήσουν ένα βιώσιμο εισόδημα. Στην υποσαχάρια Αφρική, για παράδειγμα, το 85 τοις εκατό των δρόμων δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν την εποχή των βροχοπτώσεων. Γίνονται επενδύσεις, αλλά στο τρέχων επίπεδο, υπολογίζεται ότι θα χρειαστούν 50 χρόνια για να καλύψουν τη διαφορά. Μόνο στις Η.Π.Α., υπάρχουν παραπάνω από τέσσερα εκατομμύρια μίλια δρόμων, πολύ ακριβοί στην κατασκευή, πολύ ακριβή υποδομή για συντήρηση, με τεράστιο οικολογικό αποτύπωμα και όμως, πολύ συχνά, παρουσιάζουν συμφόρηση.
One billion people in the world today do not have access to all-season roads. One billion people. One seventh of the Earth's population are totally cut off for some part of the year. We cannot get medicine to them reliably, they cannot get critical supplies, and they cannot get their goods to market in order to create a sustainable income. In sub-Saharan Africa, for instance, 85 percent of roads are unusable in the wet season. Investments are being made, but at the current level, it's estimated it's going to take them 50 years to catch up. In the U.S. alone, there's more than four million miles of roads, very expensive to build, very expensive to maintain infrastructure, with a huge ecological footprint, and yet, very often, congested.
Έτσι το είδαμε αυτό και σκεφτήκαμε, μπορεί να υπάρξει καλύτερος τρόπος; Μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα σύστημα χρησιμοποιώντας τις πιο προηγμένες τεχνολογίες του σήμερα που επιτρέπει σε αυτό το κομμάτι του κόσμου να κάνει άλματα με τον ίδιο τρόπο που έκαναν με τα κινητά τηλέφωνα τα τελευταία 10 χρόνια; Πολλές από αυτές τις χώρες σήμερα έχουν εξαιρετικές τηλεπικοινωνίες χωρίς να βάλουν ποτέ χάλκινα καλώδια στο έδαφος. Μπορούμε να κάνουμε το ίδιο για τις μεταφορές;
So we saw this and we thought, can there be a better way? Can we create a system using today's most advanced technologies that can allow this part of the world to leapfrog in the same way they've done with mobile telephones in the last 10 years? Many of those nations have excellent telecommunications today without ever putting copper lines in the ground. Could we do the same for transportation?
Φανταστείτε αυτό το σενάριο. Φανταστείτε πως είστε στην πτέρυγα μητρότητας στο Μάλι και έχετε ένα νεογέννητο που χρειάζεται επείγουσα φαρμακευτική αγωγή. Τι θα κάνατε σήμερα; Λοιπόν, θα κάνατε ένα αίτημα μέσω κινητού τηλεφώνου και κάποιος θα πάρει το αίτημα άμεσα. Αυτό είναι το κομμάτι που λειτουργεί. Όμως, τα φάρμακα μπορεί να κάνουν μέρες να φτάσουν, λόγω των κακών δρόμων. Αυτό είναι το κομμάτι που δεν λειτουργεί.
Imagine this scenario. Imagine you are in a maternity ward in Mali, and have a newborn in need of urgent medication. What would you do today? Well, you would place a request via mobile phone, and someone would get the request immediately. That's the part that works. The medication may take days to arrive, though, because of bad roads. That's the part that's broken.
Πιστεύουμε ότι μπορούμε να τα παραδώσουμε μέσα σε ώρες με ένα ηλεκτρικό αυτόνομο ιπτάμενο όχημα όπως αυτό. Αυτό σήμερα μπορεί να μεταφέρει ένα μικρό φορτίο, περίπου δύο κιλών, για μία μικρή απόσταση, περίπου 10 χιλιομέτρων, αλλά αυτό είναι μέρος ενός ευρύτερου δικτύου που μπορεί να καλύψει ολόκληρη την χώρα, ίσως και ολόκληρη την ήπειρο. Είναι ένα εξαιρετικά ευέλικτο, αυτοματοποιημένο δίκτυο εφοδιαστικής. Είναι ένα δίκτυο για μεταφορά υλικού. Το ονομάζουμε Matternet.
