I am a reformed marketer, and I now work in international development. In October, I spent some time in the Democratic Republic of Congo, which is the [second] largest country in Africa. In fact, it's as large as Western Europe, but it only has 300 miles of paved roads. The DRC is a dangerous place. In the past 10 years, five million people have died due to a war in the east. But war isn't the only reason that life is difficult in the DRC.
Ik ben een bekeerd marketeer. Op dit moment werk ik in de internationale ontwikkeling. In oktober verbleef ik enige tijd in de Democratische Republiek Congo, het [tweede] grootste land van Afrika. Eigenlijk is het zo groot als West-Europa maar er zijn maar 500 km aangelegde wegen. Congo is een gevaarlijke plaats. In de afgelopen 10 jaar stierven vijf miljoen mensen als gevolg van een oorlog in het oosten. Dat is niet de enige reden waarom het leven in Congo zwaar is.
There are many health issues as well. In fact, the HIV prevalence rate is 1.3 percent among adults. This might not sound like a large number, but in a country with 76 million people, it means there are 930,000 that are infected. And due to the poor infrastructure, only 25 percent of those are receiving the life-saving drugs that they need. Which is why, in part, donor agencies provide condoms at low or no cost.
Er zijn heel wat gezondheidsproblemen. Onder volwassenen is de HIV-besmettingsgraad 1,3 percent. Dat klinkt misschien als een laag cijfer maar in een land met 76 miljoen mensen betekent dit 930.000 geïnfecteerden. Omwille van de slechte infrastructuur krijgen maar 25 procent van hen de broodnodige, levensreddende medicijnen. Deels daarom geven donororganisaties condooms tegen een zeer lage prijs of kosteloos.
And so while I was in the DRC, I spent a lot of time talking to people about condoms, including Damien. Damien runs a hotel outside of Kinshasa. It's a hotel that's only open until midnight, so it's not a place that you stay. But it is a place where sex workers and their clients come. Now Damien knows all about condoms, but he doesn't sell them. He said there's just not in demand. It's not surprising, because only three percent of people in the DRC use condoms.
Terwijl ik in Congo was, had ik veel gesprekken met mensen over condooms, ook met Damien. Damien runt een hotel buiten Kinshasa. Het hotel opent pas om middernacht. Geen hotel dus om lang in te verblijven. Het is een plaats waar sekswerkers en hun cliënten komen. Damien weet alles over condooms maar hij verkoopt ze niet. "Er is geen vraag naar," zegt hij. Dat is niet verrassend. Slechts drie procent van de mensen in Congo gebruikt condooms.
Joseph and Christine, who run a pharmacy where they sell a number of these condoms, said despite the fact that donor agencies provide them at low or no cost, and they have marketing campaigns that go along with them, their customers don't buy the branded versions. They like the generics.
Joseph en Christine hebben een apotheek waar ze condooms verkopen. Ze zeggen dat donororganisaties ze leveren tegen een lage prijs of kosteloos en marketingcampagnes voeren om de condooms te verkopen. Toch kopen hun klanten geen merkcondooms. Ze willen generische.
And as a marketer, I found that curious. And so I started to look at what the marketing looked like. And it turns out that there are three main messages used by the donor agencies for these condoms: fear, financing and fidelity. They name the condoms things like Vive, "to live" or Trust. They package it with the red ribbon that reminds us of HIV, put it in boxes that remind you who paid for them, show pictures of your wife or husband and tell you to protect them or to act prudently.
Als marketeer vond ik dat raar. Ik onderzocht hoe de marketing eruit zag. De donororganisaties bleken drie boodschappen te gebruiken voor deze condooms: angst, financiering en trouw. De namen voor de condooms waren 'Leef' of 'Vertrouwen'. Ze verpakten ze met een rood lint om ons te herinneren aan HIV, stopten het in doosjes die je herinnerde aan wie betaalde voor de condooms, toonden afbeeldingen van je vrouw of je man en vertelde je dat je hen moest beschermen of voorzichtig moest zijn.
Now these are not the kinds of things that someone is thinking about just before they go get a condom. (Laughter) What is it that you think about just before you get a condom? Sex! And the private companies that sell condoms in these places, they understand this. Their marketing is slightly different. The name might not be much different, but the imagery sure is. Some brands are aspirational, and certainly the packaging is incredibly provocative.
Dit zijn niet de dingen waaraan mensen aan denken als ze net een condoom willen kopen. (Gelach) Waar denk je aan net voor je een condoom koopt? Seks! De private bedrijven die condooms verkopen op deze plaatsen, begrijpen dat. Hun marketingstrategie is een beetje anders. De naam verschilt misschien niet veel maar de beelden wel. Sommige merken zijn ambitieus en de verpakking is ongelooflijk uitdagend.
And this made me think that perhaps the donor agencies had just missed out on a key aspect of marketing: understanding who's the audience. And for donor agencies, unfortunately, the audience tends to be people that aren't even in the country they're working [in]. It's people back home, people that support their work, people like these. But if what we're really trying to do is stop the spread of HIV, we need to think about the customer, the people whose behavior needs to change -- the couples, the young women, the young men -- whose lives depend on it.
Dit bracht mij aan het denken dat de donoragentschappen een belangrijk aspect van de marketing misten: begrijpen wie het publiek is. Ongelukkig genoeg, voor donoragentschappen, bestaat hun publiek meestal uit mensen die niet eens in het land verblijven waar zij werken. Het zijn de mensen thuis, mensen die hun werk ondersteunen, mensen zoals deze. Als we werkelijk willen proberen de verspreiding van HIV tegen te houden, moeten we aan de klanten denken, de mensen van wie het gedrag moet veranderen -- de koppels, de jonge vrouwen, de jonge mannen -- wiens leven ervan afhangt.
And so the lesson is this: it doesn't really matter what you're selling; you just have to think about who is your customer, and what are the messages that are going to get them to change their behavior. It might just save their lives.
De les is deze: wat je ook verkoopt, de klant is het belangrijkste. Wat zijn de boodschappen die hen zullen stimuleren om hun gedrag te veranderen? Het zou hun leven wel eens kunnen redden.
Thank you.
Dank je wel.
(Applause)
(Applaus)