As a lover of human anatomy, I'm so excited that we're finally putting our bodies at the center of focus. Through practices such as preventive medicine, patient empowerment and self-monitoring -- down to now obsessing over every single step we take in a day. All of this works to promote a healthy connection between ourselves and our bodies.
Bir insan anatomisi hayranı olarak, vücutlarımızı sonunda dikkat odağı haline getirdiğimiz için çok heyecanlıyım. Koruyucu hekimlik, hasta güçlendirme, öz izleme gibi bazı uygulamalarla beraber attığımız her adımı dikkate alıyoruz. Bu çalışmaların hepsi biz ve vücudumuz arasında sağlıklı bir bağ kurabilmek için.
Despite all this focus on the healthy self, general public knowledge of the anatomical self is lacking. Many people don't know the location of their vital organs, or even how they function. And that's because human anatomy is a difficult and time-intensive subject to learn.
Sağlıklı olmaya bu kadar odaklanmamıza rağmen, toplumun anatomik bilgi düzeyi zayıf. Birçok insan, hayati organların yerlerini hatta nasıl çalıştıklarını bile bilmiyor. Bunun nedeni ise, insan anatomisinin zor ve yoğun zaman gerektiren bir konu olması.
How many of you here made it through anatomy? Wow, good -- most of you are in medicine. I, like you, spent countless hours memorizing hundreds of structures. Something no student of anatomy could do without the help of visuals. Because at the end of the day, whether you remember every little structure or not, these medical illustrations are what makes studying anatomy so intriguing. In looking at them, we're actually viewing a manual of our very selves.
Burada kaçınız anatominin üstesinden gelebildi? Vay, güzel -- çoğunuz tıbba ilgili. Ben de tıpkı sizin gibi, sayısız saatimi yüzlerce yapıyı ezberlemek için harcadım. Anatomi öğrencisi görsellerden yardım almadan bir şey yapamazdı. Çünkü günün sonunda, Her bir minik yapıyı hatırlasanız da hatırlamasanız da, anatomi çalışmayı ilgi çekici yapan şey bu tıbbi çizimler. Çünkü onlara bakarak aslında kendimizin kılavuzunu incelemiş oluyoruz.
But what happens when we're done studying? These beautiful illustrations are then shut back into the pages of a medical textbook, or an app, referenced only when needed. And for the public, medical illustrations may only be encountered passively on the walls of a doctor's office.
Peki çalışmayı bitirdiğimizde ne oluyor? O güzel çizimler bir ders kitabının arasında ya da bir uygulamada terk edilip, sadece ihtiyaç olduğunda tekrar bakılıyor. Tıbbi çizimler, toplumun karşısına sadece bir muayenehanenin duvarında çıkıyor.
From the beginnings of modern medicine, medical illustration, and therefore anatomy, have existed primarily within the realm of medical education. Yet there's something fascinating happening right now. Artists are breaking anatomy out of the confines of the medical world and are thrusting it into the public space. For the past nine years, I have been cataloguing and sharing this rise in anatomical art with the public -- all from my perspective as a medical illustrator.
Modern tıbbın başlangıcından itibaren tıbbi çizim ve anatomi öncelikle tıbbi alanlar içerisinde var olmuştur. Ama şimdi müthiş bir şey gerçekleşiyor. Sanatçılar anatomiyi tıp dünyasının sınırlarından kurtarıp toplum içine itiyor. Son dokuz yıldır bu anatomik sanattaki artışı listeleyip halk ile paylaşıyorum -- tıbbi bir çizer olarak benim açımdan.
But before I get into showing you how artists are reclaiming anatomy today, it's important to understand how art influenced anatomy in the past.
Bugün sanatçıların anatomiyi nasıl geri kazandığına geçmeden önce, geçmişte sanatın anatomiyi nasıl etkilediğini anlamak önemli.
Now, anatomy is by its very nature a visual science, and the first anatomists to understand this lived during the Renaissance. They relied on artists to help advertise their discoveries to their peers in the public. And this drive to not only teach but also to entertain resulted in some of the strangest anatomical illustrations.
Şu an, anatomi kendi doğası gereğince görsele dayalı bir bilim ve bunu anlayan ilk anatomistler, Rönesans döneminde yaşamış. Keşiflerini halka aktarmak için sanatçılara başvurmuşlar. Bu hem eğitme hem de eğlendirme çabası bazı çok ilginç anatomik çizimlerle sonuçlanmış.
