Καλησπέρα Σήμερα, παντού γύρω μας, εξελίσσεται μια ιατρική επανάσταση η οποία θα μας επιτρέψει να καταπολεμήσουμε κάποιες από τις πιο φοβερές αρρώστιες, συμπεριλαμβανομένου του καρκίνου. Η επανάσταση αυτή ονομάζεται αγγειογένεση, και βασίζεται στη διαδικασία που ακολουθεί ο οργανισμός μας για την ανάπτυξη των αιμοφόρων αγγείων .
Good afternoon. There's a medical revolution happening all around us, and it's one that's going to help us conquer some of society's most dreaded conditions, including cancer. The revolution is called angiogenesis, and it's based on the process that our bodies use to grow blood vessels.
Αλλά γιατί να μας ενδιαφέρουν τα αιμοφόρα αγγεία; Λοιπόν, το ανθρώπινο σώμα είναι κυριολεκτικά γεμάτο απ' αυτά, 60.000 μίλια σε μήκος στον μέσο άνθρωπο. Αν τα βάζαμε σε μια γραμμή θα μπορούσε να σχηματίσουμε έναν κύκλο δύο φορές γύρω από τη γη. Τα μικρότερα αιμοφόρα αγγεία ονομάζονται τριχοειδή. Έχουμε 19 δισεκατομμύρια από αυτά μέσα στο σώμα μας. Αυτά είναι τα αγγεία της ζωής, και όπως θα δείξω στη συνέχεια, μπορούν επίσης να γίνουν τα αγγεία του θανάτου. Το αξιοθαύμαστο με τα αιμοφόρα αγγεία είναι ότι έχουν την ικανότητα να προσαρμόζονται σε κάθε περιβάλλον μέσα στο οποίο αναπτύσσονται. Για παράδειγμα, στο συκώτι σχηματίζουν κανάλια για την αποτοξίνωση του αίματος. Στα πνευμόνια, σχηματίζουν θυλάκια για την ανταλλαγή των αερίων. Στους μύες, σχηματίζουν σπειροειδείς σχηματισμούς έτσι ώστε αυτοί να συστέλλονται δίχως να διακόπτεται η κυκλοφορία του αίματος. Στα νεύρα, συνδέονται σαν καλώδια ηλεκτρικού ρεύματος, διατηρώντας τους νευρώνες ζωντανούς. Τα αιμοφόρα αγγεία αναπτύσσονται περισσότερο κατά την ενδομήτρια ζωή μας. Αυτό σημαίνει ότι ως ενήλικες, τα αιμοφόρα αγγεία φυσιολογικά δεν αναπτύσσονται, εκτός από ορισμένες ειδικές περιπτώσεις Στις γυναίκες, αιμοφόρα αγγεία αναπτύσσονται κάθε μήνα κατά τη διάρκεια της εμμηνόρροιας Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, σχηματίζουν τον πλακούντα ο οποίος συνδέει τη μητέρα με το μωρό. Και μετά από κάποιον τραυματισμό, τα αιμοφόρα αγγεία αναπτύσσονται κάτω από το κάκαδο που σχηματίζεται με σκοπό να επουλώσουν το τραύμα. Και αυτό μοιάζει κάπως έτσι. Εκατοντάδες αιμοφόρα αγγεία αναπτύσσονται στο κέντρο του τραύματος.
So why should we care about blood vessels? Well, the human body is literally packed with them -- 60,000 miles worth in a typical adult. End to end, that would form a line that would circle the earth twice. The smallest blood vessels are called capillaries. We've got 19 billion of them in our bodies. And these are the vessels of life, and as I'll show you, they can also be the vessels of death. Now, the remarkable thing about blood vessels is that they have this ability to adapt to whatever environment they're growing in. For example, in the liver, they form channels to detoxify the blood; in the lungs, they line air sacs for gas exchange. In muscle, they corkscrew, so that muscles can contract without cutting off circulation. And in nerves, they course along like power lines, keeping those nerves alive. We get most of these blood vessels when we're actually still in the womb. And what that means is that as adults, blood vessels don't normally grow. Except in a few special circumstances. In women, blood vessels grow every month, to build the lining of the uterus. During pregnancy, they form the placenta, which connects mom and baby. And after injury, blood vessels actually have to grow under the scab in order to heal a wound. And this is actually what it looks like, hundreds of blood vessels, all growing toward the center of the wound.
Ώστε λοιπόν το σώμα μας έχει τη δυνατότητα να ρυθμίζει τον αριθμό των αιμοφόρων αγγείων που αναπτύσσονται κάθε χρονική στιγμή . Αυτό το πετυχαίνει μέσω ενός πολύπλοκου, κομψού και ισορροπημένου συστήματος ελέγχων, υποκινητών και αναστολέων της αγγειογένεσης, τέτοιων ώστε, όταν χρειαστούμε μια σύντομη ανάπτυξη αιμοφόρων αγγείων, το σώμα απελευθερώνει υποκινητές, πρωτεΐνες που ονομάζονται παράγοντες αγγειογένεσης, οι οποίες δρουν ως φυσικό λίπασμα που διεγείρει την ανάπτυξη των αιμοφόρων αγγείων. Όταν αυτά τα επιπλέον αιμοφόρα αγγεία δεν είναι πλέον αναγκαία, το σώμα επανέρχεται σε ισορροπία εκλύοντας φυσικούς αναστολείς της αγγειογένεσης. Υπάρχουν βέβαια περιπτώσεις όπου ξεκινάμε με έλλειμμα αιμοφόρων αγγείων, και απαιτείται η δημιουργία νέων, ώστε να επανέλθουμε σε ισορροπία. Για παράδειγμα, μετά από ένα τραυματισμό. Το σώμα μπορεί να ανταπεξέλθει, αλλά μέχρι του φυσιολογικού ορίου, που θέτει το ίδιο.
So the body has the ability to regulate the amount of blood vessels that are present at any given time. It does this through an elaborate and elegant system of checks and balances, stimulators and inhibitors of angiogenesis, such that, when we need a brief burst of blood vessels, the body can do this by releasing stimulators, proteins called angiogenic factors, that act as natural fertilizer, and stimulate new blood vessels to sprout. When those excess vessels are no longer needed, the body prunes them back to baseline, using naturally-occurring inhibitors of angiogenesis. There are other situations where we start beneath the baseline, and we need to grow more blood vessels, just to get back to normal levels -- for example, after an injury -- and the body can do that too, but only to that normal level, that set point.
