Το βράδυ πριν ξεκινήσω το ταξίδι μου προς τη Σκωτία, είχα προσκληθεί να παρουσιάσω τον τελικό του σώου "Κίνα Έχεις Ταλέντο" στην Σανγκάη με 80.000 θεατές στο στάδιο. Ξέρετε ποιά ήταν η καλεσμένη καλλιτέχνης; Η Σούζαν Μπόιλ. Και της είπα," Πρόκειται να ταξιδέψω στη Σκωτία την επόμενη ημέρα". Τραγούδησε όμορφα και, επιπλέον, κατάφερε και να πει λίγες λέξεις στα κινέζικα. [κινέζικα] Αυτό δεν είναι κάτι όπως το "γεια" ή το "ευχαριστώ", τα συνηθισμένα δηλαδή. Σημαίνει "τζάμπα φρέσκα κρεμμύδια". Γιατί το είπε; Επειδή ήταν ένας στίχος της κινέζας αντίστοιχης Σούζαν Μπόιλ -- μιας 50χρονης κυρίας, πωλήτριας λαχανικών στην Σανγκάη, που της αρέσει πολύ να τραγουδάει Δυτική όπερα όμως δεν καταλαβαίνει ούτε Αγγλικά, ούτε Γαλλικά, ούτε Ιταλικά, οπότε κατάφερε να συμπληρώσει τους στίχους με ονόματα λαχανικών στα κινέζικα. (Γέλια) Και η τελευταία πρόταση απο τη Νεσούν Ντόρμα την οποία τραγούδησε στο στάδιο ήταν "τζάμπα φρέσκα κρεμμύδια". Οπότε, καθώς μου τα έλεγε αυτά η Σούζαν Μπόιλ, 80.000 άνθρωποι τραγουδούσαν όλοι μαζί. Ήταν ξεκαρδιστικό.
The night before I was heading for Scotland, I was invited to host the final of "China's Got Talent" show in Shanghai with the 80,000 live audience in the stadium. Guess who was the performing guest? Susan Boyle. And I told her, "I'm going to Scotland the next day." She sang beautifully, and she even managed to say a few words in Chinese: 送你葱 So it's not like "hello" or "thank you," that ordinary stuff. It means "green onion for free." Why did she say that? Because it was a line from our Chinese parallel Susan Boyle -- a 50-some year-old woman, a vegetable vendor in Shanghai, who loves singing Western opera, but she didn't understand any English or French or Italian, so she managed to fill in the lyrics with vegetable names in Chinese. (Laughter) And the last sentence of Nessun Dorma that she was singing in the stadium was "green onion for free." So [as] Susan Boyle was saying that, 80,000 live audience sang together. That was hilarious.
Οπότε φαντάζομαι ότι τόσο η Σούζαν Μπόιλ όσο και η μανάβισσα από την Σανγκάη ανήκαν κάπου αλλού. Ήταν οι τελευταίες που θα περίμενε κανείς ότι θα γίνονταν επιτυχημένες στην επιχείριση που λέγεται ψυχαγωγία, παρόλα αυτά, το κουράγιο και το ταλέντο τους τις βοήθησαν να τα καταφέρουν. Και ένα σώου και μια εξέδρα τις έβγαλαν στο προσκήνιο για να κάνουν το όνειρό τους πραγματικότητα. Εντάξει, το να είσαι διαφορετικός δεν είναι δύσκολο. Όλοι είμαστε διαφορετικοί από διαφορετικές οπτικές. Αλλά νομίζω ότι είναι καλό να διαφέρει κανείς, γιατί παρουσιάζεις μια διαφορετική ματιά. Μπορεί να σου δοθεί η ευκαιρία να κάνεις τη διαφορά.
So I guess both Susan Boyle and this vegetable vendor in Shanghai belonged to otherness. They were the least expected to be successful in the business called entertainment, yet their courage and talent brought them through. And a show and a platform gave them the stage to realize their dreams. Well, being different is not that difficult. We are all different from different perspectives. But I think being different is good, because you present a different point of view. You may have the chance to make a difference.