We believe we can deliver it within hours with an electric autonomous flying vehicle such as this. This can transport a small payload today, about two kilograms, over a short distance, about 10 kilometers, but it's part of a wider network that may cover the entire country, maybe even the entire continent. It's an ultra-flexible, automated logistics network. It's a network for a transportation of matter. We call it Matternet.
Χρησιμοποιούμε τρεις τεχνολογίες κλειδιά. Η πρώτη είναι τα ηλεκτρικά αυτόνομα ηλεκτρικά οχήματα. Η δεύτερη είναι οι αυτοματοποιημένοι επίγειοι σταθμοί στους οποίους πετάνε τα οχήματα προς και από για να αλλάξουν μπαταρίες και να πετάξουν παραπέρα ή να πάρουν ή να παραδώσουν φορτία. Και η τρίτη είναι το λειτουργικό σύστημα που διαχειρίζεται το όλο δίκτυο.
We use three key technologies. The first is electric autonomous flying vehicles. The second is automated ground stations that the vehicles fly in and out of to swap batteries and fly farther, or pick up or deliver loads. And the third is the operating system that manages the whole network.
Ας κοιτάξουμε κάθε μία από αυτές τις τεχνολογίες με λίγο περισσότερη λεπτομέρεια. Πρώτα απ' όλα, τα μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα. Τελικά, θα χρησιμοποιούμε κάθε είδος οχήματος για διαφορετικές ικανότητες φορτίου και διαφορετικό βεληνεκές. Σήμερα, χρησιμοποιούμε μικρά τετραέλικα. Αυτά μπορούν να μεταφέρουν δύο κιλά για 10 χιλιόμετρα σε μόλις 15 λεπτά περίπου. Συγκρίνετε το με το να προσπαθείτε να προσπελάσετε έναν κακό δρόμο στον αναπτυσσόμενο κόσμο ή ακόμη και με το να είστε κολλημένοι στην κίνηση σε μία χώρα του ανεπτυγμένου κόσμου. Αυτά πετούν αυτόνομα. Αυτό είναι το κλειδί της τεχνολογίας. Έτσι χρησιμοποιούν GPS και άλλους αισθητήρες επί του σκάφους για να πλοηγηθούν ανάμεσα στους επίγειους σταθμούς. Κάθε όχημα είναι εξοπλισμένο με έναν αυτόματο μηχανισμό αλλαγής φορτίου και μπαταρίας, άρα αυτά τα οχήματα πλοηγούνται σε αυτούς τους επίγειους σταθμούς, προσγειώνονται, αλλάζουν αυτόματα μπαταρία και ξαναφεύγουν. Οι επίγειοι σταθμοί βρίσκονται σε ασφαλείς τοποθεσίες στο έδαφος. Ασφαλίζουν το πιο ευάλωτο κομμάτι της αποστολής, το οποίο είναι η προσγείωση. Είναι σε γνωστές τοποθεσίες στο έδαφος, έτσι τα μονοπάτια μεταξύ τους είναι κι αυτά γνωστά, το οποίο είναι πολύ σημαντικό από την σκοπιά της αξιοπιστίας από όλο το δίκτυο. Εκτός από την εκπλήρωση των ενεργειακών αναγκών των οχημάτων, εντέλει θα γίνουν εμπορικοί κόμβοι, όπου ο κόσμος θα μπορεί να παραλαμβάνει φορτία ή να παραδίδει φορτία στο δίκτυο. Το τελευταίο μέρος είναι το λειτουργικό σύστημα που διαχειρίζεται το όλο δίκτυο. Παρακολουθεί τα καιρικά δεδομένα από όλους τους επίγειους σταθμούς και βελτιστοποιεί τις διαδρομές των οχημάτων στο σύστημα για να αποφύγουν δυσμενείς καιρικές συνθήκες, να αποφύγουν άλλους παράγοντες κινδύνου, και να βελτιστοποιήσουν την χρήση των πόρων μέσα στο δίκτυο.