Αλλά αυτό που ήδη γνωρίζουμε, για έναν αριθμό παθήσεων, είναι ότι οφείλονται σε ατέλειες του συστήματος, όπου ο οργανισμός δεν μπορεί ν' αναστείλει την ανάπτυξη αγγείων ή ν' αναπτύξει αρκετά νέα, στο σωστό τόπο και χρόνο. Στις περιπτώσεις αυτές, η αγγειογένεση είναι εκτός ισορροπίας. Όταν συμβαίνει αυτό, μπορούν να προκύψουν μυριάδες παθήσεις. Για παράδειγμα, ανεπαρκής αγγειογένεση, ανεπαρκής αριθμός αιμοφόρων αγγείων, καταλήγει στην μη επούλωση των τραυμάτων, σε καρδιακές προσβολές, σε ελλιπή κυκλοφορία αίματος στα πόδια, σε θανάτους από εμφράγματα, σε βλάβες των νευρώνων. Από την άλλη μεριά, υπερβολική αγγειογένεση, η δημιουργία πολλών αιμοφόρων αγγείων, οδηγεί σε παθήσεις. Αυτό το βλέπουμε σε καρκίνο, τύφλωση, αρθρίτιδα, παχυσαρκία, νόσο Αλτσχάιμερ. Συνολικά, υπάρχουν περισσότερες από 70 σοβαρές παθήσεις, οι οποίες ταλαιπωρούν περισσότερους από ένα δισεκατομμύριο ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, που επιφανειακά φαίνονται εντελώς διαφορετικές ή μία από την άλλη, αλλά όλες έχουν την ανώμαλη αγγειογένεση ως κοινό τους παρονομαστή. Η κατανόηση του παραπάνω μηχανισμού μας επιτρέπει να επανεξετάσουμε τον τρόπο προσέγγισης των ασθενειών αυτών, μέσω του ελέγχου της αγγειογένεσης.
But what we now know, is that for a number of diseases, there are defects in the system, where the body can't prune back extra blood vessels, or can't grow enough new ones in the right place at the right time. And in these situations, angiogenesis is out of balance. And when angiogenesis is out of balance, a myriad of diseases result. For example, insufficient angiogenesis -- not enough blood vessels -- leads to wounds that don't heal, heart attacks, legs without circulation, death from stroke, nerve damage. And on the other end, excessive angiogenesis -- too many blood vessels -- drives disease, and we see this in cancer, blindness, arthritis, obesity, Alzheimer's disease. In total, there are more than 70 major diseases affecting more than a billion people worldwide, that all look on the surface to be different from one another, but all actually share abnormal angiogenesis as their common denominator. And this realization is allowing us to re-conceptualize the way that we actually approach these diseases, by controlling angiogenesis. Now, I'm going to focus on cancer,
Τώρα θα επικεντρωθώ στον καρκίνο επειδή η αγγειογένεση είναι βασικό χαρακτηριστικό κάθε είδους καρκίνου. Πάμε λοιπόν. Αυτός είναι ένας όγκος, μαύρη, γκρίζα, δυσοίωνη μάζα που αναπτύσσεται μέσα σε έναν εγκέφαλο. Κάτω από το μικροσκόπιο μπορείτε να δείτε, εκατοντάδες από αυτά τα αιμοφόρα αγγεία, χρωματισμένα καφέ, τριχοειδή που τροφοδοτούν τα καρκινικά κύτταρα, παρέχοντας οξυγόνο και θρεπτικά συστατικά. Όμως οι καρκίνοι δεν ξεκινούν έτσι. Στην πραγματικότητα οι καρκίνοι, αρχικά δεν έχουν τροφοδοσία αίματος. Αρχίζουν σαν μικρές, μικροσκοπικές εστίες κυττάρων, Οι οποίες μπορούν να έχουν μέγεθος το πολύ 1,5 κυβικά χιλιοστά. Αυτό είναι το μέγεθος της μύτης ενός στυλό. Δεν μπορούν να αναπτυχθούν περισσότερο, επειδή δεν έχουν τροφοδοσία αίματος, έτσι δεν μπορούν να πάρουν αρκετό οξυγόνο ή θρεπτικά συστατικά
because angiogenesis is a hallmark of cancer -- every type of cancer. So here we go. This is a tumor: dark, gray, ominous mass growing inside a brain. And under the microscope, you can see hundreds of these brown-stained blood vessels, capillaries that are feeding cancer cells, bringing oxygen and nutrients. But cancers don't start out like this, and in fact, cancers don't start out with a blood supply. They start out as small, microscopic nests of cells, that can only grow to one half a cubic millimeter in size. That's the tip of a ballpoint pen. Then they can't get any larger because they don't have a blood supply, so they don't have enough oxygen or nutrients.
Στην πραγματικότητα, μέσα μας πιθανότατα σχηματίζονται τέτοιοι μικροσκοπικοί καρκίνοι, κάθε στιγμή. Αυτοψίες σε ανθρώπους που πέθαναν σε αυτοκινητιστικά δυστυχήματα έδειξαν ότι περίπου το 40 τοις εκατό των γυναικών μεταξύ σαράντα και πενήντα ετών είχαν τέτοιους μικροσκοπικούς καρκίνους στο στήθος τους. Περίπου το 50 τοις εκατό των πενηντάρηδων κι εξηντάρηδων ανδρών είχαν μικροσκοπικούς καρκίνους του προστάτη. Ουσιαστικά το 100 τοις εκατό, δηλαδή όλοι μας, μέχρι να φτάσουμε τα εβδομήντα, θα έχουμε αναπτύξει μικροσκοπικούς καρκίνους στον θυρεοειδή μας. Ωστόσο, χωρίς τροφοδοσία αίματος, οι περισσότεροι απ' αυτούς τους καρκίνους δεν θα γίνουν ποτέ επικίνδυνοι. Ο Δρ Τζούντα Φόκμαν ο οποίος ήταν και ο επιβλέπων μου, κι είναι πρωτοπόρος στο πεδίο της αγγειογένεσης, κάποτε τους αποκάλεσε "καρκίνους δίχως πάθηση."