Η γενιά μου υπήρξε τυχερή που παρακολούθησε και πήρε μέρος στην ιστορική μεταμόρφωση της Κίνας που έκανε τόσες πολλές αλλαγές τα τελευταία 20,30 χρόνια. Θυμάμαι ότι το 1990 όταν αποφοιτούσα από το κολέγιο, έκανα αίτηση για μια δουλειά στο τμήμα πωλήσεων του πρώτου ξενοδοχείου πέντε αστέρων στο Πεκίνο, Γκρέιτ Γουόλ Σέρατον - ακόμα υπάρχει. Μετά την ανάκριση στην οποία με υπέβαλλε ο Ιάπωνας διευθυντής για μισή ώρα μου είπε, Λοιπόν, δεσποινίς Γιάνγκ έχετε κάποιες ερωτήσεις να μου κάνετε; Με όσο κουράγιο είχα είπα, "Ναι ,αλλά θα μπορούσατε να μου πείτε, τι πουλάτε στη πραγματικότητα;" Δεν είχα ιδέα τι πραγματικά ήταν το τμήμα πωλήσεων σε ενα ξενοδοχείο πέντε αστέρων Ηταν η πρώτη φορά που πάτησα το πόδι μου σε ξενοδοχείο πέντε αστέρων.
My generation has been very fortunate to witness and participate in the historic transformation of China that has made so many changes in the past 20, 30 years. I remember that in the year of 1990, when I was graduating from college, I was applying for a job in the sales department of the first five-star hotel in Beijing, Great Wall Sheraton -- it's still there. So after being interrogated by this Japanese manager for a half an hour, he finally said, "So, Miss Yang, do you have any questions to ask me?" I summoned my courage and poise and said, "Yes, but could you let me know, what actually do you sell?" I didn't have a clue what a sales department was about in a five-star hotel. That was the first day I set my foot in a five-star hotel.
Το ίδιο εκείνο διάστημα, πήγαινα σε μια οντισιόν την πρώτη ανοιχτή οντισιόν της εθνικής τηλεόρασης στην Κίνα-- μαζί με άλλες χίλιες φοιτήτριες. Ο παραγωγός μας είπε οτι αναζητούσαν κάποιο γλυκό, αθώο και όμορφο, φρέσκο πρόσωπο. Έτσι, όταν ήρθε η σειρά μου σηκώθηκα και είπα, Γιατί, πρέπει η προσωπικότητα των γυναικών στη τηλεόραση να είναι πάντα όμορφη, γλυκιά, αθώα και, ασφαλώς, υποστηρικτική; Γιατί δε μπορούν να έχουν τις δικές τους ιδέες και να υποστηρίζουν τις δικές τους απόψεις;" Σκέφτηκα ότι, κατά κάποιο τρόπο, τους προσέβαλα. Στην πραγματικότητα, όμως, εντυπωσιάστηκαν απ' τα λόγια μου. Και έτσι πήρα μέρος στο δεύτερο κύκλο του διαγωνισμού, και στον τρίτο και στον τέταρτο. Μετά από επτά γύρους στο διαγωνισμό, Ήμουν η τελευταία που επιβίωσε. Έτσι βρέθηκα στο πράιμ-τάιμ σόου της εθνικής τηλεόρασης. Και είτε το πιστεύετε είτε όχι, ήταν και το πρώτο σόου στην Κινέζικη τηλεόραση που επέτρεπε στους καλεσμένους του να εκφράσουν τις ιδέες τους χωρίς να διαβάζουν ένα εγκεκριμένο γραπτό. (χειροκροτήματα) Και το εβδομαδιαίο κοινό μου εκείνο τον καιρό ήταν γύρω στα 200 με 300 εκατομμύρια άτομα.
Around the same time, I was going through an audition -- the first ever open audition by national television in China -- with another thousand college girls. The producer told us they were looking for some sweet, innocent and beautiful fresh face. So when it was my turn, I stood up and said, "Why [do] women's personalities on television always have to be beautiful, sweet, innocent and, you know, supportive? Why can't they have their own ideas and their own voice?" I thought I kind of offended them. But actually, they were impressed by my words. And so I was in the second round of competition, and then the third and the fourth. After seven rounds of competition, I was the last one to survive it. So I was on a national television prime-time show. And believe it or not, that was the first show on Chinese television that allowed its hosts to speak out of their own minds without reading an approved script. (Applause) And my weekly audience at that time was between 200 to 300 million people.
