I'm an exhausted dad. Currently owned and dominated by two mini dictators, who rule my life with an iron fist while wearing their Huggies diapers.
من پدری خسته هستم. در حال حاضر صاحب دو دیکتاتور کوچولو هستم. که با مشتی آهنین و پوشک به پا فرمانروای زندگی من هستند .
(Laughter)
(خنده)
Now probably because I've been drowning in small people lately, I've been paying close attention to a particular headline. It seems around the world, in developed countries, people are having fewer babies. From North America to Europe to China to Japan, there's actually been a consistent decline in birth rates. In fact, over the past 50 years, the global fertility rate has halved.
حالا احتمالا چون اخیرا خیلی درگیر آدم کوچولوها بودم، توجه من بیشتر معطوف تیترهای خبری خاصی بود. به نظر میرسد در سرتاسر جهان، در کشورهای توسعه یافته، مردم فرزندان کمتری دارند. در واقع از امریکای شمالی تا اروپا، تا چین، تا ژاپن، کاهش مشابهی در نرخ تولد وجود دارد. در واقع در پنجاه سال گذشته، نرخ جهانی باروری نصف شده است.
What the heck is going on? Now, my friends who don't want kids, all point to climate change as a reason for never having babies. And many of you are sitting there right now, saying, "Waj, there's also overpopulation, there's also high birth rates, which still exist in many African and Middle Eastern countries, there's also orphan kids who still need parents, there's also a lack of resources to go around for everyone, and oh, by the way, we have a ginormous carbon footprint that is destroying this planet.
چه خبر شده است؟ حالا، دوستان من که فرزند نمیخواهند، همه تغییرات اقلیمی را دلیل هرگز فرزند دار نشدنشان میخوانند . و خیلی از شما، آنجا نشستهاید و میگویید، « واج، مساله جمعیت زیاد هم هست، نرخ بالای تولد هم هنوز در بسیاری از کشورهای آفریقایی و خاورمیانه وجود دارد، کودکان بیسرپرستی هم هستند که هنوز به والدین احتیاج دارند، کمبود منابع برای تامین نیازهای همه هم مشکل است، اوه و راستی، تولید بیش از حد کربن هم داریم که در حال ویران کردن این کره خاکی است!»
I hear you, I hear you. And yet, despite all this chaos, I still think we should have babies. I believe we can and should fight for the earth and humanity, side by side.
حرفتان را قبول دارم، حرفتان را قبول دارم. ولی برخلاف تمام این نابسامانیها، هنوزهم معتقدم که باید بچهدار شویم. باور دارم که ما میتوانیم و باید برای زمین و انسانیت بجنگیم، هر دو کنار هم .
Now, if I could take it personal for a second, I get it, I get why some of you might be skeptical about having babies. Here's a photo of my wife and me before we had kids. Young, happy, fresh.
حالا، اگر بتوانم برای یک آن به موضوع شخصی نگاه کنم، میفهمم، درک میکنم که چرا بعضی از شما ممکن است در مورد بچهدار شدن شکاک باشید. این عکسی از من و همسرم قبل از بچهدار شدن است. خوشحال، جوان و شاداب.
(Laughter)
(خنده حضار)
Here's a photo of me after having kids. A broken, defeated husk of a man.
این عکسی من بعد از بچهدار شدن است. پوسته مردی توخالی ورشکسته و مغلوب.
(Laughter)
(خنده حضار)
Here's the photo of the car I thought I'd be driving as an adult. A Porsche. Here's what I actually drive. A Honda Odyssey minivan.
این عکس اتومبیلی است که من همیشه فکر میکردم در بزرگسالی خواهم راند. یک دستگاه پورش. و این خودرویی است که الان میرانم. یک مینی ون هوندا اودیسی.
(Laughter)
(خنده حضار)
(Applause)
(تشویق حضار)
For the minivan. Where there was once hope, now there is convenient space, and good mileage, good mileage.
به افتخار مینی ون. آنجایی که قبلا امید بود، حالا راحتی فضا نشستن است، و کیلومترطی شده مناسب، کیلومترطی شده مناسب.