In fact, we're probably forming these microscopic cancers all the time in our body. Autopsy studies from people who died in car accidents have shown that about 40 percent of women between the ages of 40 and 50 actually have microscopic cancers in their breasts. About 50 percent of men in their 50s and 60s have microscopic prostate cancers, and virtually 100 percent of us, by the time we reach our 70s, will have microscopic cancers growing in our thyroid. Yet, without a blood supply, most of these cancers will never become dangerous. Dr. Judah Folkman, who was my mentor and who was the pioneer of the angiogenesis field, once called this "cancer without disease."
Επομένως η ικανότητα του ανθρώπινου σώματος για εξισορρόπηση της αγγειογένεσης, όταν δουλεύει σωστά, αποτρέπει τη δημιουργία αιμοφόρων αγγείων και την τροφοδοσία των όγκων. Επομένως αυτό αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους αμυντικούς μηχανισμούς ενάντια στον καρκίνο. Στην πραγματικότητα, αν αναστείλεις την αγγειογένεση κι αποτρέψεις τα αιμοφόρα αγγεία από το να φτάσουν στα καρκινικά κύτταρα, οι όγκοι πολύ απλά δεν θα μπορέσουν ν' αναπτυχθούν. Αλλά όταν η αγγειογένεση ξεκινήσει, οι όγκοι μπορούν να αναπτυχθούν μ' εκθετική πρόοδο. Με αυτόν τον τρόπο ένας όγκος μπορεί να γίνει από αβλαβής θανατηφόρος Τα καρκινικά κύτταρα μεταλλάσσονται και αποκτούν την ικανότητα να απελευθερώνουν ένα πλήθος από παράγοντες αγγειογένεσης, ως λίπασμα, οι οποίοι μετατοπίζουν την ισορροπία του οργανισμού προς την ανάπτυξη αιμοφόρων αγγείων, που εισβάλουν στον όγκο. Μόλις αυτά τα αγγεία εισβάλουν στον όγκο, αυτός αναπτύσσεται εισβάλλοντας σε γειτονικούς ιστούς. Τα ίδια αιμοφόρα αγγεία που τροφοδοτούν τους όγκους, επιτρέπουν στα καρκινικά κύτταρα να εισέλθουν στην κυκλοφορία και να προκαλέσουν μεταστάσεις. Δυστυχώς αυτό είναι το τελευταίο στάδιο του καρκίνου κατά το οποίο είναι πιθανότερο να διαγνωστεί η πάθηση, όταν η αγγειογένεση έχει ήδη αρχίσει και τα καρκινικά κύτταρα αυξάνονται ανεξέλεγκτα.
So the body's ability to balance angiogenesis, when it's working properly, prevents blood vessels from feeding cancers. And this turns out to be one of our most important defense mechanisms against cancer. In fact, if you actually block angiogenesis and prevent blood vessels from ever reaching cancer cells, tumors simply can't grow up. But once angiogenesis occurs, cancers can grow exponentially. And this is actually how a cancer goes from being harmless, to being deadly. Cancer cells mutate, and they gain the ability to release lots of those angiogenic factors, natural fertilizer, that tip the balance in favor of blood vessels invading the cancer. And once those vessels invade the cancer, it can expand, it can invade local tissues, and the same vessels that are feeding tumors allow cancer cells to exit into the circulation as metastases. And unfortunately, this late stage of cancer is the one at which it's most likely to be diagnosed, when angiogenesis is already turned on, and cancer cells are growing like wild.
Επομένως, αν η αγγειογένεση είναι ο συνδετικός κρίκος μεταξύ ενός καλοήθους κι ενός κακοήθους καρκίνου, τότε η επανάσταση που φέρνει η αγγειογένεση ως μια νέα θεραπευτική προσέγγιση του καρκίνου έγκειται στη διακοπή της τροφοδοσίας του όγκου με αίμα. Αυτήν την ονομάζουμε θεραπεία αντιαγγειογένεσης, και είναι ολοκληρωτικά διαφορετική από τη χημειοθεραπεία γιατί στοχεύει επιλεκτικά στα αιμοφόρα αγγεία που τροφοδοτούν τους όγκους. Αυτό μπορούμε να το πετύχουμε επειδή τα αιμοφόρα αγγεία των όγκων διαφέρουν από τα φυσιολογικά, υγιή αγγεία που βλέπουμε στο υπόλοιπο σώμα. Είναι ανώμαλα· έχουν ελλιπή δομή· γι' αυτόν το λόγο είναι πολύ ευαίσθητα σε θεραπείες που τα στοχεύουν. Σαν αποτέλεσμα, όταν δίνουμε σε καρκινοπαθείς θεραπεία αντιαγγειογένεσης -- εδώ βλέπουμε ένα πειραματικό φάρμακο για το γλοίωμα, το οποίο είναι μια μορφή όγκου του εγκεφάλου -- μπορούμε να παρατηρήσουμε δραματικές αλλαγές όταν ο όγκος παύει να τροφοδοτείται με αίμα. Εδώ βλέπουμε μια γυναίκα με καρκίνο του μαστού για την θεραπεία του οποίου χρησιμοποιείται το αντιαγγειογενετικό φάρμακο Αβάστιν, το οποίο είναι εγκεκριμένο από τον Εθνικό Οργανισμό Φαρμάκων. Βλέπουμε ότι η άλως της ροής αίματος εξαφανίζεται μετά τη θεραπεία.
So, if angiogenesis is a tipping point between a harmless cancer and a harmful one, then one major part of the angiogenesis revolution is a new approach to treating cancer by cutting off the blood supply. We call this antiangiogenic therapy, and it's completely different from chemotherapy, because it selectively aims at the blood vessels that are feeding the cancers. We can do this because tumor blood vessels are unlike normal, healthy vessels we see in other places of the body -- they're abnormal, they're very poorly constructed, and because of that, they're highly vulnerable to treatments that target them. In effect, when we give cancer patients antiangiogenic therapy -- here, an experimental drug for a glioma, which is a type of brain tumor -- you can see that there are dramatic changes that occur when the tumor is being starved. Here's a woman with a breast cancer, being treated with the antiangiogenic drug called Avastin, which is FDA approved. And you can see that the halo of blood flow disappears after treatment.