Μετά απο μερικά χρόνια, λοιπόν, αποφάσισα να πάω στις Ηνωμένες Πολιτείες στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια για να κάνω μεταπτυχιακές σπουδές, και στη συνέχεια ίδρυσα τη δική μου εταιρεία μέσων, που ήταν μια ασύλληπτη ιδέα στα χρόνια που είχα αρχίσει την καριέρα μου. Κάνουμε, λοιπόν, πολλά πράγματα. Έχω πάρει συνεντεύξεις από περισσότερους από χίλιους ανθρώπους Και μερικές φορές νέοι άνθρωποι με πλησιάζουν και μου λένε," Λαν, έχετε αλλάξει τη ζωή μου", και νιώθω περήφανη γι αυτό. Αλλά είμαστε και τυχεροί που παρακολουθούμε την μετάλλαξη ολόκληρης της χώρας. Ήμουν στην προσφορά του Πεκίνου για τους Ολυμπιακούς αγώνες. Εκπροσωπούσα την Εxpo της Σανγκάης. Είδα την Κίνα να αγκαλιάζει τον κόσμο και αντιστρόφως. Μερικές φορές όμως αναρωτιέμαι, τι ετοιμάζει η νέα γενιά σήμερα; Με ποιόν τρόπο διαφέρουν, και τι διαφορετικό θα κάνουν για να διαμορφώσουν το μέλλον της Κίνας, ή ευρύτερα του κόσμου;
Well after a few years, I decided to go to the U.S. and Columbia University to pursue my postgraduate studies, and then started my own media company, which was unthought of during the years that I started my career. So we do a lot of things. I've interviewed more than a thousand people in the past. And sometimes I have young people approaching me say, "Lan, you changed my life," and I feel proud of that. But then we are also so fortunate to witness the transformation of the whole country. I was in Beijing's bidding for the Olympic Games. I was representing the Shanghai Expo. I saw China embracing the world and vice versa. But then sometimes I'm thinking, what are today's young generation up to? How are they different, and what are the differences they are going to make to shape the future of China, or at large, the world?
Έτσι, σήμερα, θέλω να αναφερθώ στους νέους ανθρώπους μέσα από την πλατφόρμα των κοινωνικών μέσων. Πρώτα απ'όλα, ποιοι είναι αυτοί; Πως είναι η εξωτερική τους εμφάνιση; Λοιπόν, αυτή είναι μια κοπέλα που τη λέγεται Γκούο Μέιμει- είναι 20 χρονών, όμορφη. Παρουσίασε τις ακριβές της τσάντες, ρούχα και αυτοκίνητο στο μικρομπλογκ της, που είναι η κινέζικη εκδοχή του Twitter. Και διεκδικούσε τον τίτλο γενικής διευθύντριας του Ερυθρού Σταυρού στο Εμπορικό Επιμελητήριο. Δεν κατανοούσε ότι χτύπησε ένα ευαίσθητο νεύρο και ξεσήκωσε εθνική αμφισβήτηση, σχεδόν αναστάτωση, εναντίον της φερεγγυότητας του Ερυθρού Σταυρού. Η αντιπαλότητα άναψε τόσο που ο Ερυθρός Σταυρός αναγκάστηκε να δώσει μια συνέντευξη τύπου για να το διευκρινίσει, και η έρευνα συνεχίζεται.
So today I want to talk about young people through the platform of social media. First of all, who are they? [What] do they look like? Well this is a girl called Guo Meimei -- 20 years old, beautiful. She showed off her expensive bags, clothes and car on her microblog, which is the Chinese version of Twitter. And she claimed to be the general manager of Red Cross at the Chamber of Commerce. She didn't realize that she stepped on a sensitive nerve and aroused national questioning, almost a turmoil, against the credibility of Red Cross. The controversy was so heated that the Red Cross had to open a press conference to clarify it, and the investigation is going on.
Μέχρι στιγμής, ξέρουμε ότι μόνη της εφηύρε τον τίτλο- πιθανόν επειδή νιώθει περήφανη να συνδέεται με φιλανθρωπία. Όλα εκείνα τα ακριβά αντικείμενα της προσφέρθηκαν ως δώρα απο τον φίλο της, που είχε υπάρξει μέλος του διοικητικού συμβουλίου μιας υποοργάνωσης του Ερυθρού Σταυρού στο Εμπορικό Επιμελητήριο. Είναι αρκετά περίπλοκο για να το εξηγήσω. Εν πάσει περιπτώσει, το κοινό εξακολουθεί να μην πείθεται. Είναι ακόμη σε αναβρασμό. Δείχνει μια γενική έλλειψη εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση και σε θεσμούς που στηρίζονται από την κυβέρνηση, που τους έλειπε η διαφάνεια στο παρελθόν. Και μας έδειξε επίσης τη δύναμη και τα αποτελέσματα των κοινωνικών μέσων όπως τα μικρομπλόγκ.