Now, I just want to stress that I'm completely aware of the very dire threats of global warming and climate change. I just want to acknowledge that choosing to have babies is a deeply, profoundly personal choice. And that many who want to are unable. But just for today, let's examine the flip side of the coin. At how not having enough new people is going to be a major problem moving forward.
حالا، میخواهم تاکید کنم که کاملا از تمام عواقب شوم گرم شدن هوا و تغییرات اقلیمی آگاه هستم. فقط میخواهم تایید کنم که انتخاب داشتن فرزند یک انتخاب عمیقا و کاملا شخصی است. و این که خیلی از آنها که میخواهند، نمیتوانند. ولی فقط برای امروز بگذارید آن روی دیگر سکه را هم بررسی کنیم. اینکه با نداشتن انسانهای جدید، مشکلی اساسی در پیش خواهیم داشت.
According to the World Health Organization, we need to average about 2.1 children per woman today just so we have enough people to replace the previous generation. A lot of you thought overpopulation was going to be a problem in 100 years -- yeah, it might be underpopulation. So a question: what happens if that number dips below 2.1? There's going to be a domino effect. As all of us get older, and live longer, there's going to be a shrinking younger population, which is going to lead to rising labor shortages in the world's biggest economies. I'm talking about United States, China, Japan, Germany. Fewer younger working people means less tax revenue. Less tax revenue means less money and resources to go to safety net programs that all of us are going to depend upon. I'm talking about pensions and health care. It seems every generation is indeed connected.
مطابق سازمان بهداشت جهانی، ما امروز به میانگینی حدود ۲/۱ فرزند در ازای هر زن احتیاج داریم تا فقط با انسانهای نسل گذشته جایگزین شوند. خیلی از شما فکر میکردید، ازدیاد جمعیت مشکل صد سال آینده میشود— بله، ممکن است فقدان جمعیت باشد! پس یک سوال: چه میشود اگرآن عدد به کمتر از ۲/۱ برسد؟ تاثیری دومینویی خواهد داشت. وقتی همه ما پیرتر میشویم و طولانیترعمرمیکنیم، جمعیت جوانتر کمتر میشود، که این منجر به کمبود نیروی کار در بزرگترین اقتصادهای دنیا خواهد شد. من در مورد آمریکا، چین، ژاپن و آلمان صحبت میکنم. جمعیت جوانتر جویای کار به معنی درآمد کمتر از مالیات است. درآمد کمتر مالیات، به معنی پول کمتر و کمبود منابع برای امنیت شبکههای است که همه به آن وابسته خواهیم شد. در مورد حقوق بازنشستگی و بیمه درمانی صحبت میکنم. به نظر میرسد که درواقع تمام نسلها به هم وابستهاند.
But how the heck did we get here in the first place? Well, in some cases, it was intentional. Let's take the DeLorean to simpler times. Let's stop in China. Somewhere between the death of disco and "Empire Strikes Back" -- 1980. In 1980, China decided to implement the one-child policy, largely limiting most parents to having just one kid to combat overpopulation. Check out some good old-fashioned Chinese propaganda, lovely.
ولی ما چگونه از اول به اینجا رسیدیم؟ خوب، در بعضی از موارد بینالمللی بود. بیایید با دلورین (ماشین زمان) به زمانهای ساده تری برویم، بیایید در چین متوقف شویم. جایی بین مرگ دیسکو و فیلم «امپراتوری ضربه میزند»— ۱۹۸۰. در سال ۱۹۸۰ چین تصمیم به وضع قانون تک فرزندی گرفت، که اغلب والدین را محدود به داشتن تنها یک فرزند میکرد تا با مشکل ازدیاد جمعیت مقابله کند. بعضی از تبلیغات جوسازی خوب قدیمی چینیها را ببینید، فوق العاده است.
Now, fast-forward to 2019. Even after ending its one-child policy in 2015, China's birth rates have largely declined. In fact, the falling population in China is removing one of its biggest drivers of growth -- people. If trends continue, China's population is actually going to peak in 2029, before entering "unstoppable decline." China's government is so freaked out right now that it's actually doing new propaganda -- it's begging couples to have children for the country.