Anatomy was caught in a struggle between science, art and culture that lasted for over 500 years. Artists rendered dissected cadavers as alive, posed in these humorous anatomical stripteases. Imagine seeing that in your textbooks today. They also showed them as very much dead -- unwillingly stripped of their skin. Disembodied limbs were often posed in literal still lives. And some illustrations even included pop culture references. This is Clara, a famous rhinoceros that was traveling Europe in the mid-1700s, at a time when seeing a rhino was an exciting rarity. Including her in this illustration was akin to celebrity sponsorship today.
Anatomi, bilim ve sanat arasında 500 yıl boyunca gidip gelmiş. Sanatçılar, parçalanmış kadavralara böyle komik şekillerde hayat vermişler. Bunları bugün ders kitaplarınızda gördüğünüzü hayal edin. Büyük oranda ölü, istemsizce derileri soyulmuş halleri de gösterilmiş. Bazen gövdeden ayrılmış uzuvlar canlı gibi yerleştirilmiş. Bazı çizimler popüler kültüre bile atıfta bulunmuş. Bu Clara, 1700'lerin ortasında, türüne rastlamanın oldukça zor olduğu bir zamanda, Avrupa'da dolaşan ünlü bir gergedan. Bu çizim de dahil, bugünkü şöhret sponsorluğuna yakındı.
The introduction of color then brought a whole new depth and clarity to anatomy that made it stunning.
Renklendirmenin ortaya çıkışı anatomiye onu çekici kılan yepyeni bir derinlik ve duruluk kattı.
By the early 20th century, the perfect balance of science and art had finally been struck with the emergence of medical illustrators. They created a universal representation of anatomy -- something that was neither alive nor dead, that was free from those influences of artistic culture. And this focus on no-frills accuracy was precisely for the benefit of medical education. And this is what we get to study from today.
20. yüzyılın başlarına gelindiğindeyse, tıp çizerlerinin ortaya çıkmasıyla bilim ve sanat arasındaki denge bozuldu. Yeni bir anatomi sunumu yarattılar, -ne canlı, ne de ölü- sanatsal kültürün bütün bu hükümlerinden uzak. Bu şatafatsız kesinliğe odaklanma, tam da tıp eğitiminin yararınaydı. Bugün hala öğrenmekte olduğumuz şeyler bunlar.
But why is it that medical illustration -- both past and present -- captures our imaginations? Now, we are innately tuned into the beauty of the human body. And medical illustration is still art. Nothing can elicit an emotional response -- from joy to complete disgust -- more than the human body. And today, artists armed with that emotion, are grasping anatomy from the medical world, and are reinvigorating it through art in the most imaginative ways.
Peki tıbbi çizimler -geçmişte ve günümüzde- neden hayal gücümüzü esir alıyor? Doğuştan insan vücudundaki güzelliğe duyarlıyız. Tıbbi çizim hâlâ bir sanat. Hiçbir şey duygusal bir tepkiyi -zevk yahut iğrenti- insan vücudundan daha güzel ortaya koyamaz. Bugün, bu duyguya sahip sanatçılar, anatomiyi tıp dünyasından alıp en yaratıcı şekillerde ona sanatla hayat veriyor.
A perfect example of this is Spanish contemporary artist Fernando Vicente. He takes 19th century anatomical illustrations of the male body and envelops them in a female sensuality. The women in his paintings taunt us to view beyond their surface anatomy, thereby introducing a strong femininity that was previously lacking in the history of anatomical representation.
Çağdaş İspanyol sanatçı Fernando Vicente, buna mükemmel bir örnek. 19. yüzyılda yapılan erkek vücudu resimlerini kadın zarafetiyle kaplıyor. Bu resimlerdeki kadınlar bizlere yüzeysel anatomilerinin ötesini göstermeyi vaadedip anatomik sunumda önceleri eksik olan güçlü kadınsılığı tanıtıyor.
Artistry can also be seen in the repair and recovery of the human body. This is an X-ray of a woman who fractured and dislocated her ankle in a roller-skating accident. As a tribute to her trauma, she commissioned Montreal-based architect Federico Carbajal to construct a wire sculpture of her damaged lower leg. Now, notice those bright red screws magnified in the sculpture. These are the actual surgical screws used in reconstructing her ankle. It's medical hardware that's been repurposed as art.