Let's look at each one of those technologies in a bit more detail. First of all, the UAVs. Eventually, we're going to be using all sorts of vehicles for different payload capacities and different ranges. Today, we're using small quads. These are able to transport two kilograms over 10 kilometers in just about 15 minutes. Compare this with trying to trespass a bad road in the developing world, or even being stuck in traffic in a developed world country. These fly autonomously. This is the key to the technology. So they use GPS and other sensors on board to navigate between ground stations. Every vehicle is equipped with an automatic payload and battery exchange mechanism, so these vehicles navigate to those ground stations, they dock, swap a battery automatically, and go out again. The ground stations are located on safe locations on the ground. They secure the most vulnerable part of the mission, which is the landing. They are at known locations on the ground, so the paths between them are also known, which is very important from a reliability perspective from the whole network. Apart from fulfilling the energy requirements of the vehicles, eventually they're going to be becoming commercial hubs where people can take out loads or put loads into the network. The last component is the operating system that manages the whole network. It monitors weather data from all the ground stations and optimizes the routes of the vehicles through the system to avoid adverse weather conditions, avoid other risk factors, and optimize the use of the resources throughout the network.
Θέλω να σας δείξω πώς μοιάζει μία από αυτές τις πτήσεις. Εδώ πετάμε στην Αϊτή, πέρσι το καλοκαίρι, όπου κάναμε μία από τις πρώτες μας επιτόπιες δοκιμές. Εδώ μοντελοποιούμε μία φαρμακευτική παράδοση σε μία κατασκήνωση που στήσαμε μετά από το σεισμό του 2010. Ο κόσμος εκεί το λατρεύει.
I want to show you what one of those flights looks like. Here we are flying in Haiti last summer, where we've done our first field trials. We're modeling here a medical delivery in a camp we set up after the 2010 earthquake. People there love this.
Και θέλω να σας δείξω πώς μοιάζει ένα από αυτά τα οχήματα από κοντά. Αυτό λοιπόν είναι ένα όχημα 3.000 δολαρίων. Το κόστος πέφτει πολύ γρήγορα. Το χρησιμοποιούμε σε πολλές καιρικές συνθήκες, σε πολύ ζεστά και κρύα κλίματα, πολύ δυνατούς ανέμους. Είναι πολύ στιβαρά οχήματα. Φανταστείτε να εξαρτώταν η ζωή σας σε αυτό το πακέτο, κάπου στην Αφρική ή στη Νέα Υόρκη, μετά τον τυφώνα Σάντι. Η επόμενη μεγάλη ερώτηση είναι, ποιο είναι το κόστος;
And I want to show you what one of those vehicles looks like up close. So this is a $3,000 vehicle. Costs are coming down very rapidly. We use this in all sorts of weather conditions, very hot and very cold climates, very strong winds. They're very sturdy vehicles. Imagine if your life depended on this package, somewhere in Africa or in New York City, after Sandy. The next big question is, what's the cost?
Λοιπόν, αποδεικνύεται ότι το κόστος για τη μεταφορά δύο κιλών για 10 χιλιόμετρα με αυτό το όχημα είναι μόνο 24 σεντς.
Well, it turns out that the cost to transport two kilograms over 10 kilometers with this vehicle is just 24 cents.
(Χειροκρότημα)
(Applause)
Και αυτό είναι αντιφατικό, αλλά το κόστος της ενέργειας που δαπανήθηκε για την πτήση είναι μόνο δύο σεντς του δολαρίου, σήμερα, και είμαστε ακόμη στην αρχή του. Όταν το είδαμε, νιώσαμε ότι αυτό είναι κάτι που μπορεί να έχει σημαντικό αντίκτυπο στον κόσμο.
And it's counterintuitive, but the cost of energy expended for the flight is only two cents of a dollar today, and we're just at the beginning of this. When we saw this, we felt that this is something that can have significant impact in the world.