حالا، سریع به جلو و سال ۲۰۱۹ برگردیم. حتی بعد از پایان سیاست تک فرزندی در سال ۲۰۱۵، نرخ تولد در چین کاهش زیادی داشته است. در واقع با کاهش جمعیت در چین، یکی از بزرگترین بازوهای توسعه — مردم، در حال حذف شدن است. اگر این روند ادامه یابد، جمعیت در چین در سال ۲۰۲۹، به بیشترین میزان خود میرسد، قبل از وارد شدن به «کاهش غیرقابل توقف». دولت چین الان به قدری ترسیده است، که جوسازی جدیدی را شروع کرده است— به مردمش التماس میکند تا برای کشور بچه دار شوند.
Let's take the DeLorean and hop over to Japan, home of my beloved Honda Odyssey minivan.
بیایید با دلورین به ژاپن برویم، سرزمین ماشین عزیز من مینیون هوندا اُدیسی
(Laughter)
(خنده حضار)
Japan is now producing more adult diapers than infant ones. The number of kids in Japan has fallen for the 37th straight year. And unlike other countries, it has not been able to replace its population numbers through immigrant workers. There will be labor shortages and not enough money to fund the safety-net programs. Now, Japan has introduced two solutions. First, a financial incentive. Some local governments in Japan have offered couples money to have babies, with the money increasing with each additional child being born. This actually worked for one year in 2014 in this town called Ama. It actually raised the birth rate from about 1.66 kids per woman to 1.8. But it did not gain traction across Japan.
ژاپن درحال حاضر پوشک بزرگسالان بیشتر از پوشک بچه تولید میکند. تعداد کودکان در ژاپن برای ۳۷امین سال متوالی کاهش یافته است. و برخلاف بقیه کشورها، موفق به جایگزینی عدد جمعیت از راه ورود مهاجرین متقاضی کار نشده است. کمبود نیروی کار خواهد بود، و نبود پول کافی برای برنامه شبکه امن. حالا، ژاپن دو راه کار پیشنهاد داده است: اول: انگیزه مالی. بعضی از دولتهای محلی در ژاپن، به زوجها برای بچهدار شدن پول میدهند، و افزایش پول با به دنیا آمدن هر فرزند جدید. که در واقع برای یک سال در سال ۲۰۱۴ در شهری به نام آما جواب داد و نرخ تولد را از ۱/۶۶ فرزند به ازای هر زن به ۱/۸ افزایش داد. ولی در بقیه ژاپن با استقبال روبرو نشد.
In 2018, a leader of Japan's ruling party tried a new tack. He told young people, "You're selfish for not having babies." Shockingly, shaming was not a rousing aphrodisiac. Surprise, I know, surprise. Who would have thought?
در سال ۲۰۱۸، یکی از رهبران حزب حاکم رویه جدیدی در پیش گرفت. او به مردم جوان گفت: «شما به خاطر بچه نداشتن، خودخواه هستید» به طرز غیرقابل انتظاری، شرمساری عامل تحریک جنسی نشد. شگفتا، میدانم، شگفتا! چه کسی فکرش را میکرد؟
(Laughter)
(خنده حضار)
Let's take the DeLorean to Europe, the continent of delicious cheeses I love to eat but cannot pronounce. The UK and much of Western Europe has a birth rate of about 1.7 kids per woman, which at least is better than Hungary, where it hovers around 1.45. Now, Hungary's prime minister Viktor Orbán has proposed a new solution to try to incentivize people to have kids. He said families where the women have four or more kids will no longer pay income tax. Pretty good, right, pretty good. At least it's better than Russia's 2007 proposal, which once offered women in a particular region the opportunity of winning a fridge if they had more kids.
بیایید دلورین را به اروپا ببریم، قاره پنیرهای خوشمزهای که من عاشق خوردنشان هستم اما نمیتوانم تلفظشان کنم. بریتانیا و بیشتر غرب اروپا نرخ تولد فرزند ۱/۷ به ازای هر زن را دارند، که حداقل از مجارستان با نرخ نزدیک به ۱/۴۵ بهتر است. حالا، نخست وزیر مجارستان ویکتور اوربان، راه حل جدیدی برای ترغیب مردم به بچهدار شدن ارائه کرده است. او گفته خانوادههایی که ۴ فرزند یا بیشتر دارند دیگر از پرداخت مالیات بر درآمد معاف هستند. بد نیست، درست است؟ بد نیست. حداقل از طرح پیشنهادی روسیه در ۲۰۰۷ بهتر است. که یک نفر در منطقه خاصی، وعده امکان برنده شدن یک یخچال برای خانومهایی که بچه بیشتری داشتند را میداد.