Λοιπόν, μέχρι τώρα σας έδειξα δύο πολύ διαφορετικούς τύπους καρκίνου οι οποίοι ανταποκρίνονται σε θεραπείες αντιαγγειογένεσης. Πριν μερικά χρόνια διερωτήθηκα, "Μπορούμε να πάμε ένα βήμα παραπέρα, και να θεραπεύσουμε άλλους τύπους καρκίνου ακόμα και σε άλλα είδη; " Εδώ βλέπουμε έναν εννιάχρονο σκύλο ονόματι Μάιλο ο οποίος έπασχε από μια πολύ επιθετική μορφή καρκίνου ένα θανατηφόρο νευροϊνομύωμα που αναπτύσσεται στον ώμο του. Έκανε μετάσταση στα πνευμόνια. Ο κτηνίατρος του έδινε ζωή μόνο τριών μηνών. Κατασκευάσαμε ένα κοκτέιλ αντιαγγειογενετικών φαρμάκων που μπορούσε να χορηγηθεί μέσω της τροφής, επίσης χρησιμοποιήσαμε μια αντιαγγειογενετική αλοιφή που μπορούσε να επαλειφθεί στην επιφάνεια του όγκου. Μετά από λίγες εβδομάδες θεραπείας, περιορίσαμε τον ρυθμό ανάπτυξης του όγκου, σε τέτοιο βαθμό ώστε μπορέσαμε να επεκτείνουμε το προσδόκιμο ζωής του Μάιλο, κατά έξι φορές απ' όσο προέβλεψε ο κτηνίατρος κι όλα αυτά με μια πολύ καλή ποιότητα ζωής.
Well, I've just shown you two very different types of cancer that both responded to antiangiogenic therapy. So a few years ago, I asked myself, "Can we take this one step further and treat other cancers, even in other species?" So here is a nine year-old boxer named Milo, who had a very aggressive tumor called a malignant neurofibroma growing on his shoulder. It invaded into his lungs. His veterinarian only gave him three months to live. So we created a cocktail of antiangiogenic drugs that could be mixed into his dog food, as well as an antiangiogenic cream, that could be applied on the surface of the tumor. And within a few weeks of treatment, we were able to slow down that cancer's growth, such that we were ultimately able to extend Milo’s survival to six times what the veterinarian had initially predicted, all with a very good quality of life.
Η θεραπεία αυτή δόθηκε κατόπιν σε περισσότερους από εξακόσιους σκύλους. Η ανταπόκριση στη θεραπεία έφτασε το 60 τοις εκατό και αύξησε το προσδόκιμο ζωής των σκύλων τη στιγμή που οι περισσότεροι ήταν στα πρόθυρα να τους γίνει ευθανασία. Και τώρα θα σας δείξω ακόμα δύο πιο ενδιαφέροντα παραδείγματα. Αυτό είναι ένα δελφίνι 20 ετών στη Φλωρίντα, το οποίο είχε κακώσεις στο στόμα, οι οποίες μετά από διάστημα τριών ετών, εξελίχθηκαν σε έναν πολύ επιθετικό καρκίνο των στοματικών επιθηλίων. Δημιουργήσαμε μια αντιαγγειογενετική αλοιφή. Μ' αυτήν αλείφαμε επιφανειακά τον καρκίνο τρεις φορές την εβδομάδα. Μετά την πάροδο επτά μηνών, ο όγκος είχε ολοκληρωτικά εξαφανιστεί, και οι βιοψίες δεν έδειξαν τίποτα παθολογικό.
And we've subsequently treated more than 600 dogs. We have about a 60 percent response rate, and improved survival for these pets that were about to be euthanized. So let me show you a couple of even more interesting examples. This is 20-year-old dolphin living in Florida, and she had these lesions in her mouth that, over the course of three years, developed into invasive squamous cell cancers. So we created an antiangiogenic paste. We had it painted on top of the cancer three times a week. And over the course of seven months, the cancers completely disappeared, and the biopsies came back as normal.
Εδώ βλέπουμε έναν όγκο ο οποίος αναπτύχθηκε στο χείλος ενός αλόγου κούρσας που ονομάζεται Γκίνες. Πρόκειται για έναν εξαιρετικά θανατηφόρο είδος καρκίνου ο οποίος ονομάζεται αγγειοσάρκωμα. Είχε ήδη εξαπλωθεί στούς λεμφαδένες, για αυτό και χρησιμοποιήσαμε μια δερματική αντιαγγειογενετική αλοιφή για τα χείλη κι ένα στοματικώς χορηγούμενο κοκτέιλ, ώστε να τον θεραπεύσουμε εσωτερικά όπως κι εξωτερικά. Μετά την πάροδο έξι μηνών, επέδειξε πλήρη ύφεση. Εδώ, μετά από έξι χρόνια, βλέπουμε τον Γκίνες με τον ευτυχή ιδιοκτήτη του.
Here's a cancer growing on the lip of a Quarter Horse named Guinness. It's a very, very deadly type of cancer called an angiosarcoma. It had already spread to his lymph nodes, so we used an antiangiogenic skin cream for the lip, and the oral cocktail, so we could treat from the inside as well as the outside. And over the course of six months, he experienced a complete remission. And here he is six years later, Guinness, with his very happy owner.
(Χειροκροτήματα)
(Applause)
Προφανώς, η θεραπεία αντιαγγειογένεσης μπορεί να χρησιμοποιηθεί σ' ένα μεγάλο εύρος καρκίνων. Στην πραγματικότητα, οι πρώτες πειραματικές θεραπείες, για ανθρώπους, όπως και για σκύλους, άρχισαν ήδη να διατίθενται στην αγορά. Κυκλοφορούν ήδη δώδεκα διαφορετικά φάρμακα, για έντεκα διαφορετικά είδη καρκίνου, αλλά η σημαντική ερώτηση είναι η εξής: Έχουν αποτέλεσμα αυτά τα φάρμακα στην πράξη; Εδώ βλέπουμε στοιχεία βιωσιμότητας των ασθενών με οχτώ διαφορετικούς τύπους καρκίνου. Οι μπάρες δείχνουν το προσδόκιμο επιβίωσης από την εποχή που υπήρχε μόνο η χημειοθεραπεία, η εγχείρηση ή η ακτινοβόληση. Ξεκινώντας όμως το 2004, Όταν οι πρώτες θεραπείες αντιαγγειογένεσης κατέστησαν διαθέσιμες, μπορούμε να δούμε μια 70 έως 100 τοις εκατό βελτίωση στο προσδόκιμο ζωής ανθρώπων με καρκίνο των νεφρών,πολλαπλό μυέλωμα, καρκίνο του παχέος εντέρου και μεσεγχυματικό καρκίνο του γαστρεντερικού. Είναι εντυπωσιακό. Όμως για άλλα είδη καρκίνου, τα αποτελέσματα ήταν μέτρια.