Sanat, insan vücudunun yapımı ve onarımın da görülebilir. Bu, patenle kayarken bileği çatlayan ve çıkan bir kadının röntgen filmi. Travmasının bir anısı olan hasarlı alt bacağının maketini Montreal merkezli bir mimar olan Federico Carbajal'a yaptırmıştır. Şimdi, maketteki kırmızı vidaların büyütülmüş hallerine bakın. Bunlar bacağın onarımında kullanılan gerçek çiviler. Sanatla yeniden değerlendirilen şey, tıbbi bir donanım.
People often ask me how I choose the art that I showcase online or feature in gallery shows. And for me it's a balance between the technique and a concept that pushes the boundaries of anatomy as a way to know thyself, which is why the work of Michael Reedy struck me. His serious figure drawings are often layered in elements of humor. For instance, take a look at her face. Notice those red marks. Michael manifests the consuming insecurity of a skin condition as these maniacal cartoon monsters annoying and out of control in the background. On the mirrored figure, he renders the full anatomy and covers it in glitter, making it look like candy. By doing this, Michael downplays the common perception of anatomy so closely tied to just disease and death.
Bazen bana nasıl online olarak sergilediğim ya da galerilerde sunduğum bir sanatı seçtiğim soruluyor. Bana göre bu, tekniğin ve anatominin sınırlarını kendisini tanımak için zorlayan konseptin dengesi ve bu da Michael Reedy'nin beni etkilemiş olmasının sebebi. Onun ciddi çizimleri sık sık espri unsurlarıyla buluşmuş. Mesela, kadının yüzüne bir bakın. Kırmızı izleri gördünüz mü? Michael yıkıcı bir cilt hastalığını kontrolden çıkmış rahatsızlık verici manik canavarlar olarak ortaya koymuş. Yansıtılmış figürde ise, anatominin tamamını yorumlamış ve onu parıltılarla kaplayıp şekerleme gibi göstermiş. Bunu yaparak, Michael, anatominin hastalık ve ölümle bağdaştırılmış anatomi düşüncesini eleştirmiş.
Now, this next concept might not make much sense, but human anatomy is no longer limited to humans. When you were a child, did you ever wish that your toys could come to life? Well, Jason Freeny makes those dreams come true with his magical toy dissections.
Bir sonraki konsept pek bir anlam ifade etmeyebilir ama insan anatomisi artık insanlarla sınırlı değil. Çocukken, oyuncaklarınızın canlı olmasını ister miydiniz? Jason Freeny oyuncak teşrihleriyle bu hayali gerçekleştirmiş.
(Laughter)
(Kahkahalar)
One might think that this would bring a morbid edge to one's innocent childhood characters, but Jason says of his dissections, "One thing I've never seen in a child's reaction to my work is fear." It's always wonder, amazement and wanting to explore. Fear of anatomy and guts is a learned reaction.
Bunun birilerinin masum çocukluğuna dehşet verici bir yaklaşım getirdiği düşünülebilir ama Jason teşrihleriyle ilgili diyor ki; "Korku, çocukların benim işime verdiği tepkilerden biri değil." Merak, büyülenme ve keşfetme isteği... Anatomi korkusu öğrenilmiş bir tepkidir.
This anatomization also extends to politically and socially charged objects. In Noah Scalin's "Anatomy of War," we see a gun dissected to reveal human organs. But if you look closely, you'll notice that it lacks a brain. And if you keep looking, you might also notice that Noah has so thoughtfully placed the rectum at the business end of that gun barrel.
Bu teşrih politik ve sosyal objelere kadar genişlemiş. Noah Scalin'in "Savaş Anatomisi"nde, insan organlarını göstermek için açılmış bir tabanca görüyoruz. Eğer yakından incelerseniz, beyni olmadığını göreceksiniz. Bakmaya devam ederseniz, Noah'ın bağırsağı çok anlamlı olarak namlunun ucuna koyduğunu da göreceksiniz.
Now, this next artist I've been following for many years, watching him excite the public about anatomy. Danny Quirk is a young artist who paints his subjects in the process of self-dissection. He bends the rules of medical illustration by inserting a very dramatic light and shadow. And this creates a 3-D illusion that lends itself very well to painting directly on the human skin. Danny makes it look as if a person's skin has actually been removed. And this effect -- also cool and tattoo-like -- easily transitions into a medical illustration. Now Danny is currently traveling the world, teaching anatomy to the public via his body paintings, which is why it was so shocking to find out that he was rejected from medical illustration programs. But he's doing just fine.