(Laughter)
(خنده حضار)
Yeah, it didn't work, it didn't work. But hold on, pump the brakes. Orbán is primarily proposing this because he wants to limit the population of Muslims and people of color. He says he doesn't think Hungary's traditions and culture and color has to be "mixed with those of others." Subtle. Unfortunately for Orbán, and much of the EU, the birth rates are not high enough right now to be replenished without immigration. Among EU countries, there is a demographic decline. So it seems, in Europe, karma is going to be brown and Muslim.
بله، جواب نداد. جواب نداد. ولی صبر کنید، ترمز کنید. اوربان در اصل این طرح را به این دلیل پیشنهاد داد، چون میخواست جمعیت مسلمانان و مردم رنگین پوست را محدود کند. او میگوید، فکر نمیکند، رسوم و فرهنگ و رنگ مجارستان، نیازی "به مخلوط شدن با بقیه" داشته باشد. دقیق. متاسفانه برای اوربن و خیلی از اتحادیه اروپا، اکنون نرخ تولد آنقدر بالا نیست که بدون جمعیت مهاجر جایگزین شود. در بین کشورهای اروپایی، کاهش جمعیتی وجود دارد. پس به نظر میرسد در اروپا، کارما قرار است مسلمان با پوست قهوهای باشد.
(Laughter) (Applause)
(خنده) (تشویق)
Just saying.
گفته باشم.
The question remains: Why aren't people having enough kids? Why is the birth rate declining in these countries? In some cases, it's because women are more literate, more educated. They have more economic opportunities -- applaud. All good things, all good things, yes.
این سوال باقی میماند: چرا مردم به اندازه کافی فرزند ندارند؟ چرا نرخ تولد در این کشورها در حال کاهش است؟ در بعضی موارد، زنان باسوادترند، تحصیلات بیشتری دارند. موقعیتهای اقتصادی بیشتری دارند —تشویق. همه چیزهای خوب، همه چیزهای خوب، بله.
(Applause)
(تشویق حضار)
In India, this has been fantastic, it has actually reduced the birth rate but kept it above that magic 2.1 number. Women also have more access to birth control, more control over their reproductive lives, all good things. But in the United States, in particular, a lot of young people are opting out of having kids, largely cite the same reason: financial concerns.
در هند این عالی بوده است، در واقع باعث کاهش نرخ تولد شده است اما آن را بالای آن عدد جادویی ۲/۱ نگه داشته است. زنان به منابع کنترل بارداری بیشتری هم دسترسی دارند، کنترل بیشتری بر زندگی تولید مثلشان، همه چیزهای خوب. ولی در امریکا، علیالخصوص، خیلی از جوانها از داشتن فرزند انصراف میدهند، اغلب با عنوان کردن دلیل مشابهی: نگرانیهای مالی.
Let's take the DeLorean to my motherland, the United States of America, where the birth rate hit its historic low in 2017. The United States is the most expensive country in the world to give birth. If you do not have insurance, it will cost you 32,000 dollars to have a baby, if everything goes perfectly. That's like buying a brand new Honda Odyssey minivan, OK? So, congratulations, you just had a baby, but the baby's economic productivity is zero, and guess what? The United States is the only industrialized country in the world that does not require employers to offer paid parental leave. "Mom, you just had a baby, congratulations, that's lovely. Get back to work or you're fired, young mom!" My wife and I, both working parents, pay about 3,500 dollars a month -- a month -- in Virginia for childcare. If you do the math, that's 40,000 dollars a year. That's like buying a brand new, souped-up, Honda Odyssey minivan, OK. I have one, I do not need 10.
