So, my mother's a pediatrician, and when I was young, she'd tell the craziest stories that combined science with her overactive imagination. One of the stories she told was that if you eat a lot of salt, all of the blood rushes up your legs, through your body, and shoots out the top of your head, killing you instantly.
Mama mea e medic pediatru și când eram tânără, îmi spunea cele mai nebunești povești care combinau știința cu imaginația ei hiperactivă. Una dintre poveștile pe care mi le-a spus este că dacă mănânci multă sare, tot sângele fuge în sus prin picioare prin tot corpul și țâșnește afară prin cap, omorându-te instantaneu.
(Laughter)
(Râsete)
She called it "high blood pressure."
A numit-o „presiune sangvină ridicată”.
(Laughter)
(Râsete)
This was my first experience with science fiction, and I loved it. So when I started to write my own science fiction and fantasy, I was surprised that it was considered un-African. So naturally, I asked, what is African? And this is what I know so far: Africa is important. Africa is the future. It is, though. And Africa is a serious place where only serious things happen.
Aceasta a fost prima mea experiență cu ficțiunea și mi-a plăcut la nebunie. Când am început să scriu propria-mi ficțiune și fantezie, am fost surprinsă că a fost considerată non-africană. Normal, am întrebat: ce înseamnă african? Și iată ce am aflat până acum: Africa este importantă. Africa este viitorul. Este, totuși. Și Africa e un loc serios unde se întâmplă doar lucruri serioase.
So when I present my work somewhere, someone will always ask, "What's so important about it? How does it deal with real African issues like war, poverty, devastation or AIDS?" And it doesn't. My work is about Nairobi pop bands that want to go to space or about seven-foot-tall robots that fall in love. It's nothing incredibly important. It's just fun, fierce and frivolous, as frivolous as bubble gum -- "AfroBubbleGum."
Așa că atunci când îmi prezint munca, undeva, invariabil, cineva va întreba: „Ce e atât de important la asta? Ce legătură are cu problemele Africii precum războiul, sărăcia, devastarea sau SIDA?” Și nu are. Munca mea este despre trupele pop din Nairobi care vor să meargă-n spațiu sau despre roboți înalți de doi metri care se îndrăgostesc. Nu e nimic incredibil de important. E doar amuzant, energic și frivol, la fel de frivol ca guma de mestecat -- „GumaDeMestecatAfricană”
So I'm not saying that agenda art isn't important; I'm the chairperson of a charity that deals with films and theaters that write about HIV and radicalization and female genital mutilation. It's vital and important art, but it cannot be the only art that comes out of the continent. We have to tell more stories that are vibrant. The danger of the single story is still being realized. And maybe it's because of the funding. A lot of art is still dependent on developmental aid. So art becomes a tool for agenda. Or maybe it's because we've only seen one image of ourselves for so long that that's all we know how to create. Whatever the reason, we need a new way, and AfroBubbleGum is one approach. It's the advocacy of art for art's sake. It's the advocacy of art that is not policy-driven or agenda-driven or based on education, just for the sake of imagination: AfroBubbleGum art.
Nu spun că arta de pe ordinea de zi nu e importantă; sunt președinta unei organizații caritabile care se ocupă cu filme și piese de teatru care vorbesc despre SIDA și radicalizare și mutilarea organelor genitale la femei. E o artă vitală și importantă, dar nu poate fi singura artă ce reprezintă continentul. Trebuie să spunem mai multe povești care sunt pline de viață. Pericolul poveștii unice încă este conștientizat. Și poate e din cauza finanțării. Multă artă încă depinde de sprijin pentru dezvoltare. Astfel, arta devine un instrument pentru ordinea de zi. Sau poate că, fiindcă am văzut doar o imagine a noastră atâta timp, doar asta știm să creăm. Indiferent de motiv, avem nevoie de un nou mod, iar GumaDeMestecatAfricană e o nouă abordare. E pledoaria pentru artă de dragul artei. E pledoaria pentru arta care nu e condusă de vreo politică sau de ordinea de zi sau care se bazează pe educație, doar de dragul imaginației: arta GumeiDeMestecatAfricane.
And we can't all be AfroBubbleGumists. We have to judge our work for its potential poverty porn pitfalls. We have to have tests that are similar to the Bechdel test, and ask questions like: Are two or more Africans in this piece of fiction healthy? Are those same Africans financially stable and not in need of saving? Are they having fun and enjoying life? And if we can answer yes to two or more of these questions, then surely we're AfroBubbleGumists.
Și nu putem fi toți GumiștiAfricani. Trebuie să ne judecăm munca după potențialele capcane ale sărăciei. Trebuie să avem teste asemănătoare testului Bechdel și să punem întrebări de genul: Sunt doi sau mai mulți africani sănătoși în această lucrare de ficțiune? Sunt aceiași africani stabili financiar și nu au nevoie să fie salvați? Se distrează și se bucură de viață? Și dacă putem răspunde afirmativ la două sau mai multe întrebări, atunci sigur suntem GumiștiAfricani.
(Laughter)
(Râsete)
(Applause)
(Aplauze)
And fun is political, because imagine if we have images of Africans who were vibrant and loving and thriving and living a beautiful, vibrant life. What would we think of ourselves then? Would we think that maybe we're worthy of more happiness? Would we think of our shared humanity through our shared joy? I think of these things when I create. I think of the people and the places that give me immeasurable joy, and I work to represent them. And that's why I write stories about futuristic girls that risk everything to save plants or to race camels or even just to dance, to honor fun, because my world is mostly happy.
Iar distracția e politică, deoarece imaginați-vă dacă avem imagini cu africani plini de viață, iubitori, prosperi care trăiesc o viață frumoasă, vibrantă. Ce am crede despre noi atunci? Am crede oare că merităm mai multă fericire? Ne-am gândi la umanitatea împărtășită prin bucuria noastră împărtășită? Mă gândesc la lucrurile astea când creez. Mă gândesc la oamenii și locurile care-mi dau o bucurie nemăsurată, și muncesc să le reprezint. De aceea scriu povești despre fete futuriste care riscă totul ca să salveze plante sau ca să călărească pe cămile sau doar ca să danseze, să onoreze veselia, deoarece lumea mea este mai cu seamă fericită.
And I know happiness is a privilege in this current splintered world where remaining hopeful requires diligence. But maybe, if you join me in creating, curating and commissioning more AfroBubbleGum art, there might be hope for a different view of the world, a happy Africa view where children are strangely traumatized by their mother's dark sense of humor,
Și știu că fericirea este un privilegiu în această lume fragmentată de azi, unde ca să rămâi optimist este nevoie de sârguință. Dar poate că dacă împreună o să creăm, organizăm sau autorizăm mai multă artă GumăDeMestecatAfricană, poate mai există speranță pentru o perspectivă nouă asupra lumii, o perspectivă a unei Africi fericite unde copiii sunt traumatizați în mod ciudat de umorul negru al mamei lor,
(Laughter)
(Râsete)
but also they're claiming fun, fierce and frivolous art in the name of all things unseriously African. Because we're AfroBubbleGumists and there's so many more of us than you can imagine.
dar revendică și o artă amuzantă, energică și frivolă în numele tuturor lucrurilor neserios de africane. Deoarece suntem GumiștiAfricani și suntem mult mai mulți decât vă puteți imagina.
Thank you so much.
Vă mulțumesc.
(Applause)
(Aplauze)