Sıradaki sanatçıyı yıllardır takip ediyor, toplumu anatomiye karşı meraklandırmasını izliyorum. Danny Quirk, çizimlerinde "Öz teşrih"'i inceleyen genç bir sanatçı. Tıbbi çizimin sınırlarını, çalışmalarına hareketli ışık ve gölgeler ekleyerek aşıyor. Bu da insan derisine işlenebilecek, 3 boyutlu bir illüzyon yaratıyor. Danny, insan derisini gerçekten yüzülmüş gibi gösteriyor. Havalı ve dövmeye benzeyen bu efekt, tıbbi çizime aktarılabiliyor. Danny şimdi dünyayı dolaşıyor ve vücut boyamalarıyla halka anatomiyi tanıtıyor. Tıbbi çizim programları tarafından reddedilmesi bu yüzden şok edici. Ama idare ediyor.
Then there are artists who are extracting anatomy from both the medical world and the art world and are placing it directly on the streets. London-based SHOK-1 paints giant X-rays of pop culture icons. His X-rays show how culture can come to have an anatomy of its own, and conversely how culture can become part of the anatomy of a person. You come to admire his work because reproducing X-rays by hand, let alone with spray paint, is extremely difficult. But then again this is a street artist, who also happens to hold a degree in applied chemistry.
Bazı sanatçılarsa, anatomiyi hem tıp hem sanat dünyasından ayırıp, ona sokaklarda yer veriyorlar. Londra'dan SHOK-1, popüler kültür ikonlarının dev X-ray'lerini resmediyor. Çalışmaları, kültürün bir anatomiye nasıl sahip olabileceğini ya da kültürün nasıl insan anatomisinin bir parçası olabileceğini gösteriyor. Çalışmalarına hayranlık duyabilirsiniz çünkü röntgen filmlerini, bırakın sprey boyayla, elle çizmek bile oldukça zor. Ama tabi o, elinde kimya derecesi olan bir sokak sanatçısı.
Nychos, an Austrian street artist, takes the term "exploded view" to a whole new level, splattering human and animal dissections on walls all over the world. Influenced by comics and heavy metal, Nychos inserts a very youthful and enticing energy into anatomy that I just love.
Nychos, insan ve hayvan vücudu teşrihlerini, tüm dünyada duvarlara serpiştirerek "parçalanmış görünüş" terimini bambaşka boyutlara taşıyan Avustralyalı bir sokak sanatçısı. Dergi ve ağır metalden etkilenen Nychos, anatomiye benim de çok sevdiğim dinç ve çekici bir enerji katıyor.
Street artists believe that art belongs to the public. And this street anatomy is so captivating because it is the furthest removed from the medical world. It forces you to look at it, and confront your own perceptions about anatomy, whether you find it beautiful, gross, morbid or awe-inspiring, like I do. That it elicits these responses at all is due to our intimate and often changing relationship with it.
Sokak sanatçıları sanatın halka ait olduğuna inanırlar. Bu sokak anatomisi çok büyüleyici çünkü tıptan çok ayrı bir noktada. Sizi ona bakmaya zorluyor ve anatomi algınız nasıl olursa olsun, güzel, çirkin, korkunç ya da benimki gibi büyüleyici, sizi onunla yüzleştiriyor. Bu tepkilerin tümünün meydana çıkması, anatomiyle bizim aramızdaki yakın ve çokça değişken ilişkiden kaynaklanıyor.
All of the artists that I showed you here today referenced medical illustrations for their art. But for them, anatomy isn't just something to memorize, but a base from which to understand the human body on a meaningful level; to depict it in ways that we can relate, whether it be through cartoons, body painting or street art.
Bugün burada size gösterdiğim sanatçıların tümü, tıbbi çizim sanatları için başvurmuşlar. Ama onlar için anatomi, sadece ezberlenmesi gereken bir şey değil, insan vücudunu hatırı sayılır bir düzeyde anlayıp, ilgi duyabileceğimiz, çizgi film, vücut boyamaları veya sokak sanatı gibi kanallarla anlatabilmek için bir temel.
Anatomical art has the power to reach far beyond the pages of a medical textbook, to ignite an excitement in the public, and reinvigorate an enthusiasm in the medical world, ultimately connecting our innermost selves with our bodies through art.
Anatomi sanatının, tıp kitaplarının sayfalarından çok daha ileri gidip toplumda bir merak uyandırmak ve tıp dünyasında bir hevesi canlandırmak, nihayetinde kendimizi en içten şekilde vücutlarımıza bağlamak gibi bir gücü var.
Thank you.
Teşekkürler.
(Applause)
(Alkışlar)