بیاید دلورین را به سرزمین مادری من، ایالت متحده آمریکا ببریم، جایی که در سال ۲۰۱۷ نرخ تولد به پایینترین عدد تاریخ خود رسید. آمریکا گرانترین کشور در دنیا برای زایمان است. اگر شما بیمه نداشته باشید، هزینه بچه دار شدن ۳۲٫۰۰۰ دلار پای شما درمیآید، در صورتی که همه چیز عالی پیش رود. این مثل خریدن یک مینی ون هوندا اودیسی است، خوب؟ تبریک میگویم، شما صاحب یک فرزند شدید، ولی بهرهوری اقتصادی فرزند شما صفر است، ایالات متحده آمریکا تنها کشور صنعتی در جهان است که ارائه مرخصی باحقوق برای زایمان توسط کارفرما اجباری نیست. «مادر، شما به تازگی بچه دار شدید، تبریک میگوییم، خیلی زیباست. به سر کار برگردید! یا اخراج خواهید شد، مادر جوان!» من و همسرم، هر دو والدین شاغل، حدود ۳,۵۰۰ دلار ماهی، درماه ، برای مراقبت از فرزندانمان در ویرجینیا میپردازیم. اگر محاسبه کنید، این حدود ۴۰,۰۰۰ دلار در سال است. این معادل خریدن یک دستگاه سوپر مینیون هوندا اودیسی صفر است، خوب. من یکی دارم، احتیاج به ۱۰ تا ندارم.
So here's my bold suggestion. Let's make it easier for people to have babies. It seems in order to invest in our future, we actually have to invest in the present and help those people who want to become parents. Give them affordable health care, give them affordable childcare, give them paid parental leave. Among the EU states in 2017, France reported the highest birth rates. Why? Largely due to its pronatal policies that actually kept women in the workforce. I'm talking about subsidized daycare and paid maternal leave. China and Japan, thank God, are finally wisening up and proposing such policies. This is great.
پس این پیشنهاد بسیار متمایز من است. بیایید بچهدار شدن را برای انسانها آسانتر کنیم. به نظر میرسد که برای سرمایه گذاری در آیندهمان، باید در حال سرمایه گذاری کنیم و به انسانهایی که میخواهند صاحب فرزند شوند کمک کنیم. به آنها بیمه با قیمت مناسب ارائه کنیم، به آنها بیمه هزینه فرزند مناسب ارائه کنیم، به آنها مرخصی زایمان با حقوق بدهیم. در بین کشورهای اتحادیه اروپا در سال ۲۰۱۷، فرانسه بالاترین نرخ تولد را دارد. چرا؟ عمدتا به علت سیاستهای بعد از زایمان که درواقع بانوان را سر کار نگه میدارد. من در مورد سوبسیتهای بیمه هزینه فرزند و مرخصیهای زایمان با حقوق صحبت میکنم. چین و ژاپن، خداروشکر، بالاخره کمی عقل به خرج دادهاند، و چنین سیاستهایی را پیشنهاد کردهاند. خیلی خوب است.
That being said, I know some of you have listened to me and you still think the best investment we can make in the future is not having babies. I respect that. I get where you're coming from. And I know many of you in this audience want to have babies but you are terrified about the future. And as a parent, I feel you. I'm scared about the future.
با وجود گفتن اینها، میدانم بعضی از شما به من گوش کردهاید، اما هنوز هم فکر میکنید بهترین سرمایهگذاری که برای آینده میتوان انجام داد، نداشتن فرزند است. من به آن احترام میگذارم. میدانم از کجا [به اینجا] رسیدهاید. و میدانم خیلی از شما حاضرین در اینجا، بچه میخواهید ولی از آینده هراس دارید. و به عنوان پدر، درکتان میکنم. من هم از آینده میترسم.
I wrote that last line a month ago. But it really hit home three days ago for me, while I was at TED. Three days ago, my wife calls me, crying. I pick it up in my hotel room. And she said, "I'm calling from the hospital." We had to take my baby daughter Nusayba, who was named after a warrior princess, to the hospital, because she found a bump on the stomach. We got back the results, and there were bumps all around her liver. Today, this morning, we found out that she has stage IV liver cancer.