So far, as of today, we know that she herself made up that title -- probably because she feels proud to be associated with charity. All those expensive items were given to her as gifts by her boyfriend, who used to be a board member in a subdivision of Red Cross at Chamber of Commerce. It's very complicated to explain. But anyway, the public still doesn't buy it. It is still boiling. It shows us a general mistrust of government or government-backed institutions, which lacked transparency in the past. And also it showed us the power and the impact of social media as microblog.
Το μικρομπλόγκ άνθησε το 2010, διπλασιάστηκε ο αριθμός των επισκεπτών και τριπλασιάστηκε ο χρόνος χρήσης του. Μόνο το Sina.com, ένα μείζον πόρταλ νέων, έχει πάνω από 140 εκατομμύρια μικρομπλόγκερ. Το Tencent, 200 εκατομμύρια. Ο πιο δημοφιλής μπλόκερ-- δεν είμαι εγω-- είναι μια σταρ του κινηματογράφου, και έχει πάνω από 9.5 εκατομμύρια που την ακολουθούν,ή οπαδούς. Σχεδόν το 80% αυτών των μπλόγκερ είναι νέοι άνθρωποι, κάτω των 30. Και επειδή, όπως γνωρίζετε, τα παραδοσιακά μέσα ελέγχονται δραστικά απ' την κυβέρνηση, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης προσφέρουν ένα άνοιγμα για να απελευθερωθεί λίγος ατμός. Αλλά επειδή δεν υπάρχουν άλλα ανοίγματα, ο ατμός που βγαίνει απ' αυτό το άνοιγμα είναι, μερικές φορές, πολύ δυνατός, ενεργός ακόμη και βίαιος.
Microblog boomed in the year of 2010, with visitors doubled and time spent on it tripled. Sina.com, a major news portal, alone has more than 140 million microbloggers. On Tencent, 200 million. The most popular blogger -- it's not me -- it's a movie star, and she has more than 9.5 million followers, or fans. About 80 percent of those microbloggers are young people, under 30 years old. And because, as you know, the traditional media is still heavily controlled by the government, social media offers an opening to let the steam out a little bit. But because you don't have many other openings, the heat coming out of this opening is sometimes very strong, active and even violent.
Έτσι, διαμέσου του μικρομπλόκιγκ, είμαστε σε θέση να κατανοήσουμε καλύτερα την Κινέζικη νεολαία. Με ποιό τρόπο, λοιπόν, διαφέρουν; Πρώτα απ'όλα, οι περισσότεροι γεννήθηκαν στις δεκαετίες του 80 και του 90, στα πλαίσια της πολιτικής του ενός παιδιού. Και λόγω της επιλεκτικής έκτρωσης των οικογενειών που ευνοούσαν τα αγόρια έναντι των κοριτσιών, τώρα είμαστε στο σημείο να έχουμε 30 εκατομμύρια περισσότερους νεαρούς από κοπέλες. Αυτό θα μπορούσε να αποτελεί δυνητικά έναν κίνδυνο για την κοινωνία, αλλά ποιός ξέρει; ζούμε σε παγκοσμιοποιημένο κόσμο, ώστε να μπορούν να αναζητήσουν κοπέλες από άλλες χώρες. Οι περισσότεροι από αυτούς έχουν αρκετά καλή εκπαίδευση. Το ποσοστό αναλφαβητισμού στην Κίνα, σ' αυτή τη γενιά, είναι κάτω από το ένα τα εκατό. Στις πόλεις, 80% των παιδιών πηγαίνουν στο κολλέγιο. Αλλά αντιμετωπίζουν μια Κίνα που γερνάει με ένα πληθυσμό όπου η ηλικία των 65 ανέρχεται σε επτά και κάτι τα εκατό τη χρονιά που μιλάμε, και τείνει να φτάσει το 15% μέχρι το 2030. Και, ξέρετε, έχουμε την παράδοση ότι οι νεότερες γενιές υποστηρίζουν οικονομικά των μεγαλύτερους, και τους φροντίζουν όταν αρρωσταίνουν. Που σημαίνει ότι τα νέα ζευγάρια θα πρέπει να φροντίσουν τέσσερις γονείς που το προσδόκιμο ζωής τους είναι τα 73 χρόνια.