Έτσι είπαμε, εντάξει, πόσο κοστίζει να στήσουμε ένα δίκτυο κάπου στον κόσμο; Και κοιτάξαμε να στήσουμε ένα δίκτυο στο Λεσόθο για την μεταφορά δειγμάτων HIV/AIDS. Το πρόβλημα εκεί είναι πώς να τα μεταφέρεται από τις κλινικές όπου έχουν συλλεχθεί στα νοσοκομεία όπου θα αναλυθούν; Και είπαμε, τι θα γίνει αν θέλουμε να καλύψουμε μία περιοχή που εκτείνεται περίπου για 140 τετραγωνικά χιλιόμετρα; Από είναι περίπου μιάμιση φορά το μέγεθος του Μανχάταν. Λοιπόν, αποδεικνύεται ότι το κόστος για να γίνει αυτό εκεί θα είναι λιγότερο από ένα εκατομμύριο δολάρια. Συγκρίνετέ το με τις κανονικές επενδύσεις υποδομής. Νομίζουμε ότι αυτό μπορεί να γίνει -- αυτή είναι η δύναμη ενός νέου παραδείγματος.
So we said, okay, how much does it cost to set up a network somewhere in the world? And we looked at setting up a network in Lesotho for transportation of HIV/AIDS samples. The problem there is how do you take them from clinics where they're being collected to hospitals where they're being analyzed? And we said, what if we wanted to cover an area spanning around 140 square kilometers? That's roughly one and a half times the size of Manhattan. Well it turns out that the cost to do that there would be less than a million dollars. Compare this to normal infrastructure investments. We think this can be -- this is the power of a new paradigm.
Εδώ είμαστε λοιπόν: μία νέα ιδέα για ένα δίκτυο μεταφοράς που βασίζεται στις ιδέες του Διαδικτύου. Είναι αποκεντρωμένο, είναι ομότιμο, είναι αμφίδρομο, εξαιρετικά προσαρμόσιμο, με πολύ χαμηλή επένδυση υποδομής, πολύ χαμηλό οικολογικό αποτύπωμα. Αν όμως είναι ένα νέο παράδειγμα, θα πρέπει να υπάρχουν και άλλες χρήσεις γι' αυτό. Μπορεί ίσως να χρησιμοποιηθεί και σε άλλα μέρη στον κόσμο.
So here we are: a new idea about a network for transportation that is based on the ideas of the Internet. It's decentralized, it's peer-to-peer, it's bidirectional, highly adaptable, with very low infrastructure investment, very low ecological footprint. If it is a new paradigm, though, there must be other uses for it. It can be used perhaps in other places in the world.
Ας κοιτάξουμε λοιπόν το άλλο άκρο του φάσματος: τις πόλεις και τις μεγαλουπόλεις μας. Ο μισός πληθυσμός της Γης σήμερα ζει σε πόλεις. Μισό δισεκατομμύριο από εμάς ζουν σε μεγαλουπόλεις. Ζούμε μια καταπληκτική τάση αστικοποίησης. Μόνο η Κίνα προσθέτει μία μεγαλούπολη στο μέγεθος της Νέας Υόρκης κάθε δύο χρόνια. Αυτά είναι μέρη που έχουν οδικές υποδομές, αλλά είναι πολύ αναποτελεσματικές. Η κυκλοφοριακή συμφόρηση είναι ένα τεράστιο πρόβλημα. Έτσι πιστεύουμε ότι έχει νόημα σε αυτά τα μέρη να στηθεί ένα δίκτυο μεταφορών το οποίο είναι ένα νέο επίπεδο που βρίσκεται μεταξύ του δρόμου και του Διαδικτύου, αρχικά για ελαφριά, επείγοντα πράγματα, και με την πάροδο του χρόνου, ελπίζουμε να το αναπτύξουμε σε έναν νέο τρόπο μεταφορών που είναι πραγματικά μία μοντέρνα λύση σε ένα πολύ παλιό πρόβλημα. Είναι σε τελική ανάλυση επεκτάσιμο με ένα πολύ μικρό οικολογικό αποτύπωμα, που λειτουργεί στο παρασκήνιο 24 ώρες το 24ωρο, όπως το Διαδίκτυο.