خط آخر را یک ماه پیش نوشتم. ولی تنها سه روز پیش واقعا احساسش کردم وقتی در TED بودم. سه روز پیش، همسرم درحالی که گریه میکرد،به من زنگ زد. من در اتاق هتلم تلفن را جواب دادم. و او گفت، «از بیمارستان تماس میگیرم». ما باید دخترکوچکم، نوسایبا، که برگرفته از نام یک شاهزاده جنجگوست را به علت پیدا شدن تودهای در شکمش به بیمارستان میبردیم. نتیجه را گرفته بودیم و غدههای زیادی تمام دور کلیه او را گرفته است. امروز صبح با خیر شدیم که او دچار سرطان کلیه استیج پنج شده است.
(Audience gasps)
(افسوس حضار)
It has been a challenging week. It has been a challenging week. And if I may, I just want to take a moment to acknowledge the TED staff, everyone, top-down, everyone in the back, in the green room, some of the speakers, word has spread. On behalf of my family, my wife, and my parents -- my Pakistani parents said I had to say this -- thank you for just being decent and kind this week. So thank you.
هفته پر چالشی بوده است. هفته پر چالشی بوده است. و اگر اجازه میدهید، میخواهم اجازه وقت مختصر بخواهم، تا از دستاندرکاران TED تشکر کنم، همه، از بالا تا پایین، همه در پشت صحنه، در اتاق سبز، بقیه سخنرانان، خبر پخش شده است، از طریق خودم، همسرم و خانوادهام، و پدر و مادرم، پدر و مادر پاکستانیام، به من گفتند حتما بگویم، خیلی متشکرم از اینکه بسیار خوب و مهربان بودید این هفته. پس متشکرم.
(Applause)
(تشویق حضار)
These are my beloveds, my Ibrahim and Nusayba, my babies. I talked to my wife, and despite the terrible news and the fight ahead, we both concluded that we regret nothing. Deciding to have babies was the best decision we ever made. Our babies have brought us so much joy and they've brought the world so much joy, and having kids is a risk, but life is a risk. And yes, I hope you've been paying attention, we need to invest in babies in developed countries if we want to help save our economy and pensions. But that's not the reason you have babies. That's not the main reason. Babies have always represented humanity's best, boldest, most beautiful infinite possibilities.
اینها عزیزان من، ابراهیم و نوسایبا، فرزندانم هستند. من با همسرم صحبت کردم، و برخلاف خبر فوقالعاده بد و جنگ پیش رو، ما هر دو نتیجه گرفتیم که از هیچ چیز پشیمان نیستیم. تصمیم برای بچهدار شدن بهترین تصمیمی بود که تا الان گرفتهایم. فرزندان ما برای ما شادی بسیاری به ارمغان آوردهاند، برای جهان شادی بسیارآوردهاند. داشتن فرزند ریسک دارد. زندگی کردن هم ریسک دارد. و بله، امیدوارم که شما توجه کرده باشید، ما نیاز به سرمایهگذاری برای فرزندانمان در کشورهای توسعه یافته داریم اگر میخواهیم اقتصاد و بازنشستگی خود را نجات دهیم. ولی این دلیل فرزند داشتن نیست. این دلیل اصلی نیست. کودکان همیشه بهترین، متمایزترین و زیباترین تواناییهای بینهایت بشر را نمایش دادهاند.
And if we in developed countries, as a whole, opt out, and don't invest in present and future generations, then what the hell's the point? What's the point of being on this absurd journey together? And so, for those who can and who choose to, for those who can and who choose to have kids, may you pass on this beautiful thing called life, with kindness, generosity, decency and love.
و اگر در کشورهای توسعه یافته، همه، انصراف دهیم، و در نسل حال و آینده سرمایه گذاری نکنیم ، پس واقعا نکته چیست؟ نکته با هم بودن در این سفر مضحک چیست؟ و در نتیجه، برای آنان که میتوانند، و انتخاب میکنند، درنتیجه، برای آنان که میتوانند، و انتخاب میکنند که بچه داشته باشند، برای شما آرزو میکنم این چیز زیبا که زندگی نامیده میشود را منتقل کنید ، با مهربانی، سخاوت، نجابت و عشق.
Thank you.
متشکرم.
(Applause)
(تشویق حضار)