So through microblogging, we are able to understand Chinese youth even better. So how are they different? First of all, most of them were born in the 80s and 90s, under the one-child policy. And because of selected abortion by families who favored boys to girls, now we have ended up with 30 million more young men than women. That could pose a potential danger to the society, but who knows; we're in a globalized world, so they can look for girlfriends from other countries. Most of them have fairly good education. The illiteracy rate in China among this generation is under one percent. In cities, 80 percent of kids go to college. But they are facing an aging China with a population above 65 years old coming up with seven-point-some percent this year, and about to be 15 percent by the year of 2030. And you know we have the tradition that younger generations support the elders financially, and taking care of them when they're sick. So it means young couples will have to support four parents who have a life expectancy of 73 years old.
Έτσι λοιπόν, δεν είναι εύκολο να τα βγάλουν πέρα τα νεαρά ζευγάρια. Οι απόφοιτοι των κολλεγίων δεν είναι λίγοι. Στις αστικές περιοχές, οι απόφοιτοι των κολλεγίων ξεκινούν με μισθό περίπου 400 δολάρια Η.Π.Α το μήνα, τη στιγμή που το μέσο ενοίκιο είναι πάνω από 500 δολάρια. Τι κάνουν, λοιπόν; Είναι αναγκασμένοι να μοιράζονται χώρο-- στριμωγμένοι σε πολύ περιορισμένους χώρους για οικονομία-- και αυτοαποκαλούνται "φυλή των μυρμηγκιών'. Όσοι, δε, είναι έτοιμοι να παντρευτούν και να αγοράσουν διαμέρισμα, έχουν υπολογίσει ότι πρέπει να εργαστούν για 30 μέχρι 40 χρόνια για να καταφέρουν να αγοράσουν το πρώτο τους διαμέρισμα. Η αναλογία στην Αμερική θα κόστιζε σ' ένα ζευγάρι πέντε χρόνια δουλειάς, αλλά στην Κίνα είναι 30 με 40 χρόνια με τις τιμές των ακινήτων εκτοξευμένες στα ύψη.
So making a living is not that easy for young people. College graduates are not in short supply. In urban areas, college graduates find the starting salary is about 400 U.S. dollars a month, while the average rent is above $500. So what do they do? They have to share space -- squeezed in very limited space to save money -- and they call themselves "tribe of ants." And for those who are ready to get married and buy their apartment, they figured out they have to work for 30 to 40 years to afford their first apartment. That ratio in America would only cost a couple five years to earn, but in China it's 30 to 40 years with the skyrocketing real estate price.
Ανάμεσα στα 200 εκατομμύρια μεταναστών εργατών, 60% είναι νεαρά άτομα. Είναι, κατά κάποιο τρόπο, εγκλωβισμένοι ανάμεσα στις αστικές και στις αγροτικές περιοχές. Οι περισσότεροι δεν επιθυμούν να επιστρέψουν στα χωριά, αλλά δεν έχουν το αίσθημα οτι ανήκουν (στην πόλη). Εργάζονται πολλές ώρες με λιγότερο εισόδημα, λιγότερες κοινωνικές παροχές. Και είναι ευάλωττοι σε απώλεια εργασίας, υπόκεινται στον πληθωρισμό, δεσμευτικά δάνεια από τις τράπεζες, την ανατίμηση του ρέμνιμπι, ή την πτώση της ζήτησης από την Ευρώπη ή την Αμερική για τα προϊόντα που παράγουν. Ωστόσο, την περασμένη χρονιά, συνέβη ένα τρομερό γεγονός, σε μια μονάδα παραγωγής πρωτογενών υλικών στη Νότια Κίνα: 13 εργάτες από 18 μέχρι 20 χρόνών αυτοκτόνησαν, ο ένας μετά τον άλλο σαν να ήταν μια κολλητική ασθένεια. Αλλά πέθαναν για διαφορετικούς προσωπικούς λόγους. Όμως αυτό το γεγονός ξεσήκωσε μεγάλη κατακραυγή της κοινωνίας σχετικά με την απομόνωση, τόσο σωματική όσο και πνευματική, αυτών των μεταναστών εργατών.
Among the 200 million migrant workers, 60 percent of them are young people. They find themselves sort of sandwiched between the urban areas and the rural areas. Most of them don't want to go back to the countryside, but they don't have the sense of belonging. They work for longer hours with less income, less social welfare. And they're more vulnerable to job losses, subject to inflation, tightening loans from banks, appreciation of the renminbi, or decline of demand from Europe or America for the products they produce. Last year, though, an appalling incident in a southern OEM manufacturing compound in China: 13 young workers in their late teens and early 20s committed suicide, just one by one like causing a contagious disease. But they died because of all different personal reasons. But this whole incident aroused a huge outcry from society about the isolation, both physical and mental, of these migrant workers.