So let's look at the other end of the spectrum: our cities and megacities. Half of the Earth's population lives in cities today. Half a billion of us live in megacities. We are living through an amazing urbanization trend. China alone is adding a megacity the size of New York City every two years. These are places that do have road infrastructure, but it's very inefficient. Congestion is a huge problem. So we think it makes sense in those places to set up a network of transportation that is a new layer that sits between the road and the Internet, initially for lightweight, urgent stuff, and over time, we would hope to develop this into a new mode of transportation that is truly a modern solution to a very old problem. It's ultimately scalable with a very small ecological footprint, operating in the background 24/7, just like the Internet.
Έτσι, όταν το ξεκινήσαμε πριν από μερικά χρόνια, πολύς κόσμος ήρθε και μας είπε, «Αυτή είναι μία πολύ ενδιαφέρουσα αλλά τρελή ιδέα και σίγουρα όχι κάτι με το οποίο θα πρέπει να ασχοληθείτε σύντομα». Και φυσικά, μιλάμε για τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη, μία τεχνολογία που όχι μόνο δεν είναι δημοφιλής στη Δύση, αλλά έχει γίνει ένα πάρα πολύ δυσάρεστο γεγονός της ζωής για πολλά άτομα που ζουν σε φτωχές χώρες, ιδίως αυτές που είναι εν μέσω συγκρούσεων.
So when we started this a couple of years ago now, we've had a lot of people come up to us who said, "This is a very interesting but crazy idea, and certainly not something that you should engage with anytime soon." And of course, we're talking about drones, right, a technology that's not only unpopular in the West but one that has become a very, very unpleasant fact of life for many living in poor countries, especially those engaged in conflict.
Γιατί το κάνουμε τότε; Λοιπόν, αποφασίσαμε να το κάνουμε, όχι επειδή είναι εύκολο, αλλά επειδή μπορεί να έχει καταπληκτική επίδραση. Φανταστείτε ένα δισεκατομμύριο ανθρώπους να είναι συνδεδεμένοι σε υλικά αγαθά με τον ίδιο τρόπο που συνδέονται με τις κινητές τηλεπικοινωνίες στην πληροφορία. Φανταστείτε αν το επόμενο μεγάλο δίκτυο που χτίσουμε στον κόσμο να ήταν ένα δίκτυο μεταφοράς υλικών. Στον αναπτυσσόμενο κόσμο, ελπίζουμε να φτάσουμε εκατομμύρια κόσμο με καλύτερα εμβόλια, να τους φτάσουμε με καλύτερα φάρμακα. Θα μας δώσει ένα αθέμιτο πλεονέκτημα στην μάχη ενάντια στο HIV/AIDS, στη φυματίωση και άλλων επιδημιών. Με το πέρασμα του χρόνου, ελπίζουμε ότι θα γίνει μία νέα πλατφόρμα για οικονομικές συναλλαγές, βγάζοντας εκατομμύρια ανθρώπους από τη φτώχεια. Στον ανεπτυγμένο κόσμο και στον αναδυόμενο κόσμο, ελπίζουμε ότι θα γίνει ένας νέος τρόπος μεταφορών που θα μπορούσε να βοηθήσει να κάνουμε τις πόλεις μας πιο βιώσιμες.
So why are we doing this? Well, we chose to do this one not because it's easy, but because it can have amazing impact. Imagine one billion people being connected to physical goods in the same way that mobile telecommunications connected them to information. Imagine if the next big network we built in the world was a network for the transportation of matter. In the developing world, we would hope to reach millions of people with better vaccines, reach them with better medication. It would give us an unfair advantage against battling HIV/AIDS, tuberculosis and other epidemics. Over time, we would hope it would become a new platform for economic transactions, lifting millions of people out of poverty. In the developed world and the emerging world, we would hope it would become a new mode of transportation that could help make our cities more livable.
Έτσι, για όσους πιστεύουν ακόμη ότι αυτό είναι επιστημονική φαντασία, σας λέω με σιγουριά ότι δεν είναι. Πρέπει όμως να ασχοληθούμε, στην κοινωνική φαντασία για να το κάνουμε πραγματικότητα.
So for those that still believe that this is science fiction, I firmly say to you that it is not. We do need to engage, though, in social fiction to make it happen.
Σας ευχαριστώ.
Thank you.
(Χειροκρότημα)
(Applause)