Now obviously, antiangiogenic therapy could be used for a wide range of cancers. And in fact, the first pioneering treatments for people as well as dogs, are already becoming available. There are 12 different drugs, 11 different cancer types. But the real question is: How well do these work in practice? So here's actually the patient survival data from eight different types of cancer. The bars represent survival time taken from the era in which there was only chemotherapy, or surgery, or radiation available. But starting in 2004, when antiangiogenic therapies first became available, you can see that there has been a 70 to 100 percent improvement in survival for people with kidney cancer, multiple myeloma, colorectal cancer, and gastrointestinal stromal tumors. That's impressive. But for other tumors and cancer types, the improvements have only been modest.
Έτσι άρχισα να διερωτώμαι, " Γιατί δεν μπορέσαμε να κάνουμε κάτι καλύτερο;" Η απάντηση για μένα ήταν προφανής· προσπαθούμε να γιατρέψουμε τους καρκίνους πολύ αργά, όταν έχουν ήδη εγκατασταθεί, και πολλές φορές έχουν ήδη κάνει μετάσταση. Ως γιατρός, γνωρίζω, πως όταν μια ασθένεια έχει φτάσει σε πολύ προχωρημένο στάδιο, η επιτυχής θεραπεία μπορεί να είναι δύσκολη, αν όχι αδύνατη. Έτσι άρχισα να ασχολούμαι πάλι με τη βιολογία της αγγειογένεσης και άρχισα να σκέφτομαι: Μήπως η απάντηση στον καρκίνο είναι η αποτροπή της αγγειογένεσης, να χτυπήσουμε δηλαδή τον καρκίνο στο δικό του γήπεδο, έτσι ώστε αυτός να μη γίνει ποτέ επικίνδυνος; Αυτό θα μπορούσε να βοηθήσει τόσο τους υγιείς όσο και τους ανθρώπους που ήδη έχουν αναπτύξει κάποια μορφή καρκίνου μια η δύο φορές και προσπαθούν ν' αποφύγουν τυχόν υποτροπή της ασθένειας. Έτσι για ν' αποτραπεί η αγγειογένεση στους καρκίνους, πήγα πίσω και κοίταξα τις αιτίες του καρκίνου. Και αυτό που πραγματικά μου διέγειρε το ενδιαφέρον ήταν όταν είδα ότι η δίαιτα ευθύνεται για το 30 με 35 τοις εκατό των καρκίνων που οφείλονται στο περιβάλλον.
So I started asking myself, "Why haven't we been able to do better?" And the answer, to me, is obvious: we're treating cancer too late in the game, when it's already established, and oftentimes, it's already spread or metastasized. And as a doctor, I know that once a disease progresses to an advanced stage, achieving a cure can be difficult, if not impossible. So I went back to the biology of angiogenesis, and started thinking: Could the answer to cancer be preventing angiogenesis, beating cancer at its own game, so the cancers could never become dangerous? This could help healthy people, as well as people who've already beaten cancer once or twice, and want to find a way to keep it from coming back. So to look for a way to prevent angiogenesis in cancer, I went back to look at cancer's causes. And what really intrigued me, was when I saw that diet accounts for 30 to 35 percent of environmentally-caused cancers.
Το προφανές ήταν να σκεφτώ τι θα έπρεπε να αποφύγουμε στη διατροφή μας, τι θα έπρεπε να αφαιρέσουμε απ' αυτή. Ωστόσο ακολούθησα μια εντελώς διαφορετική προσέγγιση και διερωτήθηκα : Τι θα έπρεπε να προσθέσουμε στη διατροφή μας το οποίο είναι από τη φύση του αντιαγγειογενετικό, που θα μπορούσε να δώσει μια ώθηση στην άμυνά μας και θα περιόριζε τα αιμοφόρα αγγεία που τροφοδοτούν τους όγκους; Με άλλα λόγια, θα μπορούσαμε να προκαλέσουμε ασιτία στους όγκους; Η απάντηση είναι ναι. Θα σας δείξω πώς γίνεται αυτό. Η έρευνα μας οδήγησε στην λαϊκή αγορά, σε φάρμες και στο ντουλάπι με τα μπαχαρικά γιατί αυτό που ανακαλύψαμε είναι ότι η μητέρα φύση διαθέτει μια μεγάλη ποικιλία από τρόφιμα, ποτά και βότανα που περιέχουν φυσικούς αναστολείς της αγγειογένεσης.
Now the obvious thing is to think about what we could remove from our diet, what to strip out, take away. But I actually took a completely opposite approach, and began asking: What could we be adding to our diet that's naturally antiangiogenic, and that could boost the body's defense system, and beat back those blood vessels that are feeding cancers? In other words, can we eat to starve cancer? (Laughter) Well, the answer is yes, and I'm going to show you how. And our search for this has taken us to the market, the farm and to the spice cabinet, because what we've discovered is that Mother Nature has laced a large number of foods and beverages and herbs with naturally-occurring inhibitors of angiogenesis.