Αυτοί που τελικά επιστρέφουν στην επαρχία, γίνονται ευπρόσδεκτοι διότι με τη γνώση, τις δεξιότητες και το δίκτυο που έχουν αποκτήσει στις πόλεις, με τη βοήθεια απο το διαδίκτυο, είναι σε θέση να δημιουργήσουν περισσότερες δουλειές, να αναβαθμίσουν την τοπική γεωργία και να δημιουργήσουν νέες επιχειρήσεις στην λιγότερο αναπτυγμένη αγορά. Έτσι, λοιπόν, τα τελευταία χρόνια οι παράκτιες περιοχές, βρέθηκαν να τους λείπουν εργατικά χέρια.
For those who do return back to the countryside, they find themselves very welcome locally, because with the knowledge, skills and networks they have learned in the cities, with the assistance of the Internet, they're able to create more jobs, upgrade local agriculture and create new business in the less developed market. So for the past few years, the coastal areas, they found themselves in a shortage of labor.
Αυτά τα διαγράμματα δείχνουν ένα γενικότερο κοινωνικό υπόβαθρο. Το πρώτο είναι η σταθερά του Ενγκελς, που εξηγεί οτι το κόστος των καθημερινών αναγκών έχει πέσει σε ποσοστό κατά τη διάρκεια της περασμένης δεκαετίας, σε σχέση με το οικογενειακό εισόδημα, σε περίπου 37 και κάτι τα εκατό. Αλλά πάλι, τα τελευταία δυο χρόνια, ανεβαίνει πάλι στο 39%, υποδηλώνοντας μια άνοδο στο κόστος διαβίωσης. Η σταθερά Τζίνι έχει ήδη περάσει το επικίνδυνο 0.4. Τώρα είναι 0.5-- ακόμη χειρότερη απ' αυτή της Αμερικής-- ένδειξη της εισοδηματικής ανισότητας. Και έτσι, βλέπετε, όλη αυτή την κοινωνία να νιώθει απογοητευμένη χάνει κάποια από την κινητικότητάς της. Και, επίσης, η πικρία και μίσος καμιά φορά προς τους πλούσιους και τους ισχυρούς είναι αρκετά διαδεδομένα. Κατά συνέπεια, όποιες κατηγορίες για διαφθορά ή παράνομες συναλλαγές ανάμεσα στις αρχές ή επιχειρήσεις θα ξεσήκωνε κοινωνική κατακραυγή ή ακόμη και αναταραχές.
These diagrams show a more general social background. The first one is the Engels coefficient, which explains that the cost of daily necessities has dropped its percentage all through the past decade, in terms of family income, to about 37-some percent. But then in the last two years, it goes up again to 39 percent, indicating a rising living cost. The Gini coefficient has already passed the dangerous line of 0.4. Now it's 0.5 -- even worse than that in America -- showing us the income inequality. And so you see this whole society getting frustrated about losing some of its mobility. And also, the bitterness and even resentment towards the rich and the powerful is quite widespread. So any accusations of corruption or backdoor dealings between authorities or business would arouse a social outcry or even unrest.
Έτσι, διαμέσου κάποιων από τα πιο καυτά θέματα σε αυτά τα μικρομπλόγκ, βλέπουμε τα ισχυρότερα ενδιαφέροντα αυτών των νέων. Κοινωνική διακαιοσύνη και κυβερνητική φερεγγυότητα έρχονται πρώτα στις απαιτήσεις τους. Την τελευταία σχεδόν δεκαετία, μέσα από τη μαζική αστικοποίηση και ανάπτυξη παρακολουθήσαμε πολλές αναφορές σχετικά με τις επιβεβλημένες κατεδαφίσεις ιδιόκτητης περιουσίας. Και αυτό έχει προκαλέσει μεγάλο θυμό και απογοήτευση στη νέα γενιά. Άλλοτε άνθρωποι σκοτώνονται, και άλλοτε αυτοπυρπολούνται γα να διαμαρτυρηθούν. Όταν, λοιπόν, αυτά τα γεγονότα αναφέρονται όλο και συχνότερα στο διαδίκτυο, ο κόσμος διαμαρτύρεται έντονα και ζητά απο την κυβέρνηση να δράσει και να τα σταματήσει.
