We all know that saving is important and is something that we should be doing. And yet, overall, we're doing less and less of it.
همه ما میدانیم که پسانداز کردن مهم است و کاری است که باید انجام دهیم. و با اینحال در کل خیلی کم انجامش میدهیم.
[The Way We Work]
[راه کار ما]
We know what we need to do. The question is: How do we do it? And that's what I'm here to teach you.
ما میدانیم چه کاری لازم است. پرسش این است: چطور انجامش دهیم؟ و اینجایم که آن را به شما آموزش دهم.
Your savings behavior isn't a question of how smart you are or how much willpower you have. The amount we save depends on the environmental cues around us. Let me give you an example.
رفتار پساندازی شما ربطی به میزان هوشمندی یا میزان اراده شما ندارد. مبلغ پسانداز ما بستگی به سرنخهای محیطی در اطرافمان دارد. بگذارید مثالی برایتان بزنم.
We ran a study in which, in one group, we showed people their income on a monthly basis. In another group, we showed people their income on a weekly basis. And what we found was that people who saw their income on a weekly basis were able to budget better throughout the month. Now, it's important to know that we didn't change how much money people were receiving, we just changed the environment in which they understood their income. And environmental cues like this have an impact.
مطالعهای انجام دادیم که در آن به یک گروه درآمدشان را بر اساس یک پایه ماهانه انجام دادیم. در گروه دیگر، و آنچه یافتیم مردم بود که درآمدشان بر پایه هفتگی میدیدند قادر به بودجه بندی بهتر در طول ماه بودند. حال مهم است که بدانید ما میزان دریافتی آنها را تغییر ندادیم. ما فقط محیطی را که آنها درآمدشان را میفهمیدند تغییر دادیم. و سرنخهای محیطی مثل این موثر هستند.
So I'm not going to share tricks with you that you already know. I'm not going to tell you how to open up a savings account or how to start saving for your retirement. What I am going to share with you is how to bridge this gap from your intentions to save and your actions. Are you ready?
پس قرار نیست سرنخهایی که خودتان بلد هستید را اینجا بگویم. قرار نیست به شما بگویم حساب پسانداز باز کنید یا چطور برای بازنشستگی خود شروع به پسانداز کنید. آنچه به شما میگویم چگونگی پل زدن بین این شکاف از نیت شما برای پسانداز و اعمالتان است. حاضرید؟
Here's number one: harness the power of pre-commitment. Fundamentally, we think about ourselves in two different ways: our present self and our future self. In the future, we're perfect. In the future, we're going to save for retirement, we're going to lose weight, we're going to call our parents more. But we oftentimes forget that our future self is exactly the same person as our present self. We know that one of the best times to save is when you get your tax return.
شماره یک این است: نیروی قبل تعهد را تحت کنترل در آورید. اساسا، درباره خودمان به دو روش مختلف فکر میکنیم: خود الان ما و خود ما در آینده. در آینده ما کامل هستیم. در آینده، میخواهیم برای بازنشستگی پسانداز کنیم، قرار است وزن کم کنیم، بیشتر به والدینمان سر بزنیم. اما اغلب فراموش میکنیم که خود آینده ما دقیما همان شخصی است که الان هستیم. میدانیم که یکی از بهترین اوقات برای پسانداز کردن وقت استرداد مالیات است.
So we tried an A/B test. In the first group, we texted people in early February, hopefully before they even filed for their taxes. And we asked them, "If you get a tax refund, what percentage would you like to save?" Now this is a really hard question. They didn't know if they would receive a tax refund or how much. But we asked the question anyway. In the second group, we asked people right after they received their refund, "What percentage would you like to save?"