Εδώ φαίνεται το πειραματικό σύστημα που αναπτύξαμε. Στο κέντρο είναι ένας δακτύλιος από τον οποίο εκατοντάδες αιμοφόρα αγγεία αναπτύσσονται πολύ πυκνά σε μορφή αστέρα. Χρησιμοποιήσαμε το σύστημα αυτό για να ελέγξουμε διαιτητικούς παράγοντες σε συγκεντρώσεις που προσλαμβάνουμε από την τροφή μας. Εδώ φαίνεται τι συμβαίνει όταν χρησιμοποιούμε ένα εκχύλισμα από κόκκινα σταφύλια. Το ενεργό συστατικό είναι το ρεσβερατρόλ. Αυτό βρίσκεται επίσης στο κόκκινο κρασί. Βλέπουμε ότι περιορίστηκε η ανώμαλη αγγειογένεση κατά 60 τοις εκατό. Εδώ βλέπουμε τι συνέβη όταν προσθέσαμε ένα εκχύλισμα από φράουλες. Η αγγειογένεση μειώθηκε δραστικά. Εδώ βλέπουμε τα αποτελέσματα από εκχύλισμα σόγιας. Κι εδώ βλέπουμε μια ολοένα αυξανόμενη λίστα από αντιαγγειογενετικά τρόφιμα και ποτά τα οποία μας ενδιαφέρουν στην μελέτη μας. Για κάθε είδος τροφίμου, πιστεύουμε ότι η δραστικότητα εξαρτάται από την ποικιλία του. Θέλαμε να το υπολογίσουμε αυτό επειδή, ενώ τρώμε μια φράουλα ή πίνουμε τσάι γιατί να μη διαλέξουμε αυτά που είναι πιο δραστικά στην πρόληψη του καρκίνου;
Here's a test system we developed. At the center is a ring from which hundreds of blood vessels are growing out in a starburst fashion. And we can use this system to test dietary factors at concentrations that are obtainable by eating. Let me show you what happens when we put in an extract from red grapes. The active ingredient is resveratrol, it's also found in red wine. This inhibits abnormal angiogenesis, by 60 percent. Here's what happens when we added an extract from strawberries. It potently inhibits angiogenesis. And extract from soybeans. And here is a growing list of antiangiogenic foods and beverages that we're interested in studying. For each food type, we believe that there are different potencies within different strains and varietals. And we want to measure this because, well, while you're eating a strawberry or drinking tea, why not select the one that's most potent for preventing cancer?
Εδώ βλέπουμε τα αποτελέσματα για τέσσερα διαφορετικά είδη τσαγιού τα οποία μελετήσαμε. Όλα είναι κοινές ποικιλίες, Κινεζικό Τζασμίν, γιαπωνέζικο Σέντσα, Ερλ Γκρέϊ και ένα ειδικό χαρμάνι που παρασκευάσαμε εμείς. Όπως φαίνεται καθαρά τα διαφορετικά είδη τσαγιού διαφέρουν στη δραστικότητά τους από τη μικρότερη μέχρι τη μεγαλύτερη. Το πολύ ενδιαφέρον είναι ότι όταν συνδυαστούν τα δύο λιγότερο δραστικά είδη τσαγιού, το χαρμάνι, είναι πιο δραστικό από ότι ήταν το καθένα μόνο του. Αυτό δείχνει μια συνέργεια των τροφίμων.
So here are four different teas that we've tested. They're all common ones: Chinese jasmine, Japanese sencha, Earl Grey and a special blend that we prepared, and you can see clearly that the teas vary in their potency, from less potent to more potent. But what's very cool is when we combine the two less potent teas together, the combination, the blend, is more potent than either one alone. This means there's food synergy.
Εδώ βλέπουμε κι άλλα αποτελέσματα των ερευνών μας. Στο εργαστήριο, προσομοιώνουμε την αγγειογένεση των όγκων, που εδώ αντιπροσωπεύεται από τη μαύρη μπάρα. Χρησιμοποιώντας το σύστημα αυτό, ελέγχουμε την δραστικότητα των αντικαρκινικών φαρμάκων. Μικρότερη μπάρα σημαίνει λιγότερη αγγειογένεση, πράγμα που είναι καλό. Εδώ βλέπουμε κάποια κοινά φάρμακα τα οποία συσχετίζονται με τη μείωση του κινδύνου ανάπτυξης καρκίνου στους ανθρώπους. Στατίνες, μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα και ορισμένα άλλα, επίσης αποτρέπουν την αγγειογένεση. Εδώ βλέπουμε τους διατροφικούς παράγοντες να συναγωνίζονται τα φάρμακα αυτά στη δραστικότητά τους εναντίον του καρκίνου. Όπως φαίνεται, από μόνα τους είναι δραστικά, και σε ορισμένες περιπτώσεις, είναι δραστικότερα από τα φάρμακα. Σόγια, μαϊντανός, σκόρδο, σταφύλια, βατόμουρα, θα μπορούσα να πάω σπίτι μου και να μαγειρέψω ένα γευστικό γεύμα χρησιμοποιώντας αυτά τα συστατικά. Φανταστείτε να μπορούσαμε να δημιουργήσουμε το πρώτο παγκόσμιο σύστημα βαθμολόγησης των τροφίμων όπου θα μπορούσαμε να κατατάξουμε τα τρόφιμα με βάση τις αντιαγγειογενετικές τους ιδιότητες πρόληψης του καρκίνου. Μ' αυτό ασχολούμαι τούτη την περίοδο.
Here's some more data from our testing. Now in the lab, we can simulate tumor angiogenesis, represented here in a black bar. And using this system, we can test the potency of cancer drugs. So the shorter the bar, the less angiogenesis -- that's good. And here are some common drugs that have been associated with reducing the risk of cancer in people. Statins, nonsteroidal anti-inflammatory drugs, and a few others -- they inhibit angiogenesis, too. And here are the dietary factors going head-to-head against these drugs. You can see they clearly hold their own, and in some cases, they're more potent than the actual drugs. Soy, parsley, garlic, grapes, berries. I could go home and cook a tasty meal using these ingredients. Imagine if we could create the world's first rating system, in which we could score foods according to their antiangiogenic, cancer-preventative properties. And that's what we're doing right now.