So through some of the hottest topics on microblogging, we can see what young people care most about. Social justice and government accountability runs the first in what they demand. For the past decade or so, a massive urbanization and development have let us witness a lot of reports on the forced demolition of private property. And it has aroused huge anger and frustration among our young generation. Sometimes people get killed, and sometimes people set themselves on fire to protest. So when these incidents are reported more and more frequently on the Internet, people cry for the government to take actions to stop this.
Έτσι, λοιπόν, τα καλά νέα είναι οτι αυτή τη χρονιά το κρατικό συμβούλιο ψήφισε ένα νέο κανονισμό σχετικά με την απόκτηση και κατεδάφιση σπιτιών και ψήφισε το δικαίωμα των τοπικών κυβερνήσεων να διατάσσουν κατεδαφίσεις δια της βίας προς το δικαστήριο. Παρομοίως, πολλά άλλα θέματα σχετικά με την δημόσια ασφάλεια αποτελούν θέματα καυτά στο διαδίκτυο. Ακούσαμε για τον μολυσμένο αέρα, το μολυσμένο νερό, τη δηλητηριασμένη τροφή. Και, φανταστείτετε, απομιμηθήκαμε το βοδινό κρέας. Υπάρχουν κάποια συστατικά που τα βουρτσίζεις σε ένα κομμάτι κοτόπουλο ή ψάρι, και φαίνεται να μοιάζει με βοδινό. Και, το άλλο, τελευταία οι άνθρωποι ανησυχούν πολύ για το λάδι μαγειρικής, επειδή χιλιάδες άνθρωποι διαπιστώθηκε οτι διυλίζουν μαγειρικό λάδι από τα νερά της κουζίνας εστιατορίων. Έτσι όλα αυτά έχουν ξεσηκώσει τεράστια κατακραυγή από το διαδίκτυο. Και ευτυχώς, είδαμε ότι η κυβέρνηση, ανταποκρίθηκε πιο έγκαιρα και πιο συχνά στις ανησυχίες του κοινού.
So the good news is that earlier this year, the state council passed a new regulation on house requisition and demolition and passed the right to order forced demolition from local governments to the court. Similarly, many other issues concerning public safety is a hot topic on the Internet. We heard about polluted air, polluted water, poisoned food. And guess what, we have faked beef. They have sorts of ingredients that you brush on a piece of chicken or fish, and it turns it to look like beef. And then lately, people are very concerned about cooking oil, because thousands of people have been found [refining] cooking oil from restaurant slop. So all these things have aroused a huge outcry from the Internet. And fortunately, we have seen the government responding more timely and also more frequently to the public concerns.
Ενώ τα νέα παιδιά φαίνονται να έχουν πίστη στη συμμετοχή τους στην διαμόρφωση της κοινής πολιτικής, αλλά μερικές φορές, φαίνονται λίγο χαμένα σε θέματα που έχουν να κάνουν με την προσωπική τους ζωή. Η Κίνα σύντομα θα περάσει τις ΗΠΑ ως πρώτη στην αργορά προϊόντων πολυτελείας-- και σ' αυτό δεν συμπεριλαμβάνονται τα έξοδα της Κίνας στην Ευρώπη και αλλού. Αλλά, ξέρετε, οι μισοί από αυτούς τους καταναλωτές παίρνουν μισθό κάτω από 2.000 δολάρια ΗΠΑ. Δεν είναι καθόλου πλούσιοι. Προμηθεύονται αυτές τις τσάντες και τα ρούχα ως ένα είδος ταυτότητας και κοινωνικής θέσης. Και αυτή είναι μια κοπέλα που κατηγορηματικά δηλώνει σε ένα σόου για ζευγάρια στην τηλεόραση οτι θα προτιμούσε να κλαίει σε μια BMW παρά να χαμογελάει πάνω σε ένα ποδήλατο. Αλλά ασφαλώς, έχουμε νέο κόσμο που προτιμούν να χαμογελούν, είτε σε μια BMW είτε σε ποδήλατο.
While young people seem to be very sure about their participation in public policy-making, but sometimes they're a little bit lost in terms of what they want for their personal life. China is soon to pass the U.S. as the number one market for luxury brands -- that's not including the Chinese expenditures in Europe and elsewhere. But you know what, half of those consumers are earning a salary below 2,000 U.S. dollars. They're not rich at all. They're taking those bags and clothes as a sense of identity and social status. And this is a girl explicitly saying on a TV dating show that she would rather cry in a BMW than smile on a bicycle. But of course, we do have young people who would still prefer to smile, whether in a BMW or [on] a bicycle.