بنابراین این آزمون الف/ ب را برگزار کردیم. در گروه نخست، در اوایل فوریه به آدمها پیام دادیم، با این امید که هنوز برگههای مالیاتی را پر نکردند. و از آنها پرسیدم، « اگر مشمول استرداد مالیاتی شوید چه درصدی را پسانداز میکنید؟ خب واقعا پرسش دشواری است. آنها نمیدانستند مشمول استرداد مالیاتی میشوند یا که مبلغ چقدر خواهد بود. اما بهرحال سوال را پرسیدیم. در گروه دوم، از آدمها درست بعد از وقوع استرداد پرسیدیم. « چه درصدی را میخواهید پسانداز کنید؟»
Now, here's what happened. In that second condition, when people just received their tax refund, they wanted to save about 17 percent of their tax refund. But in the condition when we asked people before they even filed their taxes, savings rates increased from 17 percent to 27 percent when we asked in February. Why? Because you're committing for your future self, and of course your future self can save 27 percent. These large changes in savings behavior came from the fact that we changed the decision-making environment. We want you to be able to harness that same power. So take a moment and think about the ways in which you can sign up your future self for something that you know today will be a little bit hard. Sign up for an app that lets you make savings decisions in advance. The trick is, you have to have that binding contract.
حال، این اتفاق افتاد. در حالت دوم، وقتی آدمها پولشان را پس میگیرند، میخواهند حدود ۱۷ درصد وجه را پسانداز کنند. اما وقتی قبل از پر کردن فرمها سوال کردیم، نرخ پسانداز از ۱۷ تا ۲۷ درصد افزایش یافت یعنی در فوریه. چرا؟ چون خود را متعهد به خودتان در آینده میکنید، و البته شمای در آینده ۲۷٪ میتواند پسانداز کند. این تغییرات بزرگ در رفتار پساندازی ناشی از این حقیقت است که ما محیط تصمیمگیری را تغییر دادیم. ما میخواهیم شما همان قدرت را داشته باشید. پس لحظهای درنگ کنید و به روشهایی فکر کنید که بتوانید شمای در آینده را برای آنچه الان میدانید کمی مشکل خواهد بود نامنویسی کنید. در اپی که شما را قادر به تصمیمگیریهای پساندازی در آینده کند ثبت نام کنید. حقهای که لازم است به کار برید داشتن قرارداد الزامآور است.
Number two: use transition moments to your advantage. We did an experiment with a website that helps older adults share their housing. We ran two ads on social media, targeted to the same population of 64-year-olds. In one group, we said, "Hey, you're getting older. Are you ready for retirement? House sharing can help." In the second group, we got a little bit more specific and said, "You're 64 turning 65. Are you ready for retirement? House sharing can help." What we're doing in that second group is highlighting that a transition is happening.
شماره دو: از لحظات گذار به نفع خود استفاده کنید. آزمایشی را با وبسایتی انجام دادیم که به سالخوردگان برای اشتراکگذاری مسکنشان کمک میکرد. دو آگهی در رسانههای اجتماعی گذاشتیم، هر دو برای برای آدمهای ۶۴ ساله. در یک گروه گفتیم، «خب، شما دارید پیر میشوید آیا آماده بازنشستگی هستید؟ مسکن مشترک کمک میکند.» در گروه دوم، کمی بیشتر جزییات دادیم و گفتیم، «از ۶۴ سالگی وارد ۶۵ سالی میشوید. آیا آماده بازنشستگی هستید؟ مسکن مشترک کمک میکند.» آنچه در گروه دوم انجام دادیم برجسته کردن آن مرحله گذاری است که در حال وقوع بود.
All of a sudden, we saw click-through rates, and ultimately sign-up rates, increase when we highlight that. In psychology, we call this the "fresh start effect." Whether it's the start of a new year or even a new season, your motivation to act increases. So right now, put a meeting request on your calendar for the day before your next birthday. Identify the one financial thing you most want to do. And commit yourself to it.
به یکباره، شاهد افزایش کلیک کردن در بین نرخها، و نهایتا ثبتنامها بودیم وقتی آن را برجسته کردیم. در روانشناسی، آن را «اثر شروع تازه» مینامیم. خواه شروع سال نو یا حتی فصلی تازه باشد، انگیزه شما برای اقدام افزایش مییابد. بنابراین همین حالا، یک درخواست ملاقات توی تقویمتان برای روز قبل از تاریخ تولد بعدی خود بگذارید. مورد مالی که از همه بیشتر دنبالش هستید را مشخص کنید. و خود را متعهد به آن کنید.
The third and final trick: get a handle on small, frequent purchases. We've run a few different studies and found that the number one purchase people say they regret, after bank fees, is eating out. It's a frequent purchase we make almost every day, and it's death by a thousand cuts. A coffee here, a burrito there ... It adds up and decreases our ability to save.