Έως τώρα σας έδειξα ένα σύνολο από πειραματικά δεδομένα, τίθεται όμως η ερώτηση: Ποια είναι τα ευρήματα σε ανθρώπους που αποδεικνύουν ότι η κατανάλωση συγκεκριμένων τροφίμων μπορεί να μειώσει την αγγειογένεση των καρκίνων; Το καλύτερο παράδειγμα που γνωρίζω είναι μία έρευνα που διεξήχθη σε 79.000 άντρες, για ένα χρονικό διάστημα 20 ετών, όπου ανακαλύφθηκε ότι άντρες οι οποίοι κατανάλωναν μαγειρεμένες ντομάτες δύο ως τρεις φορές την εβδομάδα είχαν μέχρι και 50 τοις εκατό μειωμένο κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου του προστάτη. Γνωρίζουμε ότι οι ντομάτες είναι καλή πηγή λυκοπενίου, Και το λυκοπένιο είναι αντιαγγειογενετικό. Αλλά το ακόμα πιο ενδιαφέρον στην ίδια μελέτη ήταν το γεγονός ότι από τους άντρες που τελικά ανέπτυξαν καρκίνο του προστάτη, εκείνοι που έτρωγαν περισσότερη σάλτσα ντομάτας στην πραγματικότητα είχαν λιγότερα αιμοφόρα αγγεία που τροφοδοτούσαν τον καρκίνο. Η έρευνα αυτή σε ανθρώπους είναι ένα πρώτο παράδειγμα του πώς τα αντιαγγειογενετικά συστατικά που υπάρχουν στα τρόφιμα και καταναλώνονται σε λογικά επίπεδα μπορούν να έχουν επίδραση στην μείωση των όγκων. Τώρα μελετάμε το ρόλο μια υγιεινής διατροφής, σε συνεργασία με τον Ντιν Όρνις και τα πανεπιστήμια UCSF και Tufts, την επίδραση λοιπόν αυτής της διατροφής πάνω στους δείκτες αντιαγγειογένεσης που μπορούμε ν' ανιχνεύσουμε στο αίμα.
Now, I've shown you a bunch of lab data, and so the real question is: What is the evidence in people that eating certain foods can reduce angiogenesis in cancer? Well, the best example I know is a study of 79,000 men followed over 20 years, in which it was found that men who consumed cooked tomatoes two to three times a week, had up to a 50 percent reduction in their risk of developing prostate cancer. Now, we know that tomatoes are a good source of lycopene, and lycopene is antiangiogenic. But what's even more interesting from this study, is that in those men who did develop prostate cancer, those who ate more servings of tomato sauce, actually had fewer blood vessels feeding their cancer. So this human study is a prime example of how antiangiogenic substances present in food and consumed at practical levels, can have an impact on cancer. And we're now studying the role of a healthy diet -- with Dean Ornish at UCSF and Tufts University -- the role of this healthy diet on markers of angiogenesis that we can find in the bloodstream.
Λοιπόν, προφανώς όσα μοιράστηκα μαζί σας έχουν κάποιες απώτερες συνέπειες πέρα από την έρευνα για τη θεραπεία του καρκίνου. Γιατί αν έχουμε δίκιο, αυτές θα έχουν αντίκτυπο στην καταναλωτική μας παιδεία, στις υπηρεσίες εστίασης, στην δημόσια υγεία, ακόμη και στην βιομηχανία ασφάλισης. Μάλιστα, κάποιες ασφαλιστικές εταιρείες έχουν αρχίσει ήδη να σκέφτονται πάνω σε αυτά τα δεδομένα. Κοιτάξτε αυτή τη διαφήμιση της Μπλου Κρος Μπλου Σιλντ στη Μινεζότα. Γα πολλούς ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, η πρόληψη του καρκίνου μέσω της διατροφής μπορεί να είναι η μοναδική πρακτική λύση γιατί δεν μπορούν όλοι να αναταπεξέλθουν στις πανάκριβες αντικαρκινικές θεραπείες τελικού σταδίου, όμως όλοι μπορούν να ωφεληθούν από μια υγιεινή διατροφή βασισμένη σε τοπικές, ανανεώσιμες, αντιαγγειογενετικές καλλιέργειες.
Obviously, what I've shared with you has some far-ranging implications, even beyond cancer research. Because if we're right, it could impact consumer education, food services, public health and even the insurance industry. And in fact, some insurance companies are already beginning to think along these lines. Check out this ad from BlueCross BlueShield of Minnesota. For many people around the world, dietary cancer prevention may be the only practical solution, because not everybody can afford expensive end-stage cancer treatments, but everybody could benefit from a healthy diet based on local, sustainable, antiangiogenic crops.
Τελειώνοντας, σας μίλησα για την τροφή, σας μίλησα για τον καρκίνο, υπάρχει ωστόσο ακόμα μια πάθηση για την οποία θέλω να σας πω κάποια πράγματα, η παχυσαρκία. Διότι φαίνεται ότι ο λιπώδης ιστός, το λίπος μας, εξαρτάται ισχυρά από την αγγειογένεση. Όπως οι όγκοι, το λίπος αυξάνεται όταν αυξάνονται τα αιμοφόρα αγγεία. Η ερώτηση είναι: Μπορούμε να περιορίσουμε το λίπος απλά μειώνοντας την παροχή αίματος; Η πάνω καμπύλη δείχνει το σωματικό βάρος ενός γενετικά παχύσαρκου ποντικού το οποίο τρώει ασταμάτητα, μέχρι να γίνει σαν μια τριχωτή μπάλα του τένις. Η κάτω καμπύλη δείχνει το βάρος ενός φυσιολογικού ποντικού.
Now, finally, I've talked to you about food, and I've talked to you about cancer, so there's just one more disease that I have to tell you about, and that's obesity. Because it turns out that adipose tissue -- fat -- is highly angiogenesis-dependent. And like a tumor, fat grows when blood vessels grow. So the question is: Can we shrink fat by cutting off its blood supply? The top curve shows the body weight of a genetically obese mouse that eats nonstop until it turns fat, like this furry tennis ball. (Laughter)
Αν πάρεις ένα παχύσαρκο ποντικό και του δώσεις
And the bottom curve is the weight of a normal mouse.
κάποιο αναστολέα της αγγειογένεσης, χάνει βάρος. Σταματώντας την θεραπεία, ξανακερδίζει το χαμένο βάρος. Ξεκινώντας πάλι τη θεραπεία, χάνει και πάλι το βάρος που πήρε. Σταματώντας ξανά τη θεραπεία, ξανακερδίζει το βάρος. Είναι αλήθεια, ότι μπορείς να αυξομειώνεις το βάρος απλά με αναστολή της αγγειογένεσης. Κατά συνέπεια, η θεραπεία που δίνεται για τον καρκίνο μπορεί να έχει εφαρμογή και στην παχυσαρκία. Βέβαια, το αληθινά ενδιαφέρον είναι ότι δεν μπορούμε να κάνουμε τον παχύσαρκο ποντικό να χάσει περισσότερο βάρος από το φυσιολογικό βάρος ενός κανονικού ποντικού. Με άλλα λόγια, δεν μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα ποντίκι μανεκέν. (Γέλια) Αυτό δείχνει πως ο ρόλος της αγγειογένεσης είναι η ρύθμιση μέσα σε φυσιολογικά όρια.