Στην επόμενη, λοιπόν, φωτογραφία, βλέπετε ένα πολύ δημοφιλές φαινόμενο που λέγεται " γυμνός" γάμος. Δε σημαίνει οτι δε φορούν τίποτα στην τελετή του γάμου, αλλά δείχνει οτι αυτά τα νεαρά ζευγάρια είναι έτοιμα να παντρευτούν χωρίς σπίτι, χωρίς αυτοκίνητο, χωρίς διαμαντένιο δαχτυλίδι και χωρίς γαμήλια δεξίωση, για να δείξουν την αφοσίωσή τους στην αληθινή αγάπη. Οι άνθρωποι κάνουν επίσης καλό διαμέσου των μέσων δικτύωσης. Και η πρώτη εικόνα μας έδειξε οτι ενα φορτηγό που είχε εγκλωβίσει 500 αδέσποτους σκύλους που είχαν απαχθεί για επεξεργασία τροφής εντοπίστηκε και σταματήθηκε σε κεντρικό δρόμο ενώ όλη η χώρα παρακολουθούσε μέσα απο τα μικρομπλογκ. Υπήρχαν άνθρωποι που προσέφεραν χρήματα, τροφή για τα σκυλιά και πρόσφεραν και εθελοντική εργασία για να σταματήσει αυτό το φορτηγό. Και μετά από διαπραγματεύσεις ωρών, σώθηκαν 500 σκύλοι. Και εδώ άνθρωποι βοηθούν στην εύρεση χαμένων παιδιών. Ένας πατέρας ανάρτησε τη φωτογραφία του γιού του στο διαδίκτυο. Μετά από χιλιάδες αναμεταδόσεις, το παιδί βρέθηκε, και παρακολουθήσαμε την επανένωση της οικογένειας μέσα απο το μικρομπλοκινγ.
So in the next picture, you see a very popular phenomenon called "naked" wedding, or "naked" marriage. It does not mean they will wear nothing in the wedding, but it shows that these young couples are ready to get married without a house, without a car, without a diamond ring and without a wedding banquet, to show their commitment to true love. And also, people are doing good through social media. And the first picture showed us that a truck caging 500 homeless and kidnapped dogs for food processing was spotted and stopped on the highway with the whole country watching through microblogging. People were donating money, dog food and offering volunteer work to stop that truck. And after hours of negotiation, 500 dogs were rescued. And here also people are helping to find missing children. A father posted his son's picture onto the Internet. After thousands of resends in relay, the child was found, and we witnessed the reunion of the family through microblogging.
Καταλήγουμε στο συμπέρασμα οτι η ευτυχία είναι η πιο δημοφιλής λέξη που έχουμε ακούσει τα δύο τελευταία χρόνια. Η ευτυχία δε συνδέεται μόνο με προσωπικές εμπειρίες και προσωπικές αξίες, αλλά σχετίζεται και με το περιβάλλον. Οι άνθρωποι αναλογίζονται για τα παρακάτω: Πρόκειται να θυσιάσουμε το περιβάλλον μας περαιτέρω για να παράγουμε υψηλότερο ΑΕΠ; Με ποιο τρόπο θα πετύχουμε την κοινωνική και πολιτική μας ανανέωση ώστε να συμβαδίζουμε με την οικονομική ανάπτυξη, να διατηρήσουμε τη βιωσιμότητα και τη σταθερότητα; Και επίσης, πόσο ικανό είναι το σύστημα της αυτοβελτίωσης για να έχουμε περισσότερο κόσμο ευχαριστημένο με όλων των ειδών τις τριβές που συμβαίνουν ταυτόχρονα; Υποθέτω οτι αυτά είναι ερωτήματα που οι άνθρωποι θα απαντήσουν. Και η νεότερη γενιά μας πρόκειται να μεταμορφώσει αυτή τη χώρα ενώ ταυτόχρονα θα μεταμορφώνει και τον εαυτό της.
So happiness is the most popular word we have heard through the past two years. Happiness is not only related to personal experiences and personal values, but also, it's about the environment. People are thinking about the following questions: Are we going to sacrifice our environment further to produce higher GDP? How are we going to perform our social and political reform to keep pace with economic growth, to keep sustainability and stability? And also, how capable is the system of self-correctness to keep more people content with all sorts of friction going on at the same time? I guess these are the questions people are going to answer. And our younger generation are going to transform this country while at the same time being transformed themselves.
Ευχαριστώ πολύ.
Thank you very much.
(Χειροκροτήματα)
(Applause)