حقه سوم و نهایی: کنترل خریدهای کوچک و مکرر را در دست بگیرید. ما چند تحقیق مختلف کردیم و فهمیدیم که اولین خریدی که آدمها میگویند بعد از هزینههای بانکی از آن پشیمان هستند بیرون غذا خوردن است. خرید مکرری که تقریبا هر روز انجام میدهیم، مرگ با هزاران جراحت است. یک قهوه اینجا، یک بوریتو آنجا... روی هم جمع میشود و توانایی پسانداز کردن ما را کم میکند.
Back when I lived in New York City, I looked at my expenses and saw that I spent over 2,000 dollars on ride-sharing apps. It was more than my New York City rent. I vowed to make a change. And the next month, I spent 2,000 dollars again -- no change, because the information alone didn't change my behavior. I didn't change my environment.
اما وقتی در نیویورک زندگی میکردم، به هزینههایم نگاه کردم و دیدم بالای ۲٫۰۰۰ دلار خرج اپهای سواری اشتراکی کردهام. از کرایه خانهام در نیویورک بیشتر بود. عهد کردم تغییری صورت دهم. و ماه بعد، دوباره ۲٫۰۰۰ دلار خرج کردم -- تغییر در کار نبود، چون صرف داشتن اطلاعات رفتار من تغییر نمیکند. محیط خود را تغییر ندادم.
So now that I was 4,000 dollars in the hole, I did two things. The first is that I unlinked my credit card from my car-sharing apps. Instead, I linked a debit card that only had 300 dollars a month. If I needed more, I had to go through the whole process of adding a new card, and we know that every click, every barrier, changes our behavior.
بنابراین حالا که ۴٫۰۰۰ دلار خرج تراشیده بودم، به دو کار دست زدم. نخست این که کارت اعتباریام را از اپهای سواریهای اشتراکی قطع کردم. درعوض، یک کارت پرداخت با سقف ۳۰۰ دلار را به آن افزودم. اگر بیشتر لازم میشد، باید این فرایند افزودن کارت جدید را از نو تکمیل میکردم، و میدانیم که هر بار کلیک، هر مانع، رفتار ما را تغییر میدهد.
We aren't machines. We don't carry around an abacus every day, adding up what we're spending, in comparison to what we wanted. But what our brains are very good at is counting up the number of times we've done something. So I gave myself a limit. I can only use ride-sharing apps three times a week. It forced me to ration my travels. I got a handle on my car-sharing expenses to the benefit of my husband, because of the environmental changes that I did. So get a handle on whatever that purchase is for you, and change your environment to make it harder to do so.
ما ماشین نیستیم. هر روز با خومان چرتکه حمل نمیکنیم، تا حساب و کتاب کنیم چقدر بیشتر از آنچه میخواستیم خرجمان شده است. اما چیزی که مغز ما در آن خیلی خوب است شمردن دفعاتی است که ما کاری انجام دادهایم. پس برای خودم حدی تعیین کردم. تنها سه بار در هفته میتوانم از اپهای سواری اشتراکی استفاده کنم. وادار به تغییر در سفرهایم شدم. توانستم در اداره هزینههای سواری اشتراکی به نفع همسرم موفق شوم، به لطف تغییرات محیطی که انجام دادم. پس بروید سروقت آن خریدی که برای شما صدق میکند. و محیط را برای انجامشان دشوارتر کنید.
Those are my tips for you. But I want you to remember one thing. As human beings, we can be irrational when it comes to saving and spending and budgeting. But luckily, we know this about ourselves, and we can predict how we'll act under certain environments. Let's do that with saving. Let's change our environment to help our future selves.
اینها راهحلهای من برای شماست. اما میخواهم یک نکته را بخاطر داشته باشید. بعنوان بشر، وقتی پای پسانداز و دخل و خرج در بین باشد میتوانیم غیرمنطقی عمل کنیم. اما خوشبختانه این را درباره خود میدانیم و میتوانیم پیشبینی کنیم که در محیطهای خاص چطور عمل خواهیم کرد. بیایید با پسانداز کردن این کار را کنیم. بیایید محیطمان را تغییر دهیم تا به خودمان در آینده کمک کنیم.