If you take the obese mouse and give it an angiogenesis inhibitor, it loses weight. Stop the treatment, gains the weight back. Restart the treatment, loses the weight. Stop the treatment, it gains the weight back. And, in fact, you can cycle the weight up and down simply by inhibiting angiogenesis. So this approach that we're taking for cancer prevention may also have an application for obesity. The truly interesting thing about this is that we can't take these obese mice and make them lose more weight than what the normal mouse's weight is supposed to be. In other words, we can't create supermodel mice. (Laughter) And this speaks to the role of angiogenesis in regulating healthy set points.
ο Άλμπερτ Σεντ-Τζιόρτζι είπε το εξής: Ανακάλυψη σημαίνει να δεις αυτό που έχουν δει όλοι και να σκεφτείς αυτό που δεν έχει σκεφτεί κανένας". Ελπίζω να σας έπεισα ότι για παθήσεις όπως ο καρκίνος, η παχυσαρκία και άλλες, μπορούν να υπάρξουν τεράστιες δυνατότητες εάν επιτεθούμε στον κοινό τους παρονομαστή, την αγγειογένεση. Αυτό είναι που πιστεύω ότι χρειάζεται ο κόσμος σήμερα.Σας ευχαριστώ.
Albert Szent-Györgi once said, "Discovery consists of seeing what everyone has seen, and thinking what no one has thought." I hope I've convinced you that for diseases like cancer, obesity and other conditions, there may be a great power in attacking their common denominator: angiogenesis. And that's what I think the world needs now.
(Χειροκροτήματα)
Thank you.
(Applause)
Τζουν Κόχεν: Δηλαδή αυτά τα φάρμακα δεν είναι τα συνηθισμένα αντικαρκινικά φάρμακα που δίνονται σήμερα. Σε όσους σας παρακολουθούν κι έχουν καρκίνο, τι θα προτείνατε; Θα συνιστούσατε μια τέτοια θεραπεία στους περισσότερους ασθενείς;
June Cohen: I have a quick question for you. JC: So these drugs aren't exactly in mainstream cancer treatments right now. For anyone out here who has cancer, what would you recommend? Do you recommend pursuing these treatments now, for most cancer patients?
Ουίλιαμ Λι: Υπάρχουν θεραπείες αντιαγγειογένεσης εγκεκριμένες από τον Εθνικό Οργανισμό Φαρμάκων. Αν πάσχεις από καρκίνο ή κουράρεις κάποιον ασθενή, θα μπορούσες να ενημερωθείς για αυτές. Υπάρχουν πολλές κλινικές δοκιμές. Το Ίδρυμα Αγγειογένεσης, παρακολουθεί 300 εταιρείες που δουλεύουν στον τομέα αυτό και υπάρχουν περίπου 100 ακόμη φάρμακα που περιμένουν να βγουν στην αγορά. Ελέγξτε όσα έχουν εγκριθεί, κοιτάξτε τις κλινικές δοκιμές, αλλά πέρα από αυτά που μπορεί ο γιατρός να κάνει για μας, χρειάζεται ν' αναρωτηθούμε τι μπορούμε να κάνουμε εμείς για τους εαυτούς μας. Αυτό είναι κάτι για το οποίο μιλώ συχνά, ότι μπορούμε να ενδυναμώσουμε τους εαυτούς μας, ώστε να κάνουμε πράγματα που δεν μπορούν να κάνουν για μας οι γιατροί, που σημαίνει να αξιοποιήσουμε τη γνώση και να δραστηριοποιηθούμε. Αν η μητέρα φύση μας δίνει κάποια στοιχεία, πιστεύουμε ότι μπορεί να έρθει ένα νέο μέλλον μέσα απ' την αξία των τροφών μας. Αυτό που τρώμε είναι στ' αλήθεια η χημειοθεραπεία μας, τρεις φορές τη μέρα.
William Li: There are antiangiogenic treatments that are FDA approved, and if you're a cancer patient, or working for one or advocating for one, you should ask about them. And there are many clinical trials. The Angiogenesis Foundation is following almost 300 companies, and there are about 100 more drugs in that pipeline. So, consider the approved ones, look for clinical trials, but then between what the doctor can do for you, we need to start asking what can we do for ourselves. This is one of the themes I'm talking about: We can empower ourselves to do the things that doctors can't do for us, which is to use knowledge and take action. And if Mother Nature has given us some clues, we think there might be a new future in the value of how we eat, and what we eat is really our chemotherapy three times a day.
ΤΚ: Σωστά. Κατά συνέπεια, ανθρώπους που έχουν προδιάθεση για κάποιους καρκίνους, θα τους συμβουλεύατε να κάνουνε μια προφυλακτική θεραπεία ή απλά μια σωστή δίαιτα με πολύ κατανάλωση σάλτσας ντομάτας;
JC: Right. And along those lines, for people who might have risk factors for cancer, would you recommend pursuing any treatments prophylactically, or simply pursuing the right diet, with lots of tomato sauce?
ΟΛ: Νομίζω ότι υπάρχουν άφθονα επιδημιολογικά δεδομένα. Θεωρώ ότι στην εποχή της πληροφορίας, δεν παίρνει και πολύ για να βρει κάποιος μια αξιόπιστη πηγή, όπως το Παμπμέντ ή την Εθνική Βιβλιοθήκη της Ιατρικής, και να ψάξει για επιδημιολογικές μελέτες, για τη μείωση του κινδύνου ανάπτυξης καρκίνου, βασισμένες στη διατροφή και σε συνηθισμένες φαρμακευτικές αγωγές. Αυτό είναι κάτι που ο καθένας μπορεί να το ψάξει.
WL: Well, you know, there's abundant epidemiological evidence, and I think in the information age, it doesn't take long to go to a credible source like PubMed, the National Library of Medicine, to look for epidemiological studies for cancer risk reduction based on diet and based on common medications. And that's certainly something that anybody can look into.
ΤΚ: Ωραία. Σας ευχαριστώ πολύ.
JC: Okay. Well, thank you so much.
(Χειροκροτήματα)
(Applause)